Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z 12.05.2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał M. P., prawo do emerytury od 1.04.2021 r., to jest od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Zakład zawiesił wypłatę emerytury, wobec zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia, gdyż może być wypłacane tylko jedno - wyższe lub wybrane przez ubezpieczonego.

/decyzja - akta ZUS plik II/

W dniu 8.06.2021 r. wnioskodawca złożył odwołanie od ww. decyzji wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do wypłaty emerytury. Skarżący powołał się na wyrok SN z dnia 24.01.2019 r. (I UK 426/17), tj. wykładnię przepisu art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej polegającą na dopuszczeniu możliwości pobierania przez byłych żołnierzy zawodowych dwóch świadczeń emerytalnych, zarówno emerytury cywilnej jak i emerytury wojskowej. Tym samym w sprawie doszło do naruszenia przez organ rentowy konstytucyjnej zasady równości wyrażonej w art. 32 ust. 1 Konstytucji, z której wynika nakaz jednakowego traktowania podmiotów prawa w obrębie określonej klasy (kategorii).

/odwołanie k. 2-4/

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację.

ZUS nadto wskazał, że podnoszona przez wnioskodawcę judykatura dotycząca kwestii spornej odnosi się do jednostkowych, określonych spraw.

/odpowiedź na odwołanie k. 5-6, pismo procesowe k. 14/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił co następuje:

Wnioskodawca M. P. urodził się (...)

/bezsporne/.

Wnioskodawca ma przyznane prawo do emerytury wojskowej na mocy decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego z 18.02.2003 r., której wysokość została obliczona według zasad określonych w art. 15 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, z tytułu wysługi lat wg zestawienia wynoszącej 75% podstawy wymiaru (nie więcej niż 75% tej podstawy). Do ustalenia wysokości należnego wnioskodawcy świadczenia przyjęto okres służby w Wojsku Polskim i z nią równorzędne. Przy ustaleniu należnej ubezpieczonemu emerytury wojskowej nie uwzględniono żadnych okresów składkowych i nieskładkowych po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej.

/bezsporne, decyzja k. 14, załącznik do decyzji k. 13 akt (...) załączonych do pisma procesowego z 20.09.2021 r. k. 20, pismo (...) k. 20/

Wnioskodawca po zakończeniu służby wojskowej pozostawał w zatrudnieniu na podstawie umów o pracę w latach 2003-2010, 2013-2018.

/bezsporne, poświadczenia dla celów świadczeń emerytalno – rentowych - akta ZUS plik II/

W dniu 19.04.2021 r. ubezpieczony złożył do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o emeryturę.

/wniosek k. 1-3 akt ZUS plik II/

Decyzją z 6.05.2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił kapitał początkowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 r. Wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniosła 14.694,79 zł.

/decyzja k. 3-3v, obliczenie wskaźnika k. 4 akt ZUS plik I/

Zaskarżoną decyzją z 12.05.2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał M. P. prawo do emerytury od 1.04.2021 r., to jest od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Zakład zawiesił wypłatę emerytury wobec zbiegu prawa do więcej niż jednego świadczenia, gdyż może być wypłacane tylko jedno - wyższe lub wybrane przez ubezpieczonego.

/decyzja - akta ZUS plik II/

Tak ustalony stan faktyczny sprawy przyjęty został na podstawie dokumentów, zgromadzonych w aktach sprawy i załączonych aktach ZUS, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron i którym , Sąd, w całości, dał wiarę.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne.

Na wstępie należy podnieść, że, w niniejszym postępowaniu, Sąd rozpoznał sprawę na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 148 ¹ § 1 i 3 kpc, zgodnie z którym Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, między innymi w sytuacji, gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy. W rozpoznawanej sprawie, strony nie wnosiły o rozpoznanie sprawy na rozprawie w pierwszym piśmie procesowym, a złożone dotychczas pisma procesowe i brak wniosków dowodowych, dawały podstawę do przyjęcia, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. W przypadku, gdy głosy stron miałyby się ograniczyć tylko do powtórzenia argumentacji zawartej w pismach procesowych, to wyznaczanie rozprawy tylko w tym celu nie wydaje się uzasadnione. /por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 26.06.2018, III AUa 1815/17, wyrok SA w Warszawie z dnia 26.04.2018, VI ACa 1694/17/. W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 148 ¹ § 1 k.p.c. uznał, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne, co w konsekwencji pozwoliło na rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym.

Stan faktyczny niniejszej sprawy był w całości między stronami niesporny, bowiem zaistniały spór miał wyłącznie charakter prawny. Wnioskodawca domagał się, bowiem, przyznania prawa do wypłaty emerytury z ZUS.

Zgodnie z art. 95 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1621 ze zm.), w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. W myśl art. 95 ust. 2, przepis ust. 1 ustawy emerytalnej, stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 18e ustawy z 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Zgodnie z aktualną linią orzeczniczą Sądu Najwyższego, o zastosowaniu wyjątku od zasady wypłacania jednego świadczenia, decyduje brak możliwości obliczenia emerytury wojskowej przy uwzględnieniu "cywilnego" stażu emerytalnego, a nie data przyjęcia żołnierza zawodowego do służby wojskowej (art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych). Przy czym ten "brak możliwości" nie występuje wtedy, gdy emeryt wojskowy nie decyduje się na złożenie wniosku o doliczenie po zwolnieniu ze służby wojskowej okresów składkowych i nieskładkowych, choć mogą one zwiększyć podstawę wymiaru emerytury do 75%. Wspólnym bowiem mianownikiem uzasadniającym prawo do dwóch świadczeń są uwarunkowania wynikające z przepisów prawa niepozwalające na wykorzystanie stażu "cywilnego" w emeryturze wojskowej, a nie wybór emeryta wojskowego. /tak SN w wyroku z dnia 24.01.2019 r, I UK 426/17, legalis nr 1866677/.

Należy przypomnieć, że do wysługi emerytalnej żołnierza i funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2.01.1999 r., zalicza się posiadane przed powołaniem/przyjęciem do służby okresy składkowe i nieskładkowe w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z FUS (art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.ż.z. i art. 16 ust. 1 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw). Owe okresy uwzględnia się w ten sposób, że emerytura wojskowa i policyjna wzrasta o 2,6% podstawy wymiaru za nie więcej niż 3 lata okresów składkowych poprzedzających służbę (a o 1,3% za każdy następny rok i 0,7% za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę) oraz podlega zwiększeniu - w wyniku doliczenia okresów przypadających po zwolnieniu ze służby - o 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe po dniu 31 grudnia 1998 r. lub za okres nieopłacania składek z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia, pod warunkiem że emerytura ta wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru i emeryt ukończył 50/55 lat życia albo stał się inwalidą (art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.ż.z. i art. 14 ust. 4 ustawy o z.e.f. w zw. z art. 15 tych ustaw).

W rozpoznawanej sprawie, ubezpieczony pobiera emeryturę wojskową od początku w maksymalnej wysokości - 75 % podstawy wymiaru, wobec czego, nie ma on możliwości włączenia okresów "cywilnego" stażu emerytalnego do algorytmu obliczenia wysokości emerytury wojskowej. Zatem ma prawo do wypłaty dwóch świadczeń. Tym samym, zachodzi omawiany wyjątek.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.

K.W.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi (nieprofesjonalnemu ) organowi rentowemu, wyrażając zgodę na wypożyczenie akt emerytalnych i wnioskodawczyni.