Pełny tekst orzeczenia

Tytuł wykonawczy wydano 26 października 2022 roku pełnomocnikowi oskarżyciela posiłkowego adw. M. G. – jak na k. 4189.

Gdańsk, 10 listopada 2022 roku

Kierownik Sekretariatu

E. D.

Sygn. akt II AKa 52/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 września 2022 r.

Sąd Apelacyjny w Gdańsku II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Rostankowska (spr.)

Sędziowie: SA Sławomir Steinborn

SA Marta Urbańska

Protokolant: sekretarz sądowy Iwona Sidorko

przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej G. w G. M. M.

po rozpoznaniu w dniach 14 września 2021r., 29 września 2021r. i 15 września 2022 r.

sprawy

R. K. c. Z., ur. (...) w D. oskarżonej z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 12 czerwca 2020 r., sygn. akt II K 5/19

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. K. Kancelaria Adwokacka w S. kwotę 1033,20 ( tysiąc trzydzieści trzy 20/100) złotych brutto tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej oskarżonej w postępowaniu odwoławczym,

III.  zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400 (czterysta złotych) tytułem opłaty za postępowanie odwoławcze oraz obciąża ją wydatkami tego postępowania.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 52/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z 12 czerwca 2020r. w sprawie II K 5/19

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżona

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

R. K.

1.Stan zdrowia oskarżonej umożliwiający jej udział w postępowaniu odwoławczym.

2. Woreczki wskazane jako pozyskane przez oskarżoną, w których znajdują się bursztyny.

3. Znajomość oskarżonej z osobami wskazanymi jako: Z. N. i M. G. (1).

4. Znajomość osób wskazanych jako: Z. N. i A. H..

5. Wyroby z bursztynu.

6. Znajomość osób wskazanych jako: Z. N. i L. M..

7. Znajomośćosób wskazanych jako K. K. i M. O..

1.Opinia sądowo – lekarska

2. Zdjęcia

3. Zdjęcie

4. Zdjęcie

5. Zdjęcia

6. Zdjęcie

7. Zdjęcia

1. (...)

2. (...)

3. (...)

4. (...)

5. (...)

6. (...)

7. (...)

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżona

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

R. K.

Stan zdrowia oskarżonej uniemożliwiający jej udział w postępowaniu odwoławczym.

Opinia sądowo – lekarska

k.(...)

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.  Opinia sądowo – lekarska.

2. Woreczki wskazane jako pozyskane przez oskarżoną, w których znajdują się bursztyny.

3. Znajomość oskarżonej ze Z. N. i osobą wskazaną jako M. G. (1).

1. Wydana przez uprawnione podmioty, nie budząca wątpliwości co do swej rzetelności.

2. Nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego, że oskarżona pozyskała próbki bursztynu należące do Z. N.. Ustalenia tej treści poczynił również Sąd Okręgowy (str.4 uzasadnienia wyroku).

2. Nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego, że oskarżona znała Z. N., jak i osoby narodowości chińskiej. Ustalenia tej treści poczynił również Sąd Okręgowy. Poza sporem pozostaje również, że Z. N. posiadający koncesję na wydobycie bursztynu utrzymywał z oskarżoną kontakty licząc na pozyskanie rynku zbytu dla tego surowca (str.4 uzasadnienia wyroku.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

4. Znajomość Z. N. z osobą wskazaną jako A. H..

5. Wyroby z bursztynu.

6. Znajomość Z. N. z L. M..

7. Znajomość K. K. z M. O..

4., 6., 7. Okoliczności te nie mają znaczenia dla odpowiedzialności karnej oskarżonej w przedmiotowej sprawie.

5. Nie budzi wątpliwości Sądu odwoławczego, że oskarżona brała udział w kilku edycjach targów bursztynu w Chinach. Ustalenia tej treści poczynił również Sąd Okręgowy (str.2 uzasadnienia wyroku). Na marginesie zatem jedynie wskazać, że nie sposób ocenić na podstawie zdjęć czy wyroby na nich przedstawione miały jakikolwiek związek z oskarżoną.

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp

Zarzuty

1. Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku mający wpływ na jego treść, polegający na dowolnych ustaleniach, iż oskarżona popełniła przypisane jej przestępstwo w sposób opisany w zaskarżonym wyroku na szkodę spółki (...) z siedzibą w H., podczas gdy ustalenia te nie znajdują wystarczającego oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym, w szczególności w zakresie ustalenia:

a) jakoby rzeczywistym celem umowy z dnia 18.09.2014r. zawartej przez (...) z siedzibą w H. z spółką (...) miała być dostawa ponad (...)ton bursztynu,

b) jakoby rzeczywistym celem przelewu środków pieniężnych w kwocie 478 000 euro z rachunku spółki (...) z siedzibą w H. na rachunek spółki (...) z siedzibą w K. miała być zapłata za rzekomo kupiony przez spółkę (...) z siedzibą w H. bursztyn w ilości ponad (...) ton,

c) jakoby środki pieniężne w kwocie 478 000 euro przelane w dniach (...) r. i (...) r. z rachunku spółki (...) z siedzibą w H. na rachunek spółki (...) z siedzibą w K. stanowiły składnik majątku spółki (...) z siedzibą w H. mający pochodzić z pożyczek udzielonych tej spółce przez jej wspólnika i zarazem członka zarządu X. Z. oraz jej wspólnika F. L..

2. Obraza przepisów postępowania mogąca mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a mianowicie art. 7 KPK i art. 410 KPK, polegająca na dowolnym uznaniu za niewiarygodne tych wyjaśnień oskarżonej, w których twierdziła ona, że środki pieniężne w kwocie 478 000 euro przelane w dniach (...). i (...) przez (...) z siedzibą w H. na rachunek spółki (...) z siedzibą w K. stanowiły własność oskarżonej oraz jej znajomej narodowości chińskiej - C. Z. oraz że rzeczywistym celem zawarcia umowy dostawy bursztynu w dniu 18.09.2014r. oraz rzeczywistym celem przelewu kwoty 478 000 euro była nie tyle zapłata za rzekomo zamówiony przez spółkę (...) z siedzibą w H. bursztyn, lecz transfer ww. środków pieniężnych z H. do Polski, podczas gdy zebrany materiał dowodowy, w szczególności odmienne od wyjaśnień oskarżonej i niezasadnie uznane za wiarygodne zeznania świadków X. Z. oraz F. L. rodziły w świetle zasad doświadczenia życiowego oraz wskazań wiedzy istotne wątpliwości co do ich wiarygodności, w szczególności odnośnie rzeczywistego celu zawarcia umowy dostawy z dnia 18.09.2014 r., odnośnie rzeczywistego celu przelewu kwoty 478 000 euro jako zapłaty za rzekomo kupiony bursztyn w ilości ponad (...) ton oraz odnośnie pochodzenia środków pieniężnych w kwocie 478 000 euro.

3. Obraza przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a mianowicie art. 170 § 1 pkt 2 KPK, polegająca na niezasadnym oddaleniu wniosku dowodowego oskarżonej o dopuszczenie dowodu z dokumentacji finansowej spółki (...) z siedzibą w H., na okoliczność, czy środki pieniężne w kwocie 478 000 euro przelane w dniach (...) r. oraz (...) r. z rachunku bankowego ww. spółki na rachunek (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. stanowiły rzeczywiście majątek spółki (...) z siedzibą w H. nabyty w drodze pożyczek udzielonych tej spółce przez jej wspólnika i zarazem członka zarządu X. Z. oraz jej wspólnika F. L., co oskarżona kwestionowała, podczas gdy w świetle zebranego materiału dowodowego udzielenie spółce kapitałowej (...) z siedzibą w H. przez jej wspólnika i zarazem członka jej zarządu X. Z. oraz jej wspólnika F. L. pożyczki w łącznej kwocie 478 000 euro - wedle wskazań wiedzy - musiałoby oznaczać konieczność ujawnienia długu z tytułu ww. pożyczki w dokumentacji finansowej spółki (...) z siedzibą w H., a nadto musiałoby się wiązać z podjęciem przez zgromadzenie wspólników tej spółki uchwały zawierającej zgodę na udzielenie spółce pożyczki przez jej członka zarządu w osobie X. Z., która to zgoda (uchwała) warunkowałaby skuteczność nabycia przez spółkę przedmiotu pożyczki, a zatem oddalony wniosek dowodowy dotyczył okoliczności mającej istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy i nie udowodnionej zgodnie z twierdzeniem oskarżonej jako wnioskodawcy.

4. Obraza przepisów postępowania mogąca mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a mianowicie art. 170 § 1 pkt 2, 3 i 5 KPK, polegająca na niezasadnym oddaleniu wniosków dowodowych oskarżonej o przesłuchanie w charakterze świadka T. S. oraz - po uprzednim ustaleniu jego danych - funkcjonariusza policji (...) w W. o imieniu M., którego numer telefonu służbowego oskarżona podała na rozprawie w dniu 29.05.2020r., które to wnioski dowodowe zmierzały w szczególności do wykrycia i oceny właściwego dowodu w postaci materiałów związanych z zawiadomieniami o przestępstwach złożonych przez oskarżoną w 2017 roku jednostkom (...) w W. i B. oraz ww. funkcjonariuszowi policji w (...)w W. i dotyczących m.in. zachowania X. Z. polegającego na próbie wyłudzenia od oskarżonej kwoty 478 000 euro, podczas gdy dowody z zeznań tych świadków były niezbędne do należytej weryfikacji wyjaśnień oskarżonej, w których kwestionowała ona fakt popełnienia zarzucanego jej przestępstwa, a zarazem okoliczności, które mały być udowodnione tymi dowodami miały znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, nie były udowodnione zgodnie z twierdzeniem oskarżonej jako wnioskodawcy oraz dowody te były przydatne do stwierdzenia okoliczności określonych w ich tezach dowodowych, a nadto nie zmierzały w sposób oczywisty do przedłużenia postępowania.

5. Obraza przepisów postępowania mogąca mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a mianowicie art. 170 § 1 pkt 2, 3 i 5 KPK, polegająca na niezasadnym oddaleniu wniosku dowodowego oskarżonej o przesłuchanie w charakterze świadka matki oskarżonej - J. T. na okoliczność przekazania przez J. T. jesienią 2014 r. C. Z. kwoty 250 000 euro, podczas gdy przedmiotowy wniosek dowodowy zmierzał do wykazania prawdziwości wersji oskarżonej, a zatem przeprowadzenie wnioskowanego dowodu było niezbędne do należytej weryfikacji wyjaśnień oskarżonej, w których kwestionowała ona fakt popełnienia zarzucanego jej przestępstwa, a jednocześnie okoliczności, które mały być udowodnione tym dowodem miały znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, nie były udowodnione zgodnie z twierdzeniem oskarżonej jako wnioskodawcy oraz dowód ten był przydatny do stwierdzenia okoliczności określonej w jego tezie dowodowej, a nadto nie zmierzał w sposób oczywisty do przedłużenia postępowania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutów za zasadne, częściowo zasadne albo niezasadne

Ad. 2., 3., 4., 5. W pierwszej kolejności Sąd odwoławczy odniesie się do zarzutów o charakterze procesowym. W sytuacji bowiem gdy autor środka odwoławczego nie traktuje błędu w ustaleniach faktycznych jako samoistnego uchybienia w obszarze określenia podstawy odpowiedzialności karnej, zarzut takiego błędu wiąże się z obszarem procesowym, tj. kompletnością materiału dowodowego (np. art.167 kpk i art.366 kpk) lub wadliwą i niepełną jego oceną (art.7 kpk i art.410 kpk). Zarzut ten w zakresie, w jakim jest powiązany z uchybieniami procesowymi, może mieć zatem postać błędu „dowolności” lub błędu „braku”. W takiej sytuacji błąd w ustaleniach faktycznych jest w istocie konsekwencją uchybień procesowych, jako pierwotnych; to one bowiem generują wadliwe ustalenia faktyczne. Chodzi przecież o to, że oceny i wnioski wyprowadzone z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego nie odpowiadają zasadom logicznego rozumowania lub że nie przeprowadzono istotnych dowodów, które mogły mieć wpływ na treść ustaleń faktycznych.

W treści analizowanych punktów apelacji można dopatrzyć się zarzutu błędu dowolności, skarżący kwestionuje bowiem dokonaną przez Sąd Okręgowy ocenę dowodów zgromadzonych w sprawie.

Sąd I instancji ma ustawowo zagwarantowaną swobodę w ocenie przeprowadzonych dowodów i ocena ta podlega ochronie przewidzianej w art.7 kpk dopóty, dopóki nie zostanie wykazana jej błędność. Jak słusznie przyjmuje się w orzecznictwie, przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną art.7 kpk wtedy, gdy: jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art.410 kpk) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy(art.2 § 2 kpk); stanowi wynik rozważenia wszystkich tych okoliczności, przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego (art.4 kpk); jest wyczerpująco i logicznie - z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego - argumentowane w uzasadnieniu wyroku (art.424 § 1 pkt 1 kpk); (por.m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z: 24 lutego 2011r. w sprawie III KK 382/2010r., z 7 lipca 2010r. w sprawie II KK 147/2010, z 13 czerwca 2007r. w sprawie V KK 5/2007, z 25 września 2002r. w sprawie II KKN 79/2000 oraz wyroki Sądu Najwyższego z: 22 lutego 1996r. w sprawie II KRN 199/95, 9 listopada 1990r. w sprawie WRN 149/90).

Sąd odwoławczy rozpoznający apelację dokonuje natomiast kontroli swobodnej oceny dowodów dokonanej przez Sąd I instancji (porównaj: T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie karne, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2003 r., s. 90 - 94; S. Waltoś, Proces karny - zarys systemu, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis, Warszawa 2003r., s. 255 - 259). Może przy tym poprzestać na odwołaniu się do rozważań Sądu I instancji, gdy zarzuty apelacji ograniczają się do gołosłownej polemiki z oceną Sądu (tak: wyrok Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2021r. w sprawie II KK 170/21).

Przed przystąpieniem do szczegółowego odniesienia się do zarzutów zdekodowanych przez Sąd Apelacyjny jako obraza art.410 kpk wskazać należy, że obowiązek wynikający z treści przepisu art.410 kpk związany jest z tym, że sąd rozstrzyga w sprawie, przyjmując za podstawę swej decyzji całokształt okoliczności, ale tylko tych, które zostały ujawnione w toku rozprawy głównej, nawet jeżeli nie będą one stanowiły podstawy ustaleń faktycznych (por.: postanowienia Sądu Najwyższego: z 5 maja 2006r. w sprawie III KK 351/05, z 8 marca 2006r. w sprawie III KK 246/05; wyrok Sądu Najwyższego z 4 kwietnia 2006r. w sprawie IV KK 454/05). Przepis ten określa zatem podstawę dowodową wyroku. Ujawnienie okoliczności następuje zaś w drodze przeprowadzenia dowodów, przede wszystkim bezpośrednio (przesłuchanie osób, zapoznanie się z dowodem rzeczowym przez jego oględziny lub ujawnienie - odczytanie jego treści) albo pośrednio (odczytanie wyjaśnień, zeznań, opinii, ekspertyz, treści dokumentów albo uznanie ich za ujawnione, a także wykonanie czynności procesowych przez sędziego wyznaczonego ze składu orzekającego albo sąd wezwany). Całokształt okoliczności, jako podstawa wyroku, oznacza więc, że orzekający sąd rozstrzygając w sprawie rozważyć musi wszystkie okoliczności, jakie zostały ujawnione, zgodnie z prawem procesowym, w toku rozprawy, ocenić je zgodnie z wymogami określonymi w art.7 kpk, a następnie dokonać ustaleń dotyczących okoliczności istotnych w sprawie, wynikających z dowodów uznanych przez siebie za wiarygodne (por. wyrok Sądu Najwyższego z 26 sierpnia 1998r. w sprawie IV KKN 324/98). Treść omawianego zarzutu i jego uzasadnienie wskazują, że w istocie skarżący kwestionuje dokonaną przez Sąd I instancji ocenę dowodów, co stanowi podstawę do postawienia zarzutu opartego o art.7 kpk.

Aprobaty Sądu odwoławczego nie zyskał zarzut dowolnej oceny dowodu w postaci wyjaśnień oskarżonej. Sąd Okręgowy wnikliwie odniósł się do tych depozycji wskazując powody, dla których nie dał im wiary w zakresie istotnym dla kwestii odpowiedzialności karnej oskarżonej w przedmiotowej sprawie (str.58-66 uzasadnienia wyroku). Przedstawiona ocena zyskała pełną aprobatę Sądu II instancji i nie widząc podstaw do ponownego jej przytaczania w tym miejscu, Sąd ten do owej oceny odwołuje się. Wskazać bowiem w tym miejscu należy, że Sąd II instancji może poprzestać na odwołaniu się do rozważań zawartych w uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji jeżeli zarzuty apelacji i wywody je uzasadniające ograniczają się do gołosłownej i dowolnej polemiki z oceną dowodów zawartych w tychże motywach, a więc gdy sądowi odwoławczemu nie pozostałoby praktycznie nic innego jak tylko wiernie powielić staranną, logiczną i niezawierającą jakichkolwiek luk argumentację pierwszoinstancyjną (tak: Sąd Najwyższy w wyroku z 9 grudnia 2021r. w sprawie II KK 170/21).

Niekwestionowany przez skarżącego fakt powstania spółki (...) w żadnej mierze nie jest jednoznaczny z tym, że przekazane oskarżonej przez pokrzywdzoną spółkę środki finansowe miały inny cel niż wskazany w przypisanym oskarżonej zarzucie. Trafnie dostrzeżone przez Sąd Okręgowy zachowania oskarżonej i podejmowane przez nią czynności mające na celu stworzenie pozoru, że jest ma zamiar wywiązać się z przyjętego zobowiązania, tj. dostarczenia bursztynu za przekazaną jej kwotę potwierdzają, że transfer pieniędzy nie miał jedynie na celu – jak twierdzi oskarżona – transfer tych pieniędzy z H. do Polski. Jeżeli taki byłby cel i co najistotniejsze – obie strony by miały tego pełną świadomość – całkowicie zbędnym byłoby tworzenie przez oskarżoną pozorów dążenia do pozyskania bursztynu o wartości równej otrzymanym kwotom pieniędzy poprzez wykorzystanie otrzymanej od świadka Z. N. kopii koncesji na wydobycie bursztynu, w szczególności twierdzenie, że:

- zainwestowała w wydobycie bursztynu kwotę 1.600.000 zł.,

- jest w stanie dostarczyć określone w umowach ilości bursztynu,

oraz

- przedstawienia podrobionych dowodów wpłat tytułem nabycia bursztynu oraz umowy dostarczenia bursztynu w określonej ilości i czasie,

- przedstawienia dowodu rzekomego przelania na rzecz (...) sp. z o.o. pieniędzy otrzymanych od chińskich kontrahentów jako zaliczek na poczet zapłaty za mający zostać dostarczony bursztyn,

- przedstawienia sfałszowanego weksla,

- przedstawienia pozwu przeciwko spółce (...) jaki rzekomo miała wnieść do Sądu Okręgowego w Gdańsku w związku z niewywiązaniem się przez ten podmiot z umowy dostawy bursztynu.

Zatem rację ma skarżący twierdząc (str.5 apelacji), że umowa pomiędzy spółką (...) (przy czym P. D. nie miał świadomości jej podpisania, czego skarżący nie kwestionuje) a (...) była pozorna, przy czym pozorność ta nie polegała – wbrew twierdzeniom apelującego - na ukryciu rzeczywistego (zdaniem skarżącego) jej celu a na tym, że oskarżona R. K. nie miała zamiaru, już w dacie zawarcia, jej zrealizować.

Podkreślenia również wymaga, co pomija skarżący w wywiedzionej apelacji, że oskarżona utrzymywała również, że transfer środków odbywał się na prośbę (...) RP w S. K. S.. Ta część wyjaśnień oskarżonej została wnikliwie oceniona we wskazanej części uzasadnienia wyroku i trafnie uznana za niewiarygodną. Stąd skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść odwoływanie się do wyjaśnień oskarżonej, w których podała, że kwota 478 000 euro stanowiła własność jej i świadka C. Z., którą obie zarobiły na targach w Chinach.

Skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może przynieść wskazywanie na ustalenie poczynione przez Sąd I instancji, że spółka (...) w składzie aktualnym na czas popełnienia przypisanego oskarżonej przestępstwa została powołana w celu zawarcia i realizacji umowy dostawy bursztynu. Żadną miarą bowiem okoliczność ta nie implikuje uznania braku winy oskarżonej. W szczególności nie stanowi podstawy do przyjęcia, że jej celem miało być jedynie nielegalne przetransferowanie pieniędzy z H. do Polski. Nie dziwi również podkreślana przez skarżącego (str. 5 apelacji) okoliczność, że spółka ta nie prowadziła innej działalności, skoro nie doszło do dostarczenia bursztynu zgodnie z jej zapisami, co było celem powołania tej spółki w określonym składzie (wcześniej bowiem spółka formalnie istniała ale była nieaktywna).

Rację ma również skarżący twierdząc, że ilość bursztynu, na dostarczenie którego opiewała umowa był nieosiągalny (str.6 apelacji). Rzecz jednak w tym, że nie implikuje to uznania, że rzeczywistą istotą umowy było nielegalne przetransferowanie pieniędzy z H. do Polski. Potwierdza to natomiast, w powiązanie ze wskazanymi wyżej okolicznościami, ustalenia Sądu Okręgowego, że zamiarem oskarżonej było oszukanie pokrzywdzonego podmiotu. Przeciwko uznaniu w tym zakresie wyjaśnień oskarżonej za wiarygodne przemawia również, wskazana już w niniejszym uzasadnieniu oraz dostrzeżona przez Sąd I instancji, wewnętrzna sprzeczność tych depozycji w odniesieniu do pochodzenia tych środków pieniężnych. Przekonująca jest zatem argumentacja Sądu Okręgowego (str.85 uzasadnienia wyroku), że chińscy partnerzy oskarżonej mieli do niej zaufanie i nie weryfikowali w szczególności tego, czy ilość bursztynu zaoferowana przez oskarżoną jako możliwa do dostarczenia jest realna. Odnosząc się do stanowiska skarżącego, że świadkowie: F. L. i X. Z. winni sprawdzić czy istnieje możliwość pozyskania bursztynu w ilości wskazanej w umowie podkreślenia wymaga, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem (wyrok Sądu Najwyższego z 3 marca 2021r. w sprawie V KK 609/19, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 20 stycznia 2020r. w sprawie II AKa 159/19) brak sprawdzenia przez pokrzywdzonego rzetelności sprawcy nie stanowi okoliczności uwalniającej od winy.

Skutku oczekiwanego przez skarżącego nie może również przynieść odwoływanie się do braku doświadczenia pokrzywdzonych w handlu bursztynem, w szczególności w takiej ilości. Wskazać w tym miejscu należy, poza wskazanymi już w niniejszym uzasadnieniu okolicznościami dotyczącymi czynności podejmowanych przez oskarżoną, że dostawy miały być rozłożone w czasie. Nie jest zatem tak jak sugeruje skarżący (str.7 apelacji), że chińscy wspólnicy oskarżonej stanęliby przed koniecznością jednoczasowego zagospodarowania (...) ton bursztynu.

Wobec podnoszonej już w niniejszym uzasadnieniu okoliczności, że podejmowanie przez oskarżoną wskazanych zachowań i czynności byłoby zbędne gdyby ustalonym celem jej i pozostałych wspólników spółki (...) był jedynie transfer pieniędzy z H. do Polski, bez znaczenia dla odpowiedzialności karnej oskarżonej pozostaje to w jaki sposób zakupiony bursztyn miał dotrzeć z Polski do H..

Wobec niekwestionowanego faktu, że pieniądze w kwocie 478 000 euro zostały przelane z konta spółki (...) na konto oskarżonej, bez znaczenia dla jej odpowiedzialności karnej w przedmiotowej sprawie pozostaje jaką drogą zostały pozyskane przez chińskich wspólników. Podkreślenia wymaga, że nie sposób przyjąć aby stanowiły one środki zarobione przez oskarżoną i C. Z. choćby z tego powodu, że w jednej z wersji swych wyjaśnień podała, że pieniądze na jej koncie pochodziły z łapówek jakie miał otrzymywać polski (...) w S., świadek K. S. (k.1365 akt sprawy). Słusznie zatem Sąd I instancji uznał jej wyjaśnienia w tym zakresie za niewiarygodne. Całkowicie nieskuteczne jest odwoływanie się do przepisów prawa polskiego w zakresie warunków zawierania umów pożyczki między spółką a członkiem jej zarządu.

Nie bez znaczenia dla oceny prawidłowości ustaleń poczynionych przez Sąd Okręgowy w omawianym zakresie pozostaje, że oskarżona, po interwencji Kancelarii Prawnej (...), zobowiązała się do zwrotu całej należności. Gdyby zatem jej część stanowiła własność oskarżonej, podejmowanie takiego zobowiązania byłoby całkowicie nieracjonalne. Podobnie jak oddawanie pieniędzy przez matkę oskarżonej z tego tytułu. Wobec powyższego trafnie Sąd Okręgowy oddalił wniosek o przesłuchanie w charakterze świadka matki oskarżonej (k.4183 akt sprawy).

Wobec powyższego trafnie Sąd Okręgowy oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z dokumentacji finansowej spółki (...) (k.4182v akt sprawy). Sąd odwoławczy w pełni akceptuje przedstawioną tam argumentację i nie widząc powodu ponownego jej przytaczania w tym miejscu, doń się odwołuje.

Nietrafny jest również zarzut, którego podstawą jest oddalenie wniosku oskarżonej o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka T. S. oraz funkcjonariusza (...) w W. o imieniu M.. Również i w tym zakresie Sąd odwoławczy w pełni akceptuje argumentację Sądu I instancji (k.4182v-4183 akt sprawy) i nie widząc powodu ponownego jej przytaczania w tym miejscu, doń się odwołuje. Podkreślenia wymaga, że kwestia czy oskarżona złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa o jakim mowa w pkt. 4 zarzutów apelacji pozostaje bez wpływu na treść zaskarżonego orzeczenia. Twierdzenia bowiem oskarżonej co do tego, że kwota będąca przedmiotem przestępstwa w przedmiotowej sprawie nie jest należna podmiotowi wskazanemu jako pokrzywdzony były przedmiotem oceny Sądu Okręgowego, gdyż również takiej treści wyjaśnienia składała oskarżona jako i zostały one ocenione zgodnie z zasadami określonymi w art.7 kpk.

Ad.1. Zarzut nie jest trafny. Skoro bowiem dokonana przez Sąd Okręgowy ocena dowodów jest trafna i nie doszło również do obrazy art.170 kpk, ustalenia dokonane przez Sąd I instancji są również prawidłowe. Wbrew twierdzeniom skarżącego, zgromadzony i oceniony w sposób swobodny materiał dowodowy pozwolił na ustalenie rzeczywistego celu umowy zawartej między oskarżoną a pokrzywdzoną spółką (dostarczanie bursztynu), to było też powodem przelania na konto oskarżonej 478 000 euro. Nie budzi również wątpliwości Sądu odwoławczego prawidłowość ustaleń Sądu I instancji, że kwota ta pochodziła od spółki (...). Okoliczności w jakich doszło do pozyskania tej kwoty pozostają irrelewantne dla odpowiedzialności karnej oskarżonej. Przeprowadzone bowiem postępowanie dowodowe nie potwierdziło jednej z wersji lansowanej przez oskarżoną, że pieniądze te stanowiły własność jej i C. Z..

Wnioski

1. zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej przestępstwa,

ewentualnie:

2. uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosków za zasadne, częściowo zasadne albo niezasadne.

Ad.1. Bezzasadność zarzutów apelacyjnych.

Ad.2. Brak jest podstaw do uznania, że zachodzą przesłanki do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Wniosek o charakterze kasatoryjnym nie jest zasadny wobec niezasadności podniesionych zarzutów. Na marginesie zatem jedynie wskazać należy, że wniosek ten nie został w żaden sposób umotywowany. Podkreślenia tymczasem wymaga, że zgodnie z aktualnym oraz mającym zastosowanie w przedmiotowej sprawie brzmieniem przepisu art.437 § 2 kpk, uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania może nastąpić wyłącznie w wypadkach wskazanych w art.439 § 1 kk (skarżący nie podniósł takiego zarzutu, a Sąd odwoławczy nie stwierdza zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej) i art.454 kk (nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie) lub jeżeli jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości (skarżący nie wskazał okoliczności świadczących o takiej potrzebie, a Sąd odwoławczy nie stwierdza ich zaistnienia).

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie dotyczy.

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Zaskarżony wyrok.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Niezasadność zarzutów apelacyjnych. Brak przesłanek z art.439 § 1 kpk i art.440 kpk.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Nie dotyczy.

Zwięźle o powodach zmiany

Nie dotyczy.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

Nie dotyczy.

4.1.

Nie dotyczy.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Nie dotyczy.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na mocy przepisów § 2, § 4 ust.1, § 17 ust.2 pkt.5 i § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu orzeczono o kosztach obrony z urzędu udzielonej oskarżonej w postępowaniu odwoławczym.

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na mocy przepisu art.626 § 1 kpk, art. 1, art.2 ust. 1 pkt 5 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawcach karnych Sąd Apelacyjny wymierzył oskarżonej opłatę za drugą instancję w wysokości 400 zł. oraz obciążył ją wydatkami postępowania odwoławczego. Uznał bowiem, że brak jest podstaw do zwolnienia jej od obowiązku ich ponoszenia.

1PODPISY

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wina

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana