Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2021 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Witold Rękosiewicz

po rozpoznaniu dnia 26 października 2021 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania (...) sp. z o.o. z siedzibą w G.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o wymierzenie kary pieniężnej

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki

z dnia 27 marca 2019 r. nr (...)

1)  oddala odwołanie,

2)  zasądza od (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Witold Rękosiewicz.

Sygn. akt XVII AmE 172/19

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes URE, pozwany) decyzją z dnia 27 marca 20219 r. nr (...), na podstawie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r., poz. 755 z późn. zm., dalej Pe lub Ustawa) w zw. z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007 r. Nr 133, poz. 924, dalej: Rozporządzenie w sprawie ograniczeń) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn.zm.) w związku z art. 30 ust. 1 Pe, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu w dniu 22 maja 2017 r., na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. (Spółka, Odbiorca, powód) kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r., orzekł, że:

1. (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. w dniach 10- 31 sierpnia 2015 r., w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w G. przy ul. (...), naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy.

2. Za działanie wymienione w pkt 1 wymierzył Spółce karę pieniężną w kwocie 50 877 zł.

(...) sp. z o.o. z siedzibą w G. w złożonym odwołaniu zaskarżyła decyzję Prezesa URE w całości.

Zaskarżonej decyzji powód zarzucił naruszenie:

1.  art. 11 i art. 11d ust. 3 Prawa energetycznego w zw. z art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe poprzez błędne zastosowanie przez Prezesa URE polegające na uznaniu, że (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. w odniesieniu zlokalizowanego w G. przy ul. (...), naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w okresie 10-31. 08. 2015 r., co podlega karze pieniężnej,

2.  art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe w zw. z art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe poprzez błędne zastosowanie przez Prezesa URE polegające na uznaniu, że (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. w odniesieniu zlokalizowanego w G. przy ul. (...), w dniach 10.08. 2015 r. . i 11.08.2015 r. naruszyły obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, co podlega karze pieniężnej, pomimo, że ograniczenia te były wprowadzone przez (...) S.A. –Operatora Systemu Przesyłowego ( (...) lub OSP),

3.  §8 ust. 3 i 6 w zw. z § 9 i § w zw. z §10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła w zw. z art. 77 k.p.a. poprzez błędne zastosowanie polegające na uznaniu, że powód miał wiedzę - na podstawie Planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i na podstawie zawartej w dniu 1.12.2014 r. z (...) SA. ( (...) operator systemu dystrybucyjnego) Umowy kompleksowej – o wielkościach maksymalnego poboru energii elektrycznej przez powoda pomimo, że z materiału dowodowego w sprawie wynika, że powód nie otrzymał od (...) S.A. ww. Planu wprowadzania ograniczeń i nie brał udziału w jego uzgodnieniu, a dopuszczalne maksymalne ograniczenia w poborze energii elektrycznej dla powoda nie zostały uwzględnione w ww. Umowie kompleksowej, a tym samym powód nie miał i nie mógł mieć wiedzy o maksymalnych wartościach poboru mocy w poszczególnych stopniach zasilania w okresie 10-31. 08. 2015 r. co w konsekwencji miało bezpośredni wpływ na ustalenia poczynione w sprawie przez Prezesa URE oraz nałożenie na powoda kary pieniężnej,

4.  § 12 Rozporządzenia poprzez jego błędne zastosowanie polegające na uznaniu, że powód miał obowiązek znać komunikaty o wprowadzeniu ograniczeń w poborze energii elektrycznej, podczas gdy przepis takiego obowiązku nie nakłada, co miało bezpośredni wpływ na ustalenia Prezesa URE i nałożenie kary na powoda,

5.  art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe w zw. z art. 11 i art. 11d ust. 3 Pe – poprzez błędne przyjęcie przez Prezesa URE polegające na uznaniu, że zgodnie z obowiązującym (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. w odniesieniu zlokalizowanego w G. przy ul. (...), na dzień 10 sierpnia 2015 r. Planem wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej moc określona dla 20 stopnia zasilania wynosiła 0 MW w godzinę, gdy moc bezpieczna nie została określona w ww. Umowie kompleksowej, co w konsekwencji miało bezpośredni wpływ na Decyzję,

6.  art. 11d ust. 2 Pe w zw. z art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe poprzez błędne zastosowanie przez Prezesa URE polegające na uznaniu, że powód miał obowiązek stosować się do poleceń operatora systemu elektroenergetycznego – (...) dotyczących wprowadzonych przez niego ograniczeń w poborze energii elektrycznej w dniach 10-11. 08. 2015 r., pomimo, że wykonywanie tych poleceń przez powoda stwarzało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia osób ze względu na szczególne procesy technologiczne u powoda, tj. w prowadzonych przez niego zakładach mięsnych w G. przy ul. (...),

7.  § 3 ust. 4 Rozporządzenia w zw. z art. 56 ust.1 pkt 3a Pe poprzez błędne zastosowanie, polegające na nieuwzględnieniu, że ograniczenia w poborze energii elektrycznej w okresie 10-31. 08. 2015 r. powodowały zagrożenie bezpieczeństwa osób oraz uszkodzenia mienia lub zniszczenia obiektów technologicznych powoda,

8.  § 5 pkt 1 Rozporządzenia poprzez błędne uznanie, że powód był podmiotem zobowiązanym do stosowania się do wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w poborze energii elektrycznej przez (...) S.A.,

9.  art. 56 ust. 6 Pe poprzez błędne zastosowanie i uznanie Prezesa URE, iż w sprawie zachodzi znaczny stopień szkodliwości czynu, który wyraża się w bezpośrednim wpływie (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. w odniesieniu zlokalizowanego w G. przy ul. (...) na bezpieczeństwo Krajowego Systemu Elektroenergetycznego, a co się z tym wiąże w sprowadzeniu realnego zagrożenia bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej w całym kraju, całkowicie pomijając okoliczności dotyczące powoda, które – zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym na gruncie, mającego zastosowanie w tym zakresie, kodeksu karnego – powinny być uwzględnione przy ocenie stopnia szkodliwości czynu,

10. art. 56 ust. 6 Pe poprzez jego błędne zastosowanie w zakresie oceny przesłanki stopnia

zawinienia, polegające na:

- stwierdzeniu jedynie, że ta przesłanka „została na tym etapie uwzględniona przez

Prezesa URE w niniejszej sprawie”,

- braku należytego uwzględnienia okoliczności łagodzących, w szczególności

dotychczasowego zachowania podmiotu, stopnia naruszenia przepisów ustawy,

wprowadzonej przez Spółkę redukcji poboru mocy w okresie ograniczeń poboru mocy,

rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej przez powoda, a w rezultacie nałożenie

na Spółkę kary pieniężnej w wysokości nieadekwatnej do skali ewentualnego

przekroczenia przez powoda dopuszczalnego poboru mocy w okresie 10-31.08.2015 r. 11. art. 56 ust. 6 Pe poprzez jego błędne zastosowanie w zakresie oceny przesłanki

dotychczasowego zachowania, polegającego na stwierdzeniu, że nie ma możliwości oceny

dotychczasowego zachowania powoda z uwagi na to, że sytuacja ograniczenia poboru

energii elektrycznej nie miała dotychczas miejsca pod rządami obecnych przepisów

ustawy Pe,

12. art. 56 ust. 2, ust. 3 i ust. 6 Pe poprzez przyjęcie przez Prezesa URE jako mnożnika do

wyznaczenia kary pieniężnej dla (...) sp. z o.o. z siedzibą w

G. w odniesieniu zlokalizowanego w G. przy

ul. (...) ceny rozliczeniowej z 1 MWh energii elektrycznej na rynku bilansującym

tj. 1 500 zł z dnia 7 stycznia 2016 r. i podwojenie jej z tytułu sankcji dla powoda bez

jakiegokolwiek uzasadnienia oraz w sytuacji, gdy ograniczenia poboru mocy miały

miejsce w okresie 10-31 sierpnia 2015 r. a nie w dniu 7 stycznia 2016 r., co w

konsekwencji miało bezpośredni wpływ na wysokość kary pieniężnej nałożonej przez

Prezesa URE na powoda,

13. art. 56 ust. 6a Pe poprzez jego niezastosowanie wobec (...) sp. z o.o. z

siedzibą w G. w odniesieniu zlokalizowanego w G.-

Zdroju przy ul. (...) polegające na nieodstąpieniu od wymierzenia kary na powoda

pomimo spełnienia przesłanek wskazanych w tym przepisie,

14. art. 56 ust. 6a Pe poprzez jego niezastosowanie w wyniku błędnej oceny stopnia

szkodliwości czynu polegające na uznaniu, że powinien być rozpatrywany także przy

uwzględnieniu okoliczności niedostosowania się znacznej liczby innych odbiorców do

wprowadzonych ograniczeń, podczas gdy odwoływanie się przy nakładaniu sankcji

karnych do innych osób niż osoba karana jest niedopuszczalne w świetle zasad

sprawiedliwości proceduralnej,

15. art. 7, 77, 107 k.p.a. poprzez nierozpatrzenie i nie odniesienie się w decyzji do całości

materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w szczególności do wskazanych

w piśmie powoda z 28.12.2018 r.,

- pisma (...) S.A. z dnia 16.10.2018 r. wraz z załącznikami (data wpływu

URE w dniu 18.10.2018 r.) oraz

- pisma (...) S.A. z dnia 07.03.2018 r. wraz z załącznikami (data wpływu

URE w dniu 09.03.2018 r.),

pomimo, że mają znaczenie dla sprawy,

16. art. 78 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie wniosków dowodowych powoda zawartych w

piśmie powoda z 28.12.2018 r. w zakresie:

- zwrócenia się przez Prezesa URE do (...) S.A. o przekazanie dokumentu

Instrukcji Szczegółowej Współpracy Ruchowej pomiędzy Odbiorcą a (...)

(...) S.A. mającej zastosowanie u Odbiorcy w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. lub

zwrócenie się z zapytaniem czy pomiędzy (...) S.A. w Odbiorcą została

zawarta Instrukcja Szczegółowej Współpracy Ruchowej, która obowiązywała w dniach

10-31 sierpnia 2015 r.,

- zwrócenia się przez Prezesa URE do (...) S.A. z zapytaniem czy w

okresie 10-31 sierpnia 2015 r. spółka informowała Odbiorcę o przekroczeniach poboru

mocy,

pomimo, że przedmiotem ww. dowodów są okoliczności mające znaczenie dla sprawy,

17. naruszenie zasady ne bis in idem poprzez nałożenie kary na powoda zaskarżoną decyzją

podczas gdy pozwany – decyzją z 27.11.2017 r. (...) nałożył

na powoda karę w wysokości 31 721 zł za naruszenie objęte zaskarżoną decyzją w

odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w G. przy ul.

Robotniczej.

W konsekwencji, na podstawie art. 479 ⁵³ § 2 k.p.c. powód wniósł o:

I.  uchylenie zaskarżonej decyzji w całości,

II.  ewentualnie o zmianę zaskarżonej decyzji w całości tj. w jej pkt 1 i pkt 2 poprzez niestwierdzenie naruszenia przez powoda obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikającego z art. 11 i 11d ust. 3 Pe, a w konsekwencji uchylenie kary pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe,

III.  ewentualnie, z ostrożności procesowej, zmianę zaskarżonej decyzji w pkt 2 poprzez uchylenie lub obniżenie kary pieniężnej nałożonej na powoda,

IV.  zasądzenie od Prezesa URE na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powód podnosił, że nie miał obowiązku śledzenia komunikatów radiowych o wprowadzeniu ograniczeń i nie miał wiedzy o wprowadzeniu ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które nie były wprowadzane w Polsce od lat 80-tych ubiegłego wieku. Nie otrzymał Planu wprowadzenia ograniczeń, który nie został mu wysłany przez (...) w dniu 31 lipca 2014 r. i w jego ocenie nie można uznać, że plan ten był dla powoda wiążący. Nie znał wielkości dopuszczalnego poboru mocy w poszczególnych stopniach zasilania. Powód zaznaczył, że umowa, na podstawie której (...) dostarczał do obiektu w G. energię elektryczną, została zawarta w dniu 31 grudnia 2014 r. W umowie kompleksowej nie została określona moc bezpieczna. Z umowy nie wynika, że poziom mocy dla 20 stopnia zasilania wynosił 0 MW. Ponadto powód wskazał, że ograniczenia wprowadzone na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe nie zostały usankcjonowane w art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe. Wobec tego sankcjonowanie przez Prezesa URE niedostosowania się przez Spółkę do ograniczeń wprowadzonych przed 12 sierpnia 2015 r., w dniach 10-11 sierpnia 2015 r. nie miało prawnego uzasadnienia. Powoływał się na konieczność uwzględnienia przy nakładaniu kary pieniężnej społecznej szkodliwości czynu, rodzaju naruszenia norm prawa energetycznego, struktury rynku, pozycji rynkowej podmiotu oraz okresu naruszenia. Spółka podkreśliła, że wszelkie przekroczenia poboru mocy wynikały jedynie z charakteru prowadzonej działalności gospodarczej i wymogów procesu technologicznego, którego nie można nagle przerwać. Ograniczenia zostały wprowadzone w sposób nagły, wykluczający możliwość wcześniejszego przygotowania się do nich. Podnosił, iż całkowite wyhamowanie produkcji i brak możliwości zabezpieczenia żywności stwarzałoby zagrożenie dla zdrowia i życia konsumentów przy wprowadzeniu tej żywności do obrotu. Te okoliczności zostały przewidziane w ustawie i Rozporządzeniu, jako wyłączające z obowiązku stosowania się do ograniczeń w poborze energii elektrycznej.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki w odpowiedzi na odwołanie, wniósł o:

1)  oddalenie odwołania,

2)  zasądzenie od powoda na rzecz Prezesa URE kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Prezes URE stwierdził, że brak podstaw do uchylenia lub zmiany zaskarżonej decyzji i podtrzymał zawarte w niej stanowisko. Pozwany odniósł się również do zawartych w odwołaniu zarzutów, które ocenił jako niezasadne.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) sp. z o.o. z siedzibą w G. w dniu 1 grudnia 2014 r. zawarła z (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. umowę sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej nr (...), dotyczącą świadczenia usługi dystrybucji energii elektrycznej do obiektu Odbiorcy zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (umowa k. 58-61 akt adm.). Moc umowna Odbiorcy została określona na poziomie 600 kW (0,600 MW) w godzinie (załącznik nr 1 k. 59 v. akt adm.)

Operator systemu przesyłowego (OSP) (...) S.A. ( (...) S.A.) w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości, spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdził wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu postanowień art. 3 pkt 16d Pe i na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe wprowadził, od godz. 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej (okoliczności bezsporne).

Jednocześnie, w dniu 10 sierpnia 2015 r. (...) S.A., działając na podstawie art. 11c ust. 3 Pe powiadomił Ministra Gospodarki (obecnie: Minister Energii) i Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłosił Ministrowi Gospodarki konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7 Pe, tj. w trybie wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia o wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej do dnia 31 sierpnia 2015 r. (okoliczności bezsporne).

Rada Ministrów w dniu 11 sierpnia 2015 r. wydała Rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw pod poz. 1136 i wprowadziło te ograniczenia w okresie od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00 (okoliczności bezsporne).

Na wezwanie Prezesa URE operator systemu dystrybucyjnego (OSD) (...) S.A., do którego sieci przyłączona jest (...) sp. z o.o. z siedzibą w G., przedstawił zbiorcze dane wskazujące na stopień niedostosowania się odbiorców ujętych w planie wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej obowiązującym w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r. do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w odniesieniu do punktu poboru energii elektrycznej zlokalizowanego w G. przy ul. (...) (k. 3 akt adm.).

Z informacji tych wynika, iż wartości przekroczenia przez Odbiorcę w dniach 10-12 sierpnia 2015 r. poboru mocy w stosunku do planu ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynosiły:

- w dniu 10 sierpnia 2015 r. łącznie 8,8963 (MW w godzinie),

- w dniu 11 sierpnia 2015 r. łącznie 5,1043 (MW w godzinie),

- w dniu 12 sierpnia 2015 r. łącznie 1,8591 (MW w godzinie),

- w dniu 13 sierpnia 2015 r. łącznie 0,1924 (MW w godzinie),

- w dniu 14 sierpnia 2015 r. łącznie 0,2782 (MW w godzinie),

- w dniu 17 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0109 (MW w godzinie),

- w dniu 18 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0982 (MW w godzinie),

- w dniu 19 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0372 (MW w godzinie),

- w dniu 22 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0585 (MW w godzinie),

- w dniu 26 sierpnia 2015 r. łącznie 0,1499 (MW w godzinie),

- w dniu 27 sierpnia 2015 r. łącznie 0,1188 (MW w godzinie),

- w dniu 29 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0747 (MW w godzinie),

- w dniu 31 sierpnia 2015 r. łącznie 0,0806 (MW w godzinie)

Łącznie w całym okresie Odbiorca przekroczył moc o 16,9591 (MW w godzinie).

Pismem z dnia 22 maja 2017 r. Prezes URE zawiadomił Odbiorcę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej, wzywając go jednocześnie do zajęcia stanowiska w sprawie, tj. w szczególności do złożenia wyjaśnień dotyczących powodów niedostosowania się przez Odbiorcę do wprowadzonych ograniczeń, a także nadesłania kopii wszelkich dokumentów mogących stanowić dowód w sprawie. Wezwano również Odbiorcę do ustosunkowania się do przekazanych mu informacji otrzymanych przez Prezesa URE od OSD, wskazujących na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej (zawiadomienie k. 1- 2 akt adm.).

W piśmie z dnia 9 czerwca 2017 r. oraz 8 sierpnia 2017 r. Odbiorca przedstawił Prezesowi URE swoje stanowisko w sprawie. Wniósł o umorzenie postępowania ze względu na brak podstaw do nałożenia na niego kary pieniężnej. Złożył m.in. kopię umowy sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji nr (...) zawartej przez powoda z (...) sp. z o.o. w dniu 1 grudnia 2014 r. oraz rachunek zysków i strat, z którego wynika, że przychody netto Spółki ze sprzedaży produktów w 2016 roku wyniosły (...)zł oraz zysk w wysokości (...)zł (pisma z załącznikami k. 9-40, 43-48 akt adm.).

W odpowiedzi na wezwanie Prezesa URE (...) S.A. w pismach z dnia 7 marca 2018 r. oraz 16 października 2018 r. przedstawiła w toku postępowania administracyjnego istotne dla sprawy informacje i dowody. W piśmie z dnia 7 marca 2018 r. (...) oświadczyła, że Plan wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej na okres od 1 września 2014 r. do 31 sierpnia 2015 r. został przesłany Odbiorcy pismem nr (...) listem poleconym w dniu 31 lipca 2014 r. W załączeniu OSD przedstawił wydruk pisma zawierającego przesłany Odbiorcy Plan wprowadzania ograniczeń, oraz wydruk z systemu kontroli obiegu kancelaryjnego stanowiący potwierdzenie nadania listem poleconym przesyłki zawierającej Plan wprowadzania ograniczeń w poborze energii elektrycznej obowiązujący w okresie od 1.09.2014 do 31.08.2015. W piśmie wyjaśniono, że (...) nie posiada dowodu doręczenia przesyłki adresatowi, ponieważ wybrana forma wysyłki nie przewidywała takiej usługi. Jednak OSD oświadczył, że nie otrzymał zwrotu listu poleconego nadanego w dniu 31 lipca 2014 r. do Odbiorcy (...) sp. z o.o. z siedzibą w G.. (pisma z załącznikami k. 54-65 i k. 78-79 akt adm.)

Pismem z dnia 4 grudnia 2018 r. zawiadomiono Odbiorcę o zakończeniu postępowania dowodowego w niniejszej sprawie i poinformowano o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma z jednoczesnym pouczeniem, że niezapoznanie się w powyższym terminie z aktami sprawy zostanie uznane za rezygnację z możliwości wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego. (zawiadomienie k. 87 akt adm.)

W dniu 19 grudnia 2018 r. pełnomocnik Odbiorcy zapoznał się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, (upoważnienie k. 84 akt adm., oświadczenie k. 85 akt adm.).

W piśmie z dniu 28 grudnia 2018 r. Odbiorca wystąpił do Prezesa URE o doręczenie pism złożonych w toku postępowania przez (...) S.A. i wyznaczenie terminu na złożenie uwag i wyjaśnień dotyczących ww. dokumentów. Ponadto wniósł o zwrócenie się do (...) S.A. o wyjaśnienie, czy pomiędzy OSD a Odbiorcą została zawarta Instrukcja Szczegółowej Współpracy Ruchowej obowiązująca w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. lub przekazanie ww. dokumentu oraz zwrócenie się do OSD z zapytaniem, czy w okresie 10-31 sierpnia 2015 r. informował Odbiorcę o przekroczeniach poboru mocy. (k. 9- 91 akt adm.)

Pismem z dnia 30 stycznia 2019 r. Prezes URE wezwał Odbiorcę do nadesłania wstępnego lub ostatecznego rachunku zysków i strat za rok 2018 r. (k. 94 akt adm.)

W dniu 8 marca 2019 r. wpłynęło do Urzędu Regulacji Energetyki pismo Odbiorcy z dnia 5 marca 2019 r. zawierające wstępny rachunek zysków i strat za rok 2018, sporządzony na potrzeby postępowania administracyjnego (pismo k. 100-102 akt adm.).

W aktach administracyjnych znajduje się również rachunek zysków i strat Spółki za okres od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2017 r. Z treści tego dokumentu wynika, że w 2017 r. Spółka uzyskała przychody ze sprzedaży w wysokości (...) zł. (k.73 akt adm.)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Na podstawie dokonanych ustaleń Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W zaskarżonej decyzji Prezes URE stwierdził, że powodowa Spółka w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r. w odniesieniu do wskazanego w niej obiektu w G. przy ul. (...) naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 Prawa energetycznego. Obowiązujące w dniach 10-11 sierpnia 2015 r. ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej zostały wprowadzone na podstawie przepisów ustawy Prawo energetyczne w wyniku stwierdzenia przez (...) S.A. – operatora systemu przesyłowego (OSP) zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 pkt 16 d Pe, na okres do 72 godzin, zgodnie z art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe. W przypadku wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej na skutek zdarzeń, o których mowa w art. 11c ust. 1 Pe OSP obligatoryjnie podejmuje działania wymienione w art. 11d ust.1 Pe. Między innymi, na podstawie art. 11d ust. 1 pkt 5 Pe OSP wydaje odbiorcom końcowym, przyłączonym do sieci przesyłowej polecenie zmniejszenia ilości pobieranej energii elektrycznej zgodnie z planem wprowadzenia ograniczeń. Zgodnie z art. 11d ust. 3 Pe w okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą również wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia. Przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe ma w odniesieniu do art. 11d ust. 3 Pe charakter szczegółowy, dotyczy okresu, na jaki OSP może wprowadzić ograniczenia. Jednak podstawą do wprowadzenia przez OSP ograniczeń w przypadku stwierdzenia zagrożenia, o którym mowa w art. 11c ust. 1 Pe jest przepis art. 11d ust. 3 Pe. Natomiast przepis art. 11c ust. 2 pkt 2 Pe określa sposób realizacji wprowadzonych ograniczeń do czasu wejścia w życie rozporządzenia wydanego przez Radę Ministrów na podstawie art. 11 ust. 6 Pe. Zatem samoistna podstawę prawną do wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej stanowi jednak przepis art. 11d ust. 3 Pe. Zgodnie z art. 11d ust. 2 Pe w okresie wykonywania działań, o których mowa w ust. 1 użytkownicy systemu, w tym odbiorcy energii elektrycznej są obowiązani stosować się do poleceń OSP, jeśli wykonywanie tych poleceń nie stwarza bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia osób. Niezastosowanie się do nich przez zobowiązane podmioty sankcjonowane jest karą pieniężną określoną w art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe. Wobec tego podnoszone w odwołaniu zarzuty naruszenia art. 11 i 11d ust. 3 Pe w zw. z art. 56 ust. 1 pkt 12 Pe poprzez błędne uznanie, że powodowa Spółka naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, wprowadzony przez (...) w dniach 10-11 sierpnia 2015 r. oraz obowiązek stosowania się do ograniczeń w okresie 10-31 sierpnia 2015 r., co podlega karze pieniężnej, należało uznać z nietrafny. W tym miejscu wypada zauważyć, że w odwołaniu powód nie zaprzeczał, iż nie przekroczył poziomu poboru mocy w okresie 10-31 sierpnia 2015 r. twierdził jedynie, że nie doręczono mu planu ograniczeń i nie wiedział o wprowadzeniu ograniczeń. W wyniku stwierdzenia, że Spółka w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej Prezes URE uprawniony był do nałożenia na powoda kary pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe. W tym stanie zarzut odwołania, iż w wyniku stwierdzenia, że w obiekcie powoda doszło do przekroczenia ograniczeń w poborze mocy Prezes URE, poprzez nałożenie na Spółkę kary pieniężnej, naruszył art. 56 ust. 1 pkt 3a Pe, nie zasługiwał na uznanie. Podkreślenia wymaga, że podstawą do wprowadzenia w dniach 10-11 sierpnia 2015 r. oraz w całym okresie 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej były przepisy ustawy Prawo energetyczne, a nie przepisy Rozporządzenia z 2007 r. lub Rozporządzenia z 2015 r. Przepisy Rozporządzenia w sprawie ograniczeń z 2007 r. mają zastosowanie na etapie przygotowania Planów ograniczeń. Wymieniają podmioty, których dotyczą ograniczenia lub które podlegają ochronie przed wprowadzonymi ograniczeniami (§ 5 i § 6 Rozporządzenia), oraz określają warunki wyłączenia z obowiązku stosowania się do ograniczeń w poborze energii (§ 3 ust. 4 Rozporządzenia). W toku prowadzonego przez Prezesa URE postępowania administracyjnego oraz w odwołaniu powód podnosił, że wykonanie polecenia (...), dotyczącego stosowania się do ograniczeń w poborze energii elektrycznej w dniach 10-11 sierpnia 2015 r. stwarzało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia osób ze względu na szczególne procesy technologiczne zachodzące w zakładach mięsnych Spółki, znajdujących się w obiekcie zlokalizowanym w G. przy ul. (...). Z uzasadnienia odwołania wynika, że Spółka jest producentem żywności i w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje łatwo psujące się surowce. Mimo powoływania się na wskazane wyżej okoliczności w złożonym odwołaniu ani w toku postępowania administracyjnego powód nie przedstawił żadnych dowodów w celu wykazania, że nie miał możliwości obniżenia poboru mocy do poziomu zgodnego z wprowadzonymi ograniczeniami. Ponadto twierdził, że wobec nieustalenia w zawartej z (...) Sprzedaż (...) Umowie poziomu mocy bezpiecznej, oraz niedoręczenia mu Planu wprowadzania ograniczeń nie znał wartości ograniczeń obowiązujących przy kolejnych stopniach zasilania i nie miał obowiązku słuchania komunikatów radiowych, więc nie może ponosić odpowiedzialności za przekroczenie obowiązujących w okresie 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w poborze energii elektrycznej. W odniesieniu do powyższych zarzutów podkreślenia wymaga, że przedsiębiorca prowadzący profesjonalną działalność gospodarczą powinien znać obowiązujące przepisy prawa, szczególnie dotyczące prowadzenia tej działalności, ma obowiązek wykonywania działalności gospodarczej zgodnie z przepisami prawa i być świadomym wynikających z tych przepisów obowiązków, które na nim spoczywają. Ponadto powód, jako podmiot prowadzący profesjonalną działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów mięsnych, powinien liczyć się z możliwością wystąpienia zakłóceń w dostarczaniu energii elektrycznej, wynikających choćby z awarii zewnętrznych urządzeń przesyłowych, lub wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej. W dobrze pojętym interesie Spółki, jako producenta wyrobów mięsnych było dopilnowanie, aby w umowie dotyczącej sprzedaży i dystrybucji energii elektrycznej, którą powód zawierał z (...) Sprzedaż nie pierwszy raz, zamieszczone były dane dotyczące mocy bezpiecznej odpowiadającej zapotrzebowaniu Odbiorcy z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej. W zw. z tym powód powinien podjąć działania w celu ustalenia w zawartej z (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. umowie sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej poziomu mocy bezpiecznej oraz wyłączenia go na podstawie przepisu § 3 ust. 4 pkt 1 Rozporządzenia w sprawie ograniczeń z 2007 r. z obowiązku stosowania się do ograniczeń w poborze mocy ze względu na specyfikę produkcji i wykorzystywanego procesu technologicznego. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, żeby powód podejmował jakiekolwiek działania w celu ustalenia w Umowie zawartej z (...) Sprzedaż (...) mocy bezpiecznej na poziomie odpowiednim do potrzeb wynikających w rodzaju wykonywanej działalności produkcyjnej lub wyłączenia go z obowiązku stosowania się do ograniczeń w poborze mocy. Spółka nie wykazała też żadnej inicjatywy w celu ustalenia obowiązujących ją w poszczególnych stopniach zasilania wartości mocy w opracowanym przez OSD dla niej, jako Odbiorcy przemysłowego, Planie ograniczeń. Jest to szczególnie warte podkreślenia wobec twierdzenia, że powodowi, będącemu stroną umowy z (...) Sprzedaż, nie doręczono obowiązującego w okresie 1.09.2014 r. – 31.08.2015 r. Planu ograniczeń. Powód, jako podmiot prowadzący (jak wynika z danych w KRS) od 2000 r. działalność gospodarczą w sposób profesjonalny i zgodnie z art. 355 § 2 k.c. zobowiązany do wykonywania tej działalności z należytą starannością, nie może twierdzić, iż nie wiedział o ciążących na nim obowiązkach wynikających z przepisów ustawy Prawo energetyczne i wydanego na ich podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła, oraz nie miał wiedzy obowiązującym planie wprowadzania ograniczeń, który zgodnie z § 8 ww. Rozporządzenia z 2007 r. jest opracowywany przez OSD corocznie oraz został opracowany i doręczony w lipcu 2014 r. wszystkim podmiotom prowadzącym w tym czasie profesjonalną działalność gospodarczą, dla których wielkość mocy umownej określonej w umowach została ustalona powyżej 300 kW - § 5 Rozporządzenia w sprawie ograniczeń. W tym stanie podnoszone w odwołaniu twierdzenia o braku wiedzy na temat planu ograniczeń oraz oparte na nich zarzuty dotyczące naruszenia wymienionych przepisów Rozporządzenia i przepisów ustawy Prawo energetyczne nie zasługują na uwzględnienie. Powód będący działającym czynnie od szeregu lat na rynku przedsiębiorcą nie może usprawiedliwiać swego naruszenia nieznajomością prawa oraz wynikającego z tego braku podejmowania działań w celu ustalenia ciążących na nim obowiązków i braku współpracy z OSD na etapie opracowywania Planu ograniczeń. Mimo, iż z przepisów prawa nie wynika wprost obowiązek słuchania komunikatów radiowych, w § 12 obowiązującego powszechnie Rozporządzenia z 2007 r. prawodawca ustalił, że dane dotyczące obowiązujących w najbliższych 12 godzinach stopni zasilania podawane będą w komunikatach radiowych (...) o wyznaczonych godzinach i na stronach internetowych operatorów i przedsiębiorców energetycznych. Powód w odwołaniu nie twierdził, że powołany wyżej § 12 ust. 2 Rozporządzenia jest przepisem martwym lub nieobowiązującym. Natomiast zgodnie z § 12 ust. 1 Rozporządzenia odbiorcy, zgodnie z komunikatami radiowymi operatorów, realizują wprowadzone przez operatorów ograniczenia stosownie do stopni zasilania. W tej sytuacji na każdym przedsiębiorcy ciąży obowiązek zapoznawania się z komunikatami radiowymi dotyczącymi stopnia zasilania, choćby z ostrożności, nawet jeżeli ograniczenia nie były wprowadzane od wielu lat. Ponadto z § 7 zawartej z (...) umowy wynika, iż Odbiorca wyraził zgodę na przesyłanie mu za pomocą środków komunikacji elektronicznej zawiadomień związanych z wykonywaniem Umowy przez Sprzedawcę oraz podmioty z Grupy (...). Ponadto w załączniku nr 2 do umowy podane zostały dane teleadresowe do prowadzenia korespondencji z OSD. Wynika z tego, że powód miał łatwą możliwość porozumienia się z OSD i dokonania ustaleń w sprawach dotyczących wartości mocy bezpiecznej i poziomu ograniczeń w poszczególnych stopniach zasilania. W odniesieniu do twierdzenia, że wykonanie polecenia wprowadzenia ograniczenia w poborze mocy stwarzało zagrożenie życia i zdrowia osób ze względu na procesy technologiczne zachodzące w zakładach mięsnych Spółki wskazać należy, że to w interesie powoda było porozumienie się z OSD w celu wyłączenia Odbiorcy z obowiązku stosowania się do ograniczeń. W sytuacji, gdy taka możliwość wynikała z przepisów Rozporządzenia z 2007 r. brak podejmowania przez Odbiorcę działań w tym kierunku nie może stanowić usprawiedliwienia naruszenia przez Spółkę obowiązku stosowania się do wprowadzonych w dniu 10 sierpnia 2015 r. ograniczeń w poborze energii elektrycznej. W tym stanie podniesione w odwołaniu zarzuty naruszenia § 3 ust. 4 pkt 1, § 8 ust. 3 i 6, w zw. z § 9 i w zw. z § 10 Rozporządzenia w sprawie ograniczeń z 2007 r. nie zasługiwały na uwzględnienie i mogły stanowić podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji. Ponadto ze względu na obowiązujący na gruncie przepisów ustawy Prawo energetyczne obiektywny model odpowiedzialności wymienione zarzuty mogły mieć jedynie wpływ na wysokość nakładanej na podmiot kary pieniężnej, jednak z uwagi na przyjęty przez Prezesa URE w stosunku do wszystkich Odbiorców sposób ustalania wymiaru kary, nie miały znaczenia w nin. sprawie. Z okoliczności sprawy wynika, że ustalona w Umowie wartość mocy umownej wynosiła 600 kW. Była więc dwukrotnie wyższa od wartości 300 kW, o której mowa w art. 5 pkt 1 Rozporządzenia. Zgodnie z § 5 Rozporządzenia ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej dotyczą odbiorców, dla których wielkość mocy umownej została ustalona powyżej 300 kW. Skoro moc umowna dla powoda była wyższa od 300 kW, powód był podmiotem zobowiązanym do stosowania się do wprowadzonych na podstawie przepisów ustawy Pe w dniach 10-31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w poborze energii elektrycznej. Wobec tego zarzut naruszenie § 5 pkt 1 Rozporządzenia należało uznać za niezrozumiały.

W odniesieniu do zarzutów naruszenia art. 56 ust. 6 Pe wskazać należało, że wysokość nałożonej decyzją kary pieniężnej mieści się w granicach ustawowych. Mając na uwadze, że ze względu na spowodowane warunkami zewnętrznymi, występujące w okresie wprowadzenia ograniczeń, realne zagrożenie dla bezpieczeństwa zintegrowanego krajowego systemu elektroenergetycznego, a zakład produkcyjny Spółki jest z tym systemem połączony, zgodzić się należało z dokonaną przez Prezesa URE oceną, iż w tych okolicznościach stopień szkodliwości stwierdzonego przez powoda naruszenia, w związku z analogicznym zachowaniem innych odbiorców, był znaczny. Biorąc pod uwagę sposób ustalenia przez Prezesa URE wymiaru kary jako pochodnej od wielkości przekroczenia, który był identyczny w odniesieniu do wszystkich podmiotów niestosujących się do wprowadzonych ograniczeń, brak podstaw do uznania, że przy ustalaniu wymiaru kary Prezes URE nie uwzględnił przesłanek wymienionych w art. 56 ust. 6 Pe. Wysokość nałożonej decyzją kary wynikała z wielkości przekroczenia. Przyjęty sposób ustalenia wymiaru kary pozwalał na sprawiedliwe jej wymierzenie z zastosowaniem wspólnej dla wszystkich odbiorców wartości zależnej od poziomu zużycia energii elektrycznej pomnożonej przez jedną stawkę cenową i umożliwił również realizację ustawowych funkcji kary. W ocenie Sądu przy ustalaniu wysokości nałożonej decyzją kary pieniężnej Prezes URE prawidłowo uwzględnił określone w art. 56 ust. 6 Pe dyrektywy wymiaru kary, takie jak stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia oraz możliwości finansowe powoda. Mając na uwadze, że system elektroenergetyczny kraju ma charakter zintegrowany uznać należy, że stwierdzone naruszenie przez Odbiorcę obowiązku stosowania się do ograniczeń w poborze energii elektrycznej stwarzało zagrożenie dla dobra w postaci bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu art. 3 pkt 16 Pe w skali całego kraju. Nawet niewysoka wartość przekroczenia jednostkowego po stronie konkretnych odbiorców miała istotny wpływ na bezpieczeństwo krajowego systemu elektroenergetycznego i krajowe bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej. Bezsporne również jest, że działanie powoda było w pełni świadome, nawet jeżeli Spółka była zmuszona do przekroczenia dopuszczalnej wielkości poboru energii elektrycznej ze względów wynikających z procesu technologicznego. Wobec tego również stopień zawinienia powoda nie może być uznany za znikomy. Wysokość nałożonej decyzją kary pieniężnej mieści się w granicach ustawowych, określonych w art. 56 ust. 3 Pe. Została ustalona na podstawie przekazanych przez powoda informacji dotyczących uzyskanego w 2018 r przychodu. Brak również podstaw do uznania, że nałożona decyzją kara pieniężna została ustalona na poziomie wygórowanym. Z uwagi na charakter stwierdzonego naruszenia oraz brak spełnienia przesłanki znikomej szkodliwości czynu w sprawie nie było możliwości odstąpienia od wymierzenia kary. Wobec tego podnoszone w odwołaniu zarzuty naruszenia art. 56 ust. 6 Pe oraz art. 56 ust. 6a Pe również nie zasługiwały na uwzględnienie.

Odnośnie zarzutów dotyczących naruszenia przepisów postępowania administracyjnego poprzez nieuwzględnienie wniosku dowodowych Spółki w postępowaniu administracyjnym, oraz nie odniesienie się w decyzji do pism złożonych przez (...) wskazać należało, że jak wynika z akt administracyjnych, wniosek dowodowy powoda nie został umotywowany, a treść informacji zawartych w pismach (...) była przedmiotem analizy Prezesa URE. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Sądu Najwyższego, naruszenia przepisów k.p.a. w toku postępowania administracyjnego nie mogłyby stanowić wyłącznej podstawy uchylenia zaskarżonej decyzji. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK), jako sąd pierwszej instancji, na skutek wniesionego odwołania, rozpoznaje sprawę merytorycznie od początku. Wydanie przez organ administracji zaskarżonej decyzji jest jedynie warunkiem rozpoznania sprawy przez sąd, a nie jego skutkiem. SOKiK jest sądem cywilnym a nie sądem legalności decyzji administracyjnej i prowadzi sprawę cywilną, wszczętą w wyniku wniesienia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu, w tym wypadku Urzędu Regulacji Energetyki, według reguł kontradyktoryjnego postępowania cywilnego, a nie jak to czynią sądy administracyjne w postępowaniu sądowo-administracyjnym. W świetle powyższego nawet gdyby w postępowaniu administracyjnym doszło do uchybień proceduralnych to, o ile nie stanowią one podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji, nie mogą one prowadzić do uchylenia decyzji i nie mogą być przedmiotem postępowania sądowego mającego na celu merytoryczne rozstrzygnięcie sporu. SOKiK jest zobowiązany do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 r. sygn. akt III CRN 120/91 OSNC 1992 nr 5, poz. 87; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 r. sygn. akt I CKN 265/98 OSP 2000 nr 5 poz. 68; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 roku sygn. akt 351/99 OSNC 2000 nr 3 poz. 47; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 roku sygn. akt I CKN 1036/98 LEX nr 52708; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 roku, sygn. akt III SZP 2/05 OSNP 2006/19-20/312).

Jak wynika z odpowiedzi na odwołanie, powołana w odwołaniu decyzja dotyczyła nałożenia na powoda kary pieniężnej z tytułu analogicznego przekroczenia ograniczeń w innym obiekcie przez inny podmiot, (...) sp. z.o.o. w Ć., którego następcą prawnym był powód. Podniesiony w odwołaniu zarzut naruszenia zasady ne bis in idem okazał się więc całkowicie bezzasadny.

Na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd pominął zawarty w odwołaniu wniosek dowodowy mając na uwadze, że dotyczył okoliczności, która nie była kwestionowana przez stronę przeciwną i nie miała wpływu na treść wyroku w sprawie. Ponadto złożony przez powoda wniosek dowodowy nie odpowiadał wymogom art. 235 ¹ § 1 k.p.c.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy stwierdził, iż w sprawie brak podstaw prawnych do uwzględnienia odwołania i uchylenia zaskarżonej decyzji lub jej zmiany w sposób wskazany przez powoda i oddalił odwołanie, jako bezzasadne - art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c. stosownie do wyniku sporu, ustalając wysokość należnych pozwanemu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 720 zł, na podstawie § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu obowiązującym po 27 października 2016 r.

Po zapoznaniu się ze stanowiskami stron, Sąd uznając, że w świetle przytoczonych przez strony twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych przeprowadzenie rozprawy nie było konieczne, na podstawie art.148 ¹ § 1 k.p.c. rozpoznał sprawę na posiedzeniu niejawnym.

Sędzia SO Witold Rękosiewicz.