Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 971/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

M. M.

w dniu 4 lipca 2022 roku w W. nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 3 ust. 1 i art. 26 ust 1 i 3 ustawy prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki O. o nr rej. (...) na skutek niezachowania szczególnej ostrożności podczas zbliżania się do wyznaczonego przejścia dla pieszych, wyprzedzania innego pojazdu na przejściu dla pieszych i nieustąpienia pierwszeństwa pieszemu potrąciła U. B. powodując nieumyślnie wypadek, w którym U. B. doznała obrażeń ciała w postaci: złamania trzonu kości ramiennej lewej, licznych złamań żeber po stronie lewej, złamania korony zęba 12 i wyłamanie zęba 13 skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 k.k.,

tj. przestępstwo z art. 177 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód i numer karty

1.

W dniu 4 lipca 2022 r. w W. około godziny 16:10 U. B. po wyjściu z pracy szła pieszo w kierunku przystanku autobusowego znajdującego przy skrzyżowaniu ulic (...)i (...).

Gdy U. B. zbliżyła się do oznakowanego przejścia dla pieszych na prawym pasie jezdni zatrzymał się autobus komunikacji miejskiej marki S.o nr rej. (...) kierowany przez J. B., który ustąpił pierwszeństwa pieszej. Następnie U. B. weszła na przejście dla pieszych i po minięciu autobusu została uderzona przez poruszający się lewym pasem jezdni samochód osobowy marki O. o nr rej.(...), kierowany przez M. M.. M. M. zauważyła U. B. tuż przed uderzeniem i rozpoczęła hamowanie zbyt późno, aby uniknąć zdarzenia.

W wyniku uderzenia U. B. została odrzucona na odległość ok. 2 metrów od przejścia dla pieszych i upadła, uderzając głową w nawierzchnię jezdni.

Na zaistniałe zdarzenie zareagowali świadkowie zdarzenia, w tym J. B. oraz znajdujący się na pobliskim przystanku B. Ł., a także M. M., która od razu po zdarzeniu podeszła do U. B.. Reakcja M. M. na spowodowany przez nią wypadek była emocjonalna, była w szoku, płakała..

M. M. była trzeźwa w chwili zdarzenia.

Na skutek wypadku U. B. doznała obrażeń ciała w postaci: złamania trzonu kości ramiennej lewej, licznych złamań żeber po stronie lewej, złamania korony zęba 12 i wyłamania zęba 13 skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 1 k.k.

Wyjaśnienia podejrzanej, k. 165

Zeznania U. B., k. 120v-121

Zeznania B. Ł., k. 128v-129

Zeznania J. B., k. 136v-137

Protokół badania stanu trzeźwości wraz ze świadectwem wzorcowania, k. 4-5

Protokoły oględzin pojazdu i miejsca zdarzenia oraz materiał poglądowy - zdjęcia, k. 6-8, 192

Opinia sądowo – lekarska, k. 22

2.

M. M. ma (...) lata, nie była dotychczas karana sądownie, w 2013 r. została ukarana mandatem za wykroczenie z art. 88 k.w. Jest stanu wolnego, na jej utrzymaniu pozostaje syn w wieku (...)lat. Pracuje jako (...) w (...), z czego uzyskuje dochód w wysokości 3800 zł netto miesięcznie.

Informacja z KRK, k. 167

Dane osobo-poznawcze, k. 164

Notatka urzędowa, k. 166

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

----------

----------------

W zarzucie brak było faktów czy okoliczności, które nie zostałyby udowodnione.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-------------------------------------------------------------------------

-----------------------------

--------------

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Wyjaśnienia podejrzanej

Wyjaśnienia złożone przez podejrzaną w postępowaniu przygotowawczym, jakkolwiek dość lakoniczne, były jednak całkowicie wiarygodne. Podejrzana przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, wyjaśniła, iż nie potrafi wytłumaczyć jak doszło do zdarzenia, zaś pokrzywdzoną zobaczyła dopiero w ostatniej chwili. M. M. wyraziła skruchę z powodu dokonanego czynu. Treść jej wyjaśnień znajduje potwierdzenie w pozostałym uznanym za wiarygodny materiale dowodowym, w tym w treści zeznań pokrzywdzonej oraz B. Ł. i J. B. i dowodach z dokumentów.

1

Zeznania U. B.

Zeznania pokrzywdzonej zasługiwały na wiarę w całości. Pokrzywdzona spójnie i wyczerpująco opisała okoliczności zdarzenia (z wyłączeniem z oczywistych względów momentu czasowej utraty przytomności) oraz odniesione w wypadku obrażenia. Relacja pokrzywdzonej znajduje również potwierdzenie w treści zeznań B. Ł. i J. B..

1

Zeznania B. Ł.

Zeznania świadka Sąd obdarzył przymiotem wiarygodności w całości. Świadek szczegółowo opisał okoliczności zdarzenia, nie widział samego momentu wejścia pokrzywdzonej na przejście i uderzenia jej przez samochód, jednak jego relacja zawiera dokładny opis chwil przed i po samym wypadku, co pozwoliło na pełniejsze ustalenie stanu faktycznego, w tym w zakresie zachowania jego uczestników. Zeznania świadka są również zbieżne z relacją pokrzywdzonej i J. B. oraz wyjaśnieniami podejrzanej.

1

Zeznania J. B.

Również zeznania tego świadka były w ocenie Sądu wiarygodne w całości. Świadek był kierowcą autobusu miejskiego, który tuż przed zdarzeniem zatrzymał się przed przejściem, ustępując pierwszeństwa pokrzywdzonej. J. B. bardzo szczegółowo i spójnie opisał przebieg wypadku oraz późniejszej akcji ratunkowej. Zeznania świadka były wyczerpujące i pozbawione wewnętrznych sprzeczności, brak było jakichkolwiek podstaw aby kwestionować ich treść. Relacja świadka znajduje również potwierdzenie w treści zeznań pokrzywdzonej i B. Ł. oraz wyjaśnień podejrzanej.

1

Opinia sądowo-lekarska

Sąd obdarzył sporządzoną w sprawie opinię walorem wiarygodności. Wskazać trzeba, że została ona sporządzona przez osobę posiadającą w tym zakresie wiadomości specjalne i doświadczenie zawodowe. W ocenie Sądu opinia jest jasna i pełna. Wnioski z niej wynikające zostały poprzedzone analizą dokumentacji medycznej pokrzywdzonej i akt postępowania, zdaniem Sądu brak jest jakichkolwiek podstaw pozwalających je kwestionować

1

Protokół badania stanu trzeźwości

Protokół sporządzony został przez uprawnionych do tego funkcjonariuszy policji oraz załączono do niego wydruk pomiaru z urządzenia, które posiadało także odpowiednie świadectwo legalizacji. Wyniki pomiaru nie były również kwestionowane przez strony.

1-2

Dokumenty, w tym protokoły oględzin pojazdu i miejsca zdarzenia wraz ze zdjęciami, notatka urzędowa z k. 166 informacja z KRK

Dokumenty zostały sporządzone lub wydane przez właściwe podmioty i nie były kwestionowane przez strony postępowania. Sąd z urzędu także nie znalazł podstaw, by kwestionować prawdziwość odzwierciedlonych w nich treści.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

Nagranie z kamer zainstalowanych w autobusie S.o nr. rej. (...) i protokół jego oględzin

Wymienione dowody nie były przydatne dla ustalenia faktów w przedmiotowej sprawie, bowiem na zabezpieczonych nagraniach, z uwagi na miejsca ich montażu we wnętrzu pojazdu, nie ujawniono treści mających znaczenie dla ustalenia faktów w sprawie. Ponadto przegląd nagrań ujawnił nieciągłość zapisu, co może świadczyć o jego niekompletności. W toku postępowania nie było zaś możliwe uzyskanie zapisu niewybrakowanego.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego brak jest wątpliwości Sądu, że podejrzana M. M. dopuściła się zarzucanego jej czynu. Sprawstwo oskarżonej znajduje potwierdzenie zarówno w jej wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym, jak i zeznaniach świadków oraz zgromadzonych dokumentach.

Zachowanie podejrzanej opisane w stanie faktycznym spełniało znamiona przestępstwa z art. 177 § 1 k.k., bowiem na skutek nieumyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, spowodowała ona nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 k.k.

Naruszenie przez podejrzaną zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym jest niewątpliwe, bowiem do zdarzenia doszło w wyniku jej nieprawidłowego i niebezpiecznego stylu jazdy wyrażającego się w braku zachowania szczególnej ostrożności podczas zbliżania się do wyznaczonego przejścia dla pieszych, wyprzedzaniu na przejściu dla pieszych innego pojazdu, który prawidłowo zatrzymał się by ustąpić pierwszeństwa i w konsekwencji nieustąpienia pierwszeństwa pokrzywdzonej, która znajdowała się już na oznakowanym przejściu dla pieszych.

Zachowanie to doprowadziło wypadku, w którym U. B. odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 k.k., co zostało stwierdzone w opinii biegłego, który posiada w tym zakresie niezbędne wiadomości specjalne.

Podejrzana działała nieumyślnie, nie chciała ona doprowadzić do zdarzenia, jak również nie godziła się na to, jednak na skutek opisanego powyżej naruszenia zasad bezpieczeństwa, a więc niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, spowodowała wypadek. W okolicznościach przedmiotowej sprawy Sąd nie ma również możliwości, iż podejrzana nie zachowując szczególnej ostrożności przy zbliżaniu się do przejścia dla pieszych oraz wyprzedzając inny pojazd w tym miejscu co najmniej mogła i powinna była przewidywać, że jej zachowanie może spowodować wypadek. Brak jest w sprawie jakichkolwiek okoliczności, które wyłączałyby bezprawność czynu lub winę M. M..

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

------------------------

-------------------------------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☒

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

----------------------

---------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Sąd doszedł do przekonania, że najbardziej trafną reakcją karną w rozumieniu art. 2 § 1 pkt 2 k.p.k., uwzględniającą zgodnie z art. 2 § 1 pkt 3 k.p.k. również interesy pokrzywdzonej, jest warunkowe umorzenie postępowania. Szczegółowego rozważenia wymagały przesłanki z art. 66 § 1 k.k.

Stopień winy

Stopień winy podejrzanej nie był znaczny. Znaczny oznacza w ocenie sądu tyle co duży. Z pewnością znaczny to więcej niż przeciętny. Jeżeli w największym uproszczeniu wyróżnić stopnie winy, to można mówić o: znikomym, małym, przeciętnym, znacznym i bardzo dużym i w tym układzie jasno widać, że znaczny to na pewno ponadprzeciętny. W tej sprawie stopień winy M. M. stopnia przeciętnego nie przekroczył.

Stopień winy warunkowany jest przede wszystkim takimi czynnikami jak: możliwość rozpoznania znaczenia czynu i kierowania nim, na co wpływ mają rozwój intelektualny i społeczny sprawcy, a także poziom jego doświadczenia życiowego, możliwość podjęcia zgodnego z prawem zachowania, na co wpływ ma motywacja sprawcy. Podejrzana nie wykazała jakichkolwiek deficytów intelektualnych, które utrudniałyby jej rozpoznanie znaczenia swojego zachowania, czy kierowania nim. Jest też osobą w wieku (...)lat, która dysponuje już odpowiednim doświadczeniem życiowym, również jako kierowca i ma świadomość konieczności przestrzegania określonych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym oraz możliwych skutków ich naruszenia.

Podejrzana naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, jednakże pomimo tego, że naruszone zostały normy o charakterze podstawowym, to forma i stopień tego naruszenia nie były na tyle rażące, aby przemawiały za uznaniem stopnia jej winy za znaczny czy wykraczający ponad przeciętny.

Społeczna szkodliwość czynu

Mając na uwadze stopień społecznej szkodliwości czynu sąd kierował się dyrektywami wynikającymi z art. 115 § 2 k.p.k. i uznał, że również on nie był znaczny.

Podejrzana godziła w dobro prawne jakim jest bezpieczeństwo w ruchu lądowym. Jest to bez wątpienia istotne dobro prawne, jednak nie najcenniejsze. Sąd wziął pod uwagę, iż podejrzana naruszyła podstawowe zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, jednakże naruszenie to miało charakter nieumyślny. Sąd wziął również pod uwagę rozległe obrażenia jakich doznała pokrzywdzona. Obrażeniom doznanym przez pokrzywdzoną nie można jednak przypisywać decydującego znaczenia z pominięciem pozostałych okoliczności mających wpływ na ustalenie stopnia społecznej szkodliwości, tym bardziej iż w niniejszej sprawie pokrzywdzona nie sprzeciwiła się zastosowaniu wobec podejrzanej instytucji warunkowego umorzenia postępowania.

Z tych powodów sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu nie był znaczny

Okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości

Kluczowe okoliczności sprawy, tj. fakt wypełnienia znamion czynu zabronionego nie budzi wątpliwości, bowiem podejrzana przyznała się do niego, a nadto zostało to potwierdzone zeznaniami świadków zdarzenia.

Niekaralność za przestępstwo umyślne

Podejrzana w dacie orzekania była niekarana.

Postawa sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste oraz sposób życia

Podejrzana prowadzi ustabilizowany tryb życia, pracuje zarobkowo, nigdy nie popadała w konflikty z prawem. Również jako kierowca nie była do tej pory sprawcą zdarzeń drogowych – została ona jedynie jednokrotnie ukarana mandatem za wykroczenie z art. 88 k.w. (niezastosowanie się do obowiązku używania świateł), co więcej miało to miejsce w roku 2013. Charakter sprawcy, a także nienaganny sposób życia do czasu popełnienia, nieprzebywanie w otoczeniu zdemoralizowanym lub w atmosferze sprzyjającej przestępstwu oraz wyrażenie skruchy przemawiają za przyjęciem wobec M. M. pozytywnej prognozy kryminologicznej. Zdarzenie, mimo poważnych i tragicznych skutków, niewątpliwe było incydentem w życiu podejrzanej.

Z tych wszystkich powodów warunkowe umorzenie postepowania było w tej sprawie uzasadnione.

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

----------------------

---------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.7.  Uniewinnienie

----------------------

---------------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

M. M.

1

Weryfikację pozytywnej prognozy kryminologicznej stanowił będzie zakreślony dwuletni okres próby, w którym podejrzana będzie mogła potwierdzić, iż istotnie przestrzega obowiązujących norm prawnych, a cel przedmiotowego postępowania w postaci uświadomienia sobie niewłaściwości postępowania zostanie spełniony, mimo braku orzeczenia i wykonania grożącej za popełnione przestępstwo kary.

W przypadku M. M. Sąd uznał, iż odpowiedni okres próby to 2 lata. Okres ten uświadomi podejrzanej, że Sąd czuwa nad jej poczynaniami i kwestią przestrzegania przez nią porządku prawnego.

2

Na podstawie art. 67 § 3 k.k. Sąd zasądził od podejrzanej na rzecz pokrzywdzonej nawiązkę w kwocie 5 000 zł. Stosownie do treści powołanego przepisu umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd nakłada na sprawcę obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, albo zamiast tych obowiązków orzeka nawiązkę. Orzeczenie jednego z tych środków jest wobec tego obligatoryjne.

Pokrzywdzona nie wnosiła o zasądzenie nawiązki w wysokości innej, niż wskazana we wniosku prokuratora, Sąd uznał zatem za zasadne orzeczenie nawiązki w kwocie 5 000 zł. Niewątpliwie zakres obrażeń odniesionych przez pokrzywdzoną był szeroki, kwota orzeczonej nawiązki powinna co najmniej częściowo zrekompensować pokrzywdzonej poniesioną szkodę i zadośćuczynić za doznaną krzywdę.

3

Sąd orzekł o zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez okres 1 roku, zatem w dolnej granicy fakultatywnego w tym przedmiocie rozstrzygnięcia przy warunkowym umorzeniu postępowania.

Rozstrzygnięcie to ma charakter w tym sensie represyjny, że ograniczy możliwości poruszania się podejrzanej samochodem (uwzględniając zaliczenie – do lipca 2023 r.) i przez to sprawi, że M. M. istotnie odczuje konsekwencje faktu, że na skutek znacznego naruszenia szeregu zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym spowodowała nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła dotkliwe obrażenia ciała.

Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż zdarzenie miało charakter kolizji pojazdu mechanicznego – samochodu osobowego – z pieszą prawidłowo przechodzącą przez oznakowane przejście dla pieszych. Nieustąpienie pierwszeństwa pieszemu oraz wyprzedzanie innego pojazdu na przejściu dla pieszych należą do najpoważniejszych naruszeń reguł ostrożności w ruchu lądowym, bowiem wiążą się z ryzykiem doprowadzenia do uderzenia w pieszego, który – w przeciwieństwie do innych uczestników ruchu znajdujących się w pojazdach – nie jest w żaden sposób fizycznie chroniony przed skutkami takiego zdarzenia.

Przez okres jednego roku podejrzana będzie więc wyłączona z ruchu drogowego, co z uwagi na opisane powyżej naruszenie zasad bezpieczeństwa jakiego się dopuściła, jest pożądane z punktu widzenia bezpieczeństwa tego ruchu jako takiego.

5

Sąd orzekł również świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Orzeczona nawiązka w pkt. 2 wyroku nawiązka na rzecz pokrzywdzonej stanowi co najmniej częściowe zaspokojenie przysługujących jej roszczeń z tytułu poniesionej szkody (uszczerbku na zdrowiu) i doznanej krzywdy. Przedmiotowe świadczenie natomiast przekazane zostanie na rzecz funduszu pomagającemu ofiarom przestępstw, podobnie jak w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów, ma ono charakter pewnego zabezpieczenia interesów ogółu społeczeństwa i zrekompensowania przez podejrzaną następstw jej czynu, wynikających z naruszenia przez nią podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Niewątpliwie więc uiszczenie przez podejrzaną odpowiedniej kwoty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej jest zarówno pożądane społecznie, jak i sprawi, że M. M. istotnie odczuje konsekwencje swojego zachowania.

Kwotę świadczenia Sąd ustalił uwzględniając sytuację majątkową podejrzanej, która pracuje zawodowo i uzyskuje stały dochód, zatem kwota 1 500 zł z pewnością nie jest w realiach niniejszej sprawy wygórowana.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

M. M.

4

Mając na względzie, iż zaliczenie na poczet orzeczonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów okresu zatrzymania prawa jazdy jest obligatoryjne, Sąd dokonał takiego zaliczenia za okres od momentu zatrzymania dokumentu do wydania wyroku w sprawie.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6 i 7

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od podejrzanej na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 1200 zł tytułem zwrotu wydatków na ustanowienie pełnomocnika. Przedmiotowa kwota została ustalona w oparciu o § 11 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 3 i ust. 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Nie było w niniejszej sprawie podstaw do zwolnienia podejrzanej od ponoszenia kosztów procesu, zatem w myśl art. 627 k.p.k. Sąd zasądził je od podejrzanej w całości. Na koszty te złożyły się kwota 226,99 zł tytułem kosztów za postępowania przygotowawcze, a także opłata w wysokości 100 zł ustalona na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

1.Podpis