Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X GC 803/12

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 11 września 2012 roku powód R. P. wniosła o zasądzenie od pozwanego Poczty Polskiej Spółki Akcyjnej z (...) w W. kwoty 226.385,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 sierpnia 2012 roku tytułem odszkodowania.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwana wypowiedziała powódce zawartą umowę agencyjną w trybie natychmiastowym, mimo braku podstaw. Zdaniem powódki należy uznać, że pozwana nienależycie wykonała ciążące na niej zobowiązanie i tym samym ciąży na niej obowiązek zapłaty odszkodowania. Umowa agencyjna została zawarta przez strony na czas oznaczony, a strony w umowie nie określiły możliwości wcześniejszego jej wypowiedzenia za wyjątkiem przypadków przewidzianych w § 15 umowy. Sytuacja taka powoduje, iż bezpodstawne wypowiedzenie umowy w trybie natychmiastowym nie może zostać przekształcone w wypowiedzenie zwykłe. Okoliczność ta powoduje, że okres będący podstawą dla określenia wysokości należnego odszkodowania winien być oznaczony od momentu wypowiedzenia umowy tj. od 22 czerwca 2012 roku do dnia obowiązywania umowy czyli do dnia 31 stycznia 2013 roku. Powódka wskazała, że średnie miesięczne wynagrodzenie R. P. za okres od 15 lutego 2012 roku do dnia 22 czerwca 2012 roku określić należy na kwotę 33.380,45 zł, co powoduje że w pełni uprawnione jest stanowisko, że w wypadku dalszego funkcjonowania agencji pocztowej, powódka otrzymałby wynagrodzenie w wysokości 226.385,75 zł, a nawet powstałą by konieczność kolejnego anektowania wysokości górnej granicy wynagrodzenia agenta. Należy w tym miejscu dodatkowo podkreślić, że powódka miała zagwarantowaną stałą współpracę w okresie obowiązywania umowy z Kancelariami (...) uzyskując stałą obsługę korespondencji wysłanej przez te podmioty w ramach funkcjonowania jej agencji pocztowej. Tym samym powódka miała pewność, że w okresie obowiązywania umowy agencyjnej dokona sprzedaży znaczków pocztowych oraz odbioru listów poleconych i przesyłek pocztowych na określonym, stałym poziomie miesięcznym.

(pozew k. 2 – 9)

Zarządzeniem z dnia 15 listopada 2012 roku zostało zwrócone pismo pozwanej zatytułowane „Odpowiedź na pozew”.

(zarządzenie k. 67)

Na rozprawie w dniu 7 stycznia 2013 roku pozwana wniosła o oddalenie powództwa.

(protokół rozprawy k. 108)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 lutego 2012 roku powódka R. P. zawarła z pozwaną (...) Pocztą Spółką Akcyjną z siedzibą w W., w imieniu której działał Region Sieci w Ł., umowę agencyjną Ne (...) w Ł.. Umowę tę w imieniu pozwanej podpisała za - ca dyrektora Regionu Sieci w Ł. L. A. oraz Kierownik Wydziału w Ł. Z. K..

Przedmiotem umowy było pośredniczenie przez powódkę w świadczeniu usług w imieniu i na rzecz pozwanej. Powódka miała realizować przedmiot umowy w placówce pocztowej zwanej Agencją (...). Działalność ta miała odbywać w lokalu, znajdującym się w P., ul. (...), do którego powódka posiadała prawo najmu.

Powódka zobowiązała się wykonywać przedmiot umowy osobiście lub przy pomocy osób do tego upoważnionych, wymienionych w załączniku nr 2 do umowy tj. K. M. (1), R. M. (1).

Powódka oraz osoby upoważnione zostali zobowiązani do stałego podnoszenia kwalifikacji w celu prawidłowej realizacji obowiązków wynikających z postanowień umowy, w szczególności poprzez uczestnictwo w szkoleniach i formach samokształcenia organizowanych przez pozwaną.

Za wykonywanie czynności będących przedmiotem umowy powódka miała otrzymywać miesięczne wynagrodzenie ustalone na zasadach określonych w załączniku nr 8 do umowy. W okresie obowiązywania umowy agencyjnej łączne wynagrodzenie powódki nie mogło przekraczać 32.774 zł brutto. Wynagrodzenie miało być wypłacane powódce raz w miesiącu, w terminie maksymalnie do 14 dni po przedłożeniu naczelnikowi urzędu macierzystego prawidłowo wystawionego rachunku lub faktury VAT. (§ 13 umowy)

Umowa ta została zawarta na czas określony od dnia 16 lutego 2012 roku do dnia 31 stycznia 2013 roku. W umowie tej postanowiono, że może ona ulec rozwiązaniu za porozumieniem stron przed upływem terminu, na jaki została zawarta.

W umowie zastrzeżono, również że może ją wypowiedzieć ze skutkiem natychmiastowym: pozwana w następujących przypadkach m.in. naruszenia obowiązku ochrony informacji prawnie chronionej (§ 15 pkt. 4 ppkt. 8), przetwarzania powierzanych danych osobowych niezgodnego z celem i zakresem umowy, a w szczególności udostępnianie ich oraz sposobów ich zabezpieczenia osobom nieupoważnionym (§ 15 pkt. 4 ppkt. 11), przekazania, ujawniania lub wykorzystania informacji, przekazywanych powódce lub wytworzonych w trakcie realizacji umowy między powódką a pozwaną, mogących stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa Poczty Polska w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (§ 15 pkt. 4 ppkt. 12)

(dowód: umowa wraz z załącznikami k. 23 – 45, pełnomocnictwo k. 105, k.106)

Powódka oraz upoważnione przez nią osoby do wykonywania przedmiotu umowy agencyjnej, przeszły szkolenie jeszcze przed rozpoczęciem prowadzenia agencji pocztowej przy ul. (...) w P..

W lutym 2012 roku agencja pocztowa rozpoczęła swoją działalność. W dniu 20 marca 2012 roku został podpisany aneks nr (...) do umowy zmieniający zapis § 12 ust. 2 w zakresie maksymalnej kwoty wynagrodzenia agenta tj. zwiększając jego wysokość do kwoty 393.288 złotych

(dowód: aneks do umowy k. 48)

W agencji pracowały dwie osoby przeszkolone przez pozwaną R. M. i K. M.. Tylko one dysponowały datownikami, posługiwały się nimi i za te datowniki odpowiadały. R. M. i K. M. datowniki przechowywali w sejfie, który umieszczony był w siedzibie agencji pocztowej przy ul. (...) w P., w przejściu prowadzącym do toalety, w miejscu w niewidocznym dla klientów. W sejfie przechowywane były również naklejki R. Dostęp do sejfu mieli wyłącznie ci dwaj pracownicy agencji.

(dowód: zeznania świadka K. M. e protokół z 11.09.2013 r 00:48:31 min, 00:54:05 min)

W okresie kiedy agencja funkcjonowała (do czasu jej likwidacji), przyjmowała listy pochodzące z Kancelarii (...). Komornicy zdecydowali się nadawać, przesyłki w tej agencji z uwagi na prośbę męża powódki P. P. (2). Znaki pocztowe kupowali u powódki. Nie mieli zawartej pisemnej umowy z powódką. W kancelariach tych, przesyłki listowe były pakowane w koperty, zaklejane, zaopatrywane w znaczki pocztowe zakupione od powódki, pakowane w zamknięte paczki. Następnie pracownik Kancelarii (...), prowadzonej przez męża powódki P. P. (2)., zapakowane paczki z korespondencją i listami nadawczymi przywoził do siedziby agencji powódki. Zdarzało się, że listy te zabierał z kancelarii K. M..

(dowód: zeznania świadków: A. Jordana e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:13:04 min, A. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:24:04 min, M. (...):30:04 min, K. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:36:47 min, M. S. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku00:48:17 min, G. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:51:56 min, P. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku00:57:50 min, zeznania świadka R M. e protokół z dnia 11.09.2013 roku 00:40:30 min )

W siedzibie agencji powódki, paczki z kancelarii komorniczych były wnoszone i rozpakowywane na zapleczu.

W okresie kiedy powódka zatrudniła trzy pracownice (o tym w dalszej części), w celu przeszkolenia, osoby te segregowały znajdującą się w agencji korespondencję, sprawdzały treść list nadawczych porównując ją z korespondencją. Osoby te podczas wykonywanych czynności nie posługiwały się , datownikami, naklejkami R jak również nie miały dostępu do wyżej opisanych przedmiotów.. Nie miały także dostępu do oprogramowania znajdującego się w agencji.

Następnie dwaj pracownicy agencji powódki R. M. i K. M. naklejali znaczki R i stemplowali przesyłki listowe swoimi datownikami. Nie zdarzyło się, żeby poza siedzibą agencji korespondencja były opatrywana naklejki R czy stemplowana datownikami pocztowymi Czynności te były wykonywane w pomieszczeniu głównym agencji, na stanowiskach pracy tych dwóch pracowników. Żadne inne osoby poza tymi dwoma pracownikami nie posługiwały się datownikami czy naklejkami R.

W dalszej kolejności opracowana przez pracowników agencji korespondencja była przewożona przez pracownika agencji na Pocztę Główną w P..

(dowód: zeznania świadka K. M. e protokół z 11.09.2013 r 00:48:31 min. 00:50:24 min, 00:52:11 min, 00:51:00 min., 00:53:22 min, zeznania świadka R. M. protokół z 11.09.2013 r 00:12:51 min, 00:18:03 min., 00:38:09 min, 00:40:57 min, zeznania powódki e protokół z dnia 15 stycznia 2014 roku 00:09:00 min)

Do zaplecza w siedzibie agencji, na które wnoszono przesyłki pocztowe, nie miały dostępu osoby trzecie. Wejście służbowe, do tego pomieszczenia prowadzące z zewnątrz budynku znajdowało się od strony chodnika, ale nie zdarzały się sytuacje żeby te drzwi były otworzone a nikogo z pracowników nie było w pomieszczeniu. Zazwyczaj drzwi te były zamykane od wewnątrz.

(dowód: zeznania świadka R. M. e protokół z 11.09.2013 r 00:16:10 min, zeznania powódki e protokół z dnia 15 stycznia 2014 roku 00:08:12 min)

Zdarzały się sytuacje kiedy pracownik opuszczał agencje wraz z datownikiem wyłącznie w celu jego czyszczenia na poczcie głównej. Tam była specjalna guma do czyszczenia datowników. Przy stemplowaniu tak dużej ilości korespondencji datowniki brudziły się i stemplowały niewyraźnie. Pozwana kwestionowała jakość ostemplowanej korespondencji, zarzucała brak wyraźnej daty.

(dowód: zeznania świadka R. M. e protokół z 11.09.2013 r 00:16: 10 min, 00:25:57 min)

W dniu 17 kwietnia 2012 roku powódka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Pocztowego w P. o wyrażenie zgody na obsługę klientów masowych pod adresem ul. (...). Wskazała, że od dnia 1 maja 2012 roku pomieszczenie to zostanie przez nią wynajęte. Powódka uznał, że pomieszczenie na W. jest za małe do obsługi tak dużej ilości korespondencji.

(dowód: pismo k. 103)

Pozwana nie wyraziła powódce zgody na świadczenie usług pocztowych w proponowanym lokalu przy ul. (...) w P..

(dowód: pismo k. 104)

W lokalu przy ul. (...) w P., powódka nie prowadziła żadnej działalności związanej z obsługą korespondencji. Pod adresem tym działalność prowadziły firmy (...) i (...).

(dowód zeznania świadka K. M. e protokół z dnia 11 września 2013 roku 00:47:40 min, 00:52:56 min., zeznania świadka R. M. protokół z 11.09.2013 r 00:15:24 min, 00:18:52 min, zeznania powódki e protokół z dnia 15 stycznia 2014 roku 00:15:05 min)

Pismem z dnia 29 maja 2012 roku powódka zwróciła się do pozwanej z zapytaniem dotyczącym przeprowadzenia szkolenia dla ewentualnych nowych pracowników agencji. W odpowiedzi pozwana w piśmie z 13 czerwca 2012 r. wskazała powódce, że w związku z rozpoczęciem działalności agencji pocztowej przy ul. (...), to powódka dysponująca wiedzą i doświadczeniem w świadczeniu usług pocztowych i powinna przeszkolić nowych pracowników we własnym zakresie.

(dowód: pismo z 13.06.2012 r. k. 51)

Powódka zatrudniła w czerwcu 2012 roku trzy kobiety do czynności technicznych, sortowania listów, w stosunku do których, zgodnie z zaleceniami pozwanej przeprowadzała szkolenie. Miała plany odnośnie stałego zatrudnienia tych osób. Osoby te nie miały dostępu do komputerów, datowników, nie obsługiwały klientów

(dowód zeznania świadka K. M. e protokół z dnia 11 września 2013 roku 00:46:24 min, 01:04:53 min, zeznania powódki e protokół z dnia 15 stycznia 2014 roku. 00:11:04 min)

W dniu 14 – 15 czerwca 2012 roku pracownicy pozwanej przeprowadzili kontrolę w Agencji (...) prowadzonej przez powódkę. W czasie kontroli w siedzibie agencji przy ul. (...) w P., kontrolujące zastały trzy zatrudnione pracownice będące w takcie szkolenia. Podczas pierwszego wejścia kontroli obecny był również jeden z pracowników agencji (...). M.. Drugi pracownik K. M. był nieobecny. Wyjechał do Urzędu Pocztowego z datownikiem, który nie wyraźnie stemplował przesyłki. Pracownik ten był umówiony z Naczelnikiem Poczty, którego jednak nie zastał. Decyzja o wymianie tego datownika została podjęta później przez Naczelnika Poczty już po przeprowadzonej kontroli.

(dowód: zeznania świadka K. M. e protokół z 11.09.2013 r 00:59:08 min, zeznania świadka R. M. e protokół z 11.09.2013 r 00:21:03 min, 00:28:05 min, częściowo zeznania świadka E. S. e protokół z dnia 23.04.2013 r 00:34:29 min)).

W trakcie kolejnej wizyty podczas dokonywanej kontroli tego samego dnia, kontrolerzy pozwanej zastali już także drugie pracownika agencji K. M..

Osoby kontrolujące w czasie przeprowadzanej kontroli nie pytały pracowników agencji gdzie znajdują się wszystkie naklejki R, wszystkie datowniki. Nie sprawdzały również zawartości sejfu, w którym przechowywano datowniki i te naklejki. Drugi z datowników przywieziony po powrocie przez K. M. znajdował się w sejfie.

Kontrolujące nie pytały również ile naklejek R znajduje się na stanie agencji. Praktyka w agencji była taka, że jedna rolka naklejek R leżała na stanowisku pracownika i była wykorzystywane a pozostałe naklejki R były przechowywane w sejfie.

(dowód: zeznania świadka K. M. e protokół z 11.09.2013 r 01:00:22 min, 00:55:34 min, zeznania świadka R. M. e protokół z 11.09.2013 r 00:21:47 min, 00:29:42 min., 00:36:13 min, 00:44:44 min, świadka E. M. e protokół z dnia 23.04.2013 roku 00:10:05 min, świadka E. S. 00:24:57 min.)

W dniu przeprowadzonej kontroli trzy osoby pracujące w agencji, będące przeszkalane na prośbę powódki opuściły siedzibę agencji.

(dowód zeznania świadka K. M. e protokół z 11.09.2013 r K. M. 01:10:33 min)

Pracownica pozwanej przeprowadziła także kontrolę w miejscu, w którym powódka zamierzała rozszerzyć działalność, przy ul. (...) w P.. W miejscu tym siedzibę miała firma (...) i (...). Kontrolująca podczas kontroli nie ustaliła, czy prowadzący tam obsługę korespondencji to pracownicy powódki. Kontrolująca E. M. otrzymała informację od znajdujących się tam osób, że obsługiwane są w tym miejscu Przesyłki Pocztowe. Otrzymała wizytówkę, której nie zachowała i nie załączyła do protokołu pokontrolnego. Na wizytówce tej nie figurowało nazwisko powódki.

(dowód: zeznania świadka E. M. e protokół z dnia 23.04.2013 roku 00:02:30 min)

Po przeprowadzonej kontroli pracownicy powódki jak i sama powódka nie zostali zapoznani z żadnym dokumentem pokontrolnym.

(dowód: zeznania świadka K. M. e protokół z 11.09.2013 r 01:03:56 min, zeznania świadka E. S. e protokół z dnia 23.04.2013 r 00:34:29 min, zeznania powódki e protokół z dnia 15 stycznia 2014 roku 00:24:21 min)

W raporcie z kontroli sporządzonym w dniu 18 czerwca 2012 roku wskazano, że w lokalu przy ul. (...) w P. powódka przyjmowała w imieniu Poczty Polskiej Spółce Akcyjnej przesyłki polecone, naklejała nalepki R, zamieszczała daty nadania.

W raporcie tym wskazano, że we właściwej siedzibie Agencji (...) prowadzonej przez powódkę nie było drugiego z przydzielonych datowników ( (...)) a pracownik podał, że kolega pojechał wraz z datownikiem do UP (...) po odbiór znaczków pocztowych. Na stanie urzędu znajdowała się 1 rolka z nalepkami R o numerach (...)- (...). Wskazano również, ze drzwi od zaplecza Agencji (...) otwarte były na szeroko. Przy wejściu znajdowały się pudełka z przyjętymi przesyłkami poleconymi (ok. 1.000 szt). Oprócz listów w pudełkach leżały również znaczki pocztowe – całe arkusze oraz w 3 koszulkach rozpoczęte arkusze. Ponadto w Agencji znajdowały się oprócz osób upoważnionych 3 kobiety. Zajmowały się przyjmowaniem listów poleconych nadanych przez komorników. Pan M. wyjaśnił, że z uwagi na duża ilość pracy były to osoby do pomocy, nie obsługiwały one bezpośrednio klientów. W raporcie tym stwierdzono również, że w trakcie kontroli K. M. (1) przyznał, że znajdujące się w Agencji przesyłki polecone opracowane zostały tj. naklejono znaki opłaty pocztowej oraz nalepki R poza siedzibą Agencji. Podał, że miało to miejsce w domu jednego z komorników. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono następujące nieprawidłowości:

- naruszenie ustawy o ochronie danych osobowych, poprzez realizację usług przez osoby nieupoważnione, brak należytego zabezpieczenia Agencji (...) i znajdujących się tam przesyłek pocztowych,

- brak należytego zabezpieczenia Agencji (...) i znajdujących się tam przesyłek pocztowych,

- działania niezgodne z umową agencją: prowadzenie działalności poza siedzibą Agencji (...), realizacja usług wykraczających poza zakres usług wykonawczych w Agencji (...) określonych w załączniku nr 1 do umowy agencyjnej tj. oferowanie usług Poczta (...) i „Konfekcjonowanie korespondencji”. Zalecono wzmożenie nadzoru nad pracą Agencji (...) w zakresie zgodności stanu faktycznego z zapisami umów agencyjnych.

Raport ten został podpisany przez Kierownika Wydziału, a nie przez osoby kontrolujące.

(dowód: raport k. 101 - 102)

Do dnia 22 czerwca 2012 roku pozwana nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń co do sposobu funkcjonowania i prowadzenia agencji pocztowej przez powódkę. Przeprowadzona znacznie wcześniej inna kontrola, niż w czerwcu 2012 roku przez Naczelnika Poczty wypadła pozytywnie.

(dowód: zeznania świadka K. M. e protokół z dnia 11.09.2013 roku 01:01:42 min, zeznania powódki e protokół z dnia 15.01.2014 r 00:23:43 min)

W dniu 22 czerwca 2012 roku powódce zostało doręczone pismo pozwanej wypowiadające umowę agencyjną ze skutkiem natychmiastowym. Jako podstawę wypowiedzenia umowy wskazano:

- § 15 ust. 4 pkt. 8 umowy z uwagi na brak należytego zabezpieczenia Agencji (...) i znajdujących się tam przesyłek, co stanowi naruszenie obowiązku ochrony informacji prawnie chronionych,

- § 15 ust. 4 pkt. 11 umowy w związku z udostępnieniem danych osobowych oraz sposobów ich zabezpieczania osobom nieupoważnionym,

- §15 ust. 4 pkt. 12 umowy w związku z co najmniej ujawnieniem osobom nieuprawnionym informacji stanowiących tajemnicę Poczty Polskiej.

Jednocześnie pozwana zwróciła się by w dniu otrzymania pisma, który miał być uznany za dzień rozwiązania umowy, powódka zakończyła działalność będącą przedmiotem umowy, rozliczyła się z przyjętych przesyłek pocztowych, udzielonych awansów, dokumentów i gotówki, zaś z powierzonego mienia oraz działalności agencyjnej by rozliczyła się w terminie 7 dni od dnia rozwiązania umowy. Pismo to zostało podpisane przez zastępcę dyrektora Regionu Sieci w Ł. L. A..

(dowód: pismo k. 22)

Z dniem wypowiedzenia umowy powódka zaprzestała prowadzenia agencji a także współpracę z komornikami z uwagi na okoliczność, że pozwana zaprzestała wydawać znaki pocztowe. Powódka zwolniła dwóch zatrudnionych pracowników.

(dowód: zeznania powódki e protokół z dnia 15 stycznia 2014 roku 00:28:10 min)

Do tego momenty współpraca powódki z kancelariami komorniczymi układała się bardzo dobrze. Prowadzący kancelarie nie zamierzali rezygnować, z nadawania korespondencji w agencji powódki. Wskazywali, że ilość wysyłanych przesyłek mogłaby nawet wzrosnąć z uwagi na tendencją wzrostu spraw wpływających do obsługi do kancelarii.

(dowód: zeznania świadków A. Jordana e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:13:04 min, A. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:24:04 min, M. (...):30:04 min, K. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:36:47 min, M. S. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku0 0:48:17 min, G. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku 00:51:56 min, P. P. e protokół z dnia 22 kwietnia 2013 roku00:57:50 min,)

Z uwagi na brak akceptacji ze strony powódki, co do podnoszonych w piśmie z dnia 22 czerwca 2012 roku zastrzeżeń, braku wypełnienia wymogu stawianego w § 15 ust. 6 umowy co do wskazania przyczyny wypowiedzenia a nie jedynie podstaw wypowiedzenia określonych w § 15 ust. 4 umowy w dniu 25 czerwca 2012 roku powódka udała się do siedziby Poczty Polskiej Region Sieci w Ł. w celu zapoznania się z raportem stanowiącym podstawę wypowiedzenia oraz uzyskania szczegółowych informacji związanych z decyzją Poczty Polskiej. Powódka uzyskała jedynie informację, że decyzja o wypowiedzeniu ze skutkiem natychmiastowym jest ostateczna, a raport będący jej podstawie nie zostanie jej okazany.

(zeznania powódki e protokół z dnia 15.01.2014 r 00:26:03 min)

W dniu 28 czerwca 2012 roku powódka skierowała pismo do pozwanej prosząc o wskazanie uzasadnienia faktycznego ze szczegółowym powołaniem przyczyn wypowiedzenia w kontekście wskazanych podstaw umownych wypowiedzenia, na które powołała się pozwana, a także do przedstawienia raportu Biura (...) w Ł. z przeprowadzonego w dniu 14 i 15 czerwca 2012 roku postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego w Agencji (...) prowadzonej przez powódkę w P. przy ul. (...) w P..

(dowód: pismo k. 15)

Z uwagi na brak jakiejkolwiek reakcji ze strony pozwanej na pismo z dnia 28 czerwca 2012 roku, w dniu 31 lipca 2012 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 226.385,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16 sierpnia 2012 roku tytułem odszkodowania w związku z wypowiedzeniem umowy agencyjnej bez podstawy faktycznej i prawnej.

W piśmie z dnia 2 sierpnia 2012 roku pozwana poinformowała powódkę, że kwestia zajęcia stanowiska pozwanej odnośnie rozwiązania umowy agencyjnej jest w trakcie procedowania.

(dowód: pismo k. 50)

Pismem z dnia 1 sierpnia 2012 roku, 20 sierpnia 2012 roku powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 226.385,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

(dowód: pisma k. 10 , k. 14)

W piśmie z dnia 8 sierpnia 2012 roku powódka podtrzymała decyzję o wypowiedzeniu umowy agencyjnej. Jako przyczyny wypowiedzenia umowy wskazała:

- naruszenie obowiązków ochrony informacji prawnie chronionej w świetle § 15 ust. 4pkt. 8 umowy. Brak należytego zabezpiecza agencji pocztowej i znajdujących się tam przesyłek w wyniku „stwierdzenia przez inspektorów kontroli szeroko otwartych drzwi do zaplecza przy uwzględnieniu, iż przy wejściu znajdowały się pudełka z przyjętymi przesyłkami poleconymi. Dodatkowo o naruszeniu tego punktu umowy w rozumieniu pozwanej miało świadczyć to, że oprócz listów w pudełkach były również niezabezpieczone przed dostępem znaczki pocztowe oraz rolki z nalepkami R”, stwierdzono brak jednego datownika oraz 11 rolek z nalepkami R,

- dostęp do przesyłek i ich opracowanie przez osoby, które nie były ujęte w załączniku do umowy jako osoby upoważnione należy ewentualnie uznać jako udostępnienie danych osobowych osobom nieuprawnionym do ich posiadania (naruszenie § 15 ust. 4 pkt. 11 umowy),

- naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa pozwanej z ostało uznane w powiązaniu z wcześniejszymi zarzutami – wykonywanie czynności umownych poza wyznaczoną w umowie siedzibą agencji przez osoby nieupoważnione, wykorzystywanie rekwizytu imiennego/datownika/poza lokalizacją placówki. Powódka powołała się na przeprowadzona kontrolę w trakcie, której stwierdzono przyjmowanie i opracowywanie przesyłek w imieniu Poczty Polskiej S.A w lokalu przy ul. (...) w P..

(dowód: pismo k. 52)

Powódka do czasu wypowiedzenia umowy uzyskała wynagrodzenie za czynności realizowane w Agencji (...) na podstawie zawartej umowy agencyjnej w następującej wysokości:

- za luty 2012 roku 25.246,87 zł,

- za marzec 2012 roku 38.753,56 zł,

- za kwiecień 2012 roku 33.350 zł,

-za maj 2012 roku 37.035,77 zł,

-za czerwiec 2012 roku 32.516,05 zł.

Łącznie za okres obowiązywania umowy agencyjnej do dnia 22 czerwca 2012 roku kwota wynagrodzenia jakie otrzymała powódka wynosiła 166.902,25 zł.. Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki w tym okresie wynosiło 33.380,45 złotych.

(dowód: specyfikacja wynagrodzenia k. 54 – 57, faktura VAT k. 58)

Biorąc pod uwagę treść aneksu nr (...) do umowy, w wypadku dalszego funkcjonowania agencji pocztowej powódka otrzymała by wynagrodzenie w wysokości 226.385,75 złotych.

Z powodu wypowiedzenia umowy agencyjnej przez pozwaną, powódka nie otrzymała wynagrodzenia za okres od dnia 1 lipca 2012 roku do końca stycznia 2013 roku.

Stan faktyczny został ustalony na podstawie złożonych do akt sprawy dokumentów, zeznań świadka i stron.

Oceniając materiał dowodowy sprawy, Sąd uznał że treść protokołu pokontrolnego była niezgodna ze stanem faktycznym. Z zeznań świadków R. M. i K. M. wynikał odmienny stan rzeczy. Należy wskazać, że protokół ten nie został podpisany przez osoby przeprowadzające faktycznie kontrolę. Ponadto kontrola ta została przeprowadzona mało rzetelnie. Przede wszystkim na uwagę zasługuje okoliczność, że kontrolujące nie sprawdziły zawartości kasy pancernej, w której przechowywano datowniki i naklejki R. Bez skontrolowania tej szafy kontrolujące nie były w stanie ocenić ile datowników znajdowało się w agencji jak również ile było naklejek R. Zauważyć należy również, że stwierdzenie w protokole odnośnie wykonywania działalności przez powódkę przy ul. (...) są także nieprawdziwe. Są one sprzeczne z zeznaniami pozostałych świadków w sprawie. Ponadto duże wątpliwości Sądu budzi fakt, że kontrolująca do protokołu pokontrolnego nie załączyła wizytówki jaką otrzymała od pracownika znajdującego się w lokalu przy ul. (...), który miał ją rzekomo poinformować o przyjmowaniu przez powódkę korespondencji w tym miejscu. Można było by tę osobę personalnie zidentyfikować. Nie znalazły też potwierdzenia takie okoliczności jak np. „opracowywanie” przesyłek poleconych poza siedzibą Agencji (w domu jednego z komorników). Co do okoliczności wywiezienia poza agencję jednego z datowników, to zeznania świadka M., wbrew okolicznościom przytoczonym w protokole, są spójne i logiczne i w tym zakresie. Skoro bowiem naczelnik UP, z którym był umówiony, był nieobecny to nie doszło do czyszczenia datownika i nie zamiar taki nie został zgłoszony innym pracownikom pozwanej. Jednocześnie, okoliczność, iż datownik nie funkcjonował należycie i wymagał jakiś czynności czy ty naprawczych czy serwisowych, potwierdza okoliczność, iż już po przeprowadzonej kontroli, pozwana faktycznie wymieniła ten datownik.

W zakresie okoliczności wynikających z ww. protokołu, Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka E. M., że w lokalu przy ul. (...) w P. powódka prowadziła działalność związaną w wykonywanie umowy agencyjnej, przyjmowaniem jakichkolwiek przesyłek pocztowych. Zeznania te są sprzeczne z zeznaniami świadka K. M. i R. M., którzy twierdzili, że na S. nie były wykonywane żadne czynności dotyczące przesyłek. Stwierdzić należy, że świadek E. M. miała interes w przyjęciu zaprezentowanej w swoich zeznaniach linii obrony strony pozwanej, której jest pracownikiem. Wobec powyższego wiarygodność jej zeznań może budzić wątpliwości Sądu. Natomiast świadkowie K. M. i R. M. nie są już pracownikami powódki. Dodatkowo wskazać należy, że zastanawiające jest dlaczego świadek E. M. nie zachowała wizytówki, którą otrzymała od pracownika, który miał przyjmować przesyłki pocztowe i nie załączyła jej do protokołu pokontrolnego. Sąd nie dał wiary również zeznaniom świadka E. S., że w czasie kontroli drzwi od zaplecza były otwarte i każdy postronny człowiek z ulicy mógł wejść i zabrać znajdującą się tam korespondencję. Zeznania te są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, w szczególności zeznaniami świadków K. M. i R. M., którzy stwierdzili że nie było sytuacji by przy otwartych drzwiach zaplecza nikt nie miał baczenia na korespondencję która znajdowała się w tym pomieszczeniu. Należy mieć na uwadze również, podobnie jak w przypadku poprzedniego świadka, że świadek E. S. jest pracownikiem pozwanej spółki.

Sąd nie dał również wiary zeznaniom świadka E. S., że w czasie kontroli w siedzibie agencji był tylko jeden pasek z naklejkami R. Zeznania te są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie. Wskazać należy, że sama świadek przyznała, że podczas kontroli nie sprawdziła co znajdowało się w sejfie, gdzie przechowywano datowniki i naklejki R. To samo dotyczy kwestii ilości korespondencji znajdującej się w agencji podczas pierwszej wizyty świadka, wg której w tym dniu nie było tam takiej ilości korespondencji jaka została oddana w placówce pozwanej. Jednak zeznania świadka M. wskazują, że okoliczności tej kontrolujący nie sprawdzali.

W zakresie okoliczności odbierania korespondencję od komorników, Sąd oparł się na zeznaniach większości świadków min. A. P. (2), M. K., M. S., G. P. (2), P. P. (2), nie dając wiary sprzecznym z nimi zeznaniom pozostałych świadków, że przeważnie robili to pracownicy agencji. Rozbieżności te można wytłumaczyć upływem czasu, pomiędzy zakończeniem współpracy między powódką a komornikami, i dotyczą okoliczności mającej drugorzędne znaczenie dla sprawy, tak więc w ocenie Sądu nie miały wpływu na ocenę zeznań świadka M. jako takich i co do istoty sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne, wobec faktu, iż strona pozwana nie wykazała, że wypowiedzenie umowy agencyjnej przez pozwaną było uzasadnione.

Podstawą roszczenia powódki jest bowiem przepis art. 471 k.c. , zgodnie z którym dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Zgodnie bowiem z art. 764 3 . § 1. k.c. po rozwiązaniu umowy agencyjnej agent może żądać od dającego zlecenie świadczenia wyrównawczego, ale nawet uzyskanie świadczenia wyrównawczego nie pozbawia agenta możności dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych (§ 3. tego przepis).

Z przepisu art. 471 k.c. wynika natomiast domniemanie, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy (za jakie uznać należy, także nieuzasadnione jej wypowiedzenie) jest następstwem okoliczności za które odpowiedzialność ponosi dłużnik i to na nim (w tym wypadku na pozwanej Poczcie) spoczywa ciężar udowodnienie okoliczności przeciwnej.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę, iż odpowiedź na pozew strony pozwanej został jej zwrócona, a to z uwagi na niedoręczenie jej odpisu pełnomocnikowi strony przeciwnej. Co prawda wobec wdania się w spór na rozprawie w sprawie nie zachodziły podstawy do wydania wyroku zaocznego, jednakże wnioski dowodowe zgłoszone przez pozwaną należało potraktować jako spóźnione. Ich dopuszczenie przez Sąd z urzędu na dalszych etapie postępowania, oparte na prerogatywie wynikającej z art. 232 k.p.c., wynikało z potrzeby podjęcie przynajmniej próby wyjaśnienia znaczny rozbieżności między treścią protokołu pokontrolnego stanowiącego a okolicznościami wynikającym z dowodów zgłoszonych przez powódkę. Przeprowadzenie dowodu z zeznań dwóch świadków wnioskowanych przez pozwaną, nie przyczyniło się jednak do stwierdzenia, aby strona pozwana obaliła domniemanie swojej winy wynikające z ww. przepisu.

Oceniając zasadność postępowania pozwanej wrócić należy do przepisów regulujący podstawy rozwiązania umowy agencyjnej, które są uregulowane w kodeksie cywilnym w sposób szczególny. Zgodnie z art. 764 2 . § 1. k.c. umowa agencyjna, chociażby była zawarta na czas oznaczony, może być wypowiedziana bez zachowania terminów wypowiedzenia z powodu niewykonania obowiązków przez jedną ze stron w całości lub znacznej części, a także w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności. Paragraf 2 tego przepisu stanowi, że jeżeli wypowiedzenia dokonano na skutek okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność druga strona, jest ona zobowiązana do naprawienia szkody poniesionej przez wypowiadającego w następstwie rozwiązania umowy.

Bezwzględny charakter komentowanego przepisu ogranicza możliwości umownego określenia przyczyn wypowiedzenia bez zachowania terminów, dopuszcza się – na wzór praktyki niemieckiej – jedynie doprecyzowanie istniejących przesłanek w granicach, które nie prowadzą do zmiany zasad ustalonych w ustawie, w szczególności nie jest dopuszczalne nadmierne rozbudowywanie katalogu takich przyczyn (por. T. Wiśniewski . G. Bieniek Komentarz s. 684) (Komentarz do art. 764 2 pod red. E. G./J. (2014).

Przepis art. 764 2 k.c. reguluje wypowiedzenie umowy agencyjnej bez zachowania terminów wypowiedzenia, a więc ze skutkiem natychmiastowym. Ustawodawca jednocześnie nadał temu wypowiedzeniu charakter nadzwyczajny, stąd można je określić mianem wypowiedzenia nadzwyczajnego. Na ten szczególny charakter wypowiedzenia z art. 764 2 k.c. składają się następujące jego cechy. Przede wszystkim dotyczy ono każdej umowy agencyjnej, a więc zarówno zawartej na czas nieoznaczony, zawartej na czas oznaczony, ale przekształconej na podstawie art. 764 k.c. w umowę zawartą na czas nieoznaczony, jak również umowy zawartej na czas oznaczony. Po drugie, wypowiedzenie takie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy zachodzą szczególne okoliczności wskazane wprost w art. 764 2 § 1 k.c. Okoliczności te mają doniosły charakter, co uzasadnia rozwiązanie umowy agencyjnej przez jedną ze stron ze skutkiem natychmiastowym. Prawo kształtujące "nadzwyczajnego" wypowiedzenia umowy agencyjnej przysługuje zarówno dającemu zlecenie, jak i agentowi. Ponadto przepis art. 764 2 k.c. należy uznać za bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że strony w umowie nie mogą wyłączyć przewidzianego w nim prawa wypowiedzenia ani go zmodyfikować w umowie.

Pierwsza grupa okoliczności stanowiących podstawę nadzwyczajnego wypowiedzenia obejmuje niewykonywanie obowiązków przez jedną ze stron w całości lub znacznej części. Oznacza to, że podstawą wypowiedzenia jest sytuacja, w której tylko jedna strona nie wykonuje obowiązków wynikających z umowy, druga natomiast, by powstało po jej stronie prawo do wypowiedzenia, nie dopuszcza się tego typu zaniedbań. Nie będzie więc stanowić podstawy takiego wypowiedzenia stan polegający na tym, że obie strony postępują wbrew łączącej je umowie agencyjnej, nie wykonując obowiązków w całości lub w znacznej części.

Niewykonywanie obowiązków w całości wyraża się w tym, że strona w ogóle ich nie realizuje, czyli nie podejmuje takich działań czy zaniechań, których wymaga wykonanie umowy agencyjnej. Natomiast niewykonywanie obowiązków w znacznej części można interpretować zarówno ilościowo, jak i jakościowo. Można więc przyjąć, że oznacza to niewykonywanie znacznej części obowiązków, co wyraża się w tym, że tylko nieliczne są przez stronę realizowane, a pozostałe - wcale. Ujęcie jakościowe polega zaś na przyjęciu, że wszystkie obowiązki są przez stronę wykonywane w nieznacznym zakresie, czyli każdy z obowiązków nie jest realizowany w znacznej części. Można wreszcie omawiany zwrot interpretować przy użyciu obu tych kryteriów łącznie, co oznacza, że niewykonywanie obowiązków w znacznej części może również polegać na tym, że strona niektórych obowiązków nie wykonuje wcale, a niektóre tylko częściowo (w nieznacznej części). W doktrynie wskazuje się, że wypowiedzenie ze skutkiem natychmiastowym uzasadnia rażące naruszenie podstawowych obowiązków umownych (por. L. Ogiegło (w:) K. Pietrzykowski, Komentarz, t. II, 2004, s. 418; T. Wiśniewski, Umowa agencyjna..., s. 145). W świetle art. 7642 § 1 k.c. wydaje się obojętne, na skutek jakich okoliczności strona nie wykonuje swoich obowiązków, czy też nie wykonuje ich w znacznej części. W związku z tym mogą to być zarówno okoliczności, za które strona ponosi odpowiedzialność, jak i takie, za które nie odpowiada (przykłady zachowań uzasadniających wypowiedzenie wskazuje T. Wiśniewski (w:) G. Bieniek, Komentarz, t. II, 2006, s. 482 i n.).

Natomiast druga sytuacja uzasadniająca wypowiedzenie umowy ze skutkiem natychmiastowym polega na zaistnieniu nadzwyczajnych okoliczności . Przez pojęcie nadzwyczajnych okoliczności należy rozumieć takie, które nie są objęte zwykłym ryzykiem kontraktowym i które jednocześnie nie polegają na niewykonywaniu obowiązków przez jedną ze stron w całości lub znacznej części. Takie nadzwyczajne okoliczności mogą przy tym mieć charakter obiektywny, ale również mogą dotyczyć jednej ze stron umowy (tak T. Wiśniewski (w:) G. Bieniek, Komentarz, t. II, 2006, s. 482).

Ze względu na bardzo ogólne sformułowania użyte w przepisie art. 7642 § 1 k.c. dla określenia przesłanek wypowiedzenia nadzwyczajnego, za dopuszczalne, choć zbędne, należy uznać określenie ich przez strony w umowie. Wyliczenie takie może być bowiem tylko przykładowe, a więc nie wyłącza możliwości wypowiedzenia umowy w razie zaistnienia innej okoliczności, która będzie wypełniała hipotezę art. 7642 § 1 k.c. Ponadto w razie sporu, oceny, czy w istocie niewykonanie obowiązków nastąpiło w całości czy w znacznej części, bądź też, czy określoną okoliczność można uznać za nadzwyczajną, dokona sąd. (Komentarz do art. 764 2 k.c. Katarzyna Kopaczyńska - Pieczniak Lex)

W rozpoznawanej sprawie, wskazane przez pozwaną przyczyny wypowiedzenia umowy są niezasadne i nie udowodnione. Podkreślić należy, iż dokonując tej oceny Sąd badał jedynie te przyczyny, które faktycznie zostały wskazane w piśmie z 22 czerwca 2012 r., pomijając przy tym okoliczności, które wśród podstaw tego wypowiedzenia nie został formalnie wymienione. W tym świetle, bez znaczenia dla oceny zasadności wypowiedzenia umowy, jest – bez względu na jego faktyczną zasadność czy jej brak – zarzut prowadzenia działalności konkurencyjnej (poprzez odbieranie korespondencji bezpośrednio w kancelariach komorniczych). Stąd też, jak wyżej wskazano, okoliczności kto odbierał tam korespondencję ma dal sprawy niewielkie znaczenie.

Powódka udowodniła (art. 6 k.c.), że siedziba agencji pocztowej i znajdujące się tam przesyłki, naklejki R, znaczki i datowniki były odpowiednio zabezpieczone. Świadkowie K. M. i R. M. zeznali, że nie zdarzały się sytuacje by drzwi od zaplecza były otwarte a nikt z pracowników nie miał baczenia na pomieszczenia w tym czasie. Wreszcie podstawą funkcją drzwi jest to by je otwierać i zamykać. Jednorazowa kontrola i otwarte drzwi nie świadczą, że agencja czy przesyłki są nienależycie zabezpieczone. Dodatkowo zauważyć należy, że w momencie kiedy podpisywana była umowa czy potem w trakcie funkcjonowania agencji pozwana nie kwestionowała usytuowania pomieszczeń w lokalu, w którym prowadzona była agencja. Pozwana nie kwestionowała tego, że drzwi od zaplecza otwierają się na chodnik. Nie dawała żadnych wytycznych odnośnie poprawy zabezpieczenia przesyłek w związku z tak usytuowanym pomieszczeniem.

Pozwana nie udowodniła, że poza tą jedną kontrolą w jakikolwiek sposób kwestionowała sposób zabezpieczenia siedziby agencji czy znajdujących się tam przesyłek. Przeciwnie jedna z kontroli przeprowadzonych przez Naczelnika Poczty wypadła pozytywnie.

Pozwana nie udowodniła również, że w agencji w wyniku braku odpowiednich zabezpieczeń brakowało 1 datownika, czy naklejek R (pracownik wyjechał z datownikiem do Naczelnika Urzędu Pocztowego bo źle działał. Podczas kontroli nie sprawdzono zawartości sejfu, w którym przechowywano datowniki i naklejki R. Tymczasem w agencji powódki datowniki, naklejki R były przechowywane w sejfie lub znajdowały się obok pracownika na stanowisku jego pracy tylko wtedy kiedy pracownik wykonywał powierzone mu czynności. Na bieżąco z sejfu wyjmowana była rolka z naklejkami R, pozostałe leżały w sejfie.

Niezasadne jest twierdzenie pozwanej, że opracowywanie przesyłek przez osoby trzecie, które nie były ujęte w załączniku do umowy jako osoby upoważnione należy uznać jako udostępnienie danych osobowych osobom nieuprawnionym do ich posiadania. Po pierwsze, powódka udowodniła, że osoby te znajdowały się w siedzibie agencji, ponieważ były przeszkalane w agencji. Sama pozwana w piśmie z dnia 13 czerwca 2012 roku poleciła powódce przeszkolenie nowych pracowników. Umowa nie zabraniała powódce zatrudniania nowych osób. Ponadto osoby te nie miały dostępu do komputerów, w których znajdowały się chronione informacje, do datowników, naklejek R. Sortowały korespondencję i rozpoczynały szkolenie, do przeprowadzenia którego powódka została upoważniona przez pozwaną.

Pozwana w żaden sposób, nie udowodniła, że powódka naruszyła tajemnicę przedsiębiorstwa pozwanej (art. 6 k.c.). Nie udowodniła również, że powódka wykonywała czynności umowne poza siedzibą agencji, przez osoby nieupoważnione, wykorzystywała rekwizyty imiennego datownika poza lokalizacją placówki. Miarodajnym dowodem na tę okoliczność nie może być tylko protokół pokontrolny i zeznania świadków będących pracownikami pozwanej spółki dokonującymi tej kontroli. Wiadomym jest, że osoby te będą lojalne wobec swojego pracodawcy.

Zastanawiającym jest dlaczego po skierowaniu przez powódkę do pozwanej pism odnośnie przeszkolenia pracowników, czy możliwości prowadzenia działalności w innej siedzibie i po negatywnym rozpatrzeniu przez pozwaną tych wniosków, pozwana niezwłocznie wszczęła kontrolę i w protokole pokontrolnym powołała się na zarzuty obejmujące problematykę wskazaną w tych pismach.

Zastanawiającym jest też dlaczego, pomimo, iż zalecenia pokontrolne nie wskazywały potrzeby ani nawet nie sugerowały możliwości rozwiązania umowy z powódkę, strona pozwana bez prób dalszego wyjaśnienia z powódką postawionych tej ostatniej zarzut, niezwłocznie (tydzień po kontroli, 4 dni po sporządzeniu raportu!) dokonała rozwiązania umowy

Na marginesie zwrócić wreszcie trzeba uwagę, iż zastanawiające także jest to czemu w podstawach wypowiedzenia umowy - pomimo, iż z zeznań świadka M. i S. pośrednio wynika, że przyczyną wszczęcia tej kontroli były informacje o podejmowaniu przez pozwaną działań konkurencyjnych wobec Poczty Polskiej - akurat te okoliczności nie zostały wymienione.

Powyższe stwierdzenia dają możliwość i potrzebę postawienia tezy, że kontrola została wszczęta wyłącznie w celu realizacji konkretnego zamierzenia pozwanej tj. stworzenia argumentów dla wypowiedzenia umowy agencyjnej powódce, a ustalenia zawarte w protokole pokontrolnym miały tylko potwierdzić zasadność takiego kierunku działania pozwanej, przy czym wnioski z tego protokołu były już bez znaczenia dla osób podejmujących decyzje w imieniu pozwanej.

Potwierdza to wprost, że faktycznie brak było przesłanek do wypowiedzenia umowy agencyjnej ze skutkiem natychmiastowym, wobec czego uznać trzeba, że pozwana nie miała podstaw do rozwiązania tej umowy.

Wypowiedzenie umowy agencyjnej przez pozwaną w trybie natychmiastowym - pomimo i wobec braku podstaw do tego wypowiedzenia - uznać należy za brak należytego wykonania zobowiązania w rozumieniu art. 471 k.c. i tym samym powoduje odpowiedzialność odszkodowawczą po stronie pozwanej.

Okres będący podstawą dla określenia należnego odszkodowania to okres od momentu wypowiedzenia umowy tj. od dnia 22 czerwca 2012 roku do dnia obowiązywania umowy do dnia 31 stycznia 2013 roku.

Powódka udowodniła, że brak możliwości prowadzenia agencji pocztowej spowodował, że nie uzyskała wynagrodzenia za okres od dnia 1 lipca 2012 roku do końca stycznia 2013 roku. Na mocy § 13 ust. 2 umowy agencyjnej wynagrodzenie powódki w okresie obowiązywania umowy nie mogło przekraczać 32.774 złotych Jednakże z uwagi na bardzo dobre wyniki prowadzonej działalności, aneksem nr (...) zwiększono limit wynagrodzenia agenta do kwoty 393.288 złotych. Powódka udowodniła, że za okres obowiązywania umowy otrzymała wynagrodzenie w wysokości 166.902,25 złotych Do osiągnięcia maksymalnej kwoty wynagrodzenia powódki pozostała jeszcze kwota 226.385,75 zł (393.288 zł – 166.902,25 zł), okres za który nie otrzymała wynagrodzenia wynosił 7 miesięcy.

Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki za okres od 15 lutego 2012 roku do 22 czerwca 2012 roku wynosiło 33.380,45 złotych.

W wypadku dalszego funkcjonowania agencji pocztowej powódka otrzymałaby wynagrodzenie w najmniejszej wysokości 226.385,75 zł, a nawet powstała by konieczność kolejnego anektowania wysokości górnej granicy wynagrodzenia agenta.

Powódka udowodniła, że miała zagwarantowaną stałą współpracę, w okresie obowiązywania umowy z kancelariami komorniczymi. Tym samym udowodniła również, że obsługa w jej agencji pocztowej utrzymywałaby się na stałym poziomie a nawet by rosła, co potwierdzili w swoich zeznaniach świadkowie komornicy, którzy stwierdzili, że gdyby nie rozwiązanie umowy nadal wysyłali by swoją korespondencję w agencji powódki. Zeznali oni również, że obrót korespondencją w ich kancelariach maił tendencję wzrostową.

Wobec zwrotu odpowiedzi na pozew, uznać należy, iż strona pozwana nie przedstawiła skutecznie i w terminie wyznaczonym przez Sąd żadnych zarzutów (twierdzeń), które dały by podstawę do zakwestionowania wysokości szkody wskazanej przez powódkę (argument z art. 207 § 6 k.p.c.)

Powódka udowodniła zatem szkodę i jej wysokość w związku z nienależytym wykonaniem umowy agencyjnej zawartej między stronami przez pozwaną spółkę, jak również związek przyczynowy pomiędzy szkodą (brakiem wynagrodzenia) a przyczyną powstania szkody (niesłusznym wypowiedzeniem umowy przez pozwaną spółkę).

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 471 k.c. w zw. z art. 7643 § 3 k.c. zasądził od pozwanej spółki na rzecz powódki kwotę 226.385,75 zł tytułem odszkodowania za nienależyte wykonie umowy agencyjnej przez pozwaną spółkę.

O odsetkach Sąd orzekł o w oparciu o art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 476 k.c.

Sąd miał na uwadze, iż w świetle treści umowy zawartej między stronami powódka żądała odsetek od całości swojego roszczenia od daty wcześniejszej niż terminy jej roszczenia o wynagrodzenie za poszczególne miesiące. Jednakże z chwilą nieprawidłowego rozwiązania umowy roszczenie powódki przekształciło się z roszczenia o wypłatę wynagrodzenia płatnego na zasadach określonych w umowie w prawo do odszkodowania wymagalnego z chwila naruszenia obowiązków umownych (i na zasadach ogólnych – art. 476 k.c. - po wezwaniu pozwanej do jego zapłaty). Z uwagi na to, że strona pozwana nie spełniła tego świadczenia w terminie (15.08.2012 r.) wskazanym w wezwaniu do zapłaty odebranym przez nią w dniu 1 sierpnia 2012 r., obowiązana jest do zapłaty odsetek za okres od dnia następnego po upływie tego terminu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 18.537 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na koszty te złożyła się opłata sądowa od pozwu wysokości 11.320 zł i kwota 7.200 zł stanowiąca wynagrodzenie pełnomocnika procesowego ustalone w oparciu o § 6 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu - Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych.

z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. stron 2014-05-23