Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 891/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 28 kwietnia 2021r. , sygn. akt II K 510/19

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny - pełnomocnik

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Apelacja obrońcy oskarżonego:

Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na uznaniu, że wszczęcie postępowania w niniejszej sprawie (w fazie in rem) nastąpiło wraz z wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa z dnia 29 stycznia 2011r. w sytuacji, gdy postanowienie to dotyczy zupełnie innego czynu, popełnionego przez inną osobę i zostało wydane przed popełnieniem jednego z czynów będących przedmiotem niniejszej sprawy, zaś rzeczywiste wszczęcie postępowania w rozumieniu art. 297 § 3 k.k. ( w fazie in rem) nastąpiło wraz z podjęciem pierwszych czynności co do czynów będących przedmiotem niniejszej sprawy w 2016r. , a więc 3 lata po spłacie przez oskarżonego zaciągniętych przez niego pożyczek, który to błąd miał istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, albowiem skutkował niezastosowaniem art. 297 § 3 k.k., który wyłącza karalność zarzucanych oskarżonemu czynów i w konsekwencji wydaniem wyroku skazującego w sytuacji, gdy postępowanie wobec oskarżonego powinno zostać umorzone na podstawie art. 17 § 1 pkt. 4 k.p.k. w zw. z art. 297 § 3 k.k.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Zarzut okazał się zasadny, co nakazywało uwzględnienie wniesionego środka odwoławczego.

Jak stanowi art. 17 § 1 pkt. 4 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, zaś wszczęte umarza gdy sprawca nie podlega karze. Przepis ten określa zatem ujemna przesłankę procesową, której wystąpienie skutkować musi umorzeniem postępowania, co sąd orzekający powinien uwzględnić nie tylko działając na wniosek stronu, ale także z urzędu.

Z kolei przepis art. 297 § 3 k.k. gwarantuje niekaralność sprawcy występku z art. 297§ 1 k.k., który przed wszczęciem postępowania karnego dobrowolnie zapobiegł wykorzystaniu wsparcia finansowego lub instrumentu płatniczego, określonych w § 1, zrezygnował z dotacji lub zamówienia publicznego albo zaspokoił roszczenia pokrzywdzonego. Dla oceny zasadności apelacji obrońcy oskarżonego kluczowym było zatem ustalenie po pierwsze tego, czy spełniony został którykolwiek z warunków o charakterze materialnym, wiążących się ściśle ze sposobem działania sprawcy czynu zabronionego określonego przepisem art. 297 § 1 k.k., a także to, czy ziścił się wymóg formalny, a więc czy nastąpiło to przed wszczęciem postępowania karnego i miało charakter dobrowolny. W ocenie sądu odwoławczego na oba te pytania należy udzielić pozytywnej odpowiedzi.

W świetle dokumentacji nadesłanej przez (...) nie ulega wątpliwości, że doszło do zaspokojenia roszczeń pokrzywdzonego, wynikających z udzielenia pożyczek opisanych zarzutami stawianymi A. W. (1) ( k. 216 - 218). Miało to miejsce odpowiednio w dniach: 28 marca 2013r. ( czyn z punktu I-go) oraz w dniu 31 lipca 2013r. ( czyn z punktu II- go). Tymczasem postanowienie o przedstawieniu zarzutów A. W. (1) zostało sporządzone w dniu 12 września 2018r. Nie ma żadnych obiektywnych dowodów pozwalających uznać, że przed tą datą oskarżony ( wówczas podejrzewany W.) miał świadomość postępowania toczącego się w jego sprawie, a więc, by zaspokojenie pokrzywdzonego nie miało cech dobrowolności. Przeciwnie – nastąpiło to jeszcze przed wszczęciem postępowania ( o czym dalej) i choć wiązało się z kierowaniem przez pokrzywdzonego zawiadomień o zaległości w spłacie pożyczki, to ten fakt nie pozbawia działania oskarżonego przymiotu „dobrowolności”, w rozumieniu art. 297 § 3 k.k. Skoro bowiem przepis ten posługuje się sformułowaniem o zaspokojeniu roszczeń, to dotyczyć to musi takich wierzytelności, jakie są już wymagalne. Przed terminem wymagalności świadczenia wierzycielowi nie służy przecież roszczenie np. o zapłatę, wydanie rzeczy itp. Trudno zatem mówić o jego „zaspokojeniu” w sytuacji, gdy nie upływa termin realizacji zobowiązania, spełnienia świadczenia. Istnienia omówionych dotychczas warunków nie kwestionował ani oskarżyciel ani też, w istocie, sąd orzekający. Z pisemnych motywów skarżonego orzeczenia wynika bowiem , że zdaniem sądu nie została spełniona ostatnia z ustawowych przesłanek określonych art. 297 § 3 k.k., to jest zaspokojenie pokrzywdzonego „przed wszczęciem postępowania”. Ma jednak rację autorka apelacji, że stanowisko Sądu Rejonowego wynikało ze swoistego nieporozumienia, gdy chodzi o argumentację obrońcy; przesunięcia punktu ciężkości rozważań w sferę nie podlegającą sporom, zaś pominięciu rzeczywistego problemu.

Stwierdzając, że w odniesieniu do A. W. (1) wykluczona została możliwość zastosowania art. 297 § 3 k.k. sąd I instancji wskazał, iż dla oceny momentu wszczęcia postępowania nie jest istotna data postawienia zarzutów oskarżonemu (a więc wszczęcie postępowania in personam), lecz data wszczęcia postępowania w sprawie ( in rem). Jest to pogląd oczywiście prawidłowy i zasługujący na aprobatę. Rzecz jednak w tym, że choć obrońca nie sformułował na piśmie wniosku o umorzenie postępowania, to treść rozpoznawanej później apelacji jak i dołączonego przez obrońcę odpisu wyroku wraz z znaczonymi fragmentami uzasadnienia nakazują uznać, że w istocie prezentował taki sam pogląd jak Sąd Rejonowy. Skarżący nie twierdzi bowiem, by wspomniane w przepisie „wszczęcie postępowania” łączyć należało z przekształceniem postępowania przygotowawczego w fazę przeciwko osobie, a więc z datą ogłoszenia oskarżonemu zarzutów ( czy choćby sporządzenia postanowienia o ich przedstawieniu). W tym więc sensie stanowisko obrońcy jest zbieżne ze stanowiskiem wyrażonym przez sąd meriti. Różnica sprowadza się do tego, że dla autorki apelacji w realiach sprawy niniejszej „wszczęcie postępowania” nie jest tożsame z datą wydania stosownego postanowienia, czego zupełnie nie zauważył sąd I instancji i całkowicie kwestie tę zignorował. Doprowadziło to do takiej sytuacji, którą słusznie skarżąca określiła jako absurdalną, a mianowicie ustalenia, że do wszczęcia postępowania ”w sprawie” oskarżonego, a więc o czyny mu zarzucane, doszło jeszcze przed popełnieniem jednego z tych czynów. Taka interpretacja przepisu musi być uznana za błędną.

Sąd Okręgowy dostrzega, że tak na gruncie art. 297 § 3 k.k. jak i choćby art. 102 k.k. próżno w ostatnich latach szukać judykatów Sądu Najwyższego, które by udzieliły odpowiedzi na pytanie kiedy – w sprawach złożonych przedmiotowo czy wieloosobowych – dochodzi do wszczęcia postępowania „w sprawie” o czyny ujawnione już w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego, wszczętego w odniesieniu do zupełnie innego zdarzenia. Możliwe do wyobrażenia są oczywiście różne układy procesowe w tym i taki, gdy owo postanowienie o wszczęciu zakreśla w sposób na tyle ogólny i szeroki zakres „sprawy”, której dotyczy, że kolejno ujawniane czyny zabronione, mające być popełnione w innych warunkach, przez inne osoby, będą pod tę „sprawę” podpadać. Tak byłoby np. wtedy, gdyby w dniu 29 kwietnia 2011r. wszczęto postepowanie 2 Ds. 121/11 w sprawie „nieprawidłowości w udzielaniu pożyczek w (...) w okresie od 2010r. do bliżej nieustalonej daty”. Przy tak zakreślonym przedmiocie postępowania, kolejno ujawniane pożyczki udzielane przez pokrzywdzonego, o ile wiązałyby się z działania i niezgodnymi z prawem pozostawałyby w zakresie owej „sprawy”, której dotyczyło inicjujące ją postanowienie. Tymczasem jednak analiza treści dokumentu z karty 3 – 4 akt sprawy wskazuje, że dotyczy on konkretnej, jednej pożyczki udzielonej w nieustalonym dniu października 2010r. na kwotę 3.200 000 zł. konkretnej osobie (A. B.). Jest więc zupełnie oczywiste, że postanowienie to nie mogło dotyczyć pożyczki udzielonej A. W. w dniu 30 sierpnia 2012r., jako że fakt ten wówczas jeszcze nie miał miejsca.

Rozważając tę kwestię odwołać się trzeba do treści art. 303 k.p.k. , mającego - na mocy art. 325 a § 2 k.p.k. - zastosowanie również w dochodzeniu. Przepis ten nakazuje wszcząć śledztwo wtedy, gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa i wskazuje, że w postanowieniu należy określić czyn będący przedmiotem postępowania oraz jego kwalifikację prawną. To właśnie stopień precyzji w opisie owego czynu, będącego przedmiotem postępowania ( a więc właśnie – sprawy) decyduje o tym, na ile kolejno ujawniane czyny zabronione mieścić się będą w zakresie tego postępowania, na ile zaś będą już „nową sprawą”, choćby w nie wydano w tym zakresie odrębnej decyzji procesowej. Przy takim rozumieniu wszczęcia postępowania in rem, w odniesieniu do czynów zarzucanych A. W. (1) owo wszczęcie nastąpiło nie w roku 2011r. (co, jak wcześniej zaznaczono, jest choćby co do drugiego zarzutu jest oczywiste), lecz w chwili wykonania przez organ procesowy pierwszej czynności wiążącej się w innym postępowaniu w jakikolwiek sposób ze „sprawą” A. W. (1). Taką zaś czynnością było żądanie wydania przez Syndyka Masy Upadłości (...) w W. w dniu 7 czerwca 2016r.( k. 128) dokumentacji dotyczącej kredytów udzielonych oskarżonemu. Z tą zatem chwilą mówić dopiero można o wszczęciu postępowania w sprawie czynów, jakie następnie stały się przedmiotem zarzutów stawianych oskarżonemu. A skoro tak to bez wątpienia zaspokojenie roszczeń pokrzywdzonego nastąpiło przed tą datą.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt. 4 k.p.k.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Wobec trafności zarzutu, co wykazano wyżej, wniosek zasługiwał na uwzględnienie.

Lp.

Zarzut

2

Apelacja prokuratora :

1) obraza przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 4 § 1 k.k. poprzez wskazanie jako podstawy prawnej zastosowania okresu próby przy warunkowym zawieszeniu kary pozbawienia wolności – art. 70 § 1 k.k. obowiązującego w chwili orzekania, podczas gdy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01.07.2015 r. podstawą do orzeczenia w tym zakresie winien być art. 70 § 1 pkt 1 k.k. co skutkowało orzeczeniem o karze według dwóch odmiennych porządków prawnych,

2) obraza przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 4 § 1 k.k. poprzez wskazane jako podstawy prawnej przy orzeczeniu kary łącznej pozbawiania wolności i grzywny – art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 85a k.k., podczas gdy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01.07.2015 r. podstawą orzeczenia kary łącznej winien być art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k., co skutkowało orzeczeniem o karze według dwóch odmiennych porządków prawnych,

3) obraza przepisów prawa materialnego, tj. art. 44 § 5 k.k. poprzez jego niezastosowanie, podczas gdy zabezpieczone w sprawie dowody rzeczowe - część dokumentacji pożyczkowej na dane A. W. (1), uzyskanej ze (...) w W., opisanej w wykazie dowodów rzeczowych pod pozycją 1-66, zarejestrowanej pod nr (...)- (...) w postaci następujących dokumentów:

- Deklaracja członkowska w (...) w W. – nr (...)

-Oświadczenie o zadeklarowaniu dodatkowych udziałów w (...)

- Kserokopia dowodu osobistego A. W. (1) z adnotacją i podpisem, 2 szt.

- Wniosek o otwarcie umowy ramowej pożyczek odnawialnych

- Oświadczenie dot. (...) SA z dnia 23-08-2012

- Oświadczenie o dochodach z dn. 23-08-2012

- umowa pożyczki odnawianej nr. (...) z załącznikami

- Notatka pracownika (...) z dnia 23-08-2012

- Wniosek o przyznanie pożyczki z dnia 24-03-2011

- Kwestionariusz wywiadu pożyczkowego z dn. 24-03-2011

- umowa pożyczki na cele mieszkaniowe nr. (...) z załącznikami

- Oświadczenie dot. (...) SA z dnia 24-03-2011

- potwierdzenie zatrudnienia z dnia 25-03-2011

- wniosek o otwarcie ROR

- umowa o ROR z załącznikami

- Akt notarialny rep A nr. (...)

- Certyfikat seria (...)

- Prośba do zarządu (...) w W. z dnia 14-12-2012

-Aneks nr. (...) z dnia 17-12-2012 z załącznikami

- Wtórnik dokumentu zlecenia z dnia 30-03-2011 (...) szt

Dokumenty kasowe: KW (...), KP (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KP (...), KP (...), KP (...), KP (...), KP (...), KP (...), KP (...), KP (...), KP (...) , KP (...), KP (...), KP (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...), KW (...),, KW (...), KP (...) KP (...), KP (...) KP (...), KP (...)

podlega zwrotowi osobie uprawnionej - Syndykowi masy upadłości (...) w upadłości likwidacyjnej, jako następcy prawnemu (...), jako przedmioty, które służyły do popełnienia przestępstwa, a jednocześnie są to dokumenty autentyczne nie noszące cech podrabiania, przerabiania i nierzetelności.

4) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na błędnej ocenie okoliczności wpływających na wymiar kary, w szczególności na uznaniu, że w stosunku do oskarżonego, zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna skutkująca wymierzeniem A. W. (1) - za czyn z art. 297 § 1 k.k. wskazany w pkt I aktu oskarżenia kary 6 miesięcy pozbawienia wolności; za czyn z art. 297 § 1 k.k. - wskazany w pkt II aktu oskarżenia, kary 4 miesięcy pozbawienia wolności, a także kary łącznej w wymiarze 7 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 1 roku, podczas gdy prawidłowa ocena ogólnych dyrektyw wymiaru kary, uwzględniająca jednocześnie treść art. 70 § 1 pkt 1 k.k. obowiązującego przed dniem 01.07.2015 r., uzasadnia konieczność wymierzenia oskarżonemu za czyn z art. 297 § 1 k.k. -wskazany w pkt I aktu oskarżenia - kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 297 § 1 k.k. -wskazany w pkt II aktu oskarżenia - kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, a także kary łącznej w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat obok orzeczonej kary łącznej grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Wobec zaistnienia podstaw do umorzenia postępowania, bezprzedmiotowe było ustosunkowanie się do zarzutów podniesionych w apelacji oskarżyciela dotyczących orzeczonych kar oraz kary łącznej czy też podstaw prawnych tych rozstrzygnięć.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez:

1/ wymierzenie oskarżonemu A. W. (1):

-za czyn z art. 297 § 1 k.k. wskazany w pkt I aktu oskarżenia - kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, obok kary grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 złotych,

-za czyn z art. 297 § 1 k.k. wskazany w pkt II aktu oskarżenia - kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, obok kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 złotych,

- oraz kary łącznej w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, obok kary łącznej grzywny w wymiarze 200 stawek dzienny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 30 zł,

oraz wskazanie jako podstawy prawnej do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności i grzywny - art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k., oraz art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 kk - jako podstawy do zastosowania okresu próby przy warunkowym zawieszeniu kary pozbawienia wolności, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 0L07.2015r. przy uwzględnieniu art. 4 § 1 k.k.

2/ orzeczenie na podstawie art. 44 § 5 kk o zwrocie wskazanych powyżej dowodów rzeczowych osobie uprawnionej - Syndykowi masy upadłości (...) w W. w upadłości likwidacyjnej.

W przypadku, gdyby Sąd nie podzielił stanowiska przedstawionego w pkt. 4, z ostrożności procesowej, wniose4k o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wskazanie jako podstawy prawnej zastosowania kary łącznej pozbawienia wolności i grzywny - art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k., oraz art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 kk - jako podstawy do zastosowania okresu próby przy warunkowym zawieszeniu kary pozbawienia wolności, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01.07.2015r., przy uwzględnieniu art. 4 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

W związku z uchyleniem wyroku w całości ( a więc także co do dowodów rzeczowych), co wiązało się z uchyleniem rozstrzygnięcia o skazaniu oskarżonego, sąd I instancji w trybie art. 420 § 1 k.p.k. podejmie decyzje w tym przedmiocie, uwzględniając przy tym uwagi zawarte w apelacji prokuratora

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

Wobec wystąpienia ujemnej przesłanki procesowej, a co za tym idzie – konieczności umorzenia postępowania, niezbędne było uchylenie wyroku

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

Obciążenie wydatkami postępowania Skarbu Państwa

Zgodnie z art. 632 pkt. 2 k.p.k. jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi

w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa, z wyjątkiem należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego w charakterze pełnomocnika pokrzywdzonego, oskarżyciela posiłkowego albo innej osoby. W tej sytuacji wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSO Beata Tymoszów

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do kary i dowodów rzeczowych

1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana