Pełny tekst orzeczenia

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 774/19

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w Łukowie

11 stycznia 2019 r.

II K 875/18

2.

Sąd Rejonowy w Łukowie

27 lutego 2019 r.

II K 916/18

3.

Sąd Rejonowy w Łukowie

10 czerwca 2019 r.

II K 219/19

4.

Sąd Rejonowy w Łukowie

5 listopada 2019 r.

II K 545/19

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 11 stycznia 2019 r. sygn. akt II K 875/18 skazujący K. G. za czyny z art. 178b k.k. oraz z art. 178a § 1 k.k. na karę łączną grzywny w liczbie 200 stawek dziennych po 20 złotych każda stawka i łączny środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 lat, nadto na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeczono świadczenie pieniężne w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

odpis wyroku

k. 39-40

Skazany dotychczas nie wykonał kary grzywny orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawie sygn. akt II K 875/18.

odpis postanowienia

Dane o karalności

k. 34-35

k. 9-10

Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 27 lutego 2019 r. sygn. akt II K 916/18 skazujący K. G. za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, nadto na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody.

odpis wyroku

k. 42

Karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie Sądu Rejonowego w Łukowie sygn. akt II K 916/18 skazany ma odbywać od dnia 21 kwietnia 2022 r.

Opinia o skazanym z Zakładu Karnego w S.

Obliczenie kary

k. 15-19

k. 43

Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 10 czerwca 2019 r. sygn. akt II K 219/19 skazujący K. G. za czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., art. 226 § 1 k.k. oraz art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności, nadto na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody oraz na podstawie art. 44 § 2 k.k. przepadek dowodów rzeczowych, przy czym na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie: w dniu 18 stycznia 2019 r. od godz. 06:05 do godz. 06:30, od dnia 22 stycznia 2019 r. godz. 10:50 do dnia 24 stycznia 2019 r. godz. 09:20, od dnia 16 lutego 2019 r. godz. 20:30 do dnia 10 czerwca 2019 r.

odpis wyroku

k. 26-30

Prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 17 września 2019 r. sygn. akt II Ko 1244/19, którym nie uwzględniono wniosku K. G. o odroczenie wykonania kary łącznej 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawie sygn. akt II K 219/19.

Odpis postanowienia

k. 31-32

Karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie Sądu Rejonowego w Łukowie sygn. akt II K 219/19 skazany odbywa od dnia 21 października 2019 roku godz. 16:40.

Opinia o skazanym z Zakładu Karnego w S.

Obliczenie kary

k. 15-19

k. 43

Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 5 listopada 2019 r. sygn. akt II K 545/19 skazujący K. G. za czyn z art. 244 k.k. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, a nadto orzeczono środek karny w postaci 2 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

odpis wyroku

k. 38

Karę pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie Sądu Rejonowego w Łukowie sygn. akt II K 545/19 skazany ma odbywać od dnia 18 października 2023 roku.

Opinia o skazanym z Zakładu Karnego w S.

Obliczenie kary

k. 15-19

k. 41

K. G. był także uprzednio karany, lecz wykonał już orzeczone wówczas kary.

Dane o karalności

k. 9-10

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

Resocjalizacja K. G. w warunkach zakładu karnego jako osoby odbywającej karę łączną pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem wydanym w sprawie sygn. akt II K 219/19 Sądu Rejonowego w Łukowie.

Wniosek skazanego o wydanie wyroku łącznego i jego uzasadnienie

k. 4-5

1.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-10

Wymienione powyżej dowody z dokumentów.

Wszystkie wymienione dowody stanowią dokumenty, które zostały sporządzone przez wydające je organy, w ich zakresie działania, a przez to nie budzące wątpliwości odnośnie rzetelności ich sporządzenia. Dowody te nie były nadto kwestionowane przez strony.

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Wniosek skazanego o wydanie wyroku łącznego i jego uzasadnienie

W złożonym wniosku o wydanie wyroku łącznego K. G. obszernie przedstawił okoliczności związane ze swoim zachowaniem przed osadzeniem, w tym prowadzonym życiem rodzinnym, a także dążenie do wykonania orzeczonych wobec niego obowiązków naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych, co miało miejsce w wyrokami wydanymi w sprawach II K 916/18 i II K 219/19. Skazany podniósł nadto, że zrozumiał naganność swoich uprzednich zachowań i wpływ na nie uzależnienia od alkoholu, co miałoby uzasadniać wydanie wyroku łącznego przy zastosowaniu zasady absorbcji.

Ostatnie stwierdzenia, mające przekonywać o postępach w resocjalizacji K. G. w warunkach izolacji penitencjarnej, nie mogą być uznane za prawdziwe wobec treści opinii o skazanym z Zakładu Karnego w S.. W obszernym opisie funkcjonowania K. G. w warunkach zakładu karnego zawarto twierdzenia przekonujące o braku podstaw do podzielenia ocen przedstawionych przez skazanego. W opinii tej stwierdzono bowiem m. in., iż K. G. nie jest w stanie przystosować się do właściwego funkcjonowania w warunkach zwykłych oddziałów zakładu karnego, a tym bardziej podjąć pracy terapeutycznej w zawiązku uzależnieniem mieszanym. Ponadto skazany, jak wynika z opinii, „generalnie lekceważy konieczność respektowania przepisów regulujących wykonywanie kary pozbawienia wolności. Domaga się specjalnego traktowania (…) Nie liczy się z nikim z niczym. Oczekuje spełnienia jego oczekiwań czy wręcz kaprysów” (k. 15v). Te i inne stwierdzenia zawarte w opinii nie pozwalają zatem na ocenę, że K. G. poczynił postępy w resocjalizacji. Jak wynika nadto z uzasadnienia postanowienia Sądu Rejonowego w Łukowie z dnia 17 września 2019 r. sygn. akt II Ko 1244/19, II K 219/19, skazany pomimo podjętej początkowo inicjatywy w kierunku wykonania orzeczonych w sprawie obowiązków naprawienia szkody, następnie tego zaniechał i nie wskazał na przyczyny tego rodzaju zachowania.

1.PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Sąd Rejonowy w Łukowie, wyrok z dnia 11 stycznia 2019 r. sygn. akt II K 875/18

Środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 lat.

2.

Sąd Rejonowy w Łukowie, wyrok z dnia 27 lutego 2019 r. sygn. akt II K 916/18

Kara roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

3.

Sąd Rejonowy w Łukowie, wyrok z dnia 10 czerwca 2019 r. sygn. akt II K 219/19

Kara łączna 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

4.

Sąd Rejonowy w Łukowie, wyrok z dnia 5 listopada 2019 r. sygn. akt II K 545/19

Kara 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 2 lat.

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Art. 569 § 1 k.p.k. przewiduje, iż jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

Zgodnie zaś z treścią art. 85 § 1 k.k. orzeczenie kary łącznej (także w wyroku łącznym) przewidziane jest w sytuacji, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, przy czym zgodnie z art. 85 § 2 k.k. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Zgodnie nadto z treścią art. 90 § 2 k.k. w razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych, zakazów lub obowiązku tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej.

W sprawie niniejszej w dacie wyrokowania wykonaniu podlegały: kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawach sygn. akt II K 916/18, II K 219/19 i II K 545/19, przy czym kara orzeczona w sprawie sygn. akt II K 219/19 jako kara łączna, a także środki karne zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Łukowie w sprawach sygn. akt. II K 875/18 i II K 545/19.

W odniesieniu zaś do wymiaru kary łącznej art. 86 § 1 k.k. stanowi, iż sąd wymierza tę karę w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

W niniejszej sprawie Sąd mógł zatem orzec względem skazanego karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze od 4 lat i 8 miesięcy do 2 lat i 10 miesięcy oraz łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w wymiarze od 6 lat do 4 lat.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Określając wymiar kary łącznej, Sąd miał także na uwadze dyrektywy wymiaru kary łącznej wskazane w art. 85a k.k., a mianowicie przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Należy przy tym zauważyć, iż stopień winy i stopień społecznej szkodliwości czynów nie mogą być okolicznościami rzutującymi na wymiar kary łącznej. Zostały one bowiem zbadane i właściwie ocenione już na etapie orzeczeń jednostkowych i wpłynęły na wysokość poszczególnych kar. Niewątpliwie natomiast sąd wydający wyrok winien kierować się dyrektywą prewencji indywidualnej oraz generalnej, biorąc pod uwagę całokształt czynów przestępnych.

Mając powyższe na uwadze, ustalając wymiar kary łącznej pozbawienia wolności Sąd uznał, że nie ma w przedmiotowej sprawie podstaw do zastosowania zasady absorpcji, czyli wymierzenia kar i środków karnych w najniższym z możliwych wymiarów. Przede wszystkim bowiem podnieść należy, iż wszystkie czyny będące przedmiotem skazań w/w wyrokami wydanymi w sprawach Sądu Rejonowego w Łukowie zostały popełnione w niewielkim odstępie czasu i naruszały tożsame dobra chronione prawem, będąc z reguły bądź przestępstwami przeciwko mieniu (skazania w sprawach sygn. akt II K 916/18 i II K 219/19), bądź przestępstwami przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji (skazanie za dwa czyny w sprawie sygn. akt 875/18, które to skazany popełnił kierując nawet tym samym samochodem osobowym). Wskazana zatem zbieżność czasowa, a także rodzajowa pomiędzy poszczególnymi przestępstwami będącymi przedmiotem skazań we wskazanych sprawach świadczy w ocenie Sądu o wyraźnej ówczesnej niepoprawności skazanego w dążeniu do łamania porządku prawnego. Także uprzednio, przed wydaniem orzeczeń będących przedmiotem wyrokowania w niniejszej sprawie, K. G. był siedmiokrotnie karny za przestępstwa, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu. Jak wynika nadto z cytowanej już opinii o skazanym z zakładu karnego, aktualnie proces jego resocjalizacji nawet się nie rozpoczął. W tej sytuacji w ocenie Sądu brak jest jakichkolwiek okoliczności przemawiających za złagodzeniem rygoryzmu kary łącznej.

Sąd orzekający w sprawie niniejszej uwzględnił zatem w zakresie wymiaru kary te wszystkie okoliczności, które zaistniały po wydaniu wyroków, a wskazują na brak postępów w resocjalizacji .

Z tych też względów przy ustalaniu wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności wobec K. G. Sąd zastosował zasadę kumulacji wymierzając kare łączną 4 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie bowiem Sądu skazany nie wyciągnął jeszcze wniosków z faktu skazania go i nie poczynił postępów w resocjalizacji.

Tak wymierzona kara łączna odpowiada zatem w ocenie Sądu wymogom art. 85a k.k.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Na wymiar łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych wpływ miały okoliczności podniesione powyżej odnośnie wymiaru kary łącznej, przy szczególnym nadto uwzględnieniu faktu, iż K. G. poprzez dwukrotne popełnienie przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, do których należą czyny z art. 178a § 1 k.k. oraz art. 178b k.k., za które został skazany wyrokiem wydanym w sprawie sygn. akt II K 875/18, szczególnie wykazał brak poszanowania, dla obowiązujących w tym zakresie norm, a nadto poprzez prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości stwarzał też realne zagrożenie bezpieczeństwa dla innych uczestników ruchu. Ponadto, K. G. nie był też w stanie respektować orzeczonego wobec niego w tej sprawie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, o czym świadczy skazanie go za czyn z art. 244 k.k. wyrokiem wydanym w sprawie sygn. akt II K 545/19. W tej sytuacji, także wymiar łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych Sąd określił stosując zasadę kumulacji tj. sumując zakazy łączne i orzekając zakaz w wymiarze 6 lat.

Tak orzeczony zakaz odpowiada zatem w ocenie Sądu wymogom art. 85a k.k. w zw. z art. 90 § 2 k.k.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zgodnie z treścią art. 577 k.p.k. w wyroku łącznym należy, w miarę potrzeby, wymienić okresy zaliczone na poczet kary łącznej, zaś na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając w górę do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

W związku z tym, uwzględniając okresy rzeczywistego pozbawienia wolności skazanego w sprawach podlegających łączeniu Sąd zaliczył mu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności: okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Łukowie sygn. akt II K 219/19: w dniu 18 stycznia 2019 r. od godz. 06:05 do godz. 06:30, od dnia 22 stycznia 2019 r. godz. 10:50 do dnia 24 stycznia 2019 r. godz. 09:20, od dnia 16 lutego 2019 r. godz. 20:30 do dnia 10 czerwca 2019 r. oraz okres odbywania kary pozbawienia wolności orzeczonej w tej sprawie od dnia 21 października 2019 r. godz. 16:40 do dnia 3 marca 2020 r. będącym dniem wydania wyroku.

IV.

W zakresie niepodlegającym łączeniu wyroki w w/w sprawach będą nadal podlegać odrębnemu wykonaniu, ponieważ pozostałe zawarte w nich rozstrzygnięcia nie podlegają łączeniu, zgodnie z przytoczonymi powyżej normami.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V.

Z uwagi na wykonywanie względem skazanego obrony z urzędu, Sąd na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku prawo o adwokaturze – Dz. U. Nr. 16 poz. 124 ze zm. zasądził stosowną kwotę tytułem wynagrodzenia na rzecz uprawnionego adwokata, ustalając tę wielkość na podstawie § 17 ust. 5 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z dnia 18 października 2016 r. poz. 1714).

VI.

Wobec trudnej sytuacji materialnej skazanego, odbywającego aktualnie karę pozbawienia wolności, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w niniejszym postępowaniu ustalając, że wchodzące w ich skład wydatki obciążają Skarb Państwa.

1.PODPIS

Sędzia Ewa Przychodzka-Kasperska