Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Pz 17/14

POSTANOWIENIE

Dnia 25 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący SSO Małgorzata Andrzejewska (ref.)

Sędziowie: SSO Maria Pierzycka-Pająk

SSO Jolanta Łanowy

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014r.

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 19 grudnia 2013r. w sprawie IV P 522/13

w sprawie z powództwa T. R.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o odszkodowanie

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Maria Pierzycka-Pająk SSO Małgorzata Andrzejewska SSO Jolanta Łanowy
Sędzia Przewodnicząca Sędzia

Sygn. akt VIII Pz 17/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2013r. Sąd Rejonowy w Zabrzu odrzucił skargę o wznowienie postępowania w sprawie IV P 268/12 zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 11 grudnia 2012r.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła powódka domagając się uchylenia postanowienia Sądu pierwszej instancji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie wniesione przez stronę powodową nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 399 § 1 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem.

Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2012r. Sąd Rejonowy w Zabrzu oddalił powództwo T. R. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę świadczenia osłonowego. Na wniosek pełnomocnika powódki został mu doręczony w dniu 14 stycznia 2013r. odpis wyroku z uzasadnieniem. Pismem z dnia 26 stycznia 2013r. powódka złożyła osobistą apelację. Zarządzeniem z dnia 28 stycznia 2013r. pełnomocnik powódki został prawidłowo wezwany do usunięcia braków formalnych apelacji poprzez uiszczenie opłaty sądowej w kwocie 30 złotych w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania pod rygorem odrzucenia apelacji. Wezwanie to zostało doręczone pełnomocnikowi powódki w dniu 4 lutego 2013r. Pełnomocnik powódki pismem nadanym do Sądu w dniu 6 lutego 2013r. poinformował Sąd, że jego pełnomocnictwo zostało wypowiedziane jeszcze przed złożeniem apelacji. Wobec nieuiszczenia, w terminie opłaty od apelacji postanowieniem z dnia 18 lutego 2013r. Sąd odrzucił apelację T. R.. Powódka złożyła zażalenie na to postanowienie, które postanowieniem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 30 kwietnia 2013r. zostało oddalone. Następnie powódka wniosła o przywrócenie terminu do złożenia apelacji. Wniosek ten został zwrócony przez Sąd Rejonowy w Zabrzu prawomocnym postanowieniem z dnia 10 lipca 2013r.

Powódka pismem z dnia 12 listopada 2013r. złożyła skargę o wznowienie postępowania wskazując, że podstawą jej skargi jest naruszenie przez pełnomocnika przepisów prawa na skutek czego powódka pozbawiona została możliwości działania.

Stosownie do treści art. 410 § 1 k.p.c. Sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę o wznowienie postępowania wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego ta ostatnia przyczyna odrzucenia skargi zachodzi nie tylko wtedy, gdy powołana w niej podstawa wznowienia została sformułowana w sposób nieodpowiadający ustawie, ale także wówczas, gdy wskazane w niej okoliczności wprawdzie dadzą się podciągnąć pod przewidzianą w ustawie podstawę wznowienia, lecz jednak w rzeczywistości podstawa ta nie występuje. Dlatego też konieczne jest zbadanie, czy twierdzenia skargi będą stanowiły taką ustawową podstawę - por. między innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 1968r., I CZ 122/67; z dnia 10 lutego 2006r., I PZ 33/05 i z dnia 16 maja 2007r., III CSK 56/07.

Zatem podnoszone przez skarżącego sformułowanie podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisom art. 401-404 k.p.c. nie oznacza oparcia skargi na ustawowej podstawie wznowienia, wówczas gdy podnoszona podstawa nie zachodzi.

Skarżąca jako podstawę wznowienia wskazała naruszenie przez swojego pełnomocnika przepisów prawa na skutek czego powódka pozbawiona została możliwości działania.

Nie jest to podstawa wznowienia określona w 401 pkt. 2 k.p.c. tj. nieważność postępowania polegająca na pozbawiona możności działania wskutek naruszenia przepisów prawa.

Podkreślenia przede wszystkim wymaga, że pozbawienie możności działania, o którym mowa w powołanym przepisie musi być wynikiem wadliwego działania sądu. W art. 402 pkt. 2 k.p.c. chodzi bowiem o takie pozbawienie strony możności działania, które utożsamiane jest z podstawą nieważności postępowania określoną w art. 379 pkt 5 k.p.c., a więc gdy wskutek wadliwego działania sądu doszło do całkowitego pozbawienia strony możności obrony jej praw, czyli gdy znalazła się ona w takiej sytuacji, która uniemożliwiła - wbrew jej woli - popieranie przed sądem dochodzonych żądań lub obronę przed zarzutami strony przeciwnej (tak też przyjmuje Sąd Najwyższy w swoich orzeczeniach: np.: postanowienie z dnia 14 kwietnia 2011r., II UZ 10/11, teza 2). Podobnie w postanowieniu z dnia 6 czerwca 2012r., IV CZ 6/12 Sąd Najwyższy stwierdził, że pozbawienie strony możności działania, o którym stanowi art. 401 pkt. 2 k.p.c. polega na tym, że z powodu wadliwości proceduralnych sądu, będących skutkiem naruszenia konkretnych przepisów kodeksu postępowania cywilnego, strona nie mogła brać udziału w całym postępowaniu lub istotnej jego części.

Natomiast nienależyte wykonywanie swych obowiązków procesowych przez profesjonalnego pełnomocnika (adwokata czy radcę prawnego) nie może stanowić przewidzianej w art. 401 pkt. 2 k.p.c. podstawy wznowienia, polegającej na pozbawieniu strony możności działania – por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 2011r., I PZ 7/11; postanowienie z dnia 17 lutego 2011r., IV CZ 122/10.

Podobnie też pojęcie nienależyta reprezentacja użyte w art. 401 pkt. 2 k.p.c. nie obejmuje wypadków niestarannego lub błędnego działania pełnomocników procesowych. Nienależyte wykonanie obowiązków procesowych przez adwokata nie może stanowić podstawy wznowienia postępowania polegającej na pozbawieniu strony możności działania – postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2012r., (...) 41/11.

Zwrócić też należy uwagę, że powódka złożyła skargę o wznowienie postępowania w sprawie IV P 268/12 zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 11 grudnia 2012r. powołując się jednak na okoliczności, które nastąpiły już po wydaniu wyroku - okoliczności, które były związane z wydaniem postanowienia o odrzuceniu apelacji, co nastąpiło postanowieniem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 18 lutego 2013r. Złożenie jednak skargi o wznowienie postępowania zakończonego wskazanym postanowieniem jest niedopuszczalne w świetle treści art. 399 k.p.c.

Zgodnie z art. 399 § 1 k.p.c. można żądać wznowienia postępowania, które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem. Nie można więc żądać wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem, choćby dotyczyło ono odrzucenia środka zaskarżenia i w ten sposób powodowało uprawomocnienie się wyroku – por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2003r., I PZ 52/03.

Jedynie w sytuacji opisanej w art. 399 § 2 k.p.c., czyli w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie istnieje możliwość wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem. Sytuacja taka nie dotyczy jednak rozpoznawanej sprawy.

Sąd pierwszej instancji zasadnie uznał, że powódka przekroczyła termin do złożenia skargi o wznowienie postępowania. Powódka była obecna podczas ogłaszania wyroku. Tak więc, zgodnie z treścią art. 407 § 1 k.p.c., skarga o wznowienie postępowania mogła zostać wniesiona w terminie trzymiesięcznym od dowiedzenia się przez powódkę o wyroku, czyli w terminie od dnia 11 grudnia 2012r.

Reasumując należy stwierdzić, że odrzucenie przez Sąd Rejonowy skargi o wznowienie postępowania, w oparciu o przepis art. 410 § 1 k.p.c. jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, w oparciu o przepisy art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. oddalił zażalenie wniesione przez stronę powodową jako bezzasadne.

SSO Maria Pierzycka-Pająk SSO Małgorzata Andrzejewska SSO Jolanta Łanowy
Sędzia Przewodnicząca Sędzia