Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w W.

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Anna Garbera

Protokolant Ewelina Gazduła

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 kwietnia 2014 r. w W.

sprawy z wniosku Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w B.

przy udziale (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o ustanowienie służebności przesyłu

I.  ustanawia na rzecz uczestnika (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. służebności przesyłu obciążające prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych położonych w B. stanowiących działki nr:

- 12/39, 12/42 dla których Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...),

-2/170 dla której Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...),

- 12/21, 12/24, 12/25, 12/26, 12/28, 12/29 dla których Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...),

polegające na prawie utrzymywania posadowionej na tych nieruchomościach sieci telekomunikacyjnej, korzystania z niej zgodnie z jej przeznaczeniem, całodobowego dostępu do niej, jej konserwacji, napraw i wymiany, zgodnie z oznaczeniem przebiegu tej sieci sporządzonym przez biegłego na mapach k. 310-313 akt, stanowiących integralną część niniejszego postanowienia;

II.  zasądza od uczestnika (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz wnioskodawcy Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w B. kwotę 27.100 zł (dwadzieścia siedem tysięcy sto złotych) tytułem wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu opisanych w punkcie I postanowienia;

III.  oddala dalej idący wniosek;

IV.  nakazuje wnioskodawcy Spółdzielni Mieszkaniowej (...) z siedzibą w B. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 1.212,63 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa na opinię biegłego;

V.  nakazuje uczestnikowi (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 1.212,63 zł tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa na opinię biegłego.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2011 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w B. złożyła wniosek o ustanowienie służebności przesyłu na rzecz uczestnika - ostatecznie (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. – na okres 30 lat, za jednorazowym wynagrodzeniem w wysokości 98.695,20 zł, na nieruchomościach których użytkownikiem wieczystym jest wnioskodawca, stanowiących działki nr: (...), położonych w B., dla których Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgi wieczyste nr: (...), (...), (...) i zasądzenie ustawowych odsetek od w/w kwoty od dnia 15 października 2009 r. do dnia zapłaty. Wnioskodawca domagał się także zasądzenia na jego rzecz od uczestnika kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu stanowiska wnioskodawca powołał art. 305 ¹ k.c. oraz podał, że przez w/w nieruchomości przebiegają urządzenia stanowiące własność uczestnika postępowania tj. sieć telekomunikacyjna, za pomocą której zapewnia on odbiorcom usługę telekomunikacji w ramach swojego przedsiębiorstwa przesyłowego. Wnioskodawca wskazał, że zwracał się o uregulowanie stanu prawnego infrastruktury przebiegającej przez w/w nieruchomości, jednakże uczestnik odmówił, mimo zawarcia między stronami umowy dotyczącej korzystania z części działki nr (...). Przy wyliczeniu wysokości wynagrodzenia wnioskodawca powołał się na prywatny operat szacunkowy sporządzony na jego zlecenie oraz wartości przyjęte przez strony w w/w umowie.

W toku postępowania uczestnik zmienił nazwę i funkcjonuje obecnie jako (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (k. 316-331akt).

W odpowiedzi na wniosek uczestnik wniósł o „ustanowienie nieodpłatnej służebności przesyłu na nieruchomości wnioskodawcy” i zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestnika kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm. Uczestnik przyznał, że na nieruchomości wnioskodawcy znajduje się infrastruktura uczestnika zapewniająca łączność mieszkańcom spółdzielni. Uczestnik powołał art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 07 maja 2010 r., o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych zgodnie z którym właściciel, użytkownik, użytkownik wieczysty nieruchomości lub zarządca nieruchomości są obowiązani umożliwić operatorom, podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1,2,4,5,8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo Telekomunikacyjne oraz jednostkom samorządu terytorialnego wykonującym działalność o której mowa w art. 3 ust. 1 umieszczenie na nieruchomości obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej, w szczególności instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych, przeprowadzanie linii kablowych pod nieruchomością, na niej lub nad nią (…) a także ich eksploatację i konserwację, jeżeli nie uniemożliwia to racjonalnego korzystania z nieruchomości, w szczególności nie prowadzi do istotnego zmniejszenia wartości nieruchomości. Punkt 2 w/w przepisu stanowi iż korzystanie z nieruchomości jest odpłatne, chyba że linia lub urządzenia telekomunikacyjne służą zapewnieniu telekomunikacji właścicielowi nieruchomości, użytkownikowi wieczystemu nieruchomości, osobie, której przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, osobie posiadającej inny tytuł prawny do nieruchomości. Zdaniem uczestnika przepisy te doprecyzowały zasadę nieodpłatności za korzystanie z nieruchomości w przypadku, gdy urządzenia służą zapewnieniu łączności właścicielom lub użytkownikom nieruchomości. Nadto uczestnik podniósł, że kwota zaproponowana przez wnioskodawcę jest rażąco wygórowana.

W odpowiedzi wnioskodawca podniósł, że wniosek dotyczy tej części sieci telekomunikacyjnej, przy wykorzystani której uczestnik postępowania dokonuje przesyłu usług wyłącznie do innych podmiotów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Do dnia 03 grudnia 2080 roku użytkownikiem wieczystym działek gruntu nr (...) położonych w B. jest Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w B.. Właścicielem nieruchomości jest gmina B.. Dla opisanych nieruchomości Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Dowód: wypis i wyrys z ewidencji gruntów dla działek nr (...) oraz odpis z księgi wieczystej nr (...) k. 61, 67, 68.

Do dnia 19 maja 2092 roku użytkownikiem wieczystym działki gruntu nr (...) położonej w B. jest Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w B.. Właścicielem nieruchomości jest gmina B.. Dla opisanej nieruchomości Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Dowód: wypis i wyrys z ewidencji gruntów dla działki nr (...) oraz odpis z księgi wieczystej nr (...) k. 60, 65, 66.

Do dnia 03 grudnia 2080 roku użytkownikiem wieczystym działek gruntu nr (...) położonych w B. jest Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w B.. Właścicielem nieruchomości jest gmina B.. Dla opisanych nieruchomości Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej IX Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Dowód: wypisy i wyrysy z ewidencji gruntów dla działek nr (...), oraz odpis z księgi wieczystej nr (...) k. 59, 69, 70.

Na przedmiotowych nieruchomościach posadowiona jest infrastruktura sieci telekomunikacyjnej będąca własnością uczestnika (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W..

Dowód: bezsporne,

wykaz sieci k. 93

przesłuchanie Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. K. W. k.

105, 106,

opinia biegłego geodety k.214, 215 akt, mapy k. 310-313.

W/w sieć stanowi część składową przedsiębiorstwa uczestnika. Poprzednicy prawni uczestnika i uczestnik nieprzerwanie użytkowali w/w sieć.

Dowód: bezsporne,

przesłuchanie Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. K. W. k.

105, 106.

Wnioskodawca nie zawierał z uczestnikiem i jego poprzednikami prawnymi umów dotyczących korzystania z nieruchomości w zakresie sieci telekomunikacyjnej. Nie występował do właściciela nieruchomości ani ich użytkownika wieczystego o zgodę na korzystanie z nieruchomości na potrzeby utrzymania i eksploatacji znajdującej się nich infrastruktury sieci telekomunikacyjnej.

Dowód: bezsporne,

przesłuchanie Prezesa Zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w B. K. W. k.

105, 106.

Opiniujący w sprawie biegły z zakresu geodezji T. M. potwierdził obecność na nieruchomościach pozostających w użytkowaniu wieczystym wnioskodawcy sieci telekomunikacyjnej o łącznej długości 499,90 m. Strony nie kwestionowały przyjętego przez biegłego przebiegu urządzeń. Przebieg służebności przesyłu na działkach (...) położonych w B. biegły geodeta T. M. zobrazował na mapce stanowiącej integralną część postanowienia (k.310-313).

Dowód: opinia biegłego geodety k. 214, 215 akt, mapy k. 310-313.

Wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu siecią telekomunikacyjną na prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych obejmujących działki nr (...) położone w B., liczonego jako iloczyn powierzchni wykorzystanego gruntu (strefy ochronnej), wartości rynkowej 1m ² gruntu przed obciążeniem i uwzględniający dodatkowe elementy mające wpływ na wartość wycenianego prawa, zgodnie z opinią biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości M. W. wynosi 27.100 zł.

Dowód: opinia biegłego z zakresu szacowania nieruchomości M. W. k. 247-277, 290.

Sąd zważył, co następuje

Opisany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedstawione przez strony dowody w postaci dokumentów, których wiarygodność nie była kwestionowana. Dla potwierdzenia przebiegu urządzeń przesyłowych oraz ustalenia wartości służebności w obrębie nieruchomości pozostających w użytkowaniu wieczystym wnioskodawcy Sąd posłużył się dowodami w postaci opinii biegłych z zakresu geodezji (T. M.) i szacowania nieruchomości (M. W.), których ustalenia przyjął za własne. Biegli w w/w zakresie sporządzili opinie w sposób rzetelny, wyczerpująco uzasadniając ich wnioski i wyliczenia. Wartość prawa służebności wyliczona została prawidłowo. W ocenie Sądu z posadowieniem i możliwością korzystania z urządzeń przesyłowych przez uprawnionego do służebności wiąże się ograniczenie skutkujące obniżeniem wartości rzeczy w pasie służebności, co biegły uwzględnił w opinii, posługując się wypracowanym w metodyce rzeczoznawców wzorem zawierającym ten składnik. W ocenie Sądu dowody z opinii biegłych z zakresu geodezji i szacowania nieruchomości były właściwymi dowodami pozwalającymi na określenie zakresu i zasięgu prawa służebności przesyłu oraz wysokości wynagrodzenia przysługującego wnioskodawcy w związku z obciążeniem prawa użytkowania wieczystego nieruchomości służebnością przesyłu. Zakres służebności, jej przebieg nie był także kwestionowany przez strony.

Zgodnie z tezą wyrażoną w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2012 r. V CSK 190/11 za celowe należy uznać oznaczanie umiejscowienia urządzeń przesyłowych oraz terenu, na którym ma być realizowana związana z nim służebność przesyłu na mapie sporządzonej wg zasad obwiązujących przy oznaczaniu nieruchomości w księgach wieczystych. Biegłym posiadającym wiadomości specjalne w tej dziedzinie jest bez wątpienia biegły z zakresu geodezji.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, w oparciu o jego wyniki, wniosek należało więc w części uwzględnić. Podlegał on oddaleniu w zakresie żądania wyższego wynagrodzenia, żądanie to nie zostało uzasadnione przeprowadzonymi dowodami.

W niniejszej sprawie wnioskodawca domagał się ustanowienia odpłatnego służebności przesyłu a uczestnik kwestionując to żądanie m.in. podniósł, że jest zwolniony z powinności odpłatnego korzystania z nieruchomości gdyż sieć służy zapewnieniu telekomunikacji właścicielowi lub użytkownikowi nieruchomości na jego wniosek. Okoliczność ta nie została wykazana w drodze postępowania dowodowego, uczestnik nie wykazał także, aby w dacie posadowienia infrastruktury dysponował tytułem wynikającym z ustawy, umowy, decyzji umożliwiającym nieodpłatne korzystanie z gruntu czy też nabył takie prawo w trakcie korzystania z niego.

Uregulowanie sytuacji prawnej stron w drodze umowy okazało się niemożliwe z uwagi na stanowisko uczestnika. Zgodnie z art. 305 ¹ k.c. nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). Art. 305 ² § 1 i 2 k.c. stanowi, że jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu. Art. 305 ⁴ przesądzą, że do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Zważywszy, że uczestnik jest obecnie właścicielem urządzeń przesyłowych (nie było to kwestia sporna), to zgodnie z brzmieniem (...) § 2 k.c. według którego jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 k.c., właściciel nieruchomości (użytkownik wieczysty) może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu, wniosek co do zasady jest więc uzasadniony.

Wbrew stanowisku zarówno wnioskodawcy, jak i uczestnika wartość prawa służebności wyliczona została prawidłowo. Biegły słusznie uwzględnił okoliczność obniżenia wartości nieruchomości jedynie w pasie oddziaływania służebności. W ocenie Sądu z posadowieniem i możliwością korzystania z urządzeń przesyłowych przez uprawnionego do służebności wiąże się ograniczenie skutkujące obniżeniem wartości rzeczy w pasie służebności, co biegły uwzględnił w opinii, posługując się wypracowanym w metodyce rzeczoznawców wzorem zawierającym ten składnik. Jest to jedynie składowa umożliwiająca obliczenie wartości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu i nie stanowi „podwójnego” obciążania uczestnika czy też obliczenia wartości odszkodowania, co biegły wyjaśnił dodatkowo w uzupełniającej opinii (k. 290).

Sąd ustanowił opisane w punkcie I postanowienia służebności przesyłu, w kształcie określonym przy pomocy biegłych z zakresu geodezji i szacowania nieruchomości, polegające na prawie utrzymywania posadowionej na tych nieruchomościach sieci telekomunikacyjnej zgodnie z jej przeznaczeniem, całodobowego dostępu do niej, konserwacji, napraw i wymiany, zgodnie z oznaczeniem przebiegu tej sieci sporządzonym przez biegłego na mapach k. 310-313 akt, które stanowią integralną część postanowienia. Sąd zasądził jednocześnie na rzecz wnioskodawcy jednorazowe wynagrodzenie za obciążenie jego prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, w wysokości wyliczonego przez w/w biegłego wartości powstałego prawa, tj. 27.100 zł, oddalając dalej idący wniosek, biorąc za podstawę art. 305 ⁴ k.c. w zw. z art. 292 k.c.

Określając wysokość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu należy zauważyć, że brak jest ustawowych wskazówek jak określić wysokość wynagrodzenia należnego właścicielowi nieruchomości obciążonej za ustanowienie służebności przesyłu. W doktrynie można znaleźć poglądy, że wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu powinno być ustalone na podstawie cen rynkowych, a jako kryteria pomocnicze, należy wziąć pod uwagę: zwiększenie wartości przedsiębiorstwa, którego składnikiem stała się służebność, ewentualne obniżenie wartości nieruchomości obciążonej, straty poniesione przez właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości obciążonej, np. w postaci utraty pożytków z zajętego pod urządzenia przesyłowe pasa gruntu. Wysokość tego wynagrodzenia powinien ustalać każdorazowo biegły sądowy. Ponieważ posiadanie służebności gruntowej, obecnie zdefiniowanej w art. 305 ¹ k.c. jako służebność przesyłu, nie pozbawia w zupełności faktycznego władztwa właściciela (użytkownika wieczystego) nad nieruchomością obciążoną, w orzecznictwie wyrażony został pogląd, że zawodzą w tym przypadku kryteria ustalania wysokości wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości oparte wyłącznie na układzie odpowiednich cen rynkowych właściwych dla najmu lub dzierżawy gruntu, które są adekwatne w sytuacjach, kiedy wynajmujący lub wydzierżawiający zostają zupełnie pozbawieni fizycznego władztwa nad rzeczą. W ramach obiektywnych kryteriów można natomiast zastosować odpowiednie ceny rynkowe za korzystanie z nieruchomości w zakresie służebności, których wysokość powinna uwzględniać stopień ingerencji w treść prawa własności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 03 lutego 2010 r. II CSK 444/09 LEX nr 578038). Oznacza to, że wynagrodzenie powinno być ustalane każdorazowo indywidualnie i dostosowane do okoliczności, w tym zakresu, charakteru i trwałości obciążenia, jego uciążliwości, wpływu na ograniczenie korzystania z nieruchomości przez właściciela, zmniejszenia jej wartości. Zasadnym jest odwołanie się w tym względzie do orzecznictwa i doktryny dotyczącej wynagrodzenia należnego właścicielowi nieruchomości obciążonej za ustanowienie służebności drogi koniecznej przy uwzględnieniu różnicy w zakresie ingerencji w treść prawa własności wynikającą z tego, że przy ustanowieniu drogi koniecznej uprawniony pozostaje całkowicie pozbawiony władztwa nad nieruchomością, a przy ustanowieniu służebności przesyłu z reguły doznaje w tym zakresie jedynie ograniczenia (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 kwietnia 2012 r. II CSK 401/11, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2012 r. IV CSK 56/2). Zgodnie z powszechnie stosowaną przez biegłych z zakresu szacowania nieruchomości metodą wartość służebności szacuje się jako iloczyn powierzchni strefy ochronnej i wartości rynkowej jednostki powierzchni gruntu nieruchomości z uwzględnieniem dodatkowych elementów mających wpływ na wartość wycenianego prawa. Opinia biegłego M. W. uwzględnia w/w kryteria. W wyniku uwzględnienia w szczególności celu wyceny, rodzaju i położenia nieruchomości, stopnia wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, jej stanu zagospodarowania oraz braku dostępnych danych o cenach prawa użytkowania wieczystego nieruchomości podobnych, wycenę prawa użytkowania wieczystego nieruchomości biegły wykonał zgodnie z § 29 ust 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (DU nr 207, poz. 2109 z późn. zm.), tj. jako iloczyn wartości nieruchomości gruntowej niezabudowanej jako przedmiotu prawa własności i współczynnika korygującego (k. 392, 393). Biegły ustalił wartość prawa użytkowania wieczystego 1 m ² nieruchomości w postaci działek (...) na kwotę 68,67 zł za m ² a dla działki nr (...) jako 76,51 zł za m ².

Opierając się na opinii biegłego sądowego z zakresu geodezji biegły przyjął, że długość linii wynosi 499,90 m. Biegły W. przyjął strefę ochronną o szerokości 1 m precyzyjnie, logicznie i z uwzględnieniem przepisów prawa (k. 265) uzasadniając stanowisko w tym zakresie. Zarzuty uczestnika sprowadziły się do kwestionowania „obliczenia przez biegłego odszkodowania z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości” oraz wysokości współczynnika współkorzystania na poziomie 0, (...). Współczynnik ten jest elementem oceny eksperta uwzględniającej zakres ingerencji posiadacza służebności w prawa właściciela, długotrwałość posiadania służebności i inne elementy wpływające na jej wartość, a także to czy z obszaru objętego służebnością jest możliwe faktyczne korzystanie tylko przez posiadacza służebności, czy także przez właściciela (użytkownika wieczystego) nieruchomości obciążonej oraz jaka jest faktyczna gospodarcza użyteczność tego obszaru dla użytkownika wieczystego. Wartość tego współczynnika może wynosić od 0 do 1, co oznacza, że wartość służebności nie może przekroczyć wartości rynkowej części gruntu stanowiącego obszar ograniczonego użytkowania. Ustalona przez biegłego wartość współczynnika k na poziomie 0, (...) mieści się w wyżej przewidzianym zakresie i uwzględnia analizę aktualnego sposobu korzystania z nieruchomości, przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz stopnia ingerencji uczestnika w prawo użytkowania wieczystego (w tym rodzaj urządzeń i częstotliwość prac konserwacyjno – remontowych). Wszelkie zastrzeżenia uczestnika postępowania dotyczące ustalenia przez biegłego wysokości współczynnika k są zdaniem Sądu bezzasadne w świetle uzupełniającej pisemnej opinii biegłego W. (k. 290). W ocenie Sądu biegły w sposób bardzo precyzyjny i wyczerpujący uzasadnił zarówno przyjęcie metody i sposobu wyceny, wartości współczynnika k oraz przeprowadzone czynności rachunkowe, wyprowadzając trafne i przekonujące wnioski.

Wskazać należy raz jeszcze, że biegły nie dokonywał obliczenia wartości odszkodowania, była to jedynie wartość składowa konieczna do wyliczenia wartości wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu. Sąd dokonał oceny obu opinii weryfikując je pod kątem rzetelności, zupełności, jasności, zgodności z obowiązującym prawem i regułami, weryfikując także argumentację biegłych i przyjętą przez nich metodologię. Tak przeprowadzona ocena pozwala na decyzję co do prawidłowości sporządzenia opinii przez biegłych M. i W..

Szereg nieprawidłowości w opinii biegłego W. W. (2) dyskwalifikował ją i uzasadniał konieczność powołania w/w biegłych. Biegły W. nieprawidłowo i sporządził opinię przyjmując za podstawę obliczeń działki nie wskazane w zleceniu przeprowadzenia opinii, przedstawił niekompletną opinię, przyjął także wartość jednego m ² gruntu jako wartość prawa własności a nie prawa użytkowania wieczystego, nie potrafił wyjaśnić metod przyjętych do sporządzenia opinii, w toku przesłuchania użył m.in. sformułowań, że „prawo własności i użytkowania wieczystego nie różnią się od siebie”, „nie bawmy się we współczynniki”, jego opinia miała charakter dowolnej i uznaniowej. Biegły W. nie uzasadnił przyjęcia wartości współczynnika k na poziomie 0,20. Tak nieostre i dowolne sformułowania biegłego W. dyskredytują jego opinię.

Niezasadnym był zatem wniosek o zwrócenie się do Organizacji Zawodowej (...) o dokonanie oceny prawidłowości opinii rzeczoznawców majątkowych sporządzonych w niniejszej sprawie. Przede wszystkim Sąd dokonał oceny obu opinii weryfikując je pod kątem rzetelności, zupełności, jasności, zgodności z obowiązującym prawem i regułami, weryfikując także argumentację biegłych i przyjętą przez nich metodologię. Tak przeprowadzona ocena pozwala na decyzję co do prawidłowości sporządzenia opinii przez biegłego W. i odmowę przyznania tego waloru opinii biegłego W., co Sąd powyżej uzasadnił.

Mając na uwadze sprzeczne interesy stron i wynik postępowania (częściowe oddalenie wniosku w części, tj. jedynie co do wysokości należnego wynagrodzenia, które podlegało ustaleniu w drodze opinii biegłego rzeczoznawcy), Sąd uznał, że koszty postępowania winny ponieść strony po połowie, stąd rozstrzygnięcia jak w punkcie IV i V postanowienia. Zgodnie bowiem z art. 520 § 2 k.p.c. jeżeli jednak uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników. Wysokość wynagrodzenia pełnomocników wynika z § 7 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…), DU Nr 163 poz 1349 ze zm. Sąd nakazał więc uczestnikowi i wnioskodawcy uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 1.212,63 zł tytułem poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatków na opinię biegłego, by zrównoważyć wydatki stron.