Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2012 roku Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości położnej w Ł. przy ulicy (...) wniosła w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zasądzenie od M. B. kwoty 3 256,23 zł tytułem zaliczek na koszty zarządu oraz eksploatacji lokalu i części wspólnych nieruchomości wraz odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W dniu 27 marca 2012 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego dnia 16 kwietnia 2012 roku pozwana wniosła sprzeciw.

Sprawa została przekazana Sądowi Rejonowemu dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi zgodnie z właściwością.

Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2013 roku o sygn. akt II C 1103/12 Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi zasądził od M. B. na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy (...) kwotę 3 991,16 zł z ustawowymi odsetkami w zakresie kwoty 2 048,54 zł od dnia 5 października 2012 roku oraz w zakresie kwoty 1 942,62 zł od dnia 16 listopada 2012 roku do dnia zapłaty i w tym zakresie nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności. Nadto, umorzył postępowanie w zakresie odsetek ustawowych od kwoty 1207,69 zł od dnia 15 października 2012 roku do dnia 15 listopada 2012 roku i rozłożył zasądzoną od M. B. kwotę na 8 miesięcznych rat oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 695 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że M. B. przysługuje odrębna własność lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w Ł. przy ulicy (...), gdzie zarząd nad częścią wspólną sprawuje Wspólnota Mieszkaniowa. Z uwagi na fakt, że pozwana nieregularnie opłacała zaliczki na kosztu zarządu oraz eksploatacji swojego lokalu i części wspólnych powódka wezwała ją do uiszczenia kwoty 3 256,23 zł. Pozwana dwukrotnie zobowiązywała się do zapłaty należności, jednakże mimo podejmowanych przez powódkę czynności uiściła jedynie kwotę 1000 zł.

Wnosząc pozew do Sądu powódka pierwotnie żądała zasądzenia kwoty 3 256,23 zł, a następnie jej pełnomocnik rozszerzył powództwo do kwoty 3 991,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 2 048,54 od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz od kwoty 1942,62 zł od dnia 16 listopada 2012 roku do dnia zapłaty. Jednocześnie powódka cofnęła wniosek o zasądzenie odsetek od kwoty 1207,69 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 15 listopada 2012 roku i zrzekła się tego roszczenia.

Sąd uznał, że roszczenie powódki o zapłatę jest zasadne, albowiem strona powodowa wykazała fakt istnienia zaległości z tytułu zaliczek na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Niezależnie od powyższego pozwana uznała powództwo wnosząc o rozłożenie należności na raty.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, iż omyłkowo zasądził odsetki ustawowe od dnia 5 października 2012 roku, podczas gdy z akt sprawy i okoliczności wynikało, że odsetki powinny być zasądzone od dnia 22 lutego 2012 roku do dnia zapłaty na podstawie art. 482 § 1 k.c. zgodnie z żądaniem pozwu.

Apelację od wymienionego wyroku w zakresie dotyczącym odsetek ustawowych od kwoty 2 048,54 zł za okres od dnia 22 lutego 2012 roku do dnia 4 października 2012 roku wywiodła strona powodowa podnosząc zarzut naruszenia art. 316 § 1 k.p.c. poprzez nieuwzględnienie, iż powódka żądała w uznanym przez pozwaną powództw zasądzenie odsetek od dnia wytoczenia powództwa, tj. 22 lutego 2012 roku. Powódka wniosła o zmianę orzeczenia w zaskarżonej części poprzez zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki odsetek ustawowych od kwoty 2 048,54 zł od dnia 22 lutego 2012 roku do dnia zapłaty i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego, w tym zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd zważył, co następuje:

Apelacja była zasadna.

Zgodnie z art. 316 § 1 k.p.c. po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Jednocześnie, wedle art. 213 § 2 k.p.c. Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjności materialnej pozwanego, który za zasadne uznaje zarówno roszczenie powoda, jak i przytoczone na jego poparcie okoliczności faktyczne, a w konsekwencji godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego żądanie pozwu.

W przedmiotowej sprawie pozwana, uprzednio pouczona o skutkach swego oświadczenia, uznała powództwo w całości, tj. zarówno co do roszczenia głównego, jak i odsetek. Zgodnie z pismem z dnia 5 listopada 2012 roku powódka wnosiła o zasądzenie kwoty 3 991,16 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 2 048,54 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a jednocześnie cofnęła wniosek o zasądzenie odsetek od kwoty 1 207,69 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 15 listopada 2012 roku. Pozew został złożony w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 22 lutego 2012 roku, a zatem zgodnie z żądaniem, które zostało uznane przez pozwaną, odsetki należały się powódce od tego dnia, na co słusznie zwrócił uwagę Sąd Rejonowy, wskazując, że zasądzenie odsetek od innej daty było jedynie wynikiem omyłki.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok i orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sad Okręgowy orzekł w oparciu o zasadę wynikającą z treści art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Na koszty powódki poniesione w postępowaniu odwoławczym złożyły się: uiszczona przez nią oplata stosunkowa od apelacji w kwocie 30,00 zł oraz wynagrodzenie jej pełnomocnika, ustalone w kwocie minimalnej 60,00 zł (na podstawie z § 6 pkt 1 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu).