Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 810/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

P. W.

Pkt 1 sentencji wyroku.

2

P. W.

Pkt 2 sentencji wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

P. W.

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2

P. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ad. 1

P. W. posiadał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w jednej torebce substancję psychotropową w postaci amfetaminy oraz nową substancję psychoaktywną w postaci 4F - (...) o łącznej wadze 0,17 grama netto. Strona przedmiotowa przestępstwa z art. 62 ust. 1 i art. 62b ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii sprowadza się do niezgodnego z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych oraz nowych substancji psychoaktywnych. Oskarżony popełnił ten czyn umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Mając na uwadze niewielką ilość posiadanego środka Sąd w niniejszej sprawie przyjął wypadek mniejszej wagi.

Oskarżony w tym samym miejscu i czasie zrealizował znamiona 2 przestępstw. Sąd mając na uwadze potrzebę uwzględnienia w kwalifikacji prawnej pełnego obrazu prawnego czynu, jak również w celu ukazania całej zawartości kryminalnej zachowania się oskarżonego, opisał przedmiotowe zdarzenie w postaci kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu wskazanej w treści art. 11 § 2 kk.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

Ad. 2

P. W. posiadał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii środek odurzający w postaci heroiny o wadze 1,17 grama netto. Strona przedmiotowa przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii sprowadza się do niezgodnego z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych. Oskarżony popełnił ten czyn umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

W rozpoznawanej sprawie, koniecznym było rozstrzygnięcie, według której ustawy orzekać. Czyn został bowiem popełniony w dniu 27 maja 2020 roku. Natomiast wyrok został wydany w dniu 14 grudnia 2021 roku. W międzyczasie tj. w dniu 24 czerwca 2020 roku doszło do nowelizacji Kodeksu karnego. Tym samym w niniejszej sprawie pomiędzy popełnieniem przestępstwa a czasem orzekania doszło do zmiany ustawy – Kodeks karny.

Tym samym wydając wyrok w przedmiotowej sprawie Sąd miał na uwadze treść art. 4 § 1 kk, zgodnie z którym jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy ustawą względniejszą dla oskarżonego był Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym na dzień popełnienia przestępstw.

Oskarżonemu zarzucono popełnienie czynu z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Czyn tej jest zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 3.

Sąd miał tu na uwadze, iż według treści art. 37a kk obowiązującego na dzień popełnienia przestępstwa, jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec grzywnę albo karę ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34 § 1a pkt 1 lub 4.

Natomiast zgodnie z obecnym brzmieniem art. 37a § 1 kk jeżeli przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 3 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek.

Tym samym poprzednia treść art. 37a kk była niewątpliwie korzystniejsza.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W.

1

1

Zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy, w stopniu dość znacznym.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości, Sąd kierował się w szczególności:

- rodzajem dobra naruszonego jakim jest w przedmiotowej sprawie zdrowie i życie społeczeństwa jako całości (zdrowie i życie publiczne);

- rozmiarem grożącej szkody – stosowanie amfetaminy nie prowadzi wprawdzie do uzależnienia fizycznego, jednak może doprowadzić do uzależnienia psychicznego. Ponadto używanie amfetaminy przez ludzi młodych związane jest z ryzykiem znacznego
i nieodwracalnego obniżenia ilorazu inteligencji. Natomiast używanie nowych substancji psychoaktywnych jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia;

- popełnieniem przestępstwa umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

Okoliczności obciążające:

- uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego;

Okoliczności łagodzące:

- oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 70 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. P. W. jest jeszcze młoda, zdrową i zdolną do pracy osobą. Jest kawalerem. Ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci. Legitymuje się średnim wykształceniem. Nie ma wyuczonego zawodu. Pracuje dorywczo w charakterze montera wentylacji. Z pracy tej uzyskuje dochód w kwocie około 2000 złotych miesięcznie. Dlatego też wysokość jednej stawki określona na kwotę 20 złotych jest adekwatna do jego aktualnych możliwości zarobkowych i sytuacji materialnej. Zdaniem Sądu orzeczona kara grzywny wyrobi i jednocześnie pogłębi przekonanie (zarówno wobec oskarżonego jak i społeczeństwa), że popełnianie przestępstw jest nieopłacalne

P. W.

2

2

Zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy, w stopniu znacznym.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości, Sąd kierował się w szczególności:

- rodzajem dobra naruszonego jakim jest w przedmiotowej sprawie zdrowie i życie społeczeństwa jako całości (zdrowie i życie publiczne);

- rozmiarem grożącej szkody – heroina to bardzo silnie uzależniający narkotyk. Uzależnia psychicznie i fizycznie. Jej używanie jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia;

- popełnieniem przestępstwa umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

Okoliczności obciążające:

- uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego;

Okoliczności łagodzące:

- oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. P. W. jest jeszcze młoda, zdrową i zdolną do pracy osobą. Jest kawalerem. Ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci. Legitymuje się średnim wykształceniem. Nie ma wyuczonego zawodu. Pracuje dorywczo w charakterze montera wentylacji. Z pracy tej uzyskuje dochód w kwocie około 2000 złotych miesięcznie. Dlatego też wysokość jednej stawki określona na kwotę 20 złotych jest adekwatna do jego aktualnych możliwości zarobkowych i sytuacji materialnej. Zdaniem Sądu orzeczona kara grzywny wyrobi i jednocześnie pogłębi przekonanie (zarówno wobec oskarżonego jak i społeczeństwa), że popełnianie przestępstw jest nieopłacalne

P. W.

3

1 i 2

W niniejszej sprawie koniecznym było również orzeczenie kary łącznej.

W tym zakresie, koniecznym było rozstrzygnięcie, według której ustawy orzekać. Czyn został bowiem popełniony w dniu 27 maja 2020 roku. Natomiast wyrok został wydany w dniu 14 grudnia 2021 roku. W międzyczasie tj. w dniu 24 czerwca 2020 roku doszło do nowelizacji Kodeksu karnego. Tym samym w niniejszej sprawie pomiędzy popełnieniem przestępstwa a czasem orzekania doszło do zmiany ustawy – Kodeks karny.

Tym samym wydając wyrok w przedmiotowej sprawie Sąd miał na uwadze treść art. 4 § 1 kk, zgodnie z którym jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy ustawą względniejszą dla oskarżonego był Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym na dzień popełnienia przestępstw.

Możliwym było bowiem orzekanie kary łącznej przy zastosowaniu zasady absorpcji, czego nie przewiduje obecne brzmienie Kodeksu karnego.

Zgodnie z art. 86 § 1 kk obowiązującego aktualnie Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Jeżeli najwyższą z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa jest kara 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności, dolną granicę kary łącznej przyjmuje się w tej wysokości. Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Natomiast zgodnie z art. 86 § 1 kk obowiązującego na dzień popełnienia przestępstw Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Tym samym wymierzając karę łączną Sąd mógł wymierzyć ją w granicach od 100 stawek dziennych grzywny do 170 stawek dziennych grzywny.

Zgodnie z art. 85a kk orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dlatego też wymierzając karę łączną Sąd wziął również pod uwagę, podobnie jak przy wymierzaniu kar jednostkowych okoliczności łagodzące i obciążające oraz stopień społecznej szkodliwości czynów.

Ponadto przy wydawaniu kary łącznej Sąd rozważał przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary, istnieje ścisły związek przedmiotowy lub podmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak.

Przestępstwa zarzucane P. W. zostały popełnione w odstępie względnie krótkiego czasu. Wszystkie zostały popełnione umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Oba naruszały przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Ponadto oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Dlatego też wymierzając P. W. karę łączną 130 stawek dziennych grzywny Sąd zastosował zasadę asperacji, która jednak z uwagi na znaczną przewagę wskazanych powyżej elementów zbliżona jest do zasady absorpcji.

P. W.

4

1 i 2

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych szczegółowo opisanych w wykazie dowodów nr I/375/20/N pod. poz. 1 i 2 na karcie 102 akt sprawy VII K 810/20 i zarządził ich zniszczenie. Zgodnie bowiem z powołanym artykułem w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 oraz w razie umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania karnego orzeka się przepadek środka odurzającego lub substancji psychotropowej, nawet jeżeli nie był własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Na podstawie § 2, § 4, § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2019r., poz. 18) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. P. kwotę 516,60 złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu przez obrońcę wyznaczonego z urzędu.

7

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa w całości koszty sądowe, na które składają się wydatki w kwocie 2494,13 zł oraz opłata w kwocie 260 zł.

Na wydatki w sprawie złożyły się:

- ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym w kwocie 20 zł oraz w postępowaniu sądowym w kwocie 20 zł - na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013r. poz. 663.);

- opłata za udzielenie informacji z rejestru skazanych w kwocie 30 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 861 z późn. zm.);

- wynagrodzenie biegłych w łącznej kwocie 1.887,53 złotych na podstawie art. 618 § 1 pkt 9 kpk i § 2a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 roku w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (Dz. U. 2013r., poz. 508 ze zm.);

- ryczałt za przechowywanie zajętych przedmiotów 20 złotych - na podstawie § 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013r., poz. 663.),

- koszty nieopłaconej przez oskarżonego pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu 516,60 złotych– art. 618 § 1 pkt 11 kpk i § 2, § 4, § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2019r., poz. 18).

Opłatę zasądzono na podstawie art. 3 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

Sąd wziął pod uwagę, że P. W. jest jeszcze młoda, zdrową i zdolną do pracy osobą. Jest kawalerem. Ma na utrzymaniu dwoje małoletnich dzieci. Legitymuje się średnim wykształceniem. Nie ma wyuczonego zawodu. Pracuje dorywczo w charakterze montera wentylacji. Z pracy tej uzyskuje dochód w kwocie około 2000 złotych miesięcznie. Tym samym ma on możliwość uiszczenia zasądzonych kosztów sądowych. Nie przekraczają one jego możliwości zarobkowych.

6.  1Podpis