Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 381/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Sobczak

Protokolant: sekr. Justyna Krawczyk

przy udziale Prokuratora: ------------------

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2019 roku

sprawy K. W. urodzonego (...) w P., syna K. i D. z domu G.

oskarżonego o to, że: w dniu 02 marca 2019 roku na terenie stadionu piłkarskiego, przy ul. (...) w B., woj. (...), podczas trwania imprezy masowej, w postaci meczu piłki nożnej o mistrzostwo(...), pomiędzy drużynami (...) a (...), wbrew przepisom ustawy posiadał wyroby pirotechniczne, w postaci jednej racy świetlnej z napisem (...), w obudowie metalowej, z etykietą koloru czerwonego, tj. o czyn z art. 59 art. 1 Ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych

1)  uznaje oskarżonego K. W. za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 1870) i na podstawie art. 59 ust. 1 ww. w zw. z art. 24 § 1 i 3 kk wymierza mu karę 180 (sto osiemdziesiąt) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

2)  na podstawie art. 41 b § 1 kk w zw. z art. 43§ 1 kk i art. 66 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych (tj. Dz. U. z 2018 roku poz. 1870) orzeka wobec oskarżonego K. W. zakaz wstępu na imprezę masową na okres 2 (dwóch) lat;

3)  zasądza od oskarżonego K. W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty i 120 (sto dwadzieścia) złotych z tytułu zwrotu wydatków.

Sygn. akt II K 381/19

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny wyrokiem wydanym w dniu 18.07.2019 roku w sprawie sygn. akt II K 381/19 zgodnie z wnioskiem prokuratora złożonym w trybie art. 335 § 2 kpk uznał oskarżonego K. W. za winnego tego, że w dniu 02 marca 2019 roku na terenie stadionu piłkarskiego, przy ul. (...) w B., woj. (...), podczas trwania imprezy masowej, w postaci meczu piłki nożnej o mistrzostwo (...), pomiędzy drużynami (...) a (...), wbrew przepisom ustawy posiadał wyroby pirotechniczne, w postaci jednej racy świetlnej z napisem (...), w obudowie metalowej, z etykietą koloru czerwonego.

Zgodnie z treścią art. 59 art. 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych (tj. Dz. U. z 2018 roku poz. 1870) odpowiedzialności karnej podlega ten, kto wnosi lub posiada na imprezie masowej broń, w rozumieniu ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1839 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 651 i 730), wyroby pirotechniczne, materiały pożarowo niebezpieczne lub inne niebezpieczne przedmioty lub materiały wybuchowe.

Wymieniony występek jest przestępstwem powszechnym i formalnym (nie jest uzależnione od powstania skutku). Może być on popełniony wyłącznie umyślnie w obu postaciach zamiaru. Znamiona czasownikowe obejmują wniesienie lub posiadanie danego przedmiotu wskazanego w tym przepisie.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż nie ulegało wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 59 art. 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych, ponieważ w trakcie trwania meczu piłki nożnej tj. imprezy masowej, na stadionie posiadał przy sobie racę świetlną, która stanowi wyrób pirotechniczny.

Przypisany oskarżonemu czyn miał charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym K. W. mógł zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę. Ponadto, przypisany oskarżonemu czyn był bezprawny, a stopień jego społecznej szkodliwości był wyższy niż znikomy.

W przekonaniu Sądu wymierzona oskarżonemu na podstawie art. 59 ust. 1 ww. w zw. z art. 24 § 1 i 3 kk kara 180 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 złotych (uzgodniona przez prokuratora z K. W.) odpowiada przede wszystkim stopniowi winy K. W. oraz społecznej szkodliwości jego czynu, a także pozwala osiągnąć cele wychowawcze wobec oskarżonego i czyni zadość potrzebie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Oskarżony ostatecznie nie odpalił posiadanej przez siebie racy. Ponadto przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył wyjaśnienia w sprawie.

Zgodnie z dyspozycją art. 66 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych Sąd był zobowiązany do orzeczenia wobec oskarżonego zakazu wstępu na imprezę masową, dlatego w oparciu o treść art. 41 b § 1 kk w zw. z art. 43 § 1 kk i art. 66 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych orzekł wobec oskarżonego K. W. zakaz wstępu na imprezę masową na okres 2 lat. Co prawda w swoim wniosku skierowanym do tut. sądu o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy wobec oskarżonego prokurator wskazał, iż wnosi o orzeczenie zakazu wstępu na imprezy masowe, nie podał przy tym żadnej podstawy prawnej orzeczenia tego zakazu. Zgodnie zaś z art. 41b § 1 kk, stosowanym m.in. w przypadku skazania za czyn z art. 59 § 1 ustawy z dnia 20 marca 2009 roku o bezpieczeństwie imprez masowych Sąd orzeka zakaz wstępu na imprezę masową. Jak wskazano zaś w § 2 tego przepisu zakaz wstępu na imprezę masową obejmuje wszelkie imprezy masowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz mecze piłki nożnej rozgrywane przez polską kadrę narodową lub polski klub sportowy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższa rozbieżność między wnioskiem prokuratora skierowanym do sądu w trybie art. 335 § 2 kpk, a rozstrzygnięciem zawartym w wyroku stanowi jedynie doprecyzowanie, które nie ma wpływu na uzgodnienia kary pomiędzy oskarżonym, a prokuratorem co do obowiązywania orzeczonego zakazu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty (por. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych, tj. Dz. U. z 1983 roku Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) oraz kwotę 120 zł tytułem zwrotu poniesionych w sprawie wydatków.