Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 września 2014 r.

Sąd Rejonowy w Brzegu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Kacan – Skrzyńska

Protokolant: st. sek. sąd. Lilianna Kupis

W obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Brzegu – Waldemara Chrząszcza

Po rozpoznaniu w dniu 10.06.2014r., 08.09.2014r. w Brzegu

Sprawy T. Ś.

s. J. i C. zd. K.

ur. (...) O.

Oskarżonego o to, że :

w dniu 01 stycznia 2014 roku o godzinie 12.50 w miejscowości L., ul. (...), pow. B., woj. (...) prowadził pojazd samochodowy marki O. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0.94 mg/l, 0.86 mg/l i 0.84 mg/l będąc uprzednio skazany przez Sąd Rejonowy wK.za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości sygn. akt (...)

tj. o przestępstwo z art. 178a § 4 kk

I.  uznaje oskarżonego T. Ś. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 4 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej w pkt I wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 (pięć) lat,

III.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 (dwóch) lat ,

IV.  na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 01.01.2014 r. do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku,

V.  na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy Prawo o Adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. B. kwotę 432 zł tytułem udziału w sprawie obrońcy z urzędu, powiększoną o należny podatek VAT,

VI.  na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17 Ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych, w tym od opłaty , kosztami tymi obciążając Skarb Państwa.

Sygn. akt: II K 183/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 31.12.2013 roku oskarżony do późnych godzin nocnych spożywał alkohol w postaci piwa . Dnia następnego przed godziną 13.00 oskarżony udał się samochodem O. (...) o nr. rej (...) C do sklepu po leki przeciwbólowe dla żony . Kierującego samochodem oskarżonego na ulicy (...) w L. zatrzymali do kontroli funkcjonariusze. Oskarżony poddany został badaniu alkofastem . Wówczas wobec wyniku pozytywnego , oskarżonego poddano badaniu A. I. ( z zalecanym terminem wzorcowania na 10.03.2014 roku ) na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu , które o godzinie 13.00 dało wynik – 0,94 mg /l alkoholu w wydychanym powietrzu , kolejne o godzinie 13.15 dało wynik –0,86 mg/ l oraz przeprowadzone o godzinie 13.16 dało wynik 0,84 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu .

dowód : wyjaśnienia oskarżonego -k.12, 65, 80

protokół użycia alcosensora –k .2

świadectwo wzorcowania k. 3

kserokopia ksiązki badań k. 73

orzeczenie ZUS-k.77

Oskarżony T. Ś. posiada wykształcenie zawodowe – malarz , bezrobotny , bez prawa do zasiłku, na utrzymaniu żony , która otrzymuje rentę z uwagi na trwałą niezdolność do samodzielnej egzystencji . Oskarżony opiekuje się niepełnosprawną żoną ., oskarżony choruje na nadciśnienie , ma problemy ze słuchem – 50 procent utraty słuchu , nie leczony psychiatrycznie . Oskarżony był poprzednio karany . . Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 17 lutego 2004 roku ( sygn. akt (...)) skazany został za czyn z art. 178 a § 1 kk .

dowód : wyjaśnienia oskarżonego k. 65

karta karna k.75

akta sprawy (...)w tym wyrok z dnia 17 lutego 2004 r.

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia czynu .Wyjaśnił zgodnie ze stanem faktycznym. Następnie w postępowaniu sądowym do popełnienia czynu nie przyznał się wyjaśniając , iż badany był dwoma alkomatami i wynik wskazany przez policję był „ wypośrodkowany „. Nie wie jednocześnie jakie wyniki faktycznie były.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego– k. 12, 65,80

Sąd zważył co następuje:

W świetle materiału dowodowego zebranego w sprawie zarówno wina jak i sprawstwo oskarżonego T. Ś. nie budzą wątpliwości.

Dokonując ustaleń stanu faktycznego, Sąd oparł się o osobowe źródła dowodowe a jakimi są wyjaśnienia oskarżonego , w których do winy przyznał się, oraz zeznania świadka A. M. , ustalenia poczynił również w oparciu o protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego , orzeczenie o stopniu niepełnosprawności żony oskarżonego , która pozostaje pod opieką T. Ś. . Co dotyczy wyjaśnień oskarżonego, Sąd za wiarygodne uznał te wyjaśnienia , w których do czynu przyznał się . Dając wiarę tym wyjaśnieniom , sąd nie znajduje powodu dla jakiego oskarżony miałby kreować fałszywy a niekorzystny dla siebie obraz zdarzeń . Co istotne wyjaśnienia te nie ograniczają się do samego oświadczenia w kwestii przyznania się do winy ale szczegółowo przedstawiają okoliczności zdarzenia , a które to korelują z oświadczeniem o przyznaniu się do popełnienia czynu . Taka relacja oskarżonego koresponduje również z zawartym w protokole użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego wynikiem na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu . Dlatego też sąd odmówił waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego , w których do czynu nie przyznawał się . Przede wszystkim sam oskarżony , mimo iż kwestionował wynik przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu , nie potrafił wskazać jaki był wynik badań według niego . Poza tym wyjaśnienia oskarżonego -w których podniósł iż poprzednio słuchany również nie przyznał się do czynu zaś protokół podpisał bo źle odczytał wyjaśnienia - w obliczu całej, szczegółowej treści jego wyjaśnień wydają się zupełnie niewiarygodne . I w końcu , zeznania świadka A. M. , choć nie pamiętał nic w sprawie , pozwoliły - opierając się na wskazanym przez świadka sposobie postępowania- dokonać ustaleń w zakresie przeprowadzanych kolejno badań i wyjaśnić okoliczności nieprecyzyjnie podawane przez samego oskarżonego . W oparciu o tę relację sąd ustalił , iż istotnie , jak podnosił oskarżony – badania przeprowadzane były 2 urządzeniami, w tym alkofastem który daje jedynie orientacyjny wynik , nie rejestruje wyniku . Z tym , iż wbrew twierdzeniom oskarżonego złożonym w toku rozprawy – wyniki badań alkosensorem w ocenie Sądu odpowiadały tym jakie ujęte zostały w protokole oraz w książce badań .

Sąd uznał, iż oskarżony swoim czynem, polegającym na prowadzeniu w stanie nietrzeźwości (pierwsze badanie –0,94 mg /l alkoholu w wydychanym powietrzu , kolejne –0,86 i 0,84 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu ) samochodu w ruchu lądowym będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 17 lutego 2004 roku ( sygn. akt (...)) za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 kk . Przy czym działał on umyślnie co można wywieść z okoliczności sprawy.

Za przypisany czyn Sąd wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności . Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie ogólne dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 § 1 kk, bacząc, aby wymierzona oskarżonemu kara adekwatna była do stopnia zawinienia sprawcy, szkodliwości społecznej jego czynu, jak również czyniła zadość wymogom w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej. Sąd miał przede wszystkim na uwadze okoliczności sprawy w tym przede wszystkim ilość spożytego alkoholu i dużą ilość stwierdzonego później alkoholu w wydychanym powietrzu ale wziął również pod uwagę okres czasu jaki minął od spożycia alkoholu do podjęcia decyzji o jeździe , nie tracił również z pola widzenia faktu przyznania się oskarżonego do kierowania pojazdem pod wpływem alkoholu . Z drugiej strony wziął pod uwagę uprzednią karalność za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk w odległym czasie bo w 2004 roku . Stąd uznać należy, iż kara we wskazanym wymiarze jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu , pozwoli na zrozumienie błędnego postępowania i uniknięcia w przyszłości podobnych czynów.

Zarazem Sąd uznając, iż wobec oskarżonego zachodzą przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania kary zastosował tenże środek probacyjny. To co determinuje zastosowanie instytucji dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary w niniejszej sprawie to przekonanie Sądu, iż dla wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego ,nie jest konieczne wymierzenie kary izolacyjnej , przeciwnie cel ten zrealizuje danie oskarżonemu jeszcze jednej szansy na poprawę swojego zachowania w warunkach wolnościowych .To co wymaga szczególnego zaakcentowania to odległy czas poprzedniego skazania za czyn z art. 178 a § 1 kk a które nastąpiło w dacie 17.02.2004 roku ,( drugie prawomocne skazanie za czyn z art. 54 § 2 kks również sięga odległej daty bo 2006 roku ) z drugiej strony sąd miał na uwadze sytuację rodzinną oskarżonego – oskarżony opiekuje się chorą żoną , sam również ma problemy ze zdrowiem – 50 procent utraty słuchu. Zatem mimo , iż przy kwalifikacji z art. 178 a § 4 kk jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach sięga się po instytucję warunkowego zawieszenia kary to właśnie z powyżej wskazanych względów sięgniecie po dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary jest jak najbardziej uzasadnione . Wymierzając oskarżonemu 5 -letni okres próby, Sąd uznał , iż okres ten będzie odpowiednim czasem weryfikacji postawionej wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej .

Z uwagi zaś na obligatoryjny charakter, w wyroku znaleźć musiało się orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów. W tym wypadku w ocenie sądu wobec stwierdzonej wysokiej ilości alkoholu a także poprzedniego skazania za czyn rodzajowo tożsamy , sąd uznał iż adekwatne jest orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Sąd przy tym – wymierzając zakaz grawitujący ku dolnej granicy - nie tracił z pola widzenia czasu jaki upłynął od poprzedniego skazania za czyn z art. 178a § 1 kk do czasu popełnienia przedmiotowego czynu . Nadto zdaniem Sądu orzeczony zakaz w wysokości w jakiej to nastąpiło odpowiada potrzebie prewencyjnego oddziaływania. Jednocześnie zobowiązał do zwrotu prawa jazdy o ile posiada.

Z uwagi na niski dochód jaki osiąga oskarżony sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów procesu oraz zasądził kwotę 432 zł. tytułem udziału w sprawie obrońcy z urzędu .