Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 569/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 10.02.2020 r. w sprawie sygn. akt II K 1195/19.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 7 k.p.k. poprzez przeprowadzenie dowolnej oceny dowodów i nie uwzględnienie zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia w ocenie dowodów, poprzez poczynienie przez Sąd ustaleń bez uwzględnienia wyjaśnień oskarżonego, które od samego początku są spójne i logiczne i z których wynika, że oskarżony nie miał zamiaru oszukać D. W. i miał zamiar zwrócić jej pieniądze, co jak wynika z historii rachunku oskarżonego - uczynił na rzecz innej osoby (zwrot za konsole 1400 zł), gdy spełnienie świadczenia przez niego stało się niemożliwe, wobec czego brak jest podstaw do twierdzenia, iż nie zwróciłby pieniędzy D. W., gdy przesłanie basenu okazało się niemożliwe w tym czasie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Podniesione przez skarżącego zarzuty obrazy przepisów postępowania generalnie sprowadzające się do zanegowania oceny materiału dowodowego przeprowadzonej przez Sąd Rejonowy okazały się niezasadne. Podzielić należy konsekwentne poglądy orzecznictwa, że przekonanie Sądu o wiarygodności jednych dowodów i jej braku w przypadku innych, pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeżeli zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, rozważeniem okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, pozostaje zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (tak np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11.04.2018 r. sygn. IV KK 104/18, opubl. Legalis). W aspekcie powyższego, apelacja obrońcy oskarżonego A. T. nie wykazała w skuteczny sposób, aby rozumowanie Sądu meriti, przy ocenie zgromadzonych w sprawie dowodów było wadliwe, bądź nielogiczne. Tym samym, zarzuty przedstawione w apelacji mają w istocie charakter polemiczny i opierają się wyłącznie na wybiórczej oraz subiektywnej ocenie zebranych w sprawie dowodów. Nie można w żaden sposób podzielić twierdzenia skarżącego, iż Sąd Rejonowy dokonał stronniczej i dowolnej oceny wiarygodności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności osobowych źródeł dowodowych, aczkolwiek z uwagi na ascetyczną ocenę dowodów zostanie ona częściowo uzupełniona przez sąd odwoławczy. Wbrew twierdzeniom skarżącego, Sąd meriti nie popełnił błędu odmawiając wiary wyjaśnieniom oskarżonego - w których twierdził, jakoby jego intencją nie było oszukanie pokrzywdzonej - i tym samym nie uczynił tego z pogwałceniem reguł wynikających z art. 7 k.p.k. Odnosząc się do szczegółów konkretnej sprawy przede wszystkim wyeksponować należy, że trafnie Sąd Rejonowy nie obdarzył wiarą wersji wydarzeń prezentowanej przez oskarżonego A. T.. Otóż bezsporne jest, iż ogłoszenie z ofertą sprzedaży basenu zostało umieszczone na serwisie (...) w dniu 20 czerwca 2019 roku o godzinie 21:35, a osobą, która tego dokonała był oskarżony A. T. (oskarżony temu nie przeczył, to jego telefon został wykorzystany przy logowaniu się w czasie zamieszczania oferty i rachunek bankowy podany został przy dokonywaniu zapłaty za oferowany towar). Pokrzywdzona prowadziła korespondencję w przedmiocie jego zakupu już tego samego dnia i dokonała zapłaty za w/w produkt kwoty 753 złotych. Przelew został zaksięgowany na koncie oskarżonego w dniu 21 czerwca 2019 roku i konto to funkcjonowało do dnia 26 czerwca 2019 roku. A zatem, nie jest prawdą, jakoby pokrzywdzona dokonała zapłaty na zablokowany rachunek bankowy, bo operacje finansowe (w tym wypłaty) oskarżony realizował jeszcze do dnia 26 czerwca 2019 roku. Oskarżony wykorzystując zainteresowanie pokrzywdzonej zakupem basenu spowodowane zapewne atrakcyjną (stosunkową niską) ceną obiecał jej przesłać produkt po dokonaniu szybkiego przelewu (z konwersacji na portalu (...), którą z nią prowadził wynika, że nie chciał wysłać towaru za pobraniem i nalegał na taką formę płatności - szybki przelew) i zwodził ją (jeszcze w dniu 21 czerwca 2019 roku), twierdząc, że basen został już wysłany. Zestawienie operacji bankowych dokonywanych na koncie oskarżonego A. T. z korespondencją z pokrzywdzoną D. W. na komunikatorze (...) przeczy twierdzeniom oskarżonego. Tym samym, nie jest prawdą, jakoby na przeszkodzie wysłaniu basenu stanął oskarżonemu brak dostępu do konta bankowego, niemożność uzyskania wyciągów i w konsekwencji brak możliwości zwrotu gotówki. Owszem z historii rachunku bankowego oskarżonego wynika, że doszło w jednym przypadku do zwrotu (w dniu 24.06.2019 r.) kwoty 1.400 złotych kupującemu konsole (zakup dokonany 08.06.2019 r). Jednakże fakt ten stanowi automatycznie asumptu do uznania, że w analizowanym przypadku sprzedaży basenu - o czym szczegółowo powyżej - oskarżony nie działał intencjonalnie, wręcz przeciwnie w ocenie sądu odwoławczego jego zamysł był oszukańczy. Tym bardziej, że oskarżony logował się do konta do dnia 30 czerwca 2019 roku i do tego czasu dokonywał wypłat kwot pieniężnych w różnej wysokości (bez trudności zatem mógł oddać pokrzywdzonej wpłacone pieniądze). Oskarżony nic nie uczynił, aby dać wyraz swej dobrej woli ani nie dostarczył basenu, ani nie zwrócił D. W. pieniędzy.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, ewentualnie o zmianę wyroku poprzez obniżenie wymiaru kary orzeczonej wobec oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W sprawie Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny na podstawie rzetelnej oceny dowodów, a tym samym wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, jest bezpodstawny. Wyrok słuszny, a apelacja obrońcy oskarżonego w tym zakresie bezzasadna z powodów wskazanych szczegółowo powyżej.

3.2.

Obraza przepisów prawa procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 5 § 2 k.p.k. poprzez nie rozstrzygnięcie na korzyść oskarżonego nieusuniętych w sprawie wątpliwości, co do zamiaru powziętego przez oskarżonego, który w chwili zawierania umowy, chciał wywiązać się ze zobowiązania, a jak wynika z jego historii rachunku bankowego, zwracał pieniądze kupującym od niego, gdy nie mógł w określonym czasie dostarczyć zakupionej rzeczy, toteż nie miał zamiaru popełniać czynów zabronionych i w niniejszej sprawie doprowadzić kupującą D. W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przypomnienia wymaga, że w świetle ugruntowa­nego orzecznictwa sądów nie można zarzucać obrazy art. 5 § 2 k.p.k. na tej podstawie, że strona zgłasza wątpliwości co do ustaleń faktycznych. Dla oceny, czy został naruszony zakaz in dubio pro reo nie są istotne wątpliwości strony procesowej, ale to jedynie, czy orzekający sąd takie wątpliwości powziął i rozstrzygnął je na niekorzyść oskarżonego, albo czy w realiach sprawy wątpliwości takie powinien był powziąć. Gdy ustalenia faktyczne zależą od dania wiary tej lub innej grupie dowodów, nie można mówić o naruszeniu reguły in dubio pro reo, bo jedną z podstawowych prerogatyw sądu orzekającego jest swobodna ocena dowodów (art. 7 KPK). Tymczasem w sprawie nie występują tego rodzaju wątpliwości, które niweczyłyby prawidłową ocenę dowodów i trafne ustalenia faktyczne. Wyrażona w art. 5 § 2 k.p.k. zasada, nie nakłada na sąd obowiązku przyjęcia wersji najkorzystniejszej dla oskarżonego, lecz zakaz czynienia niekorzystnych domniemań w sytuacji, gdy stan dowodów nie pozwala na ustalenie faktów. Nie budzi bowiem zastrzeżeń okoliczność, że tego rodzaju wątpliwości, o których mowa w art. 5 § 2 k.p.k. winien mieć Sąd, a nie strona postępowania. Analiza materiału dowodowego sprawy (przedstawiona w rozważaniach podjętych w rubryce 3.1 i 3.3) nie stwarza w żadnej mierze podstaw do uznania, że sąd miałby dokonać błędnych ustaleń faktycznych w zakresie przewidzianym w zarzucie. Sąd Rejonowy przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób prawidłowy i trafnie ocenił zgromadzone w sprawie dowody, rozważył wszystkie ustalone na ich podstawie okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, a swoje przekonanie co do ich wiarygodności - w sensie pozytywnym i negatywnym - logicznie i wyczerpująco umotywował w pisemnych motywach orzeczenia, przy czym uczynił to z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Następnie na podstawie tychże dowodów, poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne co do sprawstwa i winy oskarżonego w zakresie przypisanego mu czynu. Sąd Okręgowy w pełni podziela ocenę materiału dowodowego dokonaną przez Sąd Rejonowy, jak i odtworzony na podstawie tego materiału stan faktyczny. Kontrola odwoławcza wykazała także, że Sąd Rejonowy dokonując ustaleń faktycznych działał zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, w ramach i na podstawie obowiązującego prawa oraz zasad doświadczenia życiowego. Stąd też rozumowanie Sadu Rejonowego, które doprowadziło do dokonania ustaleń faktycznych na kanwie przedmiotowej sprawy, znajduje pełne odzwierciedlenie w treści uzasadnienia, w którym Sąd Rejonowy w sposób syntetyczny i trafny odniósł się do poszczególnych dowodów, a Sąd odwoławczy w pełni ocenę tą aprobuje.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, ewentualnie o zmianę wyroku poprzez obniżenie wymiaru kary orzeczonej wobec oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W sprawie Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny na podstawie rzetelnej oceny dowodów, a tym samym wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, jest bezpodstawny. Wyrok słuszny, a apelacja obrońcy oskarżonego w tym zakresie bezzasadna z powodów wskazanych szczegółowo powyżej.

3.3.

Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na błędnym przyjęciu przez sąd, iż A. T., dopuścił się czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, podczas gdy oskarżony zaprzecza, aby miał zamiar oszukać D. W. a nie zwrócił pieniędzy pokrzywdzonej, z uwagi na zablokowanie jego rachunku bankowego w chwili, gdy dowiedział się, że niemożliwe będzie dostarczenie basenu za który zapłaciła.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Poczynione prawidłowo przez Sąd orzekający ustalenia faktyczne nie pozostawiają żadnych wątpliwości, że oskarżony A. T. doprowadził pokrzywdzoną D. W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie jej w błąd co do zamiaru wywiązania się z umowy dotyczącej sprzedaży towaru w postaci basenu ogrodowego B.. Jak wynika z relacji pokrzywdzonej po wysłaniu oskarżonemu pieniędzy, nie został jej dostarczony przedmiot zawartej z nim transakcji, przy czym zwrócić trzeba uwagę, że do chwili otrzymania powyższych środków podsądny podtrzymywał kontakt z pokrzywdzoną uwiarygadniając swoją ofertę i zamiary. Co więcej napisał również, że towar został przesłany za pośrednictwem (...), a podając dane podał, że nazywa się (...). Pokrzywdzona z uwagi na niedostarczenie mu przesyłki usiłowała dowiedzieć się, czy przesyłka została w ogóle nadana ale nie miała możliwości, gdyż nie posiadała numeru listu przewozowego. Doświadczenie życiowe wskazuje, że jeśli ktoś chce się wywiązać z przyjętego zobowiązania, to nie unika kontaktu z kontrahentem, nie podaje fałszywych danych osobowych i nie kłamie mówiąc, że produkt został nadany (w przypadku trudności w dostarczeniu sprzedanego produktu logiczne byłoby wyjaśnienie takiego stanu rzeczy kupującemu - żadnej z tych czynności oskarżony nie wykonał). Brak jakiejkolwiek reakcji oskarżonego świadczy o tym, że dążenia jego były działaniem obliczonym na osiągniecie zysku, a wiec zmierzającym do uzyskania korzyści majątkowej. Nadto, zauważyć należy, iż oskarżony był właścicielem rachunku bankowego, na który to numer został dokonany przez pokrzywdzoną przelew środków pieniężnych celem realizacji umowy kupna sprzedaży basenu (vide k. 50-51). Dodatkowo wskazać należy, że oskarżony był wielokrotnie karany za oszustwa internetowe, co wyraźnie wskazuje na to, iż z premedytacją wprowadzał ludzi w błąd, aby w ten sposób nieuczciwe uzyskiwać środki pieniężne, czyniąc z tego niejako sposób na zarabianie pieniędzy. Wreszcie podnieść należy, że mimo, iż oskarżony nie przyznał się do inkryminowanego mu czynu wyjaśniając, że po wpłacie na jego rachunek przez pokrzywdzoną został on - z niewiadomych mu przyczyn - zablokowany, niemniej jednak nastąpiło to z powodu właśnie przestępczej działalności oskarżonego i działań podjętych przez organy ścigania.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu, ewentualnie o zmianę wyroku poprzez obniżenie wymiaru kary orzeczonej wobec oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W sprawie Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny na podstawie rzetelnej oceny dowodów, a tym samym wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, jest bezpodstawny. Wyrok słuszny, a apelacja obrońcy oskarżonego w tym zakresie bezzasadna z powodów wskazanych szczegółowo powyżej.

3.4.

Rażąca niewspółmierność orzeczonej wobec A. T. kary, jako nieadekwatnej do celów jakie winna ona spełniać w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Odnosząc się natomiast do zarzutu rażącej niewspółmierności orzeczonej stwierdzić również należy, że jest on chybiony. Zdaniem sądu odwoławczego, w przedmiotowej sprawie, Sąd Rejonowy prawidłowo wyważył okoliczności przedmiotowe i podmiotowe sprawy przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego A. T. (wskazując, że jest on znaczny - oskarżony godził wszak w dobra takie jak mienie, z pobudek zasługujących na szczególne potępienie) i słusznie uznał, że adekwatną reakcją karną będzie kara 1 roku pozbawienia wolności i kara grzywny w liczbie 50 stawek dziennych każda stawka w wysokości 10 złotych. W tym kontekście, pamiętać trzeba, że z racji na ocenny charakter zasad wymiaru kary, niewspółmierność kary musi być natury zasadniczej, tzn. w stopniu niedającym się zaakceptować. W orzecznictwie podkreśla się ugruntowany pogląd, iż „rażąca niewspółmierność kary występuje wtedy, gdy kara orzeczona nie uwzględnia w należyty sposób stopnia społecznej szkodliwości przypisywanego czynu oraz nie realizuje wystarczająco celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych. Pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znaczną, wyraźną i oczywistą, a więc niedającą się zaakceptować dysproporcję między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą, czyli zasłużoną.” (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30.05.2017 r., sygn. II KK 156/17, opubl. Legalis nr 1604497). Zarzut rażącej niewspółmierności kary, jako zarzut z kategorii ocen można trafnie podnosić, gdy wymierzona kara nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przypisanego czynu, jak i osobowości sprawcy – innymi słowy, gdy jest w odczuciu społecznym karą niesprawiedliwą (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11.04.1985 r., V KRN 178/85, Lex 20053). Jak wskazuje się w orzecznictwie, zarzut niewspółmierności nie wymaga wskazania nowych, nieustalonych przez sąd okoliczności, polegać bowiem może na wykazaniu, że okoliczności prawidłowo ustalone mają takie znaczenie i ciężar gatunkowy, których orzeczona kara bądź nie uwzględnia w ogóle, bądź uwzględnia je w stopniu niedostatecznym (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23.10.1974 r., V KRN 78/74, Lex 18899). Podkreślić również należy, iż orzekanie o karze ma charakter indywidualny i jest procesem do pewnego stopnia subiektywnym, obejmującym dokonanie wyboru oraz zastosowanie odpowiedniej represji karnej właściwej dla konkretnej sytuacji i konkretnego sprawcy. Z tych powodów zasady i dyrektywy orzekania w przedmiocie kary zawarte w art. 53 k.k. pozostawiają organowi orzekającemu pewien zakres swobody w procesie jej wymierzania.

W tym kontekście kara jednostkowa wymierzona oskarżonemu za przypisany mu czyn uwzględnia dyrektywy określone w art. 53 k.k. i jest sprawiedliwa, na pewno nie nosi cech rażącej niewspółmierności. Bowiem kara wymierzona oskarżonemu jest adekwatna do jego czynu i sprawiedliwa, na pewno nie nosi cech rażącej niewspółmierności. Oskarżony był wielokrotnie (na chwilę orzekania przez Sąd I instancji dwanaście razy, a w chwili czynu karany prawomocnie dziesięć razy) karany, w tym za czyny przeciwko mieniu i w analizowanym przypadku działał w warunkach recydywy. Tym samym, brak jakichkolwiek powodów by uznać - w kontekście wymierzania w przeszłości oskarżonemu kar wolnościowych - że oskarżony zmieniłby swoje niegodziwe zachowanie, gdyby nie interwencja organów ścigania oraz kara o charakterze izolacyjnym. W ocenie sądu odwoławczego tak ukształtowana bezwzględna kara pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku wzmocniona dodatkowo karą grzywny w kwocie 500 złotych, zważywszy na stopień społecznej szkodliwości jego czynu, stopień zawinienia, spełni oczekiwane rezultaty wychowawcze i zapobiegawcze. Trzeba wszak zauważyć, że oskarżony wielokrotnie naruszał obowiązujący porządek prawny pomimo uprzedniej karalności. Fakt ten świadczy o utrwalonej tendencji do lekceważenia przez niego porządku prawnego i braku rzeczywistej refleksji - chociażby zwerbalizowanej - nad własnym postępowaniem. Poza tym, na uwadze należy mieć fakt, iż oskarżony dopuszczając się popełnienia zarzucanego mu w niniejszej sprawie przestępstwa działał umyślnie, z premedytacją i wręcz zuchwale. W tym stanie rzeczy, brak argumentów tego rodzaju, by wymierzyć wymienionemu karę innego rodzaju, bądź karę pozbawienia wolności w niższym wymiarze.

Wniosek

Wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie wymiaru kary orzeczonej wobec oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok słuszny, a apelacja obrońcy oskarżonego w tym zakresie bezzasadna z powodów wskazanych szczegółowo powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymanie w mocy zaskarżonego wyroku w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok słuszny, a apelacja obrońcy oskarżonego A. T. bezzasadna.

Sąd I instancji przeprowadził w przedmiotowej sprawie postępowanie dowodowe w sposób wszechstronny i wyczerpujący, a następnie zgromadzony materiał dowodowy poddał rzetelnej analizie i na tej podstawie wyprowadził całkowicie słuszne wnioski zarówno co do winy oskarżonego w zakresie popełnienia przypisanego mu przestępstwa, subsumcji prawnej jego zachowania pod wskazane przepisy prawne, jak i w konsekwencji orzeczonej kary. Przedmiotem rozważań zaprezentowanych przez Sąd Rejonowy w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku były wszystkie zebrane w sprawie dowody - w tym wyjaśnienia oskarżonego, w których nie przyznał się do zarzucanego mu czynu - które zostały one ocenione w zgodzie z zasadami logicznego rozumowania, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Koszty nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu A. T. z urzędu w postępowaniu odwoławczym w wysokości 516,60 złotych zostały ustalone w oparciu o § 17 ust. 2 pkt 4, § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata w urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714) i zasądzone na rzecz adwokata W. L...

3

Mając na uwadze, że aktualnie oskarżony nie posiada żadnych dochodów - z uwagi na odbywanie kar pozbawienia wolności orzeczonych w różnych sprawach (ostateczny koniec kary przypada wedle obliczenia kary - vide k. 164 - na dzień 02 września 2025 roku), Sąd Odwoławczy stosownie do treści art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolnił go od obowiązku poniesienia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego A. T..

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 10.02.2020 r. w sprawie sygn. akt II K 1195/19.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana