Pełny tekst orzeczenia

Dnia 23 marca 2021 r.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 512/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. K.

punkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 grudnia 2020 r. ok. godz. 21:40 P. K. i P. S. działając wspólnie i w porozumieniu dokonali kradzieży ze sklepu (...) w G. przy ul. (...) butelek alkoholu J. D. o poj. 0,5 l i wartości 144 zł każda.

Mężczyźni działali w ten sposób, że P. S. wszedł do wnętrza sklepu i zabrał alkohol. Z kolei P. K. czekał na niego przy drzwiach automatycznych dla wchodzących. P. S. udał się do drzwi dla wchodzących do sklepu, zaś P. K. stojąc z drugiej strony uruchomił mechanizm otwierania drzwi, dzięki czemu P. S. opuścił sklep.

wyjaśnienia P. K.

31 - 32, 89 - 90

zeznania A. J. (1)

1- 3 (odpis k. 73)

zeznania M. R. (1)

21 - 22

zapis monitoringu wraz z protokołem odtworzenia

53 - 54

zeznania M. M. (1)

11 - 13 (odpis 71 - 72)

A. J. (1) (pracownik mobilnej grupy ochrony sieci J. M.) jechał wówczas samochodem do sklepu (...) przy ul. (...) w G. celem rozładunku towaru.

W trakcie dojazdu na miejsce na wysokości (...) przy ul. (...) na przystanku (...) zauważył dwóch znanych mu osobiście mężczyzn, tj. P. K. i P. S., którzy dokonywali kradzieży w sklepach (...) na terenie G..

zeznania A. J. (1)

1- 3 (odpis k. 73), 139v - 140

zeznania M. R. (1)

21 - 22

P. K. był wielokrotnie karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 30 marca 2017 r., sygn. akt II K 31/17 wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 278 1 kk w zw. z art. 12 kk, którą odbył w okresie od 30 marca 2019 r. do 26 września 2019 r.

odpisy wyroków

63 , 64, 70

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

143

Skradziony alkohol został odzyskany.

protokół zatrzymania rzeczy

7 - 9,

zeznania M. R. (1)

21 - 22 , 140v

1.1.2.

P. K.

punkt 2 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 27 grudnia 2019 r. ok. godz. 22:00 M. M. (1) jako kierowca dostarczył towar do sklepu (...) przy ul. (...) w G., jednakże celem rozładowania towaru musiał oczekiwać na pracownika ochrony A. J. (1).

zeznania M. M. (1)

11 - 13 (odpis 71 - 72), 140 - 140v

Po chwili przyjechał A. J. (1) i rozpytał kierownika sklepu (...), która przekazała mu informację, że przed chwilą dokonano kradzieży alkoholu J. D. pol. 1,5 l.

zeznania A. J. (1)

1-3 (odpis k. 73), 139v- 140

zeznania M. M. (1)

11 - 13 (odpis 71 - 72), 140 - 140v,

zeznania M. R. (1)

21- 22, 140v

Wówczas A. J. (1) i M. M. (3) wsiedli do samochodu służbowego A. J. (1) i udali się w poszukiwaniu sprawców kradzieży. Zaparkowali auto na stacji (...) i wyszli z pojazdu, żeby się rozejrzeć. Wówczas zauważyli na przystanku autobusowym P. K. i P. S.. Gdy zbliżali się do nich, mężczyźni zaczęli uciekać i się rozdzielili.

zeznania A. J. (1)

1-3 (odpis k. 73), 139v - 140

zeznania M. M. (1)

11 - 13 (odpis 71 - 72), 140 - 140v

zeznania M. R. (1)

21 - 22

A. J. (1) pobiegł za P. S.. Jednakże dostrzegł wówczas, że na przystanku autobusowym stały dwie butelki alkoholu J. D. o poj. 1,5 l, wobec czego odstąpił od pościgu. A. J. (1) wziął butelki alkoholu i zaniósł je do samochodu służbowego.

zeznania A. J. (1)

1- 3 (odpis k. 73), 139v - 140

Natomiast M. M. (1) pobiegł za P. K., który uciekał w stronę osiedla (...) i dogonił go w okolicy sklepu metalowego. P. K. przewrócił się, a wówczas M. M. (1) podniósł go, przyparł do ogrodzenia i krzyczał do niego, że jest z policji, gdyż miał w kieszeni legitymację służbową. P. K. krzyknął wtedy: "jaka (...)policja" i zaczął się wyrywać. Pomiędzy mężczyznami doszło do szarpaniny, w trakcie której P. K. zadawał uderzenia M. M. (1) i mężczyźni przewrócili się na ziemię. M. M. (1) cały czas przytrzymywał P. K. za ubranie, zaś P. K. uderzał go pięścią w różne części ciała, m.in. w głowę, a nadto włożył mu palce do oka.

W trakcie zdarzenia P. K. wypadły spod kurtki dwie butelki alkoholu J. D..

zeznania M. M. (1)

11 - 13 (odpis 71 - 72), 140 - 140v,

zeznania A. J. (1)

1- 3 (odpis 73), 139v - 140

Na miejsce przybiegł A. J. (1), który zobaczył, że M. M. (1) i P. K. szarpali się. Zauważył również, iż z ust M. M. (1) leciała krew i miał opuchliznę nad lewym okiem.

zeznania A. J. (1)

1-3 (odpis 73), 139v - 140

M. M. (1) wskutek uderzeń zadanych mu przez P. K. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy/twarzy ze stłuczeniem wargi dolnej i raną tłuczoną śluzówki od strony przedsionka jamy ustnej, wymagającej założenia szwu chirurgicznego oraz pourazowego obrzęku i zaczerwienia powiek oka lewego oraz urazowego zadrażnienia/skaleczenia spojówki powiekowej w okolicy skroniowej z przerwaniem jej ciągłości, które skutkowały naruszeniem czynności/funkcji tkanek miękkich - powłoki ciała i oka - narządu wzroku na okres poniżej 7 dni.

zeznania M. M. (1)

11 - 13 (odpis 71 - 72), 140 - 140v

zeznania A. J. (1)

1- 3 (odpis 73), 139v - 140

opinia sądowo - lekarska

45

dokumentacja medyczna

43

zeznania M. R. (2)

21 - 22, 140v

Nadto w trakcie zdarzenia wskutek działania P. K. uszkodzeniu uległy okulary lecznicze M. M. (1) marki T. H. poprzez zbicie soczewki szkła korekcyjnego prawego oraz zarysowania oprawek, co spowodowało szkodę w wysokości 700 zł oraz zegarek C. E. poprzez zbicie szkła i zarysowanie koperty, co spowodowało szkodę o wartości 500 zł.

zeznania M. R. (1)

21 - 22

zeznania A. J. (1)

1- 3 (odpis 73), 139v - 140

zeznania M. M. (1)

25, 11 - 13 (odpis 71 - 72), 140 - 140v

wydruki fotografii

26 - 27

A. J. (1) udzielił pomocy M. M. (1) i założył kajdanki służbowe P. K..

M. M. (1) zadzwonił po funkcjonariuszy policji, którzy przybyli na miejsce i zatrzymali P. K..

zeznania M. M. (1)

11 - 13 (odpis 71 - 72), 140 - 140v

zeznania A. J. (1)

1- 3 (odpis k. 73), 139v - 140

P. K. był wielokrotnie karany sądownie za przestępstwa przeciwko mieniu.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 30 marca 2017 r., sygn. akt II K 31/17 wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 278 1 kk w zw. z art. 12 kk, którą odbył w okresie od 30 marca 2019 r. do 26 września 2019 r.

odpisy wyroków

63 , 64, 70

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

143

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. K.

jak w punkcie 2 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

P. K. nie dopuścił się zarzuconego mu czynu.

wyjaśnienia oskarżonego

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia P. K.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim przyznawał się do kradzieży były konsekwentne, a nadto korespondowały w pełni z zeznaniami świadków A. J. (1), M. R. (1), M. M. (1).

zeznania A. J. (1), M. M. (1), M. R. (1)

Zeznania świadków A. J. (1), M. M. (1), M. R. (1) były jasne, logiczne, wzajemnie się uzupełniały, tworząc logiczny obraz zdarzenia i korespondowały ze stanowiskiem oskarżonego przyznającego się do winy.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany przez strony.

odpisy wyroków

Dokumenty urzędowe, niekwestionowane przez strony.

zapis monitoringu wraz z protokołem odtworzenia

Niekwestionowane w toku postępowania.

protokół zatrzymania rzeczy

Sporządzony przez osoby uprawnione, w ramach ich obowiązków służbowych, niekwestionowany przez strony.

1.1.2

zeznania M. M. (1)

Sąd ocenił zeznania świadka jak logiczne, co do zasady konsekwentne, a nadto korespondujące z opinią sądowo - lekarską, dokumentacją medyczną oraz zeznaniami świadków A. J. (1) i M. R. (1), a także fotografiami obrazującymi uszkodzenie okularów i zegarka, a w konsekwencji sąd nadał im walor wiarygodności.

Sąd dostrzegł przy tym pewną niespójność w zeznaniach świadka dotyczącą tego, iż w toku postępowania przygotowawczego świadek nie wspominał o tym, iż w trakcie działań zmierzających do zatrzymania P. K., mężczyźni przewrócili się. Niemniej jednak przed sądem świadek był stanowczy w tym stwierdzeniu, a jego treść korespondowała z zeznaniami A. J. (1), wobec czego sąd uznał iż brak wskazanej informacji w pierwszych zeznaniach świadka stanowił wynik niedopatrzenia, a nie woli przedstawienia organom ścigania zdarzenia niezgodnie z jego przebiegiem.

zeznania A. J. (2)

Zeznania były jasne, co do zasady konsekwentne, a nadto korespondowały z zeznaniami M. M. (1), M. R. (1), opinią sądowo - lekarską, tworząc tym samym logiczny obraz zdarzenia, wobec czego sąd nie miał powodu, by odmówić im waloru wiarygodności.

zeznania M. R. (1)

Zeznania były jasne, co do zasady konsekwentne, a nadto korespondowały z zeznaniami M. M. (1), A. J. (1), opinią sądowo - lekarską, tworząc tym samym logiczny obraz zdarzenia, wobec czego sąd nie miał powodu, by odmówić im waloru wiarygodności.

opinia sądowo - lekarska

Opinia była pełna, jasna i niesprzeczna, korespondowała ze zgromadzoną dokumentacją medyczną i nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

wydruki fotografii

Korespondujące z zeznaniami świadków, niekwestionowane przez strony postępowania.

dokumentacja medyczna

Sporządzona przez osoby uprawnione, niekwestionowana przez żadną ze stron.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy, niekwestionowany przez strony.

odpisy wyroków

Dokumenty urzędowe, niekwestionowane przez strony.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.2

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony P. K. nie przyznawał się do zarzuconego mu czynu, jednakże sam nie przedstawił organom ścigania swojej wersji wydarzeń. Zdaniem sądu w świetle ocenionych jako wiarygodne dowodów w postaci zeznań M. M. (1), A. J. (1), opinii sądowo - lekarskiej gołosłowne zaprzeczenia przez oskarżonego sprawstwu należało potraktować wyłącznie w kategoriach przyjętej linii obrony. Zdaniem sądu podnoszona w toku postępowania przez obrońcę okoliczność, iż oskarżony honorowo przyznaje się do czynów, których się dopuścił, czego wyrazem miała być jego postawa wynikająca z odpisów protokołów w sprawach Sądu Rejonowego w Grudziądzu, sygn. akt II K 535/15 , II K 31/17 i II K 35/19 była niewystarczająca, by zadać kłam zeznaniom M. M. (1). Zresztą w praktyce sądowej nie jest rzeczą niezwykłą, iż sprawcy przestępstw przyznają się tylko do niektórych zarzutów bądź do wybranej kategorii zarzutów.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przystępując do uzasadnienia kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego, w pierwszej kolejności wskazać należało, iż kradzież polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. W przypadku, gdy wartość przedmiotu czynu przekracza 500 zł, stanowi on przestępstwo z art. 278 § 1 kk.

Zdaniem sądu z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym z wyjaśnień oskarżonego, zeznań A. J. (1) i M. R. (1) wynikało, iż oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu z P. S. ukradł 4 butelki alkoholu J. D.. Z materiału dowodowego wynikało przy tym, iż to P. S. zabrał z półki sklepowej alkohol, zaś P. K. umożliwił mu wyjście z alkoholem ze sklepu, bowiem spowodował, iż otworzyły się automatyczne drzwi przeznaczone dla wchodzących do sklepu. Zdaniem sądu, pomimo iż P. K. własnoręcznie nie zabrał alkoholu ze sklepu, to jednak odpowiadał za kradzież, bowiem czynu tego dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z P. S..

Sąd miał bowiem na uwadze, iż do przyjęcia współsprawstwa nie jest konieczne, by każda z osób działających w porozumieniu realizowała, niejako własnoręcznie znamię czynu zabronionego, lecz wystarcza, że osoba taka - dążąc do realizacji tego czynu - działała w ramach uzgodnionego podziału ról, ułatwiając co najmniej bezpośredniemu sprawcy wykonanie wspólnie zamierzonego celu. Współsprawcą zatem jest nie tylko ten, kto wykonuje całość lub część znamion wykonawczych, lecz także ten, którego zachowanie "dopełniało" zachowanie innych uczestników porozumienia w stopniu, który zgodnie z porozumieniem i podziałem ról współdecydował o popełnieniu przestępstwa (por. A. Wąsek, w: O. Górniok i in., Komentarz, t. I, s. 268). Z istoty współsprawstwa wynika zatem, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość uzgodnionego przestępstwa, a więc także w tej jego części, w której znamiona czynu zabronionego zostały zrealizowane zachowaniem innego lub innych współsprawców (post. SN z 1 III 2005 r., III KK 249/04, OSNKW 2005, nr 7-8, poz. 63). W okolicznościach niniejszej sprawy nie budziło wątpliwości, iż działania podejmowane przez oboje oskarżonych stanowiły istotny wkład dla realizacji zamiaru, jakim było dokonanie kradzieży bowiem wszystkie podejmowane przez nich czynności wykonawcze wzajemnie się dopełniały, czyniąc popełnienie przestępstwa możliwym. Natomiast subiektywnym elementem i warunkiem koniecznym współsprawstwa jest porozumienie, na którym opiera się współdziałanie dwóch lub więcej osób, z których każda obejmuje swoim zamiarem realizację całości znamion czynu przestępnego. To porozumienie jest tym szczególnym elementem podmiotowym, który zespalając zachowania się poszczególnych osób, pozwala przypisać każdej z nich i tę akcję sprawczą, którą przedsięwzięła inna osoba współdziałająca świadomie w popełnieniu przestępstwa” (OSNKW 1972, z. 3, poz. 54). Na takim porozumieniu oparte było współdziałanie P. S. i P. K., bowiem oboje obejmowali swą świadomością dokonanie przestępstwa i całość znamion czasownikowych z tym związanych, o czym świadczą okoliczności ustalone przez sąd, niezależnie od tego jaka rola przypadła każdemu z nich. Zauważyć przy tym należało, iż sprawcy podzielili się łupem, bowiem jak wynikało z zeznań świadków, każdy z nich dysponował dwiema butelkami alkoholu.

Sąd nie przyjął przy tym, by czyn oskarżonego stanowił wypadek mniejszej wagi. Za taką kwalifikacją mogła wprawdzie przemawiać wartość ukradzionego mienia, która niewiele przekraczała kwotę graniczną dla wykroczenia, niemniej jednak sprzeciwiały się temu inne okoliczności. Zauważyć należało, iż sprawcy działali z premedytacją, według zaplanowanego podziału ról, w sposób zuchwały, okazując w ten sposób jawne lekceważenie norm prawnych.

Sąd przyjął, iż oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk, bowiem przypisanego mu czynu dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu o sygn. akt II K 31/17 z dnia 30.03.2017 r., którą skazany odbywał w okresie od 30.03.2019 r. do 26.09.2019 r. za przestępstwo z art. 278 § 1 kk.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

P. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 157 § 2 kk polega na spowodowaniu naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwającego nie dłużej niż 7 dni.

Zdaniem sądu zgromadzony materiał dowodowy w szczególności w postaci zeznań pokrzywdzonego M. M. (1) oraz wspierających go depozycji A. J. (1) w powiązaniu z wnioskami opinii sądowo - lekarskiej pozwalał na przyjęcie, iż oskarżony wypełnił znamiona wskazanego czynu. Z przywołanych dowodów wynikało, że oskarżony zadawał pokrzywdzonemu uderzenia pięścią w twarz oraz włożył palce do oka, czym spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała wskazane w opinii sądowo - lekarskiej, które skutkowały naruszeniem czynności/funkcji narządów ciała pokrzywdzonego na okres poniżej 7 dni. Zdaniem sądu oskarżony obejmował swą świadomością spowodowanie skutku w postaci naruszenia czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni. Niewątpliwie ze skutkiem takim musi liczyć się sprawca, który stosuje przemoc w postaci uderzeń pięścią w twarz pokrzywdzonego, i włożenia palców do oka.

Jednocześnie sąd doszedł do wniosku, iż oskarżony P. K. nie działał w warunkach obrony koniecznej. Stosownie do treści art. 25 § 1 kk nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. W niniejszej sprawie z ustaleń sądu wynikało, iż wprawdzie M. M. (1) naruszył nietykalność cielesną oskarżonego w ten sposób, że przyparł go do ogrodzenia i przytrzymywał za ubranie, jednakże działał w celu zatrzymania sprawcy czynu zabronionego, realizując uprawnienie z art. 243 kpk. Zdaniem sądu P. K. miał pełną świadomość tego, iż pościg i działania M. M. (1) związane były z wcześniejszą kradzieżą alkoholu. Wszak już na przystanku (...) P. K. zaczął uciekać na widok M. M. (1) i towarzyszącego mu A. J. (1), który jest osobą znaną sprawcom kradzieży w sklepach (...) na terenie G., bowiem wielokrotnie podejmuje wobec nich działania zmierzające do ujęcia. Nadto pokrzywdzony dobiegając do niego, krzyczał "stój, policja" i jak wynikało z jego zeznań miał zamiar wylegitymować się oskarżonemu, gdyby ten nie podejmował dalszych działań zmierzających do ucieczki. O tym, że działania M. M. (1) obliczone były wyłącznie na zatrzymanie oskarżonego, a nie spowodowanie u niego jakichkolwiek obrażeń dobitnie świadczy okoliczność, iż oskarżony w trakcie tego zdarzenia w istocie żadnych obrażeń nie doznał, zaś zachowanie oskarżonego wobec M. M. (1) nie ograniczyło się do naruszenia nietykalności cielesnej, bowiem oskarżony wymierzał ciosy w głowę pokrzywdzonego, a więc część ciała szczególnie wrażliwą na powstanie ciężkich obrażeń. W tej sytuacji sąd uznał, iż nie było podstaw do ustalenia, że P. K. działał w uzasadnionym okolicznościami przekonaniu, ze odpiera bezprawny zamach na swoją nietykalność cielesną. Zdaniem sądu sposób działania oskarżonego świadczył o tym, iż spowodowanie tego rodzaju obrażeń ciała, tj. na czas poniżej 7 dni, obejmował swoim zamiarem bezpośrednim.

Nadto podejmując zachowania zmierzające do uwolnienia się i ucieczki związane z zadawaniem uderzeń w twarz, zdaniem sądu oskarżony co najmniej swoim zamiarem ewentualnym obejmował również uszkodzenie okularów pokrzywdzonego. Oczywiste jest bowiem, że skoro sprawca zadaje ciosy pięścią w twarz, to musi liczyć się z tym, że uszkodzeniu ulegną okulary. Sąd uznał, iż tym samym zamiarem oskarżony obejmował uszkodzenie zegarka pokrzywdzonego. Wszak to oskarżony szarpał się, próbował się uwolnić z uścisku pokrzywdzonego, który przytrzymywał go za ubranie, a zatem również okolice jego nadgarstków były narażone na ciosy oskarżonego.

W konsekwencji sąd przyjął, iż oskarżony tym samym czynem wypełnił również znamiona występku z art. 288 § 1 kk. Zdaniem sądu sposób działania oskarżonego, jego motywacja i okoliczności zdarzenia związane z tym, iż oskarżony podejmował wszelkie działania by uciec, a tym samym uniknąć odpowiedzialności karnej za kradzież, sprzeciwiały się przyjęciu kwalifikacji wypadku mniejszej wagi odnośnie czynu polegającego na uszkodzeniu mienia.

Sąd przyjął określił wartość szkody spowodowanej uszkodzeniem mienia na postawie zeznań M. M. (1), bowiem kwota ta nie była kwestionowana w toku postępowania.

Sąd uznał przy tym, iż okoliczności czynu nie pozwalały na przyjęcie kwalifikacji prawnej z art. 281 kk.

Sąd przyjął, iż oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk, bowiem przypisanego mu czynu dopuścił się w okresie 5 lat po odbyciu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu o sygn. akt II K 31/17 z dnia 30.03.2017 r., którą skazany odbywał w okresie od 30.03.2019 r. do 26.09.2019 r. za przestępstwo z art. 278 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K.

1

1

Jako okoliczności łagodzące sąd uwzględnił niewielką wartość ukradzionego mienia, przyznanie się oskarżonego do winy oraz fakt, że alkohol został odzyskany.

Z kolei obciążająco na wymiar kary musiały wpływać okoliczności dotyczące uprzedniej karalności oskarżonego za przestępstwa przeciwko mieniu oraz działania w warunkach recydywy. Ponadto wśród okoliczności obciążających sąd uwzględnił również to, że oskarżony działał wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, realizując zamiar premedytowany.

Decydując o wyborze kary, sąd nie skorzystał z treści art. 37a kk, uznając iż w przypadku oskarżonego adekwatna będzie tylko kara pozbawienia wolności. Zauważyć należało, iż w przeszłości orzekano wobec oskarżonego kary ograniczenia wolności, jednakże w kliku przypadkach było one zamieniane na kary pozbawienia wolności, zaś kara pozbawienia wolności orzeczona z warunkowym zawieszeniem jej wykonania została zarządzona. Jednocześnie oskarżony był już osadzony w zakładzie karnym, a pomimo tego powrócił na drogę przestępstwa.

Świadczy to o lekceważącym stosunku oskarżonego do obowiązującego porządku prawnego i dóbr przezeń chronionych i oznacza, że nie wyciągnął odpowiednich wniosków z poprzednich skazań.

Niemniej jednak mając na uwadze niską wartość ukradzionego mienia, sąd doszedł do wniosku, iż kara pozbawienia wolności winna zostać orzeczona w dolnej granicy przewidzianej przez art. 278 § 1 kk i jej wymiar określił na 4 miesiące.

P. K.

2

2

W przypadku czynu przypisanego w punkcie 2 wyroku sąd uwzględnił jako okoliczność łagodzącą, że oskarżony działał z zamiarem nagłym. Z kolei do okoliczności obciążających zaliczył działanie w warunkach powrotu do przestępstwa, wypełnienie jednym czynem znamion dwóch przestępstw godzących w różne dobra prawnie chronione. Nadto swym zachowaniem oskarżony spowodował naruszenie czynności/funkcji zarówno tkanek miękkich, jak i narządu wzroku.

W kwestii wyboru rodzaju kary aktualne pozostaje przedstawione już przez sąd stanowisko co do niecelowości stosowania wobec oskarżonego kar wolnościowych.

W konsekwencji mając na uwadze wskazane okoliczności, jak i zasady wymiaru kary wskazane w art. 53 kk sąd doszedł do wniosku, iż w przypadku oskarżonego adekwatna będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności,

P. K.

3

2

Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz M. M. (1) kwoty 1.200 zł. Wartość szkody nie była kwestionowana w toku postępowania.

P. K.

4

1,2

Orzekając w miejsce wymierzonych oskarżonemu kar jednostkowych pozbawienia wolności karę łączną pozbawienia wolności, sąd miał na uwadze treść art. 85 § 1 kk oraz zasady jej wymiaru opisane w art. 86 § 1 kk. Kształtując wymiar kary łącznej sąd uwzględnił bliskie związki przedmiotowe pomiędzy czynami dotyczące czasu, miejsca popełnienia czynów, jak i okoliczność że obydwa czyny godziły w dobro jakim jest mienie. Nadto sąd uwzględnił bliskie związki podmiotowe pomiędzy czynami oskarżonego, który działał z winy umyślnej. Niemniej jednak czyn przypisany w punkcie 2 wyroku godził również w dobro, jakim jest zdrowie człowieka.

W konsekwencji sąd orzekając karę łączną zastosował zasadę asperacji i wymierzył oskarżonemu karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności. Z uwagi na ścisły związek podmiotowy i czasowy, a w znacznej mierze również przedmiotowy pomiędzy czynami, kara wymierzona za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk została w znaczącej mierze pochłonięta. Niemniej jednak zważywszy na to, iż czyn przypisany w punkcie 2 wyroku, godził również w zdrowie, spowodował naruszenie czynności/funkcji zarówno tkanek miękkich, jak i narządu wzroku, sąd doszedł do wniosku, iż zastosowanie zasady absorpcji byłoby nieuzasadnione.

P. K.

5

5

Sąd na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył zatrzymanie oskarżonego.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K.

5

5

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu sąd orzekł na podstawie §17 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 3 w zw. z § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2019.18 j.t.), gdyż nie zostały one opłacone w żadnej części.

P. K.

7

7

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie czwartym sentencji wyroku na podstawie art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku ich uiszczenia z uwagi na aktualną sytuacje majątkową – oskarżony w chwili wyrokowania przebywał w zakładzie karnym, zaś w niniejszej sprawie orzeczono wobec niego kolejną karę pozbawienia wolności, wobec czego sąd doszedł do wniosku, iż oskarżony nie ma możliwości ich pokrycia.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Podpis