Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 998/22

1

2WYROK

2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 grudnia 2022 r.

4Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

1Przewodnicząca:

1SSO Ewa Rusin

1Protokolant:

1 Ewa Ślemp

6 przy udziale Eligiusza Wnuka Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

7po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2022 r.

8sprawy P. S.

9syna J. i I. z domu S.

10urodzonego (...) w Ś.

11oskarżonego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

12na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

13od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

14z dnia 18 lipca 2022 r. sygnatura akt VI K 542/22

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe związane z postępowaniem odwoławczym, w tym wymierza 100 zł opłaty za to postępowanie.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 998/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 18 lipca 2022r. sygn. akt VI K 542/22

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

Uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. S.

1.  Nie figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym jako osoba karana sądownie

2.  Zawarł umowę o pracę z dniem 1 listopada 2022r. w firmie swojej matki z miesięcznym wynagrodzeniem 3010zł

Dane o karalności z dnia 8.11.2022r.

Umowa o pracę

85

88

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dane o karalności z dnia 8.11.2022r.

Umowa o pracę

niekwestionowane

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść tego orzeczenia fart. 438 pkt 3 k.p.k.). polegający na błędnym ustaleniu stopnia społecznej szkodliwości czynu przez brak dostatecznego uwzględniania (małej) ilości posiadanych substancji, ich rodzaju (marihuana) oraz celu (na własny użytek), jak również błędnym ustaleniu warunków osobistych oskarżonego przez nieuwzględnienie faktu jego pomocy rodzicom w prowadzeniu warsztatu, w którego budynku zamieszkuje, co powinno prowadzić do przyjęcia wypadku mniejszej wagi z art, 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,

2. niesłuszne niezastosowanie środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania karnego (art. 438 pkt 4 k.p.k.) w sytuacji gdy wobec posiadania przez oskarżonego jedynie marihuany, w małej ilości i na własny użytek, przy jego uprzedniej niekaralności, uwzględniając iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu, złożył wyjaśnienia i nie kwestionował swojej winy, wystarczające dla osiągnięcia celów kary byłoby warunkowe umorzenie postępowania karnego,

a nadto z ostrożności

3. rażącą niewspółmierność kary art. 438 pkt 4 k.p.k.) przejawiającą się w wymierzeniu oskarżonemu kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 10 zł każda, w sytuacji gdy P. S. aktualnie nie pracuje i pomimo pomagania rodzicom, nie uzyskuje obecnie dochodu, a w konsekwencji nie ma możliwości uiszczenia grzywny w zasądzonym wymiarze, czego Sąd nie wziął pod rozwagę, ustalając wymiar kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1 Wbrew stanowisku apelującego prawidłowe pozostają ustalenia faktyczne zaskarżonego wyroku jak i ich subsumpcja co do przestępnego posiadania przez oskarżonego w dniu 12 kwietnia 2022r. środka odurzającego w postaci marihuany o wadze 3.98 grama.

Nietrafione są depozycje apelacji w zakresie wadliwej oceny stopnia społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu występku. Apelujący nie zwrócił uwagi na prawidłowo ustalone okoliczności przestępnego zachowania oskarżonego, ocenionego na poziomie zasługującym na skazanie, wymienione w sekcji 3.1 motywów zaskarżonego wyroku. Ujawniona w posiadaniu oskarżonego ilość środka odurzającego nie jest małą, zaś o uznaniu czynu za wypadek mniejszej wagi decydują wyłącznie okoliczności przedmiotowo- podmiotowe czynu a nie właściwości sprawcy czy jego zachowanie po ujawnieniu czynu.

O stopniu społecznej szkodliwości czynu, w tym nieznacznym w rozumieniu art. 66 § 1 kk, decyduje ocena kwantyfikatorów wymienionych w przepisie art. 115 § 2 kk ( Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia), a nie podnoszona przez apelującego pomoc rodzicom w prowadzeniu warsztatu, w którego budynku zamieszkuje.

Ad. 2 Niesłusznym byłoby zastosowanie środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania karnego także i z tego powodu, że oprócz uznania niższej społecznej szkodliwości czynu – co nie występuje - koniecznym jest m. in. wnioskowanie, iż oskarżony okazuje swą postawą zrozumienie naganności swego czynu, pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego i na drogę przestępstwa nie powróci. Takiego przekonania sądu odwoławczego oskarżony nie wywołał własnym wystąpieniem na rozprawie apelacyjnej, w którym negował w ogóle przestępność czynu i wyrażał skrzywdzenie go zaskarżonym wyrokiem.

Nieznacząca okazała się tu także argumentacja o przyznaniu się oskarżonego do winy, skoro przed przeszukaniem policyjnym oskarżony zaprzeczał posiadaniu substancji zabronionych, dopiero po ich ujawnieniu w ramach przeszukania zadeklarował przyznanie się do winy, zatem w okolicznościach, którym nie mógł z obiektywnych względów zaprzeczyć.

Ad. 3 Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zasadnie podnosić tylko wówczas, gdy kara - jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia - nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy, gdy kara orzeczona nie uwzględnia w należyty sposób stopnia społecznej szkodliwości przypisywanego czynu oraz nie realizuje wystarczająco celu kary, ze szczególnym uwzględnieniem celów zapobiegawczych i wychowawczych. Pojęcie niewspółmierności rażącej oznacza znacznej, wyraźnej i oczywistej, a więc niedającej się zaakceptować dysproporcji między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą (zasłużoną).

Takie różnice ocen w sprawie nie występują.

Przypisany oskarżonemu występek jest zagrożony wyłącznie karą pozbawienia wolności do lat 3-ch. Sąd I instancji skorzystał z dobrodziejstwa art. 37 a § 1 kk i wymierzył oskarżonemu najłagodniejszego rodzaju karę w postaci grzywny, w dodatku w dolnych granicach możliwego wymiaru 100 stawek dziennych po 10 złotych każda. Taka kara spełnia wymogi art. 53 § 1 i 2 kk, w tym uwzględnia możliwości finansowe oskarżonego ( który jest człowiekiem dojrzałym, ma 40 lat, uzyskał wyższe wykształcenie ekonomiczne). Ponadto od daty czynu do daty orzekania zmieniły się okoliczności faktyczne po stronie oskarżonego, bowiem podjął pracę zarobkową w firmie swej matki od 1 listopada 2022r. , co udokumentował umową o pracę.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, iż czyn oskarżonego stanowił wypadek mniejszej wagi oraz warunkowe umorzenie postępowania karnego w stosunku do oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Argumenty apelacji okazały się także nieskuteczne i jako takie nie stanowią podstawy do postulowanego orzeczenia reformatoryjnego w rozumieniu art. 437 § 2 kpk.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

1. Uznanie sprawstwa i zawinienia oskarżonego co do popełnienia występku kwalifikowanego z art.62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

2. Aprobata wymiaru kary.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji poczynił trafne ustalenia faktyczne, a następnie ich prawidłową subsumpcję, skutkującą słusznym skazaniem oskarżonego.

Ponadto w sprawie nie wystąpiły także podstawy bezwzględne z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów apelacyjnych.

Nie wystąpiły również w sprawie okoliczności o jakich mowa w art. 440 kpk, uzasadniające zmianę wyroku na korzyść oskarżonego czy uchylenie wyroku w trybie art. 437 § 2 kpk.

Zarzuty apelacji obrońcy oskarżonego nie okazały się skuteczne.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O należnych Skarbowi Państwa kosztach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art.636 § 1 kpk i art.627 kpk oraz na podstawie art.8 w zw. z art.3 ust.1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973r./tj. DZ. U. Nr 49, poz. 223 z późn. zm./, zasądzając je od oskarżonego wobec przegrania apelacji.

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

rozstrzygnięcie skazujące w całości

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana