Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 września 2014 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu w IV Wydziale Karnym- Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Kropiewnicka (spr.)
Sędziowie: SSO Krzysztof Głowacki

SSO Małgorzata Szyszko

Protokolant: Aneta Malewska

przy udziale Urzędu Celnego w S. – Magdaleny Przyleckiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 września 2014 r. w sprawie oskarżonego T. M.

zażalenia Urzędu Celnego w S. z dnia 16 lipca 2014 r.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Krzyków

z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. akt: II K 225/14

w przedmiocie umorzenia postępowania

na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks

postanowił:

I.  zażalenia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy;

II.  kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2014 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Krzyków

umorzył postępowanie wobec T. M., uznając że czyn oskarżonego nie wyczerpał ustawowych znamion przestępstwa skarbowego stypizowanego w art. 107 § 2 kks.

Powyższe postanowienie zaskarżył Urząd. Celny w S. , który zarzucił Sądowi Rejonowemu:

-

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, iż oskarżony działał w zamiarze ewentualnym co miało wpływ na treść orzeczenia,

-

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, iż strona internetowa bonusybezdepozytu.pl nie była skierowana do określonej grupy osób co miało wpływ na treść orzeczenia.

Wskazując na powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie Urzędu Skarbowego nie zasługiwało na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że skoro oskarżonemu zarzucono popełnienie czynu mającego polegać na podżeganiu do popełnienia przestępstwa z art. 107 § 2 kks (polegającego na uczestnictwu, na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w zagranicznej grze losowej lub zagranicznym zakładzie wzajemnym), to obowiązkiem finansowego organu postępowania przygotowawczego było ustalenie kręgu osób, które miały być podżegane do popełnienia przestępstwa skarbowego. Jak się bowiem spójnie przyjmuje w doktrynie, będące przedmiotem podżegania nakłanianie do popełnienia przestępstwa musi być kierowane do ścisłe oznaczonych, skonkretyzowanych osób. Jeśli bowiem nakłaniane osoby nie zostaną zindywidualizowane (skonkretyzowane), to nie można zakładać, że doszło do zrealizowania znamion podżegania, a co najwyżej do wyczerpania znamion przestępstwa z art. 255 § 1 lub 2 kk, tj. publicznego nawoływania do popełnienia występku lub zbrodni (tak np. J. Giezek: Kodeks karny. Cześć ogólna. Komentarz, komentarz do art. 18 kk, teza 44, M. Kulik (w:) Kodeks Karny. Komentarz pod red. M. Mózgowy, komentarz do art. 18 kk, teza. 30, P. Kardas (w:) Kodeks Karny. Cześć ogólna, Komentarz pod red. A. Zolla, komentarz do art. 18, teza 131).

Skonkretyzowanie osób mających być obiektem podżegania miało istotne znaczenie także w kontekście znamion przestępstwa z art. 107 § 2 kks oraz ujawnionych w sprawie okoliczności faktycznych. Oskarżony miał przecież działać za pośrednictwem sieci internet, a w konsekwencji treść zarządzanej przez niego domeny www.bonusybezdepozytu.pl była dostępna nie tylko na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, ale również w innych krajach, co wynika wprost z zasady otwartości internetu. Z treści ustawowych znamion przestępstwa z art. 107 § 2 kks wprost wynika zaś, że może ono zostać popełnione jedynie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W konsekwencji więc treść strony internetowej w zakresie kierowanym do (odbieranym przez) osoby znajdujące się poza granicami RP nie mogłaby budzić zastrzeżeń organów ścigania (szereg krajów- w tym należących do UE- dopuszcza przecież udział w grach losowych lub zakładach wzajemnych). W konsekwencji jednak ta sama treść byłaby z jednej strony oceniana jako bezprawna (w zakresie dotyczącym zachowań podejmowanych na. terenie RP), zaś z drugiej nie wyczerpywałaby znamion przestępstwa (w zakresie dotyczącym zachowań podejmowanych poza terenem RP). Żadnego znaczenia nie ma przy tym fakt, że według oskarżyciela publicznego „na stronie internetowej miały być ponadto umieszczone informacje skierowane wyłącznie do graczy z PolskF. Wszak sam oskarżyciel owe informacje przywołuje {„najlepsze bonusy bez depozytu dla Polaków^) i w żaden sposób nie wynika z nich, by były one ograniczone do osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wszak osoby mające obywatelstwo polskie przebywają nie tylko na terytorium RP, ale również poza jej granicami. Również zaś takie osoby mogłyby bez żadnych przeszkód zapoznać się z treścią strony www.bonusybezdepozytu.pl, zaś podjęte przez nich zachowanie (udział w grach losowych lub zakładach wzajemnych poza terytorium RP) nie wyczerpywałby znamion przestępstwa z art. 107 § 2 kks. W tym więc kontekście brak precyzyjnego ustalenia kręgu ewentualnych odbiorców przekazu zawartego na stronie www.bonusybezdepozytu.pl w sposób oczywisty wyłączało możliwość przypisania oskarżonemu znamion zarzucanego mu czynu zabronionego.

Jednocześnie Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu I instancji, że treści zawarte na przedmiotowej stronie internetowej stanowiły wyłącznie informacje i nie zawierały elementu ocennego oraz perswazyjnego. Znamion podżegania oskarżyciel publiczny doszukiwał się m.in. w umieszczeniu na ww. stronie tabelarycznego zestawienia, w którym wskazane były kwoty, które gracz otrzymywał od konkretnego kasyna na grę oraz wysokość bonusu, tzn. maksymalnej kwoty, jaką gracz mógł otrzymać w wyniku uzyskania wygranej. Informacje takie nie zawierały jednak żadnej zachęty do udziału w grach organizowanych przez zagraniczne podmioty, a tym samym nie mogły nosić znamion podżegania do podjęcia konkretnej aktywności. Działalność informacyjna nie może być bowiem utożsamiania z szeroko rozumianą aktywnością reklamową bowiem w przeciwnym wypadku przepływ informacji w dobie otwartości internetu uległby istotnemu osłabieniu. Szereg podmiotów specjalizuje się bowiem w sporządzaniu zestawień cen konkretnych usług/produktów, co w żaden sposób nie oznacza przecież, że dopuszczają się one czynów nieuczciwej konkurencji

polegających na stosowaniu ukrytej formy reklamy. Przedstawianie obiektywnej informacji nie może być uznane za formę zachęcania do korzystania z konkretnych usług/produktów, bowiem to każdorazowo do konsumenta należy decyzja o woli skorzystania z oferty konkretnego podmiotu.

Na marginesie należy również wskazać, że w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego za całkowicie dowolne uznać należało twierdzenia oskarżyciela publicznego, jakoby oskarżony był związany stosunkami prawnymi z zagranicznymi firmami bukmacherskimi i kasynami internetowymi (poprzez tzw. umowy afiliacyjne) i by w związku z tym uzyskiwał od nich określone korzyści majątkowe. Twierdzenia takie nie znajdują najmniejszego potwierdzenia w wykonanych w sprawie czynnościach dowodowych i należało je uznać za całkowicie nieuzasadnione. Skoro bowiem dla oskarżyciela publicznego okoliczności te były tak jednoznaczne, to nic nie stało na przeszkodzie, aby finansowy organ postępowania przygotowawczego- będący dotychczas gospodarzem dochodzenia- potwierdził owe fakty jakąkolwiek czynnością dowodową. Skoro dowodów takich w toku dochodzenia nie przeprowadzono, to stawianie oskarżonemu tego rodzaju zarzutów w sposób oczywisty naruszało elementarne zasady postępowania karnego, w szczególności zasadę domniemania niewinności.

Mając na uwadze wszystkie wskazane wyżej okoliczności, Sąd Okręgowy uznał zażalenie Urzędu Celnego za nieuzasadnione i zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.