Wyrok

III AUa 273/22

Podstawa prawna:

art. 6 ust. 1 pkt. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych

Powołane przepisy:

  1. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 - art. 108; art. 108 § 1; art. 227; art. 232; art. 232 § 1; art. 232 § 1 zd. 1; art. 233; art. 233 § 1; art. 385; art. 387; art. 387 § 2(1); art. 387 § 2(1) pkt. 1; art. 387 § 2(1) pkt. 2; art. 98; art. 98 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 - art. 353(1); art. 58; art. 58 § 1; art. 6; art. 734; art. 734 § 1; art. 750; art. 83; art. 83 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 137, poz. 887 - art. 12; art. 12 ust. 1; art. 13; art. 13 ust. 2; art. 36; art. 6; art. 6 ust. 1; art. 6 ust. 1 pkt. 4) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Wyrok, Uzasadnienie" na "Wyrok".
Zmiana nazwy sędziego z "Sędzia Barbara Białecka" na "Barbara Białecka".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 273/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2022 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Barbara Białecka (spr.)

Protokolant:

St. sekr. sąd. Elżbieta Kamińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2022 r. w S.

sprawy M. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z udziałem R. K., P. K. (1), P. K. (2), Z. J. (1), L. J., Z. J. (2), R. I., P. I., M. B., J. B., P. K. (3), J. A., S. B., W. G. oraz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w W.

o podleganie obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu

na skutek apelacji płatnika składek

od wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim

z dnia 5 stycznia 2022 r., sygn. akt VI U 346/20

1. oddala apelację,

2. zasądza od M. P. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego organu rentowego w postępowaniu apelacyjnym.

Barbara Białecka

Sygn. akt III AUa 273/22

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 15 grudnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. stwierdził, że osoby niżej wskazane nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu z tytułu umowy zlecenia zawartej z P.H.U. (...) M. P.w okresie:

- J. A. od 1.04.2016 roku do 31.05.2017 roku (decyzja nr (...)),

- S. B. od 1.05.2016 roku do 30.06.2017 roku (decyzja nr (...)),

- J. B. od 1.09.2016 roku do 16.05.2017 roku (decyzja nr (...)),

- M. B. od 15.06.2016 roku do 5.07.2017 roku (decyzja nr (...)),

- W. G. od 6.05.2016 roku do 28.02.2017 roku (decyzja nr (...)),

- R. I. od 1.04.2016 roku do 5.07.2017 roku (decyzja nr (...)),

- P. I. od 14.11.2016 roku do 19.07.2017 roku (decyzja nr (...)),

- Z. J. (2) od 1.04.2016 roku do 3.07.2017 roku (decyzja nr (...)),

- L. J. od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku (decyzja nr (...)),

- Z. J. (1) od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku (decyzja nr (...)),

- P. K. (2) od 6.06.2016 roku do 31.08.2016 roku (decyzja nr (...)),

- P. K. (1) od 24.08.2016 roku do 30.12.2016 roku (decyzja nr (...)),

- R. K. od 30.05.2016 roku do 31.05.2017 roku (decyzja nr (...)),

- P. K. (3) od 2.05.2016 roku do 5.07.2017 roku (decyzja nr (...)).

Od powyższych decyzji odwołania złożyła M. P., wnosząc o ich zmianę i ustalenie, że ww. osoby podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu z tytułu zawartych umów zleceń z P.H.U. (...) M. P.. Skarżąca zaprzeczyła, że zawarte umowy były pozorne i nie były faktycznie wykonywane, ponieważ regularnie przesyłała zleceniobiorcom materiały reklamowe niezbędne do wykonania umów, zaś zleceniobiorcy świadczyli usługi na terenie kraju w dowolnie wybranej przez siebie miejscowości, rozdając ulotki i gadżety reklamowe, a także pozyskując dane kontaktowe osób chcących podjąć pracę w (...) sp. z o.o., sp. k.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie.

Zainteresowani: S. B. i (...) sp. z o.o. sp. k. w W. poparli stanowisko odwołującej. Pozostali zainteresowani nie zajęli stanowiska w sprawie.

Wyrokiem z dnia 27 lutego 2019 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołania od decyzji (punkt I) oraz zasądził od płatnika składek M. P. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. kwotę 2.340 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (punkt II).

Wyrokiem z dnia 12 marca 2020 r. o sygn. akt III AUa 302/19 Sąd Apelacyjny w Szczecinie na skutek apelacji M. P.oraz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w W. uchylił powyższy wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy wyrokiem z dnia 5 stycznia 2022 roku Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim oddalił odwołania (pkt I) oraz zasądził od odwołującej się M. P. na rzecz pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. kwotę 4.200 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt II), ale (wskutek uzupełnienia wyroku postanowieniem z dnia 24 lutego 2022 r.) nie obciążył kosztami procesu na rzecz ZUS Oddziału w G. zainteresowanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w W. (pkt III).

Sąd Okręgowy ustalił, że M. P. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą P.H.U. (...) M. P. od 1.10.2009 roku. Płatnik od 2014 roku planowała otworzyć działalność restauracyjną i działalność w zakresie prowadzenia sali zabaw dla dzieci na terenie S.. Siedziba firmy mieści się w G. przy ul. (...).

(...) Sp. z o.o. sp.k. została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 24.02.2016 roku. Wspólnikami spółki są (...) Sp. z o.o. i M. P. (1). Prokurentem Spółki jest M. P. (1). Przedmiot działalności Spółki to przede wszystkim działalność związana z pakowaniem, a także działalność budowlana. Spółka znaczną część prowadzonej działalności wykonywała za granicą, oddelegowując zatrudnionych do Belgii, w celu wykonania usługi pakowania dla zagranicznego kontrahenta. W Polsce działalność Spółki sprowadzała się do prowadzenia szkoleń zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz w marginalnym zakresie świadczenia usług budowlanych.

W dniu 30.04.2016 roku P.H.U. (...) i (...) Sp. z o.o., Sp. k. zawarły umowę w zakresie usług akwizycyjnych. P.H.U. (...) wystawiała faktury (...) Sp. z o.o., Sp. k. za „usługi reklamowe” sprzedawane Spółce (...). Po rozwiązaniu tej umowy spółka zatrudniła dodatkową osobę, która przejęła działalność w tym przedmiocie.

M. P. podpisała umowy zlecenia ze 181 osobami, w tym z:

1/ W. G. na okres od 6.05.2016 roku do 28.02.2017 roku;

2/ J. A. na okres od 1.04.2016 roku do 31.05.2017 roku;

3/ S. B. na okres od 1.05.2016 roku do 30.06.2017 roku;

4/ J. B.na okres od 1.09.2016 roku do 16.05.2017 roku;

5/ M. B. na okres od 15.06.2016 roku do 5.07.2017 roku;

6/ P. I. na okres od 14.11.2016 roku do 19.07.2017 roku;

7/ R. I. na okres od 1.04.2016 roku do 5.07.2017 roku;

8/ Z. J. (2) na okres od 1.04.2016 roku do 3.07.2017 roku;

9/ L. J. na okres od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku;

10/ Z. J. (1) na okres od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku;

11/ P. K. (2) na okres od 6.06.2016 roku do 31.08.2016 roku;

12/ P. K. (1) na okres od 24.08.2016 roku do 30.12.2016 roku;

13/ R. K. na okres od 30.05.2016 roku do 31.05.2017 roku;

14/ P. K. (3) na okres od 2.05.2016 roku do 5.07.2017 roku.

Przedmiotem umów zleceń z P.H.U. (...) miał być udział w akcjach popularyzujących działalność zleceniodawcy w zakresie prowadzenia działalności rozrywkowej oraz restauracji wśród potencjalnych klientów oraz informowanie tych osób o prowadzonej przez zleceniodawcę działalności poprzez kolportaż ulotek informacyjnych i materiałów reklamowych. Wykonawcy mieli promować podejmowanie współpracy i korzystanie z usług zleceniodawcy, w tym również pozyskiwać na rzecz zleceniodawcy zamówienia na organizowanie imprez okolicznościowych oraz imprez urodzinowych dla dzieci. Wysokość wynagrodzenia początkowo została ustalona na kwotę 250,00 zł brutto miesięcznie z terminem płatności do 10-go dnia każdego miesiąca, a następnie na podstawie aneksów do umów zleceń, od 1.01.2017 roku kwota wynagrodzenia wynosiła 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy (x ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu).

M. P. nie ustalała z zainteresowanymi ilości godzin ich pracy i nie kwitowała odbioru materiałów reklamowych od Spółki (...). Zainteresowani nie wystawiali Płatnikowi składek żadnych rachunków. Rachunki sporządzała M. P.. Zainteresowani nie potwierdzali także ilości godzin pracy na rzecz P.H.U. (...). Nikt nie weryfikował tego w jakim czasie i czy rzeczywiście były roznoszone ulotki i materiały promocyjne. Zleceniobiorcy mieli otrzymywać do rozniesienia jednorazowo od 500 do 1000 ulotek, które miały być rozdysponowane w dowolnych miejscowościach.

M. P. przelewała na rzecz zleceniobiorców kwoty wynikające z wygenerowanych przez siebie rachunków, pomniejszone o podatki i składki na ubezpieczenia. Zainteresowani sami nie wystawiali rachunków na rzecz zleceniodawcy.

M. P. zakupiła działkę pod inwestycję na terenie S., na której planuje otworzyć plac zabaw dla dzieci, przebudować budynek usługowo-mieszkalny, wybudować SPA i basen, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dotychczas płatnik nie uzyskała pozwolenia na budowę. W październiku 2018 roku rozpoczęły się prace rozbiórkowe na terenie tej inwestycji. Na terenie nieruchomości posadowione są cztery namioty sferyczne, niepołączone trwale z gruntem.

M. P. (1) jest mężem M. P. i prokurentem w Spółce (...). T. P. jest teściem M. P. i był prezesem Spółki (...).

W. G., został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 06.05.2016 roku do 28.02.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 02.05.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: maj 2016 roku – 185,34 zł, czerwiec 2016 roku – 182,31 zł, lipiec 2016 roku – 182,31 zł, sierpień 2016 roku – 182,31 zł, wrzesień 2016 roku – 182,31 zł, listopad 2016 roku – 182,31 zł, grudzień 2016 roku – 182,31 zł, styczeń 2017 roku – 189,16 zł, luty 2017 roku – 189,16 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach S. oraz P., a czynności na rzecz zleceniodawcy miały być wykonywane w dniach: 02.05.2016 roku – 7.05.2016 roku, 13.06.2016 roku – 19.06.2016 roku, 25.07.2016 roku – 31.07.2016 roku, 18.08.2016 roku – 24.08.2016 roku, 20.09.2016 roku – 26.09.2016 roku, 01.11.2016 roku – 05.11.2016 roku, 27.12.2016 roku – 31.12.2016 roku, 01.01.2017 roku – 07.01.2017 roku, 20.02.2017 roku – 26.02.2017 roku. W dniu 06.05.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. W okresie od 09.05.2016 roku do 28.02.2017 roku W. G. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 10,00 zł brutto za godzinę pracy. Na wniosek spółki (...) w dniu 08.06.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 09.05.2016 roku do 08.05.2017 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). W. G. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgii w okresach: od 08.05.2016 roku do 31.05.2016 roku, od 01.06.2016 roku do 10.06.2016 roku, od 21.06.2016 roku do 28.06.2016 roku, od 01.07.2016 roku do 19.07.2016 roku, od 07.08.2016 roku do 17.08.2016 roku, od 28.08.2016 roku do 31.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 19.09.2016 roku, od 02.10.2016 roku do 28.10.2016 roku, od 06.11.2016 roku do 28.11.2016 roku, od 04.12.2016 roku do 24.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: od 08.01.2017 roku do 31.01.2017 roku (104,75 h); od 01.02.2017 roku do 14.02.2017 roku (69,75 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości M.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: maj 2016 roku – 1.313,57 zł, czerwiec – 1.408,43 zł, lipiec 2016 roku - 1.378,25 zł, sierpień 2016 roku – 799,97 zł, wrzesień 2016 roku – 1.268,67 zł, październik 2016 roku – 2.318,77 zł, listopad 2016 roku – 1.651,71 zł, grudzień 2016 1.443,91 zł, styczeń 2017 roku – 991,30 zł, luty 2017 roku – 660,01 zł. Z dniem 28.02.2016 roku zawarta umowa zlecenia została rozwiązana na mocy porozumienia stron. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od maja 2016 roku do lutego 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

J. A. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 01.04.2016 roku do 31.05.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 29.03.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: kwiecień 2016 roku – 363,62 zł, maj 2016 roku – 182,31 zł, czerwiec 2016 roku – 182,31 zł, lipiec 2016 roku – 182,31 zł, sierpień 2016 roku – 182,31 zł, wrzesień 2016 roku – 182,31 zł, październik 2016 roku – 182,31 zł, listopad 2016 roku – 582,19 zł, grudzień 2016 roku – 582,19 zł, styczeń 2017 roku – 586,90 zł, luty 2017 roku – 586,90 zł, marzec 2017 roku – 586,90 zł, kwiecień 2017 roku – 602,87, maj 2017 roku – 602,87 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach B. i M., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 29.03.2016 roku – 02.04.2016 roku, 28.04.2016 roku – 30.04.2016 roku, 01.05.2016 roku – 07.05.2016 roku, 22.06.2016 roku – 28.06.2016 roku, 25.07.2016 roku – 31.07.2016 roku, 22.08.2016 roku – 28.08.2016 roku, 19.09.2016 roku – 25.09.2016 roku, 12.10.2016 roku – 18.10.2016 roku, 14.11.2016 roku – 20.11.2016 roku, 12.12.2016 roku – 18.12.2016 roku, 09.01.2017 roku – 22.01.2017 roku, 15.02.2017 roku – 27.02.2017 roku, 15.03.2017 roku – 27.03.2017 roku, 12.04.2017 roku – 24.04.2017 roku, 10.05.2017 roku – 22.05.2017 roku. W dniu 03.04.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 04.04.2016 roku J. A. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 0,08 zł brutto za 1 sztukę spakowanej paczki żywności. Na wniosek spółki (...) w dniu 20.04.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 04.04.2016 roku do 03.04.2017 roku. Na mocy zawartego aneksu strony ustaliły, że od dnia 1.10.2016 roku wynagrodzenie będzie wynosiło 13,76 euro brutto za 1 godzinę pracy. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). J. A. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 03.04.2016 roku do 27.04.2016 roku, od 08.05.2016 roku do 23.05.2016 roku, od 07.06.2016 roku do 21.06.2016 roku, od 05.07.2016 roku do 18.07.2016 roku, od 02.08.2016 roku do 16.08.2016 roku, od 30.08.2016 roku do 31.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 12.09.2016 roku, od 27.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 11.10.2016 roku, od 19.10.2016 roku do 31.10.2016 roku, od 01.11.2016 roku do 07.11.2916 roku, od 22.11.2016 roku do 30.11.2016 roku, od 01.12.2016 roku do 06.12.2016 roku, od 20.12.2016 roku do 31.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: 02.01.2017 roku do 03.01.2017 roku, od 24.01.2017 roku do 31.01.2017 roku (110 h); od 01.02.2017 roku do 14.02.2017 roku, 28.02.2017 (183 h), 01.03.2017 roku do 14.03.2017 roku, od 28.03.2017 roku do 31.03.2017 roku (190 h); od 01.04.2017 roku do 10.04.2017 roku (107 h); od 01.05.2017 roku do 09.05.2017 roku, od 23.05.2017 roku do 31.05.2017 roku ( 164,75 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: kwiecień 2016 roku – 976,79 zł, maj 2016 roku – 1.125,76 zł, czerwiec – 887,99 zł, lipiec 2016 roku - 1.045,61 zł, sierpień 2016 roku – 838,59 zł, wrzesień 2016 roku – 945,02 zł, październik 2016 roku – 9.197,26 zł, listopad 2016 roku – 9.792,11 zł, grudzień 2016 roku - 11.736,40 zł, styczeń 2017 roku – 5.989,92 zł, luty 2017 roku – 8,305,40 zł, marzec 2017 roku – 8.511,73 zł, kwiecień 2017 roku – 4.778,46 zł, maj 2017 roku – 7.373,59 zł. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od kwietnia 2016 roku do maja 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

S. B. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 01.05.2016 roku do 30.06.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 24.05.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: kwiecień 2016 roku – 210,50 zł, maj 2016 roku – 182,31 zł, czerwiec 2016 roku – 182,31 zł, lipiec 2016 roku – 182,31 zł, sierpień 2016 roku – 182,31 zł, wrzesień 2016 roku – 182,31 zł, październik 2016 roku – 182,31 zł, listopad 2016 roku – 582,19 zł, grudzień 2016 roku – 582,19 zł, luty 2017 roku – 586,90 zł, marzec 2017 roku – 586,90 zł, kwiecień 2017 roku – 602,87, maj 2017 roku – 602,87 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach O., G., K., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 11.05.2016 roku – 17.05.2016 roku, 07.06.2016 roku – 13.06.2016 roku, 11.07.2016 roku – 17.07.2016 roku, 08.08.2016 roku – 14.08.2016 roku, 05.09.2016 roku – 11.09.2016 roku, 03.10.2016 roku – 09.10.2016 roku, 23.11.2016 roku – 29.11.2016 roku, 01.12.2016 roku – 05.12.2016 roku, 11.02.2017 roku – 13.02.2017 roku, 01.03.2017 roku – 13.03.2017 roku, 01.04.2017 roku – 10.04.2017 roku, 01.05.2017 roku – 08.05.2017 roku, 24.05.2017 roku – 31.05.2017 roku, 01.06.2018 roku – 05.06.2017 roku, 21.06.2017 roku – 30.06.2017 roku. W dniu 29.04.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 04.04.2016 roku S. B. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 12,00 zł brutto za godzinę pracy. Na wniosek spółki (...) w dniu 08.06.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 02.05.2016 roku do 01.05.2017 roku. Na mocy zawartego aneksu strony ustaliły, że od dnia 1.10.2016 roku wynagrodzenie będzie wynosiło 13,76 euro brutto za 1 godzinę pracy. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). S. B. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 01.05.2016 roku do 09.05.2016 roku, od 22.05.2016 roku do 31.05.2016 roku, od 01.06.2016 roku do 06.06.2016 roku, od 21.06.2016 roku do 30.06.2016 roku, od 01.07.2016 roku do 08.07.2016 roku, od 19.07.2016 roku do 31.07.2016 roku, od 01.08.2016 roku do 04.08.2016 roku, od 16.08.2016 roku do 30.08.2016 roku, od 11.10.2016 roku do 25.10.2016 roku, od 08.11.2016 roku do 22.11.2016 roku, od 06.12.2016 roku do 20.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: 03.01.2017 roku do 29.01.2017 roku (318 h); od 14.02.2017 roku do 28.02.2017 roku, (166,75 h), od 14.03.2017 roku do 28.03.2017 roku (174,25 h); od 11.04.2017 roku do 28.04.2017 roku (189,75 h); od 09.05.2017 roku do 23.05.2017 roku ( 153,25 h), od 06.06.2017 roku do 20.06.2017 roku (179 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: maj 2016 roku – 1.883,41 zł, czerwiec – 1.733,44 zł, lipiec 2016 roku - 1.636,22 zł, sierpień 2016 roku – 1.511,16 zł, wrzesień 2016 roku – 1.017,77 zł, październik 2016 roku – 3.373,57 zł, listopad 2016 roku – 10.209,78 zł, grudzień 2016 roku - 10.936,83 zł, styczeń 2017 roku – 18.736,02 zł, luty 2017 roku – 7.603,84 zł, marzec 2017 roku – 7.767,61 zł, kwiecień 2017 roku – 8.497,84 zł, maj 2017 roku – 6.813,74 zł, czerwiec 2017 roku – 7.980,94 zł. W dniu 29.06.2017 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od maja 2016 roku do czerwca 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

J. B. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca w okresie od 01.09.2016 roku do 16.05.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 01.09.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: wrzesień 2016 roku – 186,88 zł, grudzień 2016 roku – 186,88 zł, styczeń 2017 roku – 194,96 zł, luty 2017 roku – 194,96 zł, marzec 2017 roku – 194,96 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowości G., a czynności na rzecz zleceniodawcy miały być wykonywane w dniach: 20.09.2016 roku – 24.09.2016 roku, 19.12.2016 roku – 24.12.2016 roku, 02.01.2017 roku – 08.01.2017 roku, 25.02.2017 roku – 28.02.2017 roku, 06.03.2017 roku – 12.03.2017 roku. W dniu 04.09.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. W okresie od 05.09.2016 roku do 16.05.2017 roku i od 12.06.2017 roku J. B. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 10,00 zł brutto za godzinę pracy. Na wniosek spółki (...) w dniu 28.09.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 05.09.2016 roku do 04.09.2017 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). J. B. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgii w okresach: od 04.09.2016 roku do 19.09.2016 roku, od 25.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 31.10.2016 roku, od 04.11.2016 roku od 30.11.2016 roku, od 01.12.2016 roku do 17.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: 15.01.2017 roku do 31.01.2017 roku (109 h); od 01.02.2017 roku do 24.02.2017 roku, (134 h), od 18.03.2017 roku do 31.03.2017 roku (90,25). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: wrzesień 2016 roku – 2.686,00 zł, październik 2016 roku – 2.667,00 zł, listopad 2016 roku – 3.378,00 zł, grudzień 2016 roku – 862,00 zł, styczeń 2017 roku – 2.180,00 zł, luty 2017 roku – 2.680,00 zł, marzec 2017 roku – 1.805,00 zł. W dniu 16.05.2017 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od września 2016 roku do marca 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k

M. B. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 15.06.2016 roku do 05.07.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 01.04.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: kwiecień 2016 roku – 210,50 zł, maj 2016 roku – 210,50 zł, czerwiec 2016 roku – 210,50zł, lipiec 2016 roku – 186,88 zł, sierpień 2016 roku – 186,88 zł + 210,50 zł, wrzesień 2016 roku – 186,88 zł, październik 2016 roku – 186,88 zł, listopad 2016 roku – 599,03 zł, grudzień 2016 roku – 599,03 zł styczeń 2017 roku – 602,87 zł, luty 2017 roku – 602,87 zł, marzec 2017 roku – 602,87 zł, kwiecień 2017 roku – 602,87 zł, maj 2017 roku – 602,87 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach S. i K., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 22.06.2016 roku – 28.06.2016 roku, 25.07.2016 roku – 31.07.2016 roku, 15.08.2016 roku – 21.08.2016 roku, 19.09.2016 roku – 25.09.2016 roku, 12.10.2016 roku – 18.10.2016 roku, 14.11.2016 roku – 20.11.2016 roku, 12.12.2016 roku – 18.12.2016 roku, 09.01.2017 roku – 22.01.2017 roku, 15.02.2017 roku – 27.02.2017 roku, 15.03.2017 roku – 27.03.2017 roku, 12.04.2017 roku – 24.04.2017 roku, 10.05.2017 roku – 22.05.2017 roku, 07.06.2017 roku – 19.06.2017 roku. W dniu 10.04.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. W okresie od 15.06.2016 roku do 05.07.2017 roku i od 17.07.2017 roku M. B. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 0,10 zł brutto za 1 sztukę spakowanej paczki żywności. Na wniosek spółki (...) w dniu 08.06.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 11.04.2016 roku do 10.04.2017 roku. Na mocy zawartego aneksu strony ustaliły, że od dnia 1.10.2016 roku wynagrodzenie będzie wynosiło 13,76 euro brutto za 1 godzinę pracy. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20% wynagrodzenia), a 50% w Belgii (80% wynagrodzenia). M. B. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgii w okresach: od 05.07.2016 roku do 19.07.2016 roku, od 02.08.2016 roku do 14.08.2016 roku, od 30.08.2016 roku do 31.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 13.09.2016 roku, od 27.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 11.10.2016 roku, od 21.10.2016 roku do 31.10.2016 roku, od 01.11.2016 roku do 08.11.2016 roku, od 22.11.2016 roku do 30.11.2016 roku, od 01.12.2016 roku do 06.12.2016 roku, od 20.12.2016 roku do 31.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: 02.01.2017 do 03.01.2017 roku, od 24.01.2017 roku do 31.01.2017 roku (101,75 h); od 01.02.2017 roku do 14.02.2017 roku, 28.02.2017 roku (165,75 h), od 01.03.2017 roku do 14.03.2017 roku, od 28.03.2017 roku do 31.03.2017 roku (190,5 h); od 01.04.2017 roku do 11.04.2017 roku, od 25.04.2017 roku do 30.04.2017 roku (165,25 h); od 01.05.2017 roku do 09.05.2017 roku, od 23.05.2017 roku do 31.05.2017 roku ( 174,5 h), od 03.06.2017 roku do 06.06.2017 roku, od 20.06.2017 roku do 30.06.2017 roku (158,5 h), od 01.07.2017 roku do 04.07.2017 roku, od 19.07.2017 roku do 31.07.2017 roku (188,5 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: czerwiec – 1.269,55 zł, lipiec 2016 roku – 756,27 zł, sierpień 2016 roku – 412,08 zł, wrzesień 2016 roku – 1.225,74 zł, październik 2016 roku – 7.293,62 zł, listopad 2016 roku – 9.104,44 zł, grudzień 2016 roku - 10.388,59 zł, styczeń 2017 roku – 5.589,49 zł, luty 2017 roku – 7.699,34 zł, marzec 2017 roku – 8.687,19 zł, kwiecień 2017 roku – 7.562,10 zł, maj 2017 roku – 7.915,27 zł, czerwiec 2017 roku – 7.283,31 zł, lipiec 2017 roku – 8.673,77 zł. W dniu 05.07.2017 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od czerwca 2016 roku do czerwca 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

P. I. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 14.11.2016 roku do 19.07.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 14.11.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: listopad 2016 roku – 599,03 zł, grudzień 2016 roku – 599,03 zł, styczeń 2017 roku – 301,43 zł + 301,43 zł, luty 2017 roku – 602,87 zł, marzec 2017 roku – 602,87 zł, kwiecień 2017 roku – 602,87, maj 2017 roku – 602,87 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach G., K., S., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 14.11.2016 roku – 20.11.2016 roku, 27.12.2016 roku – 31.12.2016 roku, 25.01.2017 roku – 31.01.2017 roku, 01.02.2017 roku – 13.02.2017 roku, 01.03.2017 roku – 13.03.2017 roku, 01.04.2017 roku – 10.04.2017 roku, 01.05.2017 roku – 08.05.2017 roku, 24.05.2017 roku – 31.05.2017 roku, 01.06.2018 roku – 05.06.2017 roku, 21.06.2017 roku – 30.06.2017 roku. W dniu 21.11.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 22.11.2016 roku P. I. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 0,08 zł brutto za 1 sztukę spakowanej paczki żywności. Na wniosek spółki (...) w dniu 01.12.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 22.11.2016 roku do 22.11.2017 roku. Na mocy zawartego aneksu strony ustaliły, że od dnia 1.10.2016 roku wynagrodzenie będzie wynosiło 13,76 euro brutto za 1 godzinę pracy. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). P. I. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 22.11.2016 roku do 30.11.2016 roku, od 01.12.2016 roku do 20.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: 03.01.2017 roku do 24.01.2017 roku (219,25 h); od 14.02.2017 roku do 27.02.2017 roku, (154 h), od 14.03.2017 roku do 27.03.2017 roku (154,75 h); od 11.04.2017 roku do 24.04.2017 roku (134,25 h); od 09.05.2017 roku do 23.05.2017 roku ( 124,75 h), od 07.06.2017 roku do 20.06.2017 roku (151 h), od 04.07.2017 roku do 17.07.2017 roku (141,75 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: listopad 2016 roku – 4.170,62 zł, grudzień 2016 roku – 12.870,60 zł, styczeń 2017 roku – 12.542,22 zł, luty 2017 roku – 7.177,04 zł, marzec 2017 roku – 7.064,77 zł, kwiecień 2017 roku – 6.169,57 zł, maj 2017 roku – 5.694,95 zł, czerwiec 2017 roku – 6.912,24 zł, lipiec 2017 roku – 6.554,68 zł. W dniu 27.07.2017 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od listopada 2016 roku do czerwca 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

R. I.został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 01.04.2016 roku do 05.07.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 29.03.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: kwiecień 2016 roku – 363,62 zł, maj 2016 roku – 182,31 zł, czerwiec 2016 roku – 182,31 zł, lipiec 2016 roku – 182,31 zł, sierpień 2016 roku – 182,31 zł, wrzesień 2016 roku – 182,31 zł, październik 2016 roku – 182,31 zł, listopad 2016 roku – 582,19 zł, grudzień 2016 roku – 582,19 zł, styczeń 2017 roku – 586,90 zł, luty 2017 roku – 586,90 zł, marzec 2017 roku – 586,90 zł, kwiecień 2017 roku – 602,87, maj 2017 roku – 602,87 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach O., S., K., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 26.04.2016 roku – 30.04.2016 roku, 01.05.2016 roku – 07.05.2016 roku, 25.06.2016 roku – 30.06.2016 roku, 25.07.2016 roku – 31.07.2016 roku, 22.08.2016 roku – 28.08.2016 roku, 19.09.2016 roku – 25.09.2016 roku, 12.10.2016 roku – 18.10.2016 roku, 14.11.2016 roku – 20.11.2016 roku, 12.12.2016 roku – 18.12.2016 roku, 09.01.2017 roku – 22.01.2017 roku, 15.02.2017 roku – 27.02.2017 roku, 15.03.2017 roku – 27.03.2017 roku, 12.04.2017 roku – 24.04.2017 roku, 10.05.2017 roku – 22.05.2017 roku, 07.06.2017 roku – 19.06.2017 roku. W dniu 03.04.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 04.04.2016 roku R. I.został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 0,11 zł brutto za 1 sztukę spakowanej paczki żywności. Na wniosek spółki (...) w dniu 05.05.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 04.04.2016.2016 roku do 03.04.2017 roku. Na mocy zawartego aneksu strony ustaliły, że od dnia 1.10.2016 roku wynagrodzenie będzie wynosiło 13,76 euro brutto za 1 godzinę pracy. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). R. I. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 03.04.2016 roku do 25.04.2016 roku, 08.05.2016 roku do 23.05.2016 roku, od 01.06.2016 roku do 24.06.2016 roku, od 05.07.2016 roku do 19.07.2016 roku, od 02.08.2016 roku do 16.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 13.09.2016 roku, od 27.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 08.10.2016 roku, od 21.10.2016 roku do 31.10.2016 roku, od 01.11.2016 roku do 08.11.2016 roku, od 22.11.2016 roku do 30.11.2016 roku, od 01.12.2016 roku do 06.12.2016 roku, od 20.12.2016 roku do 31.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: od 02.01.2017 roku do 03.01.2017 roku, od 24.01.2017 roku do 31.01.2017 roku (102.75 h); od 01.02.2017 roku do 14.02.2017 roku, (157,25 h), od 01.03.2017 roku do 14.03.2017 roku, od 28.03.2017 roku do 31.03.2017 roku (176,5 h); od 01.04.2017 roku do 11.04.2017 roku, od 25.04.2017 roku do 30.04.2017 roku (155,5 h); od 01.05.2017 roku do 09.05.2017 roku, od 24.05.2017 roku do 31.05.2017 roku ( 152,75 h), od 01.06.2017 roku do 06.06.2017 roku, od 20.06.2017 roku do 30.06.2017 roku (148 h); od 01.07.2017 roku do 04.07.2017 roku, od 18.07.2017 roku do 31.07.2017 roku (157,75 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: kwiecień 1.519,57 zł, maj 2016 roku – 1.054,03 zł, czerwiec 2016 roku – 1.112,63 zł, lipiec 2016 roku - 1.186,72 zł, sierpień 2016 roku – 917,40 zł, wrzesień 2016 roku – 1.097,35 zł, październik 2016 roku – 6.588,79 zł, listopad 2016 roku – 8.560,93 zł, grudzień 2016 roku – 9.634,61 zł, styczeń 2017 roku – 5.488,50 zł, luty 2017 roku – 7.166,48 zł, marzec 2017 roku – 7.940,11 zł, kwiecień 2017 roku – 7.022,65 zł, maj 2017 roku – 6.870,62 zł, czerwiec 2017 roku – 6.718,14 zł, lipiec 2017 roku – 7.208,68 zł. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od kwietnia 2016 roku do czerwca 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

Z. J. (2) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 01.04.2016 roku do 03.07.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. G. M. P.. W dniu 01.04.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: kwiecień 2016 roku – 182,31 zł, maj 2016 roku – 182,31 zł, lipiec 2016 roku – 182,31 zł, sierpień 2016 roku – 182,31 zł, wrzesień 2016 roku – 182,31 zł, październik 2016 roku – 182,31zł, listopad 2016 roku – 182,31 zł, grudzień 2016 roku – 182,31 zł, styczeń 2017 roku – 189,16 zł, marzec 2017 roku - 194,96 zł, kwiecień 2017 roku – 194,96 zł, maj 2017 roku – 194,96 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowości L., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 01.04.2016 roku – 07.04.2016 roku, 08.05.2016 roku – 14.05.2016 roku, 18.07.2016 roku – 24.07.2016 roku, 01.08.2016 roku – 06.08.2016 roku, 05.09.2016 roku – 10.09.2016 roku, 10.10.2016 roku – 15.10.2016 roku, 01.11.2016 roku – 05.11.2016 roku, 27.12.2016 roku – 31.12.2016 roku, 01.01.2017 roku – 07.01.2017 roku, 04.03.2017 roku – 07.03.2017 roku, 10.04.2017 roku – 16.04.2017 roku, 22.05.2017 roku – 27.05.2017 roku. W dniu 10.04.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 04.04.2016 do 03.07.2017 roku i od 20.07.2017 roku Z. J. (2) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 12,00 zł brutto za 1 m2 wykonanej powierzchni pomnożona przez ilość wykonanych metrów w danym miesiącu. Na wniosek spółki (...) w dniu 05.05.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 11.04.2016.2016 roku do 10.04.2017 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). Z. J. (2) w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgii w okresach: od 10.04.2016 roku do 30.04.2016 roku, od 01.05.2016 roku do 06.05.2016 roku, od 15.05.2016 roku do 27.05.2016 roku, od 01.06.2016 roku do 03.06.2016 roku, od 07.06.2016 roku do 30.06.2016 roku, od 01.07.2016 roku do 01.07.2016 roku, od 03.07.2016 roku do 15.07.2016 roku, od 07.08.2016 roku do 12.08.2016 roku, od 15.08.2016 roku do 31.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 02.09.2016 roku, od 11.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 07.10.2016 roku, od 16.10.2016 roku do 28.10.2016 roku, od 06.11.2016 roku do 10.11.2016 roku, od 13.11.2016 roku do 25.11.2016 roku, od 04.12.2016 roku do 21.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: od 08.01.2017 roku do 12.01.2017 roku, od 15.01.2017 roku do 23.01.2017 roku (71,25 h); od 01.02.2017 roku do 28.02.2017 roku, (194,75 h), od 01.03.2017 roku do 03.03.2017 roku, od 12.03.2017 roku do 31.03.2017 roku (166 h); od 01.04.2017 roku do 07.04.2017 roku, od 20.04.2017 roku do 28.04.2017 roku (79,25 h); od 01.05.2017 roku do 19.05.2017 roku, od 28.05.2017 roku do 31.05.2017 roku ( 97,75 h), od 01.06.2017 roku do 26.06.2017 roku (162,5 h); od 20.07.2017 roku do 29.07.2017 roku (32,25 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości T.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: kwiecień 1.087,93 zł, maj 2016 roku – 723,53 zł, czerwiec 2016 roku – 1.140,47 zł, lipiec 2016 roku – 868,01 zł, sierpień 2016 roku – 1.175,95 zł, wrzesień 2016 roku – 1.555,05 zł, październik 2016 roku – 1.413,15 zł, listopad 2016 roku – 1.066,38 zł, grudzień 2016 roku – 1.093,42 zł, styczeń 2017 roku – 674,34 zł, luty 2017 roku – 1.843,02 zł, marzec 2017 roku – 1.570,55 zł, kwiecień 2017 roku – 750,00 zł, maj 2017 roku – 924,84 zł, czerwiec 2017 roku – 1.537,81 zł, lipiec 2017 roku – 305,21 zł. Z dniem 03.07.2017 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od kwietnia 2016 roku do maja 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U G. jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

L. J. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 21.08.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: listopad 2016 roku – 186,88 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowości R. a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 23.11.2016 roku – 29.11.2016 roku. W dniu 21.08.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 22.08.2016 do 29.11.2016 roku L. J. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 10,00 zł brutto za godzinę pracy. Na wniosek spółki (...) w dniu 03.01.2017 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 22.08.2016 roku do 29.11.2016 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). L. J. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 21.08.2016 roku do 31.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 16.09.2016 roku, od 18.09.2016 roku do 24.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 31.10.2016 roku, od 06.11.2016 roku do 22.11.2016 roku. Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: sierpień 2016 roku – 1.440,71 zł, wrzesień 2016 roku – 2.254,00 zł, październik 2016 roku – 2.025,00 zł, listopad 2016 roku – 1.704,00 zł. Z dniem 30.11.2016 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że w listopadzie 2016 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

Z. J. (1) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 21.08.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U G. wyniosło: październik 2016 roku – 186,88 zł, listopad 2016 roku – 186,88 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach C. i R. a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 20.09.2016 roku – 24.09.2016 roku, 01.11.2016 roku – 05.11.2016 roku. W dniu 21.08.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 22.08.2016 do 29.11.2016 roku Z. J. (1) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 10,00 zł brutto za godzinę pracy. Na wniosek spółki (...) w dniu 03.01.2017 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 22.08.2016 roku do 29.11.2016 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). Z. J. (1) w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 21.08.2016 roku do 31.08.2016 roku, od 04.09.2016 roku do 19.09.2016 roku, od 25.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 28.10.2016 roku, od 06.11.2016 roku do 25.11.2016 roku. Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: sierpień 2016 roku – 1.440,71 zł, wrzesień 2016 roku – 1.018,00 zł, październik 2016 roku – 1.572,00 zł, listopad 2016 roku – 2.152,00 zł. Z dniem 30.11.2016 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że w październiku i listopadzie 2016 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

P. K. (2) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 06.06.2016 roku do 31.08.2016 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 06.06.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: czerwiec 2016 roku – 186,88 zł, lipiec 2016 roku – 186,88 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach G. i Ł., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 06.06.2016 roku – 12.06.2016 roku, 11.07.2016 roku – 17.07.2016 roku. W dniu 14.06.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 15.06.2016 do 30.08.2016 roku P. K. (2) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 12,00 zł brutto za 1m2 więźby dachowej pomnożoną przez ilość wykonanych metrów w danym miesiącu. Na wniosek spółki (...) w dniu 01.12.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 15.06.2016 roku do 30.08.2016 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20 % wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). P. K. (2) w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 13.06.2016 roku do 30.06.2016 roku, 01.07.2016 roku do 08.07.2016 roku. Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: czerwiec 2016 roku – 612,56 zł, lipiec 2016 roku – 933,81 zł. Z dniem 31.08.2016 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że w czerwcu i lipcu 2016 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

P. K. (1) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 24.08.2016 roku do 30.12.2016 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 24.08.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U. G. wyniosło: sierpień 2016 roku – 186,88 zł, wrzesień 2016 roku – 186,88 zł, listopad 2016 roku – 186,88 zł, grudzień 2016 roku – 186,88 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach G. i Ż., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 24.08.2016 roku – 31.08.2016 roku, 05.09.2016 roku – 11.09.2016 roku, 16.11.2016 roku – 22.11.2016 roku, 19.12.2016 roku – 24.12.2016 roku. W dniu 08.08.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 09.08.2016 do 30.12.2016 roku P. K. (1) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 8,00 zł brutto za godzinę pracy. Na wniosek spółki (...) w dniu 29.09.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 09.08.2016 roku do 08.08.2017 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (30% wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (70 % wynagrodzenia). P. K. (1) w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgii w okresach: od 08.08.2016 roku do 12.08.2016 roku, 15.08.2016 roku do 22.08.2016 roku, 14.09.2016 roku do 27.09.2016 roku, 23.11.2016 roku do 29.11.2016 roku, 01.12.2016 roku do 16.12.2016 roku. Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości M.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: sierpień 2016 roku – 517,81 zł, wrzesień 2016 roku – 630,74 zł, listopad 2016 roku – 260,03 zł, grudzień 2016 roku – 1.064,31 zł. Z dniem 31.12.2016 roku strony rozwiązały umowę zlecenia. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że od sierpnia do grudnia 2016 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

R. K. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 30.05.2016 roku do 31.05.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 31.05.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U G. wyniosło: sierpień 2016 roku – 186,88 zł, wrzesień 2016 roku – 186,88 zł, styczeń 2017 roku – 194,96 zł, luty 2017 roku – 194,96 zł, marzec 2017 roku – 194,96 zł, kwiecień 2017 roku – 194,96 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w miejscowościach G., Ż., K., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 01.08.2016 roku – 06.08.2016 roku, 19.09.2016 roku – 24.09.2016 roku, 21.01.2016 roku – 27.01.2017 roku, 13.02.2017 roku – 18.02.2017 roku, 06.03.2017 roku – 11.03.2017 roku, 03.04.2017 roku – 08.04.2017 roku. W dniu 30.05.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 30.05.2016 roku R. K. został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 0,10 zł brutto za 1 sztukę spakowanej paczki żywności. Na wniosek spółki (...) w dniu 21.07.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 30.05.2016 roku do 29.05.2017 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20% wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80% wynagrodzenia). R. K. w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 02.06.2016 roku do 30.06.2016 roku, od 03.07.2016 roku do 15.07.2016 roku, od 17.07.2016 roku do 29.07.2016 roku, od 07.08.2016 roku do 12.08.2016 roku, od 15.08.2016 roku do 31.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 16.09.2016 roku, od 25.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 02.10.2016 roku do 31.10.2016 roku, od 01.11.2016 roku do 30.11.2016 roku, od 01.12.2016 roku do 30.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: od 01.01.2017 roku do 20.01.2017 roku, od 29.01.2017 roku do 31.01.2017 roku (124,75 h); od 01.02.2017 roku do 10.02.2017 roku, od 19.02.2017 roku do 28.02.2017 roku, (128,5 h), od 01.03.2017 roku do 03.03.2017 roku, od 12.03.2017 roku do 31.03.2017 roku (169,5 h); od 09.04.2017 roku do 28.04.2017 roku (84,5 h); od 01.05.2017 roku do 31.05.2017 roku (121,25 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości M.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: czerwiec – 1.627,58 zł, lipiec 2016 roku - 1.209,98 zł, sierpień 2016 roku – 494,78 zł, wrzesień 2016 roku – 907,73 zł, październik 2016 roku – 1.482,72 zł, listopad 2016 roku – 1.385,74 zł, grudzień 2016 roku - 1.302,91 zł, styczeń 2017 roku – 1.213,62 zł, luty 2017 roku – 1.249,98 zł, marzec 2017 roku – 1.649,40 zł, kwiecień 2017 roku – 822,08 zł, maj 2017 roku – 1.179,88 zł. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od sierpnia 2016 roku do kwietnia 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

P. K. (3) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jak zleceniobiorca w okresie od 02.05.2016 roku do 05.07.2017 roku przez płatnika składek P.H.U. (...) M. P.. W dniu 02.05.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia (akwizycji) na czas nieokreślony z płatnikiem składek, z wynagrodzeniem wynoszącym 250 zł brutto miesięcznie. Strony zawarły aneks do w/w umowy, ustalając wynagrodzenie według stawki wynoszącej 13,00 zł brutto za 1 godzinę pracy, pomnożone przez ilość godzin przepracowanych w danym miesiącu. Nowe warunki wynagrodzenia zostały wprowadzone od dnia 01.01.2017 roku. Zgodnie z wystawionymi rachunkami wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w P.H.U (...) wyniosło: maj 2016 roku – 185,34 zł, czerwiec 2016 roku – 182,31 zł, lipiec 2016 roku – 182,31 zł, sierpień 2016 roku – 182,31 zł, wrzesień 2016 roku – 182,31 zł, październik 2016 roku - 182,31 zł, listopad 2016 roku – 582,19 zł, grudzień 2016 roku – 582,19 zł, styczeń 2017 roku – 586,90 zł, luty 2017 roku – 586,90 zł, marzec 2017 roku – 586,90 zł, kwiecień 2017 roku – 602,87 zł, maj 2017 roku – 602,87 zł. Jak wynika ze sporządzonych oświadczeń ulotki i materiały promocyjne zainteresowany miał roznosić w S., a czynności na rzecz zleceniodawcy miałby być wykonywane w dniach: 24.05.2016 roku – 30.05.2016 roku, 22.06.2016 roku – 28.06.2016 roku, 27.07.2016 roku – 31.07.2016 roku, 22.08.2016 roku – 28.08.2016 roku, 19.09.2016 roku – 25.09.2016 roku, 14.11.2016 roku – 20.11.2016 roku, 12.12.2016 roku – 18.12.2016 roku, 09.01.2016 roku – 22.01.2017 roku, 15.02.2017 roku – 21.02.2017 roku, 15.03.2017 roku – 27.03.2017 roku, 12.04.2017 roku – 24.04.2017 roku, 10.05.2017 roku – 22.05.2017 roku, 07.06.2017 roku – 19.06.2017 roku.. W dniu 06.05.2016 roku zainteresowany podpisał umowę zlecenia na czas nieokreślony z firmą (...) sp. z o.o. sp. k. Od 09.05.2016 roku P. K. (3) został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca przez spółkę (...). Jako miejsce wykonywania pracy wskazano terytorium Polski, z możliwością wykonywania zadań również poza granicami kraju. Z tytułu wykonywania zadań Spółka zobowiązała się płacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 8,00 zł brutto za godzinę pracy. Na wniosek spółki (...) w dniu 08.06.2016 roku I Oddział ZUS w W. dokonał dla zainteresowanego poświadczenia formularza A1 na okres od 09.05.2016 roku do 08.05.2017 roku. Określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, iż 50 % pracy miało odbywać się w Polsce (20% wynagrodzenia), a 50 % w Belgii (80 % wynagrodzenia). P. K. (3) w 2016 roku był delegowany do pracy na terenie Belgi w okresach: od 08.05.2016 roku do 23.05.2016 roku, 07.06.2016 roku do 21.06.2016 roku, od 05.07.2016 roku do 26.07.2016 roku, od 08.08.2016 roku do 19.08.2016 roku, od 01.09.2016 roku do 13.09.2016 roku, od 27.09.2016 roku do 30.09.2016 roku, od 01.10.2016 roku do 11.10.2016 roku, od 20.10.2016 roku do 31.10.2016 roku, od 01.11.2016 roku do 08.11.2016 roku, od 22.11.2016 roku do 30.11.2016 roku, od 01.12.2016 roku do 06.12.2016 roku, od 20.12.2016 roku do 31.12.2016 roku. Z kolei według ewidencji czasu pracy za rok 2017 zainteresowany pracował na rzecz zleceniodawcy w okresach: od 02.01.2017 roku do 03.01.2017 roku, od 25.01.2017 roku do 31.01.2017 roku (107,5 h); od 01.02.2017 roku do 14.02.2017 roku (186 h), od 01.03.2017 roku do 14.03.2017 roku, od 28.03.2017 roku do 31.03.2017 roku (208,5 h); od 01.04.2017 roku do 11.04.2017 roku, od 25.04.2017 roku do 30.04.2017 roku, (199,25 h); od 01.05.2017 roku do 09.05.2017 roku, od 24.05.2017 roku do 31.05.2017 roku( 190,75 h), od 01.06.2017 roku do 03.06.2017 roku, od 26.06.2017 roku do 30.06.2017 roku (77,5 h). Zainteresowany za granicą pracował w miejscowości A.. Mieszkał w hotelu, za który płacił pracodawca. Płatnik nie wydawał mu polecenia pracy w kraju ani w innym miejscu za granicą. Wynagrodzenie zainteresowanego z tytułu pracy w (...) w spornym okresie wyniosło: maj 2016 roku – 1.263,18 zł, czerwiec – 1.694,24 zł, lipiec 2016 roku - 1.023,83 zł, sierpień 2016 roku – 976,79 zł, wrzesień 2016 roku – 1.652,49 zł, październik 2016 roku – 9.606,17 zł, listopad 2016 roku – 11.798,49 zł, grudzień 2016 roku - 12.401,69 zł, styczeń 2017 roku – 5.817,66 zł, luty 2017 roku – 8.408,76 zł, marzec 2017 roku – 9.295,73 zł, kwiecień 2017 roku – 8874,00 zł, maj 2017 roku – 10.991,54 zł, czerwiec 2017 roku – 3.318,29 zł. Umówione wynagrodzenie za pracę zainteresowanego na terenie Belgii przewyższało jego wynagrodzenie za pracę przy roznoszeniu ulotek na terenie Polski. Wydruki wynagrodzeń wskazują, że co najmniej w okresie od maja 2016 roku do czerwca 2017 roku zainteresowany miał wykonywać pracę zarówno na rzecz P.H.U (...) jak i na rzecz (...) sp. z o.o. sp. k.

Spółka (...) zatrudnia około 300-500 osób wykonujących pracę w Belgii od początku 2016 roku. Działalność wykonywana jest w Polsce i Belgii. 40 % to usługi budowlane, a 60 % to pakowanie. Zatrudnieni otrzymują wynagrodzenie w wysokości od 8,00 do 14,00 Euro za godzinę pracy. Pracodawca zapewniał zakwaterowanie. Pracę zatrudnionych nadzorował T. P.. Pracowali po 8-10 godzin. Praca było podejmowana po odbyciu dwudniowego szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, a następnie oddelegowaniu do pracy na terenie Belgii. Wszyscy zainteresowani w niniejszej sprawie mieli zawarte umowy zlecenia jednocześnie w firmie P.H.U. (...) i (...) Sp. z o.o. sp. k. Współpraca pomiędzy firmami zakończyła się w 2017 roku.

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego (...) przeprowadził u spółki (...) kontrolę w zakresie prawidłowości rozliczeń podatku od towarów i usług (VAT) za okres 01.05.2017 r. do 31.08.2017 r. kontrola objęła faktury Vat wystawione przez M. P. za maj – sierpień 2017r.

W dniach: 25 lipca, od 4 do 8 sierpnia, od 11 do 15, od 18 do 22 i od 25 do 27 września 2017 roku organ rentowy z urzędu przeprowadził kontrolę u Płatnika składek P.H.U. (...) M. P., w sprawie ustalenia obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym jako zleceniobiorców: W. G., J. A., S. B., J. B., M. B., P. I., R. I., Z. J. (2), L. J., Z. J. (1), P. K. (2), P. K. (1), R. K. i P. K. (3), z tytułu zatrudnienia na podstawie umów akwizycji.

Po ustaleniu powyższego stanu faktycznego oraz na podstawie przepisów prawa niżej powołanych Sąd Okręgowy oddalił odwołania.

Przytaczając treść art. 6 ust. 1 pkt 4 i art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 2 i art. 36 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2021 roku, poz. 423 t.j.; dalej jako ustawa systemowa), art. 734 § 1 k.c. i art. 750 k.c. Sąd pierwszej instancji zaznaczył, że spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczeni podlegali w spornych okresach ubezpieczeniom społecznym z tytułu umów zlecenia w kontekście wykonywania przez nich w tych samych okresach pracy na terenie Belgii na rzecz spółki (...). Sąd Okręgowy przytoczył także treść art. 12 i 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29.04.2004 roku w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 166 poz. 1 z 30.04.2004 roku, dalej: rozporządzenie nr 883/2004) i zaznaczył, że zgodnie z wyrażoną w art. 232 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. zasadą kontradyktoryjności, ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania cywilnego. To one, a nie sąd, są wyłącznym dysponentem toczącego się postępowania i one wreszcie ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Przepis art. 6 k.c. stanowi, iż ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis art. 232 § 1 zd. 1 k.p.c. stanowi natomiast odpowiednio, że strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd zaznaczył, że w związku z przedmiotem sporu konieczne było dokonanie precyzyjnych ustaleń i analizy okoliczności realizacji tych umów, w kontekście wykonywania przez nich, w tych samych okresach, pracy na terenie Belgii na rzecz Spółki (...). Organ rentowy podnosił bowiem, że w okresach wskazanych w zaskarżonych decyzjach zainteresowani wykonywali normalną pracę w Belgii, gdzie Spółka (...) miała siedzibę swojej działalności, w związku z czym nie podlegali oni ubezpieczeniom społecznym w Polsce – w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 1 lit. b pkt (II) rozporządzenia nr 883/2004. Zgodnie z tym przepisem, osoba która normalnie wykonuje pracę najemną ( co oznacza również zleceniobiorcę) w dwóch lub więcej państwach członkowskich, podlega – jeśli nie wykonuje znacznej części pracy w państwie członkowskich, w którym ma miejsce zamieszkania – ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba lub miejsce wykonywania działalności pracodawcy, jeśli jest zatrudniona przez co najmniej dwóch pracodawców których siedziba lub miejsce wykonywania działalności znajduje się tylko w jednym państwie członkowskim.

Analiza treści umów zlecenia oraz okoliczności związane z organizacją ich wykonywania wobec każdego z zainteresowanych, w ocenie Sądu Okręgowego, nie dają podstaw do uznania, że do realizacji tych umów doszło w sposób uzasadniający podleganie z tego tytułu przez zainteresowanych ubezpieczeniom społecznym. Badając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd pierwszej instancji odniósł się indywidulanie do sytuacji wszystkich zainteresowanych, a następnie dokonał dalszych rozważań prawnych w kwestiach odnoszących się do ogółu ubezpieczonych. Uznał, że do realizacji umów o treści spisanej przez odwołującą z ubezpieczonymi w rzeczywistości nie doszło.

Sąd Okręgowy podkreślił, że płatnik składek w żaden sposób nie wykazał potrzeby zatrudnienia ponad 180 osób do roznoszenia ulotek i innych materiałów promocyjnych. Postępowanie płatnika składek, w świetle zasad logicznego rozumowania, było całkowicie nielogiczne. Umowy zlecenia zawierane z ubezpieczonymi wskazywały, iż do zakresu obowiązków tych osób należał udział w akcjach popularyzacyjnych działalność zleceniodawcy, a nie jego kontrahentów (tj. (...) Sp. z o.o., Sp. k.). M. P. w swoich zeznaniach nie była w stanie wyjaśnić przyjętych stawek za rzekomo wykonane usługi przez zleceniobiorców. Płatnik składek nie potrafiła także wyjaśnić z jakiej przyczyny wysokość wynagrodzenia rzekomych zleceniobiorców z tytułu zawartych umów wzrosła z kwoty 250,00 zł (do 31.12.2016 roku), do kwoty 13 zł za godzinę brutto (od 1.01.2017 roku), skoro zleceniodawca M. P. nie miała żadnego wpływu na sposób i czas wykonywania rzekomych umów zleceń, zaś ilość rzekomo przekazywanych materiałów reklamowych po 1.01.2017 roku nie uległa zmianie. Okoliczność, że płatnik w żaden sposób nie kontrolowała i nie weryfikowała godzin pracy zleceniobiorców wynika z zeznań zarówno samej skarżącej jak i zainteresowanych. J. A. i R. I. zgodnie wskazali, że zleceniodawca w żaden sposób nie wyznaczał im godzin pracy. Zainteresowani nie wystawiali żadnych rachunków M. P.; sami ustalali sobie godziny pracy, nie przeliczali nawet ilości otrzymanych gadżetów (zeznania P. K. (3) k. 117). Formą poinformowania zleceniodawcy o wykonaniu usługi (czasie i ilości rozniesionych ulotek) miała być wiadomość sms, telefonicznie lub e-mail od zleceniobiorcy. Strony nie ustaliły również żadnej formy odbioru rzekomych materiałów reklamowych. Złożone do akt sprawy „potwierdzenia odbioru materiałów reklamowych i promocyjnych”, wskazujące na odbiór 500 czy 1000 egzemplarzy, nie mają żadnego powiązania z ilością rzekomo wykonanej pracy. Faktury przedłożone do sprawy w żaden sposób nie potwierdzają, że zakupione materiały były następnie przekazywane M. P., a ta z kolei rozprowadzała je wraz z materiałami reklamowymi za pośrednictwem zainteresowanych. Z faktur tych wynika jedynie, że Spółka (...) zakupiła od (...) A. Ż. materiały reklamowe i biurowe, co samo przez się nie świadczy o tym, iż materiały te były następnie przedmiotem umów zleceń zawartych z zainteresowanymi. Brak jest również dowodów potwierdzających rozliczanie się zleceniobiorców z wykonanych usług. Wreszcie w sprawie nie zostało w żaden sposób wykazane, aby zainteresowani rzeczywiście rozdawali materiały promocyjne we wskazywanych przez siebie miejscowościach. Co więcej często jako miejsce wykonywania czynności zleceniobiorcy wskazywali stosunkowo małe miejscowości np. S., G., Ż., B., G., S.. Trudno przypuszczać, aby w tak małych miejscowościach liczących nie więcej niż kilkaset czy kilka tysięcy mieszkańców była potrzeba rozdysponowania setek materiałów promujących (ulotek).

Sąd nie dał wiary dokumentom wskazującym na zarobki w spółce (...) zainteresowanych W. G., J. B., Z. J. (2), L. J., Z. J. (1), P. K. (2), P. K. (1) i R. K.. Przede wszystkim ich dochody w sposób znaczący odbiegały od wynagrodzeń uzyskiwanych przez pozostałych zainteresowanych, zaś czas pracy był porównywalny. Z analizy przedłożonej przez płatnika składek ewidencji czasu pracy wynika przykładowo, że w miesiącu lutym 2017 roku Z. J. (2) wypracował 194 h, za co uzyskał wynagrodzenie w kwocie 1.843,02 zł, co daję w przybliżeniu kwotę 9,50 zł za godzinę pracy. Jako inny przykład można podać zarobki R. K. w miesiącu marcu 2017 r., kiedy to przepracował 169,5 h za co otrzymał wynagrodzenie 1.649,40 zł (9,70 zł za h pracy). W innych miesiącach wynagrodzenie W. G., J. B., Z. J. (2), L. J., Z. J. (1), P. K. (2), P. K. (1), R. K. oscylowało na podobnym poziomie.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Sądu Okręgowego, nie sposób przyjąć, że dana osoba zdecydowałaby się na prace poza granicami kraju z wynagrodzeniem nie przekraczającym, lub na poziomie polskiej płacy minimalnej. Zupełnie nielogiczne wydaje się przyjęcie, że pracując w Belgii można uzyskiwać miesięczne dochody nie przekraczające kwoty 2.000 zł, przepracowując ponad 180 h miesięcznie, jak to miało miejsce w przypadku wymienionych zainteresowanych. Dodatkowo nawet sama spółka (...) na potrzeby wydania zaświadczeń A1 określając w pkt 5 formularza A1 znaczącą cześć pracy, w rozumieniu art. 13.1 Rozporządzenia nr 883/2004 wskazano, że zarobki zainteresowanych w stosunku do zarobków w Polsce będą znacznie wyższe (co do zasady w stosunku 80% do 20% na rzecz zarobków w Belgii). Warto również podkreślić, że z materiału zgromadzonego w sprawie wynika, że brak jest takich osób, które byłyby wyłącznie pracownikami spółki (...) i pracowały wyłącznie w Belgii; każdy kto pracował lub pracuje w Belgii dla (...) jednocześnie roznosił materiały reklamowe na rzecz płatnika składek. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy ponad wszelką wątpliwość potwierdza powiązania pomiędzy P.H.U. (...) a spółką (...), które miały decydujący wpływ na objęcie zainteresowanych ubezpieczeniami społecznymi w Polsce (a nie w Belgii).

Zeznaniom zainteresowanych: J. A., S. B., R. I., M. B., P. I. oraz P. K. (3) Sąd pierwszej instancji dał wiarę jedynie w części, w jakiej wskazywali oni, że w spornym okresie pracowali w Belgii na rzecz (...), zaś w pozostałym zakresie, tj. co do świadczenia przez nich usług w ramach umowy zlecenia na rzecz M. P., Sąd nie dał wiary tym zeznaniom. Zainteresowani zeznali co prawda, że otrzymywali materiały od M. P., tym niemniej brak jest jakichkolwiek dowodów, poza ich zeznaniami, że faktycznie wykonywali oni usługi wynikające ze spornych zleceń w okresie i rozmiarze przez nich podawanym. Przede wszystkim brak jest dokumentów potwierdzających odbiór materiałów reklamowych, w tym ilości otrzymanych materiałów reklamowych. Brak jest również dowodów potwierdzających rozliczanie się zleceniobiorców z wykonanych usług. Zeznaniom zainteresowanych Sąd nie dał wiary co do okresu, częstotliwości i rozmiaru świadczenia przez nich usług w ramach umów zleceń zawartych z M. P., a także co do twierdzeń, że warunkiem pracy w Belgii na rzecz (...) nie było uprzednie zawarcie umowy z P.H.U. (...). Nie wiadomo, w jakim celu zainteresowani mieliby roznosić tak duże ilości ulotek (od 500 do 1000 sztuk miesięcznie) w niedużych miejscowościach. W ocenie Sądu Okręgowego zeznania zainteresowanych są ukierunkowane i niewiele wniosły do sprawy.

Zeznaniom świadka M. P. (1) Sąd nie dał wiary. Świadek jest mężem płatnika składek a zatem jest osobą zainteresowaną rozstrzygnięciem sporu na korzyść żony. Świadek wiedzę na temat działalności odwołującej się czerpał wyłącznie od niej. Nie widział czy zleceniobiorcy firmy (...) faktycznie wykonywali usługi reklamowe. Nie przekazywał zleceniobiorcom materiałów reklamowych i nie wypłacał im wynagrodzenia za wykonane zlecenia. Również w zakresie działalności spółki (...) zeznania świadka nie wniosły niczego istotnego do sprawy, a ich treść była nakierowana na poparcie twierdzeń płatnika składek.

Zeznaniom M. P. Sąd Okręgowy również nie dał wiary. Są one wzajemnie sprzeczne i niepoparte żadnym obiektywnym dowodem. Płatnik w żaden sposób nie wykazała konieczności rzekomego zlecania usług reklamowych i to dla tak dużej ilości zleceniobiorców (ponad 180 osób). Płatnik nie była w stanie w żaden sposób wyjaśnić przyjętych stawek za wykonanie usług roznoszenia ulotek reklamowych tłumacząc, iż „były to jakieś zaokrąglenia”. Wyjaśnienia M. P. co do konieczności reklamowania jej działalności gospodarczej P.H.U. (...) w zakresie prowadzenia restauracji i sali zabaw dla dzieci, były niezrozumiałe. Płatnik składek pomimo iż firma P.H.U. (...) stanowiła jej jedyne źródło dochodu, nie była w stanie podać kosztów prowadzenia tej działalności, nie potrafiła nawet podać, czy działalność ta przynosi jakiekolwiek dochody. Działania płatnika składek, biorąc pod uwagę treść złożonego odwołania, były całkowicie nieuzasadnione z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej. Skoro bowiem płatnik nie posiadał decydującego dokumentu (pozwolenie na budowę), na podstawie którego mógłby rozpocząć swoją działalność a jednocześnie na szeroką skalę reklamuje tę działalność, ponosząc z tego tytułu bardzo wysokie koszty (zatrudnienie ponad 180 osób na podstawie rzekomych umów cywilnoprawnych), to takie działanie uznać należy za sprzeczne z podstawowym interesem przedsiębiorcy, jakim jest uzyskiwanie dochodów z działalności. Tymczasem M. P. nie tylko ponosiła wyłącznie koszty z tytułu zatrudniania zleceniobiorców mających reklamować jej działalność, która nie została otwarta, ale nawet nie kontrolowała w żaden sposób czy ci zleceniobiorcy wykonywali usługi w sposób prawidłowy i zgodny z rzekomymi umowami zlecenia. Odwołująca ani nie wymagała by zleceniobiorcy kwitowali odbiór rzekomych materiałów reklamowych, które to materiały miała im wysyłać pocztą; nie wystawiała również żadnych rachunków potwierdzających wykonanie usług. W kontekście prowadzenia działalności gospodarczej, która z założenia nastawiona jest na zysk, takie działanie płatnika składek jest bezzasadne.

Sąd pierwszej instancji, na wniosek odwołującej się, dopuścił dowód z elektronicznego protokołu przesłuchania świadków A. B. i I. I. w sprawie VI U 676/20 będących pracownikami spółki (...) oraz P.H.U. (...). Świadek I. I. – będąca pracownikiem płatnika - wskazała jedynie, że w 2017 roku spółka (...) prowadziła współpracę z firmą (...). Materiały reklamowe po dostarczeniu przenoszone były do firmy (...) - biura były na tym samym piętrze – a następnie przekazywane M. P.. Nadto świadek wskazała, że widziała ulotki na parkingu pod marketem, w szkole w K., a także jak roznoszono je w G.. Z kolei świadek A. B. - będąca pracownikiem P.H.U. (...) podała, że po materiały reklamowe przychodzili zleceniobiorcy i odbierali je. Nadto część materiałów była wysyłana pocztą. Świadek dostawała je od M. P., która również sama rozliczała się ze zleceniobiorcami. Ponadto świadek wskazała, że zdarzało się, że osoby roznoszące ulotki nie miały wypełnionych kart, w związku z czym były one uzupełniane na miejscu przez pracownika lub osobiście przez samych zleceniobiorców. Była tam data roznoszenia, miejscowość i ilość odebranych materiałów. W ocenie Sądu, powyższe zeznania nie mają wpływu na poczynione w sprawie ustalenia, a ich treść była nakierowana wyłącznie na poparcie twierdzeń płatnika składek oraz zainteresowanej spółki. Żaden ze świadków nie odniósł się indywidualnie do czynności podejmowanych przez któregokolwiek z zainteresowanych w niniejszej sprawie. Ich zeznania nie odnoszą się do istoty problemu, a więc faktycznego wykonywana zwartych umów zlecenia przez konkretnych zainteresowanych. Żaden ze świadków nie wyjaśnił logicznego mechanizmu funkcjonowania relacji pomiędzy powiązanymi firmami. Nie widział i nie prowadził rozliczeń za wykonane usługi ze zleceniobiorcami. Dodatkowo świadek A. B. wprost wskazała, że zdarzało się że osobiście wypełniała karty wykonywania zleceń zamiast faktycznych zleceniobiorców.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy uznał, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na ustalenie, aby zainteresowani rzeczywiście wykonywali usługi reklamowe na rzecz płatnika składek, wobec czego sporne w sprawie umowy zlecenia w istocie były pozorne. Sąd pierwszej instancji podkreślił ponownie, że Spółka (...) i P.H.U. (...) są powiązane ze sobą rodzinnie, co nie pozostaje bez znaczenia wobec całokształtu okoliczności niniejszej sprawy. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że przed zatrudnieniem zleceniobiorcy przez Spółkę (...) jej prokurent M. P. (1) kierował go do M. P. prowadzącej działalność pod nazwą P.H.U. (...), gdzie zainteresowani zawierali umowy zlecenia na usługi reklamowe. Po raz kolejny należy również uwypuklić fakt, że w niniejszej sprawie wszyscy zainteresowani pracowali jednocześnie na rzecz P.H.U. (...) i (...) sp. z o.o. sp.k. Zdaniem Sądu Okręgowego, celem tych umów zleceń było wyłącznie skorzystanie z możliwości obniżenia obowiązku składkowego towarzyszącego umowom zawieranym przez zainteresowanych w związku z ich pracą na terenie Belgii na rzecz Spółki (...). Zainteresowani na terenie Polski nie wykonywali znacznej części pracy w rozumieniu art. 13 ust. 1 lit. b pkt III rozporządzenia nr 883/2004. Pracę taką wykonywali natomiast na terenie Belgii. W niniejszej sprawie przedłożone do akt umowy zleceń miały jedynie stworzyć pozory wykonywania usług marketingowych na rzecz płatnika składek przez zainteresowanych, a zeznania zainteresowanych: J. A., S. B., M. B., R. I., P. I. oraz P. K. (3) miały jedynie te okoliczności pozorne potwierdzić.

Nie mogło umknąć uwadze Sądu Okręgowego, że ustalona wysokość wynagrodzenia za wykonanie umów zleceń była bardzo niska w porównaniu z wynagrodzeniami, jakie w tym samym okresie otrzymywali zainteresowani z tytułu zatrudnienia w Belgii. Płatnik składek nie wykazała zaś, aby istniały jakiekolwiek obiektywnie racjonalne potrzeby prowadzenia działań marketingowych związanych z roznoszeniem ulotek i innych gadżetów reklamujących, które to zresztą działania nie były w żaden sposób kontrolowane przez płatnika. Płatnik składek w toku postępowania nie przedstawiła żadnych wiarygodnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń, że zainteresowani faktycznie wykonywali umowy zlecenia na jej rzecz w spornych okresach.

Sam fakt spisania umowy i nazwanie jej umową zlecenia, nie jest wystarczające do przyjęcia, że istotnie doszło do zawarcia ważnej umowy. Sporne w sprawie umowy, w ocenie Sądu pierwszej instancji, miały na celu wyłącznie umożliwienie zainteresowanym uzyskania drugich tytułów do podlegania ubezpieczeniom i tym samym stworzenie możliwości opłacania niższych składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne. Słuszne jest zatem twierdzenie organu rentowego, że umowy zlecenia były pozorne. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, za wyjątkiem formalnie podpisanych umów, w żadnym stopniu nie pozwolił na wykazanie woli stron umów, które świadczyłyby o tym, że zainteresowani mieli realizować i realizowali usługi marketingowe na rzecz płatnika składek w rozmiarze wskazanym w treści umów.

Zgodnie z art. 58 k.c., czynność prawna nie może być sprzeczna z ustawą, nie może mieć na celu obejścia ustawy i nie może być sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, zaś w razie naruszenia tych zakazów czynność jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inne konsekwencje. Zgodnie zaś z art. 83 § 1 k.c., nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru.

Orzecznictwo Sądu Najwyższego różnie rozkłada akcenty w podobnych sprawach co przedmiotowa, co może być spowodowane sytuacją w indywidualnej sprawie. Podkreśla się bowiem prawo do zawarcia określonej umowy. Jeśli jednak była ona wykorzystywana instrumentalnie to nie jest wykluczone jej zakwestionowanie jako podstawy podlegania ubezpieczeniom w takim przypadku nie ze względu na pozorność umowy (art. 83 § 1 k.c.) lecz z powodu obejścia prawa. Sąd Najwyższy wielokrotnie podkreślał, że czym innym jest sprzeczność czynności prawnej z ustawą, a czym innym czynność mająca na celu obejście ustawy. Nie są to sytuacje tożsame (art. 58 § 1 k.c.). Zawarta umowa może nie być nieważna. Nie chodzi wtedy o jej sprzeczność z prawem. Zleceniobiorca może zasadnie twierdzić, że strony nie są ograniczane w treści umowy. Inna jest jednak sytuacja gdy umowa wprost nie jest sprzeczna z ustawą jednak ma na celu jej obejście i z tej przyczyny jest nieważna (art. 58 § 1 k.c.). Nawet formalnie poprawna realizacja umowy może w efekcie zmierzać do obejścia prawa. To, że zlecenie było wykonywane nie wyłącza oceny dotyczącej ważności tego zobowiązania jako podstawy ubezpieczenia.

Zastosowanie zastrzeżenia nieważności z art. 58 § 1 k.c. jest wyjątkowe, a zarazem szerokie. Ocenie poddaje się skutki rożnych zdarzeń i czynności prawnych. Badaniu podlega więc podstawa umowy, a w szczególności to, czy była ona w przypadku danego ubezpieczonego w ogóle konieczna – jako źródło utrzymania – skoro był on zatrudniony w innym miejscu i świadczył również pracę dla innego podmiotu ( Spółki (...)), a dochód ze zlecenia był niewielki. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że gdyby wszyscy zainteresowani nie byli w spornym okresie pracownikami Spółki (...) i nie pracowali na rzecz tej Spółki w Belgii, to w istocie do zawarcia spornych umów nie doszłoby. Nie ulega bowiem wątpliwości, że prawdziwym i jedynym celem umów zleceń miało być objęcie zainteresowanych ubezpieczeniami w Polsce, a tym samym uniknięcie płacenia wyższych składek na ubezpieczenia dla tych ubezpieczonych w Belgii. W istocie chodziło wyłącznie o przedmiotowe wykorzystanie przepisów o ubezpieczeniu społecznym i stwierdzenie formalnej jedynie podstawy ubezpieczenia w Polsce. A takiego celu nie usprawiedliwia już zasada wolności umów, bowiem nie jest ona nieograniczona nawet w prawie cywilnym (art. 353 1 k.c.). Zainteresowani podali co prawda, że warunkiem podjęcia pracy w Belgii nie było wcześniejsze roznoszenie materiałów reklamowych na rzecz P.H.U. (...), lecz jednocześnie nie byli oni w stanie wskazać jakiejkolwiek osoby, która podjęłaby pracę w Belgii bez roznoszenia gadżetów reklamowych na rzecz płatnika składek. Z logicznego punktu widzenia nie ulega żadnej wątpliwości, że warunkiem zatrudnienia w Belgii było podpisanie umów zlecenia o roznoszenie gadżetów reklamowych, co powodowało objęcie ubezpieczeniem w Polsce (a nie wyższym ubezpieczeniem w Belgii). Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie prowadzi do wniosku, że wyłącznie taki był cel zawieranych umów zleceń z zainteresowanymi.

Sąd pierwszej instancji, w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznał, że w świetle zasad doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, umowy zawarte przez zainteresowanych i płatnika składek zmierzały jedynie do umożliwienia kontrahentowi skarżącej opłacania niższych składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne. Były one więc nieważne, a tym samym nie stanowiły tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym na zasadzie art. 6 ust. 1 pkt 4 i art. 12 ust. 1 ustawy systemowej. Umowy nieważnej nie można bowiem skutecznie wykonywać (por. wyrok Sądu Najwyższego z 24.11.2011 roku, I UK 123/11 Lex 1293708). Sporne umowy zawarte zostały w celu obejścia przepisów prawa ubezpieczeń społecznych i wyboru tytułu ubezpieczenia, w którym podstawa wymiaru składek jest znacznie niższa. Czynność prawna mająca na celu obejście ustawy zawiera jedynie pozór zgodności z ustawą, zawiera treści, które z punktu widzenia formalnego (pozornie) nie sprzeciwiają się ustawie, jednak w rzeczywistości zmierza ona do zrealizowania celu, którego osiągnięcie przez nią jest zakazane. Chodzi o wywołanie skutku sprzecznego z prawem (por. wyrok Sądu Najwyższego z 29.03.2006 roku, II PK 163/05 Lex 232587), tak jak miało to miejsce w niniejszej sprawie.

Wszystkie powyższe okoliczności prowadzą zdaniem Sądu I instancji do wniosku o przedmiotowym wykorzystaniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym i stworzenie jedynie formalnej podstawy ubezpieczenia.

Odwołująca się płatnik składek M. P. wniosła apelację od powyższego wyroku zaskarżając go w zakresie punktu I i II i zarzucając mu:

- naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy i oddalenie odwołań, a mianowicie naruszenie przepisu art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów i art. 227 k.p.c. oraz poprzez niewłaściwą ocenę materiału dowodowego, wiarygodności i mocy dowodów zebranych w sprawie, które skutkowały dokonaniem błędnego ustalenia faktycznego, że umowy zlecenia zawarte z ubezpieczonymi miały charakter pozorny i nie były faktycznie wykonywane, a ponadto miały na celu wykorzystanie przepisów o ubezpieczeniach społecznych w celu uniknięcia opłacania składek w wyższej wysokości przez innego płatnika, co jest niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, a co przejawiało się w:

1) odmowie wiarygodności zeznaniom ubezpieczonych, którzy w niniejszym postępowaniu złożyli zeznania na rozprawie i na piśmie, co do faktu rzeczywistego wykonywania przez nich umowy na rzecz M. P., mimo że ubezpieczeni w sposób wyczerpujący i spójny opisywali swoją współpracę z płatnikiem składek, w tym sposób wykonywania umowy, zakres obowiązków, czas jej wykonywania, sposób naliczania i wypłaty wynagrodzenia, a treść tych zeznań koreluje z pozostałym materiałem dowodowym - przesłuchaniem strony, świadków i dowodami z dokumentu (faktury VAT, potwierdzenia otrzymania materiałów promocyjnych i potwierdzenia wykonania umowy);

2) odmowie wiarygodności zeznaniom wnoszącej odwołanie M. P. i uznaniu, że nie miała ona interesu gospodarczego w zatrudnianiu zleceniobiorców, których dotyczy niniejsze postępowanie, podczas gdy wnosząca odwołanie w sposób wyczerpujący wyjaśniła, że zatrudniła zleceniobiorców do promowania swojej działalności w sytuacji gdy plac zabaw dla dzieci był w pełni wyposażony i gotowy do działania, na co przedłożyła też dokumentację fotograficzną i dopiero decyzja o rozbudowie obiektu i związana z tym konieczność uzyskania zezwolenia na budowę spowodowała, że M. P. postanowiła nawiązać współpracę ze spółką (...) Sp. z o.o. Sp. k., która to współpraca zapewniała jej przychody (na co przedłożono dowód w postaci protokołu kontroli Naczelnika III US (...) w W. oraz podatkową książkę przychodów i rozchodów);

3) wyprowadzeniu z materiału dowodowego wniosków z niego niewynikających, tj. że czynności płatnika stanowiły działanie noszące znamiona obejścia prawa w zakresie art. 13 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, których celem było ustalenie polskiego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego i uniknięcie opłacania składek ubezpieczeniowych na terytorium Belgii w wyższej wysokości przez spółkę (...) Sp. z o.o. Sp. k., podczas gdy materiał dowodowy wskazany jako podstawa ustaleń faktycznych orzeczenia nie daje podstaw do formułowania tego typu wniosków, a w szczególności nie zostało udowodnione, ani nawet uprawdopodobnione, że obciążenie składkowe w sytuacji opłacania przez spółkę (...) Sp. z o.o. Sp. k. składek za ubezpieczonego z tytułu pracy świadczonej przez niego na terenie Belgii byłoby faktycznie niższe;

4) pominięciu załączonych do odwołania dowodów z dokumentów - „potwierdzenia odbioru materiałów reklamowych i promocyjnych”, co skutkowało stwierdzeniem, że brak jest w aktach sprawy dokumentów potwierdzających odbiór materiałów reklamowych, w tym ilości tych materiałów;

5) braku wszechstronnego rozpatrzenia materiału dowodowego, w szczególności dowodu z podatkowej księgi przychodów i rozchodów M. P. przedłożonej do akt ZUS, który to dowód potwierdza, że świadczenie usług marketingowych na rzecz (...) Sp. z o.o. Sp., do czego zatrudniony był każdy ze zleceniobiorców było dla M. P. uzasadnione ekonomicznie;

6) odmowie wiarygodności dowodu z zeznań świadka M. P. (1), wyłącznie na podstawie tego, że jest on mężem wnoszącej odwołanie, podczas gdy zeznania złożone przez tego świadka są istotne dla rozpoznania sprawy, gdyż wskazują na cel i sens ekonomiczny zawarcia między M. P., a spółką (...) Sp. z o.o. Sp.k. umowy współpracy, a w konsekwencji zatrudnienia zleceniobiorcy, a ponadto zeznania te są spójne z innymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie, w tym z dowodem z przesłuchania zainteresowanego, co jest sprzeczne ze stwierdzeniem Sądu I instancji, że zeznania tego świadka odnoszą się wyłącznie do informacji uzyskanych od ubezpieczonej;

7) uznaniu dowodu z zeznań świadków A. B. i I. I. za nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy, podczas gdy w treści zeznań świadkowie w sposób szczegółowy i wyczerpujący opisują według swojej wiedzy okoliczności zakupu materiałów promocyjnych przez spółkę (...) Sp. z o.o. Sp. k., przekazywania tych materiałów zleceniobiorcom M. P. oraz potwierdzają fakt kolportażu przez zleceniobiorców wnoszącej odwołanie, a tym samym fakt rzeczywistego świadczenia pracy;

8) pominięciu przedłożonych przez spółkę (...) Sp. z o.o. Sp. k. dowodów z dokumentów potwierdzających zakup materiałów (gadżetów) promocyjnych, co doprowadziło do ustalenia stanu prawnego sprzecznego z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, podczas gdy dowód ten wskazuje, że spółka (...) Sp. z o.o. Sp. k. nabywała materiały (co szczegółowo opisała także świadek I. I.), co do których ubezpieczeni potwierdzali, że rozprowadzanie przedmiotowych materiałów wchodziło w zakres ich obowiązków związanych z wykonywaniem umowy na rzecz M. P.,

9) pominięciu dowodu z treści protokołu kontroli Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego (...) w W., podczas gdy treść tego protokołu dowodzi, że umowa współpracy zawarta między spółką (...) Sp. z o.o. Sp. k. a M. P. miała uzasadnienie ekonomiczne, co jest jednocześnie okolicznością przez Sąd I instancji kwestionowaną;

10) pominięciu załączonych do odwołania dowodów z dokumentów - „potwierdzenia wykonywania usługi promocyjnej” co skutkowało nieprawidłowym stwierdzeniem, że zeznania ubezpieczonych są ze sobą sprzeczne, gdyż ubezpieczeni nie potwierdzali w żaden sposób wykonywania swoich obowiązków wynikających z umowy zawartej z M. P..

- naruszenie prawa materialnego będące konsekwencją naruszenia wyżej przywołanych przepisów prawa procesowego, a mianowicie:

1) art. 83 § 1 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie w stanie faktycznym sprawy w sytuacji, gdy nie zaistniały przesłanki wskazujące, że umowa zlecenia zawarta pomiędzy płatnikiem składek M. P., a ubezpieczonym, których dotyczy niniejsze postępowanie, miała charakter umowy pozornej, gdyż ubezpieczeni faktycznie świadczyli pracę na rzecz M. P.,

2) art. 58 § 1 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie mimo, że zebrane w sprawie dowody nie dały podstaw do przyjęcia, że zamiarem stron zawartej umowy zlecenia było wykorzystanie przepisów o ubezpieczeniu społecznym w celu uniknięcia opłacania składek przez innego płatnika, w wyższej wysokości lub od wyższych podstaw.

co łącznie w konsekwencji doprowadziło do nieprawidłowego uznania przez Sąd, że odwołania zasługują na oddalenie.

W oparciu o powyższe zarzuty, płatnik wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i orzeczenie odmiennie co do istoty sprawy poprzez uwzględnienie w całości odwołań od decyzji organu rentowego

Ponadto apelująca wniosła o zasądzenie od organu rentowego na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Z ostrożności procesowej, nie zrzekając się podnoszonych wyżej zarzutów, na wypadek nieuwzględnienia apelacji, płatnik wniosła o nieobciążanie M. P. kosztami postępowania sądowego, w tym kosztami zastępstwa procesowego organu rentowego.

Zainteresowana (...) Sp. z o.o. Sp. k. wniosła o uwzględnienie apelacji.

Organ rentowy w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie odwoławcze.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna.

Tytułem uwagi ogólnej, uwzględniającej treść przepisu art. 387 § 2 1 pkt 1 i 2 KPC, Sąd Odwoławczy wskazuje na wstępie, że w całości podziela - bez potrzeby powtarzania - dokonane przez Sąd Okręgowy ustalenia faktyczne, poprzedzone niewadliwą, spełniającą kryteria przewidziane w art. 233 § 1 k.p.c., oceną zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a także przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wykładnię istotnych dla rozstrzygnięcia przepisów prawa materialnego oraz ich subsumcję do ustalonego stanu faktycznego. Do skutecznego podważenia tych ustaleń oraz ocen nie mogła prowadzić treść zgłoszonych w apelacji zarzutów.

Zważywszy, że wadliwość wydanego rozstrzygnięcia, zdaniem apelującej, stanowiła między innymi skutek błędów Sądu pierwszej instancji przy ocenie dowodów i czynieniu ustaleń stanu faktycznego niniejszej sprawy, a o prawidłowości zastosowania norm prawa materialnego należy rozstrzygać po stwierdzeniu, że nie miały miejsca uchybienia przy ocenie dowodów i ustalaniu istotnych dla rozstrzygnięcia faktów, w pierwszej kolejności należało ocenić prawidłowość procedowania Sądu Okręgowego w tym zakresie. Jednakże - jak wielokrotnie wyjaśniano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. może być uznany za zasadny jedynie w wypadku wykazania, że ocena materiału dowodowego jest rażąco wadliwa czy w sposób oczywisty błędna, dokonana z przekroczeniem granic swobodnego przekonania sędziowskiego, wyznaczonych w tym przepisie. Należy zatem mieć na uwadze, że - co do zasady - Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, dokonując wyboru określonych środków dowodowych. Jeżeli z danego materiału dowodowego sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, choćby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne. Przeprowadzona przez sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona tylko wtedy, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub, gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo – skutkowych.

Jak zatem wynika z powyższych uwag, samo twierdzenie skarżącej o wadliwości dokonanych ustaleń, odwołujące się do stanu faktycznego, który w jej przekonaniu odpowiada rzeczywistości, nie może być dla skutecznego podniesienia zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. wystarczające. Aby bowiem zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. odniósł zamierzony przez skarżącego skutek, konieczne jest z jego strony wykazanie, że orzekający Sąd uchybił konkretnym zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego; tylko bowiem takie uchybienie może być przeciwstawione uprawnieniu Sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów.

Odnosząc przedstawione wyżej poglądy prawne do realiów niniejszej sprawy, zarzut naruszenia przez Sąd I instancji dyspozycji art. 233 § 1 k.p.c., a tym samym dokonania wadliwych ustaleń faktycznych w analizowanym zakresie, uznać należało za sformułowany w sposób nieskuteczny. Apelująca w istocie ograniczyła się jedynie do zaprezentowania własnej, korzystnej ze swojego punktu widzenia, oceny dowodów, co nie może stanowić wystarczającej i przekonującej podstawy dla uznania skuteczności postawionego zarzutu. Dla skuteczności zarzutu popełnienia przez Sąd pierwszej instancji błędu w ustaleniach faktycznych nie wystarcza bowiem samo przekonanie strony o innej niż przyjął Sąd wadze i znaczeniu poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena dokonana przez Sąd.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego dokonana przez Sąd Okręgowy ocena zgromadzonego w postępowaniu materiału dowodowego jest – wbrew twierdzeniom apelującej – prawidłowa. Sąd Okręgowy przeprowadził wystarczające dla kategorycznego rozstrzygnięcia sprawy postępowanie dowodowe, a wynik tego postępowania ocenił zgodnie z treścią art. 233 § 1 k.p.c., nie przekraczając granic swobodnej oceny dowodów, a w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia Sąd I Instancji w sposób wszechstronny i wnikliwy wyjaśnił powody rozstrzygnięcia oraz przekonywująco wykazał, dlaczego odwołania należało oddalić. Podkreślić należy, iż przedmiotem oceny Sądu Okręgowego były dowody zaoferowane przez strony, zostały one wnikliwie przeanalizowane, a następnie szeroko omówione w uzasadnieniu, co pozwala na ich instancyjną kontrolę i prowadzi do wniosku, że wszystkie one zostały ocenione w zgodzie w zasadami logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego. Nie można zarzucić temu Sądowi, iż wyprowadził logicznie błędne wnioski z ustalonych przez siebie okoliczności, czy też przyjął fakty za ustalone bez dostatecznej podstawy (fakty, które nie zostały potwierdzone materiałem), bądź przeciwnie - uznał za nieudowodnione pewne fakty mimo istnienia ku temu dostatecznej podstawy w zebranym materiale.

Zarzuty apelującej sprowadzają się w zasadzie jedynie do polemiki ze stanowiskiem Sądu Okręgowego i interpretacją dowodów dokonaną przez ten Sąd i jako takie nie mogą się ostać.

Istotą sporu jest zagadnienie kwestionowania przez organ rentowy możliwości potraktowania ubezpieczonych jako zleceniobiorców, wykonujących pracę na rzecz płatnika składek M. P. na terenie Polski. Organ rentowy stał na stanowisku, że w analizowanym przypadku jedynym celem zawarcia umów zleceń było uniknięcie opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w związku z wykonywaniem przez ubezpieczonych pracy na terenie innego kraju Unii Europejskiej, w związku z zawartymi umowami z (...), czyli uniknięcie opłacania składek na zasadach określonych w tym kraju. Sąd Apelacyjny podzielił argumentację organu rentowego w tym zakresie.

W tym miejscu podkreślić wstępnie należy, że jednym z fundamentów wspólnotowej koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego jest zasada stosowania ustawodawstwa tylko jednego państwa. Zasada ta została wyraźnie zapisana w rozporządzeniu nr 1408/71 (art. 13 ust. 1), jak i w rozporządzeniu nr 883/2004 (art. 11 ust. 1). Szereg norm kolizyjnych, zamieszczonych w obu rozporządzeniach, służy wyłonieniu właściwego ustawodawstwa, przy czym podstawowym łącznikiem było i jest miejsce wykonywania pracy, a więc przede wszystkim zastosowanie znajduje ustawodawstwo kraju, w którym faktycznie pracownik świadczy pracę.

Generalna zasada koordynacji systemów ubezpieczeń społecznych stanowi, iż pracownik migrujący może podlegać ubezpieczeniom społecznym tylko w jednym Państwie Członkowskim, o czym stanowi art. 11 ust 1 rozporządzenia nr 883/2004. Odmienny skutek byłby niezgodny z celem art. 48-51 TWE (art. 39 i 42 w tekście skonsolidowanym), którym jest zapewnienie, by korzystający z uprawnienia do swobodnego przepływu pomiędzy krajami Unii obywatele Państw Członkowskich, nie tracili korzyści z tytułu ubezpieczenia społecznego na podstawie ustawodawstwa danego Państwa Członkowskiego (por. wyroki ETS z dnia 20 września 1994r., C-12/93; z dnia 26 maja 2005r., C-249/04; z dnia 10 czerwca 1986r., 60/85; z dnia 3 maja 1990r., C-2/89; z dnia 16 lutego 1995r., C-425/93).

Przepisy dotyczące ubezpieczenia pracowników delegowanych wprowadzają wyjątek od ogólnej zasady terytorialności podlegania systemowi ubezpieczeń społecznych państwa, w którym jest wykonywana praca (lex loci laboris).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia 883/2004 osoba, która normalnie wykonuje pracę najemną w dwóch lub więcej państwach członkowskich, podlega:

a) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania, jeżeli wykonuje znaczną część pracy w tym państwie członkowskim; lub

b) jeżeli nie wykonuje znacznej części pracy w państwie członkowskim, w którym ma miejsce zamieszkania:

(i) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba lub miejsce wykonywania działalności przedsiębiorstwa lub pracodawcy, jeżeli jest zatrudniona przez jedno przedsiębiorstwo lub jednego pracodawcę; lub

(ii) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba lub miejsce wykonywania działalności przedsiębiorstw lub pracodawców, jeżeli jest zatrudniona przez co najmniej dwa przedsiębiorstwa lub co najmniej dwóch pracodawców, których siedziba lub miejsce wykonywania działalności znajduje się tylko w jednym państwie członkowskim; lub

(iii) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba lub miejsce wykonywania działalności przedsiębiorstwa lub pracodawcy, innego niż państwo członkowskie jej zamieszkania, jeżeli jest zatrudniona przez dwa lub więcej przedsiębiorstw lub dwóch lub więcej pracodawców, których siedziba lub miejsce wykonywania działalności znajduje się w dwóch państwach członkowskich, z których jedno jest państwem członkowskim jej zamieszkania; lub

(iv) ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania, jeżeli jest zatrudniona przez dwa lub więcej przedsiębiorstw lub dwóch lub więcej pracodawców, a co najmniej dwa z tych przedsiębiorstw lub dwóch z tych pracodawców mają siedzibę lub miejsce wykonywania działalności w różnych państwach członkowskich innych niż państwo członkowskie miejsca zamieszkania.

Natomiast obowiązujące od dnia 01 maja 2010 r. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. (Dz. Urz. UE serii L poz. 284 poz. 1 z dnia 30 października 2009 r.) dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/204, (dalej: rozporządzenie nr 987/2009 lub rozporządzenie wykonawcze), wskazuje w art. 14 ust. 5, że w do celów stosowania art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 883/2004 (rozporządzenia podstawowego) osoba, która "normalnie wykonuje pracę najemną w dwóch lub więcej państwach członkowskich", oznacza osobę, która równocześnie lub na zmianę wykonuje jedną lub kilka odrębnych prac w dwóch lub więcej państwach członkowskich w tym samym lub kilku przedsiębiorstwach lub dla jednego lub kilku pracodawców.

Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę, że w sprawie niespornym było, że M. P. podpisała umowy zlecenia ze 181 osobami, w tym z J. A. od 1.04.2016 roku do 31.05.2017 roku, S. B. od 1.05.2016 roku do 30.06.2017 roku, J. B. od 1.09.2016 roku do 16.05.2017 roku, M. B. od 15.06.2016 roku do 5.07.2017 roku, W. G. od 6.05.2016 roku do 28.02.2017 roku, R. I. od 1.04.2016 roku do 5.07.2017 roku, P. I. od 14.11.2016 roku do 19.07.2017 roku, Z. J. (2) od 1.04.2016 roku do 3.07.2017 roku, L. J. od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku, Z. J. (1) od 21.08.2016 roku do 29.11.2016 roku, P. K. (2) od 6.06.2016 roku do 31.08.2016 roku, P. K. (1) od 24.08.2016 roku do 30.12.2016 roku, R. K. od 30.05.2016 roku do 31.05.2017 roku i P. K. (3) od 2.05.2016 roku do 5.07.2017 roku. Przedmiotem tych umów miał być kolportaż ulotek informacyjnych i materiałów reklamowych zleceniodawcy. Jednocześnie w analizowanym przypadku istotnym dla jego rozstrzygnięcia było to, że ubezpieczeni w tym samym czasie wykonywali normalną pracę w Belgii. Ubezpieczony J. A. pracował tam od 03.04.2016 r., S. B. od 01.05.2016 r., J. B. od 04.09.2016 r., M. B. od 05.07.2016 r., W. G. od 08.05.2016 r., R. I. od 03.04.2016 r., P. I. od 22.11.2016 r., Z. J. (2) od 10.04.2016 r., L. J. od 21.08.2016 r., Z. J. (1) od 21.08.2016 r., P. K. (2) od 13.06.2016 r., P. K. (1) od 08.08.2016 r., R. K. od 02.06.2016 r., a P. K. (3) od 08.05.2016 r. Wynagrodzenie ubezpieczonych, które uzyskiwali z tytułu pracy na terenie Belgii kształtowało się przy tym znacznie powyżej kwot, które wynikają ze spornych umów zlecenia, zawieranych przez płatnika składek (Sąd Apelacyjny podziela przy tym przekonanie Sądu Okręgowego o nieprawdziwości zarobków w (...) sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w W. wpisywanych w umowach J. B., W. G., Z. J. (2), L. J., Z. J. (1), P. K. (2), P. K. (1) i R. K.). Istotnym również było, że (...) sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w W. mimo wykonywania pracy przez ubezpieczonych na terenie Belgii, każdorazowo wnosiła o wydanie zaświadczeń na formularzu A1, o ustalenie podlegania ustawodawstwu polskiemu, w związku z tym, że zainteresowani posiadali drugiego pracodawcę (M. P.), dla którego wykonywali zlecenia na terenie Polski.

W ocenie Sądu Apelacyjnego działanie polegające na zawieraniu z ubezpieczonymi umów zlecenia z M. P. w czasie, kiedy równolegle ubezpieczeni ci wykonywali pracę na rzecz innego pracodawcy na terenie Belgii, z co najmniej kilkakrotnie wyższym wynagrodzeniem, miało na celu uniknięcie obowiązków publicznoprawnych w Belgii - składek na ubezpieczenia społeczne, od realnych i faktycznych kwot przychodów, przez powiązaną z płatnikiem osobowo spółką kapitałową, która zatrudniała ubezpieczonych do wykonywania pracy na terenie Belgii.

Zgodnie z art. 83 § 1 k.c. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Pozorność umowy wyraża się w braku zamiaru wywołania skutków prawnych przy jednoczesnym zamiarze stworzenia okoliczności mających na celu zmylenie osób trzecich. Ustalenie, czy umowa jest pozorna wymaga poczynienia konkretnych ustaleń faktycznych dotyczących okoliczności jej zawarcia, celu jaki strony zamierzały osiągnąć, charakteru wykonywanej pracy (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 1995 r., I PZP 7/95; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1997 r., I PKN 276/97).

Zdaniem Sądu Apelacyjnego w analizowanych przypadkach miała miejsce właśnie taka sytuacja zawarcia spornych pozornych umów zlecenia.

Sąd Apelacyjny zwrócił w pierwszej kolejności uwagę, że płatnik składek w żaden sposób nie wykazała potrzeby zlecenia tak licznej grupie osób roznoszenia ulotek i innych materiałów promocyjnych. Zdaniem Sądu Apelacyjnego w sprawie nie zostało wykazane w jakim celu zleceniobiorcy mieli roznosić bardzo duże ilości ulotek (od 500-1000 sztuk miesięcznie) w niedużych miejscowościach takich jak np. S., okoliczne wsie: G., K., czy Ż., a także w oddalonych o setki kilometrów od miejsca prowadzenia działalności (stacjonarnej i lokalnej z założenia), miejscowościach takich jak położone w województwie (...) G., C. i R. czy na pograniczu województwa (...) i (...) S. oraz P..

Wnosząca odwołanie wskazywała, że zatrudniła zleceniobiorców do promowania swojej działalności gospodarczej P.H.U. (...) w zakresie prowadzenia restauracji i sali zabaw dla dzieci. Sąd Apelacyjny zwrócił jednak także uwagę, że działalność w tym zakresie nigdy nie została podjęta z uwagi na brak pozwolenia na budowę, na które to płatnik rzekomo czeka od 2014 roku. Skoro płatnik nie posiadała decydującego dokumentu (pozwolenie na budowę), na podstawie którego mogłaby rozpocząć swoją działalność, to reklamowanie na szeroką skalę (niemal na terenie całego kraju) takiej działalności i ponoszenie z tego tytułu wysokich kosztów (zatrudnienie w sumie ponad 180 osób na podstawie umów cywilnoprawnych za wynagrodzeniem początkowo po 250 zł (do 31.12.2016 roku), a następnie 806,00 zł (od 1.01.2017 roku) ocenić należy jako zupełnie nielogiczne.

M. P. wskazywała wprawdzie, że ze względu na niemożność rozwinięcia działalności w związku z koniecznością uzyskania zezwolenia na budowę, postanowiła nawiązać współpracę ze spółką (...) Sp. z o.o. Sp. k. i w ramach tej współpracy zajmowała się kolportażem materiałów reklamowych tejże spółki. Sąd Apelacyjny zauważa, że wprawdzie do akt sprawy przedłożono faktury dotyczące zakupu przez Spółkę (...) od (...) A. Ż. materiałów reklamowych i biurowych, zaś ubezpieczeni potwierdzili, że otrzymywali materiały reklamowe od M. P. (pocztą), tym niemniej działanie polegające na przekazaniu materiałów reklamowych zleceniobiorcom nie podważało prawidłowości ustaleń Sądu Okręgowego oraz organu rentowego, wskazujących na nieważność zawartych przez strony pozornych umów zlecenia. O pozorności tych umów świadczy również okoliczność, że rachunki nie były wystawiane przez zleceniobiorców, ale generowała je M. P..

Faktem jest, że żaden przepis nie przyznaje ani sądom, ani organowi rentowemu prawa do oceniania działań zleceniodawcy z punktu widzenia ich racjonalności i zgodności z zasadami prawidłowego zarządzania działalnością gospodarczą. W tym kontekście Sąd Apelacyjny podziela stanowisko, że pracodawca (zleceniodawca) ma pełną swobodę w prowadzeniu działalności gospodarczej, w tym w zatrudnianiu pracowników, zleceniobiorców. Jednak ocena racjonalności pracodawcy - potrzeby zatrudnienia konkretnej osoby, na konkretnym stanowisku i na określonych warunkach - ma wpływ na uznanie skuteczności zawartej umowy w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym takiej osoby. Sąd Najwyższy wielokrotnie stwierdzał, że przy ocenie pozorności umowy o pracę racjonalność zatrudnienia, potrzeba zatrudnienia pracownika są przesłankami istotnymi dla oceny ważności umowy (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 2 lutego 2002 r., II UKN 359/99, OSNAP 2001/13/447; 17 marca 1997 r., II UKN 568/97, OSNAP 1999/5/18 oraz 4 lutego 2000 r., II UKN 362/99, OSNAP 2001/13/449). Tym samym zarówno organ rentowy, jak i Sąd rozpoznający odwołanie od zaskarżonych decyzji, miały prawo oceniać, czy zawarcie umowy zlecenia przez strony było pozorne, jak również zakwestionować w okolicznościach niniejszej sprawy potrzebę gospodarczą i ekonomiczną zatrudnienia przez płatnika składek ponad 180 zleceniobiorców.

Sąd Apelacyjny zwrócił nadto uwagę, co miało zresztą kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia, że brak jest takich osób, które byłyby wyłącznie zleceniobiorcami M. P.. Z dostępnego materiału dowodowego wynika, że każdy kto pracował lub pracuje w Belgii dla Spółki (...), jednocześnie zawierał umowy zlecenia z M. P.. Nie bez znaczenia w sprawie są wspomniane przez Sąd Okręgowy powiązania rodzinne pomiędzy M. P. a Spółką (...).

W art. 353 1 k.c. ustawodawca wprowadził wprawdzie swobodę kontraktowania, ale napotyka ona na ograniczenia wynikające z natury stosunku, ustawy, lub zasad współżycia społecznego. Ustawa zakazuje dokonywania pozornych czynności prawnych.

Reasumując, w ocenie Sądu Apelacyjnego, organ rentowy zasadnie przyjął, iż umowy zlecenia zawarte między ubezpieczonymi a M. P. nie mogą rodzić skutków w postaci zastosowania przepisów o podleganiu ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu z tego tytułu, gdyż umowy te zostały zawarte dla pozoru a zatem były nieważne.

Stanowisko Sądu Apelacyjnego zostało poparte również postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2022r. w sprawie III USK 391/21 z odwołania M. P.przy udziale M. Ł. i (...) Sp. z o.o. Sp. k, w której odmówiono przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej M. P.. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu tego postanowienia wskazał, że ustalenia Sądu II instancji jednoznacznie wskazują, że sporna w tamtej sprawie umowa zlecenia nie była realizowana, a zatem zawarcie jej było czynnością symulowaną, mającą wywołać wobec osób trzecich przeświadczenie (niezgodne z rzeczywistością), że zamiarem stron tej czynności jest wywołanie skutków prawnych, objętych treścią ich oświadczeń woli, a co za tym idzie pozorną.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

O kosztach, Sąd Apelacyjny orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu), przy czym Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Do celowych kosztów postępowania należy, między innymi, koszt ustanowienia zastępstwa procesowego. Zatem, skoro oddalono apelację płatnika w całości, uznać należało, że organ rentowy wygrał postępowanie w drugiej instancji. Wysokość tych kosztów ustalono na podstawie § 9 ust. 2 i § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radcowskie (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 265), zasądzając od M. P. na rzecz organu rentowego kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w drugiej instancji.

Barbara Białecka

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13