Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2021 roku

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Alina Kordus-Krajewska

Protokolant: sekr.sąd. Michał Ziółkowski

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2021 roku

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko W. K. (1)

o wynagrodzenie

I. Zasądza od pozwanego W. K. (1) na rzecz powódki A. K. kwoty brutto:

a) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 lipca 2019r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za czerwiec 2019r.,

b) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 sierpnia 2019r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za lipiec 2019r.,

c) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 września 2019r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za sierpień 2019r.,

d) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 lutego 2020r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za styczeń 2020r.,

e) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 marca 2020r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za luty 2020r.,

f) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 kwietnia 2020r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za marzec 2020r.,

g) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 maja 2020r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za kwiecień 2020r.,

h) 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 czerwca 2020r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za maj 2020r.,

II. Zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2700 zł (dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty,

III. Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 2780 zł (dwa tysiące siedemset osiemdziesiąt złotych),

IV. Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 1112 zł (tysiąc sto dwanaście złotych) tytułem opłaty od pozwu, od której powódka była zwolniona na mocy ustawy oraz kwotę 1184 zł (tysiąc sto osiemdziesiąt cztery złote) tytułem wynagrodzenia biegłego.

Sędzia Alina Kordus - Krajewska

IVP 390/20

UZASADNIENIE

Powódka A. K. wniosła pozew przeciwko W. K. (2) o orzeczenie nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym, by pozwany zapłacił powódce kwotę 22.240 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

a)  2780 zł od dnia 11.07.2019 r. do dnia zapłaty,

b)  2780 zł od dnia 11.08.2019 r. do dnia zapłaty,

c)  2780 zł od dnia 11.09.2019 r. do dnia zapłaty,

d)  2780 zł od dnia 11.02.2020 r. do dnia zapłaty,

e)  2780 zł od dnia 11.03.2020 r. do dnia zapłaty,

f)  2780 zł od dnia 11.04.2020 r. do dnia zapłaty,

g)  2780 zł od dnia 11.05.2020 r. do dnia zapłaty,

h)  2780 zł od dnia 11.06.2020 r. do dnia zapłaty

oraz koszty postępowania, w tym koszty zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty do dnia zapłaty, w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty;

w przypadku wniesienia sprzeciwu czy skierowania sprawy do postępowania zwykłego orzeczenia podanych na wstępie kwot i kosztów koszty postępowania.

W uzasadnieniu podano ,że strony łączyła umowa o pracę na czas nieokreślony. Powódka wykonywała pracę na stanowisku administratora z wynagrodzeniem 2780 brutto płatnym do dnia 10- tego każdego miesiąca. Wynagrodzenie miało być wypłacane zgodnie z art. 86 § 3 KP na rachunek bankowy wskazany przez powódkę.

Pozwany od 2011 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zarządzenia nieruchomościami na terenie zarówno T. jak i B.. Początkowo prowadził działalność pod firmą (...) W. K. (1), aktualnie zaś pod firmą (...). Do powódki jako administratora należały wszelkie czynności dotyczące zarządu i administracji podległych wspólnot mieszkaniowych głównie z terenu B.- ul. (...) (...), S. (...), S. (...), (...). Zajmowała się ona usuwaniem zgłaszanych awarii, rozliczaniem mediów, inwestycjami, w tym remontami oraz przeglądami instalacji, planowała i przeprowadzała zebrania wspólnot itp.

Strony podpisując umowę o pracę pozostawały w przyjacielskich stosunkach. Powódka liczyła, że u pozwanego znajdzie pewne zatrudnienie. Już po miesiącu okazało się jednak, iż pozwany nie był w stanie wypłacić powódce wynagrodzenia na czas. Zobowiązał się, że spłaci zaległość najszybciej jak się da. Jedynie od września do grudnia 2019 r. powódka otrzymywała jednak należne jej wynagrodzenie. Pozwany nie uregulował nigdy zaległego wynagrodzenia za miesiące od czerwca do sierpnia 2019 r., a od stycznia 2020 r. ponownie przestał powódce wypłacać wynagrodzenie. W konsekwencji pismem z 19.06.2020 r. powódka złożyła pozwanemu oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy. Działania pozwanego były tym bardziej naganne, że z tytułu zatrudnienia powódki pobrał on liczne dofinansowania. Mimo to stale deklarował, że nie ma środków na wypłatę wynagrodzenia powódki. Po rozwiązaniu umowy o pracę, w wyniku interwencji Państwowej Inspekcji Pracy, pozwany wypłacił powódce jedynie wynagrodzenie za pracę za czerwiec 2020 r. oraz ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Do uregulowania pozostało wynagrodzenie za osiem miesięcy- czerwiec, lipiec, sierpień 2019 r. oraz styczeń, luty, marzec, kwiecień i maj 2020 r. Pozwany unika kontaktu z powódką, nie ma możliwości porozumienia z nim w sprawie spłaty zadłużenia.

Sąd w dniu 10 listopada 2020r . wydał w sprawie nakaz w postępowaniu upominawczym.

Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości.

Jednocześnie zgłoszono zarzut wygaśnięcia roszczenia w związku z uiszczeniem przez pozwanego całości należności tytułem wynagrodzenia za miesiące czerwiec, lipiec i sierpień 2019 r. oraz styczeń, luty, marzec, kwiecień i maj 2020 r. przed wytoczeniem powództwa w niniejszej sprawie. Pozwany wniósł o :

1.  oddalenie powództwa w całości,

2.  zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, z uwzględnieniem kosztów z tytułu wynagrodzenia adwokata wedle norm przepisanych prawem oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł,

Pozwany podnosił w sprzeciwie , iż regularnie wypłacał powódce wynagrodzenie za pracę. Odbywało się to częściowo w formie bezgotówkowej przelewem na rachunek bankowy powódki (vide: potwierdzenia realizacji przelewów załączone do pozwu o zapłatę), a częściowo na wyraźną prośbę powódki poprzez przekazywanie pieniędzy do jej rąk własnych. Na tę okoliczność powódka każdorazowo kwitowała odbiór pieniędzy składając własnoręczny podpis pod listami płac, zawierającymi m.in. datę wypłaty wynagrodzenia.

Tym samym, pozwany uiścił w terminie całość dochodzonej pozwem należności, a zatem nie dostarczył podstaw do wytoczenia niniejszego powództwa.

Mimo jednoznacznych dowodów świadczących o uiszczeniu przez pozwanego całości należności na rzecz powódki, jako zupełnie irracjonalna przedstawia się argumentacja powódki, która rzekomo przez okres niemal jednego roku pracowała bez jakiegokolwiek wynagrodzenia. Twierdzenia te rażą brakiem logiki i autentyczności.

Abstrahując od głównej osi sporu, wskazano także , iż wbrew stanowisku wskazanemu w pozwie powódka nie wywiązywała się należycie z powierzonych jej zadań pracowniczych. Nie dokonywała rozliczeń mediów czy dokumentów finansowo - księgowych, w zasadzie także nie organizowała i nie prowadziła zebrań powierzonych jej wspólnot mieszkaniowych. Jedynym zebraniem, które powódka przeprowadziła było zebranie wspólnoty mieszkaniowej przy ul. (...) w B.. Nie zostało ono jednak należycie przygotowane, albowiem powódka nie skompletowała koniecznych uchwał, co było powodem przeniesienia zgromadzenia na późniejszy termin. Takie działanie nie sprzyjało budowaniu pozytywnych relacji pracowniczych, co oczywiście nie ma wpływu na zapłatę umówionego wynagrodzenia, jednakże podważa wiarygodność powódki jako wzorowego pracownika, na którego się kreuje.

Nie bez znaczenia w tym kontekście są zastrzeżenia co do wykonywania przez powódkę obowiązków składane przez Z. (...) przy ul. (...) w B.. W czasie, gdy powódka pozostawała pracowniczką pozwanego dojść miało do wytworzenia dokumentów tej Wspólnoty zawierających sfałszowany podpis jednej z członkiń poprzedniego Zarządu. W pozwie powódka potwierdza, iż zajmowała się dokumentacją dot. tej Wspólnoty. Z okoliczności przedstawionych przez Wspólnotę wynika, że do dnia 29 czerwca 2020 r. w skład Zarządu wchodziły Pani A. K. i Pani R. M.. Na zebraniu w dniu 29 czerwca 2020 r. wybrano nowy Zarząd w osobach R. M., W. N. i J. P. (1), który dokonał weryfikacji dokumentów Wspólnoty. W ten sposób okazało się, że na czterech dokumentach sporządzonych przed zmianą Zarządu sfałszowano podpis członka Zarządu R. M.. Pani R. M. po analizie dokumentów stwierdziła, że znajdujący się na nich podpis (...) nie jest jej podpisem. W rezultacie Wspólnota złożyła do Prokuratury Rejonowej B. -(...) w B. zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 270 kk (fałszowanie dokumentu i używanie go za autentyczny). Powódka natomiast odpowiadać miała za prawidłowość tych dokumentów. Okoliczność ta może mieć istotne znaczenie dla niniejszego postępowania.

Mając powyższe na uwadze, powództwo winno ulec oddaleniu w całości.

W odpowiedzi na sprzeciw powódka oświadczyła, iż zaprzecza wszystkim faktom wskazanym w wymienionym piśmie, a zarzuty dotyczące wywiązywania się przez nią z obowiązków pracowniczych, w tym w zakresie sugestii, że mogła popełnić przestępstwo traktuje jako próbę zdyskredytowania jej czy też wywarcia nacisku.

W pierwszej kolejności powódka wskazała, że choć podpisy na załączonych przez pozwanego listach płac wyglądają podobnie do jej podpisu, to nie podpisywała ona nigdy (przynajmniej świadoma treści) wskazanych dokumentów. Równocześnie zwrócić należy uwagę, że przedłożone listy płac budzą poważne wątpliwości. Po pierwsze umieszczona w lewym dolnym rogu data wydruku nie pokrywa się z umieszoną na dokumentach datą wypłaty gotówki, a także sporządzenia, sprawdzenia i zatwierdzenia dokumentu, co każe wnioskować co najmniej, iż pokwitowania rzekomego odbioru wynagrodzenia w gotówce przez pracowników nie mogły odbywać się w tych datach. I tak lista plac za czerwiec 2019 r. (data rzekomej wypłaty gotówki 30.06.2019 r.) i lipiec 2019 r. (data rzekomej wypłaty gotówki 31.07.2019 r.) zostały wydrukowane 8.08.2019 r. Lista płac za sierpień (data rzekomej wypłaty gotówki 31.08.2019 r.) została wydrukowana 3.10.2019 r. Listy płac za marzec 2020 r. (data rzekomej wypłaty gotówki 31.03.2020 r.) i kwiecień 2020 r. (data rzekomej wypłaty gotówki 30.04.2020 r.) zostały wydrukowane 13.05.2020 r. Lista płac za maj 2020 r. (data rzekomej wypłaty gotówki 31.05.2020 r.) została natomiast wydrukowana 1.06.2020 r. Co się zaś tyczy listy płac za luty 2020 r. to jest ona niekompletna (brak strony nr 2), naniesione zostały na nią poprawki parafowane przez pozwanego i jako jedyny dokument jest ona podpisana przez pozwanego wraz z aktualną pieczątką. Listy płac za kwiecień i maj 2020 r. opatrzone są podpisem pozwanego z pieczątką firmy (...). Pieczątką taką pozwany posługiwał się właściwie przez cały okres zatrudnienia powódki. Co więcej takimi danymi posłużył się w umowie o pracę z powódką, mimo że wcześniej zmienił nazwę firmy, pod którą prowadził działalność gospodarczą. Warto w tym miejscu dodać, że listy płac za kwiecień i maj 2020 r. były przedkładane przez pozwanego podczas kontroli Państwowej Inspekcji Pracy, która odbywała się od lipca do września 2020 r. Z tego też względu zapewne zostały podpisane. Dziwić musi, że pozwany, który jeszcze podczas kontroli latem 2020 r. posługiwał się nadal pieczątką (...) Przedsiębiorstwa (...), podpisując natomiast listę płac za 02.2020 r. przybił inną pieczątkę. Wszystko to powoduje, że autentyczność i rzetelność sporządzenia przedłożonych dokumentów zawierających rzekomo pokwitowania odbioru przez pracowników wynagrodzenia w gotówce budzi co najmniej poważne wątpliwości uzasadniające przeprowadzenie szczegółowego postępowania dowodowego.

Powódka wskazała ponadto, że według jej wiedzy wszyscy pracownicy pozwanego chcieli i otrzymywali wynagrodzenia zasadnicze na rachunek bankowy, stąd dziwi składanie podpisów na liście płac. Również powódka miała otrzymywać w ten sposób należne wynagrodzenie. Nigdy nie składała na piśmie, a także nie domagała się ustnie wypłaty wynagrodzenia gotówką. Nigdy przynajmniej świadomie nie kwitowała odbioru wynagrodzenia w gotówce. Kilka razy pozwany zwracał jej jedynie w gotówce drobne kwoty za dokonane zakupy artykułów biurowych. Niekiedy Pani K. przekazywała także na prośbę pracodawcy gotówkę w ramach rozliczeń pozwanego z V. S. (1) czy A. S.. Zawsze odbywało się to ponadto bez jakichkolwiek pokwitowań. Przed zakończeniem stosunku pracy powódka podpisywała przy tym szereg dokumentów przedłożonych jej przez V. S. (1), które miały dotyczyć rzekomo ubezpieczenia społecznego. Pani K. przyznaje, iż z uwagi na zdenerwowanie sytuacją oraz atmosferę spotkania nie czytała dokładnie podpisywanych dokumentów.

Powódka podtrzymała twierdzenie, iż nie otrzymywała wynagrodzenia za pracę za okres objęty pozwem. Wskazuje, że nie podpisywała przynajmniej świadomie list płac załączonych do sprzeciwu pozwanego. Wielokrotnie dopytywała współpracownicę czy również nie otrzymuje należnego wynagrodzenia. Pani S. skarżyła się na opóźnienia w wypłatach, ale nie były one tak duże jak w przypadku powódki. Warto zwrócić ponadto uwagę, iż podczas kontroli PIP, która miała miejsce po opisanej wyżej wizycie powódki w biurze u V. S. (1), pozwany okazał rzekomo podpisane przez powódkę listy plac za kwiecień i maj 2020 r. Jak zauważyła kontrolująca, nie przedłożono wcześniejszych list płac, które zgodnie z obecnymi twierdzeniami pozwanego musiały istnieć i nie powinno być przeszkód w ich okazaniu. Przyczyny takiego działania pozostają niezrozumiałe i po raz kolejny poddają w wątpliwość autentyczność i rzetelność przedłożonych przez pozwanego wraz ze sprzeciwem dokumentów. Podobnie ma się sprawa z faktem, iż pozwany nie odbierał korespondencji od powódki, która w końcu musiała wysłać mu oświadczenie o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia z winy pracodawcy sms-em 15.07.2020 r. (na co następnego dnia otrzymała wezwanie do zwrotu powierzonego mienia). Świadectwo pracy odebrała natomiast dopiero po kontroli Państwowej Inspekcji Pracy w sierpniu 2020 r. Podobnie rzecz miała się z wynagrodzeniem za czerwiec 2020 r. i ekwiwalentem za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Co do tych świadczeń wydano 8.09.2020 r. nakaz dotyczący natychmiastowej wypłaty na rzecz powódki należności ze stosunku pracy. Pozwany uiścił należność dopiero 2.10.2020 r. Jest to kolejny przykład mijania się pozwanego z prawdą. W sprzeciwie twierdzi on bowiem stanowczo, że „regularnie wypłacał powódce wynagrodzenie za pracę". Co jednak najistotniejsze powódka jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracodawcy wskazała w oświadczeniu z 19.06.2020 r. brak terminowej zapłaty wynagrodzenia przez pracodawcę. Pozwany, który jak obecnie twierdzi terminowo wypłacał powódce wynagrodzenie za pracę, co kwitowała ona na liście płac, nie odwołał się wówczas do Sądu Pracy, a jako sposób rozwiązania stosunku pracy w świadectwie pracy wskazał „wypowiedzenie dane przez pracownika bez zachowania okresu wypowiedzenia- art. 30 § 1 pkt 3 Kodeksu Pracy". Również to zaniechanie pozwanego musi budzić wątpliwości, skoro z przyjęciem takiego sposobu ustania stosunku pracy wiązał się dla pracodawcy szereg skutków prawnych. potwierdzenie wpływu na rachunek powódki wynagrodzenia za czerwiec 2020 r. wraz ze świadczeniem urlopowym.

Na zakończenie dodano , iż pracownicy pozwanego byli świadomi jego problemów finansowych, które powodowały nieustanną zwłokę w wypłacie wynagrodzeń. Zaległości względem żadnej innej pracownicy nie były przy tym tak duże, jak w przypadku powódki. Powódka dodała także ,że współpracowała z pozwanym już od około 2017 r. bez jakiejkolwiek umowy. Po wielu miesiącach próśb pozwany zgodził się ją w końcu zatrudnić legalnie, lecz pod warunkiem otrzymania dofinansowania z Urzędu Pracy. W tym celu pozwany nawet zameldował powódkę w swoim mieszkaniu. Uznał jednak najwidoczniej, że składki na ubezpieczenie społeczne to całość jego zobowiązań wobec naiwnej pracownicy, która dodatkowo traktowała go jak przyjaciela i wpierała w trudnej sytuacji. Jak się okazało za otrzymane dofinansowanie pozwany faktycznie nabył miejsce parkingowe. Dzięki zaangażowaniu powódki firma pozwanego rozwijała się, obecnie natomiast pan K. stracił umowy na zarządzenie 10 z 11 wspólnot mieszkaniowych w T.. Co się zaś tyczy zebrania wspólnoty mieszkaniowej przy ul. (...) w B., to nie odbyło się ono 2.03.2020 r. wyłącznie z winy pozwanego, który po raz kolejny nie stawił się na nie (rzekomo zepsuł mu się samochód). Nie przybył ponadto z powodu choroby wykonawca robót instalacyjnych na terenie wspólnoty i R. K., co spowodowało odwołanie zebrania oraz ogólne poruszenie.

Sąd ustalił co następuje:

Pozwany prowadził działalność gospodarczą w zakresie zarządzenia nieruchomościami na terenie zarówno T. jak i B.. Początkowo prowadził działalność pod firmą (...) W. K. (1), następnie pod firmą (...). Księgowość pozwanego prowadzi J. P. (2).

Dowód: wydruk z CEIDG k.13-14 ,

Księgowość pozwanego prowadzi J. P. (2) w ramach swojej działalności gospodarczej .

Pozwany w B. zatrudniał od 2017r. jako księgową wspólnot V. S. (1). W T. od września 2019r. była zatrudniona dla obsługi wspólnot B. L. jako specjalista do spraw księgowości. Pozwany zatrudniał także do wykonywania prac porządkowych B. P. , która wykonywała pracę w B..

Dowód: zeznania świadków: V. S. (1) k.80v-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 00:40:14 , B. L. k.83-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:28:19, J. P. (2) k.84-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:48:12, przesłuchanie powódki - k.118v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:06:07 i z dnia 9 września 2021r. , przesłuchanie pozwanego- k.120v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:52:14 i z dnia 9 września 2021r.,

Pozwany w dniu 18 kwietnia 2019r. zawarł umowę z Prezydentem Miasta T. w sprawie refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego przez PUP na stanowisko administrator nieruchomości. W dniu 10 czerwca 2019r. pozwany złożył wniosek o refundacje kosztów w wysokości 20.395,92 w związku z zatrudnieniem powódki od dnia 1.06.2019r.

Dowód: wniosek, oświadczenie i umowa k.110

Powódka i pozwany znali się kilka lat wstecz przed podpisaniem umowy o pracę. A. K. zawarła z pozwanym W. K. (1) umowę o pracę na czas nieokreślony. Powódka została zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku administratora z wynagrodzeniem 2780zł brutto płatnym do dnia 10- tego każdego miesiąca.

Dowód : umowa o pracę k.9,

Do powódki jako administratora należały wszelkie czynności dotyczące zarządu i administracji podległych wspólnot mieszkaniowych głównie z terenu B.- ul. (...) (...), S. (...), S. (...), (...). Zajmowała się ona usuwaniem zgłaszanych awarii, rozliczaniem mediów, inwestycjami, w tym remontami oraz przeglądami instalacji, planowała i przeprowadzała zebrania wspólnot itp.

Dowód: zeznania świadków: V. S. (1) k.80v-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 00:40:14 , B. L. k.83-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:28:19, J. P. (2) k.84-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:48:12, przesłuchanie powódki - k.118v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:06:07 i z dnia 9 września 2021r. , przesłuchanie pozwanego- k.120v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:52:14 i z dnia 9 września 2021r.,

Pracownicy pozwanego otrzymywali wynagrodzenia zasadnicze na rachunek bankowy. V. S. (1) otrzymywała kilkukrotnie wynagrodzenie z opóźnieniem.( k.103-103v) Powódka skarżyła się jej ,że nie otrzymuje należnego wynagrodzenia.( k.81, k.82v))

Od września do grudnia 2019 r. powódka otrzymywała należne jej wynagrodzenie. Pozwany nie uregulował jednak zaległego wynagrodzenia za miesiące od czerwca do sierpnia 2019 r., a od stycznia 2020 r. ponownie przestał powódce wypłacać wynagrodzenie.

Kilka razy pozwany zwracał jej jedynie w gotówce drobne kwoty za dokonane zakupy artykułów biurowych . Niekiedy powódka przekazywała gotówkę od pozwanego w ramach rozliczeń z V. S. (1) czy A. Z. odbywało się to ponadto bez jakichkolwiek pokwitowań.

Dowód: polecenia przelewów k.15-19, preentscreeny wiadomości wymienianych przez powódkę z pozwanym oraz A. S. k.62-66

Listy płac były podpisywane po kilka naraz . Przed zakończeniem stosunku pracy powódka podpisywała plik dokumentów przedłożone jej przez V. S. (1). Na listach płac znajdują się podpisy powódki .

Dowód: listy płac k.3, k.78,opinia biegłej z zakresu klasycznego badania dokumentów k.139-155, opinia uzupełniająca k.171-173

Pismem z 19.06.2020 r. powódka złożyła pozwanemu oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy. Jako przyczynę podano powtarzający się od wielu miesięcy brak wypłacalności podstawowego wynagrodzenia. Pozwany w związku z rozwiązaniem umowy musi zwrócić 10.000zł dofinansowania.

Dowód: oświadczenie o rozwiązaniu umowy k.10, świadectwo pracy k.11-12, przesłuchanie pozwanego- k.120v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:52:14 i z dnia 9 września 2021r.,

Powódka złożyła skargę do Państwowej Inspekcji Pracy.

W wyniku interwencji pozwany wypłacił powódce w październiku 2020r. w wynagrodzenie za pracę za czerwiec 2020 r. oraz ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy.

Dowód: listy płac k.3, k.78, zeznania świadków: V. S. (1) k.80v-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 00:40:14 , B. L. k.83-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:28:19, J. P. (2) k.84-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:48:12, przesłuchanie powódki - k.118v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:06:07 i z dnia 9 września 2021r. , przesłuchanie pozwanego- k.120v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:52:14 i z dnia 9 września 2021r., dokumenty z kontroli PIP u pozwanego wraz z protokołem końcowym kontroli oraz nakazami k.56-61v k.94-100, skarga k.127-129, pisma PIP kierowane do powódki k.130-132, polecenie przelewu k.67

Pozwany w okresie od 1 czerwca 2019r. regulował z w ratach i z opóźnieniem składki na ubezpieczenie społeczne , zdrowotne , Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz FGŚP. Zadłużenie w ZUS to ok.25.000zł( k. 122, k85v), które zostały spłacone w październiku 2020r.

Dowód: zestawienie wpłat k.111-112v, zeznania świadka J. P. (2) k.84-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:48:12,

Powódka i R. M. była członkiem zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w B. do dnia 29 czerwca 2020 r. Na zebraniu w dniu 29 czerwca 2020 r. wybrano nowy Zarząd w osobach R. M., W. N. i J. P. (1), który dokonał weryfikacji dokumentów Wspólnoty. Okazało się, że na czterech dokumentach sporządzonych przed zmianą Zarządu sfałszowano podpis członka Zarządu R. M.. Pani R. M. po analizie dokumentów stwierdziła, że znajdujący się na nich podpis (...) nie jest jej podpisem. W rezultacie Wspólnota złożyła do Prokuratury Rejonowej B. (...) w B. zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 270 kk (fałszowanie dokumentu i używanie go za autentyczny).

Powódka podpisywała dokumenty za wiedzą R. M..

Dowód: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa z dnia 10 października 2020 r. wraz z potwierdzeniem nadania k.31-31v

Pozwany choruje na cukrzycę , był z tego powodu hospitalizowany. Ma także schorzenia natury psychiatrycznej.

Dowód: zeznania świadków: V. S. (1) k.80v-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 00:40:14 , B. L. k.83-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:28:19, J. P. (2) k.84-protokół elektroniczny z dnia 5 lutego 2021r. od 01:48:12, przesłuchanie powódki - k.118v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:06:07 i z dnia 9 września 2021r. , przesłuchanie pozwanego- k.120v-protokół elektroniczny z dnia 8 kwietnia 2021r. od 00:52:14 i z dnia 9 września 2021r.,

Sąd zważył co następuje:

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dokumentów zgromadzonych aktach sprawy i w aktach osobowych powódki, a także w oparciu o zeznania świadków i stron . Sąd dał im wiarę w zakresie w jakim są logiczne, spójne i znajdowały potwierdzenie w materiale dowodowym. Sąd szerzej odniesie się do powyższego w dalszej części uzasadnienia.

Przedmiotem sporu w sprawie było roszczenie o wynagrodzenie. Istotnym było ustalenie czy powódka otrzymała wskazane w pozwie wynagrodzenie , czy też pozwany nie wywiązał się z obowiązku jego wypłaty powódce .

Pozwany argumentował ,że płacił powódce gotówką i przelewem . Ponadto wskazał ,że inni pracownicy dostali wynagrodzenie, zatem nic nie stało na przeszkodzie aby wynagrodzenie otrzymywała także powódka. Istotnym było także ,że pracownicy w tym powódka pokwitowali odbiór wynagrodzenia na listach płac.

Fakt ,że powódka podpisała wszystkie listy płac został w sprawie wykazany opinią biegłej z zakresu pisma. Obie strony postępowania wnosiły o przeprowadzenie tego dowodu , opinia biegłej była obszerna, wnikliwa , nie była kwestionowana przez strony. Rzetelność opinii biegłej nie budziła wątpliwości sądu .

Należało zatem ocenić dlaczego powódka kwestionowała część podpisów oraz czy były one dowodem wypłaty wynagrodzenia.

Powódka wątpiła w rzetelność podpisów. Okolicznością ,że wątpliwości były faktyczne, a nie pozorne świadczy skierowanie jednego z podpisów do prywatnej opinii, która poddała w wątpliwość wiarygodność podpisu powódki ( k.75-76) . Logicznym jest ,że powódka nie płaciłaby kilkuset złotych za prywatną opinię , gdyby miała 100 % pewność co do podpisów. Mało wiarygodnie brzmiały słowa powódki ,że nie widziała co podpisuje, gdy otrzymała dokumenty od V. S.. Jednakże świadek ta przyznała, że podpisy na listach nie były składane na bieżąco, lecz za okres kilku miesięcy. O tym ,że listy były przekazywane do podpisu z opóźnieniem świadczą daty wypłaty gotówki na listach płac, które poprzedzały daty wydruku list także podane na listach płac. Zostało do szczegółowo omówione w odpowiedzi na sprzeciw i te uwagi sąd podziela ( k.51-52). Na listach nie ma podpisów pracownika B. P. , która zakończyła już pracę dla pozwanego. Potwierdza to ,że podpisy zostały zbierane długo po ich sporządzeniu. Nie przekonuje Sądu argument pozwanego ,że od świadka P. nie trzeba było podpisu bo była zatrudniona na ¼ etatu, gdyż wymiar zatrudnienia nie ma znaczenia. Pracownicy , którzy otrzymywali wynagrodzenia przelewem podpisywali mimo ,że nie było takiego obowiązku, a Pani P. , która winna pokwitować , gdyż według zeznań pozwanego otrzymywała wynagrodzenie gotówką ( k.122) takich podpisów nie składała. Sąd zwrócił także uwagę na rozbieżności w zeznaniach i oświadczeniach pozwanego , świadków S. i P. w zakresie tek w jaki sposób, kiedy i przez kogo listy płac były przekazywane do podpisu i zabierane. Świadek S. odmiennie niż pozwany podał ,że biuro przysyłało listy plac , rzadko przywoził je pozwany. To podważa wiarygodność tych zeznań w zakresie prawidłowości kwitowania wynagrodzenia.

Zdaniem sądu podpisy na listach płac miały być dla pozwanego argumentem ,że wynagrodzenie powódce wypłacono, czego powódka nie będzie mogła podważyć . Jednakże sąd musi w sprawie opierać się nie tylko na dowodach z tych dokumentów ale także mieć na uwadze inne dokumenty, zeznania świadków i stron. Wielokrotnie już sąd spotykał się z procesami , w których okazywało się , że podpis na liście nie gwarantuje ,że wypłata faktycznie nastąpiła albo ,że potwierdzenie czasu pracy przez pracownika nie zgadza się z faktycznie przepracowanym.

Pozwany argumentował ,że płacił przelewem i gotówką, lecz poza jego słowami nie ma dowodów na wypłatę wynagrodzenia gotówką. Świadkowie jakieś rozmowy o pieniądzach słyszeli, lecz trudno było uznać je za wiarygodne w zakresie wypłaty wynagrodzenia. Świadek P. pytała się pracowników czy dostali wynagrodzenie, lecz nie pytała o to powódki tłumacząc się nieprzekonująco brakiem numeru telefonu. Taki numer do powódki świadek mogła uzyskać od pozwanego, a ponadto w aktach osobowych , które świadek prowadziła był telefon do męża powódki. Świadek P. zeznała( k.85) ,że od B. L. wie ,że powódka otrzymywała wynagrodzenie w gotowce co jest niewiarygodne, gdyż świadek L. podała, że z nią powódka nie rozmawiała o wynagrodzeniu ( k.83) Świadek V. S. (1) potwierdziła natomiast ,że powódka skarżyła się ,że nie dostaje wynagrodzenia . Świadek S. wielokrotnie otrzymała wynagrodzenie z opóźnieniem. Powyższe, a także zaległości pozwanego w ZUS świadczą o tym ,że wypłata wynagrodzenia mogła stanowić dla pozwanego zbyt duże obciążenie oraz o tym ,że pozwany nie wywiązywał się w takim samym stopniu z wypłaty wynagrodzenia dla wszystkich pracowników. Pozostałe pracownice otrzymywały wynagrodzenia terminowo.

Pozwany złożył na okoliczność wypłat gotówką wyciągi z banku, lecz nie było na nich kwot zbliżonych do wynagrodzenia powódki. Nawet przyjmując limit na karcie pozwany winien w okolicach terminu wypłaty wynagrodzenia dokonywać większej ilości wypłat na wynagrodzenie czego jednak nie czynił ( k.105-106) Powódce zgodnie z umową o pracę wynagrodzenie winno być wypłacane do 10-tego następnego miesiąca. Pozwany wskazywał ,że ma też konto w innym banku czego jednak nie wykazał.

Sąd dał wiarę powódce ,że kilka razy pozwany zwracał jej jedynie w gotówce drobne kwoty za dokonane zakupy artykułów biurowych . Niekiedy powódka przekazywała gotówkę od pozwanego w ramach rozliczeń z V. S. (1) czy A. S. . Świadczą o tym nie tylko zeznania powódki ale także preentscreeny wiadomości wymienianych przez powódkę z pozwanym oraz A. S. k.62-66. Świadek V. S. (1) podawała ,że powódka nieraz kupowała do biura papier, zakupy biurowe( k.81) .

Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego na ostatniej rozprawie ,że zapłata kwoty 1800zł była tytułem spornego wynagrodzenia. ( k.17) Pozwany na przelewach wynagrodzeń za pracę zawsze umieszczał tytuł wynagrodzenie oraz miesiąc i rok , którego dotyczyło. Tytuł „przelew środków” mogło dotyczyć zwrotu za paliwo i zakupy jak podała powódka.( k.191v)

Sąd oceniając czy powódka faktycznie otrzymała sporne wynagrodzenie zwrócił uwagę na przyczynę rozwiązania umowy i skargi do PIP . Powódka podała ,że pozwany nie płacił jej od wielu miesięcy. Kontrola objęła okres od kwietnia jak wynika z protokołu zatem poprzednie miesiące nie były przedmiotem analizy ( k. 94v, k.126) . Także kontrolujący inspektor pracy wzięła pod uwagę, iż podpisy na listach mogą nie być równoznaczne z wypłatą wynagrodzenia , gdyż w pismach do powódki inspektor PIP informowała ,że jeżeli mimo podpisów na listach powódka ocenia ,że wynagrodzenie nie zostało wypłacone to winna skierować pozew do Sądu Pracy.( k.130-131)

Sąd wziął w sprawie także pod uwagę ,że zapłata za czerwiec i ekwiwalent za urlop nastąpiła dopiero w październiku 2020r. Problemy zdrowotne pozwanego mogłyby w jakimś zakresie tłumaczyć opóźnienie w wypłacie gdyby opóźnienia, czy brak wypłaty z tego powodu gdyby dotyczyły wszystkich pracowników, a nie tylko powódki. To także potwierdza odmienne traktowanie powódki od innych pracowników.

Rozwiązując umowy o pracę na podstawie art. 55par.1 (1) kp pracownik musi liczyć się z pozwem pracodawcy o odszkodowanie w przypadku niezasadnego rozwiązania umowy o pracę. Regulacja z art. 61(1) kp chroni pracodawcę przez bezpodstawnym rozwiązaniem umowy z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków przez pracodawcę.

Powódka rozwiązała umowę w trybie art. 55par.1 (1) kp, ponadto złożyła skargę do Inspekcji Pracy co uwiarygadnia jej stanowisko o braku wypłaty wynagrodzenia. Pozwany natomiast tego sposobu rozwiązania umowy o pracę nie zakwestionował.

Sąd także badał czy wiarygodnym było aby powódka pracowała tyle miesięcy bez wynagrodzenia. Powódka utrzymywała się w tym czasie z wynagrodzenia męża i słyszała o chorobie pozwanego, znała go jeszcze przed zatrudnieniem. Zatem można było ocenić, że jej wielomiesięczna praca bez wynagrodzenia miała jakieś podstawy.

W toku postepowania pozwany podnosił także ,że powódka nie jest wiarygodna , gdyż miała zaległości w opłatach do wspólnoty mieszkaniowej. Poddał także w wątpliwość wiarygodność powódki wskazując ,że podpisywała także dokumenty za członka zarządu wspólnoty R. M.. Jeżeli brak opłat był skutkiem braku zapłaty wynagrodzenia to taki argument pozwanego nie był zasadny. Natomiast podpisanie dokumentów czyimś imieniem i nazwiskiem stanowi przestępstwo. Jednak okoliczności tych podpisów nie przekreśliły wiarygodności stanowiska powódki w sprawie o brak zapłaty wynagrodzenia. Sąd opierał się w sprawie na szeregu dowodach , które zostały uprzednio omówione.

Mając na uwadze art. 80 kp sąd zasądził wynagrodzenie jak w pkt. I wyroku.

O odsetkach orzeczono na mocy art. 481 par. 1 kc w związku z art. 300 kp.

Rygor natychmiastowej wykonalności, co do kwoty 2780zł, został nadany na podstawie art. 477 (2) § 1 k.p.c. Jest to kwota miesięcznego wynagrodzenia powódki.

Sąd orzekał o kosztach zastępstwa procesowego pełn. powoda w oparciu o art. 98 par. 1 i 1(1) kpc i mając na uwadze przepisy par. 9 pkt. 2 i par. 2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Stosownie do treści art. 13 ust. 2 i art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pobrać od pozwanego jako strony przegrywającej postępowanie opłatę od pozwu , od uiszczenia której powódka była zwolniona na mocy ustawy(pełna kwota opłaty to 1112zł )oraz nakazał zwrot kosztów opinii biegłej w wysokości 1184 zł.