Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 156/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2021 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Chrzanowski

Protokolant protokolant sądowy Beata Ignaczak

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2021 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania A. B.

z udziałem S. (...)

przeciwko (...) w K.

o podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego oraz odsetki

1. zmienia decyzję (...)w K. z dnia 31 stycznia 2019 roku, znak: (...)w ten sposób, że ustala podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego przyznanych ubezpieczonej A. B. w wysokości 6.252,10 zł (sześć tysięcy dwieście pięćdziesiąt dwa złote dziesięć groszy) oraz dokonuje wyrównania zasiłku chorobowego od 21.05.2017r. do 20.06.2017r. wysokości 80% podstawy wymiaru, od 21.06.2017r. do 12.01.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, świadczenia rehabilitacyjnego od 13.01.2018r. do 25.02.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, zasiłku macierzyńskiego od 26.02.2018r. do 21.05.2018r., od 26.06.2018r. do 17.09.2018r., od 29.09.2018r. do 02.10.2018r., od 06.10.2018r. do 14.10.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, od 15.10.2018r. do 31.12.2018r. w wysokości 60% podstawy wymiaru oraz zasiłku opiekuńczego od 22.05.2018r. do 25.06.2018r., od 18.09.2018r. do 28.09.2018r. i od 3.10.2018r. do 5.10.2018r. w wysokości 80% podstawy wymiaru, a także przyznaje odwołującej A. B. prawo do odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych:

a. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 21 maja 2017 roku do 6 czerwca 2017 roku – od dnia 1 lipca 2017 roku do dnia zapłaty;

b. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 7 czerwca 2017 roku do 20 czerwca 2017 roku – od dnia 11 lipca 2017 roku do dnia zapłaty;

c. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 21 czerwca 2017 roku do 26 lipca 2017 roku – od dnia 27 lipca 2017 roku do dnia zapłaty;

d. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 27 lipca 2017 roku do 11 sierpnia 2017 roku – od dnia 26 sierpnia 2017 roku do dnia zapłaty;

e. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 12 sierpnia 2017 roku do 8 września 2017 roku – od dnia 12 września 2017 roku do dnia zapłaty;

f. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 9 września 2017 roku do 6 października 2017 roku – od dnia 6 października 2017 roku do dnia zapłaty;

g. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 7 października 2017 roku do 8 listopada 2017 roku – od dnia 10 listopada 2017 roku do dnia zapłaty;

h. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 9 listopada 2017 roku do 8 grudnia 2017 roku – od dnia 12 grudnia 2017 roku do dnia zapłaty;

i. od kwoty wyrównania zasiłku chorobowego za okres od 9 grudnia 2017 roku do 12 stycznia 2018 roku – od dnia 26 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty;

j. od kwoty wyrównania świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 13 stycznia 2018 roku do 25 lutego 2018 roku – od dnia 10 marca 2018 roku do dnia zapłaty;

k. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 26 lutego 2018 roku do 31 marca 2018 roku – od dnia 17 kwietnia 2018 roku do dnia zapłaty;

l. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 kwietnia 2018 roku do 30 kwietnia 2018 roku – od dnia 1 maja 2018 roku do dnia zapłaty;

m. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 maja 2018 roku do 21 maja 2018 roku – od dnia 31 maja 2018 roku do dnia zapłaty;

n. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 26 czerwca 2018 roku do 30 czerwca 2018 roku – od dnia 30 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty;

o. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 lipca 2018 roku do 31 lipca 2018 roku – od dnia 1 sierpnia 2018 roku do dnia zapłaty;

p. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 sierpnia 2018 roku do 26 sierpnia 2018 roku – od dnia 1 września 2018 roku do dnia zapłaty;

q. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 27 sierpnia 2018 roku do 17 września 2018 roku i od 29 września 2018 roku do 30 września 2018 roku – od dnia 29 września 2018 roku do dnia zapłaty;

r. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 października 2018 roku do 2 października 2018 roku i od 6 października 2018 roku do 31 października 2018 roku – od dnia 1 listopada 2018 roku do dnia zapłaty;

s. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 listopada 2018 roku do 30 listopada 2018 roku – od dnia 1 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty;

t. od kwoty wyrównania zasiłku macierzyńskiego za okres od 1 grudnia 2018 roku do 31 grudnia 2018 roku – od dnia 22 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty;

u. od kwoty wyrównania zasiłku opiekuńczego za okresy od 22 maja 2018 roku do 25 czerwca 2018 roku, od 18 września 2018 roku do 28 września 2018 roku oraz od 3 października 2018 roku do 5 października 2018 roku – od dnia 1 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty;

2. zasądza od(...)w K. na rzecz A. B. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VI U 156/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 stycznia 2019 roku, znak: (...), (...) K. ustalił podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego przyznanych ubezpieczonej A. B. w wysokości 4.043,86 zł oraz dokonał wyrównania zasiłku chorobowego od 21.05.2017r. do 20.06.2017r. w wysokości 80% podstawy wymiaru, od 21.06.2017r. do 12.01.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, świadczenia rehabilitacyjnego od 13.01.2018r. do 25.02.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, zasiłku macierzyńskiego od 26.02.2018r. do 21.05.2018r., od 26.06.2018r. do 17.09.2018r., od 29.09.2018r. do 02.10.2018r., od 06.10.2018r. do 14.10.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, od 15.10.2018r. do 31.12.2018r. w wysokości 60% podstawy wymiaru, zasiłku opiekuńczego od 22.05.2018r. do 25.06.2018r., od 18.09.2018r. do 28.09.2018r. i od 03.10.2018r. do 05.10.2018r. w wysokości 80% podstawy wymiaru oraz odmówił wypłaty odsetek.

W uzasadnieniu ww. decyzji (...) podał, że zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek macierzyński i zasiłek opiekuńczy zostały ubezpieczonej wypłacone od podstawy wymiaru wyliczonej na kwotę 3.379,12 zł (3.916,00 zł pomniejszona o składki 13,71%), organ rentowy przyjął bowiem do tej podstawy wykazane przez pracodawcę ubezpieczonej wynagrodzenie zasadnicze. Dnia 19 października 2018 roku do (...) wpłynął wniosek ubezpieczonej o ponowne przeliczenie jej podstawy wymiaru zasiłków w związku z wyrokiem sądowym ustalającym jej wyższe wynagrodzenie. Wobec tego (...) ustalił nową podstawę wymiaru świadczeń na kwotę – ww. w decyzji z dnia 31 stycznia 2019 roku – 4.043,86 zł (4.686,36 zł pomniejszona o składki 13,71%), wliczając do niej oprócz wynagrodzenia zasadniczego również dodatkowe składniki, tj. premia, premia sprzedażowa, dodatek funkcyjny. (...) wskazał, że przy ponownym ustaleniu podstawy wymiaru uwzględnił jedynie premie przysługujące za czerwiec 2016 roku w wysokości 3.648,57 zł (wypłacona w sierpniu 2016 roku), za grudzień 2016 roku w wysokości 1.506,55 zł (wypłacona w lutym 2017 roku) oraz za luty 2017 roku w wysokości 4.089,19 zł (wypłacona w kwietniu 2017 roku). Jednocześnie organ podał, że brak jest możliwości przyjęcia do podstawy wymiaru premii wypłaconych ubezpieczonej w kwietniu 2016 roku, maju 2016 roku, czerwcu 2016 roku, lipcu 2016 roku, wrześniu 2016 roku, październiku 2016 roku, listopadzie 2016 roku, grudniu 2016 roku, styczniu 2017 roku i marcu 2017 roku, ponieważ na podstawie posiadanych informacji nie można jednoznacznie ustalić jakich miesięcy dotyczą wypłaty, nie wiadomo, czy premie są miesięczne, czy kwartalne i czy ulegają pomniejszeniu za czas nieobecności w pracy. (...) wskazał też, że nie może być wzięty pod uwagę przy wyliczeniu podstawy wymiaru również dodatek funkcyjny, który został przyznany ubezpieczonej od stycznia 2017 roku, ponieważ brak jest informacji na jaki okres został przyznany i czy ulega pomniejszeniu za okres nieobecności pracownika w pracy (od lutego 2017 roku do kwietnia 2017 roku nie został wypłacony). Ponadto (...) dodał, że dokonał wypłaty świadczenia bez odsetek, ponieważ zachowany został termin 30 dni, liczony od dnia wydania decyzji ustalającej nową podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (wydana dnia 18 stycznia 2019 roku), wobec braku nadesłania przez pracodawcę ubezpieczonej druku (...) Z-3.

(decyzja (...) z dnia 31.01.2019r. – k. 1 akt organu rentowego)

Od powyższej decyzji A. B. wniosła odwołanie, zaskarżając tę decyzję w całości i wnosząc o jej zmianę w całości i ustalenie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego z uwzględnieniem wypłaconych premii od sprzedaży oraz premii funkcyjnych, a także odsetek. W uzasadnieniu odwołania odwołująca podała, że począwszy od września 2015 roku i przez cały rok 2016 oraz w lutym 2017 roku pracodawca oprócz wynagrodzenia zasadniczego przelewał na jej rzecz premię od sprzedaży, którą w tytułach przelewu wskazywał jako „zaliczka”, zaś od stycznia 2017 roku przyznał jej comiesięczną premię funkcyjną w wysokości 300,00 zł netto miesięcznie za motywowanie pracowników. Ponadto odwołująca wskazała, że pracodawca przyznał jej również kwartalną premię w kwocie 1.500,00 zł za osiągniętą sprzedaż. Odwołująca dodała, że w okresie swej niezdolności do pracy nie zachowywała prawa do premii sprzedażowej, gdyż nie wykonywała wówczas żadnej sprzedaży, ani do premii funkcyjnej, gdyż nie motywowała wówczas pracowników. Odnośnie prawa do odsetek odwołująca wskazała, że dokumenty niezbędne do stwierdzenia uprawnień odwołującej do zasiłku organ rentowy otrzymał w dniu 31 maja 2017 roku.

(odwołanie – k. 2 – 8)

W odpowiedzi na odwołanie (...) wniósł o jego oddalenie w całości. W uzasadnieniu swego stanowiska organ rentowy powtórzył argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 15 – 15 verte)

Postanowieniem z dnia 26 lipca 2019 roku Sąd zawiadomił zainteresowanegoS. (...) z siedzibą w Ż. o toczącym się postępowaniu.

(postanowienie z dnia 26.07.2019r. – k. 18)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona była zatrudniona w s. (...) z siedzibą w Ż. od 1 września 2015 roku, początkowo jako przedstawiciel handlowy, a później jako regionalny przedstawiciel handlowy. Odwołująca w toku swojej pracy miała przyznawane premie miesięczne, których wysokość zależała od wykonania planu sprzedażowego. Odwołująca co miesiąc otrzymywała od pracodawcy plan sprzedażowy w E. i każdego dnia wpisywała w tabelkach uzyskaną sprzedaż. Po zakończonym miesiącu pracodawca naliczał premię w wysokości uzależnionej od procentowego poziomu wykonania planu sprzedażowego. Odwołująca co miesiąc wykonywała cały plan sprzedażowy i co miesiąc była jej wypłacana przez pracodawcę premia. Oprócz premii miesięcznej za wykonaną sprzedaż, pracodawca wprowadził również premie kwartalne, których wysokość była niezależna od procentu wykonania planu sprzedażowego i wynosiła 1.500,00 zł netto kwartalnie. Pierwsza premia kwartalna została wypłacona odwołującej za ostatni kwartał 2015 roku. W 2016 roku odwołująca otrzymała premie kwartalne za I, II i IV kwartał 2016 roku, nie spełniła zaś wymogów do otrzymania premii jedynie za III kwartał tego roku. Premie kwartalne za I oraz II kwartał 2016 roku otrzymała w pełnej wysokości, zaś tytułem premii kwartalnej za IV kwartał 2016 roku pracodawca wypłacił jej 1.000,00 zł, pozostało 500,00 zł do dopłaty. Premie miesięczne i kwartalne były wypłacane odwołującej przelewami zatytułowanymi „zaliczka”. Premie miesięczne były wypłacane do 15. dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, czasem zdarzały się opóźnienia.

A. B. otrzymała od pracodawcy tytułem premii następujące kwoty:

- 1.500,00 zł przelewem z dnia 5 lutego 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka” (jest to premia kwartalna za IV kwartał 2015 roku);

- 652,00 zł przelewem z dnia 21 marca 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka 01” (jest to premia sprzedażowa za styczeń 2016 roku);

- 1.221,00 zł przelewem z dnia 21 marca 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka 12” (jest to zaległa premia sprzedażowa za grudzień 2015 roku);

- 2.124,00 zł przelewem z dnia 24 marca 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka 02” (jest to premia sprzedażowa za luty 2016 roku);

- 1.958,00 zł przelewem z dnia 22 kwietnia 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 1.510,00 zł przelewem z dnia 24 maja 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka” (jest to premia kwartalna za I kwartał 2016 roku, bez 10,00 zł, które zostały wypłacone tytułem zwrotu należności pracownikowi);

- 2.289,00 zł przelewem z dnia 28 czerwca 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 653,00 zł przelewem z dnia 4 lipca 2016 roku – tytuł przelewu „premia”;

- 1.500,00 zł przelewem z dnia 4 lipca 2016 roku – tytuł przelewu „premia” (jest to premia kwartalna za II kwartał 2016 roku);

- 1.000,00 zł przelewem z dnia 25 lipca 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 2.542,00 zł przelewem z dnia 5 sierpnia 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 603,00 zł przelewem z dnia 7 września 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 1.948,00 zł przelewem z dnia 8 września 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 2.200,00 zł przelewem z dnia 19 września 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 2.077,00 zł przelewem z dnia 19 października 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 2.778,00 zł przelewem z dnia 16 listopada 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 2.533,00 zł przelewem z dnia 20 grudnia 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 1.000,00 zł przelewem z dnia 28 grudnia 2016 roku – tytuł przelewu „zaliczka” (jest to część premii kwartalnej za IV kwartał 2016 roku);

- 1.050,00 zł przelewem z dnia 3 lutego 2017 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 2.485,00 zł przelewem z dnia 7 marca 2017 roku – tytuł przelewu „zaliczka”;

- 2.849,00 zł przelewem z dnia 5 kwietnia 2017 roku – tytuł przelewu „zaliczka”.

Oprócz premii sprzedażowych miesięcznych i kwartalnych odwołująca od stycznia 2017 roku miała dodatek funkcyjny, przyznany jej za motywowanie pozostałych pracowników, dodatek ten był wypłacany comiesięcznie w kwocie 300,00 zł. Odwołująca otrzymała ten dodatek za styczeń i luty 2017 roku, za marzec 2017 roku pracodawca nie wypłacił jej dodatku. Dodatek ten był przyznany odwołującej bezterminowo, nie było podanego okresu, do którego miał przysługiwać.

W okresie niezdolności odwołującej do pracy, nie miała ona prawa do premii sprzedażowych, ani do dodatku funkcyjnego. Premie sprzedażowe były uzależnione od wykonanej sprzedaży, a w okresie niezdolności do pracy odwołująca nie wykonywała żadnej sprzedaży. Jednocześnie w okresie niezdolności do pracy odwołująca jako nieobecna w pracy nie mogła motywować pozostałych pracowników, wobec czego nie otrzymywała też za ten okres dodatku funkcyjnego.

Ubezpieczona otrzymywała też od pracodawcy przelewy zatytułowane „zaliczka na paliwo”, były to faktycznie zaliczki na koszty ponoszone przez odwołującą, z których rozliczała się ona fakturami z pracodawcą.

(dowód: umowa o pracę – k. 7 akt sprawy VI P 158/18, zeznania odwołującej A. B. – protokół rozprawy z dnia 15.11.2019r. od 00:02:56 do 00:24:46, potwierdzenia przelewów – k. 41 – 93, zeznania świadka M. N. – k. 190 – 191)

Miesięczne wynagrodzenie zasadnicze odwołującej wynosiło od dnia 1 listopada 2015 roku 2.800,00 zł netto.

(dowód: aneks do umowy o pracę – k. 8 akt sprawy VI P 158/18)

Odwołująca od 18 kwietnia 2017 roku była niezdolna do pracy, a od 21 maja 2017 roku był jej wypłacany zasiłek chorobowy, a następnie świadczenie rehabilitacyjne. Dnia (...)roku urodziła dziecko, następnie pobierała zasiłek macierzyński i zasiłek opiekuńczy na dziecko.

A. B. zostały wypłacone następujące świadczenia przez (...):

1) zasiłek chorobowy za okres od 21 maja 2017 roku do 6 czerwca 2017 roku wypłacony dnia 30 czerwca 2017 roku,

2) zasiłek chorobowy za okres od 7 czerwca 2017 roku do 20 czerwca 2017 roku wypłacony dnia 10 lipca 2017 roku,

3) zasiłek chorobowy za okres od 21 czerwca 2017 roku do 26 lipca 2017 roku wypłacony dnia 26 lipca 2017 roku,

4) zasiłek chorobowy za okres od 27 lipca 2017 roku do 11 sierpnia 2017 roku wypłacony dnia 25 sierpnia 2017 roku,

5) zasiłek chorobowy za okres od 12 sierpnia 2017 roku do 8 września 2017 roku wypłacony dnia 11 września 2017 roku,

6) zasiłek chorobowy za okres od 9 września 2017 roku do 6 października 2017 roku wypłacony dnia 5 października 2017 roku,

7) zasiłek chorobowy za okres od 7 października 2017 roku do 8 listopada 2017 roku wypłacony dnia 9 listopada 2017 roku,

8) zasiłek chorobowy za okres od 9 listopada 2017 roku do 8 grudnia 2017 roku wypłacony dnia 11 grudnia 2017 roku,

9) zasiłek chorobowy za okres od 9 grudnia 2017 roku do 12 stycznia 2018 roku wypłacony dnia 25 stycznia 2018 roku,

10) świadczenie rehabilitacyjne za okres od 13 stycznia 2018 roku do 25 lutego 2018 roku wypłacone dnia 9 marca 2018 roku,

11) zasiłek macierzyński za okres od 26 lutego 2018 roku do 31 marca 2018 roku wypłacony dnia 16 kwietnia 2018 roku,

12) zasiłek macierzyński za okres od 1 kwietnia 2018 roku do 30 kwietnia 2018 roku wypłacony dnia 30 kwietnia 2018 roku,

13) zasiłek macierzyński za okres od 1 maja 2018 roku do 21 maja 2018 roku wypłacony dnia 30 maja 2018 roku,

14) zasiłek macierzyński za okres od 26 czerwca 2018 roku do 30 czerwca 2018 roku wypłacony dnia 29 czerwca 2018 roku,

15) zasiłek macierzyński za okres od 1 lipca 2018 roku do 31 lipca 2018 roku wypłacony dnia 31 lipca 2018 roku,

16) zasiłek macierzyński za okres od 1 sierpnia 2018 roku do 26 sierpnia 2018 roku został wypłacony dnia 31 sierpnia 2018 roku,

17) zasiłek macierzyński za okres od 27 sierpnia 2018 roku do 17 września 2018 roku i od 29 września 2018 roku do 30 września 2018 roku wypłacony dnia 28 września 2018 roku,

18) zasiłek macierzyński za okres od 1 października 2018 roku do 2 października 2018 roku i od 6 października 2018 roku do 31 października 2018 roku wypłacony dnia 31 października 2018 roku,

19) zasiłek macierzyński za okres od 1 listopada 2018 roku do 30 listopada 2018 roku wypłacony dnia 30 listopada 2018 roku,

20) zasiłek macierzyński za okres od 1 grudnia 2018 roku do 31 grudnia 2018 roku wypłacony dnia 21 grudnia 2018 roku,

21) zasiłek opiekuńczy za okresy od 22 maja 2018 roku do 25 czerwca 2018 roku, od 18 września 2018 roku do 28 września 2018 roku oraz od 3 października 2018 roku do 5 października 2018 roku wypłacony dnia 30 listopada 2018 roku.

(bezsporne, a nadto dowód: karta zasiłkowa – k. 4 akt organu rentowego)

Dnia 31 maja 2017 roku odwołująca złożyła do (...) zawiadomienie o nieopłacaniu pełnych składek przez jej pracodawcę w związku z podaniem przez niego zaniżonej wysokości jej prawdziwych zarobków. Do tego zawiadomienia odwołująca dołączyła potwierdzenia przelewów dotyczących premii kwartalnych, premii sprzedażowych miesięcznych i dodatku funkcyjnego. Odwołująca w treści swojego zawiadomienia opisała również wszystkie elementy otrzymywanego przez nią wynagrodzenia. (...) w związku z tym zawiadomieniem w dniach 1 września 2017 roku i 24 października 2017 roku przeprowadził kontrolę u pracodawcy odwołującej; z protokołu kontroli wynika jedynie, że pracodawca zaprzeczył, aby nieprawidłowo rozliczał składki za odwołującą oraz oświadczył, że nie dysponuje dokumentacją płacowo – księgową.

(dowód: zawiadomienie z dnia 31.05.2017r. wraz z dołączoną dokumentacją – k. 6 – 90 akt organu rentowego, protokół kontroli (...) – k. 5 akt organu rentowego)

Odwołująca pozwem z dnia 22 marca 2018 roku wniosła o ustalenie treści stosunku pracy łączącego ją z pracodawcą S. (...) z siedzibą w Ż. i ustalenie jej prawa do wynagrodzenia za pracę w wysokości wynagrodzenia zasadniczego w kwocie 2.800,00 zł netto miesięcznie oraz premii uznaniowej, której wypłata jest uzależniona od pracy odwołującej, a także premii funkcyjnej w kwocie 300,00 zł netto miesięcznie. Wyrokiem zaocznym z dnia 9 sierpnia 2018 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt VI P 158/18, Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie ustalił istnienie stosunku pracy między pracownikiem A. B. a pracodawcą (...) (...)w Ż. na podstawie umowy o pracę z dnia 1 września 2015 roku, zmienionej aneksem z dnia 30 października 2015 roku, z prawem do wynagrodzenia miesięcznego: w kwocie 2.800,00 zł netto, dodatkowej premii, której wypłata jest uzależniona od pracy A. B. oraz premii funkcyjnej w kwocie 300,00 zł netto.

(dowód: pozew z dnia 22.03.2018r. – k. 1 – 4 verte akt sprawy VI P 158/18, wyrok z dnia 09.08.2018r. – k. 181 akt sprawy VI P 158/18)

Dnia 11 października 2018 roku odwołująca skierowała do ZUS-u wniosek o ponowne ustalenie podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego i zasiłku chorobowego oraz wyrównanie wypłaconych świadczeń. W wyniku przeprowadzonego przez (...) postępowania została wydana najpierw decyzja z dnia 18 styczna 2019 roku nr (...), którą (...) ustalił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia odwołującej jako pracownika s. (...) z siedzibą w Ż., a następnie dnia 31 stycznia 2019 roku została wydana decyzja o podstawie wymiaru świadczeń, zaskarżona w niniejszej sprawie przed odwołującą.

(dowód: wniosek z dnia 11.10.2018r. – k. 2 akt organu rentowego, decyzja (...) z dnia 18.01.2019r. – k. 3 akt organu rentowego)

Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia 25 kwietnia 2019 roku, Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie nakazał, abys. (...) w Ż. zapłaciła odwołującej A. B. między innymi kwotę 1.694,00 zł tytułem premii sprzedażowej za marzec 2017 roku, a także kwotę 500,00 zł tytułem niedopłaty do premii sprzedażowej kwartalnej za IV kwartał 2016 roku oraz kwoty 300,00 zł tytułem premii funkcyjnej za marzec 2017 roku.

(dowód: pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym – k. 116 – 120, nakaz zapłaty z dnia 25.04.2019r. – k. 120 verte)

Podstawa wymiaru zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego należnych odwołującej - przy uwzględnieniu wypłaconych jej premii sprzedażowych, premii kwartalnych oraz premii funkcyjnej - powinna wynieść 6.252,10 zł.

(dowód: opinia biegłego z zakresu księgowości i rachunkowości – k. 245 – 252, wyjaśnienia biegłego na rozprawie – protokół rozprawy z dnia 22.03.2021r. od 00:01:20 do 00:05:23)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane wyżej dowody z dokumentów, których wiarygodność nie została skutecznie zakwestionowana przez strony w toku postępowania, w tym dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy VI P 158/18 oraz znajdujących się w aktach organu rentowego.

Sąd oparł się również na zeznaniach odwołującej oraz świadka M. N., które zostały uznane za wiarygodne w całości, są bowiem ze sobą zgodne i spójne oraz znajdują potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym.

Sąd oparł się również na opinii biegłej z zakresu księgowości i rachunkowości i jej wyjaśnieniach ustnych złożonych na rozprawie. Sąd miał na uwadze, że o ile pierwotna opinia biegłej była kwestionowana, o tyle już jej wyjaśnienia ustne, korygujące wnioski zawarte w pisemnej opinii, nie były kwestionowane na rozprawie.

Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest odwołanie od decyzji ustalającej podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku opiekuńczego oraz odmawiającej przyznania prawa do odsetek.

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. - Dz. U. z 2016 roku, poz. 372; dalej jako: ustawa zasiłkowa) podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Zgodnie z kolei z art. 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku. Zgodnie ze słusznym poglądem wskazanym w treści uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 sierpnia 2016 roku, sygn. akt I UK 178/16, należy zauważyć, że celem regulacji z art. 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej jest rekompensowanie zarobków utraconych wskutek ziszczenia się ryzyka czasowej niezdolności do pracy, a który nie powinien stać się źródłem nieuzasadnionego przysporzenia na rzecz chorującego pracownika. Art. 41 ust. 2 ustawy zasiłkowej wskazuje zaś, że składników wynagrodzenia przysługujących w myśl umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, tylko do określonego terminu nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należnego za okres po tym terminie.

W niniejszej sprawie (...) odmówił zaliczenia do podstawy wymiaru przyznanych odwołującej świadczeń ubezpieczeniowych kwot przyznawanych jej przez pracodawcę premii sprzedażowych (miesięcznych i kwartalnych) oraz premii funkcyjnych powołując się na to, że nie wiadomo, czy są to składniki wynagrodzenia, do których odwołująca zachowała prawo w okresie pobierania świadczenia. Ponadto w przypadku premii miesięcznych (...) wskazał, że nie można ich przypisać dokładnie do poszczególnych miesięcy, zaś w kwestii premii funkcyjnej nie wiadomo na jaki okres została przyznana.

Z materiału dowodowego wynika, że premie sprzedażowe dzieliły się na miesięczne i kwartalne; premie miesięczne były wypłacane do 15. dnia kolejnego miesiąca za miesiąc poprzedni. To pozwala na identyfikację premii miesięcznych i przypisanie ich do konkretnych miesięcy, z uwzględnieniem wszakże, że jak wynika z akt sprawy, pracodawca czasem opóźniał się w wypłacie premii. Premie kwartalne z kolei były wypłacane za poszczególne kwartały, odwołująca nie nabyła prawa do takiej premii jedynie za trzeci kwartał roku 2016. Poza tym należy podkreślić, że ustawa zasiłkowa w żadnym miejscu nie wymaga, aby warunkiem zaliczenia premii do podstawy wymiaru świadczenia była możliwość przyporządkowania jej do konkretnego miesiąca. Z punktu widzenia ustawy ważne jest jedynie, aby móc przyporządkować dane premie do okresu mieszczącego się w 12 miesiącach poprzedzających powstanie niezdolności do pracy. Taki wniosek płynie z analizy art. 42 ust. 1 ustawy zasiłkowej, zgodnie z którym premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy miesięczne wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku.

W niniejszej sprawie ubezpieczona stała się niezdolna do pracy z dniem 18 kwietnia 2017 roku, wobec czego analizie pod kątem podstawy wymiaru świadczenia należy poddać zarobki uzyskiwane przez nią w okresie od marca 2016 roku do marca 2017 roku. Istotne jest więc nie tyle, aby przyporządkować premie miesięczne do konkretnych miesięcy, ale aby móc je przyporządkować do okresu od marca 2016 roku do marca 2017 roku. Analogicznie jest jeśli chodzi o premię funkcyjną. Z kolei jeśli chodzi o premie sprzedażowe kwartalne, to zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy zasiłkowej składniki wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, przysługujące za okresy kwartalne, wlicza się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwot wypłaconych pracownikowi za cztery kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Oznacza to, że z punktu widzenia tej sprawy istotne są premie kwartalne uzyskiwane przez odwołującą za trzy ostatnie kwartały 2016 roku oraz za pierwszy kwartał 2017 roku. Jeśli zaś chodzi o premię funkcyjną to z materiału dowodowego wynika, że premia ta została przyznana na czas nieokreślony od stycznia 2017 roku.

Z ustaleń Sądu wynika również, że w okresie swej nieobecności w pracy odwołująca nie zachowywała prawa do premii sprzedażowych. Premie te były uzależnione od wykonania planów sprzedażowych. Odwołująca w okresie swej niezdolności do pracy nie mogła zaś wykonywać tych planów, a więc analogicznie za ten okres nie zachowywała prawa do premii sprzedażowych. Dotyczy to zarówno premii miesięcznych, jak i premii kwartalnych. W przypadku premii funkcyjnej, Sąd ustalił, że została ona przyznana odwołującej za motywowanie innych pracowników. Analogicznie więc odwołująca w okresie swej niezdolności do pracy, kiedy nie była fizycznie w pracy i nie wykonywała swoich obowiązków służbowych, nie motywowała również innych pracowników. Wobec tego za okres niezdolności do pracy odwołująca nie zachowywała prawa do premii funkcyjnej, nie wykonywała bowiem zadania, od którego ta premia była uzależniona. Powyższe oznacza, że zarówno w przypadku miesięcznych i kwartalnych premii sprzedażowych, jak i w przypadku miesięcznej premii funkcyjnej, nie są spełnione negatywne przesłanki z art. 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej, premie te powinny więc zostać wzięte pod uwagę przy wyliczeniu podstawy wymiaru świadczeń ubezpieczeniowych przyznanych odwołującej.

Jednocześnie należy w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że pracodawca nie wypłacił odwołującej premii sprzedażowej za marzec 2017 roku, całości premii kwartalnej za IV kwartał 2016 roku oraz premii funkcyjnej za marzec 2017 roku. Świadczy o tym fakt, że odwołująca musiała w celu uzyskania tych świadczeń wystąpić na drogę postępowania sądowego i uzyskać nakaz zapłaty wydany w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Co prawda taki nakaz może doprowadzić w przyszłości do wyegzekwowania tych należności na rzecz odwołującej, jednak z punktu widzenia ustawy zasiłkowej istotne jest nie to, czy nabyła ona prawo do określonych składników wynagrodzenia za dany okres, tylko to, czy dane składniki zostały jej faktycznie wypłacone. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. SN w wyroku z dnia 3 listopada 201 roku, sygn. akt I UK 134/10, wyraźnie wskazał, że jeżeli nie doszło do wypłaty wynagrodzenia, to niezależnie od jego zasądzenia, nie może ono zostać wliczone do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Wobec powyższego do podstawy wymiaru zasiłków i świadczeń należnych ubezpieczonej nie można wliczyć premii sprzedażowej i funkcyjnej za marzec 2017 roku, a w zakresie premii kwartalnej za IV kwartał 2016 roku zaliczeniu ulega jedynie kwota 1.000,00 zł, a więc niepełna premia.

W zakresie wyliczenia kwoty stanowiącej ostatecznie podstawę wymiaru zasiłków Sąd oparł się na opinii biegłej uzupełnionej jej wyjaśnieniami ustnymi złożonymi na rozprawie w dniu 22 marca 2021 roku, na której biegła ostatecznie określiła tę kwotę na 6.252,10 zł. Kwota ta uwzględnia wyżej poczynione uwagi i zalicza odpowiednie premie sprzedażowe miesięczne i kwartalne, a także premie funkcyjne, wypłacone odwołującej za analizowany okres. Wobec powyższego Sąd na podstawie ww. przepisów zmienił decyzję (...) w K. z dnia 31 stycznia 2019 roku, znak: (...)i ustalił podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego przyznanych ubezpieczonej A. B. w wysokości 6.252,10 zł z odpowiednim wyrównaniem wypłaconych jej świadczeń, tj. zasiłku chorobowego od 21.05.2017r. do 20.06.2017r. wysokości 80% podstawy wymiaru, od 21.06.2017r. do 12.01.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, świadczenia rehabilitacyjnego od 13.01.2018r. do 25.02.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, zasiłku macierzyńskiego od 26.02.2018r. do 21.05.2018r., od 26.06.2018r. do 17.09.2018r., od 29.09.2018r. do 02.10.2018r., od 06.10.2018r. do 14.10.2018r. w wysokości 100% podstawy wymiaru, od 15.10.2018r. do 31.12.2018r. w wysokości 60% podstawy wymiaru oraz zasiłku opiekuńczego od 22.05.2018r. do 25.06.2018r., od 18.09.2018r. do 28.09.2018r. i od 3.10.2018r. do 5.10.2018r. w wysokości 80% podstawy wymiaru.

Oprócz kwestii ustalenia podstawy wymiaru świadczeń odwołująca również wniosła odwołanie od przedmiotowej decyzji ZUS-u w zakresie odmowy wypłaty odsetek, tj. wnosiła o przyznanie jej prawa do odsetek za opóźnienie organu rentowego w wypłaceniu jej wyrównania świadczeń. Zgodnie z art. 64 ust. 1 zd. 2 ustawy zasiłkowej zasiłki chorobowe wypłaca się nie później niż w ciągu 30 dni od daty złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. Oznacza to, iż maksymalny termin do wydania decyzji w przedmiocie prawa do zasiłku wynosi 30 dni od złożenia kompletu dokumentów. Z kolei art. 85 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. - Dz. U. z 2021 roku, poz. 423, ze zm.; dalej jako: ustawa systemowa) wskazuje, że jeżeli (...) - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które (...) nie ponosi odpowiedzialności. W orzecznictwie wskazuje się tutaj, że (...) ponosi odpowiedzialność za swoje błędy, wyróżniając błędy w wykładni prawa oraz błędy w ustaleniach faktycznych. Jeśli chodzi o błędy w ustaleniach faktycznych wskazuje się zaś, że możliwa jest sytuacja, iż przyznanie prawa do świadczenia (czy w niniejszej sprawie ustalenie prawidłowej wysokości podstawy wymiaru świadczenia) nastąpi dopiero na skutek ustaleń faktycznych sądu. Aby stwierdzić w takiej sytuacji, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za to opóźnienie, konieczne jest wykazanie, że w przepisanym terminie organ rentowy nie dysponował materiałem umożliwiającym przyznanie świadczenia (ustalenie prawidłowej wysokości podstawy wymiaru świadczenia) z uwzględnieniem jednakże tego, czy organ rentowy w ramach swoich kompetencji i nałożonych obowiązków poczynił wszystkie możliwe ustalenia faktyczne i wyjaśnił wszystkie okoliczności konieczne do wydania decyzji. Jeżeli bowiem zmiana decyzji w postępowaniu odwoławczym będzie uzasadniona ustaleniami co do takich okoliczności, które nie były i nie mogły być znane organowi rentowemu, to nie będzie podstaw do uznania, iż opóźnienie jest następstwem okoliczności za które ponosi on odpowiedzialność (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 16 maja 2017 r., sygn. akt III AUa 551/16). Analogicznie należy ocenić sytuację, w której organ rentowy zachowuje bierność i dopiero kolejne wnioski odwołującej i w efekcie skierowanie sprawy do Sądu, prowadzi do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy i ustalenia, tak jak w niniejszej sprawie, prawidłowej wysokości podstawy wymiaru świadczenia.

W niniejszej sprawie pierwotna podstawa wymiaru świadczeń przyznanych odwołującej w kwocie 3.379,12 zł została ustalona na podstawie przesłanego wówczas przez pracodawcę zaświadczenia (...) Z-3. Dopiero wnioskiem z dnia 11 października 2018 roku odwołująca zwróciła się do ZUS-u z prośbą o ponowne przeliczenie podstawy wymiaru świadczeń wskazując, że pracodawca nie podał prawdziwych danych dotyczących otrzymywanego przez nią wynagrodzenia. Sąd miał jednak na uwadze, że już dnia 31 maja 2017 roku ubezpieczona złożyła do organu rentowego zawiadomienie o błędnym odprowadzaniu składek ubezpieczeniowych od jej wynagrodzenia przez pracodawcę. Odwołująca dołączyła do tego zawiadomienia także wszelkie dokumenty i potwierdzenia przelewów, które zostały następnie przedłożone do Sądu w niniejszej sprawie, tłumacząc także wysokość poszczególnych świadczeń uzyskiwanych od pracodawcy. Wobec tego (...) dysponował już z dniem 31 maja 2017 roku wszystkimi dokumentami, na podstawie których Sąd w niniejszej sprawie doszedł do wniosku o konieczności zwiększenia podstawy wymiaru świadczeń. W takiej sytuacji, gdy z jednej strony (...) ma zaświadczenie Z-3, na którym wskazana jest kwota wyraźnie niższa, a z drugiej ma dokumentację i wniosek odwołującej, z których wynika duże prawdopodobieństwo podania nieprawdziwych danych przez pracodawcę na zaświadczeniu Z-3, organ rentowy powinien podjąć działania w celu wyjaśnienia tej sytuacji i ustalenia prawdziwej podstawy wymiaru składek i podstawy wymiaru zasiłków. Nie można bowiem zapominać, że (...) Ubezpieczeń Społecznych w ramach prowadzonego postępowania opiera się na KPA, w tym na art. 7 i 8 KPA wyrażających zasady prawdy obiektywnej i pogłębiania zaufania do obywatela, które wprost zakładają podejmowanie z urzędu działań przez organ. Z kolei art. 9 KPA wyraża zasadę udzielania informacji, zgodnie z którą (...) powinien czuwać nad tym, aby strona nie poniosła szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielać jej niezbędnych wyjaśnień i wskazówek. (...) więc był zobligowany do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego nie tylko co do podstawy wymiaru składek, ale również i co do podstawy wymiaru świadczeń, która jest z nią powiązana, a także do udzielenia odwołującej wszelkich pouczeń co do jej uprawnień w zakresie kwestionowania podstawy wymiaru składek oraz podstaw wymiaru świadczeń wskazanej przez jej pracodawcę. Jednak w aktach (...) brak jest jakiejkolwiek aktywności w tym przedmiocie, poza protokołem kontroli przeprowadzonej w dniach 1 września 2017 roku i 24 października 2017 roku. W toku kontroli pracodawca zaprzeczył, aby nieprawidłowo rozliczał składki za odwołującą, nie przedstawiając żadnej dokumentacji płacowo – księgowej. Organ na tym poprzestał, bez dalszego zbadania sprawy, wobec oczywistego sporu pomiędzy stronami co do podstawy wymiaru składek, a tym samym podstawy wymiaru zasiłków. Nie wiadomo również z akt rentowych, czy (...) zakończył postępowanie sprawdzające wydaniem jakiejkolwiek decyzji, wiadomo jedynie, że na pewno nie wydał wówczas ani decyzji ustalającej nową podstawę wymiaru składek odwołującej, ani tym bardziej decyzji ustalającej nową podstawę wymiaru przyznanych jej świadczeń z ubezpieczenia chorobowego. (...) zaniechał przesłuchania odwołującej, ani nie przeprowadził dalszego wyjaśnienia sprawy, mimo sprzeczności jej wersji z wersją podaną w toku kontroli przez pracodawcę. Nie przesłał też do ubezpieczonej żadnego zobowiązania do wytłumaczenia pojawiających się wątpliwości, a przynajmniej nie ma śladu po takich działaniach organu rentowego w aktach organu nadesłanych do Sądu. W ocenie Sądu nie można akceptować biernego zachowania (...) w tej sprawie. Organ dysponował przecież pełnymi możliwościami ustalenia prawidłowej podstawy wymiaru zasiłków już po dniu 31 maja 2017 roku. Należy bowiem jeszcze raz podkreślić, że Sąd w niniejszym postępowaniu, oprócz przesłuchania samej odwołującej i jednego świadka, które to osoby mogły być również przesłuchane przez sam (...), a przynajmniej należało wymagać od ZUS-u przesłuchania chociaż ubezpieczonej, dysponował tym samym materiałem dowodowym w postaci przelewów i dokumentów, który został już wcześniej przedłożony do ZUS-u dnia 31 maja 2017 roku.

W tym miejscu należy wskazać, że w orzecznictwie jednoznacznie uznaje się, że jako błąd obciążający organ ubezpieczeń społecznych kwalifikowano niepodjęcie z urzędu czynności zmierzających do ustalenia prawa i pozostawienie bez rozpoznania wniosku strony (wyrok SN z dnia 7 lutego 2006 roku, sygn. akt I UK 191/05 i podane tam orzecznictwo). Również w wyroku I UK 191/05 SN niewątpliwie słusznie i jakże trafnie w realiach niniejszej sprawy zauważa, że milczenia organu ubezpieczeń społecznych nie można uznać za okoliczność, za którą (...) nie ponosi odpowiedzialności. Również w doktrynie wskazuje się, że błędne ustalenie stanu faktycznego występuje w sytuacji, w której organ rentowy w ramach swoich kompetencji i nałożonych obowiązków nie dokonuje wszystkich możliwych ustaleń faktycznych i nie wyjaśnia wszystkich istotnych okoliczności warunkujących wydanie prawidłowej decyzji (tak: L. Ramlo, Komentarz do art. 85 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, LEX/2014). W tej sytuacji brak wydania decyzji ustalającej prawidłową podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, co skutkowało dalej błędnymi podstawami wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego, obciąża (...). Należy również dodać w tym miejscu, że (...) nie może tłumaczyć się konfliktem pomiędzy pracodawcą, a odwołującą, który został rozstrzygnięty dopiero przez sąd powszechny. (...) bowiem miał uprawnienia już 31 maja 2017 roku, aby samodzielnie rozstrzygnąć kwestię podstawy wymiaru zasiłków i podstawy wymiaru składek, czego nie zrobił. Organ mógł dokonać samodzielnych ustaleń, które mogły być weryfikowane dalej w postępowaniu sądowym, przy ewentualnym odwołaniu od decyzji ustalającej podstawę wymiaru zasiłków. Jednak (...) zaniechał wydania jakiejkolwiek decyzji w przedmiocie tej podstawy po zgłoszeniu zawiadomienia przez odwołującą dnia 31 maja 2017 roku. (...) nie musiał czekać na rozstrzygnięcie sporu pomiędzy odwołującą a jej pracodawcą przez Sąd, mógł bowiem samodzielnie ustalić rzeczywistą wysokość wynagrodzenia i jego składników otrzymywanych przez pracownicę. Organ ponosi więc odpowiedzialność za nieustalenie w odpowiednim terminie, liczonym od dnia 31 maja 2017 roku, prawidłowej podstawy wymiaru świadczeń przyznanych odwołującej. Wobec tego (...) powinien wypłacić odsetki odwołującej. Jeśli chodzi o termin naliczania odsetek, Sąd miał na uwadze, że żadna ze stron nie wskazała, w jakich dniach były pierwotnie wypłacone dane zasiłki, ani też kiedy powinny być wypłacone. Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy zasiłkowej (...) Ubezpieczeń Społecznych powinien wypłacić zasiłki na bieżąco, po stwierdzeniu uprawnień, nie później niż 30 dni od złożenia dokumentów niezbędnych do stwierdzenia uprawnień do zasiłków. (...) nie podał jednak w toku postępowania, kiedy były mu przedkładane poszczególne zwolnienia lekarskie, od których daty złożenia można liczyć ww. 30 dni, wobec czego Sąd posłużył się datą wypłaty poszczególnych zasiłków, jako datą, w której (...) powinien wypłacić te świadczenia, kierując się zasadą ich wypłaty na bieżąco. Daty wypłaty poszczególnych świadczeń wynikają z karty zasiłkowej załączonej do akt (...). Jednocześnie ostatnim dokumentem potrzebnym do stwierdzenia prawidłowej wysokości świadczeń jest dokumentacja, o której mowa wyżej, czyli złożona dnia 31 maja 2017 roku. I tak zasiłek chorobowy za okres od 21 maja 2017 roku do 6 czerwca 2017 roku został wypłacony dnia 30 czerwca 2017 roku, wobec czego odsetki od kwoty jego wyrównania do prawidłowej wysokości należą się od dnia 1 lipca 2017 roku, co jednocześnie jest terminem przypadającym na 30 dni po otrzymaniu przez (...) całej dokumentacji stanowiącej podstawę do prawidłowego obliczenia wysokości tego zasiłku, a co miało miejsce, jak już wyżej wskazano, dnia 31 maja 2017 roku. Kolejny zasiłek chorobowy za okres od 7 czerwca 2017 roku do 20 czerwca 2017 roku został wypłacony dnia 10 lipca 2017 roku, odsetki należą się więc od dnia 11 lipca 2017 roku. Zasiłek chorobowy za okres od 21 czerwca 2017 roku do 26 lipca 2017 roku został wypłacony dnia 26 lipca 2017 roku, odsetki należą się więc od dnia 27 lipca 2017 roku. Zasiłek chorobowy za okres od 27 lipca 2017 roku do 11 sierpnia 2017 roku został wypłacony dnia 25 sierpnia 2017 roku, odsetki należą się więc od dnia 26 sierpnia 2017 roku. Zasiłek chorobowy za okres od 12 sierpnia 2017 roku do 8 września 2017 roku został wypłacony dnia 11 września 2017 roku, odsetki należą się więc od dnia 12 września 2017 roku. Zasiłek chorobowy za okres od 9 września 2017 roku do 6 października 2017 roku został wypłacony dnia 5 października 2017 roku, odsetki należą się więc od dnia 6 października 2017 roku. Zasiłek chorobowy za okres od 7 października 2017 roku do 8 listopada 2017 roku został wypłacony dnia 9 listopada 2017 roku, odsetki należą się więc od dnia 10 listopada 2017 roku. Zasiłek chorobowy za okres od 9 listopada 2017 roku do 8 grudnia 2017 roku został wypłacony dnia 11 grudnia 2017 roku, odsetki należą się więc od dnia 12 grudnia 2017 roku. Zasiłek chorobowy za okres od 9 grudnia 2017 roku do 12 stycznia 2018 roku został wypłacony dnia 25 stycznia 2018 roku, odsetki należą się więc od dnia 26 stycznia 2018 roku. Świadczenie rehabilitacyjne za okres od 13 stycznia 2018 roku do 25 lutego 2018 roku zostało wypłacone dnia 9 marca 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 10 marca 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 26 lutego 2018 roku do 31 marca 2018 roku został wypłacony dnia 16 kwietnia 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 17 kwietnia 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 1 kwietnia 2018 roku do 30 kwietnia 2018 roku został wypłacony dnia 30 kwietnia 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 1 maja 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 1 maja 2018 roku do 21 maja 2018 roku został wypłacony dnia 30 maja 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 31 maja 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 26 czerwca 2018 roku do 30 czerwca 2018 roku został wypłacony dnia 29 czerwca 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 30 czerwca 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 1 lipca 2018 roku do 31 lipca 2018 roku został wypłacony dnia 31 lipca 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 1 sierpnia 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 1 sierpnia 2018 roku do 26 sierpnia 2018 roku został wypłacony dnia 31 sierpnia 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 1 września 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 27 sierpnia 2018 roku do 17 września 2018 roku i od 29 września 2018 roku do 30 września 2018 roku został wypłacony dnia 28 września 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 29 września 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 1 października 2018 roku do 2 października 2018 roku i od 6 października 2018 roku do 31 października 2018 roku został wypłacony dnia 31 października 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 1 listopada 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 1 listopada 2018 roku do 30 listopada 2018 roku został wypłacony dnia 30 listopada 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 1 grudnia 2018 roku. Zasiłek macierzyński za okres od 1 grudnia 2018 roku do 31 grudnia 2018 roku został wypłacony dnia 21 grudnia 2018 roku, wobec czego odsetki należą się od dnia 22 grudnia 2018 roku. Z kolei kwoty zasiłku opiekuńczego za okresy od 22 maja 2018 roku do 25 czerwca 2018 roku, od 18 września 2018 roku do 28 września 2018 roku oraz od 3 października 2018 roku do 5 października 2018 roku zostały wypłacone z dniem 30 listopada 2018 roku, wobec czego odsetki od ich wyrównania należą się od 1 grudnia 2018 roku.

Wobec powyższego Sąd na podstawie ww. przepisów zmienił decyzję(...)w K. z dnia 31 stycznia 2019 roku, znak: (...), także w zakresie odmowy wypłaty odsetek w ten sposób, że przyznał odwołującej A. B. prawo do odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych: