Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 09 lutego 2023 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółka komandytowa z siedzibą w B.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

przy udziale zainteresowanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o kontynuowanie postępowania administracyjnego

na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z 16 marca 2022 r. znak: (...) (...)

1.  oddala odwołanie,

2.  zasądza od odwołującego „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółka komandytowa z siedzibą w B. na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

3.  zasądza od odwołującego „(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółka komandytowa z siedzibą w B. na rzecz (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. kwotę 720,00 zł (siedemset dwadzieścia złotych) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Małgorzata Brzozowska

Sygn. akt XVII AmE 176/22

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 09 lutego 2023 r.

Decyzją z dnia 16 marca 2022 r. znak: (...) (...) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki postanowił umorzyć postępowanie administracyjne wszczęte na wniosek (...) sp. z o.o. sp.k. w sprawie rozstrzygnięcia sporu dotyczącego odmowy zawarcia przez (...) S.A. Odział B. umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej nieruchomości położnych w B. przy ul. (...), działki nr (...) (plac budowy).

Odwołanie od decyzji wniosła (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w B. zarzucając jej naruszenie przepisów prawa procesowego i materialnego:

I.  art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 716 z późn. zm.) w zw. z art. 105 § 1 oraz art 7, 77 § 1 w zw. z art. 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 735), dalej jako: k.p.a., poprzez:

a/ błędne ustalenie stanu faktycznego ukazujące się w twierdzeniu, że przedmiotowej sprawie nie doszło do odmowy zawarcia przez (...) S.A. Oddział z siedzibą w B. umowy o przyłączenie sieci elektroenergetycznej do nieruchomości odwołującej (nie doszło do zainicjonowana ponownego procesu zamierzającego do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej), gdyż spółka nie występowała z ponownym wnioskiem o zawarcie ww. umowy, mimo że w dniu 1 października 2021 r. odwołująca wystosowała pismo z prośbą o przedłużenie przedmiotowej umowy i w związku z tym stanem spotkała się z brakiem jakiejkolwiek odpowiedzi na tenże pismo (spółka spotkała się z odmową zawarcia ze strony (...) S.A Oddział z siedzibą w B.):

b/ błędne ustalenie zaistniałego stanu faktycznego, mimo że przedmiotem niniejszego wniosku był wyłącznie stan odmowy zawarcia umowy przyłączenie do sieci elektroenergetycznej przez (...) S.A. siedzibą w B. do placu budowy przy ul. (...) w B., działki nr (...), oparty aktach prawa administracyjnego wydanych przez lokalne organy nadzoru budowlanego, którym brak waloru prawomocności oraz powszechnego zawiązania innych podmiotów tychże rozstrzygnięciami oraz na podstawie nieprawomocnych wyroków WSA w Białymstoku, co wpisuje się dyspozycję art. 8 Prawa energetycznego ;

c/ błędne uznanie, iż niniejsze postępowanie staje się bezprzedmiotowe, wobec braku wystąpienia spółki z ponownym wnioskiem o zawarcie ww. umowy, mimo iż odwołująca w dniu 14 października 2021 r. wystosowała pismo z prośbą o przedłużenie przedmiotowej umowy i w związku z tym stanem spotkała się z brakiem jakiejkolwiek odpowiedzi na tenże pismo;

d/ błędne wydanie decyzji umarzającej postępowanie, wobec skonstruowania merytorycznego uzasadnienia odmowy uwzględnienia przedmiotowego wniosku, a tym samym doszło do niezgodnego z prawem uchylenia się Prezesa URE od merytorycznego rozpoznania sprawy;

e/ bezzasadne uznanie, że zaistniały spór pomiędzy odwołującą a przedsiębiorstwem energetycznym w ogóle nie istnieje, mimo iż całość postępowania tegoż podmiotu jest wyłącznie spowodowana działaniem lokalnych organów nadzoru budowlanego, które mimo braku jakiejkolwiek właściwości w ramach prowadzonej inwestycji budowlanej związanej z przeciwdziałaniem (...)19 wydały władcze akty prawa administracyjnego, którym brak waloru prawomocności.

II. art. 8 w zw. z art. 11 w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak sporządzenia prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji, co przejawiało się w szczególności:

niewyjaśnieniem na jakiej podstawie Prezes URE uznał, iż bezprzedmiotowość niniejszego postępowania jest upatrywana wyłącznie w kwestii braku podjęcia próby zainicjonowana ponownego procesu zamierzającego do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, mimo iż odwołująca w dniu 14 października 2021 r. wystosowała pismo z prośbą o przedłużenie przedmiotowej umowy i w związku z tym stanem spotkała się z brakiem jakiejkolwiek odpowiedzi na tenże pismo przez co motywy, na podstawie których wydana została skarżona decyzja są dla odwołującej niezrozumiałe i nieprzekonujące, co w konsekwencji burzy zasadę zaufania obywatela do organów państwa i zasadę przekonywania, ponieważ organ administracji publicznej powinien wyjaśniać stronom zasadność przesłanek, którymi kieruje się przy załatwieniu sprawy, aby w ten sposób w miarę możności doprowadzić do wykonania przez strony rozstrzygnięcia bez potrzeby stosowania środków przymusu.

Mając na uwadze powyższe zarzutu odwołująca wniosła o:

- uchylenie zaskarżonej decyzji Prezesa URE w całości i orzeczenie co do istoty,

ewentualnie

- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Prezesowi URE,

- zawarcie ugody polegającej na ustaleniu sposobu załatwienia niniejszego odwołania polegającego na rozstrzygnięciu przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki sporu zaistniałego pomiędzy odwołującą a przedsiębiorstwem energetycznym wobec odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej przez (...) S.A. do placu budowy przy ul. (...) w B., działki nr (...), z uwagi na przyjęcie stanowiska lokalnych organów nadzoru budowlanego w zakresie legalności przedmiotowej budowy.

Zainteresowana (...) S.A. z siedzibą w L. wniosła o oddalenie odwołania w całości i zasądzenie kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pismem z dnia 02 lutego 2023 r. strona odwołująca, reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika:

- wniosła o zasądzenie od organu kosztów postępowanie wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych,

- cofnęła wniosek o zawarcie ugody.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09 października 2020 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w B. złożyła na formularzu wniosek do (...) S.A. o określenie warunków przyłączenia do sieci dystrybucyjnej niskiego napięcia dla placu budowy – 3 budynki mieszkalne wielorodzinne, położonego w B. przy ul. (...), działki nr (...).

Dowód: wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci dystrybucyjnej k. 120 akt

administracyjnych, k. 69

Pismem z dnia 16 października 2020 r. (...) S.A. przesłała do (...) sp. z o.o. sp.k. projekt umowy o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej wraz z warunkami przyłączenia.

Dowód: pismo z dnia 16 października 2020 r. k. 13, 121 akt administracyjnych

W dniu 06 listopada 2020 r. pomiędzy (...) sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w B. a (...) S.A. z siedzibą w L. zawarta została umowa nr (...).

Przedmiotem umowy było przyłączenie do sieci dystrybucyjnej (...) S.A. instalacji odbiorczej podmiotu przyłączanego, zakwalifikowanego do VI grupy przyłączeniowej, o mocy przyłączeniowej 40,00 kW, zgodnie z warunkami przyłączenia nr (...) z dnia 16 października 2020 r.

Termin przyłączenia ustalony został do dnia 16 października 2021 r.

Okres obowiązywania umowy określono do dnia 16 października 2022 r.

Dowód: warunki przyłączenia nr (...) k. 14, 122 akt administracyjnych, k. 72-75,

umowa nr (...) wraz z załącznikami k. 9-10, 124-130 alt administracyjnych, k.

70-71

W dniu 18 listopada 2020 r. nastąpiło przyłączenie (...) sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w B. do sieci elektroenergetycznej.

Dowód: zlecenie przyłączenia k. 135-136 akt administracyjnych.

W dniu 05 października 2021 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. wezwał (...) S.A. do złożenia wyjaśnień odnośnie podłączenia nr ew. (...) przy ul. (...)/M. w B. do sieci dystrybucyjnej, poprzez wskazanie o jakie pozwolenia i dokumenty, oraz kiedy i na czyj wniosek, zostało wykonane przyłącze energetyczne do przedmiotowej nieruchomości, jak również kiedy i z kim zawarta została umowa na sprzedaż energii elektrycznej.

W uzasadnieniu wezwania wskazano m.in., że na terenie w/w wskazanych działek prowadzona jest budowa budynków mieszkalnych wielorodzinnych bez pozwolenia na budowę, oraz iż na podstawie art. 93 pkt 5 Prawa budowalnego, kto dostarcza i umożliwia dostarczenie energii naruszając przepis art. 41 ust. 5 ustawy Prawo budowlane podlega karze grzywny.

Dowód: wezwanie z dnia 05 października 2021 r. k. 137 akt administracyjnych

Pismem z dnia 14 października 2021 r. (...) sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w B. zwróciła się do (...) S.A. Oddział w B. pismem zatytułowanym „dot. umowy (...), Miasto B. ul. (...), numer (...)_ (...) (...)” o przedłużenie umowy dotyczącej dostarczania energii elektrycznej do placu budowy przy ul. (...) do dnia 13 listopada 2022 r. w związku z trwającymi pracami budowalnymi.

Dowód: pismo z dnia 14 października 2021 r. k. 18

Pismem z dnia 26 października 2021 r. (...) S.A. Oddział B. w nawiązaniu do umowy nr (...) z dnia 06 listopada 2020 r. poinformowała (...) sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w B., że dostarczenie energii elektrycznej na potrzeby budowy uwarunkowane jest wywiązywaniem się z obowiązków podmiotu przyłączanego. Wobec tego wezwano (...) sp. z o.o. sp.k. do dostarczenia prawomocnej decyzji pozwolenia na budowę obiektu przyłączanego, lub innego dokumentu wymaganego ustawą Prawo budowalne, o ile zgodnie z przepisami istnieje konieczność jego uzyskania, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania. Jednocześnie w piśmie poinformowano, że (...) S.A. przysługuje prawo odstąpienia od umowy na zasadach opisanych w § 6 ust. 2 lit. b) umowy nr (...).

Dowód: pismo z dnia 26 października 2021 r. k. 76, k. 20 akt administracyjnych.

W dniu 28 marca 2022 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w B. złożyła na formularzu wniosek do (...) S.A. o określenie warunków przyłączenia do sieci dystrybucyjnej niskiego napięcia dla placu budowy – 3 budynki mieszkalne wielorodzinne, położonego w B. przy ul. (...), działki nr (...).

Pismem z dnia 01 kwietnia 2022 r. (...) S.A. przesłała do (...) sp. z o.o. sp.k. projekt umowy o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej wraz z warunkami przyłączenia.

Dowód: wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci dystrybucyjnej k. 77,

pismo z dnia 01 kwietnia 2022 r. k. 78.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumentu zgormadzone w toku postępowania administracyjnego oraz załączone do odwołania, mając na uwadze normę art. 229 i 230 k.p.c. Żadne z tych dokumentów nie były kwestionowane przez strony postępowania oraz zainteresowaną spółkę, a treści pisma wskazuje, że okoliczności z nich wynikające były bezsporne. Strony przedstawiły jedynie odmienną ocenę prawną.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Podstawę materialnoprawną rozpoznawanego sporu stanowił przepis art. 8 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2019 r., poz. 755 ze zm.), który m.in. stanowi, że w sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci, w tym dotyczących zwiększenia mocy przyłączeniowej, umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii (…) rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek strony. Z powołaniem na jego brzmienie Prezes Urzędu uznał, że w sprawie pomiędzy odwołującą spółką, a (...) S.A. Oddział z siedzibą w B., brak sporu co do odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, a w konsekwencji bezprzedmiotowe jest prowadzenie postępowania administracyjnego w tym zakresie. Skutkowało to wydaniem decyzji umarzającej postępowanie. (...) sp. z o.o. sp.k. wniesione odwołanie przede wszystkim oparła na twierdzeniu, że (...) S.A. Oddział z siedzibą w B. faktycznie odmówiła zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, gdyż odwołująca w dniu 14 października 2021 r. złożyła pismo z prośbą o przedłużenie przedmiotowej umowy. Wobec tego Prezes Urzędu Regulacji Energetyki bezzasadnie przyjął, że pomiędzy stronami nie zaistniał spór uzasadniający wydanie rozstrzygnięcia przez Organ.

Wobec powyższego Sąd uznał, że na gruncie omawianej sprawy zasadnicze znaczenie miało przede wszystkim odróżnienie przypadków bezprzedmiotowości postępowania, od braku przesłanek do uwzględnienia żądania strony. Przypadki te determinują bowiem, kiedy zachodzi konieczność merytorycznego rozstrzygnięcia żądania strony. Celem postępowania administracyjnego jest natomiast przede wszystkim załatwienie sprawy przez wydanie decyzji rozstrzygającej ją co do istoty (art. 104 § 1 k.p.a.).

Bezzasadność żądania strony oznacza brak przesłanek do uwzględnienia jej wniosku. W takim przypadku zachodzi podstawa do wydania decyzji odmownej ( por. np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 02 marca 2010 r., sygn. akt III SA/Lu 572/09,opubl Legalis; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 407/10, opubl. Legalis; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 01 lutego 2011 r., sygn. akt II SA/Rz 1107/10, opubl. Legalis ). Z kolei umorzenie postępowania jest orzeczeniem formalnym, kończącym postępowanie bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia ( zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 02 lipca 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 833/07, opubl. Legalis; wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. akt IV SA/Gl 476/10, opubl. Legalis; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 września 2019 r., sygn. akt I GSK 1266/19, opubl. Legalis ). Odnosi się do sytuacji, w których żądanie strony nie dotyczy sprawy podlegającej rozstrzygnięciu co do istoty przez organ administracji publicznej, gdyż brak jest któregoś z elementów materialnego stosunku prawnego. Inaczej ujmując o bezprzedmiotowości w orzeczeniach wywodzi się w przypadku, gdy w sprawie stan faktyczny nie odpowiada stanowi hipotetycznemu zapisanemu w normie prawa materialnego.

Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy, to jak już wskazano na wstępie uzasadnienia, w myśl art. 8 Prawa energetycznego Prezes Urzędu rozstrzyga na wniosek strony w sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci. Oznacza to, że Prezes Urzędu obligowany jest wydać merytoryczną decyzję tylko wówczas, gdy pomiędzy stronami występuje spór, co do odmowy zawarcia umowy o przyłączenie do sieci. Powszechnie przyjmuje się, że przez odmowę zawarcia umowy o przyłączenie należy rozumieć zarówno odmowę wydania warunków przyłączenia, jak i sytuację, gdy warunki przyłączenia wraz z projektem umowy przyłączeniowej, jak też projekt umowy kompleksowej sprzedaży energii elektrycznej i świadczenie usług dystrybucji energii, zostały wprawdzie przez przedsiębiorstwo energetyczne wydane, jednak podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci nie zgadza się na ich treść. Oznacza to, że kompetencja Prezesa Urzędu obejmuje ukształtowanie treści umowy w przypadku, gdy przedsiębiorstwo energetyczne kwestionuje istnienie obowiązku zawarcia umowy i na tej podstawie odmawia jej zawarcia, jak i w przypadku, gdy obowiązek ten nie jest kwestionowany, lecz strony nie mogą dojść do porozumienia w zakresie treści przyszłej umowy ( zob. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2014 r. sygn. akt III SK 46/13, opubl. Lex nr 1482418, wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 24 kwietnia 2018 r. sygn. akt XVII AmE 168/16, opubl. Legalis nr 1842116, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie - V Wydział Cywilny z dnia 28 czerwca 2013 r. sygn. akt VI ACa 1682/12, opubl. Legalis nr 1049482). Zaakcentować przy tym należy, że na podstawie art. 8 Prawa energetycznego strona umowy o przyłączenie nie może żądać zmian postanowień uprzednio zawartej umowy. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie ma bowiem jurysdykcji w sprawach dotyczących umów już zawartych ( zob. np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie - V Wydział Cywilny z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. akt VI ACa 1979/15, opubl. Legalis nr 1591932, wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 22 lipca 2013 r. sygn. akt XVII AmE 46/12, opubl. Legalis nr 1325963).

W myśl art. 7 Prawa energetycznego przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania. Podstawowym warunkiem przyłączenia podmiotu do sieci jest istnienie technicznych i ekonomicznych warunków przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, oraz spełnienie przez żądającego zawarcia umowy warunków przyłączenia do sieci i odbioru. Ocena, czy te warunki istnieją jest dokonywana przez przedsiębiorstwo po złożeniu przez podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci wniosku o określenie warunków przyłączenia ( art. 7 ust. 3a ustaw). Wniosek o określenie warunków przyłączenia powinien zawierać w szczególności oznaczenie podmiotu ubiegającego się o przyłączenie, określenie nieruchomości, obiektu lub lokalu, oraz informacje niezbędne do zapewnienia spełnienia wymagań określonych w art. 7a ustawy. Oznacza to, że zawarcie umowy o przyłączenie do sieci wymaga określonej sekwencji podejmowanych czynności, a pierwszą z nich jest złożenie rzeczonego wniosku. Dopiero skuteczne złożenie wniosku uruchamia procedurę oceny przesłanek ustawowych przyłączenia do sieci.

Wniosek ten powinien zawierać informacje wymienione w art. 7 ust. 3b ustawy, czyli (I) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o przyłączenie, (II) określenie nieruchomości, obiektu lub lokalu, do którego paliwo gazowe lub energia będzie dostarczane, oraz (III) informacje niezbędne do zapewnienia spełnienia wymagań z art. 7a Prawa energetycznego . Ponadto jak stanowi w § 6 rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego z dnia 4 maja 2007 r. (Dz.U. Nr 93, poz. 623) wzór wniosku o określenie warunków przyłączenia ustala oraz udostępnia przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej. Szczegółowe wymagania wniosku określa § 7 rozporządzenia. Z kolei w myśl § 7a r ozporządzenia jeżeli złożony wniosek jest niezgodny z wzorem, nie spełnia wymagań określonych odpowiednio dla danego rodzaju wniosku w § 7 ust. 1-5 rozporządzenia lub wymagań określonych w art. 7 ust. 8d i 8d 1 ustawy, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania. W przypadku nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie, wniosek pozostawia się bez rozpoznania, o czym przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej informuje wnioskodawcę. Oznacza to, że dopiero skuteczne złożenie wniosku obliguje przedsiębiorstwo energetyczne do podjęcia decyzji co do zawarcia umowy przyłączenia do sieci zgodnie z wnioskiem, lub zaproponowania swoich warunków umowy. Dopiero spór, który zaistnieje na tym etapie, tj. spór dotyczący odmowy zawarcia umowy przyłączenia do sieci (przez którą rozumie się także sytuację, gdy wnioskodawca nie zgadza się z zaproponowanymi warunkami przyłączenia) może być przedmiotem rozstrzygnięcia Prezesa Urzędu. Oznacza to, że na gruncie omawianej sprawy, wobec żądania odwołującego przedstawionego Prezesowi Urzędu w piśmie z dnia 13 stycznia 2022 r. ( k. 105 akt administracyjnych). tj. rozstrzygnięcia sporu dotyczącego odmowy zawarcia umowy przyłączeniowej, ocenić należało czy taki spór faktycznie wystąpił.

W tym zakresie zasadnicze znaczenie miało przywołane przez stronę odwołującą pismo z dnia 14 października 2021 r. i ocena, czy pismo to stanowi wniosek o zmianę umowy już wcześniej zawartej pomiędzy odwołującą a (...) S.A., czy też należy je traktować jako wniosek o zawarcie nowej umowy o przyłączenie do sieci. Zauważyć przy tym należy, że pismo to nie zostało przedstawione organowi w toku postępowania administracyjnego, a zostało załączone dopiero do odwołania wniesionego do Sądu. W konsekwencji Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydając decyzję w przedmiocie umorzenia postępowania przyjął, że „ Wnioskodawca nie występował do (...) S.A. Oddział B. z ponownym wnioskiem o przyłączenie do sieci ww. obiektu, a co za tym idzie nie zainicjował ponowne procesu zmierzającego do zawarcia nowej umowy o przyłączenie d sieci elektroenergetycznej i nie spotkał się z odmową jej zawarcia” (k. 9v). Takie ustalenie Organu nie stanowi jednak przeszkody dla wydania orzeczenia merytorycznego przez Sąd. Przed sądem powszechnym sprawa rozpoznawana jest bowiem według reguł kontradyktoryjnego postępowania cywilnego, a przedmiotem nie jest kontrola legalności decyzji administracyjnej, jak to ma miejsce przed sądem administracyjnym. Celem postępowania sądowego jest rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa Urzędu. Do Sądu ostatecznie należy zastosowanie odpowiedniej normy prawa materialnego, na podstawie wyjaśnienia podstawy faktycznej, obejmującej wszystkie elementy faktyczne przewidziane w hipotezie tej normy ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2021 r., sygn. akt I NSKP 7/21, opubl. Lex nr 3225327). Z drugiej strony nie zachodziły także podstawy do uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania ( vide pkt 2 żądania odwołania k. 12). Zgodnie z treścią art.479 ⁵³ k.p.c. sąd ochrony konkurencji i konsumentów w razie uwzględnienia odwołania uchyla albo zmienia w całości lub w części zaskarżoną decyzję i orzeka co do istoty sprawy. Uchylenie decyzji w całości lub w części następuje wyjątkowo. Co do zasady dotyczy to sytuacji, w których występuje istotna wadliwość decyzji, która w postępowaniu administracyjnym uzasadniałaby stwierdzenie jej nieważności ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z 29 maja 1991 r., sygn. akt III CRN 120/91, opubl. OSNCP 1992, Nr 5, poz. 87; postanowienie Sądu Najwyższego z 11 sierpnia 1999 r., sygn. akt I CKN 351/99, opubl. OSNC 2000, Nr 3, poz. 47). Uchylenie decyzji w całości powinno zatem nastąpić wówczas, gdy wydanie jej nastąpiło bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa materialnego, jak i również wtedy, gdy została ona skierowana do podmiotu niebędącego stroną w sprawie, a także gdy dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną. Uwzględniając powyższe Sąd poddał ocenie, czy pozostałe ustalenia poczynione w decyzji tj. określenie, że w sprawie w ogóle nie zachodził spór określony w art. 8 ustawy miały swe uzasadnienie w ostatecznie przedstawionym materiale dowodowym.

W przywołanym piśmie z dnia 14 października 2021 r. (k. 18) (...) sp. z o.o. sp.k. w nagłówku określiła, że dotyczy ono „umowy nr (...), Miasto B. ul. (...), numer (...)_ (...) (...)”. Treść pisma zamknięta została w jednym zdaniu „ Zwracam się z uprzejmą prośba o przedłużenie umowy dotyczącej dostarczania energii elektrycznej do placu budowy przy ul, (...) do dnia 13 listopada 2022 r. w związku z trwającymi pracami budowlanymi” . Jak wynika z uzasadnienia wniosku złożonego w trybie art. 8 ustawy Prawo energetyczne , odwołująca spółka przyjęła, że odpowiedź na ten wniosek stanowiło pismo (...) S.A. Oddział B. z dnia 26 października 2021 r. ( vide k. 2 akt administracyjnych). W piśmie tym dystrybutor określił, że „ w nawiązaniu do zawartej w dniu 06 listopada 2020 r. umowy nr (...) ” dostarczanie energii elektrycznej uwarunkowane jest wywiązaniem się z obowiązków przez podmiot przyłączany (§ 3 umowy). Jednocześnie dostawca wezwał spółkę do przedstawienia określonych dokumentów, ze wskazaniem na możliwość odstąpienia od umowy na zasadach określonych w p 6 ust. 2 lit. b) umowy ( k. 20 akt administracyjnych). Z treści tego pisma strona odwołująca wyniosła, że nieprzedstawienie wymaganych dokumentów, skutkowało zaprzestaniem prowadzenia jakichkolwiek uzgodnień w zakresie dostarczania energii elektrycznej ( vide uzasadnienie wniosku k. 2 akt administracyjnych), a w konsekwencji mamy do czynienia z odmową zawarcia umowy o przyłączenie do sieci.

Sąd nie zgadza się z przedstawioną przez odwołującą oceną.

Przede wszystkim należy wskazać, że pomiędzy odwołującą, jako podmiotem przyłączanym, a (...) S.A. Oddział B., została już uprzednio w dniu 06 listopada 2020 r. zawarta umowa o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej nr(...). Podstawę zawarcia umowy stanowił wniosek (...) sp. z o.o. sp.k. złożony na formularzu przygotowanym przez (...) S.A., który obejmował swą treścią wszystkie wymagane prawem dane ( k. 69). W umowie tej określono, że podmiot przyłączany został zakwalifikowany do VI grupy przyłączeniowej. Termin przyłączenia określono do dnia 16 października 2021 r. (§ 1 ust. 5 umowy), a okres obowiązywania umowy do dnia 16 października 2022 (§ 9 ust. 1 umowy). W sprawie bezspornym było, że ostatecznie przyłączenie do sieci nastąpiło w dniu 18 listopada 2020 r. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 6 przywołanego już wyżej rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego podmioty zaliczone do VI grupy przyłączeniowej są przyłączane do sieci na czas określony, lecz nie dłuższy niż rok. Oznacza to, że przyłączenie do sieci odwołującej spółki nastąpiło najdłużej do dnia 18 listopada 2021 r., a celem ponownego przyłączenia do sieci konieczne było zainicjowanie od nowa całej procedury z tym związanej, określonej w art. 7 ustawy Prawo energetyczne . Za takie nie może być uznane opisane wyżej pismo z dnia 14 października 2021 r. Abstrahując już od odmiennego określenia w jego treści numeru umowy łączącej strony, jednoznacznie w piśmie tym wskazano, że spółka zwraca się o przedłużenie umowy w związku z kontynuacją trwających prac budowlanych. Przedłużenie takie, z uwagi na obowiązujące regulacje, było niemożliwe i prowadziłoby do obejścia prawa. Sąd zgadza się przy tym ze stroną odwołującą, że (...) S.A. powinna w sposób jednoznaczny dać wyraz temu, że zmiana umowy poprzez odmienne określenie okresu przyłączenia, jest niedopuszczalna. Jakkolwiek brak podstaw dla uznania, że (i) pismo odwołującej z dnia 14 października 2021 r. należy traktować jako nowy wniosek o określenie warunków przyłączenia oraz, że (ii) pismo (...) S.A. stanowi odmowną odpowiedź na wniosek o przyłączenie do sieci. Po pierwsze sprzeczne jest to z literalną treścią tych pism. Jeżeli chodzi o pismo odwołującej, to jednoznacznie w nim wskazano, że wnosi ona o „ przedłużenie umowy”. Uwzględniając zawodowy charakter działalności spółki oraz okoliczność, że w przeszłości występowała już ona z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia do sieci spełniającym wymagania ustawowe (wniosek na formularzu dostawcy), nie sposób nadać innego brzmienia pismu z dnia 14 października 2021 r., niż to, które wynika jednoznacznie z jego treści. Oświadczenie woli należy przeto tłumaczyć tak, jak tego wymagają okoliczności, w których złożone zostało (art. 65 k.c.). Sądowi nie przedstawiono żadnych dowodów, poza twierdzeniami strony, wskazującymi na inną intencję odwołującej spółki. Oceny tej nie zmienia okoliczność, iż w świetle prawa niedopuszczalne było przedłużenie umowy. Jeżeli natomiast chodzi o pismo (...) S.A., to z jego treści również nie wynika, aby stanowiło ono odpowiedź na pismo (...) sp. z o.o. sp.k., i aby zwarcie nowej umowy o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej lub ewentualna zmiana umowy dotychczasowej, warunkowane było przedstawieniem określonych dokumentów. Z pisma tego wynika jedynie, że w nawiązaniu do § 6 ust. 2 lit. b) w zw. z § 3 umowy z dnia 06 listopada 2020 r. (...) S.A. zażądała przedstawienia określonych dokumentów – prawomocnej decyzji pozwolenia na budowę obiektu przyłączanego lub innego dokumentu wymaganego ustawą Prawo budowalne. To, czy żądanie to było zasadne i ewentualnie mogło skutkować odstąpieniem od umowy, na co dostawca powołał się w piśmie, nie było przedmiotem rozpoznania Sądu. Na uwagę tu jednak zasługuje, że pismo to zostało wystosowane do spółki po otrzymaniu przez (...) S.A. informacji, że na nieruchomości, której dotyczyła umowa o przyłączenie do sieci dystrybucji, prowadzona jest budowa bez pozwolenia na budowę ( vide wezwanie Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego Powiatu Grodzkiego w B. z dnia 05 października 2021 r. k. 137 akt administracyjnych). Zasadna jest zatem konstatacja, że jest ono wynikiem uzyskanych przez dostawcę informacji dotyczących obiektu przyłączanego, a nie pisma spółki z dnia 14 października 2021 r.

W konsekwencji Sąd przychyla się do ogólnego stwierdzenia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, że odwołująca spółka nie wystąpiła z wnioskiem o ponowne przyłączenie obiektu do sieci, a co za tym idzie nie zainicjowała procesu zmierzającego do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, a dalej nie spotkała się z odmową jej zawarcia ze strony (...) S.A. Ocena taka jest zasadna także w świetle uzupełnionego w toku postepowania sądowego materiału dowodowego o dokument w postaci pisma z dnia 14 października 2021 r. Pismo to nie stanowiło wniosku o przyłączenie do sieci w rozumieniu art. 7 ustawy Prawo energetyczne . Tym samym nawet brak odpowiedzi na to pismo, czy też milczenie (...) S.A., nie może być interpretowane jako odmowa zawarcia umowy, co przenosiłoby spór stron pod rozstrzygnięcie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

W decyzji z dnia 16 marca 2022 r. zasadnie zatem zostało przyjęte, że brak jednego z podstawowych elementów stosunku administracyjnoprawnego tj. przedmiotu, który miałby być podstawą merytorycznej oceny Prezesa Urzędu. Słusznie skutkowało to umorzeniem postępowania. Prezes jest władny rozstrzygać w drodze konstytutywnych decyzji administracyjnych wyłącznie w tych sprawach spornych, w których konkretnemu żądaniu wnioskodawcy odpowiada publicznoprawny obowiązek przedsiębiorstwa energetycznego, a zatem obowiązek wynikający z ustawowej normy prawnej o charakterze ius cogens. Przypomnieć przy tym należy, ż Prezes Urzędu na gruncie normy art. 8 ustawy nie jest władny dokonać zmiany umowy o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej. Niedopuszczalne jest wydawanie orzeczeń dotyczących zawartych już umów.

Odnosząc się do zarzutu 2 odwołania dotyczącego naruszenia przepisów postępowania administracyjnego art. 8 w zw. z art. 11 w zw. z art. 107 § 3 k.p.a. poprzez brak sporządzenia prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji, Sąd wskazuje, że ewentualne naruszenie tych przepisów nie jest przedmiotem postępowania sądowego i nie może stanowić samoistnej podstawy uchylenia decyzji w tym postępowaniu. Jak to już wyjaśniono w treści niniejszego uzasadnienia, wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej wszczyna postępowanie cywilne, w którym na podstawie wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego Sąd dokonuje własnych ustaleń faktycznych i prawnych. Celem postępowania sądowego nie jest więc przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego, lecz merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

Przedstawiony wywody skutkowały oddaleniem odwołania od decyzji.

Sąd uzupełniająco wskazuje, że przedmiotem niniejszego postępowania nie były kwestie związane z ewentualnym sporem dotyczącym prowadzenia robót budowalnych zgodnie z przepisami Prawa budowlanego . Okoliczności te była poza kompetencją tut. Sądu, który rozstrzygał jedynie w granicach wniesionego odwołania, które odnosiło się do podstaw umorzenia postępowania administracyjnego w nawiązaniu do art. 8 Prawa energetycznego . Skutkowało to m.in. pominięciem wniosków dowodowych złożonych przez stronę odwołującą w piśmie z dnia 02 lutego 2023 r. (k. 95-97 i k. 121v). To czy rzeczone budynki są w pełni legalne i spełniają wszelkie uwarunkowania faktyczne oraz prawne związane z przyłączeniem do sieci elektroenergetycznej, wobec ustalenia że brak było sporu w tym zakresie pomiędzy spółką a (...) S.A., nie miało żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia. Okoliczność ta ewentualnie mogłaby być badana, gdyby faktycznie doszło po stronie dostawcy do odmowy przyłączenia do sieci. Taki konflikt na gruncie omawianej sprawy, z uwagi na brak skutecznego wniosku o określenie warunków przyłączenia do sieci, nie wystąpił.

W pkt 2 i 3 wyroku orzeczono o kosztach procesu mając na uwadze jego wynik. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 98, 99 i 108 § 1 k.p.c. w zw. z § 14 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).

01.03.2023 r.

SSO Małgorzata Brzozowska

Sygn. akt AmE 176/22

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)