Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 32/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

J. G.

W dniu 13 października 2019 roku o godz. 4:20 w miejscowości R., powiatu (...), województwa (...), na drodze publicznej prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki O. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia: (urządzenie A.) I badanie o godz. 5:02 – 1,23 mg/l, (urządzenie A. (...)) I badanie o godz. 5:17 – 1,15 mg/l, II badanie o godz. 5:21 – 1,09 mg/l, III badanie o godz. 5:44 – 1,09 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 13 października 2019 roku około godz. 04:20 w miejscowości R. oskarżony J. G. prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki O. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym - po drodze publicznej. Na przednim siedzeniu obok niego znajdował się pasażer. Tor jazdy oskarżonego wskazywał na to, że znajduje się on w stanie nietrzeźwości. Poruszający się w tym samym kierunku pojazdem marki A. o nr rej. (...) K. J. nabrał podejrzenia, że oskarżony może być pod wpływem alkoholu i zawiadomił policję. Wraz z K. J. samochodem jechali R. D. i W. Ś.. Gdy J. G. zatrzymał pojazd na stacji benzynowej, K. J. wraz z R. D. odebrali mu kluczyki i uniemożliwili dalszą jazdę. W międzyczasie pasażer oskarżonego opuścił pojazd i oddalił się. Na miejscu interweniowali funkcjonariusze Policji.

1)  wyjaśnienia oskarżonego

2)  zeznania W. Ś.

3)  zeznania K. J.

4)  notatka urzędowa

1)  20, 82-82v

2)  6v-7,

3)  28v-29

4)  1

2.  Oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 05:02 do stężenia na poziomie - 1,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 5:17 do stężenia na poziomie - 1,15 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 05:21 do stężenia na poziomie 1,09 mg/l, zaś o godz. 05:44 do stężenia na poziomie – 1,09 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

1)  protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym

2)  notatka urzędowa

3)  zeznania W. Ś.

4)  wyjaśnienia oskarżonego

5)  zeznania K. J.

1)  3,4

2)  1

3)  6v-7

4)  20, 82-82v

5)  28v-29

3.  J. G. został zatrzymany w dniu 13 października 2019 roku od godz. 04:30 do godz. 13:10.

protokół zatrzymania osoby

2

4.  Postanowieniem z dnia 22 października 2019 roku w sprawie (...)zatrzymano J. G. prawo jazdy z dniem 13 października 2019 roku.

postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy

30

5.  J. G. nie był dotychczas karany.

dane o karalności

12

6.  J. G. zatrudniony jest w firmie (...) w M. na stanowisku kierowca magazynier. W pracy dał się poznać jako osoba kompetentna. Wykazuje się profesjonalną wiedzą niezbędną na jego stanowisku. Jest osobą odpowiedzialną, skrupulatną, punktualną i staranną. Dodatkowym atutem na stanowisku, które zajmuje J. G. jest posiadanie prawa jazdy kategorii B, C oraz C+E z uwagi na konieczność dojazdu do klientów oraz przewożenia materiałów do kontrahentów. Utrata przez oskarżonego uprawnień do kierowania pojazdami wszystkich kategorii będzie się wiązała z rozwiązaniem stosunku pracy z J. G..

1)  Opinia pracodawcy oskarżonego.

2)  Wyjaśnienia oskarżonego

3)  Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

1)  78

2)  82-82v

3)  89-91

7.  J. G. pomaga mamie i ojczymowi. Opiekuje się mamą, którą jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji. Leczy się na zwyrodnienie kolan, chodzi o kulach. Nie wychodzi sama z domu, nie jeździ na zakupy. Ojczym oskarżonego leczy się urologicznie. Oskarżony od około roku spotyka się z dziewczyną, z którą spodziewają się dziecka. Dziewczyna jest w drugim miesiącu ciąży.

1)  Wyjaśnienia oskarżonego

2)  Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS

3)  Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

1)  82-82v

2)  79

3)  89-91

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonego J. G.

zeznania V. Ś.

zeznania K. J.

notatka urzędowa

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę.

Relacje wskazanych świadków należy ocenić pozytywnie, jako konsekwentne, spójne, stanowcze zasługują na przymiot wiarygodnych.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia oskarżonego korespondują z zeznaniami świadków V. Ś. i K. J..

Ponadto Sąd uznał za wiarygodny wskazany nieosobowy materiał dowodowy, gdyż w toku postępowania dowodowego jego wartość dowodowa nie wzbudziła wątpliwości Sądu, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron.

2

protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym

notatka urzędowa

zeznania W. Ś.

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania K. J.

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę.

Relacje wskazanych świadków należy ocenić pozytywnie, jako konsekwentne, spójne, stanowcze zasługują na przymiot wiarygodnych.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia oskarżonego korespondują z zeznaniami świadków V. Ś. i K. J..

Ponadto Sąd uznał za wiarygodny wskazany nieosobowy materiał dowodowy, gdyż w toku postępowania dowodowego jego wartość dowodowa nie wzbudziła wątpliwości Sądu, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron.

W zakresie w jakim oskarżony wyjaśnia, że zanim wsiadł do samochodu spożywał alkohol, to wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie w tym przede wszystkim protokole badania stanu trzeźwości. Dokument ten sporządzony został w sposób jasny i przejrzysty, a stężenie alkoholu podane zostało we właściwych jednostkach (mg/l).

Badania stanu trzeźwości przeprowadzone zostały zgodnie z wymogami określonymi w przepisach art. 129 ust. 2 pkt 3, art. 129 i ust 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012, poz. 1137 tekst jedn.).

3

protokół zatrzymania osoby

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy nie był podczas postępowania kwestionowany i Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność.

4

postanowienie o zatrzymaniu prawa jazdy

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy nie był podczas postępowania kwestionowany i Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność.

5

dane o karalności

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy nie był podczas postępowania kwestionowany i Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność.

6

Opinia pracodawcy oskarżonego.

Wyjaśnienia oskarżonego

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę. Brak też jest dowodów przeciwnych.

7

Wyjaśnienia oskarżonego

Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS

Kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę. Brak też jest dowodów przeciwnych.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt 1 sentencji wyroku

J. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony materiał dowodowy (protokoły badania trzeźwości, zeznania świadków W. Ś. i K. J., wyjaśnienia oskarżonego) daje podstawy do przypisania oskarżonemu zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk.

Stan nietrzeźwości w myśl art. 115 § 16 kk zachodzi wówczas, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Oskarżony niewątpliwie spożywał alkohol i w związku z tym znajdował się w stanie nietrzeźwości, co ponad wszelką wątpliwość wynika z protokołu badania trzeźwości. Kierując samochodem osobowym w stanie nietrzeźwości, w ruchu lądowym zrealizował więc znamiona zarzucanego mu czynu stanowiącego przestępstwo z art. 178a §1 kk.

W ocenie sądu wina oskarżonego została udowodniona, działał on umyślnie z zamiarem bezpośrednim. W momencie podejmowania przypisanego mu działania przestępnego był on osobą dojrzałą, zdolną do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajdował się w sytuacji, która nie wykluczała możliwości dania posłuchu normie prawnej. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonego lub jego winę.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. G.

1

1

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrany w sprawie materiał dowodowy, nie budzi wątpliwości, iż zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony o znacznym stopniu społecznej szkodliwości.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości Sąd kierował się w szczególności:

-

- szczególnym rodzajem dobra naruszonego przez zachowanie oskarżonego jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji;

-

- rozmiarami grożącej szkody - oskarżony poruszał się po drodze publicznej, stwarzając potencjalne zagrożenie dla innych uczestników ruchu;

-

- sposobem popełnienia czynu – zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przekraczała znacznie (czterokrotnie) próg trzeźwości opisany w treści art. 115 § 16 kk;

-

- popełnieniem przestępstwa z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę Sąd uwzględnił na korzyść oskarżonego fakt, iż J. G. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyraził skruchę, jak również fakt, że do popełnienia czynu doszło o wczesnej porze przy odpowiednio mniejszym natężeniu ruchu drogowego. Nadto jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonego. Ma on też ustabilizowaną sytuację rodzinną. Oskarżony nie stroni od pracy zarobkowej. Nie może też ujść uwadze Sądu, że oskarżony na co dzień opiekuje się matką i ojczymem.

Na niekorzyść oskarżonego, Sąd poczytał, przede wszystkim fakt, że zdecydował się on prowadzić samochód, gdy stężenie alkoholu w jego organizmie było na bardzo wysokim poziomie – czterokrotnie przekroczył ustawowy próg trzeźwości.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze
i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. J. G. pracuje, uzyskuje regularny miesięczny dochód w kwocie 1900 złotych netto. Jest zdrowy i zdolny do pracy. Pozostaje w związku partnerskim i spodziewa się dziecka. Dlatego też wysokość jednej stawki określona na kwotę 20 złotych jest adekwatna do jego aktualnych możliwości finansowych oraz zarobkowych. Zdaniem Sądu orzeczona kara grzywny wyrobi i jednocześnie pogłębi przekonanie (zarówno wobec oskarżonego jak i społeczeństwa), że popełnianie przestępstw jest nieopłacalne.

J. G.

2

1

Na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat. Zgodnie z powołanym przepisem, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, jest w stanie nietrzeźwości istnieje obligatoryjność orzeczenia tego środka karnego na okres co najmniej 3 lat. Mając na uwadze, że oskarżony nie był wcześniej karany za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w ocenie Sądu orzeczenie tego środka karnego na minimalny przewidziany przez ustawę okres będzie wystarczające.

W przedmiotowej sprawie obrońca oskarżonego i oskarżony wnosili o orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego za wyjątkiem pojazdów mechanicznych do których prowadzenia wymagane jest posiadanie prawa jazdy kat. C oraz C+E (wskazane okoliczności wynikają wprost z pisma obrońcy na karcie 70-72 oraz mowy końcowej)

Uczynienie zadość powyższemu wnioskowi poprzez ograniczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jedynie do pojazdów, co do których uprawnia kategoria B prawa jazdy, było nieuzasadnione zarówno z powodów faktycznych, jak i prawnych. Co do powodów faktycznych, trzeba było mieć na uwadze następujące okoliczności:

- bardzo wysoki stopień nietrzeźwości oskarżonego (1,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu);

- fakt, iż oskarżony wykonuje zawód kierowcy powinien prowadzić do stawiania mu wręcz większych wymogów niż tych oczekiwanych od przeciętnych kierowców, a już na pewno nie może być to traktowane jako okoliczność łagodząca;

-skoro oskarżony zasługuje na zakaz prowadzenia pojazdów do których uprawnia kategoria B prawa jazdy, gdyż stwarza zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego, to tym bardziej należy orzekać wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów ciężarowych, gdyż prowadząc je oskarżony stwarzałby jeszcze większe zagrożenie niż prowadząc samochody osobowe.

Ponadto orzekanie wobec kierującego zakazu prowadzenia pojazdów, do których uprawnia kategoria B prawa jazdy, a pozostawienie mu uprawnień co do pozostałych kategorii a w szczególności kategorii C, C+E (taka była intencja obrońcy i oskarżonego), jest prawnie nieskuteczne i stanowi iluzoryczne rozstrzygnięcie, nie przynoszące oskarżonemu w długofalowej perspektywie żadnej korzyści, a wręcz mogące wpędzić go w nie lada kłopoty.

Chodzi o to, że zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o kierujących pojazdami z dnia 5 stycznia 2011 roku (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 341) prawo jazdy m. in. kategorii C1, C, C1+E, C+E. nie może być wydane osobie w okresie obowiązywania orzeczonego wobec niej zakazu prowadzenia pojazdów kategorii B. Zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kategorii B pozbawia wszelkich kategorii praw jazdy wymienionych w art. 12 ust. 2 w/w ustawy (w tym C1, C, C1+E, C+E). Orzeczony w postępowaniu karnym bezpośredni zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych kategorii B pośrednio wprowadza również wobec skazanego zakaz prowadzenia pojazdów kategorii C1, C, C1+E, C+E, gdyż ustawodawca rozciągnął skutki orzeczenia karnego w zakresie prawa jazdy kategorii B także na inne uprawnienia do prowadzenia pojazdów, przy czym skutki te dotyczą zarówno ubiegającego o prawo jazdy określonej kategorii, jak i dysponującego już takim prawem jazdy. Powyższe stanowisko ugruntowane jest w dotychczasowym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyroki NSA z dnia 3 grudnia 2015 r.,I OSK 603/14; z dnia 18 grudnia 2015 r.,I OSK 888/14; z dnia 9 grudnia 2015 r.,I OSK 678/14; z dnia 29 października 2015 r.,1 OSK 382/14; wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2018 r.,1 OSK 688/16; wyrok NSA z dnia 2 lutego 2018 r., 1 OSK 1860/17; wyrok NSA z dnia 28 marca 2018 r., I OSK 1957/17).

Nie ma przy tym znaczenia, że Sąd ograniczyłby zakaz prowadzenia pojazdów jedynie co do pojazdów do których prowadzenia uprawnia prawo jazdy kategorii B. Orzeczenie Sądu karnego nie może zmieniać norm obowiązującego prawa administracyjnego i konsekwencji z nich wynikających. Jak to trafnie ujął Naczelny Sąd Administracyjny w jednym z najnowszych orzeczeń, odnosząc się do takiej właśnie sytuacji i argumentów skarżącego dotyczących tego, jakoby taka interpretacja rozszerzała sankcję zastosowaną wobec skazanego w sprawie karnej: „…wprowadzony w ustawie zakaz wydania prawa jazdy nie stanowi rozszerzenia dolegliwości spowodowanej orzeczonym środkiem karnym. To wyrok karny orzekający o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych wywiera skutki w sferze prawa administracyjnego” (por wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2018 roku w sprawie 1 OSK 629/17, opubl. Legalis).

Dlatego Sąd (chcąc złagodzić reakcję kamą oskarżonemu i umożliwić mu dalsze wykonywanie zawodu kierowcy ciężarówek) orzekając jedynie zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych do których prowadzenia uprawnia prawo jazdy kategorii B nie tylko mu w ten sposób by nie pomógł, ale wręcz mógł doprowadzić do sytuacji, w której oskarżony ten, oczywiście po spełnieniu pozostałych przesłanek, mógłby narazić się na odpowiedzialność kamą. Przecież w tej sprawie i tak nieuchronne byłoby wydanie przez właściwego Starostę postanowienia o cofnięciu uprawnień dotyczących wszystkich kategorii pojazdów powiązanych z kategorią B w związku z treścią art. 12 ust. 2 w/w ustawy o kierujących pojazdami, a więc również kategorii C1, C, C1+E, C+E. Gdyby po wydaniu takiej decyzji (która wydana być musiała i które wydana będzie) oskarżony prowadził pojazd kategorii C1, C, C1+E, C+E, to co prawda nie wyczerpałby znamion przestępstwa z art. 244 kk (zakazu sądowego by nie naruszył), ale popełniłby przestępstwo z art. 180a kk (polegające na nie zastosowaniu się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych).

Dlatego spotykane czasami w praktyce „ułatwianie życia” zawodowym kierowcom ciężarówek przez Sądy karne i orzekanie zakazu prowadzenia pojazdów jedynie kategorii B jest iluzoryczne, bo i tak prowadzi do utraty przez nich uprawnień do prowadzenia pojazdów w tym kategorii C, C+E (a także innych, szczegółowo wymienionych w ustawie).

Powyższe stanowisko prezentuje również Starosta (...) (...).

Ze wszystkich wskazanych powyżej powodów Sąd nie uwzględnił wniosku obrońcy i oskarżonego.

3

J. G.

1

Jak stanowi art. 43a § 2 kk w razie skazania sprawcy między innymi za przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000 do wysokości 60.000 złotych.

4

J. G.

1

W oparciu o treść art. 63 § 1 i 5 kk Sąd zobligowany jest zaliczyć oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie na poczet orzeczonej kary aby dolegliwość związana z pozbawieniem wolności sprawcy w sprawie nie pozostała poza nawiasem wymierzonej mu i podlegającej wykonaniu kary pozbawienia wolności albo orzeczonej kary ograniczenia wolności lub kary grzywny.

5

J. G.

1

Postanowieniem z dnia 22 października 2019 roku w sprawie (...) zatrzymano J. G. prawo jazdy z dniem 13 października 2019 roku. Zgodnie z art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów zalicza się okres zatrzymania prawa jazdy.

7.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa w całości koszty sądowe, na które składają się wydatki w kwocie 70 zł oraz opłata w kwocie 200 zł.

Na wydatki w sprawie złożyły się:

- ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym w kwocie 20 zł oraz w postępowaniu sądowym w kwocie 20 zł - na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2003 r. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm.),

- opłata za udzielenie informacji z rejestru skazanych w kwocie 30 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Sądowego (Dz. U. z 2014 r. poz. 861 z późn. zm.),

Opłatę zasądzono na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

Sąd zasądzając od oskarżonego koszty sadowe miał na uwadze, iż oskarżony jest młodą, zdrową i zdolną do pracy osobą. Aktualnie pracuje. Z pracy tej uzyskuje regularny miesięczny dochód. Tym samym ma on możliwość uiszczenia zasądzonych kosztów sądowych. Nie przekraczają one jego możliwości finansowych i zarobkowych.

7.1Podpis