Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

Wyrok Sądu Rejonowego w Goleniowie Wydział II Karny z dnia 22.06.2021r sygn akt II K 140/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

K. T. (1)

czyn kwalifikowany z art. 178bk.k. w zb z art. 178a§4k.k. w zw z art. 11§3k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. T. (1) został prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości na mocy wyroku Sądu Rejonowego w (...) z dnia 10 lutego 2020 roku sygn akt (...).

W wyroku tym za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§1k.k. w zb z art. 244 k.k. w zw z art. 11§2 k.k. została mu wymierzona kara 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd orzekł również wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 09.03.2020r.

W dniu 05 lutego 2021 roku około godzinie 12:05 w mejscowości K. oskarżony K. T. (1) kierował ciągnikiem rolniczym marki U. o nr rej. (...). Wiózł drzewo. Gdy jechał zauważył radiowóz policji. Odwrócił wówczas głowę licząc na to, że nie zostanie rozpoznany przez funkcjonariuszy. Miał świadomość, iż pił tego dnia alkohol, nie ma uprawnień do prowadzenia ciągnika i ma orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych.

Obserwując zachowanie kierowcy ciągnika patrol policji w składzie st. post. S. K. (1) i st.sierż K. M. zdecydowali o przeprowadzeniu kontroli. Policjanci zawrócili, dojechali do kierującego i używając sygnałów świetlnych i dźwiękowych wydali polecenie do zatrzymania się .

Pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego polecenia zatrzymania pojazdu oskarżony, nie zatrzymał się niezwłocznie i kontynuował jazdę dojeżdżając na posesję nr (...) gdzie zatrzymał ciągnik.

Przeprowadzona kontrola wykazała, iż kierującym ciągnikiem był oskarżony K. T. (1). Przeprowadzone na miejscu badanie urządzeniem alcotech wskazało na nietrzeźwość kierującego. Funkcjonariusze udali się z oskarżonym do KP N.. Wykonane badanie urządzeniem A2.0 (...) wykazało : o godz. 12.34 – 0,95 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 12.34 – 0,93 mg/l.

Oskarżony K. T. (1) urodził się (...) w N.. Posiada wykształcenie (...). Jest kawalerem, ma troje dzieci. Utrzymuje się z wykonywania prac dorywczych o charakterze ogólnobudowlanym uzyskując z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie około 2.300zł. Uprzednio oskarżony był karany sądownie.

Wyjaśnienia :

K. T. (w części)

Zeznania :

S. K.

Protokół badania stanu trzeźwości

Świadectwo wzorcowania

Karta karna

Odpis wyroku

Dane osobopoznawcze

k. 10-11

k. 17-18

k. 2

k. 3

k. 7-8

k. 9

k. 15

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. T. (1)

czyn kwalifikowany z art. 178bk.k. w zb z art. 178a§4k.k. w zw z art. 11§3k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Okoliczność podnoszona przez oskarżonego, iż nie słyszał i nie widział sygnałów dawanych przez policję bo w ciągniku było głośno, a lusterka ma potłuczone.

Wyjaśnienia oskarżonego

(w części)

k. 10-11

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia

K. T. (w części)

Zeznania :

S. K.

Protokół badania stanu trzeźwości

Świadectwo wzorcowania

Karta karna

Odpis wyroku

Dane osobopoznawcze

Wyjaśnienia oskarżonego - w zakresie w jakim przyznał on, iż w dniu 05 lutego 2021r kierował ciągnikiem będąc pod wpływem alkoholu i wbrew orzeczonemu wobec niego zakazowi prowadzenia pojazdów mechanicznych, a widząc policjantów w radiowozie odwrócił głowę by go nie rozpoznali – sąd uznał za polegające na prawdzie jako znajdujące potwierdzenie w zebranych w sprawie dowodach tj : zeznaniach funkcjonariusza policji oraz w dowodach z dokumentów w postaci protokołu badania trzeźwości wraz ze świadectwem wzorcowania.

Zeznania świadka S. K. sąd uznał za wiarygodne. Świadek w sposób pełny i wewnętrznie niesprzeczny opisał okoliczności w jakich doszło do zatrzymania oskarżonego i przeprowadzenia kontroli. Okoliczności podane przez świadka znajdują potwierdzenie w treści protokołu badania trzeźwości oskarżonego.

W poczet materiału dowodowego sąd przyjął wymienione dowody z dokumentów. Zostały one sporządzone przez podmioty do tego uprawnione, w przewidzianej dla nich formie.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2

Wyjaśnienia oskarżonego

Jako nie posiadające przymiotu wiarygodności sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim wskazał on, iż nie wiedział, że jadący za nim radiowozem funkcjonariusze policji włączyli sygnały świetlne i dźwiękowe nakazując mu zatrzymanie się.

Za taką oceną tych wyjaśnień przemawia fakt, iż jak wskazał sam oskarżony widział on funkcjonariuszy jadących radiowozem, nawet poczynił starania by go nie rozpoznali. Nie sposób więc przyjąć, że potem nie sprawdzał czy jego starania odniosły pożądany skutek i czy funkcjonariusze nie zdecydowali się jechać za nim celem przeprowadzenia kontroli.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

K. T. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

K. T. (1) został oskarżony o popełnienie czynu kwalifikowanego z z art. 178a§4k.k. w zb z art. 178bk.k. w zw. z art. 11§2k.k.

Art. 178a§4k.k. stanowi, że jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Ustawodawca wprowadził w ten sposób nowy typ kwalifikowany, poprzez wskazanie trzech alternatywnie określonych znamion kwalifikujących.

- pierwsze z nich stanowi przypadek recydywy ogólnej jednorodnej - znamieniem wpływającym na zwiększenie zagrożenia karą jest uprzednie prawomocne skazanie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., niezależnie od tego, na jaką karę sprawca został skazany, czy była to kara bezwzględna, a jeśli tak - jaką część kary skazany odbył. Ustawodawca nie podaje tu żadnych terminów, a zatem należy przyjąć, iż sprawca czynu z art. 178a § 4 będzie ponosił taką zaostrzoną odpowiedzialność do momentu zatarcia poprzedniego skazania.

- drugim znamieniem przewidzianym przez ustawodawcę jest popełnienie jednego z trzech przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub takiego przestępstwa z części wojskowej kodeksu karnego, popełnionych w stanie nietrzeźwości lub odurzenia. Jest to rodzaj recydywy ogólnej niejednorodnej.

- kolejnym znamieniem jest popełnienie przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo.

Z opisu czynu zawartego w akcie oskarżenia niniejszej sprawy wynika, iż w sprawie mamy do czynienia z pierwszym i z trzecim z wymienionych znamion kwalifikujących.

Na wstępie ustalić jednak należy, czy zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona czynu z art. 178a§1k.k.

Art. 178a. § 1 k.k. stanowi, iż kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Przeprowadzone badanie stanu trzeźwości analizatorem wydechu w dniu 05.02.2021r o godz. 12.34 i o godz. 12.36 wykazało obecność alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu na poziomie 0,95 mg/l oraz 0,93 mg/l co wskazywało, iż kierował on ciągnikiem znajdując się pod wpływem alkoholu, co negatywnie wpływa na sprawność psychofizyczną w rozumieniu art. 178a§1 k.k, a tym samym swym zachowaniem wypełnił znamiona opisanego w ww. artykule przestępstwa.

Jak wynika natomiast z akt sprawy wyrokiem z dnia 10 lutego 2020 roku (sygn akt (...)) sąd Rejonowy w (...) za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§1k.k. w zb z art. 244 k.k. w zw z art. 11§2 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Sąd orzekł również wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 09.03.2020r.

Tym samym zachowanie oskarżonego, który w dniu 05.02.2021r po wypiciu alkoholu zdecydował się prowadzić pojazd mechaniczny wypełniło znamiona czynu z art. 178a§1k.k., a z uwagi na fakt, iż oskarżony zachował się w ten sposób będąc uprzednio karanym za takie samo przestępstwo i w okresie obowiązywania zakazu orzeczonego w wrroku o sygn akt (...), jego zachowanie stanowiło czyn z art. 178a§4k.k.

Artykuł 178b k.k. stanowi natomiast, iż kto, pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, poruszającą się pojazdem lub znajdującą się na statku wodnym albo powietrznym, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymuje niezwłocznie pojazdu i kontynuuje jazdę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Przepis ten wprowadza sankcję za zachowanie niezgodne z obowiązkiem wynikającym z art. 5 ust. 1 ustawy z 20.06.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm). Czynność sprawcza polega na niezatrzymaniu pojazdu i kontynuowaniu jazdy. Jest zatem przestępstwem dwuaktowym. Do zrealizowania znamion omawianego czynu zabronionego niezbędne jest zrealizowanie przez sprawcę obu znamion czasownikowych.

Pierwszy fragment czynu może zostać popełniony przede wszystkim przez zaniechanie. Pojazd powinien zostać zatrzymany niezwłocznie, czyli bez zbędnej zwłoki, a zatem w pierwszym momencie, w którym po zobaczeniu lub usłyszeniu sygnałów nakazujących zatrzymanie pojazdu możliwe jest jego bezpieczne unieruchomienie. Pojazd powinien być zatrzymany w miejscu, w którym nie zagraża to bezpieczeństwu ruchu. Obowiązek zastosowania się do poleceń osoby uprawnionej do kontroli ruchu ciąży na każdym uczestniku ruchu. Drugi fragment czynności wykonawczej może zostać popełniony tylko przez działanie.

Osoby uprawnione do dawania uczestnikom ruchu poleceń lub sygnałów zostały wymienione w art. 6 ust. 1 p.r.d. Są to m.in. policjant, inspektor Inspekcji Transportu Drogowego, strażnik gminny.

Do znamion tego przestępstwa należy okoliczność, by osoba uprawniona do kontroli poruszała się pojazdem i dawała polecenie zatrzymania się sygnałami dźwiękowymi i świetlnymi

Zebrane w sprawie dowody pozwoliły na ustalenie, iż oskarżony pomimo wydania przez funkcjonariuszy z KP N. tj. osoby uprawnione do kontroli ruchu drogowego, poruszające się oznakowanym pojazdem służbowym przy użyciu sygnałów świetlnych i dźwiękowych polecenia zatrzymania pojazdu, nie zatrzymał się do kontroli drogowej i kontynuował jazdę aż do posesji nr (...). Tym samym swym zachowaniem wypełnił znamiona czynu art. 178b k.k.

W sprawie nie zaistniały okoliczności wyłączające bezprawność popełnionego przez oskarżonego czynu.

Mając na uwadze: rodzaj naruszonego dobra, jakim jest bezpieczeństwo życia i zdrowia ludzi uczestniczących w ruchu drogowym (i to zarówno kierowców jak i pasażerów oraz pieszych), wagę naruszonych zasad bezpieczeństwa w ruchu (które w swej istocie są podstawowymi, bo to, iż pojazd mechaniczny może prowadzić osoba nie będąca pod wpływem alkoholu stanowi punkt wyjścia), pełną świadomość oskarżonego co do łamania przez niego zasad bezpieczeństwa (wiedział, że nie może prowadzić samochodu bo jazdę taką wykluczał wypity alkohol i brak uprawnień) uznać należy, iż stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu jest znaczny.

Brak jest w sprawie podstaw do uznania, że zaistniały przewidziane kodeksem okoliczności wyłączające winę sprawcy.

Wobec powyższego zasadne jest stwierdzenie, że oskarżony świadomie zachował się w sposób niezgodny z przewidzianą w art.178a § 4 k.k. i art. 178b k.k. normą prawną. W tym stanie rzeczy należało przyjąć jego winę.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. T. (1)

I

II

III

Kara została wymierzona na podstawie art. 178a§4k.k. w zw z art. 11§3k.k. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż oba popełnione przez oskarżonego czyny tj z art. 178b k.k. oraz 178a§4k.k. zagrożone są karą pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat. Mając powyższe na uwadze jako podstawę wymiaru kary sąd wskazał art. 178a§4k.k. jako bardziej oddający sposób działania oskarżonego.

W przypadku rzeczywistego właściwego zbiegu przepisów sąd skazuje bowiem za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów (art. 11 § 2), wymierza zaś karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą (art. 11 § 3). Jeśli okaże się, że zbiegające się przepisy zawierają identyczne sankcje, wówczas należy orzec karę na podstawie przepisu określającego przestępstwo, którego znamiona wypełnia zachowanie sprawcy stanowiące główny, a nie uboczny element czynu przypisanego oskarżonemu (wyrok SA w Lublinie z 30.12.1997 r., II AKa 175/97, Apel.-Lub. 1998/2, poz. 12).

Istotą i początkiem zdarzenia w niniejszej sprawie był fakt, iż oskarżony będąc uprzednio karanym za popełnienie czynu z art. 178a§1k.k. ponownie prowadził pojazd mechaniczny będąc pod wpływem alkoholu. Konsekwencją tego zachowania było to, że świadom sytuacji w jakiej się znalazł i widząc oznakowany radiowóz nie zatrzymał się do kontroli drogowej.

Uznając natomiast za uzasadnione wymierzenie oskarżonemu kary 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności sąd stanął na stanowisku, iż kara tego rodzaju i w tym rozmiarze będzie wystarczającą dla osiągnięcia stawianych jej celów. Rozmiar kary jest bowiem adekwatny do stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu.

Na niekorzyść oskarżonego sąd przyjął fakt, iż oskarżony w przeszłości był już karany za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§1k.k. a także z art.244k.k.

Postawa oskarżonego jednoznacznie więc wskazuje, iż jedynie kara pozbawienia wolności i to o charakterze bezwzględnym może odnieść stawiane jej cele w zakresie prewencji indywidualnej. Oskarżony mając pełną świadomość popełnionego uprzednio przestępstwa i rodzaju wymierzonej kary i środków karnych po raz kolejnych prowadził pojazd mechaniczny będąc pod wpływem alkoholu. Taka postawa wskazuje, iż za nic ma on obowiązujące przepisy zarówno Kodeksu Karnego jak i Ustawy Prawo o ruchu drogowym. Wynikających z przepisów obowiązków nie przestrzega wskazując tym samym, iż nie uważa ich za ważne, istotne, zasadne.

Na podstawie art. 42§3 k.k. – za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§4 k.k. – sąd orzekł wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Sąd stanął na stanowisku, iż z uwagi na uprzednią karalność – w tym ilość i rodzaj przestępstw popełnionych przez oskarżonego w przeszłości - oraz sposób zachowania się przy popełnieniu przestępstwa objętego aktem oskarżenia w niniejszej sprawie brak jest okoliczności uzasadniającej odstąpienie od orzeczenia zakazu właśnie na okres dożywotni.

Ratio legis środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych polega na tym, by osoby nieprzestrzegające zasad bezpieczeństwa ruchu z braku wyobraźni, czy też poczucia odpowiedzialności, były z ruchu tego wyłączone, przy czym zachodzi zależność tego rodzaju, że im większe jest zagrożenie, które mogłoby w przyszłości spowodować prowadzenie pojazdu mechanicznego przez taką osobę, tym dłuższy winien być okres obowiązywania środka karnego. Jest to bowiem najskuteczniejszy sposób wzmożenia bezpieczeństwa na drogach, zmuszenia naruszających zasady bezpieczeństwa do ich przestrzegania w przyszłości, tudzież przekonania wszystkich uczestników ruchu o potrzebie bezwzględnego podporządkowania się ustanowionym w tej mierze regułom.

Jedynie na skutek omyłki edytorskiej w wyroku znalazło się określenie, iż środek karny dotyczy pojazdów mechanicznych „w ruchu lądowym”

Na podstawie art 43a§ 2 k.k. – za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 178a§4 k.k. – sąd orzekł będąc do tego zobligowanym od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000zł (dziesięciu tysięcy złotych), a więc w najniższym z możliwych wymiarze mając na uwadze w szczególności sytuacje majątkową i możliwości zarobkowe oskarżonego

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Wymiar orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności obligował Sąd do rozważenia czy w sprawie zaistniały przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania ww. kary. Mając na uwadze, iż oskarżony był już wielokrotnie karany a – jak stanowi art. 69§4k.k. – wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a§4k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach, sąd stanął na stanowisku, iż brak jest podstaw do orzeczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi w całości oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 180 zł (stu osiemdziesięciu złotych) ustalając, iż w sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające zwolnienie oskarżonego od ich uiszczenia.

6.  1Podpis