Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Kop 213/13

POSTANOWIENIE

Dnia 18 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie, VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Maria Turek

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Kopeć

przy udziale Prokuratora: Jolanty Pydyniak

po rozpoznaniu w sprawie N. L.

skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego (...) w W. z dnia 29 maja 2012 roku, sygn. akt III K 1120/11, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 25 października 2012 roku, sygn. akt IX Ka 691/12

wniosku skazanego N. L.

w przedmiocie wydania postanowienia o prawnej dopuszczalności przekazania do wykonania w Republice Czeskiej kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności orzeczonej wobec obywatela Republiki Czeskiej N. L.

na podstawie art. 611t kpk

postanawia

1.  wniosku o wystąpienie na podstawie art. 611 t kpk do organów Republiki Czeskiej nie uwzględnić;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. W. (Kancelaria Adwokacka, ul. (...), (...)-(...) W.) kwotę 600 (sześćset) złotych plus VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

3.  koszty postępowania sądowego w sprawie przejąć na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 29 maja 2012 roku Sąd Rejonowy (...) w W. sygn. akt III K 1120/11 uznał N. L. syna J., urodzonego (...) w B. za winnego:

I.  przestępstwa z art. 278§1 kk w zw. z art. 65§1 kk w zw. z art. 91 §1 kk i za to na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności;

II.  przestępstwa z art. 275§1 kk w zw. z art. 91§1 kk i za to na podstawie art. 275§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności;

III.  przestępstwa z art. 270§1 kk i za to na podstawie art. 270§1 kk wymierzył mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 91§2 kk i art. 86§1 kk w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności Sąd orzekł wobec N. L. karę łączną 3 lat pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 25 października 2012 roku, sygn. akt IX Ka 691/12 zmienił wyrok Sądu Rejonowego w W. w ten sposób, że w punkcie I przyjął kwalifikację prawną każdego czynu z art. 273 kk a za podstawę wymiaru kary za te czyny przyjął art. 273 kk w zw. z art. 91§1 kk. W pozostałej części wyrok utrzymał w mocy.

Obecnie N. L. odbywa karę pozbawienia wolności zgodnie z wyrokiem Sądu Rejonowego (...) w W. sygn. akt III K 1120/11 z dnia 29 maja 2012 r. w Zakładzie Karnym w S..

Koniec kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego przypada na dzień 8 lipca 2014 roku.

W dniu 11 października 2013 roku do tut. Wydziału wpłynął wniosek skazanego o wyrażenie zgody na odbywanie w Republice Czeskiej reszty kary 3 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyżej wymienionym wyrokiem.

Zgodnie z treścią art. 611 t kpk w razie prawomocnego orzeczenia przez sąd polski wobec obywatela polskiego lub cudzoziemca kary pozbawienia wolności podlegającej wykonaniu, sąd okręgowy, w którego okręgu wydano orzeczenie, za zgodą skazanego, może wystąpić o wykonanie orzeczenia bezpośrednio do właściwego sądu lub innego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli przekazanie orzeczenia do wykonania pozwoli w większym stopniu zrealizować wychowawcze i zapobiegawcze cele kary.

Na wstępie należy zaznaczyć, że wystąpienie, o którym mowa powyżej ma charakter fakultatywny, a sąd okręgowy może z niego zrezygnować nawet w razie spełnienia wszystkich przesłanek, jeżeli uzna, że wystąpienie byłoby niecelowe, np. z uwagi na charakter sprawy, względy prewencji generalnej, więzy skazanego z Polską lub państwem wykonania, krótki okres kary, który pozostał do wykonania itp. ( patrz Komentarz aktualizowany do art. 611(t) Kodeksu postępowania karnego, S. Steinborn, LEX/el. 2013)

W ustawie brakuje określenia minimalnego wymiaru kary pozbawienia wolności, którą można przekazać do wykonania w innym państwie UE. N. L. zostało do odbycia nieco ponad 7 miesięcy z 3 lat orzeczonej wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności. Uznać należy, że dopuszczalne byłoby wystąpienie o wykonanie tej kary do władz Republiki Czeskiej. Jednakże trzeba pamiętać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. h decyzji ramowej 2008/909/WSiSW właściwy organ państwa wykonującego może odmówić wykonania kary, jeżeli w chwili otrzymania wyroku pozostało do odbycia mniej niż sześć miesięcy.

Sąd biorąc pod uwagę czas potrzebny do dokonania przekazania oraz koszty, jakie będą wiązać się z przekazaniem skazanego do Republiki Czeskiej uznał, iż niecelowe byłoby wystąpienie na podstawie art. 611 t kpk do organów Republiki Czeskiej.

Uwadze Sądu nie uszło też, że N. L. był ścigany na mocy Europejskiego Nakazu Aresztowania wydanego przez władze Republiki Słowackiej, gdzie podejrzany jest o popełnienie przestępstwa z §212 ust. 2 lit. C słowackiego Kodeksu Karnego będącego odpowiednikiem art. 278§1 polskiego Kodeksu Karnego. W dniu 3 października 2012 roku Sąd Okręgowy w Warszawie na podstawie art. 607k§1 i 3 kpk i art. 607§1 kpk wyraził zgodę na przekazanie N. L. władzom Republiki Słowackiej na podstawie Europejskiego Nakazu Aresztowania nr 1T (...) z dnia 18 maja 2012 roku wydanego przez Sąd Rejonowy B. – celem przeprowadzenia postępowania w zakresie objętym tym ENA. Jednocześnie Sąd odroczył wykonanie postanowienia do czasu prawomocnego zakończenia postępowania prowadzonego przeciwko N. L. przez Sąd Rejonowy (...) w W. pod sygn. akt III K 1120/11 lub ewentualnego wykonania orzeczonej w tym postępowaniu kary pozbawienia wolności.

W związku z powyższym sąd uznał, iż wystąpienie do władz Republiki Czeskiej o przejęcie do wykonania pozostałem do odbycia kary jest niecelowe.

O kosztach za obronę ściganego wykonywaną z urzędu, która nie została opłacona w całości ani w części, orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 z późn. zm.). Podstawą zaś naliczenia wysokości wynagrodzenia były § 2 ust. 3 oraz § 14 ust. 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461).

Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.