Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 września 2014 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie III Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: SSR Monika Tkaczyk-Turek

Protokolant: stażysta Rafał Czyżewski, sekretarz sadowy Aneta Sobiepanek

Przy udziale Prokuratora: Agnieszki Bachryj, Iwony Banickiej

po rozpoznaniu w dniu 8 i 29 września 2014 r.

sprawy T. C. s. Z. i T., ur. w dniu (...) w G.;

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 listopada 2005 r. w sprawie o sygn. akt VI K 759/04 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 15 na 16 czerwca 2004 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz z orzeczoną obok grzywną w wymiarze 20 stawek dziennych po 20 złotych każda. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 13 lipca 2006 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 595/06 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 383/08 karę grzywny zamieniono na 2 miesiące prac społecznie użytecznych w wymiarze 20 godzin miesięcznie;

2.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 3 kwietnia 2006 r. w sprawie o sygn. akt VI K 230/06 za czyn z art. 288 § 1 k.k. popełniony w dniu 14 lutego 2006 r. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania kontrolowanej, nieodpłatnej pracy na cele społecznie w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 1307/06 zarządzono wykonanie 105 dni kary zastępczej pozbawienia wolności w zamian za część kary ograniczenia wolności;

3.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie o sygn. akt II K 2/06 za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 23 kwietnia 2005 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz z orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10 złotych każda. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 2908/09 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

4.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie o sygn. akt II K 461/06 za czyn z art. 190 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 marca 2006 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 2909/09 zarządzono wykonanie kary;

5.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 20 sierpnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt VI K 313/09 za czyn z art. 263 § 2 k.k. popełniony w okresie od 7 marca 2004 r. do 9 grudnia 2008 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby;

6.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 11 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt VI K 463/09 za czyn z art. 279 § 1 k.k. i art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od 10 kwietnia 2009 r. do 13 maja 2009 r. na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 20 złotych każda; na poczet orzeczonej kary pozbawiania wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawiania wolności od dnia 29 maja 2009 r. do dnia 11 września 2009 r. (postanowienie z dnia 22 stycznia 2010 r.)

7.  Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 29 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt IX K 612/09 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 19 marca 2009 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt Ko 917/10 zarządzono wykonanie kary;

8.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie - sygn. akt II K 599/08 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od 3 czerwca 2006 r. do 23 czerwca 2006 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz z orzeczoną obok grzywną w wymiarze 150 stawek dziennych po 10 złotych każda;

9.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 17 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt VI K 329/09 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 25 grudnia 2008 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

10.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 października 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 609/10 za:

- czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w warunkach określonych w art. 91 § 1 k.k. w dniach: 19 marca 2010 r., 26 marca 2010 r. – 28 marca 2010 r., 6 kwietnia 2010 r. – 7 kwietnia 2010 r., 12 maja 2010 r. i 13 maja 2010 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności,

- za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 12 na 13 kwietnia 2010 r. na 13 kwietnia 2010 r., na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

na podstawie art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat pozbawienia wolności;

11.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 740/10 za:

- czyn z 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 marca 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii pełniony w dniu 28 marca 2010 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności;

12.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 10 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 511/11 za:

- czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 7 maja 2009 r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności,

- czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 7 maja 2009 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 4 miesięcy pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt IX Ka 1111/12 );

wobec którego wydano 2 wyroki łączne:

13.  wyrok łączny Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt VI K 500/10, w którym połączono kary jednostkowe orzeczone wyrokami VI K 759/04, II K 2/06 i II K 461/06 wymierzając karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności z orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda, a ponadto połączono kary jednostkowe orzeczone wyrokami VI K 313/09, VI K 463/09, IX K 612/09, II K 599/08 i VI K 329/09 wymierzając karę łączną 5 lat pozbawienia wolności z orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 160 stawek dziennych po 20 złotych każda;

14.  wyrok łącznym Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 29 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 1264/11, w którym połączono kary jednostkowe orzeczone wyrokami VI K 609/10 i II K 740/10 wymierzając karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności;

orzeka:

I.  rozwiązuje orzeczenie o karze łącznej zawarte w pkt III w wyroku łącznym Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt VI K 500/10 (opisanego w pkt 13 wyroku) oraz orzeczenie o karze łącznej zawarte w wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie sygn. akt III K 511/11 (opisanego w pkt 12 wyroku);

II.  na podstawie art. 569§1 k.p.k. w zw. z art. 85k.k. i art. 86§1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt 6, 9 i 12 wyroku (tj. orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Grójcu sygn. akt VI K 463/09, Sądu Rejonowego w Grójcu VI K 329/09 i Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie III K 511/11) i wymierza skazanemu T. C. karę łączną 3 (trzech) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt II kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu T. C. okresy kar odbytych w sprawach połączonych tj. od dnia 29 maja 2009 r., do dnia 11 września 2009 r. ze sprawy Sądu Rejonowego w Grójcu o sygn. akt VI K 463/09 oraz od dnia 27 maja 2011 r., do dnia 29 września 2014 r. ze sprawy o wyrok łączny Sądu Rejonowego w Grójcu o sygn. akt VI K 500/10;

IV.  na podstawie art. 569§1 k.p.k. w zw. z art. 85k.k. i art. 86§2 k.k. łączy kary grzywny orzeczone wyrokami opisanymi w pkt 6 i 8 wyroku (tj. orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Grójcu sygn. akt VI K 463/09, Sądu Rejonowego w Grójcu VI K 599/08) i wymierza skazanemu T. C. łączną karę grzywny 160 (stu sześćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

V.  na podstawie art. 92 k.k. na poczet orzeczonej w pkt IV wyroku kary łącznej grzywny zalicza karę grzywny wykonaną w wyroku Sądu Rejonowego w Grójcu sygn. akt VI K 463/09 uznając karę łączną grzywny za wykonaną do wysokości 100 (stu) stawek dziennych;

VI.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w zakresie kar pozbawienia wolności wymierzonych wyrokami opisanymi w pkt 5, 7 i 8 (tj. wyroku Sądu Rejonowego w Grójcu sygn. akt II K 313/09; tj. wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie IX K 612/09 i tj. wyroku Sądu Rejonowego w Grójcu sygn. akt VI K 599/08) i w tym zakresie pozostawia je do odrębnego wykonywania;

VII.  w pozostałej części wyroki opisane w części wstępnej wyroku łącznego pozostają odrębnemu wykonaniu;

VIII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. G. kwotę 144 zł. (stu czterdziestu czterech złotych) tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu skazanego T. C..

IX.  zwalnia skazanego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych i obciąża nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt III K 620/14

UZASADNIENIE

T. C. został skazany 12 prawomocnymi wyrokami:

15.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 listopada 2005 r. w sprawie o sygn. akt VI K 759/04 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 15 na 16 czerwca 2004 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz z orzeczoną obok grzywną w wymiarze 20 stawek dziennych po 20 złotych każda. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 13 lipca 2006 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 595/06 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 383/08 karę grzywny zamieniono na 2 miesiące prac społecznie użytecznych w wymiarze 20 godzin miesięcznie;

16.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 3 kwietnia 2006 r. w sprawie o sygn. akt VI K 230/06 za czyn z art. 288 § 1 k.k. popełniony w dniu 14 lutego 2006 r. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania kontrolowanej, nieodpłatnej pracy na cele społecznie w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 1307/06 zarządzono wykonanie 105 dni kary zastępczej pozbawienia wolności w zamian za część kary ograniczenia wolności;

17.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie o sygn. akt II K 2/06 za czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 23 kwietnia 2005 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz z orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10 złotych każda. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 2908/09 zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

18.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie o sygn. akt II K 461/06 za czyn z art. 190 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 marca 2006 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II Ko 2909/09 zarządzono wykonanie kary;

19.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 20 sierpnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt VI K 313/09 za czyn z art. 263 § 2 k.k. popełniony w okresie od 7 marca 2004 r. do 9 grudnia 2008 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby;

20.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 11 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt VI K 463/09 za czyn z art. 279 § 1 k.k. i art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w okresie od 10 kwietnia 2009 r. do 13 maja 2009 r. na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 20 złotych każda; na poczet orzeczonej kary pozbawiania wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawiania wolności od dnia 29 maja 2009 r. do dnia 11 września 2009 r. (postanowienie z dnia 22 stycznia 2010 r.)

21.  Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 29 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt IX K 612/09 za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 19 marca 2009 r. na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby; postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt Ko 917/10 zarządzono wykonanie kary;

22.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie - sygn. akt II K 599/08 za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od 3 czerwca 2006 r. do 23 czerwca 2006 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz z orzeczoną obok grzywną w wymiarze 150 stawek dziennych po 10 złotych każda;

23.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 17 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt VI K 329/09 za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 25 grudnia 2008 r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

24.  Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 października 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 609/10 za:

- czyny z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w warunkach określonych w art. 91 § 1 k.k. w dniach: 19 marca 2010 r., 26 marca 2010 r. – 28 marca 2010 r., 6 kwietnia 2010 r. – 7 kwietnia 2010 r., 12 maja 2010 r. i 13 maja 2010 r. na karę 3 lat pozbawienia wolności,

- za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nocy z 12 na 13 kwietnia 2010 r. na 13 kwietnia 2010 r., na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

na podstawie art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat pozbawienia wolności;

25.  Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 740/10 za:

- czyn z 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 marca 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii pełniony w dniu 28 marca 2010 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności;

26.  Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 10 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt III K 511/11 za:

- czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 7 maja 2009 r. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności,

- czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 7 maja 2009 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 4 miesięcy pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt IX Ka 1111/12 );

Ponadto wobec skazanego T. C. wydano dwa wyroki łączne.

27.  wyrok łączny Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt VI K 500/10, w którym połączono kary jednostkowe orzeczone wyrokami VI K 759/04, II K 2/06 i II K 461/06 wymierzając karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności z orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych grzywny po 20 złotych każda, a ponadto połączono kary jednostkowe orzeczone wyrokami VI K 313/09, VI K 463/09, IX K 612/09, II K 599/08 i VI K 329/09 wymierzając karę łączną 5 lat pozbawienia wolności z orzeczoną obok karą grzywny w wymiarze 160 stawek dziennych po 20 złotych każda;

28.  wyrok łączny Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 29 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 1264/11, w którym połączono kary jednostkowe orzeczone wyrokami VI K 609/10 i II K 740/10 wymierzając karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

W Areszcie Śledczym w W. B. T. C. przebywa od dnia 5 czerwca 2014 r. Z opinii Zastępcy Dyrektora Aresztu Śledczego z dnia 17 września 2014 r. ( k. 316a), wynika, iż zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności jest poprawne; skazany w sposób właściwy przestrzega regulaminu organizacyjn-porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności. Był wielokrotni nagradzany regulaminowo za wyróżniające się dobre zachowanie. W grupie współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo; wobec przełożonych prezentuje postawę regulaminową; nie jest zatrudniony odpłatnie. Ukończył program podstawowej psychoterapii uzależnienia, w formie programu standardowego, P. w terapii był oceniany jako dobry. Aktualnie skazany krytycznie wypowiada się na temat przestępstw, jakie popełnił. Utrzymuje kontakt z rodziną, która daje mu emocjonalne wsparcie.

Poprzednio skazany T. C. przebywał w zakładzie Karnym w G.. Z opinii Zastępcy Dyrektora tego Zakładu Karnego ( k. 37-38) także wynika, iż jego zachowanie oceniane było jako poprawne. W grupie współosadzonych utrzymywał zgodne relacje. T. C. był siedemnastokrotnie nagradzany, czterokrotnie karany. W zakładzie tym był zatrudniony w kuchni jako pomocnik kucharza; nie zgłaszano uwag co do jego zachowania – wręcz powierzone mu obowiązki wykonywał sumiennie i rzetelnie.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie akt spraw Sądów Rejonowych opisanych w części wstępnej wyroku; opinii o skazanym ( k. 36 i n.; 316a i n.), karty karnej ( k. 300 i n.).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 569 §1 kpk wyrok łączny wydaje się w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Natomiast zgodnie z art. 85 kk Sąd orzeka karę łączną wówczas, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu – biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

W przedmiotowej sprawie skazany T. C. popełnił w sumie 19 występków pozostających w 4 realnych zbiegach, przy czym obecnie tylko jeden realny zbieg przestępstw uzasadnia wydanie kolejnego wyroku łącznego:

W I realnym zbiegu pozostają 2 czyny:

- czyn z art. 279§1 k.k. popełniony w nocy z dnia 15 na 16 czerwca 2004 r. za który wymierzono karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 3 lat próby; poddano skazanego pod dozór kuratora sądowego oraz orzeczono karę grzywny 20 stawek po 20 zł. każda (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 listopada 2005 r. sygn. akt VI K 759/04 opisany w pkt 1 wyroku łącznego); przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 13 lipca 2006 r., (sygn. akt II Ko 595/06) zarządzono wykonania kary pozbawienia wolności i skazany odbył karę w całości;

- czyn z art. 280§1 k.k. popełniony w dniu 23 kwietnia 2005 r., za który wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 4 lat próby oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego oraz orzeczono karę grzywny 30 stawek dziennych po 10 zł. każda stawka (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 marca 2007 r., sygn. akt II K 2/06 opisany w pkt 3 wyroku łącznego); postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 listopada 2009 r., w sprawie III Ko 2908/09 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności;

Obydwa występki zostały popełnione przed dniem 8 listopada 2005 r., (data wyroku opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku łącznego).

W II realnym zbiegu pozostają 2 kolejne występki:

- czyn z art. 288§1 k.k. popełniony w dniu 14 lutego 2006 r. za który wymierzono karę 8 miesięcy ograniczenia wolności (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 3 kwietnia 2006 r., sygn. akt VI K 230/06 opisany w pkt 2 wyroku łącznego);

- czyn z art. 190§1 k.k. popełniony w dniu 13 marca 2006 r. za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 3 lat próby (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 27 grudnia 2007 r., II K 461/06, opisany w pkt 4 wyroku łącznego); postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 listopada 2009 r. II Ko 2909/09, zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności.

Obydwa występki zostały popełnione przed dniem 3 kwietnia 2006 r. (data wyroku opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku łącznego).

W III realnym zbiegu pozostaje 7 kolejnych czynów:

- czyn z art. 263§2 k.k. popełniony w okresie od dnia 7 marca 2004 r., do dnia 9 grudnia 2008 r., za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 20 sierpnia 2009 r. sygn. akt II K 313/09, opisany w pkt 5 wyroku łącznego);

- czyn z art. 279§1 k.k., art. 278§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełniony w dniu od 10 kwietnia 2009 r., do dnia 13 maja 2009 r., za który wymierzono karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny po 20 zł. stawka (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 11 września 2009 r., VI K 463/09, opisany w pkt 6 wyroku łącznego);

- czyn z art. 278§1 k.k. popełniony w dniu 19 marca 2009 r., za który wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby oraz oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego (wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 29 września 2009 r. sygn. akt IX K 612/09, opisany w pkt 7 wyroku łącznego); postanowieniem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 24 sierpnia 2010 r., w sprawie o sygn. akt II Ko 917/10 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności; przy czym wartość mienia podlegającego zaborowi w celu przywłaszczenia wynosiła 259 zł. Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2013 r., Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie stwierdził brak podstaw do zmiany kary pozbawienia wolności wymierzonej opisanym wyrokiem na karę 30 dni aresztu ( dowód: k. 172 i n.). W czasie sporządzania uzasadnienia wyroku łącznego Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie postanowieniem z dnia 10 października 2014 r., (sygn. akt X Ko 1264/14) dostosował karę zgodnie z art. 50 w zw. z art. 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r., o zmianie ustawy kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2012 r., poz. 1247). .

- czyn z art. 278§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 3 czerwca 2006 r., do dnia 23 czerwca 2006 r., za który wymierzono karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby; oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego oraz orzeczono karę 150 stawek dziennych grzywny po 10 zł. stawka orzeczono także obowiązek częściowego naprawienia szkody (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 marca 2010 r. sygn. akt II K 599/09, opisany w pkt 8 wyroku łącznego);

- czyn z art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełniony w dniu 25 grudnia 2008 r., za który wymierzono karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 17 maja 2010r . sygn. akt VI K 329/08, opisany w pkt 9 wyroku łącznego);

- czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 7 maja 2009 r., za który wymierzono karę 2 miesięcy pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 10 września 2012 r. sygn. akt III K 511/11, opisany w pkt 12 wyroku łącznego);

- czyn z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 7 maja 2009 r., za który wymierzono karę 3 miesięcy pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 10 września 2012 r. sygn. akt III K 511/11, opisany w pkt 12 wyroku łącznego);

Wszystkie te czyny zostały popełnione przed dniem 20 sierpnia 2009 r., (data wyroku opisanego w pkt 5 części wstępnej wyroku łącznego).

W IV realnym zbiegu pozostaje 8 występków :

- czyny z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. i art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione warunkach art. 91§1 k.k. w dniach 19 marca 2010 r., 26 – 28 marca 2010 r., 6 – 7 kwietnia 2010 r., 12 i 13 maja 2010 r. za które wymierzono karę 3 lat pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 października 2010 r. sygn. akt II K 609/10 opisany w pkt 10 wyroku łącznego);

- czyn z art. 279§1 k.k. w zb. art. 278§1 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. popełniony w nocy z dnia 12 na 13 kwietnia 2010 r., za który wymierzono karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 8 października 2010 r. sygn. akt II K 609/10 opisany w pkt 10 wyroku łącznego);

- czyn z art. 278§1 k.k. popełniony w dnu 28 marca 2010 r., za który wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 17 października 2010 . sygn. akt II K 740/10 opisany w pkt 11 wyroku łącznego);

- czyny z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r., o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dnu 28 marca 2010 r., za który wymierzono karę 3 miesięcy pozbawienia wolności; (wyrok Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 17 października 2010 . sygn. akt II K 740/10 opisany w pkt 11 wyroku łącznego).

Wszystkie te czyny zostały popełnione przed dniem 8 października 2010 r., (data wyroku opisanego w pkt 10 części wstępnej wyroku łącznego).

Wobec skazanego T. C. Sądy Rejonowe dwa razy wydały wyroki łączne:

Pierwszy wyrok łączny został wydany przez Sąd Rejonowy w Grójcu w dniu 21 grudnia 2010 r., w sprawie o sygn. akt VI K 500/10. W wyroku tym Sąd Rejonowy w Grójcu utworzył dwie grupy czynów i kary wymierzone za występki połączył węzłem kary łącznej. W pkt I tego wyroku Sąd Rejonowy łącząc węzłem kary łącznej czyny opisane w pkt 1, 3 i 4 części wstępnej wyroku – w ocenie Sądu Rejonowego rozpoznającego niniejszą sprawę – nieprawidłowo uznał, iż czyny opisane w tych wyrokach, pozostają w realnym zbiegu przestępstw. Sąd Rejonowy w Grójcu w sprawie o sygn. VI K 500/10 w wyroku łącznym w jego punkcie I wymierzył karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawiania wolności za czyny, które de facto w realnym zbiegu nie pozostawały. W pkt III wyroku łącznego Sąd Rejonowy w Grójcu połączył kary wymierzone za czyny opisane w pkt 5, 6,7,8 i 9 części wstępnej wyroku łącznego i orzekł karę łączną 5 lat pozbawienia wolności. W tym przypadku występki objęte węzłem kary łącznej pozostawały w realnym zbiegu przestępstw.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Piasecznie wydał wyrok łączny, w którym połączył węzłem kary łącznej występki pozostające w realnym zbiegu przestępstw opisane w pkt 10 i 11 części wstępnej wyroku łącznego

W dniu 7 maja 2009 r., skazany T. c. popełnił 2 kolejne występki, za które został prawomocnie skazy wyrokiem z dnia 10 września 2012 r. przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie w sprawie o sygn. akt III K 511/11 na karę 2 i 3 miesięcy pozbawienia wolności; kara łączna to 4 miesiące pozbawienia wolności. Właśnie ten ostatni wyrok spowodował konieczność wydania orzeczenia o nowej karze łącznej.

Ostatni wyrok cząstkowy – opisany w pkt 12 części wstępnej wyroku łącznego (wyrok Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 10 września 2012 r., sygn. akt III K 511/11) obejmował czyny z dnia 7 maja 2009 r., a zatem czyny, które pozostawały w realnym zbiegu przestępstw z czynami objętymi węzłem kary łącznej orzeczonej jedynie w pkt III wyroku łącznego wydanego przez Sąd Rejonowy w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r. sygn. akt VI K 500/10.

W ocenie Sądu Rejonowego – ponownie orzekając w przedmiocie wydania wyroku łącznego Sąd Rejonowy miał prawo ingerować jedynie w karę łączną orzeczoną w pkt III wyroku Sądu Rejonowego w Grójcu sygn. akt VI K 500/1, bowiem kolejny wyrok skazujący uzasadniający kolejne orzeczenie o karze łącznej, tj. wyrok z dnia 10 września 2012 r., (w sprawie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie III K 511/11) dotyczył czynu pozostającego w realnym zbiegu z czynami z wyroków opisanych w pkt 5,6,7,8 i 9 części wstępnej wyroku łącznego. Brak było zatem podstaw do tego, aby ingerować w orzeczenie zawarte w pkt 1 części dyspozytywnej wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r., ani w wyrok łączny Sądu Rejonowego w Piasecznie z dnia 29 kwietnia 2013 r., (opisany w pkt 14 części wstępnej wyroku łącznego). Pomimo tego, że Sąd Rejonowy dostrzegł nieprawidłowość w pkt 1 wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r., (sygn. akt VI K 500/10) w połączeniu czynów de facto nie pozostających ze sobą w realnym zbiegu – w ocenie Sądu Rejonowego brak jest podstaw do ingerencji w prawomocne rozstrzygnięcie. Wydanie kolejnego wyroku z dnia 10 września 2012 r., spowodowało zaistnienie przesłanki materialnoprawnej do orzekania o karze łącznej jedynie w zakresie czynów opisanych w pkt 5,6,7,8 i 9 części wstępnej wyroku – wobec prawomocności pozostałych rozstrzygnięć – Sąd Rejonowy nawet obecnie dostrzegając nieprawidłowość w pkt 1 wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r., wręcz – bez naruszenia zasady powagi rzeczy osądzonej – nie mógł w tym zakresie orzekać. Taki sam pogląd wyraził Sąd Najwyższy w licznych orzeczeniach dotyczących tego zagadnienia np. w wyroku z dnia 14 marca 2013 r., sygn. akt III KK 36/13 stwierdzając, iż wydanie nowego wyroku łącznego, wbrew przesłance powagi rzeczy osądzonej, nie powoduje utraty mocy przez poprzedni wyrok łączny, albowiem skutek, o którym mowa w art. 575 § 1 k.p.k., może nastąpić tylko wówczas, gdy spełnione są przesłanki określone w tym przepisie, a zatem gdy zachodzi realna potrzeba wydania nowego wyroku łącznego.; czy w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 29 października 2012 r. I KZP 15/12, gdzie wskazano, iż u żyte w art. 575 § 1 k.p.k. wyrażenie "wyrok łączny traci moc" oznacza, że z chwilą wydania nowego wyroku łącznego tracą moc zawarte w poprzednim wyroku łącznym te jego rozstrzygnięcia o połączeniu kar lub środków karnych, bądź o umorzeniu postępowania na podstawie art. 572 k.p.k., które objęte zostały nowym wyrokiem łącznym, wydanym w związku z powstałą po wydaniu pierwszego wyroku łącznego potrzebą, wynikającą z przesłanek prawnomaterialnych, określonych w art. 85 k.k . czy orzeczenie z dnia 1 grudnia 2010 r., w sprawie III KK 231/10 (w LEX nr 653511)1. Sam termin użyty w przepisie art. 575§1 k.p.k., przewidujący "utratę mocy" poprzedniego wyroku łącznego, nie może być interpretowany li tylko gramatycznie, jako ex lege przełamujący prawomocności wyroków łącznych w tych częściach, które ten przymiot posiadają. "Porządkujący" charakter wyroku łącznego nie może być tak dalece przeceniany, że prowadzi do "podporządkowania" jemu reguł wynikających ze stanu res iudicata. 2. W przypadku wystąpienia przesłanek z art. 575 § 1 k.p.k., przewidziana w tym przepisie "utrata mocy" dotyczy nie całego "poprzedniego wyroku łącznego", a orzeczenia o konkretnej karze łącznej w nim zawartej. Sąd Rejonowy w pełni te stanowiska podziela; zatem – w zaistniałej sytuacji procesowej – ponowne rozstrzyganie o czynach nie pozostających w realnym zbiegu z czynami z dnia 7 maja 2009 r.., za które wymierzono karę w dniu 10 września 2012 r., w sprawie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie sygn. akt III K 511/11 byłoby naruszeniem zasady „powagi rzeczy osądzonej” – i jako taki – nie jest dopuszczalne. Sąd Rejonowy ponownie orzekając w przedmiocie wyroku łącznego – na skutek zaistnienia nowych przesłanek materialnoprawnych – nie jest instancją rewizyjną, kasacyjną czy też odwoławczą od wyroku innego sądu równorzędnego i – w ocenie Sądu Rejonowego w tym składzie – nie ma uprawnień do orzekania w zakresie, w jakim nowe, zaistniałe materialnoprawne przesłanki nie dają podstaw do wkraczania w prawomocną część innego rozstrzygnięcia. Sąd Rejonowy nie tracił z pola widzenia, tego, iż Sąd Okręgowy w Warszawie wydając wyrok z dnia 10 czerwca 2014 r., uchylający wyrok Sądu Rejonowego z dnia 21 stycznia 2014 r. – w uzasadnianiu orzeczenia wskazał na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2010 r., I KZP 14/10, w którym to postanowieniu Sąd Najwyższy zajął stanowisko, iż Przepis art. 575 § 1 k.p.k. rozumieć należy w ten sposób, że w sytuacji, w której zachodzi potrzeba wydania nowego wyroku łącznego, z chwilą wydania takiego wyroku poprzedni wyrok łączny traci moc w całości, bez względu na zakres różnic w treści obu wyroków i bez względu na to, ile kar łącznych wymierzono w poprzednim wyroku łącznym. Niemniej jednak, Sąd Rejonowy dokonując wykładni uzasadnienia wyroku Sądu Odwoławczego doszedł do przekonania, iż powołując to orzeczenie Sąd Okręgowy wskazał Sądowi Rejonowemu, iż w przypadku utraty mocy obowiązującej tej części wyroku łącznego, w której połączono węzłem kary łącznej występki pozostające w realnym zbiegu z przestępstwem, za które orzeczono karę, którą należy objąć węzłem kary łącznej – Sąd rozpoznający w tym zakresie sprawę o wyrok łączny powinien ustrzec się ewentualnych uchybień związanych z prawidłowym zastosowaniem przepisów dotyczących kary łącznej i wyroku łącznego. Przekonanie takie Sąd Rejonowy tym bardziej opiera na tym, że Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wyroku uchylającego pierwsze rozstrzygniecie Sądu Rejonowego przekazując sprawę do ponownego rozpoznania nie nakazał badania z urzędu sprawy rozpoznanej przez Sąd Rejonowy w Piasecznie z dnia 29 kwietnia 2013 r., sygn. akt III K 1264/11; podzielając pogląd prawny zawarty w cytowanym wyroku Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2010 r., sygn. akt I KZP 14/10 – należałoby także wzruszyć orzeczenie zawarte w wyroku łącznym Sądu Rejonowego w Piasecznie. W ocenie Sądu Rejonowego obecnie rozpoznającego sprawę o wyrok łączny – brak jest do tego podstaw; a nawet orzekając w tym zakresie Sąd Rejonowy mógłby narazić się na zarzut bezwzględnej przesłanki odwoławczej wskazanej w art. 439§1 pkt 8 k.p.k.

Odstępując od orzekania w sprawie czynów opisanych w pkt 1,2,3 i 4 części wstępnej wyroku łącznego Sąd Rejonowy obecnie orzekający w sprawie, w swojej ocenie, nie naruszył też zasady zakazu reformationis in reius. Sąd Rejonowy nie tracił z pola widzenia, iż orzekając w dniu 29 września 2014r. orzekał skutkiem uchylenia wyroku Sądu Rejonowego z dnia 21 stycznia 2014 r., od którego to wyroku apelację złożył jedynie obrońca skazanego T. C.; niemniej jednak dokonując analizy wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 21 stycznia 2014 r., (sygn. akt III K 513/13) i wyroku Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt VI K 500/10 – do naruszenia zakazu orzekania na niekorzyść skazanego – nie doszło.

Mając na uwadze powyższe rozważania – w ocenie Sądu Rejonowego jedynie zatem co do czynów opisanych w III realnym zbiegu przestępstw (a zatem co do czynów opisanych w pkt 5,6,7,8,9, i 12 części wstępnej wyroku łącznego) Sąd Rejonowy mógł wydać wyrok łączny i kary wymierzone w tych wyrokach objąć karą łączną.

Dokonując analizy wskazanych wyroków jednostkowych – Sąd Rejonowy zważył, iż konieczne jest w pierwszej kolejności – ze względów porządkujących – rozwiązanie orzeczenia o karze łącznej zawartego w pkt III wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt VI K 500/10, oraz orzeczenia o karze łącznej zawartego w wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 10 września 2012 r. sygn. akt III K 511/11 (opisanego w pkt 12 części wstępnej wyroku łącznego).

Następnie Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż spośród 7 czynów pozostających w realnym zbiegu przestępstw – jedynie co do 4 z nich istnieją rzeczywiste realne przesłani do objęcia kar pozbawienia wolności za nie wymierzonych węzłem kary łącznej w wyroku łącznym. Są to występki opisane w wyrokach z pkt 6,9 i 12 części wstępnej wyroku łącznego. Ponadto – co do dwóch czynów zaistniały przesłanki do objęcia węzłem kary łącznej orzeczonych kar grzywny. Są to występki opisane w 6 i 8 części wstępnej wyroku łącznego.

W ocenie Sądu Rejonowego brak jest podstaw do objęcia węzłem kary łącznej czynów i kar opisanych w pkt 5 i 8 części wstępnej wyroku łącznego; za te występki wymierzono bowiem kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i nie zarządzono skutecznego ich wykonania; a uwzględniając, iż najniższa możliwa karą jaką Sąd Rejonowy mógł skazanemu wymierzyć była to kara 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności (kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 11 września 2009 r., sygn. akt VI K 463/09) – warunkowe zawieszenie wykonania kary było niedopuszczalne. Dlatego też Sąd nie połączył kar wymierzonych w wyrokach z pkt 5 i 8 części wstępnej wyroku łącznego z pozostałymi karami pozbawienia wolności – i w tym zakresie na podstawie 572 k.p.k. umorzył postępowanie karne (pkt VI wyroku łącznego). Sąd Rejonowy stosował ustawę kodeks karny obowiązujący przed zmianą przepisu art. 89 k.k. i przed wejściem w życie art. 89§1a k.k. nie dokonał połączenia węzłem kary łącznej kar pozbawienia wolności orzeczonych z warunkowym zawieszeniem ich wykonania – co wskazano już powyżej. Sąd Rejonowy w tym przypadku podzielił pogląd Sądu Najwyższego zawarty w wyroku z dnia 8 lutego 2012 r., w sprawie o sygn. akt IV KK 238/11 (LEX nr 1163357), w którym to orzeczeniu wskazano, iż jeżeli choć jedno z przestępstw wchodzących w skład realnego zbiegu, za które orzeczono kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia wykonania, zostało popełnione przed wejściem w życie ustawy z 2009 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy Kodeks Karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 206, poz. 1589), należy stosować jako względniejszy Kodeks karny w brzmieniu sprzed 8 czerwca 2010 roku.

Sąd Rejonowy nie objął też węzłem kary łącznej kary wymierzonej za czyn z dnia 19 marca 2009 r., w wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie sygn. akt IX K 612/09, z uwagi na to, iż czyn ten jest obecnie wykroczeniem i konieczne jest ewentualne dostosowanie kary wymierzonej za ten czyn. W trakcie sporządzania pisemnego uzasadnienia wyroku – Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie postanowieniem z dnia 10 października 2014 r., (IX Ko 1264/14) stwierdził, że czyn opisany w wyroku z dnia 29 września 2009 r., (sygn. akt IX K 612/09) wg znowelizowanych przepisów stanowi wykroczenie określone w art. 119§1 k.w. oraz zmienił karę pozbawienia wolności wymierzoną tym wyrokiem (2 lata pozbawienia wolności) na karę 30 dni aresztu ( dowód: k. 165 akt Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia IX K 612/09). Rozstrzygnięcie to zapadło już po dniu wydania wyroku łącznego, niemniej jednak jest znane Sądowi Rejonowemu na etapie sporządzania uzasadnienia wyroku. Wydając wyrok łączny Sąd Rejonowy – dostrzegając z urzędu konieczność rozważenia zasadności właśnie takich decyzji procesowych – nie objął czynu z dnia 19 marca 2009 r., węzłem kary łącznej.

Mając powyższe na uwadze – do objęcia węzłem kary łącznej pozostały kary pozbawienia wolności wymierzone za 4 występki opisane w pkt 6,9 i 12 części wstępnej wyroku łącznego oraz kary grzywny opisane w pkt 6 i 8 części wstępnej wyroku łącznego.

Zgodnie z dyspozycją art. 86§1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonej za poszczególne przestępstwa do ich sumy nie przekraczając (...) 15 lat pozbawienia wolności..(...) 540 stawek dziennych grzywny (w brzemieniu obowiązującym przed dniem 8 czerwca 2010 r.).

Stosując zatem regułę zawartą w art. 86§1 k.k. Sąd Rejonowy wymierzając karę łączną pozbawienia wolności skazanemu T. C. za 4 przestępstwa pozostające w trzecim realnym biegu przestępstw mógł wymierzyć minimalną karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności (stosując zasadę pełnej absorpcji).

Karę maksymalną Sąd Rejonowy rozważał w 2 wariatach:

- jako karę 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności – suma kar jednostkowych za poszczególne czyny;

- jako karę 4 lat pozbawienia wolności – co wynika z sumy orzeczonych kar w wyrokach jednostkowych (w tym kary łącznej orzeczonej w wyroku Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie III K 511/11).

Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż za punk odniesienia co do możliwości wymierzenia kary maksymalnej przyjmie karę 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności, bowiem skazany popełnił 4 występki i Sąd Rejonowy orzeka i waży karę łączna uwzględniając wszystkie czyn zabronione, za które T. C. został skazany.

Reasumując: orzekając karę łączną pozbawienia wolności Sąd Rejonowy poruszał się w granicach 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności – jako kara minimalna i kara 4 lat i jednego miesiąca pozbawienia wolności – jako kara maksymalna.

Orzekając natomiast kary łączne grzywny – Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż w realnym zbiegu przestępstw uzasadniającym objecie węzłem kary łącznej pozostają kary grzywny orzeczone w wyrokach z pkt 6 i 8 części wstępnej wyroku łącznego. W tym wypadku Sąd Rejonowy mógł orzec najniższa karę 150 stawek dziennych grzywny – natomiast najwyższą karą z rachunkowego punktu widzenia była kara 250 stawek dziennych grzywny. Uwzględniając natomiast zakaz reformationis in reius (poprzedni wyrok łączny był uchylony jedynie skutkiem apelacji złożonej przez obrońcę) byłaby to kara 160 stawek dziennych grzywny.

Ważąc wymiar kar łącznych pozbawienia wolności oraz grzywny – Sąd Rejonowy miał na uwadze, iż podstawowym celem wymiaru kary łącznej jest stworzenie podstaw do racjonalnego i humanitarnego stosowania kar i środków karnych (art. 3 k.k.), tj. takiego ukształtowania kary, aby kara odniosła wobec skazanego skutek w postaci jego resocjalizacji, skutek w postaci zapobieżeniu powrotowi do przestępstwa, skutek w postaci oddziaływania na świadomość prawną społeczeństwa; a jednocześnie - aby kara ta nie była nadmiernie dolegliwa i surowa, choćby z uwagi na nadmierną jej długotrwałość. Zasada wskazana w art. 85 k.k. nie jest jednak instrumentem łagodzenia orzeczonych za pozostające w zbiegu przestępstwa kar, zaś sam fakt pozostawania dwóch lub więcej przestępstw w zbiegu nie stanowi oczywiście okoliczności łagodzącej. Innymi słowy - z faktu popełnienia więcej niż jednego przestępstwa – zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny – nie może dla skazanego wynikać szczególnie korzystna sytuacja procesowa sprowadzająca się do odbywania tylko jednej nawet i najsurowszej z orzeczonych kar z pominięciem kar wymierzonych za inne czyny. Kara łączna jest szczególnego rodzaju „podsumowaniem sprawcy (vide Komentarz do Kodeksu Karnego pod redakcją A. Zoila; Zakamycze 2004 r.). Sąd orzekający karę łączną w sposób pełniejszy może ocenić postawę skazanego oraz dotyczącą go prognozę kryminologiczną na przyszłość. Zasadnicze znaczenie w zakresie wymiaru kary łącznej mają dyrektywy prewencyjne zarówno w aspekcie prewencji indywidualnej, jak i prewencji generalnej; bez wątpienia popełnienie kilku przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej niż wynikałoby to z dyrektywy absorpcji. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej mają zatem cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma odnieść kara w stosunku do skazanego.

Sąd Rejonowy, uwzględniając te okoliczności, wymierzył skazanemu T. C. karę łączną w wymiarze 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 160 stawek po 20 złotych stawka uznając, że nie ma żadnych przesłanek do zastosowania zasady pełnej absorpcji, ani pełnej kumulacji kary łącznej.

Za orzeczeniem kary surowszej, a zatem zbliżającej się do zasady kumulacji kar przemawia, zdaniem Sądu Rejonowego, okoliczność, iż skazany popełnił 4 występki, przy czym pierwszy z czynów z art. 279§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. pozostających w realnym zbiegu i objętych węzłem kary łącznej został popełniony w dniu 25 grudnia 2008 r., drugi czyn z art. 279§1 k.k., 728§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. został popełniony w dniach od 10 kwietnia do 13 maja 2009 r., dwa kolejne występki z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii zostały popełnione w dniu 7 maja 2009 r. O ile 3 i 4 występek pozostają w związku czasowym z występkiem 2 – to występek wskazany tu jako pierwszy z dnia 25 grudnia 2008 r., jest odległy czasowo od pozostały czynów objętych węzłem kary łącznej. Ponadto – czyny z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii są czynami zupełnie odmiennymi od przestępstw przeciwko mieniu, jakie T. C. popełnił w dniach 10 kwietnia – 13 maja 2009 r. Okoliczność te, a zatem odległość czasowa oraz różny charakter występków przemawiają za orzeczeniem kary zbliżonej do kumulacji kar.

Występki popełnione przez T. C. pozostające ze sobą w III realnym zbiegu przestępstw świadczą o tym, że T. C. generalnie nie przestrzega porządku prawnego popełniając przestępstwa głównie przeciwko mieniu. Wymierzenie mu kary łagodniejszej byłoby sprzeczne z zasadami prewencji zarówno indywidualnej, jak i generalnej; mogłoby doprowadzić do mylnego przekonania, iż popełnianie czynów zabronionych do czasu pierwszego skazania (tudzież pozostających ze sobą w realnym zbiegu przestępstw) jest swoiście opłacalne. Tak jednak nie jest – żadne przestępstwo nie powinno pozostać bez kary. Stosując zasadę asperacji w tym wyroku łącznym kara łączna została realnie złagodzona o 3 miesiące. Dalsze znaczące łagodzenie kary byłoby, w ocenie Sądu Rejonowego, zupełnie nieuzasadnione, a nawet sprzeczne z zasadami wymiaru kary; prowadziłoby bowiem do przekonania, iż kolejne orzeczenia zawsze znacząco obniżą karę, a co za tym idzie – mogłoby to doprowadzić do przekonania o swoistej bezkarności niektórych występków pozostających w realnym zbiegu.

Co do wymiaru kary łącznej grzywny – to kara ta jedynie o 10 stawek przewyższa karę minimalną, jaką Sąd mógł orzec wobec skazanego; jest to zatem kara niezwykle łagodna.

Sąd Rejonowy wymierzając karę łączną nie tracił z pola widzenia także opinii o skazanym nadesłanej z zakładu karnego. Sąd dostrzegł, iż opinia ta jest co do zasady pozytywna; niemniej jednak okoliczność ta nie może mieć fundamentalnego znaczenia dla kary łącznej orzekanej w wyroku łącznym. Poprawne zachowanie z jednej strony nie może być uznane za coś wyjątkowego, a raczej za stan normalny; z drugiej jednak strony - skazany zachowuje się w sposób zgodny z oczekiwaniem - co też ma znaczenie dla oceny prognozy kryminologicznej, dlatego też pozytywna, co do zasady, opinia wpłynęła na orzeczenie kary łagodniejszej.

Sąd Rejonowy uznał także, iż nie ma potrzeby wymierzania surowszych kar łącznych. T. C., w przypadku stwierdzenia prawomocności tego wyroku, odbywając orzeczoną karę łączną oraz kary z innych prawomocnych wyroków będzie przebywał w warunkach izolacji jeszcze przez niemalże 5 lat; (o ile nie skorzysta z dobrodziejstwa warunkowego przedterminowego zwolnienia) – to niewątpliwe czas wystarczający na skorzystanie z możliwości resocjalizacji.

Na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd Rejonowy na podstawie art. 577 k.p.k. zaliczył skazanemu czas jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach objętych karą łączną, pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w poszczególnych wyrokach objętych wyrokiem łącznym Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

Orzeczoną karę łączną grzywny Sąd Rejonowy wydający wyrok łączny uznał za wykonaną do wysokości 100 stawek dziennych. Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2001 r., (sygn. akt II Ko 1658/11) Sąd Rejonowy w Grójcu umorzył skazanemu T. C. karę grzywny orzeczoną wyrokiem tego Sądu w sprawie o sygn. akt VI K 463/09 ( dowód: akta dłużnika T. C. załączone do akt VI K 463/09). Nie odnosząc się do merytorycznej prawidłowości podjętej decyzji – Sąd Rejonowy stanął na stanowisku, iż wobec prawomocnego umorzenia kary grzywny orzeczonej wyrokiem z dnia 11 września 2009 r., w sprawie o sygn. akt VI K 463/09 Sądu Rejonowego w Grójcu – należało karę łączną grzywny orzeczoną w tym wyroku łącznym uznać za wykonaną do wysokości 100 stawek dziennych, bowiem skutkiem umorzenia (nawet nieprawidłowego, ale prawomocnego) kary grzywny orzeczonej w wyroku jednostkowym – karę łączną wymierzoną w wyroku łącznym należy uznać za wykonaną w takim właśnie wymiarze.

Sąd Rejonowy, na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego w pozostałym zakresie, bowiem czyny opisane w pkt 5,7 i 8 części wstępnej wyroku w zakresie kar pozbawienia wolności aczkolwiek pozostają w realnym zbiegu – to nie mogą być połączone z powodów opisanych już powyżej. Pozostałe wyroki opisane w części wstępnej wyroku łącznego – Sąd Rejonowy pozostawił ich odrębnemu, samodzielnemu wykonywaniu, nie ingerując w ich treść, w tym – w zakresie kar połączonych węzłem kary łącznej w pkt I wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Grójcu sygn. akt VI K 500/10.

Na podstawie art. 618 § l pkt 11 k.p.k. zasądzono koszty za obronę z urzędu w niniejszej sprawie, których to kosztów skazany nie opłacił. Wysokość wynagrodzenia wynika z § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r., Nr 163, póz. 1348, ze zm.)

Sąd zwolnił skazanego na mocy art. 624 § l k.pk. od zapłaty kosztów sądowych albowiem przemawia za tym jego sytuacja materialna oraz okoliczność, że nadal odbywa karę pozbawienia wolności.

Mając powyższe na uwadze – orzeczono jak w sentencji wyroku.

mtt