Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 183/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Matusiak

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2021 roku w Sieradzu

odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 28.01.2021 r. Nr (...)

w sprawie K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o świadczenie postojowe

oddala odwołanie.

Sygn.akt IV U 183/21

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.01.2021 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na podstawie art. 15zs ( 2 )ust.7 i art. 15 zv ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 1842 ze zm.) w zw. z art. 983 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 266 ze zm.) odmówił K. K. prawa do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgodnie z art. 15 zs ( 2) ust.1 ww. ustawy, jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe przysługuje osobie prowadzącej na dzień 30. 09. 2020 r. pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007 jako rodzaj przeważającej działalność kodem 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 49.39.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.2l.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.2l.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z . (…), która skorzystała ze świadczenia postojowego w trybie art. 15 zs lub art. 15 zua. Prawo do dodatkowego świadczenia postojowego przysługuje, jeżeli przychód z tej działalności uzyskany w październiku lub listopadzie 2020 r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego odpowiednio w październiku albo listopadzie 2019 r. Z danych zawartych we wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wynika, że przeważająca działalność gospodarcza dla płatnika składek na dzień 30.09.2020 r. wg PKD to 47.79.Z. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ten rodzaj działalności nie uprawnia do skorzystania z jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego.

Odwołanie od decyzji organu rentowego złożyła K. K.. Skarżąca zarzuciła, że rozstrzygnięcie organu zostało oparte o niepełny materiał dowodowy, pomijający wpis do ewidencji działalności gospodarczej i dokumentację księgową świadczące, że faktycznie na dzień 30.09.2020 r. rodzajem przeważającej działalności prowadzonej przez płatnika była sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona na straganach i targowiskach o kodzie PKD 47.89.Z, która uprawnia do skorzystania z jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego. W odwołaniu zostały zawarte wnioski o przeprowadzenie dowodów z ewidencji księgowej skarżącej oraz z przesłuchania świadka na fakt, jaka była rzeczywista przeważająca działalność gospodarcza skarżącej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. K. od dnia 2 maja 2019 r. rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej, oznaczonej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności kodem 47.79.Z (sprzedaż detaliczna artykułów używanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach). Po zmianach z dnia 29.12.2020 r., rodzaj przeważającej działalności gospodarczej został oznaczony kodem 47.89.Z (sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów, prowadzona na straganach i targowiskach). K. K. w dniu 30.12.2020 r. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych II oddział w Ł. wniosek o jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe w związku z przeciwdziałaniem skutkom wywołanym COVID-19 dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi jako przeważającą działalność oznaczoną wg PKD kodem 47.89.Z oświadczając jednocześnie, że na 30.09.2019 r. jej przeważającą działalnością była działalność, której kod został podany w pierwszej części wniosku. Nadto K. K. podała, że przychód z przeważającej działalności, uzyskany w listopadzie 2020 r., był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego w analogicznym miesiącu 2019 r. Decyzją z dnia 28.01.2021 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił K. K. prawa do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego.

(wniosek, wydruki z CEiDG, decyzja w aktach ZUS).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Art. 15zs ( 2) ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2020.1842 t.j.) stanowi, że osobie, o której mowa w art. 15zq ust. 1 pkt 1 (tj. prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych), prowadzącej na dzień 30 września 2020 r. pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem 47.71.Z, 47.72.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 49.39.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.21.Z, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 59.12.Z, 59.13.Z, 59.14.Z, 59.20.Z, 74.20.Z, 77.2l.Z, 79.90.A, 79.90.C, 82.30.Z, 85.51.Z, 85.52.Z, 85.53.Z, 85.59.A, 85.59.B, 86.10.Z (…), która skorzystała ze świadczenia postojowego w trybie art. 15zs lub art. 15zua, przysługuje prawo do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego, jeżeli przychód z tej działalności uzyskany w październiku albo listopadzie 2020 r. był niższy co najmniej o 40% w stosunku do przychodu uzyskanego odpowiednio w październiku albo listopadzie 2019 r. Zgodnie z ust. 8 powołanego przepisu, oceny spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1, w zakresie oznaczenia prowadzonej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007 dokonuje się na podstawie danych zawartych w rejestrze REGON w brzmieniu na dzień 30 września 2020 r. Organ rentowy zakwestionował prawo wnioskodawczyni do jednorazowego dodatkowego świadczenia postojowego, ponieważ wg wpisu do CEiDG przeważająca działalność gospodarcza dla płatnika składek wg PKD na dzień 30.09.2020 r. to 47.79.Z, która nie jest objęta zakresem przedmiotowym przepisu art. 15 zs ( 2) cyt. ustawy. Uzasadniając zarzuty wobec zaskarżonej decyzja odwołująca podnosiła, że faktycznie w dniu 30.09.2020 r. prowadziła działalność gospodarczą, której przeważający charakter podlega oznaczeniu wg PKD kodem 47.89.Z; okoliczność tę zamierzała udowodnić dokumentami z ewidencji księgowej oraz zeznaniami świadka. Treść cyt. ust.8 art. 15 zs ( 2) jednoznacznie przesądza, iż przeważający charakter działalności wg PKD, która była prowadzona w dniu 30.09.2020 r. może być wykazany jedynie na podstawie danych zawartych w rejestrze REGON. Wyłączona jest zatem możliwość przeprowadzenia dowodu przeciwnego w oparciu o dokumenty czy też osobowe źródła dowodowe. Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem w zakresie wykładni przepisów prawa ubezpieczeń społecznych, przepisy te należy wykładać w sposób ścisły, a co za tym idzie pierwszeństwo ma wykładnia literalna. Nie powinno się zatem z reguły sięgać do wykładni celowościowej, funkcjonalnej lub aksjologicznej w opozycji do wykładni językowej, jeżeli ta ostatnia prowadzi do jednoznacznych rezultatów interpretacyjnych ( por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 20 września 2017r. I UK 341/16; z dnia 16 sierpnia 2005 r., I UK 378/04, OSNP 2006 nr 13-14, poz. 218; z dnia 23 października 2006 r., I UK 128/06, OSNP 2007 nr 23-24, poz. 359; z dnia 29 stycznia 2008 r., I UK 239/07, OSNP 2009 nr 7-8, poz. 103; z dnia 4 marca 2008 r., II UK 129/07, OSNP 2009 nr 11-12, poz. 155; z dnia 19 maja 2009 r., III UK 6/09, LEX nr 509028). Wyrok SN z 8 listopada 2017 r. III UK 249/16 ; z dnia 27 stycznia 2012 r., II UK 103/11, LEX nr 1130388; z dnia 14 listopada 2013 r., II UK 133/13, LEX nr 1399913; z dnia 9 listopada 1999 r., II UKN 187/99, OSNAPiUS 2001 nr 4, poz. 121). Zgodnie z regułą interpretacyjną, tekstu prawnego nie wolno wykładać tak, by choć jedna jego część okazała się zbędna (per non est). W tym stanie rzeczy wobec uznania, iż wnioskodawczyni nie prowadziła na dzień 30 września 2020 r. pozarolniczej działalności gospodarczej, której przeważający rodzaj był oznaczony według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007 jednym z kodów, wymienionych w art. 15 zs ( 2) cyt. ustawy, odwołanie na podstawie art. 477 ( 14) § 1 k.p.c. podlega oddaleniu.