Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy w L. Wydział VII Cywilny

w osobie:

Przewodniczący: SSR Dagmara Kruzel

Protokolant: st. sekr. sądowy Alicja Wojdyło

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2014 r. w Legnicy

sprawy z powództwa V. P.

przeciwko pozwanej D. S. (S.)

o zapłatę:

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 2 417 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje powódce uiścić na rzecz Skarbowi Państwa – Kasa Sądu Rejonowego w L. kwotę 40,42 złotych tytułem nieuiszczonych wydatków poniesionych tymczasowo ze środków budżetowych Sądu.

Sygn. akt VII C 906/12

UZASADNIENIE

Powódka V. P. pozwem z dnia 25 czerwca 2012 r. skierowanym przeciwko D. S., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) D. S., wniosła o zapłatę kwoty 40.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty 534,50 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia oraz kwoty 2.000 zł tytułem zwrotu kosztów opieki. Powódka wniosła także o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu żądania wskazała, iż w dniu 30 stycznia 2010 r. przy ul. (...) w L., na skutek poślizgnięcia się na oblodzonym chodniku upadła, doznając trwałego uszczerbku na zdrowiu. Na skutek wypadku u powódki doszło do złamania wieloodłamowego trzonu kości piszczelowej prawej oraz kostki bocznej, wystąpienia zespołu Sudecka stopy i podudzia prawego oraz niedowład nerwu strzałkowego prawego. Bezpośrednio po zdarzeniu Pogotowie Ratunkowe przewiozło powódkę do Wojewódzkiego Szpitala (...) w L., gdzie została poddana operacji. W trakcie hospitalizacji wykonano powódce stabilizację złamań, zastosowano longetę podudziową oraz leczenie farmakologiczne. W miesiącu czerwcu 2010 r. powódce usunięto płytę z kości strzałkowej prawej. Leczenie było kontynuowane w prywatnym gabinecie ortopedycznym. Powódka wskazała, że doznane przez nią urazy skutkują zanikiem mięśnia podudzia prawego, deficytem obwodu podudzia prawego, obrzękiem w okolicach kostki i prawej stopy, brakiem zgięcia grzbietowej stopy prawej, a także licznymi bliznami pooperacyjnymi. Powódce w życiu codziennym towarzyszy codzienny ból oraz ograniczenie ruchomości prawej nogi. Silne dolegliwości bólowe powodują konieczność przyjmowania środków przeciwbólowych. W trakcie leczenia powódka była zmuszona korzystać z pomocy i opieki przy wykonywaniu podstawowych osobistych czynności pielęgnacyjnych oraz czynności życia codziennego. Na skutek zgłoszenia szkody (...) S.A. z siedzibą w W. decyzją z dnia 8 lutego 2011 r. przyznał powódce kwotę 30.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Wypłacona suma stanowiła pełną sumę gwarancyjną ubezpieczenia określona w umowie OC zawartą przez (...) S.A. a pozwaną, jednak nie zaspokoiło roszczeń powódki, w związku z czym niezbędne stało się wystąpienie z powództwem.

W odpowiedzi na pozew pozwana D. S. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jej rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podała, że nie zgadza się ze stanowiskiem ubezpieczyciela i nie zna motywów oraz dowodów, które stanowiły podstawę wydania decyzji o wypłacie zadośćuczynienia z jej polisy OC. W ocenie pozwanej nie jest ona odpowiedzialna za upadek powódki. Obowiązek utrzymania dróg w granicach miast na prawach powiatu spoczywa na Prezydencie Miasta. Zdaniem powódki granica nieruchomości Wspólnoty Mieszkaniowej (...) 9 przebiega po obrysie budynku, a tym samym żaden fragment chodnika nie stanowi własności Wspólnoty.

W piśmie z dnia 4 października 2012 r. (k. 82-84) pozwana wskazała, że jest wysoko ceniona przez mieszkańców wspólnoty mieszkaniowe i zarządców. Nie zaniedbała żadnych obowiązków związanych z utrzymaniem porządku i czystości, a winę za ewentualnie zaśnieżony chodnik ponosi Gmina L., która nie usuwała z ulic śniegu, które doprowadzały do tworzenia się pryzm na chodnikach. Nadto wskazała, że to na powódce spoczywa ciężar wykazania wszystkich przesłanek jej odpowiedzialności opartej na zasadzie winy, czego V. P. nie uczyniła.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa (...) 9 w L. zawarła z R. K.prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcji, Handlu i Usług (...) w L. umowę, której przedmiotem było zarządzanie nieruchomością przy ul. (...) w L..

/okoliczność bezsporna/

Zarządca wspólnoty mieszkaniowej na podstawie umowy z dnia 1 lipca 2005 r. powierzył D. S., prowadzącej działalność gospodarczą pod firma (...) prace polegające na sprzątaniu, utrzymaniu porządku, należytej czystości i odpowiedniego stanu sanitarnego w budynkach i ich najbliższym otoczeniu wraz z pielęgnacją zieleni oraz w zależności od potrzeb usuwaniem skutków zimy tj. oczyszczaniem chodników ze śniegu, gołoledzi, śliskości pośniegowej, za miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 110 zł brutto. Umowa nie przewidywała obowiązku prowadzenia przez Wykonawcę ewidencji dotyczącej stanu nawierzchni ani harmonogramu odśnieżania i posypywania.

Dowody:

-

umowa zlecenia (...) wraz z załącznikiem, k. 21,

-

przesłuchanie pozwanej, k. 188-190, 196-197.

D. S. wykonuje prace dla wspólnot mieszkaniowych od kilkunastu lat, początkowo na podstawie umów zlecenia, a później w ramach własnej działalności gospodarczej. Od 2005 r. wykonuje prace przy nieruchomości (...) 9 w L.. Przez ten czas nie było zastrzeżeń ani skarg związanych z nienależytym ich wykonywaniem. Nigdy nie doszło też do podobnego zdarzenia, z którym związana byłaby jej odpowiedzialność. Pozwana nie dysponuje specjalistycznym sprzętem, zakupując za własne środki sól i piach do posypywania nawierzchni w okresie zimy.

Dowody:

-

przesłuchanie pozwanej, k. 188-190, 196-197,

-

umowy zlecenia, k. 90-108,

-

zeznania świadków: A. G. (k. 183-185), K. O. (k. 185-186), A. M. (k. 186-188),

-

pismo ze Straży Miejskiej z dnia 19.10.2012 r., k. 166,

-

oświadczenie zarządcy R. K., k. 89.

D. S. jest ubezpieczona od odpowiedzialności cywilnej, w zakresie związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą w (...) S.A. w W.. Podstawowy zakres ubezpieczenia obejmuje odpowiedzialność cywilną związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej i posiadaniem mienia wykorzystywanego do tej działalności. Suma gwarancyjna polisy ubezpieczeniowej wynosi kwotę 30.000 zł.

Dowód:

- umowa ubezpieczenia z dnia 8 września 2009 r. wraz z aneksem, k. 22-23,

- akta szkody.

W dniu 30 stycznia 2010 r. w godzinach porannych występowały opady śniegu o słabym i umiarkowanym natężeniu. W godzinach popołudniowych obserwowane były zamiecie śnieżne. Średnia dobowa temperatura wyniosła 0-,5 ^OC (poniżej zera), maksymalna 1,6 ^OC, a minimalna -1,9 ^OC poniżej zera). Wysokość pokrywy śnieżnej w tym dniu wyniosła 15 cm. W dniach poprzedzających występowały opady śniegu o słabym i umiarkowanym natężeniu, jedynie z momentami nabierającymi na sile.

Dowód:

- informacja meteorologiczna, k. 294.

W tym dniu pozwana odśnieżała i posypywała solą bądź mieszanką piasku i popiołu teren przy budynku przy ul. (...). W okresie zimy prace w otoczeniu tej nieruchomości powódka wykonywała od godziny 6.00 rano. Rozpoczynały się one od odśnieżania chodników i przejścia do klatki schodowej, następnie teren posypywany był piaskiem. W razie potrzeby był skuwany lód. W tym czasie pozwana wykonywała pracę na rzecz około 20 wspólnot mieszkaniowych, otrzymując miesięczne wynagrodzenie od jednej wspólnoty za wykonywanie wszystkich czynności średnio pomiędzy 110 a 200 złotych brutto miesięcznie, sporadycznie wyższe kwoty - pomiędzy około 400 a 600 zł.

Mieszkańcy nieruchomości przy ul. (...) w L. dokonywali obserwacji jakości wykonywanych prac zimowych przez pozwaną i nie stwierdzili w tym zakresie zaniedbań. Byli zadowolenie z jej usług. Pozwana wykonywała prace zabezpieczające rano, a w razie potrzeby 2 lub 3 razy dziennie, jeśli padał śnieg.

Czynności na tym terenie V. P. wykonywała osobiście, natomiast jakość prac nadzorował zarządca nieruchomości poprzez swoich pracowników, w tym K. O.. Nigdy nie było wobec pozwanej żadnych zastrzeżeń ani skarg. Pozwana wywiązywała się prawidłowo ze swoich obowiązków.

Dowody:

- oświadczenia R. K.z dnia 19 października 2010 r., k. 89,

- zeznania świadka A. G., k. 183-185,

- zeznania świadka K. O., k. 185-186,

-

zeznania świadka A. M., k. 186-188,

-

przesłuchanie pozwanej, k. 188-190, 196-197,

-

zdjęcia, k. 86-88, 300.

W dniu 30 stycznia 2010 r. około godz. 13.00 powódka V. P. wraz ze znajomym P. G., idąc chodnikiem przez ul. (...), na wysokości klatki schodowej nr 9 poślizgnęła się i upadła. W czasie upadku powódka miała na sobie kozaki na płaskim obcasie. Na miejsce zdarzenia P. G. wezwał karetkę pogotowia. Po jej przyjeździe powódka została przetransportowana do Wojewódzkiego Szpitala (...) w L..

Dowody:

- częściowo zeznania świadka P. G., k. 72-73,

-

zeznania A. M., k. 186-188,

-

częściowo przesłuchanie powódki, 197-199.

W trakcie hospitalizacji powódka była leczona operacyjnie. Złamania zespolono płytami blokowanymi, czym dokonano ich stabilizacji, zastosowano longetę podudziową oraz leczenie farmakologiczne. W czerwcu 2010 r. powódce usunięto płytkę z kości strzałkowej prawej, a we wrześniu 2010 r. usunięto resztę wzmocnień kości. Kontynuacja leczenia nastąpiła w prywatnym gabinecie lekarsko-ortopedycznym. Ze względu na założony gips powódka otrzymała zalecenie nieobciążania nogi prawej przez okres 6 tygodni. Powódka przebyła cykl rehabilitacji, korzystała też z leczenia sanatoryjnego. Po przebytej operacji pozostała blizna. Przez okres około 6 tygodni od wypadku wymagała stałej pomocy przy wykonywaniu codziennych czynności, której udzielali jej synowi, a następnie przez kolejne 6 tygodni – w mniejszym zakresie. W związku z wypadkiem powódka poniosła koszty leczenia.

Wskutek upadku i urazu V. P. doznała złamania kości piszczelowej z wtórnym ograniczeniem ruchomości w stawie skokowym, złamania kostki bocznej podudzia prawego, zaburzenia czucia w zakresie gałęzi czuciowej nerwu strzałkowego powierzchownego. W obecnym stanie trwały uszczerbek na zdrowiu powódki w związku z upadkiem wynosi łącznie 12%, na co składa się 6% - uszczerbek w związku ze złamaniem kości podudzia (pkt 158a tabeli), 4% w związku z ograniczeniem ruchomości stawu skokowego (pkt 162 a tabeli) oraz 2% ze względu na uszkodzenie nerwu strzałkowego (pkt 181u tabeli). Nie stwierdzono u niej objawów zespołu Sudecka. Dobre wyniki leczenia umożliwiły powódce stopniowy i częściowy powrót do różnego rodzaju aktywności fizycznej i towarzyskiej.

Dowody:

-

pisemna opinia biegłego sądowego S. G. (1), k. 224-

226, 254-255 wraz z ustnymi wyjaśnieniami, k. 301-303; 00:02-00:35;

- częściowo przesłuchanie powódki, k. 197-199,

-

dokumentacja medyczna, k. 45,

-

akta szkody,

-

wydruki z portali społecznościowych, k. 109-155,

-

częściowo zeznania świadków: P. P. (k. 73-75), R. P. (k. 75-77).

W dacie wypadku powódka pracowała na stanowisku pielęgniarki. W związku z doznanymi urazami powódka pobierała zasiłek chorobowy w okresie od dnia 30 stycznia 2010 r. do dnia 30 lipca 2010 r., zaś następnie począwszy od dnia 31 lipca 2010 r. do 25 lutego 2011 r. świadczenie rehabilitacyjne.

Dowód: zaświadczenie k. 168.

W dniu 15 czerwca 2012 r. Urząd Miasta L. Miejski Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności zaliczył V. P. do lekkiego stopnia niepełnosprawności Niepełnosprawność powódki istnieje od dnia 30 stycznia 2012 r., zaś ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 22 maja 2012 r.

Dowód:

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, k. 57.

W dniu 20 lipca 2010 r. powódka wystąpiła z roszczeniem o naprawienie szkody związanej z upadkiem do zarządcy wspólnoty mieszkaniowej przy ul. (...) w L.. Zarządca wskazał, iż usługę sprzątania i oczyszczania chodników ze śniegu wykonuje D. S., jednocześnie podając nr polisy ubezpieczenia wraz z informacją o ubezpieczeniu w (...) S.A. pozwanej z tytułu odpowiedzialności cywilnej. W związku z powyższym powódka skierowała swoje roszczenie wobec ubezpieczyciela.

Pismem z dnia 18 sierpnia 2010 r. powódka zgłosiła szkodę wraz z wnioskiem o wszczęcie postępowania likwidacyjnego do (...) S.A. Pismem z dnia 8 lutego 2011 r. ubezpieczyciel poinformował powódkę o wypłacie zadośćuczynienia w kwocie 30.000 zł. wskazując jednocześnie, że wyczerpaniu uległa suma gwarancyjna określona w umowie, stanowiąca górną granicę odpowiedzialności (...) S.A. z siedzibą w W..

Dowody:

- zgłoszenia szkody, k. 16-18,

- zgłoszenia szkody, wraz z potwierdzeniem odbioru k. 25-27,

- pisma pełnomocnika strony powodowej z dnia 23.11.2010 r., k. 31-32,

-

pisma (...) z dnia: 30.08.2010 r. (k. 28), 9.09.2010 r. (k. 29), 8.11.2010 r. (k. 30), 8.02.2011 r. (k. 33),

-

akta szkody.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (j.t. Dz.U. 2013.1399 ze zm.), właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku przez uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, przy czym za taki chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości; właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych; co stanowiło podstawę prawną odpowiedzialności pozwanej. W świetle tego przepisu podniesiony przez D. S. zarzut co do braku legitymacji materialnej nie zasługiwał na uwzględnienie. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 4 pkt 2 i 3 tej ustawy do obowiązków zarządu drogi (w tym wypadku Prezydenta Miasta L. co do ul. (...)) należy pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń uprzątniętych z chodników przez właścicieli nieruchomości przyległych do drogi publicznej (pkt 2) oraz uprzątnięcie i pozbycie się błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników, jeżeli zarząd drogi pobiera opłaty z tytułu postoju lub parkowania pojazdów samochodowych na takim chodnik (pkt 3).

Nadzór nad wykonaniem obowiązku odśnieżania sprawuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, natomiast kontrola należy do nadzoru budowlanego, policji oraz straży miejskiej. W razie stwierdzenia uchybień może zostać wydana decyzja nakazująca wykonanie tego obowiązku, a także może zostać nałożona grzywna.

Według przepisu art. 429 k.c. kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności.

W niniejszej sprawie bezspornym było, iż zarządca nieruchomości przy ul. (...) zlecił wykonywanie prac związanych między innymi z usuwaniem skutków zimy pozwanej D. S., która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą (...) D. S. świadczy usługi polegające na utrzymaniu porządku i czystości.

Powódka oparła roszczenie względem pozwanej na twierdzeniu, że D. S. ponosi odpowiedzialność za wypadek, któremu uległa powódka na zasadzie winy z art. 415 k.c. Podstawą odpowiedzialności deliktowej jest łączne spełnienie trzech przesłanek – powstanie szkody, zdarzenie, z którym ustawa łączy obowiązek odszkodowawczy oznaczonego podmiotu (czyn niedozwolony) oraz związek przyczynowy pomiędzy tym zdarzeniem, a szkodą. Za szkodę zatem odpowiada osoba, której zawinione zachowanie jest źródłem powstania tej szkody. Dla oceny, kiedy mamy do czynienia z winą w postaci niedbalstwa, decydujące znaczenie ma miernik staranności, jaki przyjmuje się za wzór prawidłowego postępowania. Przepis art. 355 k.c. stanowi, że dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Przy rozpatrywaniu odpowiedzialności pozwanej należało mieć na uwadze fakt – jak podkreśla się w doktrynie i orzecznictwie - że utrzymanie dróg, chodników i innych miejsc w okresie zimowej aury w stanie całkowitego bezpieczeństwa często ze względów technicznych jest niemożliwe do wykonania. Przy gwałtownych opadach śniegu, występującej gołoledzi nie ma często możliwości całkowitego wyeliminowania niedogodności związanych z panującymi warunkami atmosferycznymi i nie można usunąć jednocześnie i na całym podległym terenie każdego przejawu śliskości. Tym samym, takie przypadki będzie trzeba ocenić w rozsądnych granicach, z uwzględnieniem m.in. takich elementów jak możliwości techniczno - organizacyjne zobowiązanego, tzn. przede wszystkim pozostający w jego dyspozycji sprzęt i środki oraz dostępne zaplecze kadrowe. W okolicznościach niniejszej sprawy miernik należytej staranności należało również odnieść do realiów w jakich działa pozwana, która obsługuje około 20 wspólnot, wykonując czynności osobiście, bez specjalistycznego sprzętu, pobierając wynagrodzenie w średniej wysokości około 100- 200 zł brutto miesięcznie od każdej wspólnoty, a w zakres jej obowiązków wchodzi wiele czynności, w tym m.in. oczyszczanie chodników ze śniegu, gołoledzi i śliskości podłogowej.

Związek przyczynowy będący podstawą odpowiedzialności musi mieć charakter normalnego związku przyczynowego pomiędzy szkodą a zdarzeniem wywołującym szkodę. Ciężar udowodnienia wskazanych wyżej okoliczności spoczywał, zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 6 k.c., na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, czyli na powódce. W ocenie Sądu powódka nie wykazała przesłanek, od spełnienia których uzależniona była odpowiedzialność pozwanej.

Niewątpliwie zdarzenie, na które powołuje się powódka miało miejsce na chodniku przy ul. (...) w L. na wysokości budynku nr (...), chociaż dokładne miejsce wypadku nie zostało ustalone.

Zdaniem Sądu powódka nie udowodniła winy pozwanej, wyrażającej się w konkretnych zaniechaniach w wykonywaniu swoich obowiązków, które doprowadziły do powstania poważnego uszczerbku na zdrowiu powódki i dużej krzywdy.

W ocenie Sądu twierdzenia powódki, że na chodniku było ślisko nie były wystarczające, natomiast twierdzenia V. P. i świadka zdarzenia – jej znajomego P. G., że nie było posypane piaskiem i były oblodzenia, nie znalazły potwierdzenia w żadnym innym materiale dowodowym, co pozwoliłoby na ich zobiektywizowanie, dlatego nie zostały uwzględnione. Wręcz przeciwnie – z innych dowodów wynikało, że pozwana należycie wykonywała swoje obowiązki, na co wskazywali mieszkańcy tej Wspólnoty: A. G. i A. M. – sprzedawczyni, która widziała powódkę i teren bezpośrednio po upadku. Są to osoby obce dla pozwanej, zapewne zależy im na utrzymaniu porządku wokół ich nieruchomości, w związku z czym nie mieliby interesu w zeznawaniu na korzyść pozwanej. Z zeznań tych świadków, a także ze szczegółowych wyjaśnień samej pozwanej, której Sąd dał wiarę wynikało, że D. S. odśnieżała przylegający do posesji chodnik, posypywała go solą czy też piaskiem z popiołem. Z uwagi na upływ czasu świadkowie nie byli w stanie odnieść się konkretnie do dnia wypadku, wskazywali oni ogólnie w jaki sposób pracowała pozwana i jak porządkowała teren w okresie zimy.

Należy również zauważyć, że nadzór nad wykonywaniem obowiązków przez pozwaną sprawował zarządca – R. K., w którego ocenie pozwana należycie wywiązywała się ze swoich obowiązków. Potwierdziła to również świadek K. O., która sprawdzała odśnieżenie obiektu z ramienia firmy (...), podając, że nie było żadnych zastrzeżeń do pracy pozwanej ani zgłoszeń do Straży Miejskiej, które w innych przypadkach niejednokrotnie się zdarzały. O czynnościach nadzorczych świadczą również zdjęcia z monitoringu (k. 86-88). Sąd miał również na uwadze, że pozwana wykonuje działalność gospodarczą od wielu lat, zawierając umowy z tymi samymi wspólnotami, które są zadowolone z jej usług, co też potwierdza jakość ich wykonania.

Sąd ustalił warunki pogodowe w dniu wypadku, w tym wysokość pokrywy śnieżnej i obserwowane zamiecie śnieżne w godzinach popołudniowych na podstawie przedłożonej przez pozwaną informacji meteorologicznej, której dopuszczenie jako dowodu w sprawie nie przedłużyło postępowania, a było potrzebne do dokonania istotnych w sprawie ustaleń. Na podstawie tych danych nie można wykluczyć możliwości poślizgnięcia się na chodniku, nawet gdyby pozwana posypywała go solą czy piaskiem kilka razy w ciągu dnia. Sąd dopuścił również dowód ze zdjęcia nawierzchni i kratki umieszczonej przed sklepem (k. 300) choć z akt sprawy nie wynika, by do upadku doszło dokładnie w tym miejscu.

Należy wskazać, że umowa łącząca D. S. z zarządcą nieruchomości przy ul. (...) w L. w sposób ogólny i lakoniczny określała sposób jej wykonywania, nie zawierała szczegółowych zapisów co do czasu w jakim miała być realizowana. Umowa nie przewidywała również ciągłości prowadzenia prac, częstotliwości ich wykonywania, czy też nie uzależniała sposobu wykonywania czy rodzaju prac od warunków pogodowych. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało natomiast, iż wynikające z zapisów umowy obowiązki polegające na odśnieżania ciągów komunikacyjnych, usuwania oblodzenia, posypywania piaskiem wykonywane były w sposób prawidłowy. Podkreślić należy, iż odpowiedzialność pozwanej nie jest odpowiedzialnością absolutną opartą na zasadzie ryzyka, lecz odpowiedzialnością na zasadzie winy.

Jest warte podkreślenia, że Sąd nie jest związany decyzją ubezpieczyciela co do wypłaty środków z polisy, który był do tego uprawniony, nie chcąc narażać się na koszty postępowania. Z akt szkody nie wynika, jakie dokładnie okoliczności czy też dowody legły u podstaw zmiany początkowo odmownej decyzji na pozytywną. Jeśli po stronie pozwanej były zaniedbania w wykonywanych czynnościach, to – zdaniem Sądu – w tym postępowaniu nie zostały one udowodnione.

Należy zwrócić uwagę, że powódka zgłosiła szkodę po upływie 7 miesięcy od dnia zdarzenia. W żaden sposób nie zabezpieczyła dowodów dotyczących oblodzenia chodnika i nieprawidłowego wykonywania przez pozwaną obowiązków. O ile trudno wymagać podejmowania w tym celu działań w dniu wypadku, to jednak w kolejnych dniach takie czynności mogli wykonać choćby synowi powódki. Powódka nie zaoferowała występującego w tego rodzaju sprawach materiału dowodowego, jak np. notatki policyjnej z miejsca zdarzenia (policja nie została wezwana), zeznań świadków zdarzenia (poza P. G.), czy osób mieszkających w pobliżu bądź nawet ratowników medycznych udzielających jej pomocy, którzy mogliby potwierdzić jej wersję zdarzenia.

Na zdjęciach z monitoringu (k. 86-88) były widoczne pryzmy śniegu gromadzone na poboczach, co może też potwierdzać twierdzenie pozwanej o ich gromadzeniu przez zarządcę drogi, chociaż dokonanie dokładnych ustaleń w tym zakresie jest obecnie niemożliwe. Warto zaznaczyć, że powódka miała obowiązek usuwania śniegu i lodu z chodnika a nie z innych miejsc, jak np. pobocza nie przeznaczonego do użytku pieszych (por. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7.12.1973 r., II CR 660/73, Lex nr 7352).

Skutki dla zdrowia powódki Sąd ustalił na podstawie dokumentacji medycznej, akt szkody, częściowo przesłuchania powódki i zeznań jej synów oraz opinii biegłego z zakresu ortopedii.

W tych okolicznościach powództwo podlegało oddaleniu, z powodu braku winy pozwanej, a Sąd pominął dowód z opinii innego biegłego ortopedy, którego dopuszczenie było prawdopodobnie wynikiem odmiennej oceny zgromadzonego materiału dowodowego przez Sąd w poprzednim składzie, czy też wątpliwości w tym zakresie. Niewykluczone, że w przypadku uznania winy pozwanej, Sąd dopuściłby dowód z opinii innego biegłego ortopedy, z uwagi na rozbieżności w wysokości orzeczonego uszczerbku na zdrowiu powódki przez ubezpieczyciela (25%) oraz przez biegłego sądowego (12%), choć pisemne i ustne wyjaśnienia biegłego Sąd uznał za logiczne i wyczerpujące.

Na marginesie należy wskazać, że – zdaniem Sądu – nawet gdyby uznać pewne zaniedbania po stronie pozwanej, czego Sąd Rejonowy nie ustalił, a doznany uszczerbek na zdrowiu byłby nieco wyższy, to wypłacona przez ubezpieczyciela kwota 30 000 zł, wypłacona tytułem zadośćuczynienia rekompensowałaby doznaną przez powódkę krzywdę, na której wysokość ma wpływ m.in. stopień winy pozwanej. Natomiast żądanie zwrotu kosztów leczenia i opieki należałoby inaczej ocenić.

Z wyżej wskazanych względów Sąd oddalił powództwo.

Orzeczenie o kosztach zawarte w pkt II sentencji wyroku oparto na zasadzie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., wyrażającego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwana wygrała niniejszy proces w całości, w takiej sytuacji powódka winna jej zwrócić koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Poniesione koszty stanowiły kwotę 2.417 zł, w skład której wchodzą koszty zastępstwa procesowego w wysokości 2.400 zł, ustalone na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 461) oraz kwota 17 zł tytułem zwrotu kosztów uiszczenia opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

Rozstrzygnięcie z pkt III wyroku znajduje uzasadnienie w art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 167 poz. 1398 z późn. zm.). W oparciu o powyższe, przy uwzględnieniu wyniku procesu, powódka została zobowiązania do uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa – Kasa Sądu Rejonowego w L.kwoty 40,42 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych – wynagrodzenia biegłego, które zostały wyłożone tymczasowo ze środków budżetowych Sądu. Do dnia wydania wyroku koszty wynagrodzenia biegłego wyniosły bowiem ogółem 440,42 zł (prawomocne postanowienia, k. 232 i 262), natomiast na ten cel powódka uiściła zaliczkę w wysokości 400 zł, w związku z czym do zapłaty pozostała kwota 40,42 zł.

Do rozliczenia pozostaje jeszcze wynagrodzenie biegłego sądowego za ustną opinię złożoną na rozprawie w dniu 30 maja 2014 r., które zostanie rozliczone na podstawie 108 ¹ k.p.c. po wydaniu postanowienia w tym przedmiocie.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.

Sygn. akt VII C 906/12

ZARZĄDZENIE

1)  odn w rep. I kontrolce uzasadnień, w tym urlop w dniach 7-

14.07.2014r.,

2)  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć:

-

pełn. powódki – r.pr. R. K.,

3)  sprawdzony w księgowości rachunek biegłego S. G. proszę

niezwłocznie przedłożyć ref. M. O. celem rozstrzygnięcia o wynagrodzeniu,

4)  po prawomocności zwrócić akta szkody oraz przedłożyć akta celem

obciążenia brakującymi kosztami za opinię ustną wydaną na rozprawie,

5)  kal. 14 dni.

L., dnia 17 lipca 2014 r.