Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Trybulec-Czernek

Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Urmańska

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2014 r. w Gdańsku

sprawy H. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

na skutek odwołania H. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 13 września 2013 r. nr (...)- (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonej H. R. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 10 września 2013r.

/na oryginale właściwy podpis/

Sygnatura akt: VIII U 1630/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 września 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił H. R. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że z przedstawionej dokumentacji wynikało, że pracodawca nie rozwiązał z ubezpieczoną stosunku pracy z powodu likwidacji stanowiska pracy, a zaproponował jej zmianę miejsca pracy, stanowiska pracy oraz warunków wynagrodzenia. Wobec nie przyjęcia nowych warunków stosunek pracy ustał w trybie art. 42§3 kp.

Ubezpieczona odwołała się od powyższej decyzji domagając się przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu odwołania wskazała, iż stosunek pracy ubezpieczonej został rozwiązany za wypowiedzeniem pracodawcy z przyczyn nie dotyczących pracownika, którą to okoliczność kwestionował pozwany, a znajduje ona potwierdzenie w przedłożonych przez nią dokumentach m.in. świadectwie pracy z dnia 16 września 2013 r. Skarżąca wskazała, iż okoliczność tę potwierdza również fakt otrzymania przez nią odprawy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie powołując się na argumentację wskazaną w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona H. R.urodziła się w dniu (...)r. W dniu 09 września 2013 r. złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.wniosek o świadczenie przedemerytalne.

Na dzień złożenia wniosku ubezpieczona wykazała 38 lat, 4 miesiące i 21 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Niesporne, vide: wniosek o świadczenie przedemerytalne – k. 1-2 akt rentowych, raport – k. 71 akt rentowych

Ubezpieczona H. R. była zatrudniona przez (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w okresie od 01 października 1974 r. do 31 października 2012 r., ostatnio na stanowisku organizatora sprzedaży agencyjnej.

W dniu 28 czerwca 2012 r. zakład pracy wypowiedział ubezpieczonej umowę o pracę z dnia 01 października 1974 r. w części dotyczącej miejsca pracy, stanowiska oraz warunków wynagrodzenia i świadczeń związanych z pracą, z zachowaniem 4-miesięcznego okresu wypowiedzenia upływającego z dniem 31 października 2012 r. Jako przyczynę wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy wskazano zmianę systemu wynagrodzenia wynikającą z konieczności dostosowania systemu wynagradzania, a w szczególności elementów i składników wynagrodzenia oraz świadczeń związanych z pracą, obowiązujących dotychczas w Spółce do standardów rynkowych stosowanych powszechnie przez inne podmioty działające w sektorze finansowo-ubezpieczeniowym i związane z nią wypowiedzenie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla pracowników (...) S.A. z dnia 11 maja 2003 r. z póź. zm. (tekst jednolity z dnia 01 stycznia 2011 r.) ( (...)) oraz porozumień i regulaminów zawartych ze związkami zawodowymi określającymi warunki wynagrodzenia pracowników (Dotychczasowe Regulacje Płacowe), a w konsekwencji dostosowanie warunków płacy ubezpieczonej do nowych zasad wynagradzania.

Powyższa zmiana systemu wynagrodzenia wyłączała m.in. nagrody jubileuszowe i nagrody roczne. Znacząco zmieniała indywidualne zasady uzyskania premii. Mogła dotyczyć ona również zmiany miejsca pracy pracowników, o czym dowiadywali się oni dopiero po przyjęciu zaproponowanych nowych warunków. Na moment dokonywania pracownikom wypowiedzenia nikt nie doprecyzował im miejsca pracy.

Ubezpieczoną pouczono, iż jeśli przed upływem połowy okresu wypowiedzenia – tj. do dnia 31 sierpnia 2012 r. – nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków umowy o pracę, będzie to równoznaczne z wyrażeniem zgody na proponowaną zmianę warunków umowy; w razie odmowy przyjęcia zaproponowanych nowych warunków umowy miała ona ulec rozwiązaniu z dniem 31 października 2012 r. Ubezpieczona miała też otrzymać odprawę pieniężną zgodnie z art.8 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników( Dz. U. z 2003 r. Nr.90, poz. 844 z póź.zm).

Ubezpieczona nie przyjęła nowych warunków pracy i płacy, zaproponowanych jej w dniu 28 czerwca 2012 r. – wiedząc, iż może starać się i spełnia warunki do przyznania świadczenia przedemerytalnego.

Stosunek pracy ubezpieczonej został rozwiązany na skutek dokonanego przez pracodawcę wypowiedzenia z przyczyn niedotyczących pracownika, w ramach zwolnień grupowych obejmujących oddziały spółki w całej Polsce, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. z 2003 r. Nr.90, poz. 844 z póź.zm).

Ubezpieczona, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, otrzymała odprawę pieniężną w kwocie 15277,98 zł.

Dowód: świadectwo pracy – k.17 akt ubezpieczeniowych, wypowiedzenie warunków umowy o pracę – k.9 akt ubezpieczeniowych, zeznania ubezpieczonej – protokół z dnia 23 stycznia 2014 r. – zapis na płycie CD – k.25 koperta, zeznania świadka J. K. - protokół z dnia 23 stycznia 2014 r. – zapis na płycie CD – k.25 koperta, potwierdzenie przelewu – k.6.

Od dnia 01 marca 2013 r. ubezpieczona H. R. została zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w K.. Wnioskodawczyni pobierała zasiłek dla bezrobotnych przez wymagany okres 6 miesięcy, w tym okresie nie odmówiła bez nieuzasadnionej przyczyny przyjęcia odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.

Decyzją z dnia 13 września 2013 r., zaskarżoną w niniejszym postępowaniu, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonej prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Niesporne, vide: zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy w K. – k. 10 akt ubezpieczeniowych, decyzja – k. 16 akt ubezpieczeniowych, odwołanie –k.3-5

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych pozwanego. Nie były one kwestionowane przez żadną ze stron postępowania co do ich prawdziwości i rzetelności. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarygodności z urzędu.

Podstawę ustaleń stanu faktycznego stanowiły także zeznania wnioskodawczyni, a nadto zeznania świadka J. K., bowiem w ocenie Sądu zasługują na walor wiarygodności, tym bardziej, że zeznania te razem z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym tworzą zwartą, spójną i logiczną całość.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Odnosząc się do kwestii nabycia przez wnioskodawczynię prawa do świadczenia przedemerytalnego należy wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. Nr 120, poz. 1252 ze zm.) prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn.

W myśl ust. 2 za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Kwestią niesporną jest, że ubezpieczona spełnia przesłanki wymienione w przepisie art. 2 ust. 3 w/w ustawy, a także, że legitymuje się wymaganym okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 38 lat, 4 m-ce i 21 dni oraz spełnia warunek zatrudnienia u danego pracodawcy przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Istota sporu s sprowadzała się natomiast do ustalenia ,czy została zachowana przesłanka z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych, mianowicie czy rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia.

Definicja legalna „przyczyn dotyczących zakładu pracy” została uregulowana w art. 2 ust.1 pkt 29 lit. a-d ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia (Dz. U. z 2008, nr 69 poz. 415 t.j.) gdzie wskazano, iż ilekroć jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy oznacza to:

a)  rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami kodeksu pracy, w przypadku rozwiązania stosunków pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników;

b)  rozwiązanie stosunków pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych

c)  wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub, gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy;

d) rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika;

Wobec brzmienia wskazanego przepisu, w ocenie Sądu, zebrany w sprawie wiarygodny materiał dowodowy w sposób niewątpliwy wskazuje na fakt, iż przedmiotową umowę o pracę rozwiązano z przyczyn niedotyczących pracownika .

Stosunek pracy ubezpieczonej został rozwiązany na skutek dokonanego przez pracodawcę wypowiedzenia z przyczyn niedotyczących pracownika, w ramach zwolnień grupowych obejmujących oddziały spółki w całej Polsce, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz. U. z 2003 r. Nr.90, poz. 844 z póź.zm).

Znajduje to potwierdzenie w treści doręczonego ubezpieczonej wypowiedzenia umowy o pracę, z którego, wynika iż w razie rozwiązania umowy o prace ubezpieczona otrzyma od pracodawcy odprawę na podstawie art. 8 w/w ustawy o zwolnieniach grupowych oraz w świadectwie pracy z dnia 16 września 2013 r., w którym pracodawca powołuje się wprost na przepisy ustawy o zwolnieniach grupowych. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w świetle zeznań świadka J. K., która konsekwentnie wskazywała, iż w zakładzie pracy doszło do zwolnień grupowych. Sąd nie znalazł podstaw do podważenia wiarygodności powyższych dowodów, w szczególności w sytuacji, gdy pozwany organ poza zaprzeczeniem okoliczności stwierdzonych powyższymi dokumentami nie wskazał okoliczności ani dowodów przemawiających przeciwko powyższym.

W całości należało podzielić argumentację zaprezentowaną przez wnioskodawczynię w odwołaniu, a rozwiniętą i wzbogaconą w ramach przesłuchania ubezpieczonej. Sąd Okręgowy zważył, iż wypowiedzenie warunków umowy o pracę z dnia 28 czerwca 2012 r. w kontekście całokształtu sytuacji ubezpieczonej okazało się mieć zdecydowanie negatywny wpływ na jej sytuację jako pracownika. Ubezpieczonej zaproponowano pracę, nie doprecyzowując, na dzień wypowiedzenia, miejsca jej wykonywania. Z uwagi na zmianę systemu premiowania obniżeniu uległo jej uposażenie miesięczne o kwotę powyżej 1200 zł.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszego postępowania, także w ocenie samego pracodawcy do rozwiązania stosunku pracy pomiędzy stronami doszło z przyczyn leżących po jego stronie, – czemu dał wyraz jak w/w w treści świadectwa pracy. Drugim przejawem takiego stanowiska jest niewątpliwie fakt, iż ubezpieczona otrzymała od pracodawcy odprawę na podstawie art. 8 w/w ustawy o zwolnieniach grupowych

W świetle powyższego, Sąd stwierdził, że podnoszona przez pozwany organ okoliczność, iż rozwiązanie przedmiotowej umowy nie nastąpiło z przyczyn dotyczących pracodawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zebranym w niniejszej sprawie materiale dowodowym.

Mając na uwadze powyższe Sąd przeprowadził postępowanie zmierzające do ustalenia jaka była faktyczna przyczyna rozwiązania stosunku pracy ubezpieczonej. Zgromadzony materiał dowodowy potwierdza, iż został on rozwiązany z przyczyn dotyczących pracodawcy w rozumieniu art. 2 ustawy o świadczeniach emerytalnych.

W konkluzji, Sąd Okręgowy działając na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. w związku z przywołanymi wyżej przepisami ustawy o świadczeniach przedemerytalnych zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonej prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 10 września 2013 r.

SSO Elżbieta Trybulec – Czernek