Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 210/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 26 stycznia 2022 r. sygn. akt II K 338/19

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

G. K.

Uniewinnienie oskarżonego G. K. w innej sprawie od popełnienia przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s.

. Odpis prawomocnego wyroku w sprawie

IV Ka 24/22 Sądu Okręgowego w Legnicy

k. 952 - 958

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2

G. K.

Uniewinnienie oskarżonego G. K. w innej sprawie od popełnienia przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s.

Odpis prawomocnego wyroku w sprawie

IV Ka 524/21 Sądu Okręgowego w Legnicy

k.959 - 965

,2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2

Odpis prawomocnego wyroku w sprawie

IV Ka 24/22 Sądu Okręgowego w Legnicy

Odpis prawomocnego wyroku w sprawie

IV Ka 524/21 Sądu Okręgowego w Legnicy

Dowody z dokumentów , niekwestionowane przez strony.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Apelacja obrońcy oskarżonego:

1.błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę zapadłego orzeczenia poprzez przyjęcie, że oskarżony urządzał i prowadził gry o charakterze losowym organizowanych w celach komercyjnych, na urządzeniach elektronicznych o nazwach szczegółowo opisanych w części wstępnej wyroku, wbrew przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych ( dalej jako ustawa o grach hazardowych ) podczas gdy ujawnione w toku postępowania okoliczności nie pozwalały na poczynienie tego rodzaju ustaleń;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.obraza przepisów prawa procesowego mająca wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k. poprzez przekroczenie w zakresie ustalenia sprawstwa i winy oskarżonego zasady swobodnej oceny dowodów, pojęcie tej oceny w sposób dowolny, sprzeczny z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, w sposób wykluczający możliwości ustalenia prawdy obiektywnej a polegające na:

a. dokonaniu istotnych dla sprawy ustaleń faktycznych w zakresie winy, zamiaru i świadomości działania oskarżonego w sposób sprzeczny z zasadami prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego i uznanie oskarżonego za winnego urządzania nielegalnych gier na automatach tylko i wyłącznie w oparciu o zeznania świadka E. R. oraz opinię biegłego R. R. która była niepełna i nierzetelna;

b. bezzasadne przyjęcie że oskarżony zdawał sobie sprawę z nielegalności podejmowanych działań, miał zamiar realizacji wszystkich znamion strony przedmiotowej zarzucanego mu czynu, w sytuacji gdy powyższe nie polega na prawdzie i nie znajduje żadnego oparcia w treści złożonych przez oskarżonego wyjaśnień;

c. uznanie wyjaśnień oskarżonego nie przyznającego się do popełnienia zarzucanego jej czynu oraz wskazujących że był zapewniany o legalności prowadzonej działalności oraz informowany o opiniach technicznych i prawnych fakt ten potwierdzających, za niewiarygodnych, w sytuacji gdy żaden dowód w sprawie nie pozostaje z powyższymi twierdzeniami oskarżonego w sprzeczności;

d. uznanie że oskarżony miał zamiar i świadomość prowadzenia gier z naruszeniem ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych ( Dz.U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ) mimo że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje na brak zamiaru i świadomości oskarżonego w tym zakresie;

e. wadliwym przyjęciu, że oskarżony miał świadomość faktu nielegalnego funkcjonowania urządzeń w sytuacji gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy temu przeczy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3.obraza przepisów prawa procesowego mająca wpływ na treść orzeczenia tj. art. 7 k.p.k., w zw. z art. 170 k.p.k. i art. 201 k.p.k. poprzez bezzasadne oddalenie wniosków dowodowych oskarżonego i interwenienta ubocznego: z zeznań świadka A. W. i o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu informatyki, mimo ze powyższe dowody miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy oraz pomimo tego, że opinia biegłego R. R.nie była pełna, jasna i wyczerpująca.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

4.rażąca niewspółmierność kary która wyrażała się w orzeczeniu wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze polegającym na organizowaniu gier hazardowych na okres 3 lat oraz kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przyjmując że jedna stawka dzienna jest równoważna kwocie 150 zł. poprzez przecenienie przez Sąd I instancji ustalonych okoliczności obciążających oraz niedostrzeżenie żadnej okoliczności łagodzącej, a także nienależytą ocenę sytuacji zarobkowej i życiowej oskarżonego pod kątem ustalenia wysokości stawki dziennej grzywny.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Apelacja pełnomocnika interwenienta ubocznego:

5.wadliwość przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego która w konsekwencji doprowadziła do poczynania błędnych ustaleń faktycznych uczynionych następnie podstawą kwestionowanego orzeczenia a to:

- naruszenie procedury tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 193 § 1 k.p.k. i art. 201 k.p.k. stosowanych w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. w szczególności poprzez brak przeprowadzenia dowodu z opinii innego biegłego czego zaniechano w wyniku chybionego uznania pisemnej opinii biegłego sądowego R. R. sporządzonej w postępowaniu przygotowawczym oraz przeprowadzonej przez sąd pisemnej, uzupełniającej opinii tego samego biegłego za pełną, kompletną i jasną w sytuacji gdy biegły ten spornych gier dostępnych na urządzeniach nigdy empirycznie, bezpośrednio nie przebadał – a to z powodu braku aktualnej licencji umożliwiającej uruchomienie programów, którą biegły nie dysponował i o udostępnienie której nigdy do nikogo nie wystąpił, wobec czego biegły nie miał jakichkolwiek podstaw do wydania w sprawie wiarygodnej opinii odpowiadającej na postawione mu pytania, albowiem oczywistością jest brak obiektywny brak możliwości dokonania rzetelnej oceny charakteru gier, w tym pod kątem ich losowości bez ich uruchomienia i kompleksowego zbadania procesu rozgrywki;

- naruszenie procedury tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 193 § 1 k.p.k. i art. 193 § 3 k.p.k. k.p.k. stosowanych w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. w szczególności poprzez brak przeprowadzenia dowodu z opinii innego biegłego czego zaniechano w wyniku chybionego stwierdzenia braku powodów osłabiających zaufanie do bezstronności biegłego mimo iż jawią się one jako oczywiste, powodowane tak względami animozji osobistych, jak i niskimi motywami natury ekonomicznej, a do tego wskazujące na możliwość naruszania praw przez biegłego, przy biernej akceptacji tego rodzaju praktyk przez oskarżyciela publicznego i Sąd I instancji;

- naruszenie procedury tj. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 53 § 20 k.k.s. stosowanych w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. poprzez odmówienie wiary przy orzekaniu fundamentalnym w sprawie dowodom tj. złożonym przez interwencję opiniom technicznym Jednostki Badającej Ministra Finansów, mimo że mają one charakter dokumentów urzędowych, albowiem zostały wydane przez podmiot ustawą umocowany i fachowo kompetentny do ich sporządzenia ( por. art. 23f ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych - dalej ugh ), stanowią zatem dowód na okoliczność tego, co zapisano w ich treści, szczególnie gdy w materiale dowodowym brak jest jakiegokolwiek dowodu przeciwko ich treści, albowiem nikt nigdy nie zanegował merytorycznej wartości tych dokumentów urzędowych;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

6. w konsekwencji naruszeń procedury wskazanych wyżej – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia a to poprzez dalece pochopne i zupełnie dowolne przyjęcie iż gry dostępne na spornych urządzeniach V. mają charakter losowy i tym samym hazardowy , chociaż jest to wniosek nieuzasadniony i zdecydowanie nieuprawniony na tle dowodów w sprawie zgromadzonych, lecz ocenionych jedynie wybiórczo i fragmentarycznie w szczególności przy zupełnym pominięciu dowodów dla oskarżonego korzystnych i potwierdzających jego linię obrony.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

7. naruszenie prawa materialnego tj. art. 107 § 1 k.k.s. a to poprzez wadliwe jego zastosowanie mimo iż nie wykazano ziszczenia się kluczowej w tym przepisie przesłanki urządzania zabronionych gier na automatach do gier w rozumieniu art. 2 ust. 3 – 5 ugh, albowiem w sprawie brak jest wartościowego, przekonywującego dowodu iż sporne urządzenia to automatu do gier w rozumieniu przywołanych regulacji ustawy, gdyż są to w swojej istocie urządzenia do gier logicznych V., co w sprawie udokumentowano w sposób wykluczający trafność poglądów przeciwnych, forsowanych przez oskarżyciela, a zaaprobowanych przez Sąd I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad.1,2,3,5,6

Obydwaj skarżący formułując zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych i obrazy prawa procesowego w istocie zmierzali do zakwestionowania ustaleń Sądu I instancji w jednym zakresie tj. odnośnie losowego charakteru gier urządzanych przez oskarżonego G. K. i w tym kontekście do zdyskredytowania opinii biegłego z zakresu informatyki, telekomunikacji i automatów do gier R. R.. Nie było kwestionowane w sprawie że oskarżony był prezesem zarządu spółki z o.o. (...)z siedzibą w L., że jako taki urządzał i prowadził gry na trzech automatach do gier o nazwach i numerach wymienionych w zarzucie aktu oskarżenia w lokalu (...) w L. oraz że oskarżony nie posiadał koncesji na prowadzenie kasyna gier. Skoro zatem wymienione zarzuty mimo zróżnicowanego ich sformułowania dotyczyły w istocie tej samej kwestii omówione zostaną łącznie.

Sądowi Okręgowemu z urzędu wiadomo jest, że sprawa niniejsza nie jest pierwszą sprawą oskarżonego G. K. prowadzoną w Sądzie Okręgowym w Jeleniej Górze w postępowaniu odwoławczym, dotyczącym przestępstwa skarbowego z art. 107 § 1 k.k.s. Wcześniej wydane były prawomocne rozstrzygnięcia chociażby w sprawach VI Ka 102/22 czy VI Ka 317/22. Stany faktyczne i prawne w wymienionych sprawach były zbliżone do sprawy niniejszej, dotyczyły one automatów do gier o tożsamych nazwach i charakterze działania ( typ video ), o nagrody pieniężne lub rzeczowe, tak jak automaty H. (...), H. (...), H. (...) będące przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie. Sąd Okręgowy w wyżej wymienionym składzie podziela zapatrywania prawne wyrażane w wyżej wymienionych sprawach, stąd powołuje się na zbliżoną argumentację. Nie zmieniają tej oceny odpisy orzeczeń innych sądów przedkładane przez skarżących w toku postępowania.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych grami na automatach są gry na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych lub elektronicznych, w tym komputerowych oraz gry odpowiadające zasadom gier na automatach urządzane przez sieć Internet o wygrane pieniężne lub rzeczowe, w których gra zawiera element losowości. W sytuacji gdy wynik prowadzonej gry nie zależy od umiejętności prowadzącego grę, jego wiedzy, zręczności lecz charakteryzuje się przypadkowością, gra taka z pewnością zawiera element losowości. Co więcej, nawet jeżeli element przypadkowości połączony jest z pewnymi elementami dodatkowymi mającymi sugerować wpływ grającego na wynik ( np. wykorzystanie przez grającego dodatkowych fakultatywnych opcji w grze ) taka sytuacja nie pozbawia gry charakteru losowego, jeżeli w konsekwencji gra zależy od przypadku ( zob. wyrok NSA z 30.09.2014 r. II GSK 1852/13 LEX nr 1572655; wyrok NSA z 17.12.2014 r. II GSK 1713/13 LEX nr 1637101; wyrok NSA z 27.10.1999 r. II SA 1095/99 LEX nr 4627 ).

W niniejszej sprawie podstawowymi dowodami wskazującymi na sprawstwo i winę oskarżonego ( wyłączywszy opinię biegłego R. R. o czym poniżej ) były zeznania świadka - funkcjonariusza celnego E. R. oraz przeprowadzony przez tego świadka eksperyment procesowy na miejscu ujawnienia automatów do gry, utrwalony na płycie CD, protokół zatrzymania rzeczy i protokół oględzin rzeczy ( k. 8 – 22 , k. 36 – 37 ). Należy wskazać tutaj na fragment zeznań świadka E. R. dotyczący przeprowadzonego eksperymentu. Świadek zeznawał „…postanowiłem przeprowadzić na urządzeniach eksperyment kontrolny celem ustalenia czy na urządzeniach można rozegrać gry na które gracz nie ma wpływu…eksperyment przeprowadziłem w trybie rzeczywistego działania urządzeń prowadząc gry z „pozycji gracza”. W wyniku przeprowadzonych czynności stwierdziłem że na urządzeniach zainstalowane były gry których grafika i inne cechy wizualne były typowe dla automatów do gier hazardowych…Tabele wygranych świadczyły o możliwości uzyskania w trakcie gry wygranych które ustalane były na podstawie układów symboli graficznych tworzonych na wirtualnych walcach….Każda gra uruchamiana przez gracza przyciskiem Start polegała na obróceniu się i samoczynnym zatrzymaniu wirtualnych walców a wynik gry ustalany był…na podstawie układu symboli graficznych na walcach po ich zatrzymaniu się…Stwierdziłem również, że w trakcie gry gracz nie miał wpływu na moment zatrzymania się walców a tym bardziej na układ symboli graficznych na walcach po ich zatrzymaniu, co stanowi o tym, że nie miał wpływu na wynik gry. Układ symboli na walcach był przypadkowy i od gracza całkowicie niezależny…generowany był przez program gry zainstalowany w urządzeniu…lecz w sposób nieznany dla gracza…ustaliłem że w urządzeniach…naciśnięcie przycisku POMOC powodowało wyświetlenie na ekranie tabel z układami symboli graficznych….Tych układów jest zawsze 1.000 000, po 9 układów na stronie, co daje ponad 111 000 stron, które w każdej grze musiałby gracz przejrzeć przyglądając się każdemu układowi, aby sprawdzić przyszły wynik gry, co jest niemożliwe” ( k. 36 – 37 ). Wiarygodności dowodów powyższych skarżący co do zasady nie kwestionowali.

Zważywszy na powyższe w ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji prawidłowo ustalił, że prowadzone w lokalu (...)w L. przy ul. (...) gry na 3 automatach wskazanych w zarzucie aktu oskarżenia były grami losowymi, a w każdym razie zawierały element losowości. Stwierdzenie tej okoliczności przez biegłego R. R. w wydanej opinii nie było niezbędne, samo zaś dopuszczenie opinii biegłego w sprawie nie było bezwzględnie konieczne. Rolą biegłego było co najwyżej zrekonstruowanie zasad działania zabezpieczonych automatów do gier, co zresztą wynikało także z zeznań świadka E. R. i z eksperymentu procesowego. Tym bardziej zbędne było dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu gier na automatach jak to postulowali skarżący. Na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów wskazanych powyżej Sąd I instancji uprawniony był do oceny kluczowego dla wydania rozstrzygnięcia zagadnienia tj. losowości gier. Wbrew powtarzanemu w apelacjach zarzutowi naruszenia art. 7 k.p.k. dokonana przez Sąd I instancji ocena dowodów nie jest dowolna, Sąd ten dysponując na rozprawie głównej walorem bezpośredniości władny był jednym dowodom dać wiarę, w szczególności tym wymienionym powyżej, innym zaś odmówić wiarygodności, co odnosi się w szczególności do wyjaśnień oskarżonego. Swoje stanowisko Sąd Rejonowy choć nieco powierzchownie to jednak dostatecznie argumentował w pisemnym uzasadnieniu wyroku.

Jedynie na marginesie wskazać należy, że nie jest przedmiotem niniejszego postępowania odwoławczego ocena uczciwości biegłego R. R. w tym także prawidłowości pobieranego przez niego wynagrodzenia w tej lub innych sprawach, zwłaszcza w sytuacji gdy jego opinia nie decydowała o rozstrzygnięciu końcowym sprawy. W tym kontekście nie ma istotnego znaczenia domniemany „brak aktualnej licencji umożliwiającej uruchomienie programów, którą biegły nie dysponował”, co poza wszystkim nie pozbawia go statusu biegłego sądowego.

Skarżący pełnomocnik interwenienta przecenia także znaczenie opinii technicznych Jednostki Badającej Ministra Finansów które nie dotyczą przecież tych konkretnych 3 automatów do gier zainstalowanych w L. w lokalu (...) przy ul. (...)Zdaniem Sądu Okręgowego prawidłowo oceniony materiał dowodowy zebrany w sprawie jednoznacznie świadczy że oskarżony z pełną świadomością urządzał i prowadził gry hazardowe w tym lokalu.

Ad. 7

Zważywszy na całą powyższą argumentację niezasadny był także zarzut naruszenia prawa materialnego tj. art. art. 107 § 1 k.k.s. Oskarżony swoim działaniem wyczerpał ustawowe znamiona zarówno strony przedmiotowej jak i strony podmiotowej tego przepisu. Jeszcze raz podkreślić należy że nie sposób zgodzić się jakoby gry urządzane przez oskarżonego były wyłącznie grami logicznymi V. i nie zawierały elementu losowości. Cała powyższa argumentacja temu przeczy. Podkreślić także należy, że pojęcie urządzania gier na automatach należy interpretować szeroko, także jako m.in. udostępnienie urządzeń do gier, zarządzanie tym sprzętem, zawarcie umowy najmu lokalu w którym automaty zostały wstawione i.t.d.

Ad. 4

Zawarty w apelacji obrońcy zarzut rażącej niewspółmierności kary i środka karnego był zasadny. Obecna sytuacja materialna oskarżonego eksponowana w apelacji obrońcy i jego sytuacja rodzinna a także stopień zawinienia i okres od którego oskarżony funkcjonuje w branży hazardowej ( od 2017 r., jak wskazano w apelacji ) przemawiały za obniżeniem w szczególności stawki dziennej grzywny i okresu na który orzeczono środek karny zakazu prowadzenia działalności gospodarczej polegających na organizowaniu gier hazardowych. Sąd Okręgowy uznał, że kwotę stawki dziennej grzywny należy obniżyć do 100 zł ( co oznacza grzywnę w kwocie 10.000 zł w przeliczeniu ze stawek dziennych, zamiast 15.000 zł orzeczonej przez Sąd Rejonowy ) zaś okres stosowania środka karnego skrócić z 3 do 2 lat.

Wniosek.

1.zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji;

uchylenie wyroku i umorzenie postępowania tzw. absorpcyjne na podstawie art. 11 § 1 k.p.k.

( apelacja obrońcy oskarżonego i wniosek obrońcy oskarżonego złożony na rozprawie odwoławczej )

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego oraz uwzględnienie interwencji co do spornych urządzeń do gier logicznych V. i orzeczenie ich zwrotu spółce ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

( apelacja pełnomocnika interwenienta ubocznego )

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad.1 i 2

Wnioski zawarte w obydwu apelacjach były tożsame i zmierzały do wydania przez Sąd Odwoławczy wyroku reformatoryjnego poprzez uniewinnienie oskarżonego, względnie wyroku kasatoryjnego. Wnioski okazały się niezasadne mając na uwadze całą argumentację przedstawioną powyżej, odnoszącą się do stawianych w apelacjach zarzutów.

W apelacjach nie sformułowano wniosku o umorzenie absorpcyjne, niemniej skoro taki wniosek wyartykułowany został przez obrońcę na rozprawie odwoławczej odnieść należało się także do niego. Wniosek był niezasadny z dwóch powodów. Formalny powód jest taki, że umorzenie postępowania na podstawie art. 11 § 1 k.p.k. powinno być decyzją Sądu I instancji, nie zaś Sądu Odwoławczego podjętą w wyniku odwołania od wyroku skazującego. Tak też następowało w sprawach w których kserokopie orzeczeń obrońca przedłożył na rozprawie odwoławczej ( k. 966 – 971 ). W niniejszej sprawie Sąd I instancji nie znalazł podstaw do umorzenia absorpcyjnego. Ponadto nie wykazano w sprawie by wobec oskarżonego G. K. zapadały wcześniej wyroki skazujące w takiej ilości i o takim wymiarze kar aby czyniły ukaranie w niniejszej sprawie oczywiście niecelowym, przeciwnie, skarżący koncentrowali się na wykazywaniu, że oskarżony był uniewinniany w innych sprawach, na co przedkładali odpisy orzeczeń.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy w części dotyczącej sprawstwa i winy oskarżonego G. K., kosztów sądowych za postępowanie pierwszoinstancyjne ( pkt IV zaskarżonego wyroku ), a w zakresie orzeczonej kary grzywny, środka karnego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej i przepadku dowodów rzeczowych ( pkt I, II i III zaskarżonego wyroku ) w części nie obejmującej zmiany wyroku z pkt I części dyspozytywnej Sądu Okręgowego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Mając na uwadze argumentację przedstawioną powyżej, w wyżej wymienionej części zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego G. K. w ten sposób że w pkt. I części dyspozytywnej obniżył kwotę ustalonej stawki dziennej grzywny do 100 złotych, w pkt II części dyspozytywnej dotyczącym orzeczenia o dowodach rzeczowych wyeliminował sformułowanie „przez zniszczenie”, w pkt III części dyspozytywnej jako podstawę prawną środka karnego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej przyjął art. 34 § 2 k.k.s., art. 41 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. i obniżył okres na który orzeczono ten środek karny do 2 lat.

Zwięźle o powodach zmiany

Zasadność obniżenia wysokości kary grzywny w sposób wyżej wskazany i skrócenia do 2 lat okresu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze polegającym na organizowaniu gier hazardowych omówiona została powyżej przy rozpoznawaniu zarzutu apelacji obrońcy. Uzupełnienie podstawy prawnej wymierzenia wymienionego środka karnego - poza zarzutami apelacji - było konieczne, wszak postępowanie co do zasady prowadzone było w oparciu o przepisy kodeksu karnego skarbowego a art. 34 § 2 k.k.s. jest fundamentalny dla orzekania w tym zakresie, z kolei art. 20 § 2 k.k.s. i art. 43 § 1 k.k. stanowią podstawę wyznaczenia granic czasowych tego środka. Ponadto zdaniem Sądu Okręgowego nie było podstawy do rozstrzygania w wyroku o zarządzeniu zniszczenia dowodów rzeczowych w postaci automatów do gier wraz z przewodami i zawartością, nie zachodzą okoliczności z art. 31 § 5 k.k.s,, możliwa wydaje się sprzedaż tych rzeczy uprawnionym podmiotom ( art. 30 § 5a k.k.s ).

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 1020 zł. ( 1000 zł. opłata za obie instancje + 20 zł. ryczałt za doręczenia ).

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do całości wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik interwenienta ubocznego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do całości wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana