Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 stycznia 2014 roku

Sąd Rejonowy w (...)Wydział I Cywilny

w składzie: Przewodniczący SSR Bartłomiej Rajca

Protokolant: Mirosława Mękarska

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 08 stycznia 2014 roku w Ś.

sprawy z powództwa (...) SA z/s w K.

przeciwko S. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego S. G. na rzecz strony powodowej (...) SA z/s w K. kwotę 2.926,56 zł (dwa tysiące dziewięćset dwadzieścia sześć złotych 56/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 07 września 2012 r. do dnia zapłaty,

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 824,20 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  przyznaje adw. U. T.prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ś.kwotę 738 zł od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w (...)tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. w K. wniosła w dniu 23 stycznia 2013 r. do tut. Sądu pozew w postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu S. G. o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz nakazem zapłaty kwoty 2.926,56 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 27.08.2011 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu faktycznie poniesionych przez stronę powodową wraz z kosztami zastępstwa procesowego oraz kwoty 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu strona powodowa twierdziła, że w dniu 27 czerwca 2010 r. zawarła z pozwanym umowę sprzedaży energii elektrycznej nr (...)/3A/2010 dostarczanej do określonego w umowie punkt poboru w (...). W dniu 30 lipca 2011 r. w związku z pożarem w tym budynku, upoważnieni pracownicy poprzednika prawnego powoda ( (...) S.A.) przeprowadzili kontrolę w nieruchomości j.w. mającą na celu sprawdzenie czy nie dochodzi do pobierania energii elektrycznej z częściowym lub całkowitym pominięciem układu pomiarowego. W czynnościach kontroli oprócz przedstawiciela strony powodowej i pozwanego, uczestniczyli funkcjonariusze Policji: E. M. i M. S. (1). Kontrola ujawniła nielegalny pobór energii elektrycznej z całkowitym pominięciem układu pomiarowego. Strona powodowa wskazała, iż nielegalne podłączenie polegało na przecięciu wewnętrznego przewodu linii zasilającej i w miejscu przecięcia założeniu kostki, w którą został wpięty przewód od zabezpieczenia głównego. Podłączenie to umożliwiało pobór nieopomiarowanej energii elektrycznej. Podłączenie zasilało odbiorniki takie jak: telewizor, grzałka do wody, grzejnik elektryczny 1.500 W i oświetlenie. Na podstawie protokołu kontroli Rejon (...) w Ś. wydał decyzję o obciążeniu pozwanego opłatą taryfową z tytułu nielegalnego poboru energii- z całkowitym pominięciem układu pomiarowego. Opłata została ustalona na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 10.04.1997 r. – Prawo energetyczne, w wysokości określonej w obowiązującej wówczas u powoda taryfie energii elektrycznej z dnia 16.12.2010 r. tj. według pkt 7.1 ppkt 2 lit. A i pkt 7.4 ppkt 2 – odpowiadającej ilości 4000 kW x 2-krotność stawek opłat i cen energii. Mylnie początkowo wyliczona należność powoda została skorygowana na kwotę dochodzoną pozwem w niniejszej sprawie, której termin zapłaty ustalono na dzień 26 sierpnia 2011 r. Mimo wielokrotnych wezwań pozwanego do zapłaty tej kwoty, pozwany jej nie uiścił. Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 11 lutego 2013r. tut. Sąd uwzględnił powództwo strony powodowej i nakazał pozwanemu zapłatę kwoty 2.926,56 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu.

W dniu 05 marca 2013 r. pozwany skutecznie wniósł sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaprzeczając twierdzeniom strony powodowej, z tym że przyznał, że zawarł ze stroną powodową umowę sprzedaży przedpłacanej energii elektrycznej („na kartę”) dostarczanej do jego mieszkania w (...), do którego wprowadził się w 2008 r. Po podpisaniu tej umowy i wpłaceniu przez pozwanego z góry kwoty 50 zł tytułem należności za dostarczany prąd, strona powodowa doprowadziła do mieszkania pozwanego prąd, założyła pozwanemu licznik na kartę, umiejscowiony przed domem na dworze, natomiast bezpieczniki usytuowano na kominie i na strychu. Po wyczerpaniu środków na karcie w liczniku, prąd automatycznie przestał być dostarczany do mieszkania pozwanego, przez co pozwany od tego czasu z energii elektrycznej nie korzystał. Pozwany stwierdził, iż podejrzewa, że to sąsiad, który mieszka na dole w tym samym domu co pozwany i który chce, by pozwany został wyrzucony ze swojego mieszkanie, odpowiada za dokonane zmiany w skrzynce pomiarowej, do której każdy ma dostęp, gdyż znajduje się ona na dworze. Jednocześnie pozwany podniósł, że nie uczestniczył w kontroli pobory energii elektrycznej, podczas jej przeprowadzania w dniu 30 lipca 2011 r. oraz że nikt nie udostępnił pozwanemu protokołu z tej kontroli do wglądu. Pozwany podniósł, że choć nie jest winien zarzucanego mu czynu, wie że będzie musiał zapłacić tę sumę, choć nie ma z czego.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego strona powodowa wskazała, że pozwany w żaden sposób nie uprawdopodobnił, iż to sąsiad dokonał nielegalnego przyłączenia bez wiedzy pozwanego. Niezależnie od tego strona powodowa wskazała, że ustalenie odpowiedzialności cywilnej za nielegalny pobór energii nie wymaga badania winy sprawcy w ujęciu podmiotowym. Nadto strona powodowa zauważyła, iż pozwany przyznał, iż zużył uprzednio zakupioną przez niego energię elektryczną oraz, że nie wykupił następnej w związku z brakiem pieniędzy. Jednocześnie strona pozwana podkreśliła, że w momencie kontroli, której pozwany się nie spodziewał, gdyż została przeprowadzona w związku z pożarem w budynku, stwierdzono, że wykonana w szafce pomiarowej przed układem pomiarowym nielegalna instalacja zasilała w mieszkaniu pozwanego takie odbiorniki energii elektrycznej jak: telewizor, grzałka do wody, grzejnik elektryczny 1500 W, oświetlenie mieszkania.

Pismem z dnia 09 sierpnia 2013 r. pozwany reprezentowany przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na rzecz pełnomocnika kosztów z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu w wysokości 738 zł (w tym VAT). W uzasadnieniu podtrzymano dotychczasowe twierdzenia pozwanego oraz przyznano, iż w mieszkaniu pozwanego znajduje się odbiornik telewizyjny, jednakże jest on zepsuty. Ponadto wbrew twierdzeniom strony powodowej pozwany nie posiada sprzętów gospodarstwa domowego takich jak: lodówka, pralka czy grzałka i grzejnik. Pozwany po wyczerpaniu limitu na karcie w liczniku elektrycznym mieszkanie oświetlał lampą naftową i wkładami do zniczy, a baterię w telefonie komórkowym ładował u sąsiada, korzystając z jego uprzejmości. Pozwany przyznał, iż kontrola dokonana przez stronę powodową odbyła się w związku z pożarem strychu przy lokalu zajmowanym przez pozwanego. Natomiast sam pozwany nie był obecny podczas tego zajścia, bowiem przybył na miejsce już w trakcie interwencji służb. Jednocześnie pozwany podał, iż A. Ż. (1), który na zlecenie Gminy dokonywał naprawy instalacji elektrycznej, pokazał pozwanemu zmiany dokonane w instalacji i poinformował go, że zmian tych musiał dokonać wykwalifikowany elektryk, albo osoba bardzo dobrze znająca się na instalacjach elektrycznych, gdyż przepięcie było zrobione fachowo. Natomiast pozwany nie jest elektrykiem i nie posiada stosownej wiedzy do dokonania tych zmian w instalacji.

Bezsporne było w sprawie, że strona powodowa zawarła w dniu 27 czerwca 2010 r. z pozwanym umowę sprzedaży przedpłaconej energii elektrycznej nr (...)/(...)dostarczanej na określony w umowie punkt poboru w (...). W dniu zawarcia umowy pozwany uiścił kwotę 50 zł celem uzyskania poboru energii elektrycznej odpowiadającej wpłaconej należności i korzystał z energii elektrycznej dostarczanej przez stronę powodową. Po wyczerpaniu wykupionej przez pozwanego ilości energii dostęp prądu został automatycznie odcięty. W związku z brakiem środków pieniężnych pozwany nie wykupił kolejnej ilości energii elektrycznej.

Sąd ustalił ponadto w sprawie następujący stan faktyczny:

Pozwany mieszka w budynku dwulokalowym, zajmując mieszkanie znajdujące się na piętrze tego budynku. Ponieważ do mieszkania pozwanego nie była doprowadzona instalacja elektryczna, na zlecenie Gminy, która dostarczała pozwanemu lokal na cele mieszkalne, taka instalacja została wykonana. Skrzynka zawierająca licznik i złącze, w których dokonano zmian znajdowała się na zewnętrznej ścianie budynku, a w środku obok mieszkania pozwanego została umieszczona tablica rozdzielcza.

Dowód: - zeznania świadka A. Ż. (1) –nośnik informacji koperta k.117

Pozwany był wówczas osobą niezamożną i utrzymywał się z tzw. zbieractwa złomu itp. K. i G. T. (1) - sąsiedzi siostry pozwanego mieszkającej w K. – na jej prośbę przez pewien okres czasu, gdy pozwanemu skończyła się przedpłacona energia elektryczna, dowozili pozwanemu żywność, pranie oraz świeczki do oświetlenia jego mieszkania, gdyż pozwany utrzymywał się w tym czasie ze zbierania złomu i z pomocy siostry. Do mieszkania pozwanego został też przewieziony telewizor dla pozwanego.

Dowód: - zeznania świadka K. T. – nośnik informacji koperta k. 117

- zeznania świadka G. T. (2) –nośnik informacji koperta k.117

Pozwany przez pewien okres czasu przychodził też do sąsiada mieszkającego w innym budynku by podładować komórkę, latarkę, zrobić sobie herbatę.

Dowód: - zeznania świadka L. K.– nośnik informacji koperta k. 117

W dniu 30.07.2011 r. doszło do pożaru na strychu obok mieszkania zajmowanego przez pozwanego w budynku mieszkalnym w (...). W czasie pożaru budynku stwierdzono po wyłączeniu zasilania z układu pomiarowego dalszą obecność napięcia z całkowitym pominięciem układu pomiarowego. W związku z tym wezwani na miejsce upoważnieni pracownicy poprzednika prawnego strony powodowej ( (...) S.A.) przeprowadzili kontrolę w nieruchomości jw. mającą na celu sprawdzenie czy nie dochodzi do pobierania energii elektrycznej z częściowym lub całkowitym pominięciem układu pomiarowego. Jako przyczynę pożaru ustalono zapalenie się rozdzielni elektrycznej doprowadzającej prąd do mieszkania pozwanego zamontowanej na niezabezpieczonym kominie. W czasie kontroli stwierdzono istnienie nielegalnego podpięcia polegającego na przecięciu przewodu wewnętrznej linii zasilającej, gdzie w miejsce przecięcia założono kostkę, w którą wpięty był przewód od zabezpieczenia głównego. Mianowicie przewód dochodzący od licznika został przecięty, a na nim założono kostkę i podpięto kolejny przewód umożliwiający pobór energii elektrycznej poza pomiarem.

Dowód: protokół kontroli nr (...) – k. 30

karta zdarzenia z dnia 30.07.2011 r. – k. 104

pismo z dnia 02.09.2011 r. – k. 105

protokół likwidacji szkody z dnia 12.08.2011 r. – k. 106-107

zeznania świadka R. B. –nośnik informacji koperta k.117

zeznania świadka W. B. – nośnik informacji koperta k. 117

zeznania świadka E. M. – nośnik informacji koperta k.117

zeznania świadka M. S. (2) – nośnik informacji koperta k. 127

zeznania świadka M. G. – nośnik informacji koperta k. 127

zeznania świadka A. Ż. (1) – nośnik informacji koperta k. 117

Istniejące nielegalne podpięcie umożliwiało niepomiarowany pobór energii elektrycznej na jednej fazie przy zabezpieczeniu (...), czyli w pomieszczeniu zajmowanym przez pozwanego. Nielegalne podpięcie zasilało takie odbiorniki pozwanego jak: telewizor, grzałka do wody, grzejnik elektryczny 1500 W oraz oświetlenie, o czym świadczyły podpalone wtyczki i przewody tych sprzętów, wyniesione przez strażaków na zewnątrz z mieszkania pozwanego. Pozwany pojawił się na koniec kontroli, po dogaszeniu pożaru i został poinformowany o kontroli.

Dowód: protokół kontroli nr (...) – k. 30

karta zdarzenia z dnia 30.07.2011 r. – k. 104

protokół likwidacji szkody z dnia 12.08.2011 r. – k. 106-107

zeznania świadka R. B. –nośnik informacji koperta k.117

zeznania świadka W. B. – nośnik informacji koperta k. 117

zeznania świadka E. M. – nośnik informacji koperta k.117

zeznania świadka M. S. (2) – nośnik informacji koperta k. 127

zeznania świadka M. G. – nośnik informacji koperta k. 127

Należność od pozwanego z tytułu nielegalnego poboru energii w mieszkaniu w (...) wynosi 2.926,56 zł i została wyliczona w oparciu o taryfę obowiązującą odbiorców obsługiwanych przez (...) S.A. Oddział we W. dla grupy taryfowej (...) ( przesył: (...)-krotność stawek opłat i cen-zgodnie z pkt 7.4. taryfy, obrót: (...)-krotność stawek opłat i cen-zgodnie z pkt 7.4. taryfy).

Dowód: decyzja Rejonu (...) z dnia 02.08.2011 r. – k. 34,

decyzja Prezesa (...)z 16.12.2010 r. zawierająca taryfę – k.32-33,

nota obciążeniowa nr (...), nota korygująca i nota obciążeniowa nr (...) z dnia 08.08.2011 r. – k.34odw. -36

W związku z nieuregulowaniem należności strona powodowa pismem z dnia 27.08.2012 r. wezwała pozwanego do jej uregulowania pouczając o skierowaniu sprawy na drogę postępowania sądowego przy braku płatności w terminie 14 dni od otrzymania wezwania. Drugie tzw. pocztowe awizo ww. wezwania zostało dokonane w dniu 06.09.2012 r.

Dowód: przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 08.10.2012 r. – k. 37

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje:

Powództwo prawie w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego, iż nie korzystał z energii elektrycznej dostarczanej przez stronę powodową w mieszkaniu w (...) już po tym okresie, gdy energia ta nie była dostarczana w ramach obowiązującej umowy o sprzedaż przedpłaconej energii elektrycznej. Przeciwne okoliczności, świadczące jednak o tym, że pozwany korzystał z energii elektrycznej pobieranej od strony powodowej poza wiążącą strony umową sprzedaży przedpłaconej energii, wynikają bowiem z zeznań świadków R. B., W. B., E. M. oraz M. S. (1). W szczególności wynika to z zeznań świadka R. B., który bardzo szczegółowo i obszernie zrelacjonował przebieg i wyniki kontroli, wykonywanej w dniu 30 lipca 2011 r. w budynku mieszkalnym zajmowanym m.in. pozwanego w związku z pożarem instalacji elektrycznej doprowadzającej prąd do mieszkania pozwanego, oraz stan techniczny (m.in. przepalone wtyczki) sprzętów elektrycznych gospodarstwa domowego, które pozwany posiadał i używał w tym mieszkaniu. Wprawdzie zeznania pozostałych świadków były mniej szczegółowe, jednak korelują one ze sobą nawzajem, gdyż wszyscy ci świadkowie potwierdzili to, co znajdowało się w treści pisemnego protokołu kontroli strony powodowej. Mniejszy stopień szczegółowości czy też ich brak, w przypadku zeznań świadków E. M. i M. S. (1), jest w ocenie Sądu zrozumiały z uwagi na upływ czasu od tych czynności oraz charakter wykonywanych czynności przez świadków, gdyż E. M. i M. S. (1) brali udział w kontroli jedynie z ramienia Policji, a nie ujawniło się, by prowadzili następnie jakieś postępowania karne związane z wynikami tej kontroli. Nadto wprawdzie z zeznań świadków K. i G. T. (1) wynika, że dostarczali pozwanemu różne przedmioty np. świeczki do oświetlenia mieszkania i nie widzieli nigdy by pozwany korzystał w swoim mieszkaniu z prądu elektrycznego, to jednak należy zauważyć, że świadkowie ci odwiedzali jedynie pozwanego w bliżej nieokreślonym czasie, co nie wyklucza to możliwości, by od pewnego momentu, gdy ww. świadkowie nie przyjeżdżali już do pozwanego, pozwany korzystał już z prądu pobieranego poza układem pomiarowym w swoim mieszkaniu. To samo odnosi się sytuacji opisywanej w zeznaniach świadka L. K., do którego pozwany przez pewien, bliżej nieokreślony okres czasu przychodził podładować pewne sprzęty elektryczne. Ponadto za ustaleniem, że pozwany korzystał jednak z określonych urządzeń elektrycznych, a więc pobierał prąd dostarczany przez stronę powodową bezumownie, świadczą również częściowo zeznania świadków K. i G. T. (1), z których wynika, że w mieszkaniu pozwanego znajdował się telewizor. Sąd nie dał wiary co do tej okoliczności, że telewizor był zepsuty, gdyż jak wynika z zeznań tych świadków, telewizor ten został specjalnie przewieziony dla pozwanego do jego mieszkania, a jeśli tak, to trudno jest uwierzyć, że był on zepsuty skoro został tam przewieziony by pozwany mógł z niego korzystać.

Zgodnie z art. 57 ww. ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (nr 54, poz. 348 z późn. zm) w razie nielegalnego pobierania paliw lub energii, przedsiębiorstwo energetyczne może: 1) pobierać od odbiorcy, a w przypadku, gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy, może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających paliwa lub energię opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności albo 2) dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych. Z tego ostatniego przepisu wynika zatem, że w razie stwierdzenia nielegalnego pobierania energii z sieci, przedsiębiorstwo energetyczne może pobierać opłaty za nielegalnie pobraną energię w odpowiedniej wysokości określonej w taryfie. Nałożenie więc na odbiorcę lub pobierającego energię elektryczną opłaty za nielegalnie pobraną energię wymaga jedynie po pierwsze, stwierdzenia faktu, iż rzeczywiście doszło do nielegalnego poboru i po wtóre, określenia na podstawie taryfy obowiązującej w danym zakładzie energetycznym kwoty należnej za nielegalnie pobraną energię. Nie jest natomiast konieczne ustalenie winy odbiorcy lub pobierającego nielegalnie energię w ujęciu podmiotowym (tak m.in. wyrok SN z 09.04.2003 r. I CKN 252/01, OSNC 2004/7-8/110), co oznacza, że nie ma znaczenia że odbiorca (pobierający energię) nie odpowiada osobiście za stan umożliwiający nielegalny pobór energii, a jedynie istotne jest ustalenie, że dany odbiorca korzystał z takiego stanu pobierając energię elektryczną. Pod pojęciem nielegalnego poboru energii, jak wyjaśnia przepis art. 3 pkt 18 ww. ustawy, rozumie się nielegalne pobieranie paliw lub energii bez zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiarowo - rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo-rozliczeniowy. Ze wskazanej definicji nielegalnego poboru energii wynika więc, że jest nim już sam pobór energii elektrycznej z pominięciem układu pomiarowo - rozliczeniowego i tym samym uzasadnia to dochodzenie na podstawie przepisu art. 57 ust. 1 ww. ustawy stosownej opłaty taryfowej. Z faktem nielegalnego pobierania prądu ustawodawca połączył zatem obowiązek odszkodowawczy, przy czym wysokość odszkodowania, określona jest ryczałtowo w taryfie, niezależnie od wysokości doznanej przez powoda szkody.

Z ustalonego stanu faktycznego w niniejszej sprawie wynika, iż w czasie pożaru pomieszczenia przy lokalu pozwanego w dniu 30 lipca 2011 r. stwierdzono po wyłączeniu zasilania z układu pomiarowego dalszą obecność napięcia prądu elektrycznego. Dopiero po wyłączeniu zabezpieczenia głównego napięcie znikło. Powyższe świadczyło o doprowadzeniu do palącego się lokalu prądu, mimo wyłączonego napięcia przelicznikowego, a więc z całkowitym pominięciem układu pomiarowego. Istniejące nielegalne podpięcie umożliwiało nieopomiarowany pobór energii elektrycznej na jednej fazie przy zabezpieczeniu (...), czyli w pomieszczeniu zajmowanym przez pozwanego. Z ustalonego stanu faktycznego wynika, iż podłączenie zasilało takie odbiorniki w pomieszczeniu mieszkalnym pozwanego jak: telewizor, grzałka do wody, grzejnik elektryczny 1500 W oraz oświetlenie, o czym świadczyły podpalone wtyczki i przewody tych sprzętów. Co więcej samą przyczyną pożaru było umieszczenie rozdzielni elektrycznej na niezabezpieczonym kominie, co doprowadziło do spalenia się całej instalacji elektrycznej w lokalu pozwanego. Powyższe nie byłoby możliwe, gdyby do rozdzielni elektrycznej nie była dostarczana energia elektryczna. Tym samym zasadnym jest uznanie, iż do pomieszczenia zajmowanego przez pozwanego doprowadzany był prąd i dochodziło do jego poboru.

W zaistniałym stanie faktycznym nie sposób było stwierdzić, iż nielegalne przejście mogło zasilać również inne pomieszczenia, wszak przewód zapewniający pobór prądu poza pomiarem doprowadzony został do rozdzielni elektrycznej doprowadzającej prąd do mieszkania pozwanego i to przez niego zajmowane pomieszczone zasilane było poprzez ww. rozdzielnię. Z ustalonego stanu faktycznego nie wynika też, by z prądu z przerobionej instalacji elektrycznej korzystał ktoś inny niż pozwany. Zeznający na tę okoliczność świadek A. Ż. nie potwierdził takiej okoliczności. Za tym, że pozwany jednak korzystał z nielegalnie pobranej energii elektrycznej świadczyć też w ocenie Sądu może fakt, że we wcześniejszym okresie korzystał z przedpłaconej energii elektrycznej w ramach umowy zawartej ze stroną powodową. Prąd był zatem pozwanemu potrzebny, a zatem można przyjąć, że kiedy dostawa energii przedpłaconej zakończyła się, pozwany, będący osobą niezamożną i utrzymującą się m.in. ze zbieractwa złomu , odczuwając brak energii elektrycznej, skorzystał w końcu z sytuacji, w której mógł ją pobierać bez opłat na rzecz strony powodowej.

W toku postępowania pozwany zarzucał, iż to nie on dokonał nielegalnego przepięcia, a ktoś na zlecenie jego sąsiada, z którym nie żył w zgodzie. Jednocześnie pozwany nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swoich twierdzeń. Zdaniem Sądu zarzuty pozwanego nie mają swojego pokrycia w przedstawionych przez niego dowodach. Pozwany bowiem wysnuł jedynie przypuszczenia, nie przytaczając na ich pokrycie żadnych dowodów. Sąd orzekając w sprawie nie może natomiast kierować się jedynie przypuszczeniami strony postępowania i jej zaprzeczeniom. Sąd orzeka bowiem na podstawie zgromadzonego w postępowaniu materiału dowodowego, który to strony postępowania zgodnie z zasadą kontradyktoryjności winny przytaczać na poparcie swoich twierdzeń. Pozwany jednak ani w sprzeciwie od nakazu zapłaty ani na rozprawie nie sprecyzował, na czym miałyby polegać przypuszczenia co do osoby odpowiedzialnej za wykonanie obejścia, ani nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów, mimo że wykazanie tej okoliczności obciążało pozwanego. Zgodnie bowiem z art. 6 Kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Ponadto nie ma znaczenia fakt, który pozwany podkreślał tj. że on sam nie byłby w stanie wykonać takiego obejścia, bowiem nie posiada on specjalistycznej wiedzy z zakresu elektryki, a do takiego montażu byłaby ona niezbędna. Fakt że pozwany nie ma kwalifikacji elektryka czy elektromontera nie oznacza bowiem, że pozwany nie mógł skorzystać z dokonanego nawet przez inną osobę obejścia układu pomiarowego energii.

Należy zatem przyjąć, że strona powodowa wykazała swoje roszczenie, natomiast pozwany nie wykazał faktów tamujących lub niweczących roszczenia strony powodowej. Stąd należało uznać za słuszne w całości, co do kwoty głównej, roszczenie strony powodowej, która to ustaliła opłatę taryfową z tytułu nielegalnego poboru energii z całkowitym pominięciem układu pomiarowego na podstawie art. 57 ust. 1 cytowanej ustawy, w wysokości określonej w obowiązującej wówczas u strony powodowej taryfie dla energii elektrycznej z dnia 16 grudnia 2010 r., tj. na kwotę 2.926,56 zł. W przedmiocie odsetek od zasądzonej kwoty Sąd orzekł na podstawie art. 455 k.c., licząc je od dnia następnego po wykazanym przez stronę powodową dniu wezwania pozwanego do spełnienia świadczenia w niniejszej sprawie, tj. od dnia 07 września 2012 r. Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

W pkt II wyroku Sąd oddalił dalej idące powództwo tj. w zakresie odsetek płatnych od kwoty 2.926,56 zł od dnia 27 sierpnia 2011 r. do dnia 06 września 2012 r., bowiem to strona powodowa winna była udowodnić datę doręczenia pozwanemu wezwania do zapłaty przedmiotowego roszczenia. Natomiast w przedmiotowej sprawie jedyną udowodnioną datą doręczenia pozwanemu ww. wezwania, a tym samym wezwania go do spełnienia świadczenia, była data wystawienia przez pocztę tzw. drugiego awiza, tj. dzień 06 września 2012 r. Stąd dniem uznanym za dzień, od którego możliwe było naliczenie odsetek za opóźnienie na podstawie art. 455 Kc był dzień 07 września 2012 r. Mając na uwadze powyższe ustalenie należało oddalić roszczenie strony powodowej w przedmiocie pozostałych odsetek, jako że na podstawie art. 6 Kc, to po stronie powodowej leżał ciężar dowody udowodnienia swojego roszczenie również i w tym zakresie.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w pkt III wyroku na podstawie art. 100 zd.2 Kpc, bowiem pozwany przegrał proces prawie w całości. Sąd zaliczył do kosztów procesu uiszczoną przez stronę powodową opłatę od pozwu w kwocie 147 zł, opłatę za czynności radcy prawnego strony powodowej w kwocie 600 zł (uznając, że brak jest podstaw do zasądzenia wyższej stawki niż minimalna) oraz kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwotę 60,20 zł tytułem zwrotu kosztów stawiennictwa świadków E. M. i M. S. (2).

W pkt IV sentencji wyroku, mając na uwadze wynik procesu Sąd przyznał pełnomocnikowi pozwanego z urzędu adw. U. T., prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ś. wynagrodzenie w kwocie 600 zł, na podstawie § 6 pkt 3 w związku z § 2 ust. 2 i 3 w związku z § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Powyższą stawkę powiększono o kwotę 138 zł tytułem obowiązującej stawki podatku VAT (23 %).

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku.