Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 825/19

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 12 września 2019 roku w sprawie II K 18/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐na korzyść

☒na niekorzyść

☒w całości

☐w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art.438 pkt 1 k.p.k.– obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k.– rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art.439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu przez Sąd Rejonowy, iż wina i społeczna szkodliwość czynu, którego dopuścił się oskarżony, prowadząc w stanie nietrzeźwości pojazd mechaniczny, nie są znaczne, co w konsekwencji doprowadziło do warunkowego umorzenia postępowania karnego

☐zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Czyn oskarżonego R. K. nie osiągnął tego stopnia społecznej szkodliwości by wywołać sankcję karną. Jakkolwiek działanie wymienionego polegające na kierowaniu samochodem w stanie nietrzeźwości zasługuje na negatywną ocenę, niemniej zważyć należy, iż stan jego nietrzeźwości, stwierdzony tuż po zatrzymaniu oskarżonego, na poziomie 0,46 mg/l, nie przekraczał znacznie granicy przesądzającej o uznaniu czynu za przestępstwo, a kolejne badania wykazywały spadające stężenie alkoholu, co świadczy o tym, że w chwili czynu znajdował się on w fazie jego eliminacji z organizmu. Jakkolwiek zatem oskarżony dopuścił się inkryminowanego czynu, to jednak pozytywnym aspektem tej sytuacji był fakt, iż nie zdecydował się na jazdę samochodem w bliskim odstępie czasowym od konsumpcji alkoholu, lecz po upływie kilkunastu godzin (mógł przypuszczać, że nie jest już pod wpływem alkoholu). Jednocześnie należy zauważyć, że oskarżony prowadził pojazd w porze nocnej, kiedy natężenie ruchu jest mniejsze. Nie spowodował również bezpośredniego zagrożenia w ruchu drogowym, lecz zatrzymany został w ramach rutynowej kontroli drogowej, a zatem jego zachowanie na drodze nie budziło zastrzeżeń. Dodatkowo, oskarżony nie był uprzednio karany sądownie, choćby za przestępstwo nieumyślne, prowadzi ustabilizowany tryb życia i przejawia dbałość o ciągłość zatrudnienia. Jednocześnie od samego początku przyznawał się do winy i zrozumiał, że prowadzenie pojazdu bez pewności co do swojej trzeźwości, było niewłaściwe, co pozwala na przyjęcie, że ponownie nie popełni tego samego błędu w przyszłości. Tym samym, powyższe okoliczności wskazują na brak konieczności jego skazania, z uwagi na charakter czynu, dając możliwość zastosowania dobrodziejstwa instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. Nie można bowiem przyjąć za słuszną tezę, którą zdaje się forsować w apelacji prokurator, iż w przypadku czynów kwalifikowanych z art. 178a § 1 k.k. wykluczone jest zastosowanie instytucji warunkowego umorzenia postępowania, co do zasady, gdyż tego typu czyny są wysoce społecznie szkodliwe. Co prawda, przypadki prowadzenia pojazdów pod wpływem alkoholu są nagminne, a wpływ alkoholu na reakcje kierowców ignorowany przez kierujących, tym niemniej trzeba zaznaczyć, że sytuacja R. K. była jednak nieco odmienna. Oskarżony nie spożywał alkoholu bezpośrednio przed jazdą, ani też nie wsiadł do auta po całonocnej imprezie. Wypił 4 piwa w dniu poprzedzającym prowadzenie pojazdu w godzinach południowych (jak wynika z jego oświadczenia, a brak podstaw, by odmówić mu w tym względzie wiary). Poziom alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu w niewielkim zakresie przekroczył poziom dopuszczalny i był w widoczny sposób malejący, co wskazuje, że jego wyjaśnienia odnośnie okoliczności spożywania alkoholu były prawdziwe. Wszystkie powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że czyn oskarżonego nie osiągnął tego stopnia społecznej szkodliwości by wywołać sankcję karną.

Wniosek

Wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok Sądu I instancji warunkowo umarzający postępowanie w stosunku do R. K. jest słuszny, prawidłowy i sprawiedliwy. Za takim rozstrzygnięciem stoi przekonanie, że – z uwagi na prezentowaną przez oskarżonego postawę oraz w świetle przeanalizowanych okoliczności przedmiotowej prawy – cele niniejszego postępowania zostaną osiągnięte.

3.2.

Obraza przepisu prawa karnego materialnego – art. 39 pkt 7 k.k., polegająca na niepowołaniu tego przepisu w pkt 4 zaskarżonego wyroku jako podstawy orzeczenia świadczenia pieniężnego.

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przepis art. 67 § 3 k.k. statuuje ogólną zasadę, że w sytuacji warunkowego umorzenia postępowania karnego możliwe jest orzeczenie świadczenia pieniężnego przewidzianego w art. 39 pkt 7 k.k. Zatem, przy orzekaniu o świadczeniu pieniężnym w wyroku warunkowo umarzającym postępowanie karne nie jest konieczne powoływanie art. 39 pkt 7 k.k. bo zawiera się on w treści art. 67 § 3 k.k. W przypadku bowiem warunkowego umorzenia postępowania karnego podstawą orzeczenia środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego wymienionego w art. 39 pkt 7 kk jest art. 67 § 3 kk (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 01.03.2007 r., WA 10/07, opubl. LES nr 446357).

Wniosek

O zmianę wyroku poprzez uzupełnienie w punkcie 4 zaskarżonego wyroku podstawy prawnej świadczenia pieniężnego o art. 39 pkt 7 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro art. 67 § 3 k.k. określa, że w przypadku warunkowego umorzenia postępowania karnego orzeka się świadczenie pieniężne wymienione w art. w 39 pkt 7 k.k. samo wskazanie art. 67 § 3 k.k. w podstawie prawnej orzeczenia świadczenia pieniężnego jest wystarczające.

3.3.

Rażąca niewspółmierność środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego w wymiarze 1 roku.

☐ zasadny

☐częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego roczny okres zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, będzie wystarczający dla osiągnięcia celów postępowania. Należy wskazać, że przesłanką orzekania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest zagrożenie, które mogłoby w przyszłości spowodować prowadzenie pojazdu mechanicznego przez sprawcę. Zakres, a także czas trwania tego środka zależy od stopnia zagrożenia, jakie może stwarzać powrót oskarżonego do ruchu, ten zaś oceniać należy na podstawie okoliczności rozpatrywanego zdarzenia, przyczyn, które do zdarzenia doprowadziły, sposobu prowadzenia pojazdu, a także rodzaju i wagi naruszonych zasad bezpieczeństwa oraz innych okoliczności wskazujących na stosunek sprawcy do obowiązujących zasad bezpieczeństwa, na jego stopień poczucia odpowiedzialności (por. wyrok Sądu Najwyższego z 24 kwietnia 1982 r. o sygn. V KRN 106/1982, LEX 17411). Kierując się tymi względami trzeba zauważyć, że stopień nietrzeźwości oskarżonego wyrażający się w stężeniu na poziomie 0,46 mg/l nieznacząco przekraczał dopuszczalne normy, o których mowa w art. 115 § 16 kk. Takie stężenie alkoholu nie osłabia istotnie zdolności psychomotorycznych, a przez to aż tak dalece negatywnie nie wpływa na poziom bezpieczeństwa w ruchu drogowym, co rzeczywiście potwierdziło się w przypadku osoby oskarżonego, wszak jego zachowanie nie wzbudzało zastrzeżeń funkcjonariuszy, którzy zatrzymali jego pojazd jedynie do rutynowej kontroli. Dopiero standardowe badanie potwierdziło, że R. K. jest pod wpływem alkoholu. Poza tym, zauważyć należy, że oskarżony kierował pojazdem w porze nocnej, w czasie kiedy ruch pojazdów jest dużo mniejszy niż w ciągu dnia. Zatem, stopień zagrożenia, jaki swoim zachowaniem stworzył wymieniony dla innych użytkowników ruchu, nie był dalece wysoki. Nie może ujść uwagi w tym kontekście również okoliczność, że oskarżony przez wiele lat był kierowcą w transporcie krajowym i międzynarodowym i nigdy nie dopuścił się przestępstwa skierowanego przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. W tej sytuacji istnieją racjonalne podstawy do stwierdzenia, że prowadzenie pojazdu w dniu 28 grudnia 2018 roku w stanie nietrzeźwości było zdarzeniem incydentalnym oraz zdecydowanie odbiegało od sposobu życia oskarżonego, w którym przestrzegał on dotychczas porządku prawnego oraz zasad w obszarze ruchu drogowego.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 2 lat.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zdaniem Sądu Okręgowego wystarczającym dla weryfikacji postawionej wobec oskarżonego prognozy kryminologicznej będzie jednoroczny okres próby, na który warunkowo umorzono postępowanie. Okres ten będzie też właściwie służył oddziaływaniu wychowawczemu oraz pozwoli na weryfikację postawionej prognozy kryminologicznej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i wszystkie zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok słuszny, apelacja bezzasadna.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art.439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

W oparciu o przepisy art. 636 § 1 k.p.k. i art. 9 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983 roku z późniejszymi zmianami) Sąd Okręgowy ustalił, iż koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numerzałącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie dotyczące warunkowego umorzenia postępowania karnego i środka karnego.

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art.438 pkt 1 k.p.k.– obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k.– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k.– rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art.439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana