Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 lipca 2010 roku - znak: 210600/400/D/110/2010/7251250904 Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że J. Ż. Decyzją z dnia 31 lipca 2010 roku - znak (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że J. Ż. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, tj. emerytalnemu, rentowym
i wypadkowemu od dnia 28 grudnia 2004 roku do nadal, z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i ustalił miesięczne podstawy wymiaru składek.

/decyzja - k. 78 akt ZUS/

Odwołanie od ww. decyzji, w dniu 12.03. 2019 roku wniósł J. Ż., działający za pośrednictwem pełnomocnika. Pełnomocnik podniósł, ze przedmiotowa decyzja została doręczona ubezpieczonemu w dniu 1 marca 2019r. , zarzucił naruszenie przepisu art. 5 ust.2 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych , poprzez brak jego zastosowania i w konsekwencji błędne uznanie przez Sąd Apelacyjny , iż ubezpieczony, począwszy od 28.12.2004r., podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , pomimo tego, ze jego pobyt na terenie Polski, jako obywatela państwa obcego , nigdy nie miał charakteru stałego. Wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i ustalenie, że J. Ż. jako wspólnik jednoosobowej spółki z o.o. nie podlega od dnia 28 grudnia 2004 roku obowiązkowi opłacania składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej. Wniósł, ponadto, o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

/ odwołanie k. 3-9/

W odpowiedzi na odwołanie złożonej w dniu 11.04. 2019 roku organ rentowy wniósł o odrzucenie odwołania, ewentualnie o oddalenie odwołania, zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia skargi kasacyjnej , wniesionej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 8.05.2018r. ( postępowanie w Sądzie Najwyższym - w sprawie I UK 20/19) i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

/odpowiedź na odwołanie - k. 18 -21 verte/

Postanowieniem z dnia 18.04.2019r. Sąd Okręgowy zawiesił postępowanie w sprawie, na podstawie art. 177& 1 pkt 1 k.p.c , do czasu zakończenia postępowania w sprawie I UK 20/19 przed Sądem Najwyższym.

/postanowienie k. 24 /

Postanowieniem z dnia 20.07.2020r. Sąd podjął zawieszone postepowanie w sprawie

/postanowienie k. 33/

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

/stanowiska stron - e-protokół z dnia 8.03. 2021 roku - 00:33:23 - 00:48:30, płyta CD- k. 89/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Zaskarżoną decyzją z dnia 31 lipca 2010 roku - znak (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że J. Ż. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, tj. emerytalnemu, rentowym
i wypadkowemu od dnia 28 grudnia 2004 roku do nadal z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i ustalił miesięczne podstawy wymiaru składek.

/decyzja - k. 78 akt ZUS/

Decyzja z dnia 31 lipca 2010 roku - znak: 210600/400/D/110/2010/7251250904 nie została doręczona skutecznie J. Ż. - ani pod adresem spółki (...) Sp. z o.o. ul. (...) w Ł. ani pod adresem w Rosji . Na wniosek z dnia 11 .02.2019r., pełnomocnika wnioskodawcy adw. P. P., skierowany do ZUS o doręczenie decyzji z dn. 31.07.2010r. – wnioskodawcy , a nie spółce z o.o. (...) .

W dniu 20.02.2019r. zostało wysłane pismo do pełnomocnika wnioskodawcy wraz z decyzją.

Decyzja została doręczona – pełnomocnikowi J. Ż. – w dniu 1 marca 2019r.

/korespondencja - k. 55 akt VIII U 2694/15, wydruk z KRS spółki - k. 19 – 22 akt VIII U 2694/15 , oświadczenie pełnomocnika ZUS na rozprawie 11.01.2021r. e-protokół rozprawy z 11.01.2021k 00.21.23 , płyta CD k. 79, wniosek pełnomocnika wnioskodawcy adw. P. P., skierowana do ZUS o doręczenie decyzji z dn. 31.07.2010r. – wnioskodawcy , a nie spółce (...) k. 11-12, pełnomocnictwo k. 13 , dowód nadania listem poleconym k. 14 , pismo ZUS z dnia 20.02.2019r. k. 15 /

W dniu 18 stycznia 2010 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została powiadomiona o zamiarze wszczęcia kontroli przez organ rentowy. W zawiadomieniu, szczegółowo określono przedmiot kontroli. W dniach 18.01.2010 do 26.01.2010 roku, kontrola została przeprowadzona. Z kontroli sporządzono protokół , który, w dniu 26.01.2010 roku, został doręczony spółce. W dniu 10 lutego 2010 roku spółka złożyła zastrzeżenia do protokołu kontroli. W dniu 11 lutego 2010 roku organ rentowy sporządził pismo zatytułowane „Informacja o sposobie rozpatrzenia zastrzeżeń do protokołu kontroli”, w którym wskazano ,iż, w związku ze złożeniem zastrzeżeń, które nie zawierają stosownych środków dowodowych, postanowiono odrzucić w całości złożone zastrzeżenia. Wskazano ,iż protokół kontroli z aneksem będzie stanowić podstawę do wydania decyzji. Pismo powyższe skierowano do wysłania, ale nie doręczono spółce.

/okoliczności bezsporne, akta rentowe ZUS ,/

J. Ż. jest jedynym wspólnikiem oraz prezesem zarządu (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. Spółka została zarejestrowana
w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 15 lipca 2004 roku.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wydruk z KRS spółki - k. 19 - 22/

Wnioskodawca jest obywatelem rosyjskim. Mieszka w M., z rodziną.

/okoliczności bezsporne/

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Rosji. Ponieważ jego rosyjska firma nawiązała kontakty z polskimi firmami, które chciały eksportować towary polskie do Rosji, a znając realia polskiej gospodarki, podjął (otworzył) działalność gospodarczą w Polsce, aby ułatwić wysyłkę towarów, małych polskich firm, do Rosji. Wnioskodawca przyjeżdżał do Polski, na podstawie wiz biznesowych, na kilka dni, a bardzo często - na podstawie wizy z S.. Często , oprócz wizyt biznesowych w Ł. np. przyjazd np. w czwartek , w sobotę powrót do Rosji, często jeździł, także, do P., w celu poszukiwania partnerów biznesowych .
Polską firmą – w Polsce, kierował M. N., zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy. Siedzibą spółki w Polsce był wynajmowany lokal przy ul. (...) w Ł., , a lokalizacji podyktowana była bliskim składem celnym . Wnioskodawca zwiększył tabor, kupując kilka ciężarówek; korzystał z transportu towarów, własnymi ciężarówkami. Od 2020r,. jest emerytem , pobiera emeryturę w Rosji .

/ zeznania wnioskodawcy e-protokół rozprawy ( video-rozprawa system J.) z dnia 8.03.2021r. płyta CD k. 89 , zeznania świadka M. N. e-protokół rozprawy z dn. 11.01.2021r. płyta CD - k. 79/

Na przestrzeni okresu, sprzed wydania zaskarżonej decyzji i przed postępowaniem sądowym w sprawie VIII U 2694/15, otrzymał m. in. wizy czasowe na okresy: od 11 października 2003 roku do 7 kwietnia 2004 roku; od 16 kwietnia 2004 roku do 12 października 2004 roku, od 7 października 2004 roku do 4 kwietnia 2005 roku, od 10 czerwca 2005 roku do 6 grudnia 2005 roku, od 18 grudnia 2005 roku do 15 czerwca 2006 roku, od 4 maja 2006 roku do 23 czerwca 2006 roku, od 16 października 2006 roku do 13 kwietnia 2007 roku, od 16 kwietnia 2007 roku do 31 grudnia 2007 roku, od 19 grudnia 2007 roku do 31 maja 2008 roku, od 10 lipca 2008 roku do 20 sierpnia 2008 roku, 5 września 2008 roku do 9 stycznia 2009 roku, 27 stycznia 2009 do 11 stycznia 2010 roku, od 5 lutego 2010 roku do 4 lutego 2011 roku, od 18 lutego 2011 roku do 7 lutego 2012 roku, od 10 lutego 2012 roku do 9 lutego 2014 roku. Wizy te były wydawane dla celów turystycznych i prowadzenia działalności gospodarczej.

/kopie wiz - k. 32 akta VIII U 2694/15 /

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2015 roku - nr (...) - znak: 210600/400/D/110/2010/7251250904- Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 31 lipca 2010 roku.

/decyzja - k. 85 - 86 akt ZUS/

Decyzją z dnia 29 września 2016 roku - nr (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. zmienił decyzję nr (...) z dnia 20 sierpnia 2015 roku w ten sposób, że odmówił stwierdzenia nieważności decyzji - znak (...) z dnia 31 lipca 2010 roku.

/decyzja - k. 52 – 54 akt ZUS/

Od obu decyzji zostało wniesione odwołanie.

/ akta sprawy VIII U 2694/15/

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2017 roku w sprawie VIII U 2694/15 Sąd Okręgowy w Łodzi VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych , po rozpoznaniu

odwołania J. Ż. i (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł.

z dnia 20 sierpnia 2015 roku numer 274/15 zmienionej decyzją z dnia 29 września 2016 roku numer (...) o odmowie wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji i stwierdzenie nieważności decyzji znak (...) z dnia 31 lipca 2010 roku

zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 29 września 2016 roku numer (...) w ten sposób, iż stwierdził nieważność decyzji z dnia 31 lipca 2010 roku znak (...), ustalając, iż J. Ż. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym - emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu od dnia 28 grudnia 2004 roku z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością;

umarzył postępowanie w przedmiocie odwołania od decyzji z dnia 20 sierpnia 2015 roku numer 274/15; oraz zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz J. Ż. i (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. kwoty po 180 złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/ wyrok k. 82 , z uzasadnieniem k. 85- 98 akta sprawy VIII U 2694/15/

Wyrok został zaskarżony apelacją organu rentowego.

Wyrokiem z dnia 7 maja 2018 r. Sąd Apelacyjny w Łodzi III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie III AUa 922/17, uchylił zaskarżony wyrok punkcie 1 (pierwszym) i 3 (trzecim), w zakresie wywołanym odwołaniem (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. i odrzucił odwołanie; zmienił zaskarżony wyrok w punkcie 1 (pierwszym) i 3 (trzecim) i oddalił odwołanie J. Ż.; zasądził od J. Ż. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. kwotę 300 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje.

/okoliczności bezsporne, wyrok k. 128, uzasadnienie k. 131- 139 akta sprawy VIII 2994/15, III AUa 922/16 , załączone do akt sprawy -

J. Ż. wniósł , za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika , skargę kasacyjną od tego orzeczenia.

/skarga kasacyjna k. 146- 156 akt sprawy VIII 2694/15 III AUa 922/17/

Wyrokiem z dnia 16 lipca 2020 r. w sprawie I UK 20/19 Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną i zasądził, od J. Ż. na rzecz ZUS, koszty postępowania kasacyjnego. W uzasadnieniu, Sąd Najwyższy wskazał, że zastosowanie przez organ rentowy art. 5 ust. 2 ustawy systemowej, przy wydawaniu decyzji z dnia 31.07./2010r . nie stanowiło rażącego naruszenia prawa czyli wadliwości widocznej p rima facie . Wobec powyższego niezasadny jest zarzut naruszenia art. 156 & 1 pkt 2 k.p.a w zw. z art. 83a ust. 2 ustawy systemowej.

/wyrok SN z uzasadnieniem k. 176-181 akt sprawy VIII 2694/15 III AUa 922/17/

Powyższy stan faktycznych Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów, załączonych do akt sprawy , akt ubezpieczeniowych oraz zawartych w aktach sprawy VIII U 2694/15, załączonych do akt niniejszego postępowania oraz zeznań wnioskodawcy J. Ż. ( w drodze videorozprawy przeglądarka J. ) oraz świadka M. N.. Okoliczności faktyczne nie były sporne między stronami; spór budzi interpretacja przepisów prawnych.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

odwołanie od decyzji nie jest zasadne.

Z dokonanych ustaleń wynika, ze J. Ż. , obywatel rosyjski, prowadził działalność gospodarczą w Polsce w postaci jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, mimo , że stale mieszkał w Rosji. . J. Ż. jest jedynym wspólnikiem oraz prezesem zarządu (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. Spółka została zarejestrowana
w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 15 lipca 2004 roku.

Wnioskodawca mieszka w M., z rodziną.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą także na terenie Rosji. Ponieważ jego rosyjska firma nawiązała kontakty z polskimi firmami, które chciały eksportować towary polskie do Rosji, a znając realia polskiej gospodarki, podjął (otworzył) działalność gospodarczą w Polsce, aby ułatwić wysyłkę towarów, małych polskich firm, do Rosji. Wnioskodawca przyjeżdżał do Polski, na podstawie wiz biznesowych, na kilka dni, a bardzo często, co sam podkreślił w zeznaniach - na podstawie wizy z S.. Często , oprócz wizyt biznesowych w Ł. np. przyjazd np. w czwartek , w sobotę powrót do Rosji, często jeździł, także, do P., w celu poszukiwania partnerów biznesowych. .
Polską firmą – w Polsce, kierował M. N., zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy. Siedzibą spółki w Polsce był wynajmowany lokal przy ul. (...) w Ł., pomieszczenie magazynowe, a lokalizacja, podyktowana była bliskim składem celnym . Wnioskodawca zwiększył tabor, kupując kilka ciężarówek; korzystał z transportu towarów, własnymi ciężarówkami.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U z 2009r. [ przepisy obowiązujące, w dniu wydania, zaskarżonej decyzji ] nie podlegają ubezpieczeniom społecznym określonym w ustawie obywatele państw obcych, których pobyt na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej nie ma charakteru stałego i którzy są zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 6 cyt. Ustawy

Ust. 1. Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są:

punkt 5) osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi;

Zgodnie z art. 8 cyt. Ustawy

Ust. 6. Za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się:

Punkt 4) wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej;

Obowiązek ubezpieczenia społecznego powstaje - również wobec obywateli państwa obcych , między innymi – z chwilą rozpoczęcia pozarolniczej działalności gospodarczej ( zgodnie z art. 13 pkt 4 cyt. Ustawy systemowej) Zdaniem Sądu, w związku z tym charakter – pobytu w Polsce ( stały lub nie stały), należy odnieść d0 podstawy ubezpieczenia

Sąd Okręgowy oparł swoje rozważania i konkluzje orzecznicze, na wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2017 r. w sprawie II UK 295/16, którego teza brzmi:

„Jedyny wspólnik sp. z o.o. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym na podstawie tytułu wynikającego z art. 8 ust. 6 pkt 4 u.s.u.s. Z treści tego przepisu wynika, że samo posiadanie statusu wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyduje o podleganiu przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej (art. 6 ust. 1 pkt 5 u.s.u.s.) „ - cytat z orzeczenia Sądu Najwyższego z 12.07.2017r. .

A zatem : skoro ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych, określa zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym, to podlegają im także obywatele państw obcych, którzy podejmują działalność, stanowiącą podstawę objęcia ich obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Zdaniem Sadu, art. 5 ust. 2 u.s.u.s. nie zmienia podstawowej reguły stanowiącej, że obowiązek ubezpieczenia społecznego - również wobec obywateli państw obcych - powstaje między innymi z chwilą rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności ( art. 13 pkt 4 u.s.u.s.). Dlatego charakter pobytu (stały albo niestały) należy odnosić w relacji do powszechnego obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, czyli do podstawy ubezpieczenia. Ten charakter nie zależy w konsekwencji od tego, jaki zamiar, co do okresu przebywania w Polsce, przejawia cudzoziemiec. Stały pobyt w rozumieniu art. 5 ust. 2 u.s.u.s. podlega, zatem, ocenie, w zależności od realizacji działalności, z której wynika, ustawowy obowiązek, podlegania ubezpieczeniom społecznym. Stały pobyt to pobyt niezmienny w danym okresie, czyli w okresie realizacji podstawy ubezpieczenia, przy czym nie ma większego znaczenia okoliczność dotycząca tego, jaką administracyjną gwarancję prowadzenia działalności lub zapewnienie pobytu miał w Polsce obywatel państwa obcego. Liczy się to, czy obywatel państwa obcego przebywając na terytorium RP w stałym charakterze prowadził działalność pozarolniczą. O tym, czy dany pobyt ma charakter stały nie decyduje więc stały pobyt w sensie "długotrwałości i stałości pobytu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej", albowiem, w takim wypadku, wyłączeniu z ubezpieczeń społecznych podlegaliby ci cudzoziemcy, których pobyt nie ma "takich cech", choć spełnialiby warunki podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym jako wspólnicy jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Prowadzenie działalności gospodarczej o tyle stanowi tytuł podlegania ubezpieczeniom, o ile faktycznie ubezpieczony, działalność tę wykonuje, choć stopień natężenia jego aktywności , może być różny.

LEX nr 2347776

Z dokonanych ustaleń wynika, ze J. Ż. prowadził, w spornym okresie , bardzo intensywną działalność gospodarczą w Polsce , o czym sam zeznał, podkreślając : wynajem lokalu dla potrzeb siedziby spółki ( jednososbowej) w Ł. przy ul. (...), aktywności w zakresie wysyłania towarów małych firm polskich do Rosji, rozszerzenie pod tym kątem czyli aktywizacji obrotów , parku ciężarówek ( zakup większej ilości ciężarówek niż jedna do przewozu towarów) Wynajem hali magazynowej , wybór lokalizacji pod kątem – bliskości składu celnego, implikuje uprawnioną tezę – że wybór, związany jest z intensywnymi przewozami i przeładunkami towarów . Wnioskodawca, opisując swoją działalność gospodarczą w Polsce , podkreślił przyjazdy , do Polski , także do P. w celu poszukiwania kontrahentów biznesowych.

Sąd , zgodnie ze wskazaniami Sadu Najwyższego , przedstawionymi w wyroku z dnia 16 lipca 2020 r. w sprawie I UK 20/19 , mocą którego Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną i zasądził, od J. Ż. na rzecz ZUS, koszty postępowania kasacyjnego, w uzasadnieniu którego, Sąd Najwyższy wskazał, że zastosowanie przez organ rentowy art. 5 ust. 2 ustawy systemowej, przy wydawaniu decyzji z dnia 31.07./2010r. nie stanowiło rażącego naruszenia prawa czyli wadliwości widocznej p rima facie. Wobec powyższego niezasadny jest zarzut naruszenia art. 156 & 1 pkt 2 k.p.a w zw. z art. 83a ust. 2 ustawy systemowej, Sąd Okręgowy odstępuje od analizy zaskrzonej decyzji z dyspozycjami art. 156 & 1 pkt 2 k.p.a w zw. z art. 83a ust. 2 ustawy systemowej.

Albowiem , jak stanowi art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Przepis ten daje podstawę do unieważnienia decyzji, co otwiera drogę do badania pierwotnej decyzji. Sam przepis art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. nie jest wystarczającą (samodzielną) podstawą do weryfikacji (unieważnienia) decyzji ostatecznej organu (zakładu) rentowego. Decyduje właściwe prawo materialne . Sąd Najwyższy, w wyroku z dnia 6 sierpnia 2014 roku ( sygn. akt II UK 523/13), wskazał, że decyzja organu rentowego o objęciu ubezpieczeniem społecznym, ma charakter deklaratoryjny. Wydanie jej z naruszeniem art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. daje podstawę prawną do

stwierdzenia jej nieważności na podstawie art. 83a ust. 2 ustawy systemowej i wydania decyzji zgodnej z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa ubezpieczeń społecznych. Sąd orzekający w pełni podziela zaprezentowane stanowisko.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie

Ze względu na wynik postępowania, Sąd o kosztach postępowania, orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. 2018, poz. 265) i zasądził od J. Ż. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

7.04. 2021 roku