Pełny tekst orzeczenia

1Przewodniczący:

1SSO Ewa Rusin

1Protokolant:

1Marta Synowiec

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 849/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 5 maja 2022r. sygn. akt II K 214/21

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrazy przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, a to art. 7 k.p.k. poprzez:

- przekroczenie swobodnej oceny zgromadzonego w sprawie materiały dowodowego przechodzącą w dowolną ocenę, dokonaną wbrew doświadczeniu życiowemu i logice poprzez przyznanie wiarygodności zeznaniom świadka M. M. w sytuacji, gdy zeznania te były niekonsekwentne, niespójne, nie korespondowały i wzajemnie wykluczały się z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie, a to m.in. zeznaniami świadków D. G. i J. F., a także wyjaśnieniami samego oskarżonego,

- przyznanie wiarygodności zeznaniom świadków D. G. w zakresie wskazania przez niego personaliów osoby, która dokonała kradzieży, w sytuacji, gdy informacje te nie zostały przez niego bezpośrednio ustalone, a jedynie przekazane przez inną osobę i przyjęte przez niego bez weryfikacji i bezkrytycznie za pewnik;

- co w konsekwencji skutkowało błędem w ustaleniach faktycznych polegającym na przyjęciu, że T. S. w dniu 13 lipca 2020 r. N. dokonał czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 2 k.k. w zw. z art. 64 §1k.k.

z daleko idącej ostrożności procesowej

- rażącej surowości orzeczonej wobec oskarżonego T. S. kary 10 miesięcy pozbawienia wolności w stosunku do celów jakie kara winna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej, właściwości i warunków osobistych oskarżonego, jego zachowania po popełnieniu przestępstwa.

alternatywnie

w przypadku nieuwzględnienia przez Sąd odwoławczy powyższych zarzutów, na podstawie art. 438 pkt 1a kp.k. powyższemu wyrokowi zarzucam obrazę prawa materialnego tj. naruszenie art. 64 § 1 k.k. poprzez jego błędne zastosowanie wobec oskarżonego T. S. i przyjęcie, że dopuścił się on czynu z art. 278 § 1 k.k. w warunkach powrotu do przestępstwa, w sytuacji, gdy za czyn za który oskarżony był uprzednio skazany odbył karę w okresie od 27 września 2012 - do 27 marca 2015 r. a zatem od tego czasu do momentu popełnienia przez niego czynu z dnia 13 lipca 2020 r. minęło ponad 5 lat w związku z czym art. 64 §1 k.k. nie mógł zostać zastosowany.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Trafnie apelujący zakwestionował prawidłowość pierwszoinstancyjnej oceny dowodów, zwłaszcza przyjętych za obciążające oskarżonego i tym samym przyjętych za osnowę ustaleń faktycznych zaskarżonego wyroku.

Za pewne i nie mogące zostać podważone w żaden racjonalny sposób pozostaje ustalenie, że krytycznego dnia tj. 13 lipca 2020r. oskarżony przebywał w N. i tamże o godz. 12.17 był legitymowany przez funkcjonariuszy policji wobec zgłoszenia pracownika ochrony marketu (...)przy ul. (...) podejrzenia kradzieży. Wedle dość skromnych danych i jednoczesnym braku innych, po przybyciu funkcjonariuszy policji do tego sklepu okazało się, że żadnej kradzieży w tym sklepie nie ujawniono, zaś osobą legitymowaną był T. S. Pesel (...) ( pismo Komendanta Policji w N. z dnia 11.02.2022r. k. 160 akt).

Fakt ten nie może automatycznie skutkować przypisaniem oskarżonemu sprawstwa kradzieży w dwóch innych sklepach sieci B.w N., przy ul. (...) i przy ul. (...), jak mu to zarzucono w akcie oskarżenia. Wszak w żadnym z tych sklepów oskarżony nie został ujęty na gorącym uczynku popełnienia kradzieży, ani też nie ujawniono nawet okoliczności świadczących o wejściu przezeń w posiadanie artykułów alkoholowych skradzionych w obu wymienionych sklepach.

Nie zebrano w sprawie dowodów, pozwalających na ustalenie, że oskarżony w ogóle przebywał w którymś z tych sklepów.

W odniesieniu do sklepu przy ul. (...), do akt sprawy włączono zapis monitoringu sklepowego ( k. 14, protokół odtworzenia k. 21, fotografie k. 205 -206), z którego wynika, że najpierw do sklepu o godz. 11:09 wszedł n/n mężczyzna w spodniach koloru oliwkowego i sportowej bluzie, który do koszyka włożył kilka butelek alkoholu, po czym pozostawił koszyk z towarami w alejce faktycznie poza „okiem” kamery, po czym o godz. 11:11:12 wyszedł ze sklepu. O godz. 11:10:40 do tego sklepu wszedł kolejny mężczyzna, wysoki, ubrany na sportowo i w maseczce na twarzy. Mężczyzna ten miał na lewym ramieniu torbę koloru czarnego. Po tym jak pierwszy z mężczyzn opuścił sklep, ten drugi ( w maseczce) o godz. 11:22 podszedł do pozostawionego koszyka i manipulując przy nim wykonywał ruchy, które mogą wskazywać ( podkr. SO) na pakowanie towaru do czarnej torby. Czy faktycznie ów towar pierwotnie włożony do koszyka przez pierwszego n/n mężczyznę w tym czasie nadal znajdował się w koszyku i czy faktycznie został włożony do torby przez drugiego z mężczyzn, tego z zapisu monitoringu niestety nie wynika. Dalej kamera utrwaliła wyjście drugiego z mężczyzn ze sklepu o godz. 11:25:45 przez przejście obok kasy nr 5, z przewieszoną przez lewe ramię torbą ( fot. k. 205-206 akt).

Czy tym drugim mężczyzną w maseczce jest oskarżony T. S., tego przesądzić nie sposób na podstawie utrwalonego wizerunku osoby na przedmiotowym nagraniu, bo maseczka zakrywa większość twarzy, co nie pozwala na identyfikację osoby i stwierdzenie, że to oskarżony T. S., którego fotografię twarzy ujęto w materiale poglądowym na k. 110 zdj. 2.

Na oskarżonego wskazał natomiast świadek M. M., pracownik ochrony sklepu, co uzasadnił cyt. „ja rozpoznałem tego mężczyznę, był to T. S., ja rozpoznałem go po tym, jak pracownicy innego marketu (...)ujęli go na gorącym uczynku kradzieży i przesłali nam jego wizerunek i dane personalne” k. 17 akt. Po okazaniu materiału zdjęciowego na k. 110 świadek wskazał na wizerunek twarzy oskarżonego jako sprawcy kradzieży cyt. „ mężczyzna najprawdopodobniej oznaczony nr 2 na tablicy poglądowej” k. 111v. Na rozprawie świadek dotychczasowe zeznania potwierdził, dodając że od kolegi z ulicy (...) D. F. uzyskał informację, że tam ujęta na kradzieży osoba „ przyznała się do poprzednich kradzieży, że była na innych (...) dostałem zdjęcie na swój telefon służbowy, przesłał mi to zdjęcie pracownik ochrony z ul. (...), pan F., nie mam tego zdjęcia … ” k. 141 akt . Rzecz jednak w tym, iż w markecie przy ul. (...) nie udokumentowano żadnej kradzieży sklepowej, co wprost wynika z omawianego wcześniej pisma Komendanta Policji w N. z dnia 11.02.2022r. k. 160 akt, a jedynie wylegitymowano oskarżonego.

Świadek M. M. nie posiada rzekomo mu przysłanego zdjęcia przez D. F. ujętego sprawcy w (...)przy ul. (...), zaś świadek D. F. nie przesyłał M. M. zdjęcia mężczyzny zatrzymanego do legitymowania, bo takiego zdjęcia nie wykonał, nadto legitymowany mężczyzna nie mówił nic na temat innych kradzieży, co wprost wynika z zeznań świadka ( k. 150 v.), co czyni zeznania tych świadków sprzecznymi i tym samym nieprzydatnymi procesowo.

Natomiast w odniesieniu do kradzieży w sklepie przy ul. (...) nie zabezpieczono nawet zapisu monitoringu. Jedyny dowód na którym oparł się sąd I instancji to zeznania świadka D. G., pracownika ochrony sklepu, który zidentyfikował sprawcę kradzieży na podstawie ustaleń cyt . „ innego pracownika ochrony firmy (...) w sklepie (...) na ul (...) tego samego dnia”. Świadek opisał działanie dwóch mężczyzn , z których jeden najpierw cyt …” włożył do koszyka kilka butelek alkoholu, pozostawił koszyk w alejce za kawami. Następnie T. S. wziął pozostawiony alkohol z koszyka i przełożył go do torby, a potem udał do wyjścia ze sklepu i nie zapłacił za schowany towar…” k. 8 akt. Na rozprawie świadek po okazaniu mu fotografii na k. 22- 27 także nie rozpoznał mężczyzny, który pakował towar z koszyka do torby ( k. 141 akt).

W opisanych okolicznościach zasadnie apelująca obrońca wykazała sprzeczność relacji wszystkich wymienionych świadków.

Powyższe dowody pozwalają co najwyżej na wnioskowanie, iż świadkowie M. M., D. F. i D. G. kontaktowali się ze sobą wobec ujawnionych kradzieży sklepowych i musieli wymieniać się o nich informacjami, w tym poznaną tożsamością zatrzymanego do kontroli w sklepie przy ul. (...). Nie sposób jednak na podstawie ich relacji i analizy zabezpieczonego monitoringu w sposób choć dostateczny przyjąć sprawstwo oskarżonego.

Wypada też zauważyć, iż pierwszy z mężczyzn, którego wizerunek utrwalono bardzo wyraźnie, był bez maseczki (k. 22-23), zatem organy ścigania mogły – czego nie uczyniły - podjąć intensywne czynności poszukiwawcze i ustalić jego tożsamość, skoro - wedle zeznań świadków miał współdziałać z drugim sprawcą, przygotowując towar w koszyku i przesuwając koszyk w ustronne miejsce sklepu.

Ponieważ podzielono trafność zarzutów apelacji w zakresie obrazy art. 7 kpk ( prawidłowości oceny dowodów uznanych za obciążające ) skutkującej wadliwością ustaleń faktycznych, co tworzy podstawę do wydania wyroku reformatoryjnego przez uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu, stąd odnoszenie się do kolejnych zarzutów – alternatywnych, dotyczących surowości kary oraz prawidłowości opisu recydywy specjalnej z art. 64 § 1 kk - stało się bezprzedmiotowe ( art. 436 kpk).

Wniosek

1.  o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego

alternatywnie

o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie kary w dolnych granicach ustawowego

zagrożenia, a także zastosowanie art. 37 a § lk.k. i orzeczenie wobec oskarżonego kary

ograniczenia wolności.

2. o zasądzenie na rzecz adw. A. C. kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej oskarżonemu z urzędu za instancje odwoławczą wg norm prawem

przepisanych,

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wnioski o uniewinnienie oskarżonego oraz w zakresie kosztów obrony z urzędu okazały się zasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o kosztach obrony z urzędu w pkt. III dyspozycji

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

niekwestionowane

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Orzeczenie o sprawstwie i zawinieniu oraz rozstrzygnięciach penalnych w pkt. I, II, IV dyspozycji.

Dokonano zmiany wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od przypisanego mu czynu.

Zwięźle o powodach zmiany

Szczegółowo opisano w sekcji 3.1

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III

II. O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).

III. Na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk stwierdzono, że koszty procesu w sprawie ponosi Skarb Państwa, co stanowi konsekwencję uniewinnienia oskarżonego od przypisanego mu czynu.

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie o winie i karze

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana