Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IX K 657/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

P. K.

art. 180a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Decyzją Starosty (...) KT-I.5430.22.56.2019.DZ z dnia 23 grudnia 2019 roku cofnięto P. K. uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi w zakresie prawa jazdy kategorii B, B1 w związku z niepoddaniem się sprawdzeniu kwalifikacji w trybie określonym w art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, do czasu ustalania przyczyn, które spowodowały cofnięcie uprawnień. Cofnięcie uprawnień wynikało z przekroczenia limitu punktów karnych, co nastąpiło w dniu 23 marca 2018 roku. Decyzja ta została doręczona 27 grudnia 2019 roku.

decyzja Starosty (...) KT-I.5430.22.56.2019.DZ wraz z potwierdzeniem odbioru

k. 5-6, 7

2.  P. K. w dniu 26 stycznia 2021 roku w K. na drodze publicznej prowadził pojazd mechaniczny marki S. (...) o nr rej. (...), nie stosując się do decyzji Starosty (...) KT-I.5430.22.56.2019.DZ z dnia 23 grudnia 2019 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi z kategorii B, B1. Tego dnia około godziny 19:40 na skrzyżowaniu ulic (...) dopuścił się wykroczenia drogowego nie stosując się do sygnalizacji świetlnej S1 nadającej światło czerwone, co zostało ujawnione przez funkcjonariuszy policji.

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

k. 17-18, 22-23, 58-59

zeznania świadka M. Ś.

k. 13-14, 59

decyzja Starosty (...) KT-I.5430.22.56.2019.DZ wraz z potwierdzeniem odbioru

k. 5-6, 7

3.  P. K. ma 38 lat, jest żonaty i ma jedno dziecko w wieku 9 lat. Zdobył wyższe wykształcenie z zakresu budownictwa. Prowadzi własną działalność gospodarczą w postaci sklepu internetowego z której zarabia 4000 – 5000 złotych miesięcznie. W skład jego majątku wchodzą działki oraz samochód. Nie leczył się odwykowo ani psychiatrycznie. Nie był dotychczas karany. W przeszłości popełniał wiele wykroczeń drogowych.

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

k. 57

dane o karalności

k. 10

dane osobopoznawcze

k. 24

dane o kierowcy

k. 25

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

P. K.

art. 180a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  P. K. w dniu 26 stycznia 2021 roku był zmuszony prowadzić pojazd wbrew decyzji administracyjnej z uwagi na pilną sytuację dotyczącą jego dziecka.

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

k. 17-18, 22-23, 58-59

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2,3

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

Wyjaśnienia oskarżonego były zasadniczo wiarygodne, bowiem korespondowały z treścią pozostałego materiału dowodowego, a oskarżony nie kwestionował tego, że dopuścił się zarzuconego mu czynu. Nie budziły też wątpliwości wyjaśnienia oskarżonego odnośnie jego sytuacji rodzinnej, majątkowej i osobistej.

2

zeznania świadka M. Ś.

jasne, logiczne, szczegółowe, konkretne, niebudzące wątpliwości, pochodzące od osoby obcej, funkcjonariusza policji

1

decyzja Starosty (...) KT-I.5430.22.56.2019.DZ wraz z potwierdzeniem odbioru

dowód niekwestionowany w toku postepowania, niebudzący wątpliwości

3

dane o karalności

informacja sporządzona w przewidzianym prawem trybie i formie

3

dane osobopoznawcze

informacja sporządzona w przewidzianym prawem trybie i formie

3

dane o kierowcy

informacja sporządzona w przewidzianym prawem trybie i formie

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Lp. 1.2. - 1

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

Wyjaśnienia oskarżonego nie zasłużyły na wiarę w zakresie w jakim oskarżony wskazywał, że był zmuszony prowadzić pojazd. W pierwszej kolejności trzeba stwierdzić, że nawet gdyby przyjąć, że rzeczywiście oskarżony musiał jechać do swojego dziecka to miał szereg innych możliwości aby tego dokonać. Możliwe było przecież wezwanie taksówki, skorzystanie z transportu zbiorowego, poproszenie o pomoc innej osoby. Przede wszystkim natomiast trzeba stwierdzić, że wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie okazały się niewiarygodne. Gdyby rzeczywiście miała miejsce pilna sytuacja dotycząca dziecka oskarżonego to przecież logiczne, że P. K. chociażby telefonicznie po zdarzeniu dowiedziałby się co było jej przedmiotem, lub też w inny sposób po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy dotarłby do swojego byłego teścia. Tymczasem oskarżony w ogóle nie próbował w tym dniu nawiązać z nim kontaktu, ani z matką dziecka, ani też nie dowiedział się co było pilną przyczyną do spotkania, a swoje dziecko zobaczył dopiero rok po tym zdarzeniu. Oczywiste jest zatem, że wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie stanowią tylko przyjętą linię obrony.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony swoim zachowaniem kierując pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym w dniu 26 stycznia 2021 roku wyczerpał znamiona opisane w art. 180a k.k. bowiem prowadził pojazd mimo wydanej wobec niego decyzji Starosty (...) którą cofnięto P. K. uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi z uwagi niepoddanie się przez niego sprawdzeniu kwalifikacji do prowadzenia pojazdów. Decyzję tą oskarżony otrzymał, oraz była ona w czasie czynu ostateczna. P. K. nie podejmował wcześniej kroków aby odzyskać uprawnienia.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K.

I

I

Ustawodawca za popełnienie czynu z art. 180a k.k. przewidział możliwość wymierzenia kary grzywny, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności do lat 2.

Stopień winy oskarżonego był wysoki. P. K. jest dorosłym i zdrowym psychicznie człowiekiem. Nic nie stało mu na przeszkodzie do tego by zachował się zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Stopień społecznej szkodliwości czynu był wysoki. Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim godząc w istotne dobro chronione prawem w postaci respektowania decyzji organów administracji, a w tym również porządek publiczny. P. K. nie miał istotnego powodu do prowadzenia pojazdu w dniu zdarzenia. Jednocześnie oskarżony miał dużo czasu aby odzyskać wcześniej utracone uprawnienia. P. K. przekroczył limit punktów w dniu 23 marca 2018 roku, decyzja administracyjna wydana została w dniu 23 grudnia 2019 roku zaś przedmiotowe zdarzenie miało miejsce dopiero w dniu 26 stycznia 2021 roku. Istotną okolicznością rzutującą na stopień społecznej szkodliwości czynu był fakt, że oskarżony wcześniej wielokrotnie dopuszczał się już wykroczeń w ruchu drogowym, a samo ujawnienie czynu również wynikało z popełnienia takiego wykroczenia przez P. K.. Oskarżony jechał więc nie tylko bez uprawnień, ale jeszcze dopuścił się poważnego wykroczenia – niestosując się do sygnalizatora świetlnego. Pokazuje to stosunek oskarżonego do obowiązującego porządku prawnego a w szczególności zasad ruchu drogowego i bezpieczeństwa jego uczestników.

Na korzyść oskarżonego przemawia fakt, że nie był dotychczas karany oraz prowadzi ustabilizowany tryb życia, w tym prowadzi własną działalność oraz zatrudnia pracowników. Nie jest więc osobą zdemoralizowaną i z tego powodu nie jest koniecznie wymierzenie mu kary surowej rodzajowo. Postawa oskarżonego nie miała istotnego znaczenia, mimo, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, bowiem współgrało to z oczywistym charakterem zgromadzonego materiału dowodowego.

W ocenie Sądu wszystkie cele kary spełni kara grzywny w rozmiarze 40 stawek, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 złotych. Będzie to kara odpowiednio dolegliwa ale nie nadmiernie surowa. Będzie ona właściwie oddziaływała również w odbiorze społecznym – ukazując nieopłacalność popełniania przestępstw.

P. K.

II

I

Z mocy art. 42 § 1a pkt 1 k.k. Sąd był zobligowany do orzeczenia wobec sprawcy zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, określając czas jego trwania na podstawie art. 43 § 1 k.k.

W ocenie Sądu niezbędne jest wykluczenie oskarżonego z grona kierujących pojazdami na okres 1 roku. P. K. mając pełną świadomość tego, jak istotne jest dla niego posiadanie prawa jazdy zdecydował się jednak prowadzić pojazd wbrew decyzji administracyjnej. Oskarżony w toku postepowania podnosił, że prawo jazdy jest mu potrzebne do pracy, ale przecież był tego świadomy już w dniu 26 stycznia 2021 roku i nie stało mu to na przeszkodzie do prowadzenia pojazdu ani też nie stanowiło to dla niego motywacji do odzyskania prawa jazdy przed popełnieniem czynu. Ponadto zwrócić trzeba uwagę na fakt, że oskarżony stracił uprawnienia przez fakt łamania zasad ruchu drogowego, a pomimo to nadal dopuszczał się wykroczeń w ruchu drogowym, tak jak w dniu 26 stycznia 2021 roku. Nie daje on zatem rękojmi poszanowania bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Pozbawienie oskarżonego możliwości kierowania pojazdami na rok jest zatem nie tylko obligatoryjne ale silnie uzasadnione. Będzie to swoista dolegliwość, która powinna skłonić oskarżonego do tego by w przyszłości przestrzegał zasad ruchu drogowego.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Wniosek obrońcy i oskarżonego o warunkowe umorzenie postępowania karnego i nieorzekanie przy tym zakazu prowadzenia pojazdów nie zasługiwał na uwzględnienie. Nie zostały spełnione przesłanki pozwalające na warunkowe umorzenie postępowania skoro zarówno stopień winy jak i stopień społecznej szkodliwości czynu były wysokie. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które umniejszałyby karygodność czynu czy rzutowały na możliwości oskarżonego do zachowania się zgodnie z prawem. Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów było natomiast nie tylko obligatoryjne ale również niezbędne z uwagi na charakter czynu i postawę oskarżonego. W tym zakresie również nie wystąpiły żadne szczególne przesłanki. Okoliczności, które podnosił oskarżony w toku postępowania, były mu już przecież znane w tym czasie kiedy dopuścił się czynu i to oskarżony powinien je mieć na uwadze kiedy decydował się na prowadzenie pojazdu wbrew decyzji administracyjnej.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na koszty postępowania przypadające od skazanego zgodnie z art. 627 k.p.k. złożyły się następujące opłaty i wydatki:

- opłata w kwocie 120 zł od wymierzonej oskarżonemu kary grzywny art. 617 k.p.k. oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz.U z 1983 Nr 49 poz. 223 j.t.);

- ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym i przed sądem w łącznej kwocie 40 zł (art. 618 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 663);

- opłata za informację z Krajowego Rejestru Karnego w kwocie 30 zł (art. 618 § 1 pkt. 10 k.p.k. i art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 861).

Łączna kwota kosztów – 190 złotych - nie jest znaczna i w całości leży w zakresie możliwości płatniczych oskarżonego. Wobec powyższego Sąd zasądził wskazaną kwotę od oskarżonego w całości.

1.1Podpis

SSR Magdalena Klecz – Tomaszewska