Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

po rozpoznaniu 11 maja 2022 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. T.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o zmianę decyzji koncesyjnej

na skutek odwołania powodaod decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 30 grudnia 2020 r. Nr (...), (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od W. T. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia SO Anna Maria Kowalik

Sygn. akt XVII AmE 73/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 30 grudnia 2020 r. nr OSZ (...) i OSZ.(...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej Prezes URE, pozwany) na podstawie art. 155 i 163 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.) (dalej k.p.a.) w związku z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 1165 ze zm.) oraz art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833 ze zm.) (dalej p.e.), po rozpatrzeniu wniosków o:

1.  dostosowanie i zmianę koncesji na obrót paliwami ciekłymi, który wpłynął do Urzędu w dniu 13 stycznia 2017 r. (sprawa znak: (...)),

2.  zmianę koncesji na obrót paliwami ciekłymi poprzez jej rozszerzenie o stację paliw zlokalizowaną w M. przy ul. (...), który wpłynął do Urzędu w dniu 12 listopada 2019 r. (sprawa znak: (...)),

pochodzących od przedsiębiorcy: W. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: Przedsiębiorstwo Handlowe (...) W. T. z siedzibą w S. (dalej powód, Przedsiębiorca),

postanowił zmienić swoją decyzję z dnia 6 grudnia 1999 r., Nr OPC (...) zmienioną następnie decyzjami z dnia 7 grudnia 2000 r. Nr (...), z dnia 4 grudnia 2009 r. Nr OPC/(...) oraz postanowieniem z dnia 20 lutego 2015 r. Nr OPC/(...), w przedmiocie udzielenia Przedsiębiorcy koncesji na obrót paliwami ciekłymi, na okres od dnia 10 grudnia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2025 r.

poprzez nadanie jej treści następującego brzmienia:

„część I: udzielam: przedsiębiorcy: Panu W. T. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą: Przedsiębiorstwo Handlowe (...) W. T. w S.. J. 39B, (...)-(...) S.

posiadającemu:numer identyfikacji podatkowej NIP (CEIDG): (...)

zwanemu dalej „Koncesjonariuszem” lub „Przedsiębiorcą”,

KONCESJI Nr OPC/(...) na obrót paliwami ciekłymi, od dnia 10 grudnia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2025 r. na następujących warunkach:

1. PRZEDMIOT I ZAKRES DZIAŁALNOŚCI

Przedmiot działalności objętej niniejszą koncesją stanowi działalność gospodarcza w zakresie

obrotu paliwami ciekłymi przy wykorzystaniu następującej infrastruktury paliw ciekłych:

1. stacji paliw ciekłych zlokalizowanej w G. przy ul. (...) (...), w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...),

- olejami napędowymi: (...), (...),

- gazem płynnym (...) w tym konfekcjonowanym gazem płynnym: (...), (...), (...), (...), z wyłączeniem mieszanin propanu- butanu uzyskiwanych w procesach uzdatniania płynów złożowych,

2. stacji paliw w K. przy ul. (...), w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...),

- olejami napędowymi: (...), (...),

- konfekcjonowanym gazem płynnym (...): (...), (...), (...), (...),

3. stacji paliw w B. przy ul. (...), w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...)

- olejami napędowymi: (...), (...),

4. stacji paliw w S. przy ul. (...), w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...)

- olejami napędowymi: (...), (...),

- konfekcjonowanym gazem płynnym (...): (...), (...), (...), (...),

5. stacji paliw w G. przy ul. (...), w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...)

- olejami napędowymi: (...), (...),

- konfekcjonowanym gazem płynnym (...): (...), (...), (...), (...),

6. stacji paliw w M. przy ul. (...), nr działki (...),

w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...)

- olejami napędowymi: (...), (...),

- gazem płynnym (...) w tym konfekcjonowanym gazem płynnym: (...), (...), (...), (...), z wyłączeniem mieszanin propanu-butanu uzyskiwanych w procesach uzdatniania płynów złożowych,

- środków transportu paliw ciekłych – cystern drogowych, w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...)

- olejami napędowymi (...), (...),

- olejami napędowymi (do celów grzewczych): (...),

- lekkimi olejami opałowymi i pozostałymi olejami napędowymi: (...), (...), (...). (…)” [pozostała treść koncesji w Decyzji zmieniającej]

część II:

odmawiam

udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi

przy wykorzystaniu stacji paliw ciekłych zlokalizowanej w G. przy ul. (...), w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN:

- benzynami silnikowymi: (...), (...)

- olejami napędowymi: (...), (...),

- konfekcjonowanym gazem płynnym (...): (...), (...), (...), (...), z wyłączeniem mieszanin propanu-butanu uzyskiwanych w procesach uzdatniania płynów złożowych.”.

Odwołanie od powyższej Decyzji złożył powód, zaskarżając Decyzję w części II, tj. w zakresie w jakim Prezes URE odmówił udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi przy wykorzystaniu stacji paliw ciekłych zlokalizowanej w G. przy ul. (...), wniósł o uchylenie części II zaskarżonej Decyzji oraz przekazanie w tym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi URE, jak również o zasądzenie od Prezesa URE na jego rzecz kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych.

Ponadto wniósł o przeprowadzenie dowodu z załączonej do odwołania strony tytułowej KIP wraz z potwierdzeniem odbioru przez Urząd Gminy w G. z 28 grudnia 2020 r. celem wykazania stanu postępowania legalizacyjnego, oraz o przeprowadzenie dowodu z dokumentów w aktach postępowania (...) w G. o sygn. (...) celem wykazania stanu postępowania legalizacyjnego oraz jego przebiegu.

Powód zarzucił Decyzji naruszenie:

1.  art. 7 oraz art. 77 k.p.a. w zw. z art. 30 ust. 1 p.e. poprzez brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, w szczególności w zakresie zbadania, czy stacja paliw w G. posiada możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności koncesyjnej;

2.  art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. w zw. z art. 30 ust. 1 p.e. poprzez odmowę uwzględnienia wniosku o zawieszenie postępowania, podczas gdy postępowanie administracyjne prowadzone przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. stanowiło tzw. zagadnienie wstępne;

3.  art. 98 § 1 k.p.a. w zw. z art. 30 ust. 1 p.e. poprzez odmowę zawieszenia postępowania, mimo, iż wystąpiła o to strona, na której żądanie postanowienie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiały się temu inne strony oraz nie zagrażało to interesowi społecznemu;

4.  art. 10 § 1 k.p.a. w zw. z art. 30 ust. 1 p.e. poprzez niezapewnienie stronie możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań przed wydaniem Decyzji, podczas gdy w sprawie nie wystąpiła żadna z przesłanek wskazanych w art. 10 § 2 k.p.a.;

5.  art. 33 ust. 1 pkt 3 p.e. poprzez stwierdzenie, że stacja paliw w G. nie ma możliwości technicznych gwarantujących prawidłowe wykonywanie działalności, podczas gdy obiekt posiada takie możliwości, zaś istniejące nieścisłości dotyczą wyłącznie sfery formalnej, są niezależne od strony i nie powinny one wpływać na treść wydanej Decyzji.

Dodatkowo przy piśmie z 24 czerwca 2021 r. powód złożył decyzję Burmistrza G. z 7 maja 2021 r., znak: (...), dotyczącą środowiskowych uwarunkowań dla stacji paliw ciekłych w G. przy ul. (...).

Pozwany złożył odpowiedź na odwołanie, w której wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Następnie powód w piśmie z 8 października 2021 r. wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z załączonego Zawiadomienia Burmistrza G. z dnia 8 września 2021 r. znak (...).(...) w przedmiocie możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym na okoliczność wykazania stanu postępowania legalizacyjnego oraz z załączonego projektu decyzji nr (...) o warunkach zabudowy, sygn. (...), uzyskanego od Burmistrza G., na okoliczność wykazania stanu postępowania legalizacyjnego.

Oprócz tego powód w piśmie z 29 kwietnia 2022 r. wniósł o przeprowadzenie dowodu z załączonej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z 28 kwietnia 2022 r. znak (...).(...) na fakt udzielenia pozwolenia na użytkowanie stacji paliw w G. przy ul. (...), wnosząc jednocześnie o uchylenie zaskarżonej Decyzji co do części II i udzielenie koncesji na obrót paliwami ciekłymi przy wykorzystaniu stacji paliw zlokalizowanej w G. przy ul. (...) , w zakresie obrotu paliwami ciekłymi oznaczonymi następującymi kodami CN: benzynami silnikowymi: (...), (...), olejami napędowymi: (...), (...), konfekcjonowanym gazem płynnym (...): (...), (...), (...), z wyłączeniem mieszanin propanu- butanu uzyskiwanych w procesach uzdatniania płynów złożowych.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z 6 grudnia 1999 r. Nr OPC (...) (zmienioną następnie: decyzjami Prezesa URE z dnia 7 grudnia 2000 r. Nr (...), z dnia 4 grudnia 2009 r. Nr (...) oraz postanowieniem z dnia 20 lutego 2015 r. Nr (...) z późn. zm.) udzielił W. T. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą: Przedsiębiorstwo Handlowe (...) W. T. z siedzibą w S. koncesji na obrót paliwami ciekłymi na okres od dnia 10 grudnia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2025 r., określając przedmiot i zakres działalności objętej koncesją oraz warunki jej prowadzenia. Przedmiot i zakres zostały ustalone ogólnie poprzez przyjęcie, że „przedmiot działalności objętej niniejszą koncesją stanowi działalność gospodarcza w zakresie obrotu paliwami ciekłymi” (okoliczności niesporne).

Pismem z 16 grudnia 2016 r., w wykonaniu obowiązku nałożonego na powoda przepisami ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r., poz. 1165 ze zm.) wystąpił o „aktualizację” posiadanej koncesji na obrót paliwami ciekłymi wskazując, że podanymi przez siebie paliwami ciekłymi będzie dokonywał obrotu na sześciu stacjach paliw w następujących lokalizacjach:

1)  w G. przy ul. (...) (...),

2)  w K. przy ul (...),

3)  w S. przy ul. (...),

4)  w B. przy ul. (...),

5)  w G. przy ul. (...) oraz

6)  w G. przy ul. (...),

7)  jak również z wykorzystaniem środków transportu paliw ciekłych, tj. cystern drogowych (dowód: pismo z dnia 16 grudnia 2016 r. z załącznikami k. 1- 146 akt adm.).

Działając zgodnie z aktem wykonawczym do ustawy - Prawo energetyczne, tj. rozporządzeniem Ministra Energii z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie szczegółowego wykazu paliw ciekłych, których wytwarzanie, magazynowanie lub przeładunek, przesyłanie lub dystrybucja, obrót w tym obrót z zagranicą, wymaga koncesji oraz których przywóz wymaga wpisu do rejestru podmiotów przywożących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2039) Przedsiębiorca podał rodzaje paliw będących przedmiotem działalności objętej koncesją i ich kody CN.

Złożony wniosek był wielokrotnie uzupełniany kolejnymi pismami z 16 stycznia 2017 r. (k. 147 akt adm.), 29 listopada 2017 r. (k. 148 akt adm.), 14 lutego 2018 r. (k. 149 akt adm.) oraz 20 sierpnia 2018 r. (k. 150- 152 akt adm.).

Pismem z 20 maja 2019 r. (k. 156- 161 akt adm.) Prezes URE wezwał Powoda do przedłożenia dokumentów określających możliwości techniczne prowadzenia działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi, między innymi dokumentów wydanych przez organy nadzoru budowlanego, administracji architektoniczno-budowlanej, organy właściwe w sprawach zagospodarowania przestrzennego, obejmujące wszystkie obiekty budowlane ujęte w przedmiotowym wniosku, przede wszystkim pozwolenia na użytkowanie (decyzji) lub w przypadku braku wymagalności, pozwolenia na budowę (decyzji) wraz z zawiadomieniem o zakończeniu budowy oraz oświadczeniem o braku wniesienia sprzeciwu dotyczącego inwestycji przez właściwy organ nadzoru budowlanego.

Organ poinformował, że w przypadku braku możliwości przedstawienia pozwolenia na budowę powinien przedłożyć decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu bądź decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego lub informację o zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wraz z informacją uzyskaną od organu administracji architektoniczno- budowlanej, nadzoru budowlanego lub gminy o dacie powstania obiektu i braku możliwości uzyskania kopii pozwolenia na budowę lub informacji o jej wydaniu oraz informację organu nadzoru budowlanego potwierdzającą, iż przedmiotowy obiekt nie jest samowolą budowlaną i spełnia wymagania stawiane mu przepisami prawa.

Powyższa część wezwania organu dotyczyła również stacji paliw zlokalizowanej w G. przy ul. (...), gdyż Powód nie dołączył do wniosku żadnego z wyżej wymienionych dokumentów.

W odpowiedzi powód złożył pismo Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia 12 lipca 2019 r. znak: (...) (...) informujące o wyznaczeniu terminu przeprowadzenia na stacji paliw w G. przy ul. (...), na działkach o numerach geodezyjnych (...), wizji lokalnej celem dokonania oględzin i podjęcia stosownej decyzji (dowód: pismo z dnia 19 sierpnia 2019 r. z załącznikami k. 163- 390 akt adm.).

W związku z tym, że wniosek po jego uzupełnieniu w dalszym ciągu nie zawierał wszystkich niezbędnych danych koniecznych dla wydania decyzji, kolejnym pismem z 16 października 2019 r. (k. 391- 392 akt adm.) ponownie wezwano Powoda do uzupełnienia i złożenia wyjaśnień do wniosku. Tym razem wyznaczono 30-dniowy termin na przesłanie dokumentacji i informacji wskazanych w wyżej wymienionym piśmie.

W międzyczasie, wnioskiem z 12 listopada 2019 r., Powód wystąpił o rozszerzenie przedmiotu posiadanej koncesji o stację paliw zlokalizowaną w M. przy ul. (...) (dowód: wniosek z załącznikami k. 804- 885 akt adm.). Postępowanie w tym przedmiocie toczyło się pod znakiem: (...), równolegle do wcześniej wszczętego postępowania pod znakiem: (...).

Z kolei odpowiedź Powoda na wezwanie organu wpłynęła do Oddziału URE w dniu 15 listopada 2019 r. wraz z prośbą o przedłużenie terminu na złożenie brakującej dokumentacji (dowód: pismo z dnia 15 listopada 2019 r. z załącznikami k. 394- 538 akt adm.).

Powód w ramach tej odpowiedzi dołączył:

a)  protokół Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z oględzin robót budowlanych - obiektu nieruchomości w G. przy ul. (...) na działkach o numerach geodezyjnych (...) przeprowadzonych dnia 8 sierpnia 2019 r., w wyniku których organ nadzoru budowlanego miał podjąć dalsze czynności w przedmiotowej sprawie;

b)  pisma skierowane do Archiwum Państwowego w S., do Starostwa Powiatowego w G., do Urzędu Miasta w Ś. oraz Burmistrza G., w których wnosił o wydanie z zasobów archiwum odpisów pozwoleń na budowę i na użytkowanie stacji paliw położonej w G. przy ul. (...).

W związku z powyższym organ koncesyjny przedłużył termin na uzupełnienie wniosku o kolejne 30 dni (k. 539 akt adm.).

Kolejne pisma od Powoda wpłynęły do organu koncesyjnego w dniach: 21 listopada 2019 r . (k. 541- 546 akt adm.) i 27 listopada 2019 r. (k. 547- 549 akt adm.), 4 grudnia 2019 r. (k. 551- 567 akt adm.).

Ponadto na prośbę Powoda, 4 grudnia 2019 r. w siedzibie OT S. odbyło się spotkanie w sprawie prowadzonego postępowania administracyjnego w zakresie aktualizacji posiadanej koncesji na obrót paliwami ciekłymi (k. 550 akt adm.).

Wystąpienia skierowane do różnych podmiotów nie doprowadziły do odnalezienia dokumentacji dotyczącej pozwolenia na użytkowanie stacji paliw w G. (okoliczność niesporna, dowody: k. 559- 563, 568v akt adm.).

W dniu 17 grudnia 2019 r. wpłynęło kolejne uzupełnienie wniosku wraz z prośbą o przedłużenie terminu o 90 dni uzasadnioną tym, że prowadzone są postępowania przez organy administracji budowlanej dotyczące stacji paliw zlokalizowanej w G. przy ul. (...) (dowód: pismo z dnia 17 grudnia 2019 r. z załącznikami k. 568- 609 akt adm.).

Do pisma Przedsiębiorca załączył m.in. :

a)  pismo Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia 18 listopada 2019 r. znak: (...) (...) skierowane do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. dot. postępowań w sprawie budowy stacji paliw w bazie Zaplecza (...) przy ul. (...) w G., prowadzonych pod znakami: (...) (...), (...).(...), (...).(...);

b)  pismo Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia 25 listopada 2019 r. znak: (...).(...) skierowane do (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. dotyczące uzupełnienia akt sprawy.

Prezes URE wyraził zgodę na przedłużenie terminu do złożenia brakujących dokumentów o kolejne 90 dni, zgodnie z prośbą Przedsiębiorcy (k. 610 akt adm.).

Pismami z 11 lutego 2020 r. (k. 612- 635 akt adm.) i 27 lutego 2020 r. (k. 636- 659 akt adm.) oraz 11 marca 2020 r. (k. 660- 677 akt adm.) Powód dokonał dalszego uzupełnienia wniosku, wnosząc w tym ostatnim o przedłużenie terminu do uzupełnienia wniosku o 90 dni z uwagi na postępowania administracyjne przed Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w G. prowadzone w odniesieniu do stacji paliw w G..

Do ostatniego pisma Przedsiębiorca załączył postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia 4 października 2019 r. znak (...).(...) nakładające na właściciela stacji paliw W. T. obowiązek wstrzymania robót budowlanych i zabezpieczenia terenu budowy, związanych z rozbudową obiektu stacji paliw, w skład której wchodzą dwa zbiorniki na gaz propan-butan o pojemności 4850 litrów każdy z dystrybutorem gazu i stanowisko (...) z roztworem do oleju napędowego i dystrybutorem na nieruchomości przy ul. (...) w G. (na terenie działek oznaczonych nr ew. (...) i (...)) bez pozwolenia na budowę oraz wykonania w terminie do 31 grudnia 2019 r. czynności mających na celu doprowadzenie wykonanej rozbudowy stacji paliw do stanu zgodnego z prawem (Postanowienie k.669 akt adm.) oraz postanowienie (...) w G. z dnia 4 października 2019 r. znak (...).(...) nakładające obowiązek sporządzenia w terminie do dnia 31 grudnia 2019 r. oceny technicznej wykonanych w warunkach samowoli budowlanej robót budowlanych związanych z przebudową istniejącej stacji paliw w G. bez pozwolenia na budowę oraz postanowienie z dnia 4 października 2019 r. znak (...) (...) nakładające obowiązek wykonania w terminie do 15 stycznia 2020 r. czynności mających na celu doprowadzenie wybudowanej bez pozwolenia na budowę wyżej wymienionej stacji paliw do stanu zgodnego z prawem (Postanowienie k.673-674 akt adm.).

Natomiast do pisma z 27 lutego 2019 r. Powód załączył postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. nr (...). (...).(...) z 15 stycznia 2020 r. o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia 4 października 2019 r. znak (...).(...), jak również postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. nr (...). (...).(...) z 15 stycznia 2020 r. o uchyleniu zaskarżonego postanowienia (...) w G. z dnia 4 października 2019 r. znak (...).(...) i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji (Postanowienie k.651-655 akt adm.).

Ponadto w piśmie z dnia 11 marca 2020 r. Powód skorygował przedmiotowo swój wniosek o udzielenie koncesji i cofnął żądanie dostosowania koncesji w odniesieniu do stacji paliw w G. w zakresie obrotu jednym z rodzajów paliw ciekłych. Ograniczenie wniosku dotyczyło gazu płynnego (...): o kodzie (...), (...), (...), (...) (pismo k.660-661 akt adm.). Jednakże już pismem z 24 lipca 2020 r. cofnął w całości wniosek dotyczący stacji paliw w G. (dowód: pismo z dnia 24 lipca 2020 r. z załącznikami k. 727- 737 akt adm.).

.

Pismem z 17 marca 2020 r. organ koncesyjny przychylił się do prośby Powoda i zgodził się na przedłużenie terminu o kolejne 90 dni (k. 679 akt adm.).

Częściowe uzupełnienia wniosku wpłynęły w dniach: 13 maja 2020 r. (k. 680- 692 akt adm.) i 19 czerwca 2020 r. (k. 694- 722 akt adm.).

Pismem z 23 czerwca 2020 r. na kolejną prośbę Powoda, a także ze względu na utrudnienia wynikające z pandemii (...)19 w pozyskaniu wymaganych wezwaniem dokumentów, Prezes URE przedłużył termin do złożenia wyjaśnień o dalsze 30 dni (k. 724 akt adm.)

W piśmie z 17 lipca 2020 r. wyjaśnił, że (...) w G., w 10 kwietnia 2020 r., postanowieniem znak: (...) (...) zawiesił prowadzone przez organ nadzoru budowlanego postępowanie administracyjne w sprawie wybudowania stacji paliw, na budowę której nie okazano pozwolenia na budowę do czasu ustalenia warunków zabudowy dla zrealizowanej inwestycji przez Gminę G. (dowód: pismo z 15 lipca 2020 r. z załącznikiem k. 725- 726 akt adm.).

W dniu 4 sierpnia 2020 r. pisemnie zawiadomiono Powoda o zakończeniu toczących się postępowań administracyjnych w sprawach i zebraniu materiału dowodowego wystarczającego do wydania decyzji rozstrzygającej do wniosku w jego zmienionej postaci, tj. dostosowania i zmiany koncesji dla pięciu stacji paliw i autocystern drogowych oraz wobec rozszerzenia koncesji o stację paliw w M. (k. 738- 740, 924 akt adm.). Ponadto organ poinformował, że stronie przysługuje uprawnienie do zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym i prawo wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

W związku z otrzymanymi zawiadomieniami, Powód 13 sierpnia 2020 r. zapoznał się z aktami spraw (k. 744 akt adm.). Natomiast w postępowaniu pod znakiem: (...) nie skorzystał z prawa do zapoznania z aktami.

W dniu 2 września 2020 r. wpłynęła informacja od strony o wypowiedzeniu udzielonych przez Powoda pełnomocnictw dla dotychczas działającego w postępowaniach pełnomocnika adwokata K. H.. Następnie w dniu 3 września 2020 r. wpłynęła informacja o zamiarze wypowiedzenia się w sprawie zebranego w postępowaniu o znaku: (...) materiału dowodowego w związku z ustanowieniem w postępowaniu nowego pełnomocnika - radcy prawnego K. R. (1) (k. 745- 755 akt adm.).

Zawiadomieniem z 9 września 2020 r. organ koncesyjny wyznaczył drugi termin na zapoznanie się ze zgromadzonym w postępowaniu o zmianę i dostosowanie koncesji materiałem dowodowym przez nowego pełnomocnika (k. 758- 759 akt adm.).

Na prośbę pełnomocnika, w związku z niemożnością zapoznania się z aktami sprawy o dostosowanie i zmianę koncesji w wyznaczonym terminie, organ wyznaczył trzeci, dogodny termin zaproponowany przez samego pełnomocnika. W umówionym terminie, tj. w dniu 25 września 2020 r. w siedzibie Oddziału pełnomocnik K. R. (1) zapoznał się z materiałem dowodowym zgromadzonym w przedmiotowej sprawie (k. 761, 767- 768, 772 akt adm.).

W następstwie opisanych czynności Powód pismem z 12 października 2020 r. wycofał ostatnią zmianę wniosku sformułowaną w piśmie z 24 lipca 2020 r. i ponownie wniósł o włączenie do przedmiotowego postępowania koncesyjnego, stacji paliw zlokalizowanej w G. przy u. (...) (dowód: pismo z dnia 12 października 2020 r. k. 774- 775 akt adm.).

Na skutek powyższego przedmiot postępowania o dostosowanie i zmianę koncesji znowu objął sześć stacji paliw, tj. stacje w: G., G., K., S., B. i G.. Niezależnie od tego został zgromadzony materiał do wydania pozytywnej decyzji dla stacji paliw w M..

Przedsiębiorca w kolejnym piśmie z 12 października 2020 r. (k. 777- 778 akt adm.) wystąpił również z wnioskiem „o zawieszenie postępowania o dostosowanie i zmianę koncesji do czasu uzyskania przez Przedsiębiorcę stosownych dokumentów, potwierdzających możliwość korzystania ze stacji paliw nr 4, zlokalizowanej w G., ul (...)”. Przedsiębiorca przedmiotowy wniosek o zawieszenie oparł na dwóch alternatywnych podstawach- art. 97 § 1 pkt 4 (postulując zawieszenie z urzędu z uwagi na zagadnienie prejudycjalne) albo na art. 98 k.p.a. (domagając się zawieszenia na wniosek).

Postanowieniem z 10 listopada 2020 r. znak: (...), Prezes URE odmówił uwzględnienia wniosku o zawieszenie postępowania administracyjnego zarówno na jednej, jak i drugiej podstawie prawnej (dowód: postanowienie k. 780- 783 akt adm.).

W dniu 30 listopada 2020 r. do Urzędu wpłynęło zażalenie Przedsiębiorcy na przedmiotowe postanowienie Prezesa URE (k. 785- 786 akt adm.).

Niezależnie od postępowania zażaleniowego, Prezes URE podjął dalsze czynności w sprawie zmierzające do wydania decyzji kończącej postępowanie.

Organ nie wystosował do Przedsiębiorcy kolejnego zawiadomienia o możliwości zapoznania z aktami.

Organ połączył oba postępowania (k. 803 akt adm.) i 30 grudnia 2020 r. wydał jedną Decyzję, rozstrzygając o wszystkich wnioskach Powoda (dowód: Decyzja k. 1327- 1335 akt adm.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych w trakcie postępowania administracyjnego i sądowego, których autentyczność nie była podważana przez żadną ze stron postępowania, jak też w oparciu o niekwestionowane twierdzenia stron.

W tym stanie faktycznym Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, że powód złożył odwołanie jedynie od części II Decyzji dotyczącej odmowy udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi przy wykorzystaniu stacji paliw ciekłych zlokalizowanej w G. przy ul. (...), zatem również uzasadnienie wyroku będzie dotyczyło jedynie tej stacji.

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem wydana Decyzja jest prawidłowa i odpowiada prawu.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do kwestii złożenia przez Powoda w toku postępowania sądowego dokumentów świadczących o tym, że po wydaniu zaskarżonej Decyzji, organy nadzoru budowalnego wyraziły zgodę na użytkowanie stacji paliw ciekłych w G., wobec spełnienia przez Powoda wszystkich wymaganych prawem warunków.

Zgodnie z przepisem art. 316 § 1 k.p.c. sąd wydaje wyrok po zamknięciu rozprawy, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Jednakże zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego stosowanie tego przepisu w sprawach z zakresu regulacji energetyki jest ograniczone z uwagi na specyfikę tego postępowania, bowiem Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej SOKiK) w postępowaniu w sprawach z zakresu regulacji, jak też w sprawach antymonopolowych, dokonuje oceny prawidłowości i legalności decyzji, a zatem bierze pod uwagę stan rzeczy z chwili jej wydania ( tak Sąd Najwyższy w wyroku z 4 marca 2014 r., sygn. akt III SK 35/13, Legalis oraz w wyroku z 5 marca 2015 r., sygn. akt III SK 8/14, Legalis). Podstawę decyzji stanowią bowiem określone ustalenia faktyczne oraz stan prawny. Istota postępowania sądowego z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu powoduje, że ustalenia faktyczne leżące u podstaw wydania zaskarżonej decyzji mogą być uzupełniane w toku postępowania sądowego w zależności od inicjatywy dowodowej stron, jednak cezurę dla ustalenia stanu faktycznego sprawy stanowi data wydania decyzji, gdyż chodzi o sytuację na rynku poddanym regulacji oraz o zidentyfikowane przez Prezesa Urzędu problemy w jego działaniu wymagające interwencji. Analogicznie przedstawia się kwestia stanu prawnego, według którego oceniana jest legalność i celowość decyzji, chyba że z przepisów przejściowych wynikają odmienne unormowania w tym zakresie. W przeciwieństwie bowiem do zwykłych spraw cywilnych, w których to dopiero wyrok sądu rozstrzygnie o prawach i obowiązkach stron postępowania, w sprawach regulacyjnych, antymonopolowych, to decyzja Prezesa Urzędu je kształtuje.

Jedynie w wyjątkowych sytuacjach SOKiK jest zobowiązany do uwzględnienia stanu z daty wydania wyroku. Dla przykładu należy powołać pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z 4 marca 2014 r., sygn. akt III SK 35/13 (j.w.) zgodnie z którym, stosowanie art. 316 k.p.c. konieczne jest wówczas, gdy zmiana stanu faktycznego i prawnego po wydaniu decyzji Prezesa Urzędu jest tak istotna, że bez jej uwzględnienia nie byłoby możliwe wydanie właściwego wyroku. W orzecznictwie Sądu Apelacyjnego w Warszawie oraz Sądu Najwyższego uznano za dopuszczalne zastosowanie art. 316 § 1 k.p.c., gdy do uchylenia decyzji wcześniejszej dochodzi z powodów rzutujących na dopuszczalność lub prawidłowość ukształtowania obowiązków regulacyjnych w decyzji wcześniejszej, na której z kolei bazują decyzje późniejsze (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z 13 sierpnia 2013 r., sygn. akt III SK 64/12, Legalis). Warto również zwrócić uwagę na najnowszy wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 6 grudnia 2021 roku (sygn. akt VII Aga 370/21), w uzasadnieniu do którego podkreślono, iż nawet zmiana przepisów prawa, po wydaniu decyzji na korzystniejsze dla skarżącego, nie może być brana pod uwagę przy rozstrzyganiu odwołania.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że Sąd analizował zatem poprawność Decyzji na datę jej wydania tj. biorąc pod uwagę stan prawny i faktyczny istniejący w tej dacie i stwierdził, iż Decyzja w zaskarżonej części, a dotyczącej odmowy udzielenia powodowi koncesji na obrót paliwami ciekłymi przy wykorzystaniu stacji paliw ciekłych zlokalizowanej w G. przy ul. (...), w dacie jej wydania, tj. 30 grudnia 2020 r. była prawidłowa.

Postępowanie w sprawie toczyło się z wniosku powoda dotyczącego dostosowania treści udzielonej koncesji na obrót paliwami ciekłymi do wymagań wprowadzonych przepisami prawa energetycznego. Pismem z 20 maja 2019 r. Pozwany wezwał Powoda do uzupełnienia wniosku poprzez przedłożenie dokumentów określających możliwości techniczne prowadzenia działalności w zakresie obrotu paliwami ciekłymi, między innymi dokumentów wydanych przez organy nadzoru budowlanego, administracji architektoniczno-budowlanej, organy właściwe w sprawach zagospodarowania przestrzennego, obejmujące wszystkie obiekty budowlane ujęte we wniosku, przede wszystkim pozwolenia na użytkowanie (decyzji) lub w przypadku braku wymagalności, pozwolenia na budowę (decyzji) wraz z zawiadomieniem o zakończeniu budowy oraz oświadczeniem o braku wniesienia sprzeciwu dotyczącego inwestycji przez właściwy organ nadzoru budowlanego.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie, Powód stopniowo uzupełniał potrzebną dokumentację, jednakże nie zdołał tego uczynić w stosunku do stacji paliw w G. do czasu zakończenia postępowania administracyjnego.

Tymczasem stosownie do treści art. 33 ust. 1 pkt 3 i 5 p.e. Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który: 3) ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności; 5) uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej, o której mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.

Nie ulega przy tym wątpliwości, że żądane w toku postępowania przez Pozwanego dokumenty są potrzebne dla potwierdzenia prawidłowego wykonywania działalności, w tym wskazują na techniczne możliwości gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności, dlatego ich uzyskanie warunkuje przyznanie koncesji.

Tymczasem w chwili składania wniosku, jak i w trakcie trwającego 4 lata postepowania administracyjnego, Powód nie był w stanie przedstawić wymaganych dokumentów. Dodatkowo ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że skala zaniedbań w przypadku stacji paliw ciekłych w G. była znaczna i z tej przyczyny toczyło się kilka postępowań administracyjnych mających na calu doprowadzenie inwestycji do stanu zgodne z prawem.

Potwierdzeniem powyższego stwierdzenia są:

⚫

Postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z 4 października 2019 r. znak (...).(...) nakładające na powoda obowiązek wstrzymania robót budowlanych i zabezpieczenia terenu budowy, związanych z rozbudową obiektu stacji paliw, w skład której wchodzą dwa zbiorniki na gaz propan-butan o pojemności 4850 litrów każdy z dystrybutorem gazu i stanowisko (...) z roztworem do oleju napędowego i dystrybutorem na nieruchomości przy ul. (...) w G. (na terenie działek oznaczonych nr ew. (...) i (...)) bez pozwolenia na budowę oraz wykonania w terminie do 31 grudnia 2019 r. czynności mających na celu doprowadzenie wykonanej rozbudowy stacji paliw do stanu zgodnego z prawem,

⚫

postanowienie (...) w G. z 4 października 2019 r. znak (...).(...) nakładające na powoda obowiązek sporządzenia w terminie do 31 grudnia 2019 r. oceny technicznej wykonanych w warunkach samowoli budowlanej robót budowlanych związanych z przebudową istniejącej stacji paliw w G. bez pozwolenia na budowę,

⚫

postanowienie (...) w G. z 4 października 2019 r. znak (...) (...) nakładające na powoda obowiązek wykonania w terminie do 15 stycznia 2020 r. czynności mających na celu doprowadzenie wybudowanej bez pozwolenia na budowę wyżej wymienionej stacji paliw do stanu zgodnego z prawem poprzez:

1.  przedłożenie inwentaryzacji budowlanej powykonawczej stacji paliw,

2.  przedłożenie inwentaryzacji geodezyjnej wybudowanych obiektów stacji paliw w G.,

3.  przedłożenie wymaganych protokołów badań i sprawdzeń,

4.  przedłożenie oświadczenia uprawnionej osoby stwierdzającego, że roboty budowlane związane z budową obiektów stacji paliw zostały wykonane zgodnie z wiedzą i sztuką budowlaną, obowiązującymi przepisami, a wybudowany obiekt może być przedmiotem dalszego użytkowania,

5.  przedłożenie zaświadczenia Burmistrza G. o zgodności zrealizowanej inwestycji z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego m. G., a w przypadku braku aktualnego planu przedłożenie ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,

6.  przedłożenie pozytywnej opinii Państwowego Inspektora Ochrony Środowiska w zakresie spełnienia przez wybudowany obiekt stacji paliw warunków środowiskowych,

7.  przedłożenie pozytywnej opinii Powiatowego Terenowego Inspektora Sanitarnego dotyczącej spełnienia przez wybudowany obiekt warunków sanitarnych,

8.  przedłożenie pozytywnej opinii Powiatowego Państwowego Komendanta Straży Pożarnej w G. dotyczącej spełnienia przez wybudowany obiekt stacji paliw warunków pożarowych.

Wprawdzie przedostatnie wymienione postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. znak (...).(...) zostało uchylone a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia, ale pozostałe postanowienia zostały utrzymane w mocy . Poza tym w dalszym ciągu obowiązywało powoda wyrażone w postanowieniu (...) w G. z dnia 4 października 2019 r. znak (...) (...) zobowiązanie do uzyskania szeregu dokumentów, w tym dotyczących inwentaryzacji budowlanej, geodezyjnej, potrzebnych badań i sprawdzeń, oświadczeń uprawnionej osoby, że wybudowany obiekt może być przedmiotem dalszego użytkowania, zaświadczenia Burmistrza G., pozytywnych opinii Państwowego Inspektora Ochrony Środowiska, właściwego Inspektora Sanitarnego, Komendanta Straży Pożarnej co do spełniania przez obiekt stacji paliw odpowiednio warunków środowiskowych, sanitarnych i pożarowych.

Powyższe oznacza, że powód nie dość, że nie dysponował pozwoleniami właściwych organów nadzoru budowlanego, to wykonywane na stacji roboty zostały wstrzymane. Należy przy tym zaznaczyć, że głównym problemem nie był w niniejszej sprawie brak pozwolenia na użytkowanie stacji paliw w G., która została wzniesiona w latach 80-tych, gdyż takich dokumentów obiektywnie nie można było uzyskać z różnych archiwów, ale nielegitymowanie się przez powoda dokumentami wymienionymi w zobowiązaniu (...) ( (...) (...)) oraz fakt, że Powód dokonywał rozbudowy tejże stacji, bez posiadania odpowiednich dokumentów.

W tej sytuacji nie można było przyjąć, że Powód posiada możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności. Same zapewnienia przedsiębiorcy o posiadaniu możliwości technicznych są niewystarczające, ponieważ na taką ocenę wpływają adekwatne dowody. Stwierdzenie posiadania możliwości technicznych nie może sprowadzać się jedynie do oświadczenia wnioskodawcy w tym zakresie, w sytuacji gdy brak jest potwierdzenia tego w oparciu o dokumentację sporządzoną przez wyspecjalizowane organy, badające stan obiektów powoda.

Nie można również zgodzić się z Powodem, że uzyskanie omawianych pozwoleń było jedynie kwestią formalną, bowiem czas trwania postępowań administracyjnych i ich ilość świadczą o tym, że skala zaniedbań ze strony Powoda była znaczna. W tej sytuacji decyzja Powoda o ograniczeniu przedmiotu pierwotnego wniosku poprzez wyłączenie z ubiegania się o dostosowanie koncesji dla stacji paliw zlokalizowanej w G. przy ul (...) była prawidłowa. Umożliwiała bowiem bez zbędnych kosztów wystąpienie o rozszerzenie koncesji na stacji w G. po uzyskaniu kompletu niezbędnych dokumentów poświadczających posiadanie możliwości technicznych prowadzenia stacji paliw zgodnie z przepisami. Jednakże Powód zmienił stanowisko po zapoznaniu ze zgromadzonym materiałem dowodowym i ponownie wniósł o włączenie do przedmiotowego postępowania koncesyjnego stacji paliw zlokalizowanej w G. przy ul. (...), domagając się jednocześnie zawieszenia postępowania.

Zdaniem Sądu Prezes URE zasadnie odmówił zawieszenia postępowania administracyjnego zarówno na podstawie art. 97 § 1 pkt 4, jak też na podstawie art. 98 k.p.a.

W myśl pierwszego przepisu organ administracji publicznej zawiesza postępowanie gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.

Powód złożył wniosek na tej podstawie uznając, że wydanie decyzji przez Prezesa URE wymaga uprzedniego rozstrzygnięcia przez inny organ, jak organ nadzoru budowlanego, na podstawie decyzji którego Prezes URE będzie mógł ustalić możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności, a przez to orzec w przedmiocie koncesji dla powoda. Powód pozostaje jednak w tym względzie w błędzie.

Pod pojęciem „zagadnienia wstępnego”, o którym mowa w przytoczonym przepisie rozumie się sytuacje, w których wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem, uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego. Oznacza to, że bez rozstrzygnięcia zagadnienia prejudycjalnego przez inny organ lub sąd wydanie decyzji w danej sprawie jest niemożliwe. A zatem, musi więc istnieć związek przyczynowy pomiędzy rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej a zagadnieniem wstępnym. W przypadku braku takiego związku zawieszenie postępowania na tej podstawie nie jest dopuszczalne (tak NSA w wyroku z 15.10.2021 r., sygn. akt III OSK 4130/21, Legalis). Zagadnienie wstępne wiąże się z wystąpieniem przeszkody uniemożliwiającej rozstrzygnięcie sprawy, stanowiąc przesłankę negatywną jurysdykcyjnego postępowania administracyjnego (tak NSA w wyroku z 30.11.2021 r. sygn. akt I OSK 859/21, Legalis). Dlatego organ administracji jest zobligowany do zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. wtedy, gdy w sprawie wystąpi zagadnienie, którego brak rozstrzygnięcia wyklucza każde - zarówno pozytywne, jak i negatywne dla strony - zakończenie postępowania administracyjnego. Nie stanowi natomiast podstawy do zawieszenia postępowania ustalenie, że wynik innego postępowania może mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj. sposób, w jaki organ administracji rozstrzygnie o prawach i obowiązkach stron postępowania (tak NSA w wyroku z 28.07.2021 r., sygn. akt II OSK 3082/18, Legalis).

Trafnie zatem ocenił pPozwany, że nie musi oczekiwać na wydanie przez organ nadzoru budowlanego zezwolenia na użytkowanie stacji paliw G., czy też na decyzję odmowną w tym zakresie, która miała zostać podjęta w oparciu o odpowiednie materiały, ponieważ brak orzeczenia w tym przedmiocie nie uniemożliwiał pozwanemu wydania decyzji merytorycznej w niniejszej sprawie. Z uwagi na nieukończenie legalizacji samowoli budowlanej Pozwany mógł bowiem wydać decyzję o odmowie udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi na określonych warunkach, skoro nie zostało dowiedzione (na datę wydania Decyzji), że Powód na stacji paliw w G. ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie działalności.

Podkreślenia przy tym wymaga, że Prezes URE nie jest obowiązany do oczekiwania na zebranie przez przedsiębiorcę stosownych dokumentów dotyczących stacji paliw, na której ma być/jest prowadzona działalność koncesyjna, ponieważ już we wniosku o udzielenie/dostosowanie koncesji przedsiębiorca powinien takowe złożyć, a organ powinien ewentualnie wezwać przedsiębiorcę do uzupełnienia wniosku. Trzeba jednak podkreślić, że Pozwany wykazał się dużą cierpliwością i wyrozumiałością oczekując na niezbędne dokumenty 4 lata i uwzględniając wszystkie wnioski Powoda o przedłużenie terminu na ich złożenie. Jednakże wobec stanowiska przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. i potrzeby zebrania szeregu dokumentów, dalsze zwlekanie z podjęciem decyzji nie było zasadne.

Z tego też względu nie było celowe zawieszenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 98 § 1 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem organ administracji publicznej może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi społecznemu.

Zawieszenie postępowania nie może zatem zagrażać interesowi społecznemu. Użycie w powołanym przepisie pojęcia o charakterze nieostrym, jakim jest interes społeczny, tworzy możliwość luzu interpretacyjnego, a w efekcie uznania administracyjnego. Jak przykładowo ocenił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 stycznia 2013 r. o sygn. akt II OSK 1779/11 (Legalis) „Zawieszanie postępowania na wniosek stron może zagrażać szeroko rozumianemu interesowi społecznemu w sytuacji, gdy strona, pomimo że zainicjowała wszczęcie postępowania, to w jego toku nie współpracuje z organem i nie stosuje się do jego wskazań, zmierzających do wydania pozytywnej dla niej decyzji, lecz swoim postępowaniem zmierza do przedłużenia tego postępowania, składając kolejne wnioski o jego zawieszenie. W interesie społecznym jest, aby rozstrzygnięcie organu zostało wydane z zachowaniem zasady szybkości postępowania z art. 12 KPA, w terminach określonych w art. 35 KPA. Natomiast w żadnym razie w interesie społecznym nie leży przedłużanie ponad rozsądny czas wszczętego postępowaniu przy wykorzystywaniu do tego instytucji zawieszenia postępowania na wniosek strony (art. 98 § 1 KPA)”.

W rozpoznawanej sprawie, Prezes URE słusznie ocenił, że zawieszenie postępowania na wniosek Powoda złożony po niespełna 4 latach prowadzonego postępowania administracyjnego zainicjowanego na potrzeby dostosowania koncesji do nowych wymogów, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r., poz. 1165 ze zm.), zagrażałoby interesowi społecznemu. Uchwalenie przedmiotowej nowelizacji miało bowiem na celu weryfikację uprawnień wszystkich podmiotów działających na rynku paliw ciekłych dla eliminacji występujących na tym rynku patologii i zwalczania szarej strefy. Przedsiębiorcy działający na tym rynku, aby kontynuować działalność musieli zatem uzyskać aktualizację koncesji. Powód także złożył ww. wniosek, korzystając z dobrodziejstwa art. 41 powołanej ustawy, zgodnie z którym przedsiębiorstwa energetyczne, które złożyły wnioski zgodnie z art. 16 ust. 1, art. 16a ust. 1, art. 19 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1, do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia w przedmiocie wniosku mogą prowadzić działalność na zasadach dotychczasowych. Przedłużanie jednak tego postępowania ponad miarę stanowiłoby naruszenie zasady równego traktowania podmiotów, jaką powinien kierować się organ regulacyjny. Prowadzenie bowiem przez Powoda latami działalności bez aktualizacji koncesji, podczas gdy inni przedsiębiorcy takie aktualizacje uzyskali, nie jest zgodne z równorzędnością konkurencyjnych podmiotów. Poza tym podkreślenia wymaga, że nie było dopuszczalne pozostawienie Powodowi możliwości prowadzenia działalności wobec braku gwarancji technicznych na jej prawidłowe prowadzenie, w szczególności, że jak pokazały późniejsze wydarzenia na ostateczną decyzję zezwalającą Powodowi na użytkowanie stacji paliw w G. należało czekać aż do 28 kwietnia 2022 roku czyli jeszcze dwa lata po wydaniu Decyzji.

Mając zatem na względzie, że w dacie wydania Decyzji Powód nie spełniał przesłanki z art. 33 ust. 1 pkt 3 p.e. wydanie koncesji w nowym kształcie nie było możliwe, a zatem Pozwany trafnie zmienił, na podstawie art. 163 k.p.a., dotychczasową decyzję koncesyjną w ten sposób m.in., że odmówił udzielenia koncesji na obrót paliwami ciekłymi przy wykorzystaniu stacji paliw w G. przy ul. (...) w zakresie obrotu konkretnymi paliwami ciekłymi oznaczonymi wymienionymi w Decyzji kodami CN.

Fakt uzyskania przez Powoda w toku postępowania sądowego decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z 28 kwietnia 2022 r. znak (...).(...) o zezwoleniu W. T. na użytkowanie stacji paliw położonej na nieruchomości przy ul. (...) w G., z podanych na wstępie powodów, nie ma wpływu na rozstrzygnięcie Sądu. Dlatego Sąd pominął dowód z tej decyzji na mocy art. 235 ^{( 2 )}§ 1 pkt 2 k.p.c. Tym niemniej ww. decyzja (...) może stanowić obecnie podstawę zmiany decyzji przez organ regulacyjny co do objęcia koncesją stacji w G. na wniosek powoda.

Odnosząc się do zarzutów Powoda dotyczących przepisów postępowania administracyjnego podkreślenia wymaga, że Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zobowiązany był do wszechstronnego zbadania wszystkich istotnych okoliczności sprawy, przy uwzględnieniu zasad rozkładu ciężaru dowodu i obowiązku stron w postępowaniu dowodowym (vide wyrok Sadu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2007 roku, sygn. akt VI ACa 952/06). Postępowanie przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie stanowi bowiem kolejnej instancji postępowania administracyjnego, a wniesienie przez stronę odwołanie otwiera drogę postępowania cywilnego o kontradyktoryjnym charakterze, w którym sąd zobowiązany był osądzić sprawę od nowa (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2006 roku, sygn. akt VI ACa 1026/05). W związku z tym zarzuty odnoszące się do ewentualnych uchybień organu nie mogły odnieść skutku w postępowaniu sądowym.

Biorąc powyższe względy pod uwagę, Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie znajdując podstaw do jego uwzględnienia, oddalił wniesione przez Powoda odwołanie na podstawie art. 479 ⁵³ § 1 k.p.c.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Z uwagi na oddalenie odwołania, Powoda należało uznać za stronę, która przegrała proces i zasądzić od niego na rzecz Pozwanego zwrot kosztów procesu, na które złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 720,00 zł ustalone w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2018, poz. 265 j.t.).

Sędzia SO Anna Maria Kowalik

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

(...)