Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 649/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. L.

pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) sp. z o.o.
z siedzibą w W., prowadzącą zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług za pomocą serwisów internetowych, zajmując się sprawami gospodarczymi
i finansowymi tej spółki, działając w okres od 17 czerwca 2013 r. do 11 listopada 2013 r., w wykonaniu tego samego zamiaru, podawała nieprawdę w deklaracjach dla podatku od towarów
i usług (...)-7K za I-III kwartał 2013 r. złożonych w Urzędzie Skarbowym W.-M. w ten sposób, że zaniżyła przychody-obroty z prowadzonej w tym okresie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług internetowych, co najmniej w łącznej kwocie 1 126 479 złotych i zaniżyła podatek należny co najmniej w łącznej kwocie 261 018 złotych oraz dokonała nieuprawnionego odliczenia podatku naliczonego
w łącznej kwocie 33 762 złotych, poprzez nie przedłożenie faktur zakupu VAT, przez co uszczupliła Skarb Państwa z podatku VAT poprzez zaniżenie kwoty do wpłaty za I kwartał 2013 r. w kwocie 21 214 złotych, za II kwartał 2013 r. w kwocie 119 816 złotych, za III kwartał 2013 r. w kwocie 121 469 złotych, co łącznie stanowi kwotę małej wartości 262 499 złotych, tj. czyn z art. 56 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Akt założycielski spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą
w W. został podpisany w dniu 21 września 2012 r. Jedynym wspólnikiem ww. spółki była A. L., która jednocześnie została jedynym członkiem zarządu tej spółki. Spółka została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 03 grudnia 2012 r.

W dniu 11 listopada 2013 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) sp. z o.o. Uchwałą nr 1 z dnia 11 listopada 2013 r. odwołano z zarządu A. L., a do zarządu powołano V. S. powierzając jej funkcję prezesa zarządu.

W dniu 11 listopada 2013 r. została również zawarta umowa sprzedaży wszystkich udziałów w spółce (...) sp. z o.o. pomiędzy A. L. a V. S.. W jej wyniku jedynym udziałowcem w ww. spółce została V. S..

Wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego został złożony w dniu 07 stycznia 2014 r., a postanowienie
o zmianie danych w Krajowym Rejestrze Sądowym
w zakresie udziałowców oraz członka zarządu zostało wydane w dniu 15 stycznia 2014 r.

W dniu 16 maja 2014 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) sp. z o.o. Uchwałą nr 3 z dnia 16 maja 2014 r. odwołano z zarządu V. S., a uchwałą nr 4 do zarządu powołano S. H., powierzając mu funkcję prezesa zarządu.

Z uwagi na braki formalne wniosek o dokonanie stosowanych zmian we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego został zwrócony.

kserokopia akt KRS spółki (...) sp.
z o.o.

załącznik do akt o sygn. III K 649/18

Przedmiotem działalności spółki (...) sp. z o.o. było m.in. świadczenie usług internetowych na rzecz różnych operatorów telekomunikacyjnych.

zeznania A. M.

k. 385-388, 483-485

zeznania M. J.

k. 397--398, 487-488

zeznania M. B.

k. 402-403, 485-487

Postępowanie kontrolne wszczęte zostało wobec spółki (...) sp. z o.o. na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 28 listopada
2014 r. Postanowienie to zostało następnie doręczone ww. spółce w dniu 05 stycznia 2015 r. w trybie art. 150 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Czynności kontrolne przeprowadzili pracownicy Urzędu Kontroli Skarbowej
w B. w okresie od 09 stycznia 2015 r. do 29 lipca 2015 r.

W toku postępowania kontrolnego stwierdzono, że spółka (...) sp. z o.o. nie funkcjonuje już pod adresem ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym W., Al. (...). Umowa najmu powierzchni biurowej została rozwiązana ze spółką w dniu 16 kwietnia 2014 r., a obecny adres spółki jest nieznany.

Urzędnikom przeprowadzającym kontrolę nie udało się dotrzeć do dokumentacji księgowej spółki (...) sp.
z o.o., jak również nie udało się nawiązać kontaktu ze spółką.

protokół kontroli

k. 10-18

dokumenty z akt postępowania kontrolnego

k. 21-359

zeznania E. S.

k. 371-373, 482-483

W dniu 11 września 2015 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. wydał decyzję nr (...), którą określił zobowiązania podatkowe za I, II, III oraz IV kwartał 2013 r. w ten sposób, że:

- za I kwartał 2013 r. określił zobowiązanie podatkowe
w podatku od towarów i usług w kwocie 21 214 zł
w miejsce zadeklarowanej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 1 170 zł;

- za II kwartał 2013 r. określił zobowiązanie podatkowe
w podatku od towarów i usług w kwocie 119 816 zł
w miejsce zadeklarowanej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 17 669 zł;

- za III kwartał 2013 r. określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w kwocie 121 469 zł
w miejsce zadeklarowanej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 32 721 zł;

- za IV kwartał 2013 r. określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w kwocie 102 174 zł
w miejsce zadeklarowanego w wysokości 69 793 zł.

W toku postępowania kontrolnego ustalono bowiem, że A. L. podawała nieprawdę
w deklaracjach dla podatku od towarów i usług (...)-7K za I-IV kwartał 2013 r. złożonych w Urzędzie Skarbowym W.-M. w ten sposób, że zaniżyła przychody-obroty z prowadzonej w tym okresie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług internetowych i zaniżyła podatek należny co najmniej
w łącznej kwocie 261 018 złotych, a także dokonała nieuprawnionego odliczenia podatku naliczonego
w łącznej kwocie 33 762 złotych, poprzez nie przedłożenie faktur zakupu VAT.

decyzja nr (...)

k. 2- 9

Deklaracja VAT-7K za I kwartał 2013 r. została złożona 17 czerwca 2013 r.

Deklaracja VAT-7K za II kwartał 2013 r. została złożona 25 lipca 2013 r.

Deklaracja VAT-7K za III kwartał 2013 r. została złożona 25 października 2013 r.

Deklaracja VAT-7K za IV kwartał 2013 r. została złożona 27 stycznia 2014 r.

deklaracje VAT-7K

51-55

Przez pewien okres, na przełomie 2013 i 2014, sprawami rachunkowymi spółki zajmowało się Biuro (...) sp. z o.o. z siedzibą w G.. Po zakończeniu współpracy cała dokumentacja księgowa została zwrócona spółce (...) sp. z o.o.

zeznania A. G.

k. 516-518

zeznania A. K.

k. 535

A. L. urodziła się (...)
w P.. Jest osobą niekaraną.

informacja
z Krajowego Rejestru Karnego

k. 585

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

A. L.

pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) sp. z o.o., (...)-(...) W., Al. (...), NIP (...) prowadzącą zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług za pomocą serwisów internetowych, zajmując się sprawami gospodarczymi i finansowymi tej spółki, zobowiązaną jako podatnik od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, do prowadzenia ewidencji zakupu i sprzedaży VAT za I-IV kwartał 2013 r., nie przechowywała prowadzonej ewidencji zakupu
i sprzedaży VAT wraz z dokumentami, w tym z fakturami VAT zakupu i sprzedaży, stanowiącymi podstawę do rozliczenia się
z podatku od towarów i usług za cztery kwartały 2013 r., do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w tym podatku, tj. co najmniej przez okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, tj. za I-III kwartał 2013 r. do co najmniej 31 grudnia 2018 r., za IV kwartał 2013 r. do co najmniej 31 grudnia 2019 r., czym naruszyła art. 86 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów
i usług
,

tj. czyn z art. 60 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie potwierdziło, aby w okresie prowadzenia postępowania kontrolnego A. L. .nie przechowywała prowadzonej ewidencji zakupu i sprzedaży VAT wraz
z dokumentami, w tym z fakturami VAT zakupu
i sprzedaży, stanowiącymi podstawę do rozliczenia się
z podatku od towarów i usług za cztery kwartały 2013 r., do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w tym podatku. W toku postępowania ustalono bowiem, że w okresie gdy było prowadzone to postępowanie kontrolne, to A. L. nie była już wspólnikiem, ani członkiem zarządu spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W..

kserokopia akt KRS spółki (...) sp. z o.o.

załącznik do akt o sygn. III K 649/18

protokół kontroli

k. 10-18

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1.2.1

zeznania A. M.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania A. M. , która w okresie od lutego 2013 r. do lutego 2014 r. pracowała w spółce (...) sp. z o.o. na stanowisku koordynatora ds. projektu. Świadek opisała funkcjonowanie spółki w ww. okresie. Zeznania tego świadka są spójne i logiczne, a ponadto znajdują potwierdzenie w zeznaniach innych świadków, w tym M. J. i M. B..

zeznania E. S.

Na miano wiarygodnych zasługują zeznania E. S. , która jest pracownikiem Urzędu Kontroli Skarbowej
w B. i przeprowadzała postępowanie kontrolne
w spółce (...). Zeznania świadka są spójne, logiczne
i znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Świadek zeznała m.in. spółkę wezwano do przedłożenia ksiąg, ewidencji i dokumentów związanych
z działalnością gospodarczą w 2013 r. Wezwania te kierowano na adres spółki ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym. Korespondencja kierowana do oskarżonej, jak i późniejszych członków zarządu pozostała bez odpowiedzi.

zeznania M. B.

Zeznania świadka M. B. Sąd uznał za wiarygodne, albowiem są one spójne, logiczne. Świadek pracowała w spółce
w okresie od lutego do końca sierpnia 2013 r. Do jej zadań należało prowadzenie biura, w tym kompletowanie i przesyłanie dokumentacji księgowej do biura rachunkowego. Świadek zeznała, że wydaje jej się, iż w 2013 r. dokumentacja księgowa była gromadzona i przechowywana w biurze rachunkowym w G..

zeznania A. G.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania A. G.. Osoba ta prowadzi biuro (...) sp. z o.o. z siedzibą
w G.. Świadek zeznała, że współpracowała ze spółką (...) sp. z o.o. na przełomie 2013 i 2014 r. Świadek zeznała, że cała dokumentacja księgowa została zwrócona po zakończeniu współpracy. Świadek nie była w posiadaniu egzemplarza umowy zawartej z spółką (...) sp. z o.o.

zeznania A. K.

Na miano wiarygodnych zasługują zeznania świadka A. K. . Świadek, która jest pracownikiem biura (...) sp. z o.o. potwierdziła, że po zakończeniu współpracy dokumentacja jest zwracana podmiotowi, który korzystał z usług biura. Świadek nie pamiętała jednak szczegółów współpracy ze spółką (...) sp. z o.o.

decyzja nr (...)

Dokument urzędowy, którego treść nie była kwestionowana
w toku postępowania dowodowego. Dokument ten potwierdza nieprawidłowości w składaniu deklaracji VAT-7K

deklaracje VAT-7K

Dokumenty złożone do Urzędu Skarbowego. Ich wiarygodność nie budzi wątpliwości

protokół kontroli, dokumenty z akt postępowania kontrolnego

protokół postępowania kontrolnego wraz z załącznikami został sporządzony przez uprawnione do tego osoby, a treść wiarygodność tego dokumentu nie budziła wątpliwości Sądu.
W wyniku przeprowadzonej kontroli wydana została decyzja nr (...)

kserokopia akt KRS spółki (...) sp. z o.o. (załącznik do akt o sygn. III K 649/18)

Treść dokumentów zgromadzonych w aktach KRS spółki (...) sp. z o.o. nie budziła wątpliwości Sądu.

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument urzędowy

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

1.2.1

zeznania A. O.

Świadek A. O. (z d. B.) była pracownikiem biura (...). Świadek nie pamiętała podczas przesłuchania spółki (...) sp. z o.o., a tym samym nie posiadała wiedzy na temat współpracy z tym podmiotem oraz dokumentacji księgowej spółki.

zeznania K. M.

Świadek K. M. zeznała, że nazwa spółki (...) sp. z o.o., ani nazwisko oskarżonej nic jej nie mówią. Nie posiadała żadnych informacji na temat współpracy biura (...) sp. z o.o. ze spółką (...) sp. z o.o.

zeznania F. K.

Świadek F. K. pracowała w spółce (...) sp. z o.o., ale nie pamiętał żadnych okoliczności związanych ze współpracą z spółką (...) sp. z o.o.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

A. L.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

A. L. została oskarżona o to, że pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) sp.
z o.o., (...)-(...) W., Al. (...), NIP (...), prowadzącą zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług za pomocą serwisów internetowych, zajmując się sprawami gospodarczymi i finansowymi tej spółki, działając w okres od 17 czerwca 2013 r. do 27 stycznia 2014 r., w wykonaniu tego samego zamiaru, podawała nieprawdę
w deklaracjach dla podatku od towarów i usług (...)-7K za I-IV kwartał 2013 r. złożonych
w Urzędzie Skarbowym W.-M. w ten sposób, że zaniżyła przychody-obroty
z prowadzonej w tym okresie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług internetowych, co najmniej w łącznej kwocie 1 126 479 złotych i zaniżyła podatek należny co najmniej w łącznej kwocie 261 018 złotych oraz dokonała nieuprawnionego odliczenia podatku naliczonego w łącznej kwocie 33 762 złotych, poprzez nie przedłożenie faktur zakupu VAT, przez co uszczupliła Skarb Państwa z podatku VAT poprzez zaniżenie kwoty do wpłaty za I kwartał 2013 r. w kwocie 21 214 złotych, za II kwartał 2013 r. w kwocie 119 816 złotych, za III kwartał 2013 r. w kwocie 121 469 złotych i za IV kwartał 2013 r. w kwocie 32 381 złotych, co łącznie stanowi kwotę małej wartości 249 880 złotych, tj. o czyn z art. 56 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Zgodnie z treścią art. 56 § 1 k.k.s. odpowiedzialność karną skarbową ponosi podatnik, który składając organowi podatkowemu, innemu uprawnionemu organowi lub płatnikowi deklarację lub oświadczenie, podaje nieprawdę lub zataja prawdę albo nie dopełnia obowiązku zawiadomienia
o zmianie objętych nimi danych, przez co naraża podatek na uszczuplenie. Przepis art. 56 § 2 k.k.s. stanowi natomiast, że jeżeli kwota podatku narażona na uszczuplenie jest małej wartości, to sprawca czyny zabronionego określonego w § 1 podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

Przedmiotem czynności wykonawczej deliktu skarbowego w formie przestępstwa (art. 56 § 1 i 2 k.k.s.) będzie deklaracja, jak i oświadczenie przedkładane uprawnionemu organowi lub płatnikowi, ale tylko wówczas, gdy dokument taki zawiera informacje istotne dla powstania, obliczenia i wymiaru podatku. Niemniej nie jest wystarczające samo złożenie deklaracji czy oświadczenia, którym zarzuca się przymiot nierzetelności, gdyż konieczne jest od strony podmiotowej również wykazanie umyślności w działaniu sprawcy (art. 4 § 2 k.k.s., tak między innymi: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2006 r. III KK 267/05). Istota umyślności wskazana w § 2 art. 4 k.k.s., tak jak na gruncie Kodeksu karnego, polega na działaniu sprawcy z zamiarem bezpośrednim lub z zamiarem ewentualnym. Zamiar popełnienia czynu zabronionego polega na ukierunkowaniu zachowania na osiągnięcie określonego celu i sterowaniu tym zachowaniem. Na zamiar składa się strona intelektualna oraz woluntatywna. Zamiar jest warunkowany wyobrażeniem celu (strona intelektualna) i dążeniem opartym na motywacji jego osiągnięcia (strona woluntatywna). Oszustwo podatkowe z art. 56 § 1 k.k.s. polega na takim działaniu lub zaniechaniu, które wprawdzie czyni zadość formalnym obowiązkom podatkowym (składanie deklaracji), ale jednocześnie znamionuje się usiłowaniem co najmniej wprowadzenia organu podatkowego w błąd. Istotą tego przestępstwa jest podanie danych nieprawdziwych albo też zatajenie danych prawdziwych oraz niedokonanie aktualizacji danych w sytuacji istnienia takiego obowiązku wyrażonego w ustawie podatkowej (F. Prusak, Komentarz do art. 56 Kodeksu karnego skarbowego, LEX 21860). Określone w art. 56 § 1 k.k.s. przestępstwo oszustwa podatkowego ma charakter umyślny. Konstrukcja art. 56 § 1 k.k.s. przesądza, że dla odpowiedzialności karnej niezbędne jest wywołanie skutku w postaci narażenia na uszczuplenie danego podatku. Trafnie w powyższym kontekście wskazuje się w orzecznictwie, że warunkiem odpowiedzialności podatnika jest, po pierwsze, naruszenie właściwych przepisów podatkowych, po drugie zaś, narażenie na uszczuplenie podatku (wyrok SN z dnia 11 lutego 2003 r., IV KKN 21/00, LEX nr 77435).

Przepis art. 6 § 2 k.k.s. stanowi, że dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru lub z wykorzystaniem takiej samej sposobności, uważa się za jeden czyn zabroniony; w zakresie czynów zabronionych polegających na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej za krótki odstęp czasu uważa się okres do 6 miesięcy.

Zgodnie natomiast z treścią art. 9 § 3 k.k.s. za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Odnosząc powyższe uwagi do okoliczności niniejszej sprawy należy wskazać przede wszystkim, że przeprowadzone postępowanie potwierdziło, iż oskarżona pełniąc funkcję prezesa zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., prowadzącą zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług za pomocą serwisów internetowych, zajmując się sprawami gospodarczymi i finansowymi tej spółki, w wykonaniu tego samego zamiaru, podawała nieprawdę w deklaracjach dla podatku od towarów i usług (...)-7K w okresie za I-III kwartał 2013 r., a nie w okresie za I-IV kwartał 2013 r. Oskarżona zaniżyła przychody-obroty z prowadzonej w tym okresie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług internetowych, co najmniej
w łącznej kwocie 1 126 479 złotych i zaniżyła podatek należny co najmniej w łącznej kwocie 261 018 złotych oraz dokonała nieuprawnionego odliczenia podatku naliczonego w łącznej kwocie 33 762 złotych, poprzez nie przedłożenie faktur zakupu VAT, przez co uszczupliła Skarb Państwa z podatku VAT poprzez zaniżenie kwoty do wpłaty za I kwartał 2013 r. w kwocie 21 214 złotych, za II kwartał 2013 r. w kwocie 119 816 złotych, za III kwartał 2013 r. w kwocie 121 469 złotych, co łącznie stanowi kwotę małej wartości 262 499 złotych.

Sąd zmodyfikował opis czynu, który ostatecznie został przypisany oskarżonej. Jak bowiem wynika z akt rejestrowych spółki (...) przestała pełnić funkcję członka zarządu w dniu 11 listopada 2013 r., a tym samy deklaracja VAT-7K za IV kwartał 2013 r. została złożona w okresie, kiedy oskarżona nie pełniła już funkcji członka zarządu. Brak jest dowodów, które wskazywałyby, iż po odwołaniu z zarządu i sprzedaży udziałów A. L. faktycznie zajmowała się sprawami gospodarczymi i finansowymi spółki. Tym samym Sąd uznał, iż oskarżona działała w okres od 17 czerwca 2013 r. do 11 listopada 2013 r.

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

II

A. L.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

A. L. została oskarżona o to, że pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) sp.
z o.o., (...)-(...) W., Al. (...), NIP (...) prowadzącą zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług za pomocą serwisów internetowych, zajmując się sprawami gospodarczymi i finansowymi tej spółki, zobowiązaną jako podatnik od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług
, do prowadzenia ewidencji zakupu i sprzedaży VAT za I-IV kwartał 2013 r., nie przechowywała prowadzonej ewidencji zakupu i sprzedaży VAT wraz
z dokumentami, w tym z fakturami VAT zakupu i sprzedaży, stanowiącymi podstawę do rozliczenia się z podatku od towarów i usług za cztery kwartały 2013 r., do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w tym podatku, tj. co najmniej przez okres 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, tj. za I-III kwartał 2013 r. do co najmniej 31 grudnia 2018 r., za IV kwartał 2013 r. do co najmniej 31 grudnia 2019 r., czym naruszyła art. 86 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. o czyn z art. 60 § 2 k.k.s. w zw.
z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Zgodnie z treścią art. 60 § 2 k.k.s. odpowiedzialność karną ponosi ten, kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje księgi w miejscu wykonywania działalności lub w miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, przedstawicielstwo lub oddział, a jeżeli prowadzenie księgi zostało zlecone biuru rachunkowemu lub innemu uprawnionemu podmiotowi - w miejscu określonym
w umowie z biurem rachunkowym lub w miejscu wskazanym przez kierownika jednostki.

Za udowodniony należy uznać fakt, iż w toku prowadzonego postępowania kontrolnego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej nie udało się ustalić miejsca przechowywania dokumentacji księgowej. Spółka (...) sp. z o.o. nie funkcjonuje już pod adresem wskazanym w Krajowym Rejestrze Sądowym. Biuro rachunkowe, które świadczyło usługi na rzecz ww. spółki, równie nie dysponuje dokumentacją księgową. Jak bowiem wynika z zeznań świadka A. G., po zakończeniu współpracy dokumentacja została zwrócona spółce.

Jak wynika z akt sprawy w dniu 11 listopada 2013 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) sp. z o.o. Uchwałą nr 1 z dnia 11 listopada 2013 r. odwołano z zarządu A. L., a do zarządu powołano V. S. powierzając jej funkcję prezesa zarządu. Wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego został złożony w dniu 07 stycznia 2014 r., a postanowienie o zmianie danych w Krajowym Rejestrze Sądowym w zakresie udziałowców oraz członka zarządu zostało wydane w dniu 15 stycznia 2014 r.

W dniu 16 maja 2014 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) sp. z o.o. Uchwałą nr 3 z dnia 16 maja 2014 r. odwołano z zarządu V. S., a uchwałą nr 4 do zarządu powołano S. H., powierzając mu funkcję prezesa zarządu.

Postępowanie kontrolne wszczęte zostało wobec spółki (...) sp. z o.o. na podstawie postanowienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 28 listopada 2014 r. Postanowienie to zostało następnie doręczone spółce w dniu 05 stycznia 2015 r. w trybie art. 150 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Czynności kontrolne przeprowadzili pracownicy Urzędu Kontroli Skarbowej w B. w okresie od 09 stycznia 2015 r. do 29 lipca 2015 r. W tym okresie A. L. nie pełniła już funkcji prezesa zarządu spółki (...) sp. z o.o., a tym samym nie można jej przypisać odpowiedzialności za niemożność ustalenia w toku postępowania kontrolnego miejsca przechowywania dokumentacji księgowej spółki.

Mając na uwadze powyższe, Sąd w punkcie II wyroku uniewinnił oskarżoną od popełnienia ww. czynu.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. L.

I

I

Wymierzając karę oskarżonej Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 12 § 1 i 2 k.k.s. oraz art. 13 k.k.s.

Na korzyść oskarżonej Sąd uwzględnił uprzednią niekaralność.

Wymierzona oskarżonej kara grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 100 złotych, w ocenie Sądu jest adekwatna zarówno do stopnia winy jak i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, jak również zrealizuje swoje cele w zakresie zapobiegawczego i wychowawczego oddziaływania na osobę oskarżonej.

Kara ta stanowić będzie dolegliwość dla oskarżonej odczuwalną, ponadto uświadomi jej nieopłacalność tego rodzaju zachowań i nieuchronność poniesienia za nie odpowiedzialności karnej. Ponadto skłoni oskarżoną do refleksji nad swoim dotychczasowym postępowaniem wzbudzając
w oskarżonej poczucie respektu
i szacunku do obowiązującego porządku prawnego i w konsekwencji spełni wobec niej swą rolę wychowawczą. Tym samym zostaną spełnione określone w art. 12 k.k.s. cele kary.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Z uwagi na fakt, iż oskarżona A. L. korzystała w toku postępowania karnego z pomocy obrońcy wyznaczonego z urzędu, którego wynagrodzenie
z tytułu udzielanej pomocy prawnej nie zostało w całości ani w części uiszczone, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokat Ł. W. kwotę 792 złotych powiększonej o podatek VAT. Podstawą przyznania wynagrodzenia były przepisy § 4 ust. 3 i § 17 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. W świetle § 17 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia, adwokatowi
z urzędu należy się wynagrodzenie za obronę oskarżonej w postępowaniu sądowym w postępowaniu szczególnym (postępowanie w stosunku do nieobecnych). Mając na uwadze, iż adwokat uczestniczył łącznie w siedmiu terminach rozpraw należne mu wynagrodzenie wynosi 792 zł [360+(6 x 72 zł)].

IV

Na podstawie 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. zwolnił oskarżoną A. L. z obowiązku zapłaty kosztów postępowania, przejmując je
w całości na rachunek Skarbu Państwa.

Podpis