Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Tomasz Zieliński

Protokolant – st.sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.– Sebastiana Pilcha

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2019 roku sprawy

M. W.

urodz. (...) w G.

córki R. i M. z d. W.

skazanej prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 14.12.2017 r. w sprawie sygn. akt II K 356/17 za przestępstwa:

-

z art. 279§1 kk popełnione w nocy z 20 na 21.08.2017 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności,

-

z art. 284§1 kk popełnione w dniu 12.09.2017 r. przy zastosowaniu art. 37 a kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym .

Łącząc tak orzeczone kary jednostkowe wymierzono karę łączną 1 (jeden) roku pozbawienia wolności wykonanie, której warunkowo zawieszono tytułem próby na okres lat 3. Postanowieniem SR w Giżycku II Wydział Karny z dnia 6.11.2018r. w sprawie II Ko 884/18zarzadzono wykonanie kary łącznej jednego roku pozbawienia wolności orzeczonej opisanym wyżej wyrokiem.

II.  Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 22.03.2019r. w sprawie sygn. akt IIK 433/18 za:

- przestępstwo z art. 278§1 kk w zb. z art. 275§1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk popełnione w dniu 8.07.2018 r. na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 11§3 kk na 8 miesięcy pozbawienia wolności,

-

przestępstwo z art. 278§1 kk popełnione w dniu 26.06.2018 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności

-

cztery przestępstwa z art. 279§1 kk popełnione w nocy z 5/6 lipca 2018 roku , w dniu 31.07.2018r. w nocy z 7/8.07.2018 r. i w nocy z 8/9.07.2018r. stanowiące ciąg przestępstw określony w art. 91§1 kk na podstawie art. 279§1 kk w zw. art. 91§1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Łącząc tak orzeczone kary jednostkowe wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności na poczet której zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.07.2018r. godz. 19:20 do dnia 13.07.2018r. godz. 10:45. i od dnia 23.08.2018r. godz. 11:35 do dnia 03.12.2018r. godz. 11.35.

Orzeka

1.  Na podstawie art. 568a§1 pkt 2 kpk, art. 569§1 kpk w zw. z art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt I (w sprawie IIK 356/17) i w pkt II (w sprawie IIK433/18 ) i wymierza skazanej M. W. karę łączną 2 (dwa) lat i 6 (sześć) miesiące pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577kpk na poczet orzeczonej w pkt 1 powyższego wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanej okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 433/18 od dnia 12.07.2018r. godz. 19:20 do dnia 13.07.2018r. godz. 10:45. i od dnia 23.08.2018r. godz. 11:35 do dnia 03.12.2018r. godz. 11.35 oraz okres kary dotychczas odbytej w sprawie IIK 356/17 od dnia 03.12.2018r. godz. 11:35.

3.  Na podstawie art. 576§1kpk stwierdza, iż połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. P. tytułem wynagrodzenia za obronę skazanej wykonywaną z urzędu kwotę 120 zł powiększoną o kwotę 27,60 zł stanowiącą 23% podatek VAT tj. łącznie kwotę 147,60 zł.

5.  Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 241/19

UZASADNIENIE

Na podstawie wyników rozprawy głównej Sąd ustalił i zważył, co następuje:

M. W. została skazana następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 14.12.2017 r. w sprawie sygn. akt II K 356/17 za przestępstwa:

-

z art. 279§1 kk popełnione w nocy z 20 na 21.08.2017 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności,

-

z art. 284§1 kk popełnione w dniu 12.09.2017 r. przy zastosowaniu art. 37 a kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Łącząc tak orzeczone kary jednostkowe wymierzono karę łączną 1 (jeden) roku pozbawienia wolności wykonanie, której warunkowo zawieszono tytułem próby na okres lat 3. Postanowieniem SR w Giżycku II Wydział Karny z dnia 6.11.2018r. w sprawie II Ko 884/18zarzadzono wykonanie kary łącznej jednego roku pozbawienia wolności orzeczonej opisanym wyżej wyrokiem ( dowód akta sprawy II K 356/17, w w szczególności wyrok z k. 105 powyższych akt, którego odpis dołączono na k. 3, postanowienie z k. 142 , którego odpis dołączono na k. 9 ).

2.Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 22.03.2019r. w sprawie sygn. akt IIK 433/18 za:

- przestępstwo z art. 278§1 kk w zb. z art. 275§1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk popełnione w dniu 8.07.2018 r. na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 11§3 kk na 8 miesięcy pozbawienia wolności,

-

przestępstwo z art. 278§1 kk popełnione w dniu 26.06.2018 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności

-

cztery przestępstwa z art. 279§1 kk popełnione w nocy z 5/6 lipca 2018 roku , w dniu 31.07.2018r. w nocy z 7/8.07.2018 r. i w nocy z 8/9.07.2018r. stanowiące ciąg przestępstw określony w art. 91§1 kk na podstawie art. 279§1 kk w zw. art. 91§1 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności .

Łącząc tak orzeczone kary jednostkowe wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności na poczet której zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 12.07.2018r. godz. 19:20 do dnia 13.07.2018r. godz. 10:45. i od dnia 23.08.2018r. godz. 11:35 do dnia 03.12.2018r. godz. 11.35 ( dowód : akta sprawy II K 433/18 w szczególności wyrok z k. 390-391 powyższych akt, którego odpis dołączono na k.48-49.

Zarządzeniem z dnia 13.06.2019 r. na podstawie art. 570 kpk wszczęto z urzędu postępowanie o wydanie wyroku łącznego w stosunku do M. W. skazanej wyżej opisanymi wyrokami w sprawach IIK 356/17 i II K 433/18.

Aby zaistniały przesłanki do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym, muszą być spełnione zarówno warunki procesowe jak i materialnokarne. Podstawowym warunkiem procesowym wynikającym z art. 569§1kpk jest wymaganie prawomocności skazań podlegających łączeniu. Warunki materialnokarne do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym określone są natomiast w art. 85-91 kk. Przepis art. 85§1kk nie określa podstaw wymiaru kary łącznej, przewidując jedynie warunek tożsamości rodzajowej kar wymierzonych za przypisane temu samemu sprawcy przestępstwa oraz alternatywny warunek różnorodności rodzajowej wymierzonych kar, wobec których ustawodawca wskazuje, iż podlegają one łączeniu. Natomiast art. 85§2kk odnosi się do podstaw wymiaru kary łącznej. Z przepisu tego wynika, że nie mogą stanowić podstawy wymiaru kary łącznej kara lub kary jednostkowe niepodlegające wykonaniu oraz kara lub kary łączne niepodlegające wykonaniu. Określona w ten sposób negatywna przesłanka wymiaru kary łącznej przesądza o tym, że nie orzeka się kary łącznej na podstawie kary lub kar jednostkowych bądź też kary lub kar łącznych spełniających przesłanki określone w art. 85§1kk, jeżeli nie podlegają one wykonaniu. Kolejna negatywna przesłanka została określona w dodanym do art. 85kk §3, zgodnie z którym jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu. Przesłanka ta aktualizuje się zatem wówczas, gdy sprawca popełnia kolejne przestępstwo, za które orzeczona zostaje kara spełniająca warunki wymiaru kary łącznej, po rozpoczęciu oraz przed zakończeniem wykonywania innej kary jednostkowej wymierzonej sprawcy wcześniej lub kary łącznej. Tak, więc dla zaistnienia tej przesłanki negatywnej znaczenie ma sposób określenia momentu „rozpoczęcia” wykonywania kary oraz moment „zakończenia” jej wykonywania. W przypadku kary pozbawienia wolności rozpoczęcie jej wykonania następuje z chwilą przystąpienia do wykonania tej kary, zaś zakończenie z momentem wykonania tej kary.

W sprawie niniejszej stwierdzić należy, iż przywołane wyżej wyroki są prawomocne, a więc spełniony jest warunek określony w art. 569§1kpk.

Wyroki te spełniają również przesłanki materialnokarne, gdyż orzeczone nimi kary łączne pozbawienia wolności podlegają wykonaniu w całości lub w części (dowód: opinia o skazanej k. 10-12).

Z opinii o skazanej wynika, że karę łączną 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną prawomocnym wyrokiem SR w Giżycku II Wydział Karny z dnia 14.12.2017 roku w sprawie sygn. akt II K 356/17 skazana zaczęła odbywać poczynając od dnia 3.12.2018r. zaś jej koniec przypada na dzień 3.12.2019r. Karę łączną 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem SR w Giżycku II Wydział Karny z dnia 22.03.2019 r. w sprawie II K 433/18 skazana będzie odbywała od dnia 03.12.2019 roku do dnia 21.08.2021 roku. ( dowód opinia o skazanej 10- 12, obliczenie kary k.50).

Jednocześnie M. W. przestępstwa, za które został skazana wyrokiem SR w Giżycku II Wydział Karny z dnia 22.03.2019r. w sprawie II K 433/18 popełniła 26.06.2018 roku, w nocy z 5/6.07.2018 r., w dniu 31.07.2018 roku, w nocy z 7/8 lipca 2018 roku i w nocy z 8/9 lipca 2018 roku. Tym samym dopuściła się ich przed rozpoczęciem wykonywania kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem SR w Giżycku II Wydział Karny w sprawie II K 356/17 z dnia 14.12.2017 r., a zatem nie wystąpiła również przeszkoda, o której mowa w art. 85§3 kk do wydania wyroku łącznego (dowód: opinia o skazanej k. 10-12 , obliczenie kary k. 50).

Zgodnie z art. 86§1kk dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych jednostkowo, co odpowiada systemowi absorpcji, zaś górną granicę tworzy suma wymierzonych kar jednostkowych, co odpowiada systemowi kumulacji oraz górna granica tego rodzaju kary przewidziana w tym przepisie. Stosownie zaś do art. 85a kk Sąd orzekając karę łączną bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zarówno w orzecznictwie jak i w literaturze prawniczej zgodnie podkreśla się, że przepisy określające zasady orzekania kary łącznej nie mają kategorycznej wymowy w kwestii nakazu kierowania się wyłącznie dyrektywą pełnej absorpcji w odniesieniu do każdego skazanego, nie ma również żadnych podstaw do twierdzenia, że wyrok łączny powinien zawsze powodować poprawę sytuacji skazanego. Niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy, jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno również raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Jak wskazano wyżej, całkowitą zasadę absorpcji stosować należy wyjątkowo albo wtedy, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego. Uzupełnieniem powyższego przepisu jest norma zawarta w art. 88 kk zgodnie z którą jeżeli najsurowszą karą orzeczoną za jedno ze zbiegających się przestępstw jest kara dożywotniego pozbawiania wolności, orzeka się tę karę jako karę łączną (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 16.03.2010r., II AKa 57/10, LEX nr 583690; wyrok SA w Lublinie z dnia 25.03.2010r., II AKa 59/10, LEX nr 658856; wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008r., II AKa 129/08, Biul.SAKa 2008/3/8; wyrok SN z dnia 19.03.2008 r., IV KK 45/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 27.11. 2008r., II AKa 198/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 18.11.2008r., II AKa 178/08; por. A. Marek, Komentarz, Kodeks karny , Warszawa 2004, s. 293).

Wymierzając w sprawie niniejszej skazanej - na skutek połączenia na podstawie art. 86§1 kk kar łącznych pozbawienia wolności orzeczonych wyżej opisanymi wyrokami - karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności Sąd kierował się częściowo zasadą absorpcji (najsurowsza kara jednostkowa została wymierzona w wysokości 2 lat pozbawienia wolności), a częściowo zasadą kumulacji (suma kar jednostkowych to 3 lata pozbawienia wolności). Stosując przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności jednocześnie zasadę absorpcji i kumulacji, Sąd uwzględnił stopień zawinienia skazanej – przestępstw tych dopuściła się z winy umyślnej - wagę tych czynów, a także znaczny stopień ich społecznej szkodliwości. Równocześnie, w ocenie Sądu, w sprawie powyższej nie zachodzą żadne szczególne względy, które uzasadniałyby zastosowanie zasady pełnej absorpcji w odniesieniu do orzeczonych kar jednostkowych.

Poza tym na niekorzyść skazanej ewidentnie przemawia jej dotychczasowa wielokrotna karalność. Skazana dopuściła się bowiem wielu przestępstw, co niewątpliwie świadczy o daleko posuniętym procesie jej demoralizacji pomimo młodego wieku i konieczności resocjalizacji w drodze kary izolacyjnej (karta karna - k.17-18). Fakt dokonania wielu przestępstw o czym mowa wyżej nie może z kolei być dla skazanej swoistą premią, która spowodowałaby, że w wyniku pochłonięcia zgodnie z zasadą absorpcji kar za część przestępstw, nie poniosłaby kary. Przeciwko takiemu rozstrzygnięciu przemawiają względy sprawiedliwości społecznej oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na niekorzyść skazanej przemawia także negatywna o niej opinia z dotychczasowego pobytu w izolacji więziennej w związku z nagannym zachowaniem( dowód :opinia k. 12.)

Jako jedyną okoliczność przemawiającą na korzyść skazanej Sąd uwzględnił jej młody wiek.

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady mieszanej tj. częściowej absorpcji i częściowej kumulacji, jest w pełni uzasadnione, a wymierzona kara łączna spełnia cele w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanej okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 433/18 od dnia 12.07.2018r. godz. 19:20 do dnia 13.07.2018r. godz. 10:45. i od dnia 23.08.2018r. godz. 11:35 do dnia 03.12.2018r. godz. 11.35 oraz okres kary dotychczas odbytej w sprawie IIK 356/17 od dnia 03.12.2018r. godz. 11:35.

W oparciu o treść art. 576 § 1 kpk Sąd orzekł o odrębnym wykonaniu połączonych wyroków w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym.

Odnośnie wyroku nakazowego w sprawie II K 278/18 Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 31.07.2018 roku ( odpis k. 46) Sąd nie wszczynał z urzędu postępowania z uwagi na treść orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.06.2019r. w sprawie sygn. akt P 20/17 ( Dz. U. z 2019r. poz. 1135), który dot. art. 87§1 kk. W zakresie w jakim przepis ten nakłada na Sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, został on uznany za niezgody z art. 45 ust.1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji RP i utracił moc w tym zakresie w dniu 18.06.2019r.

O wynagrodzeniu należnym obrońcy ustanowionemu z urzędu adw. M. P. orzeczono jak w pkt 4 wyroku.

Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...).

2. (...)