Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 484/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. P., D. L., M. B.

W dniu 8 listopada 2018 roku w T. przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu, używając przemocy w postaci bicia po głowie i kopania po całym ciele, brali udział w pobiciu J. K., powodując u niego obrażenia ciała w postaci: stłuczenia okolicy lewego oczodołu z krwiakiem okularowym, linijnego zadrapania skóry prawego policzka i otarcia skóry po stronie prawej, czym narazili go na wystąpienie skutku określonego w art. 157 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 8 listopada 2018 roku oskarżona M. B. razem ze swoim partnerem -oskarżonym A. P. zaprosili do swojego domu D. L. wraz z rodziną.

wyjaśnienia M. B.

k. 48-49, 135 verte

wyjaśnienia A. P.

k. 46

wyjaśnienia D. L.

k. 33-34 verte, 135 verte

2. Przed godz. 21:00 do domu oskarżonych przyszedł J. K. w celu zwrócenia uwagi sąsiadom, aby byli ciszej, ponieważ jego dzieci nie mogły spać.

Pokrzywdzony używając wulgarnych słów upomniał oskarżoną o zachowaniu ciszy. Oskarżona kazała wówczas pokrzywdzonemu opuścić ich posesję, czego jednak nie uczynił.

D. L. słysząc słowa pokrzywdzonego uderzył go pięścią w twarz, a następnie razem z A. P. wyszarpali pokrzywdzonego z terenu posesji i przewrócili go na ziemię.

Gdy pokrzywdzony leżał na ziemi, oskarżony A. P. uderzał go pięściami po głowie krzycząc, że go zabije, oskarżony D. L. kopnął go w brzuch a oskarżona M. B. kopała J. K. po nogach.

zeznania J. K.

k. 18 verte, 149-150

częściowo wyjaśnienia M. B.

k. 48-49, 135 verte

3. Żona pokrzywdzonego - B. K. usłyszała hałasy za strony posesji sąsiadów, zauważyła szarpaninę i zaczęła krzyczeć przez okno i wówczas pokrzywdzonemu udało się uciec do domu.

Następnie telefonicznie zawiadomiła Policję z prośbą o interwencję z uwagi na pobicie męża przez nietrzeźwych sąsiadów.

Oskarżona również zadzwoniła na Policję wskazując na awanturującego się sąsiada.

Interwencja przeprowadzona przez funkcjonariuszy policji R. Ś. i G. G. zakończyła się pouczeniem dla stron o możliwościach dalszego postępowania.

zeznania B. K.

1-2, 148-149

notatka urzędowa KPP w T.

k. 13

informacja z KPP T.

k. 159

zeznania świadka R. Ś.

k. 16 verte, 147 verte - 148

zeznania J. K.

k. 18 verte, 149-150

4. Oskarżeni mimo interwencji policji nadal zakłócali spoczynek nocy sąsiadom. Z tego względu B. K. ok. godz. 23:35 ponownie zawiadomiła policję.

Po interwencji Policji osoby znajdujące się z mieszkaniu oskarżonych rozeszły się.

informacja z KPP T.

k. 159

notatka urzędowa KPP w T.

k. 13

zeznania B. K.

1-2, 148-149

zeznania świadka D. G.

k. 28 verte, 147 verte

5. Pokrzywdzony wskutek niniejszego zdarzenia doznał stłuczenia okolicy lewego oczodołu z krwiakiem okularowym, zadrapania skóry prawego policzka oraz otarcia skóry szyi po prawej stronie. Niniejsze obrażenia powodowały naruszenie czynności narządów ciała na okres do 7 dni.

opinia sądowo-lekarska

k. 23, 55

dokumentacja medyczna

koperta k. 9-10, 110-113

1.1.2.

A. P.

W dniu 8 listopada 2018 roku w T. przy ulicy (...) groził pobiciem i pozbawieniem życia B. i J. K., przy czym groźby te wzbudziły u ww. uzasadnioną obawę, ze zostaną spełnione.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

6. Oskarżony wzburzony interwencją policji zgłoszoną przez sąsiadów zaczął wykrzykiwać przez ścianę swojego domu wulgaryzmy i groźby kierowane do pokrzywdzonych tak, żeby mogli go usłyszeć. W tym czasie uderzał jakimś przedmiotem po ścianach i głośno słuchał muzyki

zeznania B. K.

1-2, 148-149

zeznania J. K.

k. 18 verte, 149-150

7. Oskarżony A. P. będąc na zewnątrz swojej posesji wykrzykiwał wyzwiska w stronę pokrzywdzonego oraz groził mu, że cyt. "zajebie" go za to, że wezwali policję. Chciał przy tym przeskoczyć przez płot na posesję pokrzywdzonych i wygrażał pokrzywdzonemu pięściami.

zeznania J. K.

k. 18 verte, 149-150

częściowo wyjaśnienia A. P.

k. 46

8. Pokrzywdzeni obawiali się, że groźby oskarżonego zostaną spełnione, dlatego też wezwali kolejny raz Policję.

zeznania J. K.

k. 18 verte, 149-150

zeznania B. K.

1-2,, 148-149

9. Po kolejnej interwencji policji, A. P. został doprowadzony do Izby Wytrzeźwień.

informacja KPP T.

k. 159 - 159 verte

zeznania świadka R. Ś.

k. 16 verte, 147 verte - 148

protokół doprowadzenia w celu wytrzeźwienia

k. 15

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. P., D. L., M. B.

W dniu 8 listopada 2018 roku w T. przy ulicy (...) działając wspólnie i w porozumieniu, używając przemocy w postaci bicia po głowie i kopania po całym ciele, brali udział w pobiciu J. K., powodując u niego obrażenia ciała w postaci: stłuczenia okolicy lewego oczodołu z krwiakiem okularowym, linijnego zadrapania skóry prawego policzka i otarcia skóry po stronie prawej, czym narazili go na wystąpienie skutku określonego w art. 157 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

10. Oskarżeni zgodnie wskazali, że pokrzywdzony nie został przez nich pobity. Wyjaśnili, że J. K. sam przewrócił się odchodząc od drzwi ich nieruchomości. Zaprzeczyli temu, że pobili pokrzywdzonego.

wyjaśnienia D. L.

k. 33-34 verte, 135 verte

wyjaśnienia M. B.

k. 48-49, 135 verte

wyjaśnienia A. P.

k. 46

11. Oskarżeni nie przyznali się do zarzucanego im czynu.

j/w

j/w

2.  OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia M. B.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej w części przystającej do ustalonego stanu faktycznego, tj. spotkania towarzyskiego w dniu zdarzenia, kłótni z pokrzywdzonym, przebiegu interwencji policji. W tej części jej wyjaśnienia korespondują z pozostałymi dowodami, którym Sąd przyznał walor wiarygodności.

wyjaśnienia A. P.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w części przystającej do ustalonego stanu faktycznego, tj. spotkania towarzyskiego w dniu zdarzenia, kłótni z pokrzywdzonym, przebiegu interwencji policji. W tej części jego wyjaśnienia korespondują z pozostałymi dowodami, którym Sąd przyznał walor wiarygodności.

wyjaśnienia D. L.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w części przystającej do ustalonego stanu faktycznego, tj. spotkania towarzyskiego w dniu zdarzenia, kłótni z pokrzywdzonym, przebiegu interwencji policji. W tej części jej wyjaśnienia korespondują z pozostałymi dowodami, którym Sąd przyznał walor wiarygodności.

1.1.1

zeznania J. K.

Zeznania pokrzywdzonego Sąd uznał za prawdziwe. Pokrzywdzony złożył zeznania odnośnie przebiegu zdarzenia z dnia 8.11.2018 r. Jego zeznania przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Nadto zeznania te korespondują z pozostałymi dowodami, które Sąd uznał za wiarygodne.

1.1.1

zeznania B. K.

Pokrzywdzona wprawdzie nie widziała całej sytuacji, podczas której oskarżeni pobili jej męża. Niemniej słyszała krzyki i wyzwiska wszystkich, widziała z okna szarpaninę oraz to jak jej mąż próbował się wyrwać i uciec. Wskazała, że mąż zdołał uciec do domu. Miał zabłocone ubranie, na twarzy miał zaczerwienione ślady oraz ślady podrapania.

Potwierdziła, że kilkakrotnie wzywała policję z prośbą o interwencje.

B. K. zeznała również na temat okoliczności tego jak A. P. kierował wobec niej wyzwiska i groźby. Podkreśliła, że oskarżony był agresywny i wzburzony i obawiała się tego, że mógł spełnić swoje groźby.

Zeznania pokrzywdzonej Sąd uznał za prawdziwe. Zeznania te przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Nadto korespondują z pozostałymi dowodami, które Sąd uznał za wiarygodne.

informacja z KPP T.

Informacja dotycząca przeprowadzonych interwencji Policji w związku ze zdarzeniem z dnia 8.11.2018 r. z udziałem oskarżonych i pokrzywdzonych. Nie budziła żadnych zastrzeżeń Sądu ani nie była kwestionowana w toku postępowania przez strony.

1.1.1

zeznania świadka D. G.

Funkcjonariusz Policji zeznawał na okoliczność podjętej interwencji z udziałem pokrzywdzonych i oskarżonych. Zeznania świadka należy ocenić jako wiarygodne, jest on bowiem osobą obcą, pełni zawód zaufania publicznego, a swoje zeznania złożył w związku z wykonywanymi obowiązkami służbowymi.

1.1.1

zeznania świadka R. Ś.

Funkcjonariusz Policji zeznawał na okoliczność podjętych interwencji z udziałem pokrzywdzonych i oskarżonych. Zeznania świadka należy ocenić jako wiarygodne, jest on bowiem osobą obcą, pełni zawód zaufania publicznego, a swoje zeznania złożył w związku z wykonywanymi obowiązkami służbowymi.

1.1.1

opinia sądowo-lekarska

Wydane w sprawie opinie sądowo-lekarskie biegłych sądowych specjalistów chirurgów, stwierdzają charakter doznanych przez pokrzywdzonego obrażeń, które naruszały prawidłowe czynności narządów ciała na okres poniżej 7 dni, nadto wskazują, że obrażenia te mogły powstać w wyniku rozpoznawanego zdarzenia. Zarówno opinia biegłego Z. K. jak i A. G. pozostają pełne, jasne i wiarygodne, brak było podstaw do ich kwestionowania.

1.1.1

dokumentacja medyczna

Dokumentacja medyczna sporządzona w (...) Szpitalu (...) w T. oraz Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej (...) w T. rzetelnie oddaje stwierdzone u pokrzywdzonego obrażenia na skutek pobicia. Niemniej, z dokumentacji tej wynika również, iż pokrzywdzony przebywał na zwolnieniu lekarskim od 9.11.2018 r. do 17.11.2018 r. - ze względów estetycznych z uwagi na krwiaka okularowego oka lewego, ponieważ pracuje z klientami.

1.1.2

protokół doprowadzenia w celu wytrzeźwienia

Protokół potwierdzający doprowadzenie A. P. do Izby Wytrzeźwień w B.. Nie budził żadnych zastrzeżeń Sądu ani nie był kwestionowany w toku postępowania.

1.1.2

zeznania B. K.

B. K. zeznała na temat okoliczności tego jak A. P. kierował wobec niej wyzwiska i groźby. Podkreśliła, że oskarżony był agresywny i wzburzony i obawiała się tego, że mógł spełnić swoje groźby.

Zeznania pokrzywdzonej Sąd uznał za prawdziwe. Zeznania te przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Nadto korespondują z pozostałymi dowodami, które Sąd uznał za wiarygodne.

1.1.2

częściowo wyjaśnienia A. P.

A. P. nie przyznał się wprawdzie do zarzucanego mu czynu, jednakże wyjaśnił, że jak był w ogrodzie, to stanął na deskach przy płocie tak, żeby było go widać i zwyzywał sąsiada, lecz nie pamiętał jakimi słowami.

częściowo wyjaśnienia M. B.

Oskarżona wskazała, że oskarżony A. P. z ogrodu wykrzykiwał coś w kierunku pokrzywdzonego.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia D. L.

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonego, w których nie przyznawał się do pobicia pokrzywdzonego oraz tego, że J. K. sam przewrócił się przed domem. Oskarżony wyjaśnił, że nie widział sytuacji, w której pokrzywdzony przewrócił się, wiedział o tym jedynie z relacji innych osób.

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za przyjętą linię obrony, nie znajduje ona potwierdzenia w ustalonym w sprawie stanie faktycznym.

wyjaśnienia M. B.

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonej, w których nie przyznawała się do pobicia pokrzywdzonego oraz tego, że pokrzywdzony sam się przewrócił. Oskarżona wyjaśniła, że A. P. nie uderzył pokrzywdzonego, ewentualnie mógł go odepchnąć. Nadto wyjaśniła, że nie było żadnego fizycznego kontaktu pomiędzy nią z pokrzywdzonym oraz pomiędzy D. L. a pokrzywdzonym. Wyjaśnienia oskarżonej Sąd uznał za przyjętą linię obrony, nie znajduje ona potwierdzenia w ustalonym w sprawie stanie faktycznym.

wyjaśnienia A. P.

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonego, w których nie przyznawał się do pobicia pokrzywdzonego. Jego wyjaśnienia Sąd uznał za przyjętą linię obrony, nie znajduje ona potwierdzenia w ustalonym w sprawie stanie faktycznym.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 4, 5

A. P., D. L., M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 158 § 1 kk określa typ podstawowy przestępstwa udziału w bójce lub pobiciu. Przepis ten kryminalizuje starcia w warunkach wieloosobowej konfiguracji uczestników, w których dochodzi do narażenia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego lub średniego uszczerbku na zdrowiu.

Bójką jest starcie co najmniej trzech osób, z których każda występuje równocześnie w roli atakującego i broniącego się. Pobicie zaś oznacza czynną napaść dwóch lub więcej napastników na jedną lub więcej osób, przybierająca przynajmniej postać naruszenia nietykalności cielesnej.

Skutkiem przestępstwa z art. 158 § 1 KK jest narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub wystąpienia średniego lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (zob. post. SN z 20.9.2007 r., I KZP 30/07; wyr. SN z 7.1.2008 r., IV KK 342/07; wyr. SN z 5.7.2018 r., V KK 228/18, L.). Dla dokonania przestępstwa nie jest natomiast konieczne wystąpienie wymienionych uszczerbków, ale wystarczy, że zachowanie sprawców stwarza stan rzeczywistego zagrożenia dla określonych w przepisie dóbr prawnych. Jest to zatem przestępstwo z narażenia na niebezpieczeństwo konkretne. Zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 2 marca 2016 r., sygn. akt V KK 404/15, przypisanie czynu z art. 158 § 1 KK może nastąpić także wtedy, gdy skutkiem działania sprawców jest wyłącznie skutek z art. 157 § 2 KK, o ile zostanie ustalone, iż zachowanie sprawców skutkowało także narażeniem pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku z art. 157 § 1 KK.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy uznać należy, iż zachowanie oskarżonych wyczerpało znamiona przestępstwa z art. 158 § 1 kk.

Oskarżeni działając wspólnie i w porozumieniu bijąc po głowie i kopiąc pokrzywdzonego po całym ciele niewątpliwie narazili go na doznanie poważniejszych obrażeń aniżeli stłuczenia lewego oczodołu z krwiakiem okularowym, zadrapanie skóry policzka czy otarcia skóry, których doznał pokrzywdzony.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, że oskarżeni popełnili w/w przestępstwo w zamiarze bezpośrednim. Oskarżony D. L. zadając cios w kierunku głowy pokrzywdzonego, a oskarżeni A. P. i M. B. przewracając pokrzywdzonego na ziemię, a następnie A. P. bijąc go po głowie a M. B. po nogach, obejmowali swoją świadomością niebezpieczny charakter zajścia, że swoim zachowaniem nie tylko naruszą czynności narządów ciała pokrzywdzonego, ale także mogą narazić go na bezpośrednie niebezpieczeństwo wystąpienia średniego lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, i godzili się na to. Zdaniem Sądu, graniczy zatem z pewnością, iż oskarżeni przewidywali, że ich zachowanie może wywołać takie skutki i chcieli je wywołać.

Reasumując, przypisane oskarżonym czynności sprawcze jakie podejmowali względem pokrzywdzonego, w szczególności przewrócenie pokrzywdzonego na ziemię, bez wątpienia narażały pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania skutku określonego w art. 157 § 1 kk tj. średnich obrażeń ciała (ale nie utraty życia bądź też skutku wskazanego w art. 156 § 1 kk w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu).

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2.

A. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 190 § 1 kk karze podlega ten kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Treścią groźby karalnej jest zapowiedź popełnienia przestępstwa na szkodę zagrożonego lub osoby mu najbliższej.

Groźba może obejmować różne formy oddziaływania na psychikę pokrzywdzonego, jak chociażby wykonywanie określonych gestów, podejmowanie pewnego zachowania wskazującego na gotowość popełnienia przestępstwa. Najczęściej jednak groźba jest wyrażana werbalnie.

Dla bytu przestępstwa z art. 190 kk istotne jest subiektywne odczucie zagrożonego. Do jego znamion należy wzbudzenie w zagrożonym uzasadnionej obawy, że zapowiedź przestępczego działania zostanie spełniona.

Oskarżony A. P. wyzywając wulgarnie pokrzywdzonych i grożąc pobiciem i pozbawieniem życia pokrzywdzonym, wzbudził u nich uzasadnioną obawę, że groźby te zostaną spełnione. Tym bardziej, że w tym samym dniu, kilka godzin wcześniej razem z innymi osobami pobił oskarżonego.

Pokrzywdzeni obawiali się oskarżonego, ponieważ był w tym dniu agresywny, zadzwonili na policję z prośbą o interwencję.

Po interwencji policji, A. P. został doprowadzony do Izby Wytrzeźwień.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. P.

1, 2, 6, 7

I.

Sąd uznając oskarżonego A. P. za winnego popełnienia przypisanego mu czynu z art. 158 § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto uznając go za winnego popełnienia czynu z art. 190 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Na mocy art. 85 § 1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 2 lat.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk zobowiązano oskarżonego do poprawnego zachowania wobec pokrzywdzonego w okresie próby.

Sąd miał na uwadze, że przypisane oskarżonemu przestępstwo z art. 158 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3, a przestępstwo z art. 190 § 1 kk karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę dyrektywy zawarte w treści art. 53 kk. Sąd miał na względzie, iż oskarżony jest osobą niekaraną. Pod od rozwagę wzięto także stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego na poziomie wyższym niż znikomy, a także charakter naruszonego przestępstwami dóbr prawnych, takich jak życie i zdrowie człowieka oraz wolność psychiczna.

D. L.

4, 6, 7

III

Sąd uznając oskarżonego D. L. za winnego popełnienia przypisanego mu czynu z art. 158 § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 2 lat.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk zobowiązano oskarżonego do poprawnego zachowania wobec pokrzywdzonego w okresie próby.

Przy wymiarze kary wzięto pod uwagę, iż oskarżony uprzednio nie był karany. Pod od rozwagę wzięto także stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego na poziomie wyższym niż znikomy, a także charakter naruszonego przestępstwem dobra prawnego, którym jest życie i zdrowie człowieka.

M. B.

5, 6, 7

IV

Sąd uznając oskarżoną M. B. za winną popełnienia przypisanego jej czynu z art. 158 § 1 kk wymierzył oskarżonej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 2 lat.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk zobowiązano oskarżoną do poprawnego zachowania wobec pokrzywdzonego w okresie próby.

Przy wymiarze kary wzięto pod uwagę, iż oskarżona nie była uprzednio karana. Pod od rozwagę wzięto także stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej na poziomie wyższym niż znikomy, a także charakter naruszonego przestępstwem dobra prawnego, którym jest życie i zdrowie człowieka.

A. P., D. L., M. B.

8.

I, III, IV

Na mocy art. 46 § 1 kk Sąd orzekł od oskarżonych solidarnie na rzecz pokrzywdzonego J. K. kwotę 3.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

W myśl art. 46 § 1 kk w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Oskarżyciel posiłkowy wniósł o orzeczenie od każdego z oskarżonych na jego rzecz kwotę po 2500 zł za doznaną krzywdę.

Pokrzywdzony wskazał, że w wyniku zdarzenia doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia okolicy lewego oczodołu z krwiakiem okularowym, linijnego zadrapania policzka i otarcia skóry i narazili go na wystąpienie skutku określonego w art. 157 § 1 kk.

Z dokumentacji medycznej wynika natomiast, iż pokrzywdzony przebywał na zwolnieniu lekarskim - ze względów estetycznych z uwagi na krwiaka okularowego oka lewego, ponieważ pracuje z klientami.

Pokrzywdzony przebywał na zwolnieniu lekarskim od 9.11.2018 r. do 17.11.2018 r.

W świetle treści art. 46 § 1 kk określając wysokość zadośćuczynienia sąd powinien wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiar doznanej krzywdy, zwłaszcza okres trwania cierpień fizycznych i psychicznych, ich nasilenie, liczbę i czas ewentualnych pobytów w szpitalu, liczbę i stopień inwazyjności ewentualnych zabiegów medycznych, nasilenie i czas trwania ewentualnych dolegliwości bólowych, a nadto trwałość skutków czynu niedozwolonego, wpływ na dotychczasowe życie poszkodowanego, ogólną sprawność fizyczną i psychiczną poszkodowanego oraz prognozy poszkodowanego na przyszłość (zob. wyrok SN z dnia 29.08.2013 r., sygn. I CSK 667/12, L.).

Uwzględniając powyższe, Sąd uznał, że wnioskowana przez pokrzywdzonego kwota po 2.500 zł od każdego z oskarżonych za doznaną krzywdą jest wygórowana. Pokrzywdzony przebywał na zwolnieniu lekarskim 9 dni z uwagi na widoczne obrażenia, ponieważ jak sam wskazał w swoim wniosku z dnia 5.08.2019 r., rzutowało to na jego wizerunek w pracy. Niemniej nie rzutowały na jego ogólną sprawność fizyczną.

Z powyższych względów Sąd zasądził od oskarżonych na rzecz pokrzywdzonego kwotę 3.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę solidarnie od oskarżonych.

A. P.

9.

II.

Sąd na mocy art. 46 § 1 kk zasądził od oskarżonego A. P. na rzecz pokrzywdzonej B. K. kwotę 300 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę.

Sąd uznał, iż taka kwota jest adekwatna do doznanej przez pokrzywdzoną krzywdy.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

10.

Zasądzono opłatę zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych w wysokości 180 zł od oskarżonego A. P., a od oskarżonych D. L. i M. B. po 120 zł. Nadto na mocy art. 627 kpk Sąd obciążył oskarżonych wydatkami w wysokości po 108,11zł, w skład których wchodzą: opłata z Krajowego Rejestru Karnego w wysokości 90 zł, ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym i sądowym w kwocie 40 zł oraz za wydanie opinii biegłego sądowego - 94,35 zł oraz 100 zł.

7.  Podpis