Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2019 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2019 r. w Warszawie

sprawy J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W.

o wysokość emerytur

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)Oddział w W.

z dnia 19 stycznia 2018 r. znak: (...)

oddala odwołanie

UZASADNIENIE

J. P. w dniu 19 lutego 2018 r. złożył odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji w/w organu rentowego z dnia 19 stycznia 2018 r., znak: (...) Odwołujący wniósł o uwzględnienie do stażu pracy okresu zatrudnienia w Ambasadzie Finlandii od dnia 1 września 1977 r. do dnia 31 października 1978 r. Ubezpieczony wskazał, że przedłożył oryginalne świadectwo pracy wystawione w dniu
21 września 2001 r. przez Ambasadę Finlandii potwierdzające ciągłe zatrudnienie od dnia
1 września 1977 r. do dnia 30 kwietnia 1979 r. Dodatkowo w jego ocenie z legitymacji ubezpieczeniowej nr (...) na stronie 7 znajdują się dwa wpisy Ambasady Finansowej poświadczające zatrudnienie i ubezpieczenie. Odwołujący podniósł, że z tego samego okresu pochodzi zaświadczenie Ambasady Finlandii z dnia 6 marca 1978 r. dotyczące jego zatrudnienia ( k. 3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 14 marca 2018 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że odwołujący podlegał ubezpieczeniu społecznemu z tytułu zatrudnienia w Ambasadzie Finlandii w okresie od listopada 1978 r. do kwietnia 1979 r. Stwierdził ponadto, że do ustalenia wysokości świadczenia uwzględniono również okres zatrudnienia w (...) od dnia 7 lipca 1977 r. do dnia 29 października 1977 r., który w części pokrywa się ze spornym okresem ( k. 4 a. s.).

Odwołujący na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. zmodyfikował swoje odwołanie wnosząc o uwzględnienie do stażu pracy okresu zatrudnienia w Ambasadzie Finlandii od dnia 7 listopada 1977 r. do dnia 30 kwietnia 1979 r., zgodnie z wpisem zawartym w książeczce ubezpieczeniowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. P. w dniu 15 stycznia 2018 r. złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. o ponowne obliczenia świadczenia emerytalno-rentowego poprzez uwzględnienie do stażu pracy okresu zatrudnienia
w Ambasadzie Finlandii od dnia 1 września 1977 r. do dnia 31 października 1978 r. ( k. 51-52 tom III a. e.).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 6 lipca 2001 r. odwołujący był zatrudniony
w (...) w okresie od dnia 7 lipca 1977 r. do dnia 29 października 1977 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy ( k. 7 tom I a. e.).

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 6 marca 1978 r. odwołujący był w tej dacie pracownikiem Biura Handlowego (...) Finlandii ( k. 53 tom III a. e.).

Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 21 września 2001 r. odwołujący był zatrudniony w Ambasadzie Finlandii w okresie od dnia 1 września 1977 r. do dnia
30 kwietnia 1979 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy ( k. 8 tom I a. e. i k. 36 tom III a. e.).

Odwołujący figurował jako osoba podlegająca ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia w Ambasadzie Finlandii w okresie od listopada 1978 r. do kwietnia 1979 r.
na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. W 1978 r. podstawa wymiaru składki wyniosła 8.000,00 złotych, zaś w 1979 r. 16.000,00 złotych. W deklaracjach za okres od września 1977 r. do października 1978 r. brak jest zgłoszenia odwołującego
do ubezpieczenia ( k. 44 tom I a. e. i k. 57 tom II a. e.).

Zgodnie z wpisem w legitymacji ubezpieczeniowej odwołującego, Ambasada Finlandii zaświadczyła, że był on zatrudniony w okresie od dnia 7 listopada 1977 r. do dnia 30 kwietnia 1979 r. na stanowisku kierowcy ( k. 58 tom III a. e., str. 82 legitymacji ubezpieczeniowej).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych(...)Oddział w W. po rozpoznaniu wniosku wydał zaskarżoną decyzję z dnia 19 stycznia 2018 r., znak: (...), zgodnie
z którą przeliczył ubezpieczonemu emeryturę od dnia 1 stycznia 2018 r. Organ rentowy nie uwzględnił do stażu pracy odwołującego okresu zatrudnienia od dnia 1 września 1977 r.
do dnia 31 października 1978 r., ponieważ nie występuje on w dokumentach Ambasady Finlandii dotyczących zatrudnionych pracowników, które w tym okresie jako pracodawca składała do ZUS ( k. 59 tom III a. e.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony
w aktach sprawy, w tym aktach rentowych oraz na podstawie zeznań odwołującego. Dowody z dokumentów zebranych w toku postępowania Sąd uznał za wiarygodne, gdyż ich treść nie była kwestionowana przez strony procesu. Zeznania ubezpieczonego również były wiarygodne, gdyż korelowały z treścią dokumentów znajdujących się w aktach sprawy.
W związku z powyższym Sąd uznał zgromadzony materiał dowodowy za wystarczający
do wydania rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. z dnia 19 stycznia 2018 r., znak: (...) jako niezasadne podlegało oddaleniu.

Oś sporu niniejszego postępowania wyznaczało rozważenie, czy organ rentowy prawidłowo nie uwzględnił do stażu pracy jego okresu zatrudnienia w Ambasadzie Finlandii od dnia 7 listopada 1977 r. do dnia 30 kwietnia 1979 r. Powyższe bowiem ma bezpośredni wpływ na kwotę przyznanej ubezpieczonemu emerytury na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U.
z 2017 r., poz. 1383 z późn. zm.) zwanej dalej ,,ustawą’’.

Sąd zważył, że zgodnie z przepisami ustawy, kapitał początkowy ma być odtworzeniem kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, opłaconych przed dniem 1 stycznia 1999 r. Zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury zostały określone w art. 15 ustawy emerytalnej, a wysokość kapitału początkowego, zależy od udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych, podstawy wymiaru świadczenia, współczynnika określonego przez proporcję wieku ubezpieczonego i ustawowo określonego wieku emerytalnego
oraz stażu. Natomiast do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia uwzględnia się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego z okresu ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok zgłoszenia wniosku o emeryturę
lub z dowolnych 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku. W przypadku nieudowodnienia okresów składkowych i nieskładkowych, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Dokumentem potwierdzającym wysokość wynagrodzenia jest zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu, wystawione przez pracodawcę lub prawnego następcę pracodawcy na druku ZUS RP-7, ale również legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca odpowiednie wpisy o zatrudnieniu i wysokości wynagrodzenia dokonane przez pracodawcę lub następcę prawnego. Ustalenie kapitału początkowego następuje poprzez obliczenie hipotetycznej emerytury, jaką ubezpieczony otrzymałby w dniu 1 stycznia 1999 r., tj. w dniu wejścia w życie ustawy o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a następnie pomnożenie tej kwoty przez średnie dalsze trwanie życia osób ustalone na dzień 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 ustawy, postępowanie w sprawie ustalenia kapitału początkowego przebiega według zasad dotyczących ustalenia prawa do świadczeń przewidzianych w tej ustawie, co w szczególności dotyczy katalogu środków dowodowych, jakie służą ubezpieczonemu w postępowaniu przed organem rentowym do wykazania zarówno stażu ubezpieczonego, jak i wysokości przychodów. W dacie wydania przez organ rentowy spornej decyzji możliwość dowodzenia była ograniczona rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania
o świadczenia emerytalno-rentowe ( Dz. U. z 2011 r., Nr 237, poz. 1412) – które zmieniło rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania
o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń ( Dz. U. z 1983 r., Nr 10, poz. 49 ze zm.). Zgodnie z obowiązującym § 28 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe ( Dz. U. z 2011 r., Nr 237, poz. 1412), środkiem dowodowym
w postępowaniu przed organem rentowym mogą być poświadczone za zgodność z oryginałem kopie dokumentów stwierdzających stan zdrowia oraz dotyczących okresów składkowych
i nieskładkowych, a także wysokości wynagrodzenia, przychodu, dochodu i uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń, wydawane przez jednostki upoważnione do przechowywania dokumentacji zlikwidowanych lub przekształconych zakładów pracy.

Sąd zważył, że zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dał podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji. Zgodnie bowiem z orzeczeniem Sądu Najwyższego, w postępowaniu cywilnym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych w sprawie o przeliczenie wysokości emerytury możliwe jest dopuszczenie i przeprowadzenie wszelkich dowodów, w tym także dowodu z zeznań świadków lub przesłuchania samego wnioskodawcy. Tymczasem, dla celów obliczenia wysokości emerytury organ rentowy musi dysponować pewnymi danymi co do wysokości dochodów ubezpieczonego stanowiących podstawę obliczenia wysokości świadczeń emerytalnych. Wprawdzie w postępowaniu cywilnym sąd nie jest związany takimi ograniczeniami w dowodzeniu, jakie odnoszą się do organu rentowego w postępowaniu rentowym, jednak ustalenia dokonywane przez sąd muszą być oparte na konkretnych dowodach. ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007 r., sygn. akt I UK 36/07)

Z niekwestionowanego w tym zakresie materiału dowodowego przez strony postępowania wynika, że Ambasada Finlandii w okresie od dnia 1 września 1977 r. do dnia 31 października 1978 r. nie zgłosiła odwołującego do ubezpieczenia społecznego. Ponadto
z tego tytułu nie były opłacane składki na ubezpieczenia społeczne. Z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę związany jest obowiązek ubezpieczenia społecznego oraz obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, co wynika z art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy. Użyte w przepisach określenie "okresy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne" w odniesieniu do pracowniczego ubezpieczenia społecznego oznacza,
że warunkiem uznania za okres składkowy okresu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę jest opłacenie przez pracodawcę składek na ubezpieczenie społeczne pracownika. W toku niniejszego postępowania na ubezpieczonym spoczywał ciężar udowodnienia zgodnie
z art. 6 k.c., że został zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia w Ambasadzie Finlandii. Należy wskazać, że ubezpieczony nie dysponował żadnym rzeczowym materiałem dowodowym, który uwiarygodniłby tą okoliczność. Jednocześnie Sąd uznał, że dokumenty przedstawione w toku postępowania sądowego nie dają podstaw do uwzględnienia spornego okresu zatrudnienia do stażu pracy.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak
w sentencji.

Zarządzenie:(...)