Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 145/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. K. (1)

1 W dniu 15 maja 2018 roku w godzinach 10.00 - 10.45 w G.-D., pow. golubsko- (...) woj. (...)- (...), w mieszkaniu przy ul. (...), działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia swojej żony B. K., pozorując swoją nieobecność w mieszkaniu a następnie nakłaniając ją do wejścia do mieszkania, zadał jej z dużą siłą osiem ciosów nożem o długości ostrza 18 cm powodując u niej osiem ran kłuto ciętych, to jest dwie rany kłuto cięte szyi po obu jej stronach bocznych, ranę kłuto ciętą w okolicy lewego trzonu żuchwy, ranę kłuto ciętą tułowia po stronie bocznej prawej, trzy rany kłuto cięte lewego ramienia i ranę kłuto ciętą prawej okolicy piersiowej, której kanał penetrował poprzez obie jamy opłucnowe uszkadzając żebro, przebijając płaty górne obu płuc i żyłę główną górną czym spowodował krwotok i rozwinięcie się wstrząsu hypowolemicznego co doprowadziło do zgonu pokrzywdzonej, to jest zbrodni z art. 148 § 1 kk i za to na podstawie art. 148 § 1 kk Sąd wymierzył mu karę 15 (piętnastu) lat pozbawienia wolności.

2 W dniu 15 maja 2018 roku w godzinach 10.00 - 10.45 w G.-D., pow. golubsko- (...) woj. (...)- (...), w kamienicy przy ul. (...), groził Ż. Z. użyciem wobec niej trzymanego w ręku noża i w ten sposób naruszeniem czynności narządów jej ciała, która to groźba wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona to jest występku z art. 190 § 1 kk i za to na podstawie art. 190 § 1 kk Sąd wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

3 W dniu 12 maja 2018 roku w G.-D., pow. golubsko- (...), woj. (...)- (...), naruszył nietykalność cielesną swojej żony B. K., poprzez zadawanie jej uderzeń w okolice twarzy i inne części ciała oraz zaciskanie ręki na jej szyi, to jest występku z art. 217 § 1 kk.

4 W dniu 31 marca 2018 roku w G.-D., pow. golubsko- (...) woj. (...)- (...), naruszył nietykalność cielesną swojej żony B. K., poprzez zadanie jej co najmniej jednego uderzenia, to jest występku z art. 217 § 1 kk.

Z tym, że przyjęto ustalenie, iż występki z punktów 3 i 4 zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art. 217 § 1 kk i za to na podstawie przepisu art. 217 § 1 kk i art. 91 § 1 kk Sąd wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

Dowód

Numer karty

1 M. K. (1) był wcześniej żonaty z M. G. (zmieniła później nazwisko na S.), małżeństwo rozpadło się z powodu nadużywania alkoholu przez M. K. (1). Został on sądownie na wniosek byłej żony pozbawiony władzy rodzicielskiej nad córką. Poznał po tym B. K.. B. K. i M. K. (1) zawarli związek małżeński w dniu 19 sierpnia 2017roku. Początkowo zamieszkiwali w G. D. u matki B. K.. Następnie od 1 października 2017 roku wynajęli mieszkanie od M. i B. T. (1) w G. D. przy ulicy (...). Między małżonkami często spożywającymi alkohol, dochodziło do nieporozumień, nasiliły się one po wyprowadzce na wynajęte mieszkanie. Zdarzały się awantury między małżonkami, wielokrotnie interweniowała Policja. Z uwagi na podejrzenie stosowania przemocy wobec żony przez M. K. (1) od dnia 5 listopada 2017 roku wdrożona została procedura „Niebieskiej karty”. B. K. często uciekała z domu na kilka dni, nocowała wtedy u matki lub u znajomego K. B. (1), o co M. K. (1) był zazdrosny, chciał aby B. wracała do domu. B. K. wielokrotnie skarżyła się na męża, na przemoc z jego strony, miała zasinienia na ciele. Widziała te obrażenia jej siostra Ż. Z. i słyszała o przemocy ze strony M. K. (1) wobec jej siostry. O przemocy słyszał też policjant wykonujący służbowe obowiązki u małżonków w sprawie procedury „Niebieskiej karty” – A. W. (1). M. K. (1) zdarzały się też nieporozumienia z siostrą żony, Ż. Z.. Nie prowadzono natomiast w opiece społecznej żadnego postępowania z zawiadomienia M. K. (1) o niewłaściwym sprawowaniu opieki nad dziećmi przez Ż. Z..

2 M. K. (1) w dniu 31 marca 2018 roku w G.-D., pow. (...) (...) woj. (...)- (...), naruszył nietykalność cielesną swojej żony B. K., poprzez zadanie jej co najmniej jednego uderzenia.

3 W dniu 12 maja 2018 roku w G. M. K. naruszył nietykalność cielesną swojej żony B. K., poprzez zadawanie jej uderzeń w okolice twarzy i inne części ciała oraz zaciskanie ręki na jej szyi. B. K. opowiedziała o tym swojej siostrze, Ż. Z., pokazała jej też obrażenia ciała których doznała.

4 B. K. mieszkała często u matki. Zdarzało się, że M. K. (1) wynosił do matki wszystkie jej rzeczy osobiste. Następnie jednak małżonkowie godzili się i nadal mieszkali razem w mieszkaniu na ul. (...). Spędzali wówczas czas razem pomniejszając wagę wcześniejszych sytuacji spornych.

5 Małżonkowie pozostawali przez cały czas w kontakcie telefonicznym. Również w czasie po pobiciu w dniu 12 maja 2018 roku B. K., nie mieszkała we wspólnie zajmowanym mieszkaniu przy ulcy K. 6/7. Tak było w dniach przed 15 maja 2018roku.

6 M. K. (1) przesyłał swojej żonie wiadomości tekstowe telefoniczne w których mówił jej o tym, że zostawił dla niej pieniądze w ich mieszkaniu oraz, że wyjeżdża na delegację do pracy i nie będzie go przez kilka dni, klucz miał być pod wycieraczką. Faktycznie jednak był w tym czasie w ich mieszkaniu przy K. 6/7 a celem jego działań opisanych wcześniej było zwabienie żony do ich mieszkania.

7 W dniu 15 maja 2018 roku B. K. razem ze swoją siostrą Ż. Z. udały się do mieszkania przy K. 6/7. B. nie znalazłszy mimo zapewnień męża w umówionym miejscu klucza i widząc otwarte okno mieszkania nie chciała wchodzić obawiając się męża. M. K. (1) wyszedł wówczas z mieszkania, namawiając głośno żonę do wejścia, obiecując, że nic jej nie zrobi.

8 Gdy razem weszły na piętro, B. K. udała się do mieszkania a Ż. Z. M. K. (1) polecił zostać przed drzwiami. B. K. po pewnym czasie wyszła i podała siostrze papierosa, chciała wówczas odejść lecz M. K. (1) złapał ją w pasie, powiedział, że nigdzie nie idzie i zamknął na klucz drzwi od mieszkania mówiąc, iż chce jeszcze porozmawiać.

9 Gdy zostali sami w mieszkaniu M. K. (1) w pewnym momencie w trakcie kłótni pochylił się nad żoną, która wówczas leżała na podłodze i trzymając ją zaatakował nożem o długości 31 cm i długości ostrza 18 cm. Zadał jej z dużą siłą osiem ciosów nożem powodując u niej osiem ran kłuto ciętych, to jest dwie rany kłuto cięte szyi po obu jej stronach bocznych, ranę kłuto ciętą w okolicy lewego trzonu żuchwy, ranę kłuto ciętą tułowia po stronie bocznej prawej, trzy rany kłuto cięte lewego ramienia i ranę kłuto ciętą prawej okolicy piersiowej, której kanał penetrował poprzez obie jamy opłucnowe uszkadzając żebro, przebijając płaty górne obu płuc i żyłę główną górną czym spowodował krwotok i rozwinięcie się wstrząsu hypowolemicznego co doprowadziło do zgonu pokrzywdzonej.

10 B. K. krzyczała w czasie ataku na nią wzywając pomocy, Ż. Z. siłą uderzając barkiem w drzwi weszła do mieszkania i zauważyła wówczas jak M. K. (1) pochyla się nad leżącą B. zadając jej ciosy nożem. Gdy M. K. (1) zauważył Ż. Z., wstał i uniósł w jej kierunku nóż grożąc jej zadaniem obrażeń przy jego użyciu. Ż. Z. bojąc się zbiegła na parter wzywając pomocy. B. K. wstała usiłując wyjść z mieszkania.

11 W tym czasie sąsiad Z. S. wyszedł z mieszkania naprzeciwko, zawołał syna K. S.. Widział M. K. (1) z nożem i zakrwawioną B. K., która uciekała. M. K. (1) cofnął się do mieszkania zamykając drzwi.

12 B. K. zdołała jeszcze zejść po schodach budynku, gdzie sąsiedzi udzielili jej pomocy, wezwali pogotowie i policję. B. K. zabrano do szpitala, gdzie zmarła o 11.10.

13 W tym czasie M. K. (1) ukrył się na poddaszu budynku, po drodze gdy tam uciekał przewrócił się na leżące szkło doznając rany ciętej na powierzchni grzbietowej palca II ręki lewej i rany ciętej na powierzchni grzbietowej palca III ręki lewej oraz otarcia naskórka okolicy podoczodołowej lewej. Został tam zatrzymany o godzinie 10.45 przez Policję, miał przy sobie nóż. Po zbadaniu stanu jego trzeźwości okazało się, że stwierdzono u niego 2,974 promila alkoholu, w próbce krwi pobranej do badań o godzinie 11.30, w próbce krwi pobranej do badań o godzinie 12.30 stwierdzono u niego 2,638 promila alkoholu, w próbce krwi pobranej do badań o godzinie 13.30 stwierdzono u niego 2,381 promila alkoholu. Po zatrzymaniu został tymczasowo aresztowany, pobrano od niego materiał biologiczny oraz próbki krwi do badań. Po zbadaniu pobranych próbek i materiału wydano opinie odnośnie ich zgodności z materiałem i próbkami pobranymi od B. K. w tym z ich rzeczy.

14 M. K. (1) został tymczasowo aresztowany początkowo na 3 miesiące, następnie przedłużano wobec niego tymczasowe aresztowanie do końca rozprawy, do wydania wyroku. Został poddany obserwacji sądowo psychiatrycznej, po jej przeprowadzeniu w wydanej opinii sądowo psychiatryczno psychologicznej biegli wskazali, że nie miał on zniesionej ani ograniczonej poczytalności w czasie zarzucanych mu czynów. Tak samo odnośnie jego poczytalności stwierdzili biegli w opinii uzupełniającej. Stwierdzili uzależnienie od alkoholu i nieprawidłową osobowość. Jego intelekt jest w dolnej granicy normy z uwagi na obniżoną sprawność umysłową wynikającą z zaniedbań środowiskowych i edukacyjnych. Zachodzi niebezpieczeństwo popełnienia przez niego ponownie czynu o znacznym stopniu społecznej szkodliwości w przypadku dalszego nadużywania alkoholu. W miejscu zamieszkania ma negatywną opinię z uwagi na nadużywanie alkoholu, interwencje Policji w tym wdrożoną procedurę (...). M. K. (1) jest synem T. i J. z domu S.. Urodził się (...) w G.-D., ma obywatelstwo polskie i numer ewidencyjny PESEL (...). M. K. (1) ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest technologiem robót wykończeniowych w budownictwie. Przed aresztowaniem, to jest do dnia 15 maja 2018 roku pracował jako budowlaniec i osiągał dochód około 3000 zł netto miesięcznie. Nie posiada majątku, jest wdowcem, ojcem jednego dziecka z pierwszego małżeństwa w wieku 8 lat. Na utrzymaniu nie ma nikogo i nie był dotychczas karany sądownie. Pokrzywdzona w sprawie córka B. K. z jej pierwszego małżeństwa N. Z. wniosła poprzez przedstawiciela ustawowego o zadośćuczynienie za krzywdę spowodowaną przez śmierć jej matki w wysokości 50000zł od M. K. (1). Złożono też wniosek o przyznanie obrońcy kosztów obrony z urzędu, zabezpieczono w sprawie dowody rzeczowe i dokonano zapisów cyfrowych zeznań i wyjaśnień.

1 wydruki z raportu interwencji,

1.1 ksero dokumentacji niebieskiej karty,

1.2 zeznania Ż. Z.,

1.3 zeznania H. K. (1),

1.4 zeznania A. W. (1),

1.5 zeznania Ł. F.,

1.6 zeznania K. B. (1),

1.7 zeznania P. Z.,

1.8 wydruk raportu z przeprowadzonych interwencji Policji,

1.9 kserokopia dokumentacji z przeprowadzonej w Komendzie Powiatowej Policji w G.-D. procedury (...) 1.10 wydruk raportu z interwencji Policji z dnia 15.05.2018 r.,

1.11 pismo Zespołu (...) w Mieście G.-D. z dnia 29.05.2018 r. wraz z kserokopia dokumentacji z prowadzonej procedury (...) w rodzinie B. i M. K. (1)

1.12 - odpis skrócony aktu małżeństwa B. i M. K. (1) k. 354, 739,1115,

1.13 odpis skrócony aktu zgonu B. K.,

1.14 pismo Gminy M. G. z dn. 4.06.2018 r. dotyczące stanu prawnego kamienicy przy ul. (...) w G.-D.,

1.15 kwestionariusz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego, dotyczącego M. K. (1),

1.16 kserokopia umowy najmu lokalu mieszkaniowego przy ul. (...) w G.-D.,

1.17 kserokopia aktu notarialnego - umowy o podział majątku,

1.18 pokwitowanie odbioru kluczy do mieszkania wraz z oświadczeniem M. T. oraz zdjęciami kluczy,

1.19 pisma Miejskiego Ośrodka Polityki Społecznej w G.-D. wraz z zaświadczeniem dotyczącym pomocy społecznej przyznanej Ż. Z.,

1.20 pismo Miejskiego Ośrodka polityki Społecznej w G.-D., dotyczące ewentualnych zgłoszeń i ewentualnych czynności w kwestii wykonywania władzy rodzicielskiej przez Ż. Z.,

1.21 pismo Burmistrza Miasta G.-D. dotyczące ewentualnych zgłoszeń i ewentualnych czynności w kwestii wykonywania władzy rodzicielskiej przez Ż. Z.,

1.22 opinia Miejskiego Ośrodka Polityki Społecznej w G.-D. dotycząca funkcjonowania i sytuacji materialno-bytowej rodziny Ż. Z.,,

1.23 odpis skrócony małżeństwa M. K. (1) z M. G.,

1.24 załącznik do protokołu przesłuchania świadka M. S. w postaci kserokopii odpisu postanowienia o pozbawieniu M. K. (1) władzy rodzicielskiej, kserokopii decyzji o zmianie nazwiska dziecka, kserokopii postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa,

1.25 notatka urzędowa z dnia 28.11.2018 r. z przeprowadzonego wywiadu – rozpytywania mieszkańców budynku nr (...) ul. (...) w G.-D.,

1.26 zeznania świadków M. T. i B. T. (2),

2 wydruki z raportu interwencji,

2.1 ksero dokumentacji niebieskiej karty,

2.2 zeznania A. W. (1),

2.3 zeznania Ż. Z.,

2.4 zeznania H. K. (1),

3 wydruki z raportu interwencji,

3.1 ksero dokumentacji niebieskiej karty,

3.2 zeznania Ż. Z.,

3.3 zeznania H. K. (1),

4 zeznania Ż. Z.,

4.1 zeznania H. K. (1),

4.2 zeznania A. W. (1),

5 wydruki z raportu interwencji,

5.1ksero dokumentacji niebieskiej karty,

6 zeznania Ż. Z.,

6.1 danych z karty SIM telefonu B. K.,

6.2 protokół zatrzymania rzeczy( telefonu komórkowego złożonego do depozytu ZK nr 1 w G. przez M. K. (1)) wraz ze spisem i opisem rzeczy,

6.3 protokół zatrzymania rzeczy ( telefonu komórkowego należącego do B. K.) od H. K. (1) wraz ze spisem i opisem rzeczy,

6.4 protokół oględzin rzeczy – telefonu komórkowego należącego do Ż. Z. wraz z dokumentacją fotograficzną,

6.5 protokół oględzin rzeczy – telefonu komórkowego marki N. należącego do B. K.,

6.6 protokół oględzin rzeczy – telefonu komórkowego marki N. należącego do M. K. (1),

6.7 sprawozdanie Laboratorium Kryminalistycznego KWP w B. z odczytu danych z telefonu komórkowego marki N. należącego do B. K. wraz z płytą z zapisem odczytanych danych,

6.8 wydruk zapisanych wiadomości SMS w telefonie komórkowym marki N. należącym do B. K.,

6.9 opinia Laboratorium Kryminalistycznego KWP w B. z zakresie badań informatycznych dotyczących odczytu danych z telefonu komórkowego marki N. należącego do B. K. wraz z płytą odczytanych danych,

6.10 wydruk danych z karty SIM z telefonu komórkowego marki N. należącego do B. K.,

7 zeznania Ż. Z.,

8 zeznania Ż. Z.,

9 opinia biegłego medyka,

10 zeznania Ż. Z. k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

10.1 dowodowy nóż

11 zeznania Z. S.

11.1 zeznania K. S.

12 zeznania E. M.,

12.1zeznania T. M.,

12.2 zeznania T. C. (1),

12.3 odpis skrócony aktu zgonu B. K.,

12.4 pismo z Wojewódzkiego Szpitala (...) w T. z dnia 4.06.2018 r.,

12.5 protokół oględzin i otwarcia zwłok B. K. wraz z opinią sądowo-lekarską,

12.6 protokół oględzin – z odsłuchu nagrania zgłoszenia telefonicznego do dyżurnego KPP w G.-D. z dnia 15.05.2018 r. dotyczącego zabójstwa wraz z płytą z zapisem tego nagrania,

12.7 protokół oględzin – z odsłuchu nagrania zgłoszenia telefonicznego z dnia 15.05.2018 r. dotyczącego zabójstwa wraz z płytą z zapisem tego nagrania z Wojewódzkiego szpitala (...) w T.,

13 protokół zatrzymania oskarżonego

13.1protokół z badania stanu trzeźwości oskarżonego

13.2 zeznania P. K.,

13.3 zeznania P. Z.,

13.4 dokumentacja służbowa w postaci notatki urzędowej z dnia 15.05.2018 r. z ujawnienia przestępstwa,

13.5 protokół zatrzymania osoby – M. K. (1) z pouczeniem,

13.6 protokół przeszukania osoby – M. K. (1),

13.7 protokół oględzin miejsca zabójstwa wraz z dokumentacją fotograficzną,

13.8 protokół zatrzymania rzeczy ( spodni Ż. Z.) wraz ze spisem i opisem rzeczy,

13.9 protokół zatrzymania rzeczy ( rzeczy i odzieży B. K.) wraz ze spisem rzeczy,

13.10 protokół oględzin osoby M. K. (1) i jego odzieży wraz z dokumentacją fotograficzną,

13.11 pismo ze Szpitala (...) w G.-D. z dn. 15.05.2018 r. wraz z kserokopią dokumentacji medycznej dotyczącej B. K.,

13.12

protokół badania stanu trzeźwości M. K. (1) z dnia 16.05.2018 r. wraz z kopia zaświadczenia o przeglądzie technicznym i kalibracji urządzenia,

13.13 - dokumentacja fotograficzna z oględzin i sekcji zwłok B. K.,

13.14 protokół oględzin i otwarcia zwłok beaty K. wraz z opinią sądowo-lekarską,

13.15 pismo z Zakładu Karnego nr 1 w G. wraz z kserokopią dokumentacji medycznej dotyczącej osadzonego M. K. (1),

13.16 pismo z Zakładu Karnego nr 1 w G. dotyczące znajdującego się depozycie dowodu osobistego M. K. (1) k. 513,1115v,

13.17 pisma z K. w T. wraz z dokumentacją związaną z zatrzymaniem i osadzeniem M. K. (1),

13.18 protokół pobrania od M. K. (1) próbek do badań genetycznych,

13.19 protokoły pobrania krwi od B. K. z dnia 15.05.2018 r., 13.20 protokół pobrania krwi ze zwłok B. K. z dnia 16.05.2018 r.,

13.21 protokoły pobrania krwi od M. K. (1) z dnia 15.05.2018 r.,

13.22 karty z pobranymi od M. K. (1) odciskami palców,

13.23 opinia Instytutu Genetyki Sądowej w. (...) z badań kryminalistycznych z zakresu biologii i genetyki sądowej,

13.24 ekspertyza Instytutu Genetyki Sądowej w. (...) z zakresu badań daktyloskopijnych,

13.25 opinia Instytutu Genetyki Sądowej w. (...) z badań kryminalistycznych z zakresu toksykologii ( alkohol),

13.26 opinia Instytutu Genetyki Sądowej w. (...) z badań kryminalistycznych z zakresu toksykologii (substancje psychoaktywne),

13.27 kserokopie oświadczeń w przedmiocie zabrania rzeczy B. K. i M. K. (1) z mieszkania,

13.28 dokumentacja fotograficzna z oględzin i sekcji zwłok B. K.,

Dane osobo poznawcze,

14.1

dane z KRS,

14.2 odpis postanowienia SR w. (...) z dn. 17.05.2018 r. sygn. akt (...) o tymczasowym aresztowaniu,

14.3 nagranie przesłuchania podejrzanego M. K. (1) w Prokuraturze Rejonowej w. (...) w dn. 16.05.2018 r.,

14.4 wydruk raportu z przeprowadzonych interwencji Policji,

14.5 dane osobo poznawcze M. K. (1),

14.6 kserokopia dokumentacji z przeprowadzonej w Komendzie Powiatowej Policji w G.-D. procedury (...),

14.7 wydruk raportu z interwencji Policji z dnia 15.05.2018 r. ,

14.8 dokumentacja fotograficzna z oględzin i sekcji zwłok B. K.,

14.9 zawiadomienie o przyjęciu do ZK nr 1 w G. tymczasowo aresztowanego M. K. (1),

14.10 zaświadczenie Urzędu Miasta w G.-D. z dnia 25.05.2018 r. dotyczące nieruchomości,

14.11 pismo Starostwa Powiatowego w G.-D., dotyczące pojazdów,

14.12 pismo Gminy M. G. z dn. 4.06.2018 r. dotyczące stanu prawnego kamienicy przy ul. (...) w G.-D.,

14.13.kwestionariusz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego, dotyczącego M. K. (1)

14.14 opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 11.06.2018 r. dotycząca M. K. (1)

14.15 odpis postanowienia Sądu Okręgowego w. (...) z dnia 29 czerwca 2019 r., sygn. akt(...) o zarządzeniu przeprowadzenia badań psychiatrycznych połączonych z obserwacją w zakładzie leczniczym,

14.16 postanowienie SOw. (...) z dnia 6.08.2018 r. sygn. akt (...) przedłużenie tymczasowego aresztowania,

14.17 odpis postanowienia SA w. (...) z dnia 29.08.2018 r. sygn. akt (...) o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania,

14.18 opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 15.10.2018 r. dotycząca M. K. (1) po przeprowadzeniu obserwacji w zakładzie leczniczym,

14.19 opinia sądowo - lekarska dotycząca obrażeń ciała doznanych przez M. K. (1),

14.20 odpis postanowienia SOw. (...) z dnia 6.11.2018 r. sygn. akt (...) o przedłużeniu tymczasowego aresztowania,

14.21 notatka urzędowa z dnia 28.11.2018 r. z przeprowadzonego wywiadu – rozpytywania mieszkańców budynku nr (...) ul. (...) w G.-D., 14.22 wniosek obrońcy z urzędu o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej,

14.23 dowody rzeczowe zapisane w księdze pod poz. 43/18,

14.24 zapisy cyfrowe zeznań i wyjaśnień,

14.25 wniosek o zadośćuczynienie,

14.26 opinia sądowo psychiatryczna uzupełniająca,

1. k.125-131,212-214,1114,

1.1 k.146-187,1114,

1.2 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

1.3 k.259-260,1039v-1041,

1.4 k.1097v-1098

1.5 k.730-731,1116-1117,

1.6 k.244-245. (...)-1170,

1.7 k.199-200,1068-v,

1.8 k. 125-131,1114,

1.9 k. 146-187,1114,

1.10 k. 212-214,1114v,

1.11 k. 288, 289-352,1115,

1.12 k. 354, 739,1115,

1.13 k. 356,1115,

1.14 k. 357,1115,

1.15 k. 358-360,1115,

1.16 k. 438-439,1115,

1.17 k. 440-443,1115,

1.18 k. 504, 505-506,1115v,

1.19 k. 528-529,1115v,

1.20 k. 530,1115,

1.21 k. 531,1115v,

1.22 k. 532-534,1115v

1.23 k. 740,1116,

1.24 k. 745-747,1116,

1.25 k. 909,1116,

1.26 k.435-436, k.444-445,1116v

2 k.125-131,212-214,1114v,

2.1 k.146-187,1114v,

2.2 k.1097v-1098,

2.3 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

2.4 k.259-260,1039v-1041,

3 k.125-131,212-214,1114,

3.1 k.146-187,1114,

3.2 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

3.3 k.259-260,1039v-1041,

4 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

4.1 k.259-260,1039v-1041,

4.2 k.1097v-1098,

5 k.125-131,212-214,1114,

5.1 k.146-187,1114,

6 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

6.1 k.828-837,1116,

6.2 k. 231-235,1114,

6.3 k. 263-267,1115,

6.4 k. 271-279,1115,

6.5 k.414-415,1115,

6.6 k. 416-417,1115,

6.7 k. 771,773,1116,

6.8 k. 774-815,1116,

6.9 k. 824-826,1116,

6.10 k. 828-837,1116,

7 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

8 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

9 k.1100v-1102,

10 k.60-61,3-97,268-269,507-508,1036v-1039,

10.1

11 k.6-8,1041-1041v,

11.1 k.24-26,1065v-1066,

12 k.10-11,1052-1053v,

12.1 k.21-22,1066v-1067,

12.2 k.29-31,1067v,

12.3 k. 356,1115,

12.4 k. 367,1115,

12.5 k. 376-380,1115,

12.6 k. 381-384, 385,1115,

12.7 k. 395-400, 401,1115,

13 k.2-3,1114v,

13.1 k.2-3,1114v,

13.2 k.196-197,1068v-1069,

13.3 .199-200,1068-v,

13.4 k. 1,1114v,

13.5 k. 2,3,1114v,

13.6 k. 4-5,1114v,

13.7 k. 13-20, 63-83,1114v,

13.8 k. 37-39,1114v,

13.9 k.40-42,1114v,

13.10 k. 43-46, 47-56,1114v,

13.11 k. 90,1114v,

13.12 k. 104,105,1114v,

13.13 k. 216-225,1114v,

13.14 k. 376-380,1115,

13.15 k. 511,512,1115v,

13.16 k. 513,1115v,

13.17 k. 703-711,1115v,

13.18 k. 556,1115v,

13.19 k. 557,1115v,

13.20 k. 558,1115v,

13.21 k. 559-561,1115v,

13.22 k. 562,1115v,

13.23 k. 448-492,563-674,1115v,

13.24 k. 419-422,675-678,1115v,

13.25 k. 679-683,1116,

13.26 k. 684-692,1116,

13.27 k. 715, 716,1116,

13.28 k. 216-225,1114,

14 k.930,1022,

14.1 k.57,236,1114v,

14.2 k. 117-118,1114v,

14.3 k. 119-122, 208-211,1114v,

14.4 k. 125-131,1114v,

14.5 k. 145,1114v,

14.6 k. 146-187,1114v,

14.7 k. 212-214,1114v,

14.8 k. 216-225,1114,

14.9 k. 241,1115,

14.10 k. 242, 243,1115,

14.11 k. 249,1115,

14.12 k. 357,1115,

14.13 k. 358-360,1115,

14.14 k. 389-390,1115,

14.15 k. 494-495,1115v,

14.16 k. 734-737,1116,

14.17 k. 761-762,1116,

14.18 k. 848-876,1116,

14.19 k. 877-879,1116,

14.20 k. 885-889,1116,

14.21 k. 909,1116,

14.22 k. 925,1116v,

14.23 k.1116v,

14.24 k.988-1002,1116v,

14.25 k.1018,1116v,

14.26 k.1080-1090,1116v.

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. K. (1)

1 Sąd w zdecydowanej większości nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego. Jako najbardziej zbliżone do rzeczywistego przebiegu zdarzeń sąd uznał jego wyjaśnienia złożone jako pierwsze, po zatrzymaniu i w toku posiedzenia w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania(k.113-114,116v). W ocenie sądu oskarżony miał wówczas, zeznając „na gorąco” najmniej czasu na ułożenie sobie wersji wydarzeń najkorzystniejszej dla siebie. W tych wyjaśnieniach podawał jak twierdził zgodnie z tym co pamięta, jest to wiarygodne w ocenie sądu – albowiem stan nietrzeźwości w której był oskarżony w czasie czynu(2,974promila alkoholu w badanej krwi) uzasadnia takie twierdzenia. Tym niemniej w ocenie sądu, także te wyjaśnienia sąd uznał za wiarygodne tylko w zakresie zgodnym z ustalonym stanem faktycznym to jest w jakim oskarżony M. K. (1) przyznał się do zarzucanego mu czynu i w jaki sposób opisał doznanie obrażeń ciała u siebie. Zdaniem sądu były one zgodne z pamięcią oskarżonego odnośnie zdarzenia, jednakże jak wynika z wiarygodnych dowodów w tym opinii biegłego i zeznań Ż. Z., oskarżony zadał osiem ciosów nożem pokrzywdzonej. Dlatego dając w wymienionym zakresie wiarę tym pierwszym wyjaśnieniom oskarżonego, uznając je za zgodne ze stanem jego pamięci odnośnie zdarzenia, Sąd jednocześnie nie uznał ich za wyłączną podstawę do ustalenia stanu faktycznego w zakresie zdarzenia. Sąd uznał, iż aczkolwiek są one częściowo prawdziwe, w zakresie w którym przyznał się oskarżony, to wyjaśnienia te z powodu stanu głębokiej nietrzeźwości oskarżonego nie były w stanie wyczerpująco i pełnie opisać zdarzenia i dlatego nie uznał faktów z nich wynikających za udowodnione tylko na ich podstawie. Sąd dał wiarę tym wyjaśnieniom tylko w zakresie w jakim oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Natomiast Sąd nie dał wiary dalszym, kolejnym w szczególności zmienionym następnie w toku postępowania wyjaśnieniom oskarżonego(k.408-411,493,920-921,1022-1023v) w zmienionym zakresie w których wskazywał, że z żoną kłócili się i szarpali, ona zaczęła kłótnię i ona pierwsza wzięła nóż, a on bronił się, stąd jego obrażenia palców. Jak podawał zabrał nóż, uderzył ją tylko raz nożem, zadał jej jeden cios. Zaprzeczył w nich także aby groził w jakikolwiek sposób szwagierce Ż. Z.. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego nie zostały potwierdzone wiarygodnymi dowodami. Z opinii biegłego lekarza sądowego wynika, że zadano B. K. osiem ciosów nożem, tak wynika z obrażeń stwierdzonych u pokrzywdzonej. Każde z obrażeń odpowiada jednemu uderzeniu nożem. Z treścią tej opinii korespondują wiarygodne zeznania Ż. Z., z których wynika, że oskarżony po prostu trzymając leżącą pokrzywdzoną zadawał jej ciosy nożem. Potwierdziła to treść wymienionej wyżej opinii lekarskiej opartej na obrażeniach stwierdzonych u pokrzywdzonej. Tym samym wersja oskarżonego jest tylko nieudolną próbą z jego strony zmniejszenia swojej odpowiedzialności za zdarzenie, nie znajdującą oparcia w zebranych dowodach. Dlatego sąd nie dał jej wiary nie uznając faktów wskazywanych w tych wyjaśnieniach oskarżonego za udowodnione i za wiarygodne. Nie bez znaczenia dla ich oceny jest również czas złożenia uzupełniających wyjaśnień – wersję o tym, że awanturę zaczęła żona i ona pierwsza wzięła nóż a oskarżony tylko się bronił - oskarżony przedstawił dopiero ponad miesiąc od pierwszych wyjaśnień, nie uzasadniając dlaczego zmienia treść wyjaśnień. Gdyby tak faktycznie było oskarżony nie zwlekałby z przedstawieniem korzystnej dla siebie wersji tym bardziej, że był aresztowanym w sprawie. Ż. Z. nie ma, jak podała obiektywnych ani żadnych powodów aby pomawiać oskarżonego. Musiałaby ponadto taką wersję o przebiegu zdarzenia w tym o tym, że oskarżony jej groził ułożyć już sobie w czasie bezpośrednio po zabójstwie siostry i zeznać podczas pierwszego przesłuchania a następnie konsekwentnie i wiarygodnie podtrzymać w kolejnych 4 przesłuchaniach w śledztwie a następnie przed sądem – łącznie zeznawała pięć razy, konsekwentnie za każdym razem tak samo. Treść tych zeznań potwierdziła w relacji pośredniej w swoich zeznaniach świadek H. K. (1). Jest to więc w ocenie sądu niewiarygodne i nieprawdziwe twierdzenie, aby świadek bezpośredni zabójstwa, siostra zmarłej świadomie wówczas i celowo kłamała zwłaszcza, że Ż. Z. niewątpliwie była w stanie szoku po śmierci siostry. Jej zeznania sąd uznał za wiarygodne, natomiast twierdzenia oskarżonego zawarte w zmienionych wyjaśnieniach w ocenie sądu są tylko niepotwierdzoną wiarygodnymi dowodami próbą zmniejszenia jego odpowiedzialności za zdarzenia a w przypadku gróźb wobec świadka próbą uniknięcia odpowiedzialności. Tym samym w ocenie sądu wyjaśnienia te nie są wiarygodne i faktów w nich podanych sąd nie uznał za udowodnione.

2 Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że nie popełnił on czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego były niewiarygodne, zaprzeczył on twierdzeniem Ż. Z. o kierowanych wobec niej groźbach. Oskarżony wskazał, że Ż. Z. zeznaje tak bo wcześniej doniósł na nią do opieki społecznej, że niewłaściwie sprawuje opiekę nad dziećmi; używa przemocy i jest pod wpływem alkoholu. W ocenie sądu wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie nie są wiarygodne. Ż. Z. zeznawała bowiem łącznie pięciokrotnie w toku postępowania, za każdym razem tak samo, jej zeznania były konsekwentne. Niewątpliwie gdyby podzielić wersję oskarżonego to już w czasie zabójstwa jej siostry musiałaby ułożyć sobie kłamliwą wersję wydarzeń, którą zawarłaby w zeznaniach i konsekwentnie podtrzymywała. Była wówczas w szoku, na jej oczach zabito siostrę, nie zdołała jej pomóc. Wobec niej oskarżony skierował nóż gdy chciała pomóc siostrze. Niewątpliwie miała poważne powody do tego aby obawiać się, że groźba użycia wobec niej noża i tym samym naruszenia czynności narządów jej ciała jest poważna w tych okolicznościach. O samym zdarzeniu opowiedziała nie tylko w zeznaniach, konsekwentnie jak wskazano, lecz także matce – H. K. (1). Zeznania H. K. (1) są konsekwentne i takie same w treści aczkolwiek z oczywistych względów mniej szczegółowe. Nie prowadzono żadnego postępowania w opiece społecznej ani w Urzędzie Miasta G. D., przeciwko Ż. Z. z doniesienia oskarżonego (k.530,531), nie wyjaśnił więc oskarżony w tym zakresie zgodnie z prawdą. Dlatego sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego odnośnie czynu II z aktu oskarżenia za niewiarygodne, dając w całości wiarę zeznaniom Ż. Z..

3 Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego odnośnie czynów z punktów III i IV aktu oskarżenia. w tym zakresie oskarżony ograniczył się do zaprzeczenia popełnieniu tych czynów. Tymczasem jak wynika z zeznań świadka A. W. (1) k.1098, z dokumentów w postaci „Niebieskiej karty” i notatki k.185 doszło do naruszenia nietykalności cielesnej pokrzywdzonej przez oskarżonego. Miało to miejsce w dniu 31 marca 2018 roku poprzez jednokrotne uderzenie pokrzywdzonej przez oskarżonego. Nadto jak wynika z treści wiarygodnych zeznań Ż. Z. doszło do naruszenia nietykalności cielesnej pokrzywdzonej w sobotę przed zabójstwem B. K.. Było to 12 maja 2018 roku, miało wówczas miejsce pobicie B. K. po twarzy przez oskarżonego i zaciskanie przez niego ręki na jej szyi. B. K. miała widoczne ślady tego na ciele, widziała to jej siostra Ż. Z., B. K. opowiedziała jej o zdarzeniu. W tym zakresie zeznania Ż. Z. są również wiarygodne, potwierdza je nadto sama procedura (...) łącznie z zeznaniami A. W. (1) oraz zeznania policjantów interweniujących podczas zabójstwa - świadek P. Z. potwierdził wcześniejsze interwencje u oskarżonego. O tym, że oskarżony używał przemocy wobec swojej żony świadczą wiarygodne zeznania Ż. Z., wiarygodne jak omówiono wyżej oraz zeznania wiarygodne H. K. (1), która o tego rodzaju zdarzeniach wiedziała od córki B., widziała też u niej obrażenia ciała. Tym samym sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że nie dopuścił się on popełnienia tych czynów z pkt III i IV aktu oskarżenia, uznając te jego wyjaśnienia w tym zakresie za linię obrony nie potwierdzoną wiarygodnymi dowodami. Tym samym sąd nie uznał faktów podawanych przez niego w wyjaśnieniach odnośnie czynów z pkt III i IV za udowodnione.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 Zeznania Ż. Z.

1 zeznaniom Ż. Z. sąd dał wiarę w całości. W ocenie sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Sąd miał przy tym na uwadze okoliczność nieporozumień, nawet konfliktu tego świadka z oskarżonym oraz fakt, że świadek ten też jest osobą pokrzywdzoną - przestępstwem gróźb kierowanych przez oskarżonego wobec świadka. Nadto oskarżony jak twierdził wcześniej składał doniesienia do opieki społecznej o niewłaściwą opiekę przez świadka nad dziećmi, postępowań w tych sprawach nie prowadzono ( k.530,531). Nie zostało to potwierdzone, nie prowadzono żadnego postępowania z takiego doniesienia ale świadczy to o negatywnym stosunku oskarżonego do świadka. Tym niemniej w ocenie sądu zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek zeznawała na gorąco to znaczy zaraz po zdarzeniu, zaledwie 4 godziny później. Nie miała czasu ani możliwości ułożenia sobie jakiejś korzystnej wersji wydarzeń, nieprawdziwych. Świadek zeznawała konsekwentnie, w toku czterokrotnych zeznań potwierdziła za każdym razem wersję wydarzeń wskazaną podczas pierwszego przesłuchania w sprawie. Wersja te została potwierdzona przez treść opinii biegłego z medycyny sądowej w oparciu o obrażenia stwierdzone u pokrzywdzonej. Zeznania Ż. Z. potwierdziła w całości świadek H. K. (1). Co istotne świadek ten nie relacjonował całości zeznań Ż. Z., nie podawał ich ze szczegółami lecz zwięźle opisał ich treść słowami „ Ż. powiedziała do mnie, że oskarżony wziął nóż i zaczął B. dźgać nożem w mieszkaniu….”, opisała też relację Ż. Z. odnośnie grożenia jej nożem przez oskarżonego(k.1040). Świadczy to o spontaniczności tej relacji zdanej świadkowi H. K. (1). Nadto treść zeznań świadka Ż. Z. potwierdzili świadkowie S.; Z. i K.. Z ich wersji wydarzeń wynika, że świadek Z. zeznała prawdę .Ponadto treść korespondencji sms między małżonkami potwierdza tę wersję wydarzeń. Dlatego sąd dał wiarę jej zeznaniom w całości.

2 zeznania H. K. (1) sąd uznał za wiarygodne w całości. Treść tych zeznań korespondowała w całości z zeznaniami Ż. Z., przy czym podkreślić należy, że w ocenie sądu nic nie wskazuje na to, iż są to zeznania uzgodnione. Wręcz przeciwnie w ocenie sądu treść zeznań H. K. (1) wskazuje na spontanicznie uzyskaną relację, od osoby zaangażowanej w zdarzenie emocjonalnie, obserwującej zdarzenie ale relację pośrednią. Takim świadkiem była dla H. K. (1) Ż. Z. i jak wynika z zeznań H. K. usłyszała ona wiarygodną wersję zdarzeń. Także zeznania H. K. (1) poza potwierdzeniem ich treści, szczegółowym potwierdzeniem w zeznaniach wiarygodnego świadka Ż. Z., znalazły potwierdzenie w innych dowodach takich jak zeznania świadków; A. W. (1) i dokumentacja, interwencji oraz „Niebieskiej karty”– odnośnie naruszeń nietykalności cielesnej pokrzywdzonej przez oskarżonego, w zeznaniach Ł. F. i K. B. (1) odnośnie przebywania pokrzywdzonej w mieszkaniu K. B. i odnośnie tego, że oskarżony był zazdrosny o B.. Sąd nie znalazł żadnych powodów dla których zeznaniom tego świadka należałoby odmówić waloru wiarygodności. W ocenie sądu świadek zeznawał w sposób obiektywny i wyważony, tym bardziej mając na względzie całość zdarzeń o które był oskarżony M. K. (1) i ich tragiczne następstwa – córka świadka zginęła a drugiej z córek grożono śmiercią. Mając to na uwadze, zdaniem sądu zeznana świadka były obiektywne i wyważone, sąd dał im wiarę w pełni.

3 Sąd częściowo tylko dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. W ocenie sądu wiarygodne były wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w którym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz opisał po raz pierwszy mechanizm powstanie u siebie obrażeń ciała o leżące na korytarzu szkło. Natomiast w ocenie sądu oskarżony nie przyznając się do niczego innego, poza tym, że zabił i składając wyjaśnienia o treści w której według niego; żona zaczęła a on złapał nóż, miał zadrapanie na głowie, obrażenia palców, szarpali się z żoną i zadał tylko jedno uderzenie żonie - nie polegały one na prawdzie. Przede wszystkim przeczy wyjaśnieniom tej treści opinia biegłego lekarza z której wynika w sposób nie budzący wątpliwości, że zadał z dużą siłą osiem ciosów pokrzywdzonej, treść tej opinii w pełni koresponduje z relacją bezpośredniego świadka zdarzenia – Ż. Z., która widziała w znacznym zakresie czasowym przebieg zdarzenia i której zeznania sąd uznał za wiarygodne z wyżej wskazanych względów. Sąd dał wiarę treści zeznań Ż. Z. i H. K. (1) także odnośnie pozostałych czynów zarzucanych oskarżonemu. W ocenie sądu nie ma żadnych powodów dla których ci świadkowie mieliby zeznawać stronniczo, niewiarygodnie a treść ich zeznań znalazła potwierdzenie w dokumentach uznanych za wiarygodne - w dokumentacji przeprowadzonych interwencji, dokumentacji „Niebieskiej karty”, w wywiadzie środowiskowym, w wiarygodnych również zeznaniach A. W. (1). Dlatego sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w których nie przyznał do zarzucanych mu czynów, dając wiarę tylko jego wyjaśnieniom w których przyznał się do pozbawienia życia żony.

4 Sąd dał wiarę zeznaniom P. K. i P. Z. w całości. Świadkowie ci, policjanci interweniujący w czasie o miejscu zabójstwa wykonywali swoje obowiązki służbowe. Nie mieli powodu aby zeznawać nieprawdę. Przebieg interwencji został potwierdzony przez zeznania świadków; Ż. Z., Z. S., K. S., T. M., E. M., T. C. (2) oraz zapis zgłoszenia interwencji, jak też protokoły zatrzymania osoby, rzeczy i protokoły oględzin. W ocenie sądu świadkowie ci zeznawali zgodnie z prawdą, ich zeznania nie zostały w żadnym zakresie zakwestionowane. Dlatego sąd dał ich zeznaniom wiarę.

5 Jako wiarygodne sąd ocenił zeznania sąsiadów Z. S., K. S., T. M., E. M., T. C. (2). Także ci świadkowie nie mają żadnego powodu zeznawać nieprawdę a treść ich zeznań jest zgodna ze sobą spójnie relacjonuje przebieg wydarzeń. Nadto treść ich zeznań znalazła potwierdzenie w zeznaniach P. K. i P. Z. logicznie się z nimi uzupełniając. Poza tym także zeznania tych świadków zostały potwierdzone przez zeznania Ż. Z. a pośrednio również przez zeznania H. K. (1), przez zapis zgłoszenia interwencji, jak też protokoły zatrzymania osoby, rzeczy i protokoły oględzin. Dlatego sąd dał wiarę tym dowodom w całości.

6 Sąd uznał za wiarygodne zeznania A. W. (1) w całości, znalazły bowiem potwierdzenie w treści zeznań Ż. Z., H. K. (1) uznanych za wiarygodne oraz w dokumentach zgromadzonych w toku postępowania w tym w szczególności w dokumentacji interwencji, dokumentacji „Niebieskiej karty”. Dowody te tworzą spójną i wiarygodną całość. Tym samym sąd dał wiarę zeznaniom A. W. (2) jako w pełni zgodnym z tym dowodami. Także ten świadek, policjant wykonujący w mieszkaniu stron swoje służbowe obowiązki, nie miał żadnego interesu w zeznawaniu nieprawdy i sąd dał wiarę jego zeznaniom.

7 Sąd uznał za wiarygodne zeznania Ł. F. w całości i K. B. (1) poza tylko fragmentem w którym zaprzeczył aby łączyła go z pokrzywdzoną relacja osobista polegająca na intymnych kontaktach i wspólnych planach. W tym zakresie bowiem z zeznań wszystkich świadków; Ł. F., Ż. Z. i H. K. (1) wynika zupełnie przeciwny obraz rzeczywistości a zrozumiałym jest, że świadek nie chciał być łączonym ze sprawą i dlatego umniejszał swoją odpowiedzialność za udział w zdarzeniach poprzedzających zabójstwo. Poza tym jego zeznania są wiarygodne. Znalazły bowiem potwierdzenie w treści zeznań Ż. Z. i H. K. (1) uznanych za wiarygodne. Z zeznań tych świadków wynika jednoznacznie, że pokrzywdzona bywała w mieszkaniu K. B. co stanowiło przedmiot zazdrości oskarżonego. Spożywała tam alkohol, również nocowała. Zeznania tych świadków są w tym zakresie zgodne i sąd uznał je za posiadające walor wiarygodności.

8 Sąd dał wiarę opiniom biegłego lekarza medycyny sądowej złożonym pisemnie i ustnie na rozprawie. Biegły wydał jasne i rzeczowe opinie w oparciu o całość materiału dowodowego, w tym po przeprowadzonej sekcji zwłok pokrzywdzonej. Opinię o obrażeniach oskarżonego wydał na podstawie akt sprawy, w tym w szczególności po zapoznaniu się z wyjaśnieniami oskarżonego, materiałami odnośnie zdarzenia, dokumentacją fotograficzną obrażeń oskarżonego. Biegły podtrzymał na rozprawie wydane opinie dodając sprostowania dwóch omyłek pisarskich zawartych w opinii z dnia 8 czerwca 2018 r. wskazując, że rany kłuto cięte nie zostały stwierdzone na przedramieniu lewym oraz zostało stwierdzone miejsce obrażeń na stronie czołowej prawej a nie po lewej. Jak wskazał biegły odnośnie obrażeń pokrzywdzonej doznała ona 8 ran kłuto ciętych. Była to rana kłuto cięta okolicy szyi po stronie zarówno prawej jak i lewej – były to dwie rany, następna w okolicy lewego trzonu żuchwy, rana kłuto cięta prawej okolicy piersiowej, której kanał penetrował poprzez obie jamy opłucnowe uszkadzając żebro, przebijając płaty górne obu płuc i żyłę główną górną, tułowia po stronie prawej oraz trzy rany kłuto cięte lewego ramienia. Każda rana kłuto cięta odpowiada jednemu urazowi. W ocenie obrażeń w postaci ran kłuto ciętych przyjął sąd w ślad za wiarygodną opinią biegłego, iż działająca siła była duża i średnia. Bezpośrednią przyczyną zgonu pokrzywdzonej był wstrząs hypowolemiczny w następstwie krwotoku po doznanej ranie kłuto ciętej okolicy piersiowej prawej. Oskarżony doznał rany ciętej na powierzchni grzbietowej palca II ręki lewej, rany ciętej na powierzchni grzbietowej palca III ręki lewej, otarcia naskórka okolicy podoczodołowej lewej i zasinienia okolicy dołu łokciowego lewego, przy czym biegły nie wykluczył możliwości ich powstania w wersjach podanych przez oskarżonego. Wnioski końcowe opinii logicznie wynikały z wcześniejszych stwierdzeń i ustaleń biegłego. Znajdowały także pełne oparcie w przeprowadzonym przez biegłego toku rozumowania zawartym w treściach opinii. W tym zakresie opinie biegłego były oparte na dokumentacji medycznej pokrzywdzonej a także zgodne z zeznaniami świadka Ż. Z. jak również w zakresie wiarygodnym zgodne z wyjaśnieniami oskarżonego, w części w której przyznał się do zarzucanego jemu czynu oraz oparte na stwierdzonych u niego obrażeniach. Zdaniem sądu opinie te zarówno pisemne jak i ustne były jasne, pełne oraz nie zawierały wewnętrznych sprzeczności. W ocenie sądu opinie te były szczegółowe i profesjonalne. Zostały wydane przez biegłego o niekwestionowanej fachowości, dużym doświadczeniu zawodowym i bogatej wiedzy teoretycznej. Sąd uznał treść i wnioski tych opinii za niepodważone zarówno pod względem merytorycznym jak i formalnym. Nie zostały podważone przez strony procesu. Dlatego sąd dał wiarę opiniom biegłego z zakresu medycyny sądowej w całości je podzielając.

8 Sąd dał wiarę opiniom sądowo psychiatrycznym i sądowo psychologicznym sporządzonym w sprawie w tym opinii uzupełniającej i ustnym na rozprawie. Zdaniem sądu biegli wydający opinię byli konsekwentni w zakresie rozpoznania i wniosków opinii. Opinię wydali w oparciu o całokształt przeprowadzonych badań, wskazali zgodnie na brak przesłanek do twierdzenia o zniesionej lub znacznie ograniczonej zdolności do rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem w rozumieniu art. 31 § 1 i 2 kk przez oskarżonego. Nie stwierdzili u niego choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. M. K. (1) jak stwierdzili biegli w wydanych opiniach nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. W rozpoznaniu wskazali na jego uzależnienie od alkoholu i nieprawidłową osobowość dyssocjalną, intelekt w dolnej normie w ocenie psychologiczno psychiatrycznej. W czasie czynów był w stanie upicia alkoholowego zwykłego, nie zachodziły żadne zakłócenia czynności psychicznych, które by znosiły lub ograniczały jego zdolność do rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Jego zachowanie nie było dziwaczne ani nietypowe a impulsywne zachowanie było zgodne z osobowością badanego. Nie były to czyny atypowe wykazujące cechy dezorganizacji jego osobowości. M. K. (1) mógł brać udział w postępowaniu w charakterze oskarżonego, powinien w ocenie biegłych być poddany terapii odwykowej w związku z uzależnieniem od alkoholu, zachodzi bowiem wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia czynu o znacznym stopniu społecznej szkodliwości w przypadku upicia alkoholowego. Uzasadnienie biegłych w zakresie stwierdzenia, że M. K. (1) w czasie popełnienia zarzucanych jemu czynów nie miał zniesionej ani ograniczonej w znacznym stopniu poczytalności i był w pełni poczytalny, było w ocenie sądu w pełni przekonujące. Wydane opinie były spójne, pełne i jasne. Wnioski końcowe logicznie wynikały z przeprowadzonego przez biegłych rozumowania, zawartego we wcześniejszych fragmentach opinii i znajdującego oparcie w wymienionym materiale dowodowym. Nie zawierały wewnętrznych sprzeczności i były zgodne w treści oraz wnioskach. Zawierały także wyczerpujące odpowiedzi na pytania stron i sądu. Dlatego sąd dał wiarę tym dowodom w całości w pełni je podzielił.

9 Sąd uznał za wiarygodną w całości opinię Instytutu Genetyki Sądowej z zakresu toksykologii odnoszącą się do badań obecności alkoholu etylowego w organizmie oskarżonego i pokrzywdzonej. U pokrzywdzonej nie stwierdzono obecności alkoholu, w badanych próbkach oskarżonego stwierdzono odpowiednio w kolejno pobranych i badanych próbkach z godz. 11.30 - 2,974 promila alkoholu, z godz. 12.30 - 2.638 promila alkoholu, i z godz. 13.30 -2,381 promila alkoholu. Opinia ta była zgodna z treścią wiarygodnego zakresu wyjaśnień oskarżonego, z wiarygodnymi zeznaniami świadków w tym E. K., M. K. (2) i A. K. rodzeństwa oskarżonego potwierdzającego nadużywanie alkoholu przez niego, policjantów interweniujących w czasie zdarzenia P. K. i P. Z. potwierdzających fakt nietrzeźwości oskarżonego w czasie zatrzymania. Nadto opinia jest kompletna, zawiera odpowiedzi na pytania zadane biegłym. Jest zupełna, spójnie określa całość zagadnień przedstawionych biegłym do rozstrzygnięcia, nie jest sprzeczna wewnętrznie ani z innymi dowodami, wydana została przez biegłych dysponujących odpowiednimi kwalifikacjami, które to kwalifikacje nie zostały podważone w toku procesu. Dlatego sąd dał jej wiarę w całości.

10 Sąd dał wiarę opinii Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w. (...) z zakresu badań informatycznych w całości. Opinia była spójna i kompletna. Zawierała odpowiedzi na pytania zadane biegłym. Nie była sprzeczna wewnętrznie a jej treść korespondowała z zeznaniami wiarygodnego świadka Ż. Z. logicznie się dopełniając. Nadto opinia była jasna i zrozumiała, znalazła odzwierciedlenie w dołączonych do akt materiałach procesowych. Nie była podważona w toku procesu a kompetencje biegłych wydających opinie nie budziły wątpliwości sądu ani stron. Z tych względów sąd uznał wydaną opinię za wiarygodną w pełni.

11 Według sądu na walor wiarygodnych zasługiwały dowody z dokumentów dołączonych do akt na etapie postępowania sądowego i przygotowawczego oraz dowody rzeczowe. Dowody te w postaci dokumentów takich jak dokumentacja służbowa, protokoły oględzin, protokoły zatrzymania, protokoły przeszukania, dane z KRS, nagrania, protokoły badania trzeźwości, odpisy postanowień, wydruk z raportu, dane osobo poznawcze, ksero dokumentacji, protokoły zatrzymania, zawiadomienie, zaświadczenie, pisma urzędowe, opinie, odpisy aktów stanu cywilnego, kserokopie umów, ksero aktu notarialnego, protokoły pobrania, karty, ekspertyzy, oświadczenia, odpisy postanowień, sprawozdanie, wydruk widomości, wydruk danych, rozpytanie mieszkańców, wniosek o zadośćuczynienie, opinia uzupełniająca, zapisy cyfrowe i dowody rzeczowe w sprawie, sąd uznał za wiarygodne, gdyż zostały sporządzone i wydane przez uprawnione osoby, organy i instytucje a dowody rzeczowe zabezpieczono w zakresie niezbędnym w niniejszym postępowaniu. Sąd nie znalazł podstaw do poddawania w wątpliwość ich autentyczności. Strony nie negowały tych dowodów, zostały one zaliczone w poczet materiału dowodowego bez odczytywania zgodnie z treścią art. 405 § 2 kpk.

1.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1 opinie biegłych z zakresie daktyloskopii i biologii i genetyki sądowej

2 zeznania E. K., M. K. (2) i A. K.

3 zeznania M. T. i B. T. (2)

1Sąd dał wiarę opinii Instytutu Genetyki Sądowej z zakresu badań daktyloskopijnych, oraz opinii z zakresu biologii i genetyki sądowej jak też opiniom z zakresu toksykologii w części dotyczącej badań substancji psychoaktywnych u oskarżonego i pokrzywdzonej. W ocenie sądu opinie te zostały wydane przez biegłych dysponujących fachową wiedzą, były zupełne, odpowiadały w całości na pytania zadane biegłym, były jasne końcowe wnioski opinii logicznie wynikały z przeprowadzonego przez biegłych rozumowania, nie zawierały wewnętrznych sprzeczności. Uzupełniały się z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie w tym z wiarygodnym zakresem zeznań świadków wymienionych wyżej i wiarygodną częścią wyjaśnień oskarżonego logicznie się potwierdzając, dlatego sąd dał im wiarę w pełni. Dowody te nie miały znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego.

2 zeznaniom E. K., M. K. (2) i A. K. sąd dał wiarę ale nie przyczyniły się istotnie do ustalenia stanu faktycznego. Świadkowie ci zeznawali na okoliczności nie dotyczące bezpośrednio zarzutów, których nie byli świadkami. W ocenie sądu są to okoliczności bezsporne, że tylko oskarżony pracował w jego małżeństwie, że pokrzywdzona nadużywała alkoholu, zdarzały się jej zachowania przemocowe wobec męża. Nie miało to znaczenia w zakresie czynów przypisanych oskarżonemu.

3 zeznaniom M. T. i B. T. (2) sąd dał wiarę jako zgodnym potwierdzonym dokumentami w postaci umowy najmu ale okoliczności w nich zawarte nie przyczyniły się istotnie do ustalenia stanu faktycznego,

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1 art. 148 § 1 kk,

2 art. 190 § 1 kk,

3 art. 217 § 1 kk, art.217 § 1 kk, w warunkach ciągu przestępstw,

4 art. 85 § 1 i § 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk i art. 91 § 2 kk,

6 art. 62 kk,

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odnośnie punktu 1 wyroku;

Oskarżony M. K. (1) działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia pokrzywdzonej B. K. za czym przemawiają poniższe okoliczności strony przedmiotowej i podmiotowej:

- M. K. (1) użył podstępu, zapewniał bowiem swoją żonę, że nie będzie go w ich wspólnym mieszkaniu, podczas gdy nie wyjechał, zapewniał, że ma dla niej pieniądze, wreszcie gdy już odkryła, że nie wyjechał na delegację, zapewniał ją, że chce tylko porozmawiać i nic jej nie zrobi, zapewniał tak najpierw w wysyłanych wiadomościach sms, następnie osobiście gdy już pokrzywdzona odkryła, że jest on w mieszkaniu, słyszała to też Ż. Z., w rzeczywistości chciał aby pokrzywdzona przyszła sama do ich mieszkania,

- użycie przez M. K. (1) narzędzia w postaci noża o długości ostrza 18 cm, którym zadał łącznie osiem ciosów w szyję, żuchwę, tułów pokrzywdzonej,

- sposób zadania ciosu przez oskarżonego – M. K. (1) zadawał pokrzywdzonej ciosy trzymając ją i znajdując się nad leżącą pokrzywdzoną pochylając się nad nią , przy czym działał z siłą dużą, biorąc zamachy ręką uzbrojoną w nóż, w szyję, żuchwę i klatkę piersiową pokrzywdzonej w miejsca gdzie znajdują się ważne dla życia organy, czego dowodziło umiejscowienie ran. Wskazuje to na intencjonalne wyprowadzenie ciosów przez oskarżonego, ich ilość wyklucza przypadkowość czy brak intencji. Wyklucza to też wersje oskarżonego, że zadał tylko jeden cios oraz jego kolejną wersję o działaniu jedynie w celu obrony przed żoną, która pierwsza wzięła nóż,

- miejsca, w które oskarżony godził - ciosy zadane pokrzywdzonej w szyję, żuchwę i tułów okolicę klatki piersiowej i jak wykazano powyżej nie były przypadkowe. Godziły one w bardzo ważną i wrażliwe dla życia ludzkiego części ciała. Każda przeciętna osoba wszak wie (a poziom rozwoju intelektualnego oskarżonego biegli określili jako mieszczący się w dolnej normie), że zadając innej osobie ciosy nożem w okolicę szyi i tułowia gdzie znajdują się kluczowe dla życia organy, można doprowadzić do pozbawienia życia tej osoby, jest to porównywalne zagrożenie jak się przyjmuje w praktyce orzeczniczej do strzału w głowę ofiary(vide; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 21 09 2009 r. II Aka 167/09, KZS 2009, Nr 12, poz.59). Oczywistość znajdowania się w tej okolicy newralgicznych dla życia człowieka organów, wiąże się z powszechną wiedzą o łatwości i szybkości uśmiercenia innej osoby w wyniku uszkodzenia narządów ciała,

- stan głębokiej nietrzeźwości oskarżonego(2,974 promilla alkoholu we krwi), czego nie kwestionował nawet sam oskarżony. Oskarżony dobrowolnie wprowadził się w stan po spożyciu alkoholu i miał pełną świadomość działania alkoholu na swój organizm, tj. doprowadzenie do rozhamowania emocji co stanowiło czynnik dla zachowań impulsywnych i agresywnych. Biegli psychiatrzy, co sąd podzielił, ocenili poziom rozwoju intelektualnego oskarżonego jako uzasadniający jego zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem;

- motyw działania oskarżonego, zazdrość – znajdował swoje wytłumaczenie w osobowości M. K. (1), która w powiązaniu z jego działaniem w krytycznym momencie w stanie po spożyciu alkoholu, wyzwoliły u niego nieadekwatną reakcję agresywną, wyzwoliło to u oskarżonego zachowanie impulsywne, agresywne, do czego najpewniej by nie doszło, gdyby oskarżony był trzeźwy;

- ustalając, że oskarżony M. K. (1) dopuścił się popełnienia przestępstwa zabójstwa nie można było stracić z pola widzenia okoliczności w jakich do dokonania tego czynu doszło. Zdaniem Sądu oskarżony wyprowadzając ciosy nożem w stosunku do pokrzywdzonej nie radził sobie z agresją, co było spowodowane alkoholem spożytym przez niego i sytuacją w domu, jego żona z którą pozostawał w konflikcie nie mieszkała z nim z uwagi na nadużywanie przez niego alkoholu, mieszkała u B., a M. K. (1) nie mógł się z tym pogodzić, nie potrafił tej sytuacji rozwiązać w cywilizowany sposób, chociaż jego intelekt pozwalał jemu na to.

Z tak ustalonego stanu faktycznego, wynika tym samym w sposób w ocenie sądu nie budzący wątpliwości, że oskarżony działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia swoje żony B. K., pozorując swoją nieobecność w mieszkaniu, nakłaniając ją do wejścia do mieszkania zadał jej z dużą siłą osiem ciosów nożem o długości ostrza 18 cm powodując u niej osiem ran kłuto ciętych, to jest dwie rany kłuto cięte szyi po obu jej stronach bocznych, ranę kłuto ciętą w okolicy lewego trzonu żuchwy, ranę kłuto ciętą tułowia po stronie bocznej prawej, trzy rany kłuto cięte lewego ramienia i ranę kłuto ciętą prawej okolicy piersiowej, której kanał penetrował poprzez obie jamy opłucnowe uszkadzając żebro, przebijając płaty górne obu płuc i żyłę główną górną czym spowodował krwotok i rozwinięcie się wstrząsu hypowolemicznego co doprowadziło do zgonu pokrzywdzonej.

Tym samym oskarżony M. K. (1) działał w zakresie tego czynu z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia B. K. i wyczerpał tym samym znamiona zbrodni z art. 148 § 1 kk.

Odnośnie punktu 2 wyroku

Zeznania świadka Ż. Z. są wiarygodne z wyżej omówionych względów świadczą jednoznacznie o tym, że oskarżony groził jej trzymanym nożem. W ocenie sądu w czasie gdy Ż. Z. widziała praktycznie jak na jej oczach oskarżony zabija jej siostrę, a gdy próbowała jej pomóc na swój sposób, skierował w jej stronę trzymany nóż i wypowiadał wulgarne słowa, nie jest możliwym aby tych słów i gestu nie odebrała jako poważnej groźby naruszenia czynności narządów jej ciała i aby groźba ta nie wzbudziła w niej uzasadnionej obawy, że będzie spełniona. Zdaniem sądu jak najbardziej tego rodzaju obawy u Ż. Z. były w całości uzasadnione. Tym samym oskarżony M. K. (1) działał w zakresie tego czynu z zamiarem bezpośrednim groził Ż. Z. użyciem wobec niej trzymanego w ręku noża i w ten sposób naruszeniem czynności narządów jej ciała, która to groźba wzbudziła w zagrożonej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona i wyczerpał tym samym znamiona występku z art. 190 § 1 kk.

Odnośnie punktu 3 wyroku

W ocenie sądu jak już wyżej wskazano i omówiono, wiarygodne w pełnym zakresie są zeznania świadka Ż. Z.. Świadek ten nie tylko słyszał od pokrzywdzonej, swojej siostry B. K., że została pobita w dniu 15 maja 2018 roku w sobotę przed zabójstwem ale i widział u niej obrażenia ciała, ślady po uderzeniach w okolice twarzy i po duszeniu jej ślady na szyi. Z relacji siostry Ż. Z. wiedziała co się stało, że sprawcą tych naruszeń nietykalności cielesnej B. K. jest oskarżony i że było to 12 maja 2018 roku. Dlatego w ocenie sądu oskarżony M. K. (1) działał w zakresie czynu III aktu oskarżenia, działając z zamiarem bezpośrednim naruszył nietykalność cielesną B. K. i wyczerpał tym samym znamiona występku z art. 217 § 1 kk.

Sąd uznał za wiarygodne w całości zeznania A. W. (1) z wyżej wskazanych względów, ponadto korespondowały z treścią jego zeznań dane wynikające z dokumentacji interwencji policji i dokumentacji „Niebieskiej karty”, stanowiąc spójną i wiarygodnie dopełniającą się całość. Z dowodów tych jednoznacznie wynika, że M. K. (1) co najmniej raz uderzył B. K.. Dlatego w ocenie sądu oskarżony M. K. (1) w zakresie czynu IV aktu oskarżenia, działając z zamiarem bezpośrednim naruszył nietykalność cielesną B. K. i wyczerpał tym samym znamiona występku z art. 217 § 1 kk.

M. K. (1) popełnienia czynów zarzucanych jemu w pkt. III i IV aktu oskarżenia tj. dwóch przestępstw z art. 217 § 1 kk dopuścił się w warunkach ciągu przestępstw. Czyny te zostały popełnione w podobny sposób; oskarżony naruszał nietykalność cielesną B. K., uderzając ją i dusząc Popełnione one zostały na szkodę tej samej pokrzywdzonej zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw. Czyny te wyczerpywały znamiona przepisu art. 217 § 1 kk. Dlatego sąd uznał, iż oskarżony dopuścił się popełnienia przypisanych jemu czynów w warunkach ciągu przestępstw.

Odnośnie punktu 4 wyroku ;

Sąd na podstawie art. 85 § 1 i § 2 kk, art. 85a kk, art. 86 § 1 kk i art. 91 § 2 kk,

wymierzył karę łączną 16 lat pozbawienia wolności mając na uwadze, iż czyny przypisane oskarżonemu nie były podobne, były to bowiem przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, przeciwko wolności oraz przeciwko czci i nietykalności cielesnej popełnione zostały na szkodę dwóch osób, w odstępie czasowym 1,5 miesiąca w bliskich odległościach, na terenie G. D., mając na względzie te okoliczności w ocenie sądu uzasadnia to wymierzenie kary łącznej na zasadzie asperacji, w wymiarze 16 lat pozbawienia wolności.

Sąd wyznaczył oskarżonemu na podstawie art. 77 § 2 kk prawo do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie nie wcześniej niż po odbyciu 12 (dwunastu) lat pozbawienia wolności. Zdaniem sądu zachodzi w tej sprawie szczególnie uzasadniony przypadek w rozumieniu wymienionego przepisu. W ocenie sądu uwzględniając okoliczności dotyczące wymiaru kary stwierdzone w sprawie, mając w szczególności na uwadze stwierdzone w sprawie okoliczności obciążające wymienione niżej w tym wcześniej omówione związane ze sposobem popełnienia przestępstwa, postacią zamiaru i dyssocjalną osobowością sprawcy sąd uznał, że należy oskarżonemu przyznać prawo do ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie po 12 latach. Sąd stoi na stanowisku, że w świetle powyższych okoliczności resocjalizacja oskarżonego nie może trwać zbyt krótko, dlatego wydłużenie okresu do ubiegania się o warunkowe zwolnienie było celowe i konieczne.

Odnośnie punktu 5 wyroku;

Sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary łącznej okres tymczasowego aresztowania w sprawie na podstawie art. 63 § 1 kk od dnia zatrzymania to jest od 15 maja 2018 roku godz. 10.45.

Odnośnie punktu 6 wyroku;

Sąd podzielając w całości treść opinii biegłych psychiatrów i psychologa, także odnośnie wskazań w zakresie odbywania kary przez oskarżonego na podstawie art. 62 kk orzekł wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym, dla sprawców uzależnionych od alkoholu.

Odnośnie punktu 7 wyroku;

Sąd orzekł o częściowym zadośćuczynieniu na podstawie art. 46 § 1 kk. Zgodnie z treścią art. 446 § 4 kc zakres odszkodowania obejmuje uszczerbek niemajątkowy doznany przez najbliższych członków rodziny zmarłego w następstwie jego śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia. Wobec oskarżonego M. K. (1) orzeczono tytułem częściowego zadośćuczynienia 40 000 (czterdzieści tysięcy złotych) na rzecz N. Z. w związku ze skazaniem za czyn z pkt. I aktu oskarżenia. Zadośćuczynienie za krzywdę jest dodatkowym roszczeniem, którego najbliżsi członkowie rodziny mogą żądać obok odszkodowania. Uprawnionymi do żądania kompensaty są wyłącznie członkowie rodziny zmarłego, przy czym muszą być to najbliżsi członkowie tej rodziny. Wskazać należy, iż oskarżycielka posiłkowa ucierpiała poprzez śmierć osoby najbliższej - matki. Rozmiar krzywdy doznanej przez oskarżycielkę, poprzez śmierć matki był wielki. Oskarżycielka posiłkowa jak wynika z akt widywała często matkę, odwiedzała ją. Łączyła ich głęboka więź emocjonalna. W tej sytuacji zadośćuczynienie w kwocie 40 000zł dla N. Z. w ocenie sądu nie było żądaniem wygórowanym i sąd w takiej kwocie sąd przyznał zadośćuczynienia na jej rzecz od oskarżonego.

Odnośnie punktu 8 wyroku;

Sąd na podstawie art. 44 § 2 kk w związku ze skazaniem M. K. (1) za czyny przypisane mu w punktach I i II aktu oskarżenia orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa przedmiotu służącego do popełnienia tych czynów, to jest noża zarejestrowanego w księdze depozytów Sądu Okręgowego w. (...) pod pozycją 2/19 jako przedmiotu co do którego orzeczenie przepadku jest obligatoryjne to znaczy obowiązkowe.

Odnośnie punktu 9 wyroku;

Sąd na podstawie art. 195 kkw zarządził zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci rzeczy zatrzymanych od Ż. Z. oraz w szpitalu Powiatowym w G. D. i podczas oględzin oskarżonego w postaci; spodni typu jeans koloru niebieskiego, z metką z napisem MisOne, z plamą koloru brunatnego, stanika koloru białego z plamami koloru brunatnego, bluzki koloru czarnego z białymi pasami, rozcięta z plamami koloru brunatnego, majtki koloru białego z plamami koloru brunatnego, jedna para skarpet koloru białego z plamami koloru brunatnego, spodnie ¾ koloru czarnego z metką (...), jedna para butów koloru czarnego z napisem (...) z plamami koloru brunatnego, kolczyka koloru srebrnego zabrudzonego brunatną substancją, oraz zabezpieczonych w czasie oględzin miejsca zabójstwa 12 sztuk wymazówek jałowych, 8 sztuk butelek po alkoholu, szklanka i kieliszki 3 sztuki, zarejestrowanych w księdze depozytów Sądu Okręgowego w. (...) pod pozycją 2/19.

Odnośnie punktu 10 wyroku;

Sąd orzekł o zwrocie osobom uprawnionym rzeczy zatrzymanych po stwierdzeniu ich zbędności dla postępowania karnego nakazując na podstawie art. 230 § 2 kpk zwrócić oskarżonemu telefon komórkowy N. (...)/ (...) z kartą SIM plus o nr (...) z baterią złożony do depozytu Zakładu Karnego nr 1 w G. i rzeczy zabezpieczone podczas oględzin miejsca zabójstwa i osoby oskarżonego to jest; slipy męskie, klapki, buty sportowe, czapka z daszkiem, koszulka koloru biało granatowego, zeszyt formatu A5, ręcznik koloru żółtego, bluza koloru czarnego, koszulka koloru czerwonego t-shirt, spodnie koloru czarnego o długości ¾, bokserki koloru granatowego, skarpetki koloru szarego, buty, oraz nakazał zwrócić H. K. (1) telefon komórkowy N., model 113, typ RM 871, (...), nr (...)05/05/2911/6 wraz z kartą SIM (...) 01 nr (...) z baterią.

Odnośnie punktu 11 wyroku;

Oskarżony nie pracuje, nie ma majątku, orzeczono wobec niego karę długoletniego pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania sąd z tych względów uznał, iż należy zwolnić go od kosztów sądowych i kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa, orzekając na podstawie art.624 § 1 kpk.

☐

1.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

1 – czyn I z aktu oskarżenia, kara 15 lat pozbawienia wolności,

2 - czyn II z aktu oskarżenia, kara jednego roku pozbawienia wolności,

3 czyny III i IV z aktu oskarżenia, kara jednego roku pozbawienia wolności

4 kara łączna 16 lat pozbawienia wolności,

Odnośnie czynu opisanego w punkcie 1 wyroku sąd jako okoliczności obciążające i łagodzące przyjął

okoliczności obciążające;

- działanie w stanie upojenia alkoholowego 2,974promilla było to upojenie proste,

- zamiar bezpośredni i w jego ramach działanie z dużym ładunkiem podstępu to jest; zwabienie pokrzywdzonej pod pretekstem, że nie będzie oskarżonego w mieszkaniu i że ma dla pokrzywdzonej pieniądze,

-8 ciosów nożem o długości ostrza 18 cm, z siłą znaczną,

-naganne zachowanie przed czynem – procedura niebieskiej karty, przemoc wobec pokrzywdzonej, liczne interwencje policji,

- działanie przeciwko dwóm osobom, pokrzywdzonym w tym samym miejscu i czasie,

- popełnienie 4 przestępstw w tym dwóch w warunkach ciągu przestępstw,

okoliczności łagodzące

-niekaralność dotychczasowa,

- przyznanie się częściowe i złożenie wyjaśnień częściowo umożliwiających dokonanie ustaleń stanu faktycznego

-okazana skrucha i żal z powodu tego czynu,

- obiektywnie nieprawidłowe z punktu widzenia zasad współżycia społecznego postępowanie pokrzywdzonej, w postaci opuszczania oskarżonego połączonego z nocowaniem u innego mężczyzny i spożywaniem alkoholu w znacznych ilościach.

Rozważając wymiar kary za czyn z art.148§1kk sąd miał na uwadze w tej sprawie kary eliminacyjne w tym zwłaszcza karę 25 lat pozbawienia wolności, rodzajowo różną od zwykłej kary pozbawienia wolności, która nie może trwać dłużej niż 15 lat. Karę 25 lat pozbawienia wolności orzeka się gdy okoliczności obciążające zdecydowanie przeważają nad okolicznościami łagodzącymi. Nadto, orzeka się ją tylko wtedy, gdy zostanie ustalony szczególnie wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu i głębokie zdemoralizowanie sprawcy oraz brak jest istotnych okoliczności łagodzących w sprawie a także, kiedy kara pozbawienia wolności orzeczona w wymiarze nawet 15 lat nie byłaby wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, przy rozważeniu stopnia winy i wielkości bezprawia popełnionego czynu, mając na uwadze całość dyrektyw wymiaru kary. W ocenie sądu zbyt surowe byłoby orzeczenie w tej sprawie kar o charakterze eliminacyjnym; 25 lat pozbawienia wolności a tym bardziej kary dożywotniego pozbawienia wolności. Kara 15 lat pozbawienia wolności jest w niniejszej sprawie wystarczającą z punktu widzenia realizacji wszystkich celów kary pozbawienia wolności wobec sprawcy, który popełnił przestępstwo o bardzo wysokim stopniu społecznej szkodliwości. Zdaniem sądu M. K. (1) nie zasługiwał na wymierzenie kary 25 lat pozbawienia wolności. Sąd nie tracił z pola widzenia, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z poważnymi i przeważającymi okolicznościami obciążającymi. Tym niemniej sąd miał na uwadze także szereg okoliczności łagodzących wymienionych wyżej i łącznie rozpatrywanych. Sąd uznał że kara 15 lat pozbawienia wolności będzie właściwym rozstrzygnięciem. Sąd miał także na względzie, że oskarżony złożył wyjaśnienia, częściowo zgodne z ustalonym stanem faktycznym. Oskarżony wyraził też żal za to, co zrobił i ten żal sąd ocenił jako autentyczny. To zaś świadczy o tym, że nie jest on osobą głęboko zdemoralizowaną, co jest kolejnym argumentem przeciwko karze eliminacyjnej. Nie można zatem uznać, że tylko kara eliminacyjna 25 lat pozbawienia wolności zrealizuje cele wynikające z ustawowych dyrektyw wymiaru kary, wymienionych w kodeksie karnym. Przeciwnie, byłaby ona zbyt surowa, nieodpowiednia do stopnia winy oskarżonego jego właściwości osobistych. W ocenie sądu kara 15 lat pozbawienia wolności uwzględnia wszystkie okoliczności sprawy, jest odpowiednia do stopnia jego winy i do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu i stanowi właściwą reakcję prawno karną na popełnioną przez oskarżonego zbrodnię. Spełnia również ustawowe cele kary w postaci kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dlatego mając na względzie powyższe sąd uznał, iż orzeczona kara 15 lat pozbawienia wolności z zastosowaniem ograniczenia prawa do warunkowego przedterminowego zwolnienia po 12 latach czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, zasadom prewencji indywidualnej i ogólnej.

Odnośnie pozostałych czynów sąd przy wymiarze kar w punktach 2 i 3 wyroku miał na uwadze następujące okoliczności łagodzące i obciążające

Sąd przyjął jako okoliczności łagodzące;

-dotychczasową niekaralność oskarżonego ,

-obiektywnie nieprawidłowe z punktu widzenia zasad współżycia społecznego postępowanie pokrzywdzonej, w postaci opuszczania oskarżonego połączonego z nocowaniem u innego mężczyzny i spożywaniem alkoholu w znacznych ilościach(w zakresie czynów III i IV z aktu oskarżenia).

Sąd przyjął jako okoliczności obciążające;

- wielość czynów przestępczych oskarżonego w tym działanie w warunkach art. 91 § 1 kk,

- popełnienia przestępstw na szkodę dwóch osób,

- uzależnienie stwierdzone u oskarżonego,

Sąd przy wymiarze pozostałych kar jednostkowych kierował się zasadami określonymi w art. 53 kk z uwzględnieniem przy ich zastosowaniu w niniejszej sprawie wszystkich okoliczności zarówno łagodzących jak i obciążających wymienionych wyżej i łącznie rozpatrywanych. w ocenie sądu odpowiednimi karami za czyny z punktów II, oraz za ciąg przestępstw z punktów III i IV aktu oskarżenia są kary po 1 roku pozbawienia wolności .

7 Sąd wymierzył karę łączną 16 lat pozbawienia wolności mając na uwadze, iż czyny przypisane oskarżonemu były niepodobne, popełnione zostały w krótkim odstępie czasowym, nieco ponad 1,5 miesiąca w bliskich odległościach, na terenie G. D., mając na względzie podobieństwo czynów i ich popełnienie w zbliżonym czasie i miejscu w ocenie sądu uzasadnia to wymierzenie kary łącznej na zasadzie asperacji .

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

10,

5 zaliczenie tymczasowego aresztu na poczet kary łącznej,

6 sąd uznając w całości za wiarygodną opinie biegłych i podzielając stanowiska biegłych również odnośnie wykonywania orzeczonej kary, orzekł jej wykonanie w systemie terapeutycznym dla sprawców uzależnionych od alkoholu

7 orzeczenie kwoty 40 000zł tytułem częściowego zadośćuczynienia,

8 orzeczenie przepadku przedmiotów służących do popełnienia czynów z punkt I i II aktu oskarżenia przypisanych oskarżonemu

9 orzeczenia o zniszczeniu zabezpieczonych dowodów i śladów których wartość jest nieznaczna,

10 zwrot uprawnionym osobom dowodów rzeczowych, które stały się zbędna dla postępowania

5 Sąd orzekł o obligatoryjnym to jest obowiązkowym zaliczeniu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania oskarżonego w sprawie.

6 W ocenie sądu orzeczenie odbywania kary przez oskarżonego w systemie terapeutycznym, z uwagi na jego uzależnienie od alkoholu, pomoże w realizacji powrotu oskarżonego do społeczeństwa, w realizacji zapobiegawczych i celów wychowawczych kary wobec oskarżonego.

7 Sąd orzekł o częściowym zadośćuczynieniu na rzecz córki pokrzywdzonej uznając, że oskarżony powodując zawinionym działaniem śmierć matki tytułem częściowego zadośćuczynienia jest zobowiązany do wypłaty na rzecz córki pokrzywdzonej kwoty 40 000złotych, w ocenie sądu kwota ta choć w części stanowić będzie zadośćuczynienia za czyn z punktu I aktu oskarżenia.

8 Sąd orzekł o przepadku na rzecz Skarbu Państwa noża zabezpieczonego w sprawie, dowodu rzeczowego jako przedmiotu służącego do popełnienia czynów z pkt. I i II aktu oskarżenia.

9 Sąd orzekł o zarządzeniu zniszczenia dowodów rzeczowych i zabezpieczonych śladów których wartość jest nieznaczna.

10 Sąd nakazał zwrot osobom uprawnionym rzeczy zabezpieczonych w toku postępowania, które stały się zbędne dla dalszego postępowania; nakazując zwrot oskarżonemu zatrzymanego telefonu komórkowego z kartą SIM i rzeczy osobistych oraz zwrot H. K. (1) zatrzymanego telefonu wraz z kartą SIM należącego do pokrzywdzonej.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd orzekł o karze łącznej na podstawie art. 85 § 1 i § 2 kk, art. 85a kk art. 86 § 1 kk i art. 91 § 2 kk wymierzając wobec oskarżonego M. K. (1) w miejsce kar jednostkowych orzeczonych w punktach 1-3 wyroku karę łączną 16 (szesnastu) lat pozbawienia wolności. W myśl ustawy obowiązującej w czasie orzekania oskarżonemu można było wymierzyć karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze do lat 20. Oskarżony dopuścił się popełnienia zbrodni zabójstwa i trzech innych rodzajowo czynów, w tym dwóch w ciągu przestępstw wyczerpującego znamiona dwóch przepisów ustawy karnej, w odstępie czasowym 1,5 miesiąca, popełnionych na szkodę dwóch pokrzywdzonych osób, na terenie G. D.. Sąd miał jednocześnie na uwadze, że czyn II został popełniony w tym samym miejscu i czasie jak czyn I z aktu oskarżenia. Tym samym w realiach sprawy zasadne było orzeczenie wobec niego kary łącznej z zastosowaniem zasady asperacji i Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 16 lat pozbawienia wolności.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Oskarżony nie pracuje, nie ma majątku, orzeczono wobec niego długoletnią karę pozbawienia wolności, dlatego sąd z tych względów uznał, iż należy zwolnić go od kosztów sądowych i kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

1.1Podpis

II K 145/18

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE