Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Częstochowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marzena Górczyńska-Bebłot

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Oliwia Rajewska

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2017 roku w C.

sprawy K. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania K. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 3 marca 2017 roku Nr (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od odwołującej K. G. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. kwotę 5400 zł (pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 697/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 kwietnia 2017 roku nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. stwierdził, że K. G., jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 1 lipca 2015 roku do 13 października 2016 roku.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w dniu 1 lipca 2015 roku K. G. zgłosiła się do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, wypadkowego i zdrowotnego oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, poczynając od dnia
1 lipca 2015 roku. Następnie w dniu 31 lipca 2015 roku ubezpieczona złożyła dokument rozliczeniowy ZUS DRA, deklarując postawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe wynoszącą 7.000,00 zł i w ustawowym terminie zapłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy. W okresie od 1 sierpnia 2015 roku do 5 października 2015 roku K. G. pobierała zasiłek chorobowy, a następnie w okresie od 6 października 2015 roku do 3 października 2016 roku zasiłek macierzyński, po czym z dniem 14 października 2016 roku wykreśliła działalność gospodarczą z CEIDG. Zdaniem organu rentowego, mając na uwadze powyższe okoliczności oraz fakt, że przedstawione przez ubezpieczoną dokumenty, mające potwierdzać wykonywanie czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, budzą istotne wątpliwości co do ich wiarygodności, należy uznać, że faktycznie nie miała ona intencji podjęcia
i wykonywania zarobkowej działalności gospodarczej i w rzeczywistości jej nie prowadziła, a jedynie zmierzała do włączenia się do systemu ubezpieczeń społecznych w celu uzyskania wysokich świadczeń.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła K. G., zarzucając że została ona wydana bez podstawy prawnej oraz na postawie wadliwych i stronniczych oraz oderwanych od stanu rzeczywistego ustaleń, w szczególności poprzez uznanie, że wykonywanie przez nią działalności gospodarczej miało charakter pozorny, pomimo że w lipcu 2015 roku dokonywała zarówno zakupów jak i sprzedaży oraz potwierdzenia zarówno faktu zarejestrowania przez nią działalności gospodarczej, jak i zgłoszenia do obowiązkowego ubezpieczenia społecznego i opłacenia składek
z tego tytułu. Odwołująca zarzuciła, że zaskarżona decyzja w swojej istocie dyskryminuje kobiety ciężarne, a ustalenia przez organ rentowy są wzajemnie sprzeczne. Wskazując na powyższa K. G. wniosła o uchylenie lub zmianę zaskarżonej decyzji, poprzez wskazanie, że jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 1 lipca 2015 roku do 13 października 2016 roku.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji oraz o zasądzenie od ubezpieczonej na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 29 czerwca 2015 roku K. G. ukończyła studia licencjackie na Wydziale (...) (...) w C., uzyskując tytuł licencjata, przy czym kończąc te studia była już w ciąży, w którą zaszła na początku roku 2015 (poród miał miejsce w dniu 6 października 2015 roku). Uzupełniające studia magisterskie odwołująca rozpoczęła w dniu 1 października 2017 roku w systemie zaocznym.

W dniu 22 czerwca 2017 roku K. G. dokonała w Centralnej Ewidencji
i Informacji o Działalności Gospodarczej wpisu o założeniu pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży hurtowej kwiatów i roślin, ze wskazaniem jako daty rozpoczęcia działalności dnia 1 lipca 2015 roku. W dniu 1 lipca 2015 roku odwołująca zgłosiła się do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, wypadkowego i zdrowotnego oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, poczynając od dnia
1 lipca 2015 roku, jako podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia wskazując kwotę 7.000,00 zł. Należne składki na ubezpieczenia społeczne, liczone od zadeklarowanej podstawy wymiaru, odwołująca opłaciła za lipiec 2015 roku
w całości i w przepisanym terminie.

W okresie od 1 sierpnia 2015 roku do 5 października 2015 roku K. G. pobierała zasiłek chorobowy, a następnie w okresie od 6 października 2015 roku do 3 października 2016 roku zasiłek macierzyński, po czym z dniem 14 października 2016 roku wykreśliła działalność gospodarczą z CEIDG.

W dniu 9 listopada 2016 roku odwołująca zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. jako osoba bezrobotna poszukująca zatrudnienia. Decyzją z dnia 18 listopada 2016 roku nr (...) Starosta Powiatu (...) przyznał K. G. prawo do zasiłku dla osób bezrobotnych, poczynając od dnia 9 listopada 206 roku. Decyzją z dnia 10 maja 2017 roku nr (...) Starosta Powiatu (...) orzekł o utracie przez odwołującą prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia 8 maja 2017 roku, z powodu upływu maksymalnego okresu jego pobierania.

Z dniem 10 maja 2017 roku K. G. ponownie rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, w związku z czym z tym dniem utraciła status osoby bezrobotnej. Zgłaszając się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej odwołująca za miesiące maj i czerwiec zadeklarowała podstawę wymiaru składek wynoszącą 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, a od lipca 2017 roku zadeklarowała najniższą możliwą podstawę wymiaru składek.

(v. akta rentowe, dokumentacja dotycząca rejestracji odwołującej w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z.)

K. G. od dzieciństwa często przebywała u swoich dziadków, którzy zamieszkują w miejscowości F., gdzie prowadzili działy specjalne. Dziadkowie odwołującej początkowo uprawiali przede wszystkim warzywa, a około 10 lat temu zajęli się uprawą kwiatów w uprawach foliowych o powierzchni około 200 m ². Obecnie formalnym właścicielem w/w gospodarstwa jest Z. S. – syn dziadków K. G. i jej wuj, przy czym faktycznie prowadzeniem gospodarstwa nadal zajmują się głównie dziadkowie odwołującej, albowiem w/w pracuje zawodowo jako nauczyciel. Dodatkowo w gospodarstwie pomaga Z. S. jego brat – ojciec ubezpieczonej, który obecnie jest emerytem. K. G. przez wiele lat pomagała członkom rodziny w prowadzeniu gospodarstwa ogrodniczego, za co otrzymywała stosowne wynagrodzenie.

W związku z prowadzeniem uprawy kwiatów dziadkowie i wuj odwołującej regularnie zakupywali i zakupują znaczne ilości odpowiedniej do tego celu ziemi i torfu, przy czym decyzje w przedmiocie jego zakupu, podobnie jak w przypadku zakupu innych artykułów niezbędnych przy prowadzeniu upraw, podejmują wspólnie dziadkowie ubezpieczonej, jej ojciec i Z. S., natomiast późniejszymi kwestiami logistycznymi związanymi z dostawami tych towarów zajmuje się dziadek odwołującej. Na potrzeby prowadzonych upraw w/w co roku zakupują dwie wywrotki ziemi humusowej oraz torf kwaśny workowany, przy czym nie mają oni stałego dostawcy tych towarów i kupują je w różnych miejscach, między innymi w firmie (...) B. oraz w (...) w K..

(v. zeznania świadka Z. S. k. 84)

W ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej K. G.:

- w dniu 9 lipca 2015 roku zakupiła w (...) w K. 25 ton ziemi humusowej za kwotę 1.800,09 zł brutto;

- dniu 16 lipca 2015 roku nabyła w firmie (...) worki torfu kwaśnego za cenę 10.800,00 zł brutto;

- w dniu 17 lipca 2015 roku sprzedała Z. S. 300 worków torfu kwaśnego za kwotę 9.600,00 zł brutto;

- w dniu 17 lipca 2015 roku sprzedała J. I. (1) 132 worki torfu kwaśnego za kwotę 4.224,00 zł brutto;

- w dniu 17 lipca 2015 roku sprzedała K. B. 25 ton ziemi humusowej za kwotę 2.200,00 zł brutto;

- w dniu 29 lipca 2015 roku zakupiła w (...) w K. 25 ton ziemi humusowej za kwotę 1.800,09 zł brutto;

- w dniu 29 lipca 2015 roku sprzedała Z. S. 25 ton ziemi humusowej za kwotę 2.200,00 zł brutto.

Dodatkowo w dniu 27 lipca 2015 roku ubezpieczona zapłaciła D. W., prowadzącej Biuro (...) kwotę 12,30 zł tytułem opłaty za wykonaną na jej rzecz usługę księgową.

W lipcu 2015 roku K. G. w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej dokonała zakupów na łączną kwotę 14.400,18 zł (przy całkowitych wydatkach w kwocie 14.412,48 zł) i sprzedaży na łączną kwotę 18.224,00 zł, co dało dochód w kwocie 3.811,52 zł.

Całość torfu i ziemi, które w 2015 roku zakupiła odwołująca, została przywieziona do gospodarstwa (...), skąd następnie w odpowiedniej części została przewieziona do J. I. (1) i K. B..

(v. kopie faktur, zestawienie zapisów księgowych za rok 2015, deklaracja PIT za lipiec 2015 roku, kopia rejestru VAT – akta rentowe, zeznania świadka Z. S.
k. 84, wyjaśnienia odwołującej k. 85verte-86)

Po ponownym zarejestrowaniu działalności gospodarczej w 2017 roku K. G. również zajęła się handlem artykułami ogrodniczymi, w szczególności kwiatami, torfem i ziemią humusową, przy czym w okresie od 10 maja do 31 października 2017 roku jej głównym odbiorcą był wujek Z. S..

(v. kopie faktur k. 89-110)

J. I. (1) od około 20 lat prowadzi działy specjalne produkcji rolnej
i z tego tytułu pozostaje ubezpieczona w KRUS-ie. W ramach prowadzonego gospodarstwa w/w zajmuje się uprawą różnego rodzaju kwiatów ozdobnych (pelargonii, surfinii, szałwii i aksamitek) oraz roślin pozostałych, głównie pomidorów. W związku z uprawą roślin J. I. (1) co roku zakupywała torf kwaśny w ilości około 50 worków po 250 litrów. Zwykle torf w/w zakupywała w składzie ogrodniczym w P., a w przypadku, gdy potrzebowała jedynie niewielkiej jego ilości, zaopatrywała się w sklepach ogrodniczych. J. I. (1) od wielu lat dobrze zna się z dziadkami odwołującej, w tym dzielili się oni ze sobą nawzajem informacjami, gdzie można taniej nabyć artykuły niezbędne przy prowadzeniu upraw. W 2015 roku dziadkowie K. G. poinformowali J. I. (1) o tym, że będą zakupywali na własne potrzeby torf po okazyjnej cenie. W/w po sprawdzeniu w Internecie, że proponowana cena torfu rzeczywiście jest korzystna, postanowiła przyłączyć się do zakupu dziadków ubezpieczonej i zamówiła u nich na własne potrzeby 132 worki torfu. J. I. (1) nie wzięła od dziadków odwołującej adresu dostawcy torfu, sama się z nim nie skontaktowała, a umówioną za towar cenę zapłaciła gotówką kierowcy, który dostarczył zamówiony torf.

W 2017 roku J. I. (1) zakupiła u odwołującej torf w ilości 132 worków, przy czym tym razem sama się z nią skontaktowała drogą telefoniczną.

(v. zeznania świadka J. I. (2) k. 83evrte)

K. B. pracuje zawodowo jako asystent rodziny, a dodatkowo prowadzi działy specjalne produkcji rolnej, pod postacią uprawy kwiatów, głównie kalii, przy czym faktycznie uprawami kwiatów zajmują się jej rodzice, którzy jaki czas temu przepisali na nią własność gospodarstwa rolnego w związku z ubieganiem się
o prawo do emerytury. Ojciec w/w jest ojcem chrzestnym Z. S., zaś dom jej rodziców od domu dziadków odwołującej dzieli 5 posesji. Rodzice K. B. utrzymują przyjacielskie kontakty z rodziną odwołującej, w tym porozumiewają się z jej dziadkami w sprawie zakupu nawozów, tj. informują się nawzajem gdzie można je kupić po dobrej cenie. Do 2015 roku K. B.
i jej rodzice nigdy nie zakupywali na potrzeby prowadzonego gospodarstwa rolnego ziemi humusowej, korzystając w tym zakresie z własnej ziemi zmieszanej
z obornikiem. Zakup tej ziemi od ubezpieczonej był zdarzeniem jednorazowym i już się nie powtórzył (również od innych dostawców). Ziemia do gospodarstwa (...) została przywieziona samochodem ciężarowym, przy czym nie wie ona skąd ta ziemia została przywieziona.

(v. zeznania świadka K. B. k. 85)

H. Ż. od około 10 lat prowadzi działalność gospodarczą od firmą (...) w K., w ramach której zajmuje się handlem opałem, ziemią, torfem i kamieniami ozdobnymi, przy czym w zakresie handlu i ziemią jest to handel hurtowy i detaliczny. W zakresie obrotu ziemią humusową H. Ż. nie ma stałego kręgu odbiorców i nie prowadzi w tym zakresie działalności, która polegałaby na przewożeniu ziemi bezpośrednio od dostawców do klientów. Towar ten dostarczany jest na teren prowadzonego przedsiębiorstwa i tu składowany, a następnie jej własnym transportem rozwożony do odbiorców końcowych. Zdarza się przy tym, że zamówiony towar jest przez jej kierowców wożony pod inne adresy iż te, na które pierwotnie opiewało zamówienie.

(v. zeznania świadka H. Ż. k. 84verte-85)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 roku
o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2017 roku poz. 1778 ze zm.) – dalej ustawa systemowa, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu
i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Na mocy art. 11 ust. 2 ustawy systemowej, dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8
i 10.

Obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (art. 12 ust. 1).

W myśl art. 13 ustawy systemowej, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że niesporne jest, że w okresie od 22 czerwca 2017 roku do 13 października 2016 roku K. G. figurowała
w CEIDG-u jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą (z datą rozpoczęcia działalności określoną na dzień 1 lipca 2015 roku). Konsekwencją istnienia takiego wpisu jest domniemanie (wzruszalne), że odwołująca prowadziła
w tym czasie pozarolniczą działalność gospodarczą zgodną z tym wpisem (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2010 roku, I UK 240/09, LEX nr 585723, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 24 sierpnia 2015 roku, III AUa 1760/14, LEX nr 179353 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Warszawie z dnia 28 stycznia 2009 roku, VII SA/Wa 1374/08, LEX nr 489317).

Wzruszalność powyższego domniemania potwierdził między innymi Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 30 lipca 2015 roku, III AUa 335/15 (LEX nr 1781902),
w którym wskazał, że sam wpis do ewidencji działalności gospodarczej stanowi tylko podstawę rozpoczęcia działalności gospodarczej w rozumieniu jej legalizacji i nie można go utożsamiać z podjęciem takiej działalności. Jeżeli więc, mimo formalnego figurowania w ewidencji działalności gospodarczej, ubezpieczony nie wykonywał żadnych usług lub sprzedaży, czy innych czynności, które wchodzą w zakres przedmiotowy działalności ujawnionej w ewidencji, ani nawet nie podejmował takich czynności jak zamawianie towarów, rekrutacja pracowników, poszukiwanie kontrahentów itp., to w konsekwencji należy uznać, że nie do utrzymania jest domniemanie wynikające z wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, iż działalność tę ubezpieczony wykonywał (-uje) (rozpoczął jej prowadzenie), a zatem nie może też dojść do objęcia go ubezpieczeniem społecznym w myśl art. 6 ust. 1 pkt 5 oraz art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (podobnie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokach z dnia 4 grudnia 2007 roku, VII SA/Wa 1578/07, LEX nr 496344 i z dnia 26 lipca 2006 roku, VII SA/Wa 686/06, LEX nr 258495 oraz Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 25 marca 2014 roku, III AUa 759/13, LEX nr 1469388).

W ocenie Sądu Okręgowego zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy potwierdza, że odwołująca w spornym okresie od 1 lipca 2015 roku do 13 października 2016 roku faktycznie nie prowadziła na własny rachunek pozarolniczej działalności gospodarczej, a wszelkie czynności podjęte przez nią w ramach formalnie zarejestrowanej działalności były pozorne i miały na celu wyłącznie wprowadzenie w błąd osób trzecich, w szczególności organu rentowego.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że w niniejszej sprawie niesporne jest, że w dacie zarejestrowania działalności gospodarczej odwołująca była w zaawansowanej ciąży. Oczywiście obowiązujące przepisy prawa nie zabraniają podejmowania działalności gospodarczej kobietom w ciąży, podobnie jak nie zabraniają deklarowania już od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyższej niż minimalna dopuszczalna. Jednocześnie jednak w sytuacji, gdy tak jak w sprawie niniejszej, na skutek opłacenia stosunkowo wysokich składek (deklarowana podstawa wymiaru wynosiła 7.000,00 zł) za zaledwie jeden miesiąc (okres od 1 do 31 lipca 2016 roku), tj. najkrótszy możliwy okres umożliwiający nabycie prawa do zasiłku chorobowego
(z wyłączeniem świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego) i macierzyńskiego ubezpieczona korzystała następnie z ponadprzeciętnie wysokich świadczeń
z ubezpieczeń społecznych przez okres ponad roku, tj. w okresie od 1 sierpnia do 5 października 2015 roku z zasiłku chorobowego i następnie w okresie od 6 października 2015 roku do 3 października 2016 roku z zasiłku macierzyńskiego,
a następnie z dniem 14 października 2016 roku zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej, szczególnie uważnego zbadania wymaga, czy działalność ta rzeczywiście była prowadzona, a nie służyła wyłącznie do uzyskania tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi i następnie uzyskania bardzo dużych świadczeń pieniężnych z tych ubezpieczeń, kosztem pozostałych uczestników systemu ubezpieczeń społecznych.

Zdaniem Sądu Okręgowego przy dokonywaniu powyższej oceny uwzględnić również należy, że przed dniem 1 lipca 2015 roku K. G. nigdy nie pracowała zarobkowo, po dniu 13 października 2016 roku nie podjęła działalności zarobkowej, ale zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku, a następnie po wyczerpaniu pełnego okresu zasiłkowego, w dniu 10 maja 2017 roku ponownie rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej (analogicznej jak wspornym okresie), przy czym tym razem zgłaszając się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej za miesiące maj i czerwiec 2017 roku zadeklarowała podstawę wymiaru składek wynoszącą 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, a od lipca 2017 roku zadeklarowała najniższą możliwą podstawę wymiaru składek

Należy przy tym wyjaśnić, że Sąd Okręgowy za całkowicie niewiarygodne uznaje twierdzenia ubezpieczonej, że w dniu 14 października 2016 roku nie miała zamiaru zaprzestać działalności gospodarczej, a jedynie chciała ją zawiesić, jednak na skutek omyłki zaznaczyła w formularzu złą opcję. Przede wszystkim jeśli tak faktycznie było, to nic nie stało przecież na przeszkodzie, aby niezwłocznie po uzmysłowieniu sobie popełnionej omyłki, ubezpieczona mogła podjąć ponownie działalność gospodarczą, albowiem obowiązujące przepisy nie przewidują żadnego okresu karencji pomiędzy wyrejestrowaniem jednej i zarejestrowaniem kolejnej działalności gospodarczej. Po drugie odwołująca jako powód zawieszenia działalności gospodarczej wskazywała zły stan zdrowia dziecka, które wymagało jej opieki i spowodowane z tym zmęczenie. Powyższe stoi jednak w oczywistej sprzeczności z tym, że już w dniu 9 listopada 2016 roku odwołująca zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. jako osoba bezrobotna poszukująca zatrudnienia, a więc osoba gotowa do podjęcia pracy zawodowej w wymiarze pełnego etatu. Zdaniem Sądu Okręgowego jeśli stan zdrowia dziecka K. G. rzeczywiście uniemożliwiałby jej prowadzenie działalności gospodarczej, to tym bardziej uniemożliwiałby on jej wykonywanie pracy zawodowej w charakterze pracownika najemnego. Warto przy tym podkreślić, że
z uwagi na rodzaj prowadzonej przez odwołującą działalności gospodarczej ma ona charakter sezonowy, w związku z czym mogła się ona spodziewać, że w okresie jesienno-zimowym działalność ta nie będzie na tyle absorbująca, aby uniemożliwiała jej sprawowanie opieki nad dzieckiem, szczególnie że faktycznie działalność tę prowadziła ona na terenie gospodarstwa swojego wuja Z. S., gdzie pracowali jej dziadkowe, którzy w razie potrzeby mogli ją w prowadzeniu tej działalności wspomóc. Zupełnie inna sytuacja zachodzi w przypadku pracy zawodowej na etacie, która musi być przez pracownika świadczona osobiście,
w wyznaczonym przez pracodawcę miejscu i czasie.

W konsekwencji Sąd Okręgowy przyjmuje, że K. G. świadomie i celowo zaprzestała z dniem 14 października 2016 roku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, albowiem na ten dzień osiągnęła już ona faktyczny cel, któremu działalność ta miała służyć. Późniejsze ponowne podjęcie przez nią działalności gospodarczej w maju 2017 roku, w istocie umotywowane było wszczęciem przez organ rentowy procedury kontrolnej i miało służyć jedynie uwiarygodnieniu faktycznego prowadzenia tej działalności w kontrolowanym okresie.

W dalszej kolejności należy zauważyć, że wszystkie osoby, którym
w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odwołująca miała sprzedawać torf kwaśny workowany i ziemię humusową były blisko związane z nią więzami rodzinnymi lub byli to bliscy znajomi jej dziadków, z którymi utrzymywali oni stałe kontakty sąsiedzkie i związane z prowadzeniem podobnego profilu działalności rolniczej.

Choć oczywiście powyższe może wynikać z faktu, że faktycznie podejmując działalność gospodarczą odwołująca w pierwszej kolejności zwróciłaby się do kręgu znanych jej osób, to jednak zważywszy na fakt, że nie znalazła on żadnego innego kontrahenta, a zakupy towaru, których dokonała, wystarczały wyłącznie na realizację zamówień tych osób (ubezpieczona nie dysponowała na bieżąco żadnym towarem, który mogłaby sprzedać gdyby do miejsca prowadzenia przez nią działalności przybył klient), nakazuje podchodzić do sprawy z dużą dozą sceptycyzmu. Szczególnie istotne jest to w sytuacji, gdy jak twierdzi ubezpieczona w tamtym czasie dysponowała ona pieniędzmi zebranymi w czasie wesela (z nich miała opłacić składkę na ubezpieczenie społeczne), zaś towar którym handlowała nie był kłopotliwy w przechowywaniu i mógł oczekiwać składowany na klienta nawet dłuższy czas. Brak poczynienia w tej sytuacji jakichkolwiek zapasów towaru tym bardziej rodzi wątpliwości co do faktycznego prowadzenia przez K. G. działalności gospodarczej. Sama zresztą K. G. na rozprawie w dniu 2 listopada 2017 roku wprost przyznała, że nie kupiłaby towarów w ciemno, nie mając odbiorcy. Tymczasem nieodłącznym elementem prowadzenia działalności gospodarczej jest ryzyko gospodarcze i finansowe z tym związane, w przypadku działalności handlowej polegające na dokonaniu zakupu towarów z myślą o ich późniejszej sprzedaży. Prowadzenie działalności gospodarczej charakteryzuje się bowiem między innymi stałą gotowością do jej wykonywania (sprzedaży towarów, świadczenia usług).
W niniejszej sprawie ubezpieczona w istocie zakupywała tylko takie ilości towarów, jakie wystarczały na realizację zamówień składanych przez członków rodziny lub bliskich znajomych i to zdaniem Sądu Okręgowego zamówień z góry uzgodnionych, mających stworzyć pozory prowadzenia przez nią działalności gospodarczej.

Bardzo charakterystyczna sytuacja zachodzi w przypadku K. B. (jej ojciec jest chrzestnym wujka ubezpieczonej, a ona sama jest bliską sąsiadką jej dziadków) oraz jej rodziców, którzy od lat prowadząc działy produkcji specjalnej nigdy nie kupowali ziemi humusowej, ponieważ korzystali z własnej ziemi wzbogacanej obornikiem. W całej historii prowadzonego przez w/w osoby gospodarstwa rolnego dokonali oni jednego tylko zakupu ziemi humusowej i to akurat w trakcie jednego miesiąca, w którym działalność gospodarczą w tym zakresie miała prowadzić odwołująca. Zdaniem Sądu Okręgowego uznanie, że w/w sytuacja stanowiła jedynie szczęśliwy dla ubezpieczonej przypadek, nie wytrzymuje krytyki w świetle doświadczenia życiowego i zasad logicznego myślenia, szczególnie w kontekście całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Podobnie zwraca uwagę okoliczność, że J. I. (1), która miała być jedną
z klientek odwołującej, faktycznie w ogóle się z nią nie skontaktowała, a nawet nie interesowała się skąd w istocie będzie pochodził zakupiony torf, zamawiając dostawę torfu bezpośrednio u dziadków ubezpieczonej.

Zdaniem Sądu Okręgowego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, oceniany przez pryzmat doświadczenia życiowego i zasad logicznego myślenia, jednoznacznie wskazuje, że K. G. będąc w zaawansowanej ciąży i nie mając żadnego tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym, chciała nabyć prawo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i wyłącznie w tym celu dokonała formalnej rejestracji działalności gospodarczej, a następnie korzystając z powiązań rodzinnych oraz znajomości swoich dziadków dokonała kilku pozorowanych sprzedaży towarów, które miały na celu uwiarygodnienie prowadzenia przez nią działalności gospodarczej.

W konsekwencji powyższego, mając na uwadze całokształt materiału dowodowego zaoferowanego przez strony, Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że
w spornym okresie od 1 lipca 2015 orku do 13 października 2016 roku K. G. faktycznie nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej, a co za tym idzie zaskarżona decyzja organu rentowego, wyłączająca ją z ubezpieczeń społecznych
w w/w okresie, jest prawidłowa.

O kosztach orzeczono na mocy art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c. w związku z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804 ze zm.), przy uwzględnieniu, że na dzień wniesienia odwołania w niniejszej sprawie przepisy w/w rozporządzenia przewidywały, że w sprawach dotyczących podlegania ubezpieczeniom społecznym wysokość kosztów zastępstwa procesowego była liczona od wartości przedmiotu sporu, w niniejszej sprawie wynoszącej 71.918,00 zł (wartość wskazana przez organ rentowy i niekwestionowana przez odwołującą).