Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 1 czerwca 2021 r. powodowie W. T. (1) i Ł. K. (1) domagali się zasądzenia od pozwanego P. P., nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, kwoty 16.400,28 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 15 kwietnia 2021 r. pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazali, że, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w zakresie usług transportowych, część z posiadanych ciągników siodłowych i naczep, użytkowali na podstawie upoważnienia od (...) Sp. z o.o., w tym ciągnik siodłowy o nr rej. (...), którego nieprawidłowa naprawa przez pozwanego jest podstawą złożenia niniejszego pozwu. Podnieśli, że pozwany, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na przełomie grudnia 2019 i stycznia 2020 r. wykonał dla nich naprawę dwóch ciągników siodłowych, w zakres naprawy wchodziła m.in. wymiana zaworu (...) w ciągniku siodłowym o nr rej. (...). Niniejszy pojazd, po wykonaniu naprawy i po przestoju świątecznym, 6 stycznia 2020 r. ruszył w trasę. Do 17 lutego 2020 r. kierowca nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do pracy tego pojazdu. Następnego dnia kierowca zgłosił powodom, że samochód utracił moc oraz to, że wyczuł swąd palącej się instalacji elektrycznej. Po zjechaniu na najbliższy parking, kierowca zauważył, że elementy silnika są mocno odymione, a instalacja elektryczna silnika stopiona. Wobec powyższego samochód unieruchomiono, a następnie odholowano do najbliższego serwisu (...)-a w D.. Ze względu na wysokie koszty naprawy w w/w serwisie, powodowie, celem minimalizacji kosztów naprawy, zdecydowali o sprowadzeniu pojazdu do Polski i dokonaniu naprawy w serwisie w Polsce. Powodowie wskazali, że ze względu na powstałą usterkę samochód nie uruchamiał się. Każda próba uruchomienia mogła spowodować zwarcie instalacji elektrycznej, a w konsekwencji zapalenie. Holownik przetransportował uszkodzony pojazd z D. do S. za kwotę 4.300 zł netto- 5.289 zł brutto. Dalej powodowie wywodzili, że po dokonaniu oględzin uszkodzeń, przez zatrudnionego przez nich mechanika, ustalono, że przyczyną usterki była wymiana zaworu ERG wykona przez pozwanego, a dokładnie nieprawidłowe dokręcenie śrub do przepustnicy (...), podczas jego wymiany. Podnieśli, że, po przekazaniu powyższych ustaleń, pozwany samodzielnie dokonał oględzin samochodu i stwierdził tak samo jak powodowie, że przyczyną usterki była odkręcona przepustnica (...) i zobowiązał się do naprawy usterki. Powodowie podali, że pozwany wymienił spalone elementy instalacji elektrycznej, a naprawy, których nie podjął się pozwany, powodowie zlecili (...) Sp. z o.o. w L.. Podkreślili, że pozwany zobowiązał się również do pokrycia wszystkich kosztów przez nich poniesionych na skutek powyższej usterki w ciągniku siodłowym o nr rej. (...), w tym:

- kosztów holowania oraz diagnostyki usterki w serwisie (...)-a w D. w kwocie 3.203,56 zł,

- kosztów transportu pojazdu z D. do S. w kwocie 4.300 zł netto,

- kosztów naprawy pojazdu w (...) Sp. z o.o. w L. w kwocie 896,72 zł,

- kosztów przestoju pojazdu przez okres 10 dni w kwocie 8.000 zł, tj. po 800 zł netto za każdy dzień przestoju w okresie od 18 do 27 lutego 2020 r..

Powodowie podali, że, w związku z w/w usterką w ciągniku siodłowym, ponieśli łączne koszty w wysokości 16.400,28 zł. Wskazali, że pozwany, pomimo uznania podczas rozmowy z powodami swojej odpowiedzialności za powstałe usterki i zobowiązania się do podania polisy OC, w celu zgłoszenia szkody i przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, nie uczynił tego do dnia wystawienia mu przez pozwanych noty obciążeniowej. Pozwany według początkowych deklaracji, że zwróci poniesione przez powodów koszty do kwoty 10.000 zł, nie wywiązał się z obietnic i nie zapłacił im z tego tytułu żadnej kwoty. W związku z poniesioną szkodą powodowie skierowali do pozwanego pismo z dnia 30 marca 2021 r. wzywające go do dobrowolnego uregulowania należności wraz z notą obciążeniową nr 1/03/2021. Wezwanie okazało się bezskuteczne.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym dnia 8 września 2021 r. w sprawie V GNc 1607/21 Sąd Rejonowy w Kielcach V Wydział Gospodarczy uwzględnił powództwo w całości (k.46).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 27 września 2021 r. pozwany P. P. zaskarżył wydane orzeczenie w całości, wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazał, że bezspornym pozostaje fakt, że w okresie, objętym sporem w niniejszej sprawie, strony związane były umową o wymianę elementów wskazanych w fakturze VAT nr (...) z dnia 7 stycznia 2020 r. Podał, że powodowie zlecili mu zakup towarów, ujętych w pozycjach 1-5 na w/w fakturze, a także wymianę tychże elementów. Podkreślił, że owa usługa wymiany dotyczyła elementów nowych, zakupionych przez powodów od pozwanego oraz elementów używanych, przedłożonych do wymiany przez powodów. Podniósł, że umowę wykonał należycie, a powodowie nie zgłaszali zarzutów zarówno co do wykonanej wymiany, jak do jakości prac. Zaznaczył, że wymiany dokonał w okresie międzyświątecznym w grudniu 2019 r., na wyraźne polecenie powodów, bowiem w tym okresie pojazd miał być zdolny do kursu, zatem okoliczność, na którą powołują się powodowie jakoby pojazd stał do dnia 6 stycznia 2021 r. jest co najmniej wątpliwa. Powodowie odebrali pojazd bez zgłaszania jakichkolwiek zarzutów co do jakości wykonanych prac zarówno przy odbiorze, jak i przez blisko dwa kolejne miesiące. Dopiero 18 lutego 2020 r., jak to twierdzą powodowie, nastąpiła awaria przedmiotowego pojazdu, użytkowanego przez blisko dwa miesiące przez powodów lub ich pracowników. Wobec tego nie można rozciągać odpowiedzialności na pozwanego w rzeczonym zakresie. Według pozwanego chybione jest twierdzenie, że przyczyną awarii pojazdu była wymiana zaworu (...) wykonana przez pozwanego. Powyższa opinia została bowiem wykreowana przez pracowników powodów, zainteresowanych pozytywnym dla nich rozstrzygnięciem. Pozwany zarzucił, że mechanik nie posiada wiedzy eksperckiej ani odpowiedniego doświadczenia w zakresie badania awarii samochodowych, przyczyn, skutków wzajemnego oddziaływania elementów, co potwierdza fakt, że powodowie nie zlecieli jemu wymiany elementów, ale zwrócili się z tym do pozwanego. Ponadto wymieniany zawór (...) stanowił własność powodów, był elementem mocno zużytym zarówno co do istoty, jak i co do elementów dodatkowych wpływających na jego użytkowanie. Ponadto podkreślił, że nie posiada wiedzy co do sposobu i miejsca użytkowania pojazdu oraz odnośnie tego kto i w jakim zakresie ingerował w układy pojazdu, w szczególności, czy dokonywał oględzin, napraw zarówno istotnych, jak i doraźnych w przedmiotowym pojeździe, po odebraniu go od pozwanego oraz jakie prace wykonano po przekazaniu pojazdu powodom. Wywodził, że, wbrew twierdzeniom powodów, nie uznał swojego zawinienia w niniejszej sprawie. Jako profesjonalista miał bowiem wiedzę, że następstwem takiej awarii może być szereg czynników zaistniałych po przejściu ryzyka na powodów i to po upływie blisko dwóch miesięcy od wykonania umowy przez pozwanego. Wskazał, że, wobec braku jego zawinienia, brak jest możliwości obecnie, jak i w przyszłości naprawienia szkody zaistniałej w majątku powodów, ponieważ pozwany nie przyczynił się do powstania szkody w pojeździe powodów (k.52-54).

W piśmie procesowym z dnia 21 października 2021 r. powodowie podtrzymali swoją argumentację w sprawie. Przyznali, że, przy odbiorze ciągnika siodłowego, nie zgłaszali zarzutów do wykonanej wymiany, czy jakości pracy pozwanego, nie spodziewali się bowiem, że profesjonalista zajmujący się zawodowo naprawą aut ciężarowych wykona naprawę wadliwie i może spowodować kolejną usterkę pojazdu. Podali, że pozwanemu jest z pewnością wiadomym, że okres od 23 grudnia do 6 stycznia każdego roku stanowi okres przestoju w transporcie międzynarodowym. Podnieśli, że do awarii powyższego ciągnika doszło 18 lutego 2021 r. i nie tylko ich mechanik stwierdził, że przyczyną awarii tego pojazdu była wymiana zaworu (...), wykonana przez pozwanego, ale diagnostyki pojazdu pierwotnie dokonał najbliższy serwis (...)-a w D. i tylko z powodu ograniczenia kosztów powodowie zdecydowali o przetransportowaniu pojazdu do kraju i poddaniu go na miejscu naprawie, również z korzyścią dla pozwanego. Przyznali również, że T. P. nie jest ekspertem w niniejszej sprawie i w związku z tym wymianę zaworu (...) w grudniu 2019 r., a następnie naprawę usterki w lutym 2020 r. nie powierzyli jemu, ale najpierw pozwanemu, a w lutym 2020 r. częściowo wykonał je pozwany, a naprawy, których pozwany nie chciał się podjąć zlecili (...) Sp. z o. o. w L.. Podkreślili, że pozwany, podczas oględzin pojazdu w siedzibie powodów, a także podczas licznych rozmów telefonicznych, uznał swoją odpowiedzialność i zobowiązał się do naprawy pojazdu oraz do podania numeru polisy OC w celu zgłoszenia szkody i pokrycia kosztów, jakie w związku z nią ponieśli powodowie. Według powodów pozwany ponosi odpowiedzialność za zaistniałą szkodę, co więcej szkoda ta powstała na kanwie nieprawidłowego wykonania usługi przez profesjonalistę (k.70- 72).

Na rozprawach w dniach: 5 kwietnia 2022 r., 3 czerwca 2022 r., 17.01.2023 r. strony wnosiły i wywodziły, jak dotychczas (k.140, 159,203).

Sąd ustalił, co następuje:

Powodowie W. T. (1) i Ł. K. (1), prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą (...) s.c. W. T., Ł. K.” w zakresie usług transportowych, część z posiadanych ciągników siodłowych i naczep, użytkowali na podstawie upoważnienia od (...) Sp. z o.o. w W., w tym ciągnik siodłowy marki M. (...) z 2016 roku produkcji, o nr rej. (...).

Na przełomie grudnia 2019 r. i stycznia 2020 r. pozwany P. P., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...), wykonał dla powodów naprawę dwóch ciągników siodłowych, w tym ciągnika siodłowego o nr rej. (...). Naprawa obejmowała m.in. wymianę zaworu recyrkulacji spalin (...) w w/w ciągniku. Powodowie dostarczyli pozwanemu zawór po regeneracji, który miał zostać zamontowany w pojeździe. Mechanik zatrudniony przez pozwanego stwierdził, że potrzebny jest do zamontowania nowy zawór (...). Pracownik pozwanego D. B., po uzyskaniu telefonicznie informacji, że powodowie zdecydowali się na zamontowanie starego zaworu (...) i uszczelek, zakupił w hurtowni do w/w naprawy jedynie wkręty. Naprawa obejmowała również wymianę poduszek powietrznych i klocków hamulcowych na nowe, natomiast zawór (...) oraz jego uszczelki zamontowano stare, zużyte. Odbierając samochód, powodowie nie zgłaszali zastrzeżeń co do jakości tej wymiany.

dowód: wydruki z (...) dot.: powodów (k. 11-14), pozwanego (k.9-10), upoważnienie z dnia 29.07.2019 r. (k.15), zamówienie (umowa najmu) nr (...) (k.16), protokół odbioru z dnia 29.07.2016 r. (k.17), faktura VAT nr (...) z dnia 7.01.2020 r. (k.18-19), zeznania powoda W. T. (1) (k.140v-141), zeznania pozwanego (k.159-129v), częściowe zeznania świadka T. P. (k.99-100v), zeznania świadka D. B. (k.121-126), częściowe zeznania świadka S. N. (k. 107- 113).

Ciągnik siodłowy o nr rej. (...), po wykonaniu naprawy i po przestoju świątecznym, 6 stycznia 2020 r., ruszył w trasę do Niemiec. Do dnia 17 lutego 2020 r. kierowca nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń co do pracy tego pojazdu.

W dniu 18 lutego 2020 r. kierowca pojazdu zgłosił natomiast powodom, że samochód utracił moc oraz, że wyczuwalny jest swąd palącej się instalacji elektrycznej. Po zjechaniu na najbliższy parking, zauważył on, że elementy silnika są mocno odymione, a instalacja elektryczna silnika jest stopiona. Na skutek tej usterki samochód został unieruchomiony, a następnie odholowano go do najbliższego serwisu (...)-a w D.. Tam dokonano oględzin oraz wyceny ewentualnej naprawy.

Z powodu wysokich kosztów naprawy w w/w serwisie, powodowie celem ich zminimalizowania, zdecydowali o sprowadzeniu pojazdu do Polski i dokonaniu naprawy w serwisie w Polsce. W związku z koniecznością unieruchomienia pojazdu z powodu powstałej usterki, ciągnik siodłowy został odholowany z D. na parking firmowy powodów w S., a koszt tego holowania wyniósł 4.300 zł netto - 5.289 zł brutto.

dowód: R. (...) z dnia 26.02.2020 (k.20-23), faktura VAT nr (...) z dnia 25.02.2020 r. (k.24), list przewozowy CMR (k.25), zeznania powoda W. T. (1) (k.140v-141).

Zatrudniony wówczas u powoda mechanik T. P. stwierdził, że przyczyną usterki było nieprawidłowe dokręcenie śrub do przepustnicy (...), podczas wymiany.

dowód: zeznania powoda W. T. (1) (k.140v-141), częściowe zeznania świadka T. P. (k.99-100v), dokumentacja zdjęciowa (k. 35-43).

Powód W. T. (1) zgłosił pozwanemu powyższą awarię. Pozwany, po odstawieniu przedmiotowego pojazdu do jego warsztatu, dokręcił zawór (...), wymienił spalone elementy instalacji elektrycznej, a pozostałe naprawy przeprowadziła (...) Sp. z o.o. w L.. Powodowie odholowali tam ciągnik swoją lawetą. Za wykonaną naprawę (...) Sp. z o.o. w L. Serwis Oddział w R. w dniu 28 lutego 2020 r. wystawił powodom fakturę VAT nr (...) na kwotę 896,72 zł netto - 1.102,97 zł brutto.

dowód: faktura VAT nr (...) (k.26), zeznania powoda W. T. (1) (k.140v-141).

W dniu 29 marca 2021 r. powodowie wystawili pozwanemu notę obciążeniową nr 1/03/2021na kwotę 16.400,28 zł obejmującą kwoty:

- 3.203,56 zł tytułem kosztów diagnostyki usterki w pojeździe (...),

- 4.300 zł netto tytułem refaktury kosztów transport pojazdu (...) (dok. (...)),

- 896,72 zł netto tytułem kosztów naprawy pojazdu w (...) Sp. z o.o. w L.;

- 8.000 zł netto tytułem kosztów przestoju pojazdu przez okres 10 dni w kwocie po 800 zł netto za każdy dzień przestoju, w okresie od 18 do 27 lutego 2020 r.

dowód: nota obciążeniowa nr 1/03/2021 (k.30).

Pismem dnia 30 marca 2021 r. powodowie wezwali pozwanego do dobrowolnego uregulowania należności w łącznej kwocie 16.400,28 zł, na którą składały się:

- koszty holowania oraz diagnostyki usterki w pojedzie w serwisie (...)-a w D. w kwocie 3.203,56 zł,

- koszty transportu z D. do S. w kwocie 4.300 zł netto,

- koszty naprawy pojazdu w (...) Sp. z o.o. w L. w kwocie 896,72 zł,

- koszt przestoju pojazdu przez okres 10 dni w kwocie 8.000 zł, tj. po 800 zł netto za każdy dzień przestoju w okresie od 18 do 27 lutego 2020 r.

Do wezwania powodowie załączyli notę obciążeniową nr 1/03/2021. Pozwany nie dokonał płatności wskazanej należności.

dowód: pismo powodów z dnia 30.03.2021 r. wraz z potwierdzeniem nadania przesyłki poleconej i zwrotnym potwierdzeniem jej odbioru (k. 28 - 29, 32-34), nota obciążeniowa (k.30) pełnomocnictwo (k.31).

Pomiędzy naprawą ciągnika siodłowego w lutym 2020 r., wykonaną przez pozwanego, tj. wymianą zaworu (...), a zaistniałą usterką polegającą m.in. na stopieniu instalacji elektrycznej nie zachodził związek przyczynowo- skutkowy. Miejsca stopienia instalacji elektrycznej, ujawnione przez powodów, wykluczają możliwość ich powstania wskutek ewentualnego niedokręcenia przez pracownika pozwanego rury powrotu spalin z zaworem recyrkulacji spalin (...). Stopienie instalacji było punktowe (bez uszkodzenia sąsiadującej instalacji wykonanej z tworzywa). Powyższe świadczy o wadliwości i ewentualnym zwarciu samej instalacji elektrycznej.

dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej mgr inż. M. S. z uzupełnieniem (k.163-172, 188-190).

S ąd zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne.

Niesporna w niniejszej sprawie była większość okoliczności faktycznych, a przede wszystkim to, że strony związane były umową o wymianę elementów, wskazanych w fakturze VAT nr (...) z dnia 7 stycznia 2020 r., jak i to, że powodowie zlecili pozwanemu zakup towarów ujętych w pozycjach 1-5 na w/w fakturze, a także, że pozwany dokonał wymiany elementów określonych w pozycjach 1-5 w części usługi tejże faktury. Poza sporem był również fakt, że pozwany naprawę wykonał w okresie międzyświątecznym w grudniu 2019 r., jak i to, że powodowie odebrali pojazd bez zgłaszania jakichkolwiek zarzutów co do jakości wykonanych prac zarówno przy odbiorze, jak i przez blisko kolejne dwa miesiące. Bezsporne było także, że po odholowaniu tego pojazdu z D. do bazy powodów, powodowie o zaistniałej usterce poinformowali pozwanego.

Powodowie swoje roszczenie wywodzili z faktu poniesienia szkody, na skutek niewłaściwej naprawy przez pozwanego ciągnika siodłowego M. (...) z 2016 roku produkcji, o nr rej. (...), tj. nieprawidłowej wymiany zaworu (...) poprzez nieprawidłowe dokręcenie śrub do przepustnicy ERG, podczas wymiany tego zaworu, co spowodowało odkręcenie się śrub, nieszczelność instalacji i wydostawanie się splin na zewnątrz silnika, a w konsekwencji uszkodzenie instalacji elektrycznej, powodując jej stopienie. Powołali się na przepis art. 471 k.c. Wywodzili, że po ich stronie zaistniała szkoda w postaci uszczerbku majątkowego, musieli bowiem pokryć koszty diagnostyki, holowania, naprawy samochodu oraz przez 10 dni przestoju pojazdu stracili możliwość zarobkowani nim.

Pozwany, w złożonym sprzeciwie od nakazu zapłaty, zarzucił, że skoro dopiero 18 lutego 2020 r., jak to twierdzą powodowie, nastąpiła awaria przedmiotowego pojazdu, użytkowanego przez powodów lub ich pracowników, po naprawie przez blisko dwa miesiące, to nie można rozciągać odpowiedzialności za wystąpienie powyższego uszkodzenia na pozwanego. Pozwany uznał za chybione stanowisko powodów, że przyczyną awarii pojazdu była wymiana zaworu (...) wykonana przez pozwanego. Podniósł, przy tym, że mechanik powodów nie posiada wiedzy eksperckiej ani odpowiedniego doświadczenia w zakresie badania awarii samochodowych, przyczyn, skutków wzajemnego oddziaływania elementów. Pozwany podkreślił, że wymieniany zawór (...) stanowił własność powodów, był elementem mocno zużytym zarówno co do istoty, jak i co do elementów dodatkowych wpływających na jego użytkowanie. Pozwany zaznaczył też, że nie posiada wiedzy co do sposobu i miejsca użytkowania pojazdu, jak również odnośnie tego kto i w jakim zakresie ingerował w układy pojazdu, w szczególności, czy dokonywał oględzin, napraw zarówno istotnych, jak i doraźnych w przedmiotowym pojeździe, po odebraniu go od pozwanego oraz czy i jakie prace wykonano po przekazaniu pojazdu powodom. Podniósł, że, wbrew twierdzeniom powodów, nie uznał swojego zawinienia w niniejszej sprawie. Jako profesjonalista miał bowiem wiedzę, że powodem takiej awarii może być szereg czynników, zaistniałych po przejściu ryzyka na powodów i to po upływie blisko dwóch miesięcy od wykonania umowy przez pozwanego. Wywodził, że nie przyczynił się do powstania szkody w pojeździe powodów.

Spór dotyczył zatem jakości wykonanego przez pozwanego dzieła w postaci naprawy.

Stosownie do treści art. 6 k.c. ciężar dowodu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 3 października 1969 r. w sprawie o sygn. akt II PR 313/69 (OSNC 1970, nr 9, poz. 147) na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów przemawiających za zasadnością jego roszczenia. W razie zaś sprostania przez powoda ciążącemu na nim obowiązkowi, na stronie pozwanej spoczywa wówczas ciężar udowodnienia ekscepcji i faktów uzasadniających jej zdaniem oddalenie powództwa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 1982 r., sygn. akt I CR 79/82).

W pierwszej kolejności wskazać należy, że usługa wymiany dotyczyła elementów nowych, zakupionych przez powodów od pozwanego, a ujętych na fakturze VAT nr (...) z dnia 7 stycznia 2020 r. w rubryce ,,towary” oraz elementów używanych, przedłożonych do wymiany przez powodów, tj. zaworu (...).

Wobec powyższego podlegało ocenie, czy zaistniały przesłanki z art. 471 k.c. skutkujące uwzględnieniem powództwa. Stosownie bowiem do art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Zaznaczyć należy, iż odpowiedzialność kontraktowa dłużnika może mieć miejsce tylko wówczas, jeżeli spełnione są tzw. nieruchome przesłanki odpowiedzialności. Są nimi: po pierwsze, niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania (naruszenie zobowiązania) będące następstwem okoliczności, za które dłużnik - z mocy ustawy lub umowy - ponosi odpowiedzialność, po drugie - szkoda, po trzecie - związek przyczynowy między faktem niewykonania (nienależytego wykonania) zobowiązania a szkodą.

Szkoda stanowi samodzielną przesłankę powstania roszczenia odszkodowawczego. W ramach odpowiedzialności kontraktowej wierzycielowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody rozumianej jako uszczerbek majątkowy w prawnie chronionych dobrach, z którym to ustawa wiąże powstanie odpowiedzialności odszkodowawczej, na którą składa się - zgodnie z ogólną zasadą art. 361 § 2 k.c. – strata, którą poniósł w wyniku zdarzenia szkodzącego (damnum emergens) oraz nieuzyskane przez niego korzyści (lucrum cessans). Strata wyraża się w rzeczywistej zmianie stanu majątkowego poszkodowanego i polega albo na zmniejszeniu się jego aktywów, albo na zwiększeniu się pasywów. Utrata korzyści polega natomiast na niepowiększeniu się czynnych pozycji majątku poszkodowanego, które pojawiłyby się w tym majątku, gdyby nie zdarzenie wyrządzające szkodę. Ogólnie rzecz ujmując, szkodą jest zatem powstała wbrew woli poszkodowanego różnica między obecnym jego stanem majątkowym, a tym stanem, jaki zaistniałby, gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 11.07.1957 r., 2 CR 304/57, OSN 1958, nr III, poz. 76, uchwałę składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 22.11.1963 r., III PO 31/63, OSNCP 1964, nr 7 – 8, poz. 128).

Niezbędną przesłanką zaistnienia obowiązku świadczenia jest również spełnienie warunku, że między zdarzeniem, z którym ustawa łączy obowiązek odszkodowawczy, a szkodą – musi istnieć związek przyczynowy. Zgodnie zaś z regulacją art. 361 § 1 k.c. - wyrażającą teorię adekwatnej przyczynowości na gruncie prawa cywilnego - obowiązek naprawienia szkody obejmuje normalne następstwa zdarzenia, które szkodę wywołało. Natomiast następstwa określonego zdarzenia to skutki typowe, oczekiwane w świetle całokształtu okoliczności sprawy i z punktu widzenia zasad doświadczenia, przy czym nie muszą być to wyłącznie następstwa bezpośrednie.

Wobec rozbieżnych stanowisk stron Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej i motoryzacji na okoliczność: określenia przyczyn powstania usterki w ciągniku siodłowym nr rej. (...), ustalenia związku pomiędzy naprawą wykonaną przez pozwanego, tj. wymianą zaworu (...), a usterką powstałą w ciągniku w lutym 2020r., tj. m.in. stopienia instalacji elektrycznej, odymienia instalacji elektrycznej, utraty mocy silnika, ustalenia wysokości kosztów jakie ponieśli powodowie w związku z powstałą szkodą na skutek nieprawidłowego wykonana przez pozwanego naprawy, zasadności poniesionych przez powodów kosztów diagnozowania, holowania i naprawy ciągnika. Opinia ta miała kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Biegły z zakresu techniki samochodowej mgr inż. M. S. opiniował, że materiał dowodowy, zebrany w aktach sprawy, nie pozwala na wskazanie na istnienie związku pomiędzy naprawą, wykonaną przez pozwanego, tj. wymianą zaworu (...), a usterką powstałą w ciągniku siodłowym w lutym 2020 r., tj. m.in. stopieniem instalacji elektrycznej. Według biegłego miejsca stopienia instalacji elektrycznej, ujawnione przez powodów, wykluczają możliwość ich powstania wskutek ewentualnego niedokręcenia przez pracownika pozwanego rury powrotu spalin z zaworem recyrkulacji spalin (...). Stopienie instalacji było punktowe (bez uszkodzenia sąsiadującej instalacji wykonanej z tworzywa). Powyższe świadczy o wadliwości i ewentualnym zwarciu samej instalacji elektrycznej. W związku z tym biegły odstąpił od wskazania zasadności poniesionych przez powodów kosztów diagnozowania, holowania i naprawy ciągnika siodłowego, jako niemających bezpośredniego związku z pracami naprawczymi wykonywanymi przez pozwanego.

Istotnym jest przy tym, że biegły mógł bazować jedynie na dokumentacji, zalegającej w aktach sprawy, nie miał możliwości dokonania oględzin przedmiotowego pojazdu oraz części związanych z opiniowanym uszkodzeniem, bowiem powodowie już nie posiadali ciągnika. Tym samym to powodowie pozbawili się możliwości ewentualnego wykazania przeciwnych wniosków, aniżeli w opinii biegłego, zakładając, że faktycznie oględziny doprowadziłyby do odmiennych ustaleń.

W zestawieniu z analizą, przeprowadzoną przez biegłego, zeznania świadka T. P., zgodnie z którymi przyczyną awarii ,,było złe dokręcenie śrub od wydechu zaworu” jawią się jako nieprzekonywające z uwagi na ich odosobniony charakter, a w konsekwencji brak potwierdzenia w innych dowodach. Także relacje świadka S. N. w omawianym zakresie okazały się niewiarygodne. Świadek ten z kolei upatrywał przyczynę awarii w zamontowaniu starych, używanych, zużytych części, czego nie potwierdziła wyżej omówiona opinia biegłego. Jeśli chodzi o zeznania świadka D. B., to należało je natomiast obdarzyć przymiotem wiarygodności z uwagi na spójność, logiczność i spontaniczność, przy czym zauważyć trzeba, że świadek nie posiadał wiedzy odnośnie przebiegu naprawy, ani przyczyn awarii, on wyłącznie nabył części użyte do naprawy.

W świetle zeznań pozwanego wymiana śrub i uszczelek, podczas naprawy, była niezbędna ze względu na wysokie temperatury, gdyż elementy te narażone są na korozję. Z relacji mechanika pozwanemu było wiadome, że dostarczone przez powodów śruby i uszczelki były zużyte. Pozwany nie udziela gwarancji na naprawę w sytuacji, gdy klient dostarcza części. W niniejszej sprawie to powodowie zdecydowali o wyminie zaworu (...) na zawór z recyklingu i przy użyciu używanych już uszczelek, pomimo togo, że byli uprzedzeni, że naprawa taka może nie przynieść oczekiwanego rezultatu. Zeznania pozwanego ze względu na spójność, logiczność i rzeczowość, w ocenie Sądu, są wiarygodne. Zeznania powoda W. T. (1) również okazały się przekonujące, chociaż stwierdził on, że to mechanik pozwanego uznał ,,swoją winę” w nienależytym wykonaniu naprawy wskutek niedokręcenia zaworu (...), co jednak zostało wykluczone opinią biegłego, o czym była już wcześniej mowa.

Zdaniem Sądu opinia biegłego, sporządzona w niniejszej sprawie, jest jasna, pełna, rzetelna i zgodna ze stanem wiedzy technicznej, dlatego też zasługuje ona na uwzględnienie. Nadto w ocenie Sądu, biegły wykonał ją w sposób zgodny z zasadami wiedzy fachowej. Fachowość, wnikliwość oraz doświadczenie biegłego stanowią o prawidłowości opinii biegłego. Biegły, w oparciu o wszechstronną analizę całości materiału dowodowego sporządził opinię kompletną i dokładną. Opinia biegłego jest zgodna z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy. Komunikatywność jej sformułowań pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do wniosków końcowych. We wskazanym zakresie została uznana przez Sąd za przekonującą. Biegły w uzupełnieniu do opinii udzielił wyczerpujących odpowiedzi na zarzuty powodów i ostatecznie nie była ona kwestionowana przez żadną ze stron.

Niewątpliwie powodowie ponieśli szkodę na skutek przedmiotowej awarii, jednakże nie został wykazany związek przyczynowo- skutkowy między naprawą pozwanego a tą awarią, nadto powodowie nie udowodnili wysokości szkody. Za niewystarczające w tym zakresie Sąd uznał, załączone przez powodów, dane w nocie obciążeniowej nr 1/03/2021 dnia 29 marca 2021 r. w zakresie kwoty 8.000 zł tytułem kosztów przestoju pojazdu przez okres 10 dni, tj. po 800 zł netto za każdy dzień przestoju w okresie od 18 do 27 lutego 2020 r. Zwłaszcza, że powodowie z żaden sposób nie wykazali stawki dziennej za przestój pojazdu, a przedstawili wyłącznie raport wykorzystania pojazdu. W omawianym względzie niezbędne byłoby natomiast, zdaniem Sądu, przeprowadzenie stosownych analiz przez biegłego sądowego.

Konkludując powodowie nie udowodnili wszystkich wymaganych prawem przesłanek odpowiedzialności kontraktowej pozwanego.

Odszkodowanie za nienależyte wykonanie umowy, dochodzone na podstawie art. 471 k.c. jest świadczeniem mającym powetować szkodę spowodowaną niewłaściwym działaniem bądź zaniechaniem dłużnika. Jest to roszczenie o innym charakterze niż roszczenie o wykonanie umowy. Ma na celu wyrównanie uszczerbku wywołanego nieprawidłowym zachowaniem kontrahenta, a nie wymuszenie na nim wykonania zobowiązania zgodnie z treścią umowy. Obowiązek naprawienia szkody obejmuje jej całość, w tym także uszczerbek wywołany nieotrzymaniem należnych świadczeń we właściwym czasie, w wypadku świadczeń pieniężnych obejmujący także odsetki należne za opóźnienie (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 2008 r. V CSK 515/07).

Biorąc pod uwagę powyższe na podstawie art. 471 k.c. w zw. art. 361 § 1 i 2 k.c., art. 363 § 1 k.c. orzeczono, jak w punkcie 1 wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j. Dz. U.2017.1797), art. 1 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U.z 2006r., Nr 225, poz. 1635 z późn. zm.) (punkt 2 wyroku).

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 1, art. 83 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 r. (tj. Dz. U.2022.1125) (punkt 3 wyroku).

SSR Ewa Łuczyńska

Zrządzenie:

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powodów.

SSR Ewa Łuczyńska