Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 598/ 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 13 lipca 2021 roku w sprawie VII K 821/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1.- zarzut obrazy przepisów prawa procesowego tj. art. 170 §1 pkt 5 kpk ; poprzez oddalenie na tej podstawie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego o zwrócenie się do Aresztu Śledczego w/m i załączenie pełnego zapisu z kamer monitoringu, co do przedmiotowego zdarzenia (w tym monitoringu z celi) oraz uznanie, iż wniosek ten zmierzał do przedłużenia postępowania, w sytuacji gdy obrońca uzyskała informację o niekompletności zapisu video załączonego do akt dopiero na ostatnim terminie rozprawy;

2. zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy wskazane okoliczności zdarzenia (naruszenie nietykalności polegające jedynie na złapaniu jedną ręką za koszulę, czas trwania zdarzenia równy 2 sekundom, oskarżony sam odstąpił od dalszych niewłaściwych zachowań, żałuje swojego czynu, przyznał się do winy i wyjaśnił okoliczności zdarzenia) nie uzasadniają tak wysokiego jej wymiaru;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne (1,2)

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W pierwszym rzędzie należy wskazać, iż sąd I instancji przeprowadził prawidłowo i wnikliwie postępowanie dowodowe, a na jego podstawie sformułował logiczne i trafne wnioski, mieszczące się w granicach swobodnej oceny dowodów określonych w art. 7 kpk, uwzględniając zasady prawidłowego rozumowania oraz wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. Wobec powyższego, sąd okręgowy w pełni aprobuje poczynione przez sąd rejonowy ustalenia faktyczne i rozważania prawne.

Sąd okręgowy uznał, iż podniesiony w apelacji zarzut obrazy prawa procesowego (2) jest bezpodstawny. O tym jakiego rodzaju nagranie załączone z monitoringu jednostki penitencjarnej do akt sprawy, obrońca przy dołożeniu minimum starań mógł powziąć wiedzę w okresie czasu już od dnia 7 czerwca 2021r. (data załączenia do akt przedmiotowego nagrania), a o samym zwróceniu się sądu o jego przesłanie wiedział od dnia 20 maja 2021r. Co więcej, o fakcie jego faktycznego załączenia do akt obrońca powziął wiadomość w dniu 17 czerwca 2021r., kiedy zapoznawał się z aktami sprawy. Także oskarżony mógł swobodnie zapoznawać się z aktami sprawy, albowiem wobec załączenia nowych dowodów, akta zostały mu przesłane (z urzędu) przez Sąd Rejonowy do Aresztu Śledczego w/m (k.170). W żadnym więc razie nie sposób jest twierdzić, iż obrońca został zaskoczony na ostatnim terminie rozprawy informacją, jakoby nagranie „nie było pełne”. Inną kwestią jest także to, że nie wykazano, by przesłane nagranie było niepełne oraz nie próbowano nawet wykazać, jakiej jego części brak jest w aktach sprawy (wydaje się, iż oświadczenie oskarżonego w tej kwestii nie dotyczy tego, co zostało nagrane na jednej z kamer, lecz odnosi się on do ewentualnego innego nagrania tj. z innej kamery). Nagranie zostało przesłane do sądu z Aresztu Śledczego w/w jako „pełne” tj. dokumentujące wszystko to, co nagrało się na monitoringu (z korytarza). Dodatkowo zważyć należy, iż przebieg zdarzenia, do którego przyznawał się S. G., a któremu towarzyszyli bezpośredni świadkowie, nie był kwestionowany przez żadną ze stron procesu. W tej sytuacji sięgnięcie przez sąd rejonowy po podstawę z art. 170 § 1 pkt 5 kpk nie stanowi obrazy postepowania, o jakiej mowa w art. 438 pkt 2 kpk.

Odnośnie zarzutu z punktu 1, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów powszechnych i Sądu Najwyższego o rażącej niewspółmierności wymierzonej kary w sensie jej surowości lub łagodności możemy mówić jedynie wówczas, gdy wymiar tej kary w sposób rażący, to jest jaskrawy, wyraźny czy oczywisty, nie odpowiada zawartym w art. 53 kk dyrektywom jej wymiaru, a w szczególności ustalonemu stopniowi społecznej szkodliwości oraz limitującemu wymiar kary ustalonemu stopniowi winy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 maja 2010 r., sygn. akt II AKa 82/10, LEX nr 621421; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2017 r., sygn. akt SNO 5/07, LEX nr 569073).

Wywiedziona przez obrońcę skarga apelacyjna nie zarzucała błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych przez sąd I instancji, w szczególności w zakresie ustaleń, co do okoliczności, które mają znaczenie dla oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu S. G. (2) i prawidłowej wobec niego represji karnej. Analiza apelacji prowadzi także do wniosku, iż o tym, że w ocenie apelanta dokonany w sprawie wymiar kary (tj. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności) jest rażąco wysoki, decydować miały okoliczności takie jak to, że naruszenie nietykalności polegało jedynie na złapaniu jedną ręką za koszulę pokrzywdzonego, co trwało zaledwie 2 sekundy, a oskarżony sam odstąpił od dalszych niewłaściwych zachowań, przy czym żałuje swojego czynu, przyznał się do winy i wyjaśnił okoliczności zdarzenia. Tymczasem (niemal) wszystkie w/w okoliczności zdarzenia zostały już zauważone i uwzględnione przy dokonanym wymiarze kary. Okolicznością ocenioną inaczej, a przy tym prawidłowo przez sąd meriti, jest to, iż szarpnięcie pokrzywdzonego było na tyle silne, iż urwał tzw. bezpieczny krawat G. M. oraz guzik od jego koszuli, a sam pokrzywdzony został odciągnięty od kraty przez swoich kolegów – innych funkcjonariuszy, którzy rzucili mu się na pomoc. Sąd odwoławczy zważył także, że apelant pomija milczeniem szereg okoliczności obciążających dla oskarżonego przy wymiarze kary, a przy tym okoliczności o wyjątkowo ciężkim kalibrze. Otóż oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną, w tym za przestępstwa z użyciem przemocy, a swojego czynu dopuścił się w warunkach recydywy podstawowej.

Znamiennym jest także to, że dopuścił się kolejnego przestępstwa na terenie więzienia, co wskazuje, że dotychczasowe metody wychowawcze (orzekane kary) okazały się niewystarczające dla osiągnięcia zamierzonych celów skoro, nawet przebywając w izolacji oskarżony nie chce podporządkować się porządkowi prawnemu i łamie go w sposób rażący. Jest osobą wciąż jeszcze bardzo młodą, ale przy tym bardzo wysoce zdemoralizowaną i niebezpieczną dla otoczenia (będąc osadzonym już zakwalifikowany jest jako „niebezpieczny”). Skazany musi także liczyć się z tym, że każde jakikolwiek nowe przestępstwo, w jego sytuacji będzie wiązać się z wymiarem kary uwzględniającym wyjątkowo bogatą przeszłość kryminalną. Przecież brak oczekiwanej zmiany w zachowaniu sprawcy, którego nie była w stanie „wychować” żadna wcześniej stosowana kara bezwzględna pozbawienia wolności, najczęściej oznaczać będzie, że żadna inna łagodniejsza kara (łagodniejszego rodzaju) z natury rzeczy, będzie miała niewielkie szanse na osiągnięcie zmierzonych celów.

W tej sytuacji wymiar kary 6 miesięcy pozbawienia wolności w przedmiotowej sprawie w żadnym razie nie nosi cech rażącej surowości w rozumieniu art. 438 pkt 4 kpk.

Wniosek

- o zmianę wyroku i orzeczenie kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

- wskazano w punkcie 3.1 odnośnie zarzutu nr 1;

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- wyrok i wszystkie rozstrzygnięcia;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- podano powyżej w rubryce 3.1.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych. Zdaniem sądu oskarżony jako osoba bez majątku, nie pracująca (bez szans na tokową pracę w warunkach izolacji z powodu zakwalifikowania osadzonego), a przy tym mająca do odbycia wieloletnia karę pozbawienia wolności nie jest w stanie ich uiścić. Wynagrodzenie obrońcy z urzędu określono na poziomie minimalnym uwzględniając nakład jego pracy i wpływ na ostatecznie rozstrzygnięcie sprawy.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kara

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana