Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1320/19

Uzasadnienie dotyczy całości wyroku

USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

J. T.

Czyn opisany w części wstępnej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. W dniu 04.08.2019 r. pokrzywdzona D. M. przyjechała wraz z córką J. M. oraz córki konkubentem Ł. C. i ich synem, na posesję należącą do T. M. (męża pokrzywdzonej) w L. ul. (...). J. M. chciała się dowiedzieć, czy ojciec przyjdzie na chrzest jej syna. T. M. nie było w domu.

2. J. M. oraz D. M. weszły na teren posesji i zastały tam m. in. A. P., K. T. oraz oskarżoną J. T.. Pokrzywdzona zaczęła wypytywać o męża, chciała ustalić, gdzie jest. Wówczas K. T. kazał kobietom opuścić posesję, używając przy tym wulgarnych słów, na co pokrzywdzona odpowiedziała, że zrobili sobie z tego miejsca melinę i wraz z córką poszła do domu T. M..

3. Oskarżona poszła za D. M. i krzycząc, przeklinają, zażądała aby ta opuściła posesję, uderzając przy tym pokrzywdzoną pięściami po głowie. W tym samym czasie do J. T. dołączył, jej obecny mąż, K. T. i oboje kilka razy uderzyli D. M. po głowie. Gdy do pokoju weszła I. O. (teściowa oskarżonej), to jej stanowcza rekcja zakończyła zdarzenie. Pokrzywdzona wróciła do samochodu, którym tam przyjechała. W samochodzie czekała na nią córka z rodziną.

4. A. P. podszedł do w/w samochodu, otworzył drzwi od strony gdzie siedziała D. M. i uderzył ją pięścią w lewy łuk brwiowy.

5. Na skutek pobicia przez oskarżoną oraz K. T., pokrzywdzona doznała urazu powierzchownego głowy i twarzy – stłuczenia, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni.

zeznania świadków:

- D. M.

- J. M.

- Ł. C.

- dokumentacja medyczna,

- tablica poglądowa,

- notatniki służbowe,

- notatka urzędowa,

- protokół okazania

- opinia lekarska

k.191, 192, 2, 22-23, 38-39

k.191v., 10-11

k.229v. -230, 13

k.3

k.19-20, 33-34

k.25-31

k.32, 73, 85

k.22-23, 39-39

k.16-17

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

J. T.

Czyn opisany w części wstępnej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Pokrzywdzona bez żadnego zaproszenia i upoważnienia weszła na teren działki, więc została „wyprowadzona”.

2. Nikt z obecnych na działce nie uderzył D. M., to ona była agresywna, opluła K. T., chciała się „szarpać”.

3. Gdy pokrzywdzona była w samochodzie, to nie została uderzona, tylko na pytanie A. P. – „o co chodzi”, podrapała go.

4. Opuszczając posesję D. M. nie miała żadnych śladów na twarzy świadczących o jej pobiciu.

- wyjaśnienia oskarżonej

- zeznania świadków:

- K. T.

- I. O.

- A. P.

k.190v., 191v.

k.191v.-192

k.252-253

k.253-254

OCena DOWOdów

1.3.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 – 5

zeznania świadków:

- D. M.

- J. M.

- Ł. C.

dowody wymienione na k.254

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom wymienionych obok świadków, albowiem są one spójne i co istotne, każdy ze świadków zeznawał zgodnie z tym, jak zaobserwował i zapamiętał opisywane przez siebie zdarzenia. Oczywiście sąd zwrócił uwagę na fakt, że według m.in. oskarżonej, to D. M. w dniu zdarzenia miała być pod wpływem alkoholu, jednakże nie zmienia to oceny wiarygodności zeznań pokrzywdzonej, jak i towarzyszących jej członków rodziny. W tej kwestii istotne jest to, że żaden z tych świadków nie wyolbrzymiał roli któregokolwiek z napastników. Ł. C. przyznał, że „ciężko mi określić, czy mama mojej partnerki piła alkohol tego dnia” (k.229v.). Ale jednocześnie nie miał wątpliwości, że „pani D. była podrapana, było widać, że na pewno była szarpana, (…), miała roztrzepane włosy”, była zakrwawiona na twarzy. Z kolei J. M. przyznała, że nie widziała momentu, kiedy A. P. uderzył jej mamę, jak również potwierdziła, że z obawy właśnie przez A. P. wyszła z domu ojca i nie widziała gdy do ataku na pokrzywdzoną dołączył K. T.. Ten przebieg zdarzeń zna wyłącznie z relacji mamy.

Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia ujawnionych w sprawie dowodów nieosobowych, nie była przedmiotem zarzutów stron oraz nie wzbudziła wątpliwości sądu. Dotyczy to także dokumentacji medycznej oraz opinii lekarskiej, z której jednoznacznie wynika, że D. M. doznała wyżej opisanych obrażeń i co ważne, w ocenie biegłego mogły one powstać w okolicznościach przez nią opisywanych. Dowody te zostały sporządzone poprawnie, kompleksowo i w sposób zgodny ze standardami rzetelnego postępowania, z tych też względów sąd nie odmówił im wiarygodności.

1.4.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1 – 3

wyjaśnienia oskarżonej

- zeznania świadków:

- K. T.

- I. O.

- A. P.

Wyjaśnienia oskarżonej w zakresie w jakim nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, są niewiarygodne nie tylko dlatego, że pozostają w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonej, ale także i z tego powodu, że w zasadniczych kwestiach są one nielogiczne. J. T., jak i K. T., czy też A. P. przekonywali, że zareagowali wyłącznie na agresywne zachowanie D. M.. Czyli należałoby przyjąć, że pokrzywdzona sama, bez żadnego racjonalnego powodu, zareagowała agresją na ich obecność na terenie posesji, należącej do jej męża, a następnie w pojedynkę zaatakowała K. T., J. T. oraz A. P.. Jednakże i ta wersja wydarzeń pozostaje w sprzeczności z zeznaniami K. T., który przekonywał, że „jestem pewien, że nie było nawet szamotaniny z udziałem pokrzywdzonej” (k.192). Także A. P. zeznał, że „nie widziałem, żeby ta kobieta była przez kogoś bita czy szarpana” (k.254), ale przyznał, że nie widział całego zdarzenia. Z kolei I. O. stwierdziła, że gdy D. M. weszła do domu, to „od razu uderzyła K. w twarz, nic przy tym nie powiedziała” (k.252) i jak „byliśmy w domu to nikt nie uderzył pokrzywdzonej” (k.253).

W ocenie sądu, wyjaśnienia oskarżonej oraz zeznania w/w świadków zmierzały jedynie do umniejszenia ich roli w przebiegu przedmiotowych zdarzeń i niejako obciążenie D. M. całą odpowiedzialnością. Taki opis już w sam w sobie jest niewiarygodny, ponieważ zmierza do przedstawienia pokrzywdzonej, jako osoby agresywnej, zaś osoby przez nią atakowane, w tym oskarżona, nie odpowiedziały wobec niej żadną agresją. Jednakże pomijając w tym miejscu treść zeznań pokrzywdzonej, to ta wersja wydarzeń pozostaje także w całkowitej sprzeczności z w/w dokumentacją medyczną i z wnioskami biegłego M. R.. Skoro miało nawet nie dojść do szamotaniny, to tym samym nie byłoby żadnego logicznego wytłumaczenia dla obrażeń jakie w dniu 04.08.2019 r. doznała D. M..

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

część orzecznicza wyroku

J. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Należy wskazać, że z pobiciem mamy do czynienia wtedy, gdy dwie osoby lub więcej dopuszcza się napaści na inną osobę lub osoby, napaści mającej postać szeroko rozumianych „rękoczynów", przy czym w przypadku pobicia ma miejsce wyraźny podział ról na stronę atakującą i stronę atakowaną (por. A. Marek, Kodeks..., 2010, s. 390). Z tego też powodu nie ma żadnych wątpliwości, że J. T. swoim czynem wyczerpała dyspozycję art.158§1kk w zb. z art.157§2kk w zw. z art.11§2kk. W dniu 04.08.2019 r. w L. działając wspólnie i w porozumieniu z K. T. brała udział w pobiciu D. M. w ten sposób, że bili pokrzywdzoną pięściami po głowie, w wyniku czego doznała ona obrażeń ciała w postaci powierzchownego urazu głowy i twarzy – stłuczenia, co stanowiło naruszenie czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni. Przy takiej ocenie zasadnicze znaczenie miało ustalenie początku zajścia, że to D. M. została pierwsza zaatakowana i nie traci ona statusu pokrzywdzonej nawet jeśli, jako osoba napadnięta podjęła obronę.

Działanie oskarżonej, uderzenia w okolice głodowy, naraziło jednocześnie pokrzywdzoną na powstanie skutku określonego w art.157§1kk, czyli stwarzało bezpośrednie niebezpieczeństwo średniego uszczerbku na zdrowiu. Zwłaszcza, że na skutek agresywnego zachowania obojga napastników, D. M. doznała tzw. lekkiego uszczerbku na zdrowiu. Tym samym doszło do kumulatywnego zbiegu w/w przepisów, ponieważ zgodnie z przepisem art.11§1kk, ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo.

☐

1.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

-----------------

----------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

------------------------------------------------------

☐

1.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---------------

-------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

------------------------------------------------------------------

☐

1.4.  Umorzenie postępowania

-------------

---------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----------------------------------------------------

☐

1.5.  Uniewinnienie

---------------------

----------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

------------------------------------------------------------------

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. T.

część orzecznicza wyroku

--------------

Orzeczona kara 7 miesięcy pozbawienia wolności uwzględnia cele wychowawcze w stosunku do oskarżonej, jak i potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Na taki wymiar kary zasadniczy wpływ miał fakt, że:

- J. T. nie tylko nie przyznał się do winy i kwestionowała zeznania pokrzywdzonej, ale także nie przeprosił za swoje zachowanie, nie wyraziła żadnej skruchy, przez całe postępowanie przekonywała, że obciążające ją dowody są niewiarygodne; -

- właściwości osobiste oskarżonej, powielanie tego samego modelu zachowania, łatwość z jaką narusza kolejne normy prawa karnego; -

- oskarżona była już dziewięciokrotnie prawomocnie skazywania, wprawdzie głównie za przestępstwa przeciwko mieniu, jednakże nie zmienia to faktu, że dotychczas prowadzona resocjalizacja nie dała pozytywnego rezultatu, kary pozbawienia wolności orzekane z warunkowym zawieszeniem ich wykonania zostały wprowadzone do wykonania.

Wprawdzie wyrokiem nakazowym wydanym w niniejszej sprawie, sąd pierwotnie wymierzył oskarżonej karę 2 lat ograniczenia wolności, jednakże przeprowadzony proces wykazał, że jest to kara, która nie spełnia wymogów przewidzianych w art.53kk. Nie można także pominąć faktu, że w sprawie II K 1078/16 J. T. była już prawomocnie skazana na karę ograniczenia wolności, gdzie sąd ostatecznie orzekł karę zastępczą pozbawienia wolności. Poza tym, także ostatnim wyrokiem wydanym w sprawie II K 249/19 z dnia 06.05.2019 r., skazano oskarżoną na karę 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności, bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

------------

------------------

-------------

---------------------------------

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--------------------------------------------

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Stosownie do dyspozycji przewidzianej w treści art.624§1kpk, kosztami procesu sąd w całości obciążył Skarb Państwa. J. T. obecnie odbywa karę pozbawienia wolności i nie posiada żadnego stałego źródła dochodu, ani też majątku, który umożliwiłby jej spłatę powyższej należności.

1Podpis