Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 867/19

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany , jeżeli czynu nie przypisano)

1

T. B.

W okresie od 23 lutego 2015 roku do 01 grudnia 2015 roku naruszył zakaz zbycia produktów leczniczych z apteki (...) zlokalizowanej w W. przy ul. (...) do hurtowni farmaceutycznych prowadzonych przez podmioty: (...) Sp. z o.o. z/s w W. ul. (...) oraz (...) Sp. z o.o. z/s w W. ul. (...),

tj. czyn z art. 126b Ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

T. B. w okresie od 01 listopada 2014 roku do 31 maja 2015 roku pełnił funkcję kierownika apteki ogólnodostępnej o nazwie B. (...) D., zlokalizowanej w W. przy ul. (...), należącej do (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W..

Wyjaśnienia oskarżonego

423, 610

Wydruk z Systemu (...) Obiegiem (...)

584

Świadectwo pracy obejmujące okres zatrudnienia od 1 czerwca 2015 roku

585-587

Zeznania M. C.

631

Po ustaniu zatrudnienia na stanowisku kierownika apteki, oskarżony czasami pojawiał się w placówce. W tym czasie służył pomocą w wykonywaniu obowiązków związanych z funkcjonowaniem apteki, między innymi sprawdzał recepty pod kątem wymagań formalnych, wystawiał zaległe faktury.

Wyjaśnienia oskarżonego

610-611

Zeznania M. C.

631

Zeznania A. S.

690-693

Zeznania K. K.

719

Zeznania K. G.

720

Wojewódzki Inspektorat Farmaceutyczny w W. przeprowadził w dniach 1, 14, 22 grudnia 2015 roku oraz 12 i 19 lutego 2016 roku kontrolę przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w zakresie prowadzonej przez ten podmiot działalności w postaci apteki ogólnodostępnej o nazwie (...) Centrum (...), zlokalizowanej w W. przy ul. (...).

Protokół z kontroli

6-33

Zeznania M. K.

433

Podczas kontroli ujawniono faktury dotyczące sprzedaży na podstawie zapotrzebowań na produkty lecznicze i wyroby medyczne zrealizowane przez aptekę na rzecz przychodni. Wśród przychodni widniejących na liście kontrahentów apteki (...) była Przychodnia (...) oraz Przychodnia (...).

Protokół z kontroli

6-33

Faktury VAT

35-267

Na fakturach VAT dotyczących sprzedaży na podstawie zapotrzebowań, zrealizowanych na rzecz Przychodni (...), jako nabywcę wskazano wymienioną przychodnię, a jako płatnika (...) Sp. z o.o. - prowadzącą zarówno hurtownię farmaceutyczną jak i podmiot leczniczy, w ramach którego działała wspomniana przychodnia. Na dokumentach sprzedaży w miejscu podpisu osoby uprawnionej do wystawania faktur znajdowały się komputerowo wygenerowane dane: „mgr farm. T. B.”. Faktury dotyczyły sprzedaży dokonanych w okresie od 23 września 2015 roku do 16 października 2015 roku. Zapotrzebowanie dotyczyło następujących produktów leczniczych oraz wyrobów medycznych: A. kaps., E. tabl., F. amp.-strz., F. amp.-strz.k, N. amp.-strz., O. aer., P. turbuhaler, S. turbuhaler, V. tabl., Z. amp.-strz. Dokument zapotrzebowania był opatrzony pieczątką przychodni oraz pieczątką i podpisem kierownika przychodni lek. med. E. C..

Protokół z kontroli

6-33

Faktury VAT

35-53

Wydruk z KRS dot. (...) Sp. z o.o.

273-276, 301-306

Informacja z Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą dot. (...) Sp. z o.o.

454-455

Na fakturach VAT dotyczących sprzedaży na podstawie zapotrzebowań zrealizowanych na rzecz Przychodni (...), jako nabywcę wskazano wymienioną przychodnię, a jako płatnika – (...) Sp. z o.o., prowadzącą zarówno hurtownię farmaceutyczną jak i podmiot leczniczy, w ramach którego działała wspomniana przychodnia. Na dokumentach sprzedaży w miejscu podpisu osoby uprawnionej do wystawania faktur znajdowały się komputerowo wygenerowane dane: „mgr farm. T. B.”. Faktury dotyczyły sprzedaży dokonanych w okresie od 23 lutego 2015 roku do 01 grudnia 2015 roku. Zapotrzebowanie dotyczyło następujących produktów leczniczych oraz wyrobów medycznych: A. tabl., A. tabl., A. tabl., A. gtt, A. aerosol, A. tabl., C. amp.-strz., C. Link paski testowe, C. tabl., D.-M. inj., D. gtt.opht., E. kaps., E. tabl., E. tabl., E. tabl., F. nasule, F. kaps. D.inh., F. amp.-strzk., F. amp. S.., insuliny: A., N., N., K. roztwór oraz tabl., K. kaps., M. kaps., M. tabl., N. amp.-strzk., N. amp.-strz., Optimum X. paski, O. turbohaler, P. kaps., P. kaps., P. amp.-strz., P. turbohaler, R. C. zestaw, S. tabl., S. B., S. dysk, S. dysk, S. inhalator, S. turbohaler, T. tabl., T. tabl., T. gtt opht., T. tabl., V. tabl., V. tabl., X. tabl., Z. amp.-strz. Oraz produkty lecznicze i suplementy diety dostępne bez recepty takie jak: B. C. syrop i kaps., B. syrop, C. tabl., D. A płyn, F. H. glon., Fiorda past., G. tabl., M. tabl., R. maść i czopki, T. R. sasz., T. V. past., V. sasz. Dokument zapotrzebowania był opatrzony pieczątką przychodni oraz pieczątką i podpisem lek. med. Ł. T..

Protokół z kontroli

6-33

Faktury VAT

59-267

Wydruk z KRS dot. (...) sp. z o.o.

270-272, 297-300

Informacja z Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą dot. (...) Sp. z o.o.

456-457

W protokole przeprowadzonej kontroli została wymieniona – jako stwierdzona niezgodność – sprzedaż produktów leczniczych do przedsiębiorcy prowadzącego hurtownię (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. Zarzucono także nieudostępnienie wszystkich dokumentów sprzedaży znajdujących się w okazanych rejestrach, dokonywanie zmian w rejestrach okazywanych kontrolującym w trakcie prowadzonych czynności kontrolnych, a także sprzedaż produktów leczniczych o kategorii dostępności Rp bez zapotrzebowań do (...) Sp. z o.o. oraz Przychodni (...).

Protokół z kontroli

6-33

W związku z wykrytymi podczas kontroli nieprawidłowościami (...) Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny złożył w Prokuraturze Rejonowej W.-M. w W. zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 126b oraz 125. ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne.

Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa

1-5

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany , jeżeli czynu nie przypisano)

1

T. B.

W okresie od 23 lutego 2015 roku do 01 grudnia 2015 roku naruszył zakaz zbycia produktów leczniczych z apteki (...) zlokalizowanej w W. przy ul. (...) do hurtowni farmaceutycznych prowadzonych przez podmioty: (...) Sp. z o.o. z/s w W. ul. (...) oraz (...) Sp. z o.o. z/s w W. ul. (...),

tj. czyn z art. 126b Ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie udowodniono, że oskarżony zbył produkty lecznicze hurtowniom farmaceutycznym prowadzonym przez podmioty (...) Sp. z o.o. z/s w W. ul. (...) oraz (...) Sp. z o.o. z/s w W. ul. (...).

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa

1-5

Protokół z kontroli

6-33

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia T. B.

Wyjaśnienia oskarżonego są spójne, logiczne i znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Brak jest jednoznacznego dowodu, przeczącego twierdzeniom oskarżonego.

Zeznania A. S.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka, gdyż są one wewnętrznie spójne, logiczne i korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w postaci zeznań świadka M. C., K. K. oraz K. G..

Zeznania M. C.

Zeznania świadka są spójne i logiczne. Ponadto wzajemnie uzupełniają się z zeznaniami A. S..

Zeznania E. K.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne i spójne w zakresie dotyczącym poczynienia ustaleń co do okresu zatrudnienia oskarżonego w aptece. Znajdują potwierdzenie w dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy.

Zeznania K. K.

Zdaniem Sądu zeznania świadka należy uznać za wiarygodne i logiczne. Korespondują one z zeznaniami świadka A. S., M. C. oraz K. G..

Zeznania P. P.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne i spójne w zakresie dotyczącym poczynienia ustaleń co do okresu zatrudnienia oskarżonego w aptece. Znajdują potwierdzenie w dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy.

Zeznania K. G.

W ocenie Sądu zeznania świadka są wiarygodne i logiczne. Korespondują one z zeznaniami świadka A. S., M. C. oraz K. K..

Zeznania M. K.

Sąd uznał zeznania świadka za spójne i logiczne.

Wydruk z Systemu (...) Obiegiem (...)

Dowód ma charakter dokumentu urzędowego. Jego autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu oraz nie była kwestionowana przez strony.

Świadectwo pracy

Zdaniem Sądu nie zachodziły wątpliwości co do autentyczności dokumentu. Zarzut ten nie był także podnoszony przez strony postępowania.

Częściowo protokół kontroli

Sąd uznał dokument za rzetelny i wiarygodny w zakresie, w jakim koresponduje z pozostałymi dowodami, którym Sąd nadał walor wiarygodności oraz potwierdza okoliczności dotyczące przeprowadzenia kontroli i stwierdzonych nieprawidłowości.

Faktury VAT

Autentyczność dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu, jak również nie była kwestionowana przez strony postępowania.

Wydruk z KRS dot. (...) Sp. z o.o.,
(...) Sp. z o.o.,
(...) Sp. z o.o.

Dowód ma charakter dokumentu urzędowego. Jego autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu oraz nie była kwestionowana przez strony.

Informacja z Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą dot. (...) Sp. z o.o. oraz
(...) Sp. z o.o.

Dowód ma charakter dokumentu urzędowego. Jego autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu oraz nie była kwestionowana przez strony.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania J. K.

Nie mają znaczenia dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie, albowiem świadek został omyłkowo wskazany jako osoba przeprowadzająca czynności kontrolne w aptece.

Zeznania J. R.

Nie mają znaczenia dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie albowiem świadek nie posiada wiedzy co do faktu zatrudnienia i działalności oskarżonego w aptece.

Zeznania U. N.

Niekonsekwentne co do twierdzeń dotyczących ustalenia nabywcy produktów leczniczych sprzedanych przez aptekę na podstawie zapotrzebowania. Świadek początkowo z pełną stanowczością wskazywał na fakt sprzedaży produktów leczniczych hurtowniom farmaceutycznych, a w dalszej części postępowania twierdził, iż nie jest w stanie określić, kto faktycznie był nabywcą.

Częściowo protokół kontroli

W ocenie Sądu protokół nie miał znaczenia dla ustalania odpowiedzialności oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu w kontekście wniosków wyciągniętych przez osoby kontrolujące, a stanowił dowód przeprowadzenia kontroli.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

2.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

2.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

2.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

2.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

2.7.  Uniewinnienie

I

T. B.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie Sądu przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie nie dostarczyło takich dowodów, które jednoznacznie pozwoliłyby na przyjęcie, iż oskarżony popełnił zarzucany mu czyn. Wyjaśnienia T. B., który nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu występku, nie zostały podważone przez przeprowadzone w toku postępowania dowody, w tym zgromadzone w aktach sprawy dokumenty oraz zeznania świadków.

Na wstępie rozważań należy zaznaczyć, że podstawą zarzucanego oskarżonemu czynu jest art. 126b Ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne. Zgodnie z normą kreowaną przez ten przepis, apteka ogólnodostępna może zbyć, na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie z dnia 12 maja 2011 roku o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, produkt leczniczy wyłącznie:

1) w celu bezpośredniego zaopatrywania ludności, w tym nieodpłatnie pacjentowi - wyłącznie na potrzeby jego leczenia;

2) w celu zaopatrzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą - na podstawie zapotrzebowania;

3) nieodpłatnie, na zasadach określonych przez ustawę,

4) w celu zaopatrzenia podmiotów innych niż wyżej wymienione, niebędących podmiotami uprawnionymi do obrotu produktami leczniczymi, w produkty lecznicze o kategorii dostępności, o której mowa w art. 23a ust. 1 pkt 1 wymienionej ustawy, z wyłączeniem produktów leczniczych zawierających w składzie substancje o działaniu psychoaktywnym.

Zgodnie z powyższym apteka może zbyć produkt leczniczy jedynie podmiotom wskazanym w ustawie. Inny sposób zbycia, rozumiany jako każda czynność powodująca przeniesienie własności, odpłatna bądź nie (J. Stefańczyk-Kaczmarzyk [w:] Prawo farmaceutyczne. Komentarz, wyd. II, red. M. Kondrat, Warszawa 2016, art. 126(b), LEX), jest czynem penalizowanym przez ustawę, zatem stanowi w świetle art. 126b Ustawy z dnia 06 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne w związku z art. 7 k.k. przestępstwo. Zbycie produktu leczniczego przez aptekę hurtowni farmaceutycznej jest zatem zakazane przez prawo.

Należy zaznaczyć, iż art. 126b Ustawy z dnia 06 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne, penalizujący zbycie produktów leczniczych poza wskazanymi przez ustawę możliwościami, został wprowadzony Ustawą z dnia 09 kwietnia 2015 roku o zmianie ustawy - Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw, która to zaczęła obowiązywać 12 lipca 2015 roku. Oskarżonemu zostało zaś zarzucone popełnienie czynu w okresie od 23 lutego 2015 roku do 01 grudnia 2015 roku, zatem częściowo - w okresie od 23 lutego do 11 lipca 2015 roku - kiedy wymieniony wyżej zakaz nie miał mocy prawnej. W tej części oskarżenie należy więc na wstępie uznać za nieuzasadnione, albowiem zgodnie z art. 1§1 k.k. do odpowiedzialności karnej można pociągnąć jedynie osobę, która popełniła czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia. Fakt obowiązywania zakazu w chwili popełnienia czynu jest kryterium uznania zachowania oskarżonego za przestępstwo.

Zadaniem Sądu zostało więc ustalenie, czy oskarżony popełnił zarzucany mu czyn w okresie od 12 lipca 2015 roku do 01 grudnia 2015 roku.

Zgodnie z poczynionymi przez Sąd ustaleniami, opartymi na wydruku z Systemu (...) Obiegiem (...) oraz zgodnych zeznaniach świadków, należy przyjąć, że T. B. był zatrudniony w aptece (...) na stanowisku kierownika od 11 listopada 2014 roku do 31 maja 2015 roku. Po ustaniu zatrudnienia pojawiał się w niej sporadycznie, aby udzielać pomocy w sprawach związanych z jej bieżącym funkcjonowaniem. Opierając się na korespondujących ze sobą zeznaniach pracowników apteki należy uznać, iż pomoc ta była świadczona okazjonalnie. Oskarżonemu zarzuca się więc zakazane przez ustawę zbycie produktów leczniczych hurtowniom farmaceutycznym w czasie, kiedy nie był już zatrudniony w aptece, a jedynie sporadycznie przebywał w tym miejscu w celu wsparcia zatrudnionego tam personelu. Zgodne zeznania zatrudnionych w aptece osób pozwalają nadto przyjąć, że pomoc oskarżonego polegała głównie na sprawdzaniu recept pod kątem wymogów formalnych czy też wystawianiu zaległych faktur.

Oskarżenie opiera zarzuty m. in. na fakturach VAT, opatrzonych w miejscach podpisu osoby uprawnionej do wystawania tego typu dokumentów danymi: „mgr farm. T. B.”. Podkreślenia wymaga jednak to, że nie był to podpis własnoręczny, a jedynie wygenerowane komputerowo imię i nazwisko osoby, z której konta wystawiano dokument sprzedaży. Artykuł 106e Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, wymieniający niezbędne elementy faktury, nie wskazuje na konieczność opatrzenia jej własnoręcznym podpisem. Katalog ten ma charakter zamknięty, zatem brak własnoręcznego podpisu nie powoduje nieważności dokumentu. Jednakże brak ten powoduje, że nie można na podstawie samego tylko umieszczenia imienia i nazwiska komputerowo wygenerowanego uznać, że dokument sprzedaży wystawiła osoba, której personalia na nim widnieją. W aptece mogła bowiem obowiązywać – oczywiście nieprawidłowa – praktyka, że faktury mógł wystawiać każdy pracownik logujący się na konto, któremu było przyznane systemowe uprawnienie do takiego działania, tj. w tym przypadku poprzez zalogowanie się na konto T. B.. Nie ustalono, czy ktoś poza oskarżonym miał dostęp do jego konta, a jak wynika z zeznań A. S. teoretycznie było to możliwe.

W ocenie Sądu należy podkreślić także to, na co zwróciła uwagę świadek A. S., która od dnia 01 czerwca 2015 roku pełniła w aptece (...) funkcję kierownika, że sprzedaż oraz wystawienie faktury to dwie odrębne czynności. Kluczowe z punktu widzenia niniejszej sprawy jest więc zawarcie umowy sprzedaży. Wystawienie faktury stanowi czynność wtórną, polegającą na zaksięgowaniu zawartej umowy. Każda z tych czynności mogła więc być dokonywana przez różne osoby. Potwierdzają to również zeznania zatrudnionych w aptece osób, które wskazywały na to, iż pomoc świadczona przez oskarżonego w aptece polegała głównie na wykonywaniu zaległych czynności, w tym wystawianiu faktur. Znajdujące się na dokumentach sprzedaży imię i nazwisko oskarżonego nie stanowi zatem wystarczającego dowodu na to, by uznać, że to on dokonywał sprzedaży produktów leczniczych przychodniom na podstawie zapotrzebowania, które zgodnie z zarzutem miały być ukrytymi umowami sprzedaży hurtowniom farmaceutycznym.

Tak jak już wyżej wspomniano, ustawa zezwala jednak aptekom na zbycie produktów leczniczych przychodniom na postawie zapotrzebowania. Przedstawione przez Przychodnię (...) oraz Przychodnię (...) dokumenty zapotrzebowania opatrzone były pieczątką przychodni oraz pieczątką i podpisem lekarza medycyny. Podmioty te były w świetle ustawy z dnia 06 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne uprawnionymi kontrahentami apteki do zawarcia umowy sprzedaży leków na podstawie zapotrzebowania. Nie ma więc podstaw do zarzucenia oskarżonemu braku zachowania należytej staranności w kwestii weryfikacji strony występującej z zapotrzebowaniem. Przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym obowiązkiem osoby realizującej umowę zapotrzebowania byłaby dokładna kontrola czy przychodnia nie jest powiązana z podmiotem nieuprawnionym do nabycia produktów leczniczych od apteki, wiązałoby się z nałożeniem na farmaceutów zbyt daleko idącej odpowiedzialności. Prowadziłoby to do ustaleń, że każde zbycie produktów leczniczych na podstawie zapotrzebowania przychodniom niesie ze sobą niebezpieczeństwo, iż podmiot ten może zbyć nabyte produkty, a odpowiedzialność za to byłaby przypisywana farmaceutom, którzy ostatecznie odpowiadaliby za działania przychodni, na które nie mają wpływu. Farmaceutom nie przysługują żadne instrumenty prawne, które wiązały się z rozważaną odpowiedzialnością. Przepisy prawa nie upoważniają aptek do weryfikacji celów, do których zostały przeznaczone nabyte uprzednio przez przychodnie na podstawie zapotrzebowania produkty lecznicze.

Podkreślenia wymaga także fakt, że zakaz łączenia prowadzenia hurtowni farmaceutycznej oraz działalności leczniczej, o którym mowa w art. 75 ust. 2 pkt 2b ustawy z dnia 06 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne, został wprowadzony Ustawą o zmianie ustawy Prawo farmaceutyczne oraz niektórych innych ustaw z dnia 07 czerwca 2018 roku, a zaczął obowiązywać od dnia 01 sierpnia 2019 roku. Zatem w czasie, kiedy zarzuca się oskarżonemu popełnienie przestępstwa możliwe było łączenie tych działalności. W związku z powyższym nie można uznać, że Przychodnia (...) oraz Przychodnia (...) nie były uprawnione do nabycia od apteki produktów leczniczych na podstawie zapotrzebowania, bo ich właścicielami były spółki, które prowadziły też hurtownie farmaceutyczne. Zdaniem Sądu nawet gdyby uznać, że to T. B. zrealizował przedmiotowe zapotrzebowania i sprzedał leki wymienione w przedmiotowych fakturach, które ostatecznie miały trafić do hurtowni farmaceutycznych, to nie sposób przypisać mu winy w zakresie postawionego zarzutu w sytuacji, gdy zgodnie z zapotrzebowaniem nabywcami leków były przychodnie, a wskazanymi na zakwestionowanych fakturach płatnikami spółki prawa handlowego, prowadzące nie tylko przychodnie ale również hurtownie farmaceutyczne, co w inkryminowanym okresie nie było zakazane.

Należy także zaznaczyć, że ustawa nie wymienia, które leki przychodnia może nabyć na podstawie zapotrzebowania od apteki. Zatem na podstawie art. 86e Ustawy z dnia 6 września 2001 roku Prawo farmaceutyczne należy uznać, iż jest ona uprawniona do nabycia każdego produktu leczniczego. W związku z tym zarzut, że w niniejszej sprawie dochodziło do sprzedaży leków ratujących życie nie może mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia o odpowiedzialności karnej oskarżonego.

Wobec powyższego i wobec braku jednoznacznych dowodów, dających podstawę do przypisania T. B. sprawstwa i winy w zakresie zarzucanego mu czynu, oskarżonego należało uniewinnić. Artykuł 5 § 2 k.p.k. nakazuje rozstrzygać na korzyść oskarżonego wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym. Nie wolno bowiem sprawstwa i winy oskarżonego domniemywać. Dowody wskazującego na fakt dokonania czynu zabronionego oraz zawinienie oskarżonego muszą być całkowite, pewne oraz wolne od wątpliwości (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 1999 roku, sygn. akt V KKN 362/97, Prokuratura i Prawo 1999/7-8/11).

4.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Konsekwencją merytorycznego rozstrzygnięcia i uniewinnienia T. B. jest rozstrzygnięcie o kosztach procesu, które w takiej sytuacji, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k., ponosi Skarb Państwa.

3.  Podpis