Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

10 września 2019 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze - Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Wojciech Grzebień

Protokolant Karolina Bujko – Rodzińska

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2019 roku

sprawy przeciwko S. K. (1)

synowi J. i M.

ur. (...) w L.

oskarżonego o to, że:

w J., 26.09.2015r. – 03.05.2017r. uporczywie nie wpłacał w terminie należnego podatku dochodowego (PIT-36) za 2015r.-2016r. w kwocie łącznej 20.020 zł, podatku od towarów i usług za sierpień 2015r., listopad 2015r., grudzień 2015r., 3 kwartał 2016r., 4 kwartał 2016r., w łącznej kwocie 39.810 zł, powyższe stanowi naruszenie przepisu art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 zm.), przepisu art. 103 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., poz. 1054 zm.)

tj. wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 k.k.s.

I.  uznaje obwinionego S. K. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. wykroczenia z art. 57 § 1 kks i za to na podstawie art. 57 § 1 kks wymierza mu karę grzywny w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych,

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 113 kks, zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania w niniejszej sprawie, obciążając nimi Skarb Państwa i nie obciąża go opłatą sądową, a jednocześnie na mocy art. 29 ustawy prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. B. z Kancelarii adwokackiej w J. kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu oskarżonego S. K. (1).

Sygn. akt IIW 92 /19

UZASADNIENIE

W wyniku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny.

Oskarżony S. K. (1) z tytułu osiąganych dochodów i prowadzonej działalności gospodarczej jest zobowiązany do uiszczania podatku dochodowego oraz podatku od towarów i usług.Oskarżony mieszkał i pracował na terenie J..

Mimo to oskarżony ten ,w okresie od 26.09.2015r-03.05.2017r uporczywie nie wpłacał w terminie należnego podatku dochodowego( PIT -36) za 2015r-2016r w kwocie łącznej 20.020 zł,podatku od towarów i usług za sierpień 2015r,listopad 2015r,grudzień2015r,3 kwartał 2016r,4 kwartał2016r,w łącznej kwocie 39,810zł

Dowód:

- lista zaległości podatkowych oskarżonego k.5-6

- decyzja (...) - (...). (...).36.2.2018r k.7-10

- zestawienie danych z deklaracji VAT k.11,zestawienie dochodów k.12

Z uwagi na powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. wszczął postępowanie karno-wykroczeniowe wobec S. K..

Ponieważ nie zdołano ustalić miejsca pobytu tego oskarżonego,Sąd zastosował wobec niego

tryb postępowanie wobec nieobecnych.

Dowód:

- postanowienie o wszczęciu dochodzenia k.5

- postanowienie o zastos. postępowania w stosunku do nieobecnych k.42

Urząd Skarbowy w J. G. wzywał oskarżonego do stawiennictwa i przedstawienia swojego stanowiska w sprawie-bezskutecznie,

Dowód:wezwania dla oskarżonego k.23,k.36

Sąd stwierdził co następuje

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał,że sprawstwo i wina oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budzą wątpliwości.

Dowody tego to dokumenty w postaci zaległości podatkowych oskarżonego,decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. G. z dnia 21 lipca 2018r o określeniu oskarżonemu wysokości zobowiązania podatkowego ( co do obu rodzajów podatku),zestawienie danych z deklaracji VAT,zestawienie dochodów oskarżonego. Z powołanych wyżej dokumentów wynika zarówno wysokość zobowiazań podatkowych oskarżonego,jak i rodzaje zobowiazań podatkowych.

Oskarżony ten ,jak wynika z akt sprawy,świadomie nie podejmował kierowanej do niego korespondencji i wezwań do stawiennictwa do Urzędu Skarbowego celem złożenia wyjaśnień czy też dokumentów na okoliczność niepłacenia podatków.Opuścił miejsce stałego zamieszkania nie informując o tym właściwego Urzędu Skarbowego.Nie podał nowego miejsca pobytu.De facto zerwał bezpodstawnie wszelkie kontakty z Urzędem Skarbowym.

Nie przedstawił żadnych okoliczności,które mogłyby wskazywać,że taka jego postawa wynika z przyczyn od niego niezależnych ( choroba,klęska żywiołowa itp.) W/w okoliczności wskazują na pełną świadomość i uporczywość w działaniu oskarżonego.Łączą się one z długim okresem niepłacenia podatków przez tego oskarżonego

W świetle wszystkich powołanych wyżej dowodów Sąd uznał, że sprawstwo i wina oskarżonego S. K. nie budzą wątpliwości.Dokonując oceny wiarygodności występujących w sprawie dowodów z dokumentów, Sąd stwierdził co następuje; wszystkie występujące w sprawie dowody z dokumentów publicznych mają walor rzetelności i wiarygodności.Oskarżony działaniem swoim wyczerpał ustawowe znamiona wykroczenia z z art.57§1kks W J. bowiem ,od 26 września do 03 maja.2017r uporczywie nie wpłacał w terminie należnego podatku dochodowego ( PIT-36) za 2015r-2016r. w kwocie łącznej 20.020 zł ,podatku od towarów i usług za sierpień 2015r,listopad 2015r,grudzień 2015r ,3 kwartał 2016r, 4 kwartał 2016r,w łącznej kwocie 39.810 zł.Powyższe stanowi naruszenie przepisu art.45 ust.6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisu art.103 ustęp 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług.

Jako okoliczności obciążające dla tego oskarżonego Sąd uwzględnił wysoki stopień szkodliwości społecznej zarzucanego mu czynu, przejawiający się jego nagminnością tak na tutejszym terenie jak i w skali całego kraju.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność sądowa tego oskarżonego. Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd uznał, że właściwą karą zasadniczą dla S. K. będzie kara grzywny. Za współmierną do stopnia zawinienia i szkodliwości społecznej czynu oraz możliwości majątkowych oskarżonego Sąd uznał grzywnę w kwocie 1000 zł.

Kara w takiej właśnie wysokości spełni swoją odpowiednią rolę społeczną.

Orzeczenie o kosztach Sąd wydał w oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk z tym ,że o kosztach obrony z urzędu orzeczono w oparciu o przepis art.29 Ustawy Prawo o Adwokaturze.