Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 sierpnia 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marta Szymborska

Protokolant: Anna Domalewska, Tomasz Figat

w obecności Prokuratora: Magdaleny Zbierady, Grzegorza Pluty, Hanny Lewinson, Michała Węglowskiego, Krzysztofa Czerwińskiego, Iwony Gromadzkiej, Tomasz Mioduszewskiego, Anny Jackiewicz, Moniki Kazany i Joanny Sobiechart

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 26 listopada 2012 roku, 24 stycznia 2013 roku, 14 lutego 2013 roku, 07 marca 2013 roku, 19 kwietnia 2013 roku, 10 maja 2013 roku, 08 lipca 2013 roku, 13 sierpnia 2013 roku, 04 października 2013 roku, 25 listopada 2013 roku, 23 stycznia 2014 roku, 31 stycznia 2014 roku, 10 lutego 2014 roku, 16 kwietnia 2014 roku, 08 maja 2014 roku, 17 czerwca 2014 roku i 11 sierpnia 2014 roku w Warszawie

sprawy:

1.  Z. S. (1),

syna J. i G. z domu G.,

urodzonego (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

w październiku 2000 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z J. C. (1)i R. B. (1), pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) S.A.z siedzibą w W.przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne (...) S.A., w łącznej kwocie 38.552,00 złotych (trzydzieści osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt dwa złote zero zero groszy), w ten sposób, iż zatwierdził do wypłaty fakturę numer (...), z 04.10.2000 r. na kwotę 38.552,00 zł brutto, wystawioną przez Biuro (...)– s.c., z siedzibą w G.za: doradztwo oraz konsultacje i doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję pod nazwą (...)w W.” I rata, przez co doprowadził do zrealizowania 30 października 2000 r. przelewu wyżej wymienionej kwoty z rachunku bankowego (...) S.A.na rzecz Biura (...)– s.c. pomimo, iż usługi o charakterze niematerialnym opisane w treści faktury nie zostały przez beneficjenta wykonane, przez co działał na szkodę (...) S.A.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk w zb. z art. 585 § 1 ksh w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 4 § 1 kk;

2.  R. B. (1),

syna E. i H. z domu R.,

urodzonego (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

w październiku 2000 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S. (1)i J. C. (1), pełniąc funkcję Dyrektora Handlowego (...)z siedzibą w W.przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne (...) S.A., w łącznej kwocie 38.552,00 złotych (trzydzieści osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt dwa złote zero zero groszy) w ten sposób, iż zatwierdził do wypłaty fakturę numer (...)z 04.10.2000 r. na kwotę 38.552,00 zł brutto, wystawioną przez Biuro (...)– s.c. z siedzibą w G.za: doradztwo oraz konsultacje i doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję pod nazwą (...)w W.” I rata, przez co doprowadził do zrealizowania 30 października 2000 r. przelewu wyżej wymienionej kwoty z rachunku bankowego (...) S.A.na rzecz Biura (...)– s.c. pomimo, iż usługi o charakterze niematerialnym opisane w treści faktury nie zostały przez beneficjenta wykonane, przez co działał na szkodę (...) S.A.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk;

3.  J. C. (1),

syna W. i I. z domu T.,

urodzonego (...) w G.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 09 października 2000 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S. (1)i R. B. (1), będąc zatrudnionym w (...) S.A.z siedzibą w W.na stanowisku Kierownika Działu (...)przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne (...) S.A., w łącznej kwocie 38.552,00 złotych (trzydzieści osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt dwa złote zero zero groszy) w ten sposób, iż przyjął i zaakceptował do wypłaty fakturę numer (...)z 04.10.2000 r. na kwotę 38.552,00 zł brutto, wystawioną przez Biuro (...)– s.c. za: doradztwo oraz konsultacje i doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję pod nazwą (...)w W.” I rata, przez co doprowadził do zrealizowania 30 października 2000 r. przelewu wyżej wymienionej kwoty z rachunku bankowego (...) S.A.z siedzibą w W.na rzecz Biura (...)– s.c. z siedzibą w G.pomimo, iż usługi o charakterze niematerialnym opisane w treści faktury nie zostały przez beneficjenta wykonane, czym działał na szkodę (...) S.A.z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk;

ORZEKA

I.  oskarżonego Z. S. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II.  oskarżonego R. B. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu

III.  oskarżonego J. C. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu

IV.  na podstawie art. 632 pkt 2 kpk orzeka, iż koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

sygn. akt II K 503/12

UZASADNIENIE

Z. S. (1) został oskarżony o to, że w październiku 2000 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z J. C. (1)i R. B. (1), pełniąc funkcję Prezesa Zarządu (...) S.A.z siedzibą w W.przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne (...) S.A., w łącznej kwocie 38.552,00 złotych (trzydzieści osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt dwa złote zero zero groszy), w ten sposób, iż zatwierdził do wypłaty fakturę numer (...), z 04.10.2000 r. na kwotę 38.552,00 zł brutto, wystawioną przez Biuro (...)– s.c., z siedzibą w G.za: doradztwo oraz konsultacje i doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję pod nazwą (...)w W.” I rata, przez co doprowadził do zrealizowania 30 października 2000 r. przelewu wyżej wymienionej kwoty z rachunku bankowego (...) S.A.na rzecz Biura (...)– s.c. pomimo, iż usługi o charakterze niematerialnym opisane w treści faktury nie zostały przez beneficjenta wykonane, przez co działał na szkodę (...) S.A., tj. o czyn z art. 284 § 2 kk w zb. z art. 585 § 1 ksh w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 4 § 1 kk.

R. B. (1) został oskarżony o to, że w październiku 2000 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S. (1)i J. C. (1), pełniąc funkcję Dyrektora Handlowego (...)z siedzibą w W.przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne (...) S.A., w łącznej kwocie 38.552,00 złotych (trzydzieści osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt dwa złote zero zero groszy) w ten sposób, iż zatwierdził do wypłaty fakturę numer (...)z 04.10.2000 r. na kwotę 38.552,00 zł brutto, wystawioną przez Biuro (...)– s.c. z siedzibą w G.za: doradztwo oraz konsultacje i doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję pod nazwą (...)w W.” I rata, przez co doprowadził do zrealizowania 30 października 2000 r. przelewu wyżej wymienionej kwoty z rachunku bankowego (...) S.A.na rzecz Biura (...)– s.c. pomimo, iż usługi o charakterze niematerialnym opisane w treści faktury nie zostały przez beneficjenta wykonane, przez co działał na szkodę (...) S.A., tj. o czyn z art. 284 § 2 kk.

J. C. (1) został oskarżony o to, że w dniu 09 października 2000 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. S. (1)i R. B. (1), będąc zatrudnionym w (...) S.A.z siedzibą w W.na stanowisku Kierownika Działu (...)przywłaszczył powierzone mu środki pieniężne (...) S.A., w łącznej kwocie 38.552,00 złotych (trzydzieści osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt dwa złote zero zero groszy) w ten sposób, iż przyjął i zaakceptował do wypłaty fakturę numer (...)z 04.10.2000 r. na kwotę 38.552,00 zł brutto, wystawioną przez Biuro (...)– s.c. za: doradztwo oraz konsultacje i doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję pod nazwą (...)w W.” I rata, przez co doprowadził do zrealizowania 30 października 2000 r. przelewu wyżej wymienionej kwoty z rachunku bankowego (...) S.A.z siedzibą w W.na rzecz Biura (...)– s.c. z siedzibą w G.pomimo, iż usługi o charakterze niematerialnym opisane w treści faktury nie zostały przez beneficjenta wykonane, czym działał na szkodę (...) S.A.z siedzibą w W., tj. o czyn z art. 284 § 2 kk.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego oraz poczynionych ustaleń, Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W 1999 roku spółka (...) SA, produkująca stal zbrojeniową, służącą do budowy fundamentów, budynków mieszkalnych i przemysłowych, próbowała wejść na rynek warszawski. W tym czasie prezesem zarządu tejże spółki był Z. S. (1), na stanowisku kierownika działu zbrojeń prefabrykowanych pracował J. C. (1), który podlegał pod dyrektora do spraw handlowych – R. B. (1). Na rynku panowała silna konkurencja. W związku z powyższym, firmy produkujące ową stal, stosowały różne zabiegi marketingowe i lobbingowe. (...) SApróbowała nawiązać współpracę z E.jako głównym wykonawcą inwestycji (...)w W., lecz zabiegi te okazywały się bezskuteczne.

Dowód:

- wyjaśnienia Z. S. k. 581, 813, ujawnione na k. 1815, k. 1813-1814, 1816

- wyjaśnienia R. B. k. 611, 813 ujawnione na k. 1817, k. 1817

- wyjaśnienia J. C. k. 533-534, 815, ujawnione na k. 1818

- zeznania P. C. k. 1309-1310, ujawnione na k. 2182

- karta obowiązków, odpowiedzialności i uprawnień k. 517-518, 519-520, ujawniona na k. 2217v

W pewnym momencie (...) SAw W.nawiązała kontakt z Biurem (...) s. c.z siedzibą w G.. Podpisanie umowy na dostawę stali do realizacji inwestycji (...) E.uzależniła od podpisania umowy prowizyjnej pomiędzy (...) SAa Biurem (...) s. c.

Dowód:

- wyjaśnienia Z. S. k. 582, 585, ujawnione na k. 1815, k. 1814, 1816

- wyjaśnienia R. B. k. 612-613, ujawnione na k. 1817

W dniu 12 października 1999 roku Z. S. (1)podpisał umowę numer (...)z Biurem (...), reprezentowanym przez J. B.. Umowa ta została podpisana „na odległość”. Przedmiotem tejże umowy było doradztwo i konsultacje oraz doprowadzenie do podpisania przez (...) SAumów na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję (...)w W.. Zgodnie z umową, zadanie miało być wykonane z chwilą podpisania umów z firmami wykonawczymi. Wynagrodzenie ustalono na poziomie 1,5% wartości kontraktu. Umowa miała obowiązywać do 31 marca 2001 roku. Celem zawarcia owej umowy było, aby E.zobowiązała swoich partnerów do zakupu stali ze (...) SA.

Dowód:

- wyjaśnienia Z. S. k. 582, 585, 811-813, ujawnione na k. 1815, k. 1813-1816, 2185

- wyjaśnienia R. B. k. 611, ujawniona na k. 1817, k. 1817

- wyjaśnienia J. C. k. 534, ujawnione na k. 1818

- zeznania K. P. k. 1156, ujawnione na k. 2004

- zeznania P. C. k. 1309, ujawnione na k. 2182

- zeznania E. B. k. 1249, ujawnione na k. 2195

- opinia M. S. k. 1421-1422, ujawniona na k. 2180, k. 2179-2180

- umowa k. 13-14 załącznika nr 1, ujawnionego na k. 2217v

Dnia 15 listopada 1999 roku (...) SA, reprezentowany przez R. B. (1)zawarł porozumienie numer 51/99 z (...) SA, która to spółka była głównym wykonawcą budowy (...) w W.. W porozumieniu wskazano, iż (...) SAw trakcie zawierania umów ze swoimi podwykonawcami, będzie ich zobowiązywał do zamawianie stali w (...) SApod warunkiem zachowania konkurencyjności. Z. S. (1)nie ustalał jakie działanie doprowadziły do zawarcia tegoż porozumienia i przez kogo były realizowane, będąc przekonanym, iż porozumienie to było skutkiem wcześniej zawartej umowy z Biurem (...) s. c.z dnia 12 października 1999 roku.

Dowód:

- wyjaśnienia Z. S. k. 582-583, 811-812, ujawnione na k. 1815, k. 1814

- wyjaśnienia R. B. k. 613, 813, ujawnione na k. 1817, k. 1817

- wyjaśnienia J. C. k. 536, ujawnione na k. 1818

- zeznania P. J. k. 589, 956, ujawnione na k. 2016, k. 2016

- zeznania J. O. k. 600, 846-847, ujawnione na k. 2017

- zeznania P. C. k. 1309, 1311 ujawnione na k. 2182

- porozumienie o współpracy k. 236-237 załącznika nr 2, ujawnionego na k. 2217v

Na skutek zawartego porozumienia, E.wskazywała, iż stal montowana na budowie (...)w W.miała być kupowana w (...) SA. Dotyczyło to podwykonawców tejże inwestycji m.in. (...), PIP (...) sp. z o.o. (...) SAdostarczała podwykonawcom stal, która była montowana w ramach inwestycji. (...) SArozliczała się ze swymi podwykonawcami za wykonane przez nich roboty, opierając się na protokołach zdawczo – odbiorczych. Podwykonawcy wystawiali faktury, które były podstawą rozliczeń.

Dowód:

- wyjaśnienia Z. S. k. 584, 811, ujawnione na k. 1815, k. 1814

- wyjaśnienia R. B. k. 611-612, 814, ujawniona na k. 1817, k. 1817

- wyjaśnienia J. C. k. 534-536, 815 ujawnione na k. 1818

- zeznania P. J. k. 589, 956-957, ujawnione na k. 2016, k. 2016

- zeznania J. O. k. 599, 847 ujawnione na k. 2017, k. 2017-2018

- zeznania R. C. k. 407, 850, ujawnione na k. 2122, k. 2123

- zeznania J. T. k. 399, 960-961 ujawnione na k. 2123, k. 2123

- zeznania Z. T. k. 396, 962, ujawnione na k. 2124

- zeznania P. C. k. 1309, 1312 ujawnione na k. 2182, k. 2182

- zlecenie k. 43, 220 załącznika nr 1, ujawnionego na k. 2217v

- rozliczenie budowy k. 91-97, załącznika nr 1, ujawnionego na k. 2217v

- rozliczenie dokumentów WZ k. 124-128 załącznika nr 1, ujawnionego na k. 2217v

- umowa k. 238-248, 249-258, 259-268, 269-274, załącznika nr 2, ujawnionego na k. 2217v

W dniu 04 października 2000 roku wystawiona została przez Biuro (...) s.c. J. B., K. K. faktura numer (...)na kwotę 38.552,00 złote. Owa faktura została wystawiona przez podmiot uprawniony – Biuro (...) s.c.i podpisania przez J. B.. Jako tytuł zapłaty wpisano „ I rata - doradztwo oraz konsultacje i doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycje pod nazwą (...) w W.”. Faktura ta została sprawdzona przez J. C. (1)jako kierownika działu dostaw stali zbrojeniowej pod względem merytorycznym – czy dostarczono stal czy wykonaną usługę. J. C. (1)po otrzymaniu przedmiotowej faktury poszedł do R. B. (1), aby dowiedzieć się czego dotyczyła przedłożona mu faktura. Wtedy R. B. (1)zadzwonił do Z. S. (1), a ten poinformował go, iż dotyczyła ona umowy podpisanej przez zarząd (...) SA, która to umowa doprowadziła do podpisania umowy na dostawę stali i można było tę fakturę zaakceptować. Opis faktury J. C. (1)uzgodnił z R. B. (1). J. C. (1)zliczył wartość dostaw stali na inwestycję (...)w W.od początku budowy do czasu wystawienia faktury. J. C. (1)przyjął, iż wszystkie dostawy na budowę były wynikiem zawartego porozumienia z E.. Następnie faktura była sprawdzana przez R. B. (1)jako dyrektora handlowego i przez niego parafowana oraz A. W. (1)jako główną księgową, którą sprawdzała fakturę pod względem formalnym. Ostatecznie fakturę tę zaakceptował do rozliczenia Z. S. (1)z uwagi na wskazaną do zapłaty kwotę, licząc na dalszą współpracę. Kwota wskazana do zapłaty stanowiła 1,5% wartości zrealizowanego kontraktu na dostawę stali. Faktura została zapłacona.

Dowód:

- wyjaśnienia Z. S. k. 581, 583-584, 811, 849, ujawnione na k. 1815, k. 1814, 1816, 2185

- wyjaśnienia R. B. k. 611-613, 813, 815, ujawnione na k. 1817, k. 1817

- wyjaśnienia J. C. k. 535-537, 814-815, ujawnione na k. 1818

- zeznania P. C. k. 1310, ujawnione na k. 2182, k. 2183

- zeznania A. W. k. 554-555, 848 ujawnione na k. 2184v, k. 2184v

- faktura k. 16 załącznika nr 1, ujawnionego na k. 2217v

- wyciąg z rachunku bankowego k. 17-18 załącznika nr 1, ujawnionego na k. 2217v

Po rozliczeniu przedmiotowej faktury, dostawy stali na realizację inwestycji (...)zaczęły się kończyć, co doprowadziło do zakończenia współpracy pomiędzy (...) SAa (...) SA. W takiej sytuacji, nie były wystawiane dalsze faktury na rzecz Biura (...) s. c.

Dowód:

- wyjaśnienia Z. S. k. 584, ujawnione na k. 1815

- wyjaśnienia R. B. k. 614, ujawnione na k. 1817

- zeznania J. T. k. 399, 960, ujawnione na k. 2123

- zeznania Z. T. k. 396, ujawnione na k. 2124

- zeznania J. O. k. 600, ujawnione na k. 2017, k. 2018

Z. S. (1), R. B. (1) i J. C. (1) nie byli wcześniej karani sądownie.

Dowód:

- karty karne k. 549, 587, 616, 617, 732, 733, 734, 789, 790, 791, ujawnione na k. 2217v, k. 1730, 1731, 1732, 2225, 2226, 2227, ujawnione na k. 2252

Z. S. (1) składając wyjaśnienia zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem, konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, iż w czasie objętym zarzutem pracował na stanowisku prezesa (...) SAw W.. W tym fragmencie Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne, gdyż były one spójne z wyjaśnieniami R. B. (1), J. C. (1)i P. C. (2). Były one zgodne z przedstawionymi kartami obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności. Z. S. (1)w swych wyjaśnieniach wskazał na sytuację, w jakiej (...) SApróbował bezskutecznie nawiązać współpracę z (...) SA. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom Z. S. (1), gdyż były spójne z wyjaśnieniami R. B. (1), J. C. (1)i z zeznaniami P. C. (2). Z. S. (1)wyjaśnił, iż to on podpisał umowę z Biurem (...) s.c.w dniu 12 października 1999 roku. W dalszej części Z. S. (1)dodał, że umowa ta została podpisana „na odległość”. W tym fragmencie Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego Z. S. (1)za wiarygodne. Korespondowały one z wyjaśnieniami R. B. (1), potwierdzone zostały w wyjaśnieniach J. C. (1), a także w zeznaniach K. P. (2), P. C. (2), E. B. (2)oraz były zgodne z przedłożoną w sprawie przedmiotową umową. Sąd zwrócił uwagę, iż Z. S. (1)nie pamiętał w jaki sposób nawiązał kontakt z Biurem (...), wskazując, iż prawdopodobnie wskazał mu tę spółkę (...)z E., gdyż nie znał nikogo z tego Biura. W tym fragmencie konfrontując wyjaśnienia Z. S. (1)z zeznaniami J. O. (2), J. O. (2)zaprzeczył, aby kierował kogokolwiek do (...) SA, albowiem nie znał nikogo z Biura (...) s.c.W tym miejscu należało wskazać, iż zdaniem Sądu, zeznania J. O. (2)nie wpływały na negatywną ocenę wiarygodności wyjaśnień Z. S. (1), albowiem, jak on sam wyjaśnił, wskazał J. O. (2)tylko prawdopodobnie jako osobę, przez którą nawiązał kontakt z Biurem (...) s.c.W tym miejscu należało także dodać, iż na okoliczność tę nie wskazał w swych wyjaśnieniach J. B., a w toku niniejszego postępowania odmówił on składania zeznań w charakterze świadka z uwagi na toczący się przeciwko niemu proces w Sądzie Okręgowym w Gdańsku, w sprawie XIV K 19/08. W dalszej części Z. S. (1)dodał, że to R. B. (1)utrzymywał kontakty z (...) SAi potwierdził również, iż to właśnie on podpisał porozumienie numer 51/99 z (...) SAjako głównym wykonawcą inwestycji (...) w W., wskutek czego doszło do realizacji dostaw stali przez Stalexport w ramach tejże inwestycji. W tym zakresie Sąd także uznał za wiarygodne wyjaśnienia Z. S. (1). Były one spójne z wyjaśnieniami R. B. (1), z zeznaniami J. O. (2)i P. J. (2)– sygnującymi owo porozumienie ze strony (...) SAi z przedłożonym w sprawie owym porozumieniem. W tym miejscu należało zwrócić także uwagę na wyjaśnienia Z. S. (1), w których podał, iż nie wiedział i nie sprawdzał on jakie działania podjęło Biuro (...)w celu podpisania umowy na dostawę stali. Z. S. (1)podał, iż ważnym dla niego był efekt końcowy, a więc podpisanie umowy z (...) SAjako głównym wykonawcą inwestycji (...)na dostawę stali. W dalszej części Z. S. (1)dodał, że to E.zwróciła się do (...) SAjako dostawców stali i przedmiotowej umowie prowizyjnej oskarżony Z. S. (1)przypisywał znaczenie. Z. S. (1), składając wyjaśnienia przed Sądem, powoływał się na zapisy umowy z dnia 12 października 1999 roku, wskazując, na powiązania pomiędzy przedmiotową umową a w dalszym okresie zawartym porozumieniem pomiędzy (...) SAa E.. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego Z. S. (1). W tej części wyjaśnienia Z. S. (1)były spójne z wyjaśnieniami R. B. (1)i J. C. (1). Były one spójne również z zeznaniami P. C. (2). Odnośnie wskazanych okoliczności, Sąd także zwrócił uwagę na zeznania K. P. (2), który nie wykluczył, aby usługi wykonywane przez Biuro (...) s.c.także w ramach współpracy ze (...) SAmogły dotyczyć pozyskiwania zleceń dla kontrahentów. W tym miejscu należało zwrócić uwagę na zeznania P. J. (2)i J. O. (2), którzy nie byli w stanie wskazać w jaki sposób nawiązany został kontakt pomiędzy (...) SAa (...) SA, kto ten kontakt nawiązał. Obaj świadkowie nie kojarzyli, aby pośredniczył w tym fakcie J. B.i jego Biuro (...) s.c., jednak, jak sami dodali, nie brali oni udziału w wyłanianiu (...) SAjako dostawcy stali i nie brali udziału w jakichkolwiek negocjacjach. W takiej sytuacji, należało przyjąć, iż zeznania J. O. (2)i P. J. (2)nie wykluczały wersji przedstawionej przez Z. S. (1)i nie wpływały na negatywną ocenę jego wyjaśnień w tym zakresie. W dalszej części swych wyjaśnień Z. S. (1)dodał, iż nie otrzymał on osobiście żadnego doradztwa lub konsultacji ze strony Biura (...) s. c., jednak podkreślił on związek pomiędzy podpisaną umową o otrzymaniem zamówienia od (...) SAjako realizacja umowy z dnia 12 października 1999 roku w postaci doprowadzenia do podpisania umowy na dostarczanie stali. W tym fragmencie Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia Z. S. (1), gdyż korespondowały one z wyjaśnieniami R. B. (1)i J. C. (1). Z. S. (1)ocenił wartość wynagrodzenia dla Biura (...) s.c.z tytułu zawartej umowy z 12 października 1999 roku na poziomie 1,5% za odpowiednią. W tym fragmencie wyjaśnienia te były spójne z zeznaniami P. C. (2)i zgodne z opinią biegłego M. S. (2), dlatego też Sąd dał im wiarę. Z. S. (1)w swych wyjaśnieniach potwierdził również, iż zaakceptował do rozliczenia fakturę numer (...)z dnia 04 października 2000 roku, wystawioną przez Biuro (...) s. c.na rzecz (...) SAtytułem „doradztwa oraz konsultacji i doprowadzenia do podpisania umowy na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycje pod nazwą (...) w W.”. Przed Sądem, Z. S. (1)wskazał co stanowiła kwota wskazana do zapłaty na fakturze, potwierdzając, iż była ona zgodna z umową z dnia 12 października 1999 roku. Poza tym, w uzupełniających wyjaśnieniach dodał dlaczego to on podpisywał ową fakturę, choć nie przemawiała za tym jej wartość. W tej części Sąd uznał wyjaśnienia Z. S. (1)za wiarygodne. Korespondowały one z wyjaśnieniami R. B. (1)i J. C. (1). Były one spójne z zeznaniami P. C. (2)i A. W. (1). Były zgodne z przedłożoną w sprawie przedmiotową fakturą. Z. S. (1)wyjaśnił także w jaki sposób rozumiał tytuł wpisany na fakturze – jako wszystkie działania Biura, które doprowadziły do zawarcia umowy z E.. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Korespondowały one wyjaśnieniami R. B. (1)i J. C. (1). Poza tym, Z. S. (1)opisał w swych wyjaśnieniach procedurę akceptacji owej faktury zanim ostatecznie on sam ją zaakceptował do realizacji. Przed Sądem, w uzupełniających wyjaśnieniach Z. S. (1)wskazał dlaczego osobiście podpisał do realizacji wskazaną fakturę, co wynikało z przyspieszenia wypłaty środków, gdyż Stalexport liczył na dalszą współpracę. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom Z. S. (2), gdyż były one spójne z wyjaśnieniami R. B. (1)i J. C. (1), a także z zeznaniami A. W. (1). Z. S. (1)wyjaśnił również przyczyny wskazania w tytule owej faktury tylko pierwszej raty i wyjaśnił przyczyny zakończenia współpracy z (...) SA. W tym fragmencie wyjaśnienia Z. S. (1)Sąd uznał za wiarygodne, gdyż korespondowały one z wyjaśnieniami R. B. (1). Poza tym, na zakończenie współpracy wskazali w swych zeznaniach świadkowie: J. T. (2), Z. T. (2)i J. O. (2). Z. S. (1)opisał także na czym polegała realizacja zawartego z (...) SAporozumienia. W tym zakresie Sąd uznał wyjaśnienia Z. S. (1)za wiarygodne. Były one spójne z wyjaśnieniami R. B. (1), jak również z zeznaniami J. O. (2)i P. J. (2), R. C. (2), P. C. (2), J. T. (2)i Z. T. (2). Wyjaśnienia te były zgodne z treścią przedłożonych w sprawie umów pomiędzy (...) SAa podwykonawcami, gdzie wskazano zapis o przedmiotowym porozumieniu. Okoliczności te były wynikały także z przedłożonych w toku postępowania rozliczenia budowy, a także wykazu dokumentów WZ, które według wyjaśnień J. C. (1)stanowiły podstawę do obliczenia wynagrodzenia dla Biura (...). W tym miejscu należało zwrócić uwagę na zeznania J. M., który wskazał, iż współpracował on ze (...) SAprzy realizacji inwestycji (...)w W.w ramach założonej spółki, a współpracę nawiązał bezpośrednio z J. C. (1), jednak zeznania te, w świetle przedstawionych powyżej dowodów, nie wykluczały wyjaśnień oskarżonego jako niewiarygodnych. Dodatkowo, dostarczanie stali na budowę potwierdzili B. S., S. W.i R. S.. Na koniec Z. S. (1)dodał, że nie znał J. B., a umowa została zawarta na odległość. W tym zakresie należało uznać wyjaśnienia oskarżonego Z. S. (1)za wiarygodne. Mając na względzie, iż wyjaśnienia J. B.nie dotyczyły okoliczności nawiązania współpracy ze (...) SAi osobistej znajomości ze Z. S. (1), a przedstawiona sytuacja nie było niemożliwa do zaistnienia w świetle doświadczenia Sądu i zasad prawa cywilnego, to nie było podstaw do kwestionowania wiarygodności wyjaśnień Z. S. (1)w tym fragmencie. Z. S. (1)w swych wyjaśnieniach podał, iż nic nie wiedział o działalności wydawnictwa (...)i nie kojarzył żadnych działań tegoż wydawnictwa w kontekście związku z działalnością (...) SA. W tym fragmencie wyjaśnienia Z. S. (1)nie stanowiły podstawy do dokonania ustaleń faktycznych w świetle przedmiotu niniejszego postępowania. Przed Sądem Z. S. (1)przedstawił również swoją ocenę zaistniałej sytuacji, w związku z przedstawieniem mu zarzutu, lecz w tym zakresie Sąd nie oceniał wiarygodności wyjaśnień oskarżonego, gdyż nie odnosiły się one do faktów stanowiących podstawę ustaleń faktycznych, lecz jedynie stanowiły subiektywną interpretację zdarzeń. Na koniec należało dodać, iż wyjaśnienia Z. S. (1)były konsekwentne i spójne w toku całego postępowania.

R. B. (1) składając wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem, także konsekwentnie nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. R. B. (1)składając wyjaśnienia wskazał na jakim stanowisku pracował w spółce (...) SA. W tym fragmencie jego wyjaśnienia były zgodne z wyjaśnieniami Z. S. (1)i J. C. (1), jak również z zeznaniami P. C. (2). Były one zgodne z przedstawionymi kartami obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności. Majac powyższe na względzie, Sąd uznał je za wiarygodne. R. B. (1)wskazał również przez kogo została podpisana faktura z dnia 04 października 2000 roku i w jaki sposób owa faktura została zatwierdzona. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom R. B. (1), gdyż korespondowały one z wyjaśnieniami Z. S. (2)i J. C. (1)oraz z zeznaniami A. W. (1). Wyjaśnienia R. B. (1)w tym fragmencie były zgodne również z przedłożona w sprawie fakturą. R. B. (1)w swych wyjaśnieniach wskazał, jak należało rozumieć tytuł wystawionej w dniu 04 października 2000 roku faktury. W tej części Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia R. B. (1). Korespondowały one z wyjaśnieniami Z. S. (1)i J. C. (1). R. B. (1)dodał, iż nie znał podmiotu Biuro (...), jak też J. B.i K. K.. W tym fragmencie należało uznać za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego R. B. (1), gdyż wersji takiej nie wykluczały wyjaśnienia ani J. B.ani K. K., a ponadto potwierdzała je treść przedłożonej umowy, podpisanej jedynie przez Z. S. (1). Sąd także dał wiarę wyjaśnieniom R. B. (1), w których opisał w jaki sposób sprawdzał wykonanie przez Biuro (...) s. c.zadania opisanego na fakturze, dodając, iż kontrola ta miała charakter wynikowy, skutkowy – (...) SAdostarczał stal na budowę. W tym fragmencie wyjaśnienia R. B. (1)były spójne z wyjaśnieniami Z. S. (1)i J. C. (1), dlatego też Sąd uznał je za wiarygodne. Poza tym, należało dodać, że dostawy stali na inwestycję potwierdzili również świadkowie – J. T. (2), Z. T. (2). Na okoliczności te wskazywał także R. C. (2)i J. M., P. C. (2), B. S., S. W.i R. S.. Wyjaśnienia R. B. (1)były zgodne w tym fragmencie z przedłożonymi w sprawie dokumentami: zleceniami, rozliczeniem budowy i rozliczeniem dokumentów WZ. R. B. (1)nie był w stanie wskazać na konkretne działania Biura (...) s. c., których efektem było dostarczenie stali na budowę (...)w W., dodając, iż z reguły polegały one na rozmowach i kontaktach towarzyskich. R. B. (1)wyjaśnił, iż w jego mniemaniu istniał związek pomiędzy zawarciem umowy z dnia 12 października 1999 roku a podpisaniem porozumienia z dnia 15 listopada 1999 roku. W tej części wyjaśnienia oskarżonego R. B. (1)korespondowały z wyjaśnieniami Z. S. (1), a także J. C. (1). Wyjaśnienia te były spójne z zeznaniami P. C. (2). Sąd także zwrócił uwagę na zeznania K. P. (2), który nie wykluczył, aby usługi wykonywane przez Biuro (...) s.c.także w ramach współpracy ze (...) SAmogły dotyczyć pozyskiwania zleceń dla kontrahentów. R. B. (1)w swych wyjaśnieniach stwierdził jedynie, iż Z. S. (1)znał prezesa E., lecz nie był w stanie wskazać w jaki sposób został nawiązany kontakt pomiędzy (...) SAa E.. Odnośnie wersji Z. S. (1)co do tychże okoliczności, patrz powyżej. R. B. (1)potwierdził, iż to on podpisywał porozumienie z (...) SA. W tej części wyjaśnienia te Sąd uznał za wiarygodne, gdyż korespondowały one z wyjaśnieniami Z. S. (1)i z zeznaniami J. O. (2), P. J. (2), jak również były zgodne z przedłożonym w sprawie owym porozumieniem. Sąd zwrócił uwagę na wyjaśnienia R. B. (1), zgodne z wyjaśnieniami Z. S. (1), iż owo porozumienie z 15 listopada 1999 roku było skutkiem umowy prowizyjnej z 12 października 1999 roku. W tym fragmencie wyjaśnienia wskazanych oskarżonych były spójne, a także były zgodne z zeznaniami P. C. (2)i dlatego też Sąd uznał je za wiarygodne. R. B. (1)wyjaśnił również, że na fakturze widnieje zapis „I rata” albowiem nie było dalszych rat i dostaw stali. W tym fragmencie wyjaśnienia R. B. (1)były wiarygodne, gdyż korespondowały one z wyjaśnieniami Z. S. (1), a także potwierdzały je wyjaśnienia J. C. (1), który podał, iż tylko tę jedną fakturę rozliczał z tytułu usługi doradztwa. Poza tym, na zakończenie współpracy wskazali w swych zeznaniach świadkowie: J. T. (2), Z. T. (2)i J. O. (2). Dodać w tym miejscu należało, iż na rozprawie R. B. (1)wyjaśnił okoliczności jakie doprowadziły do podpisania umowy z Biurem (...)– bezskuteczna próba nawiązania współpracy z (...) SAw ramach realizacji inwestycji (...)w W.. W tym fragmencie Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego R. B. (1)za wiarygodne, gdyż były spójne z wyjaśnieniami Z. S. (2)i J. C. (1), a także z zeznaniami P. C. (2). R. B. (1)wykluczył, aby to on przekazywał dane do faktury wynikające z ilości dostarczonej stali. R. B. (1)w swych wyjaśnieniach nic nie był w stanie podać na temat działalności wydawnictwa (...)w zakresie usług niematerialnych.

J. C. (1) nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i przed Sądem odmówił składania wyjaśnień. J. C. (1)w swych wyjaśnieniach wskazał na jakim stanowisku pracował w (...) SAoraz podał jakie stanowiska zajmowali pozostali współoskarżeni. W tym fragmencie Sąd uznał wyjaśnienia J. C. (1)za wiarygodne, gdyż były one zgodne z wyjaśnieniami Z. S. (2), R. B. (1)i z zeznaniami P. C. (2). Były one zgodne z przedstawionymi kartami obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności. J. C. (1)w swych wyjaśnieniach wskazał na trudności jakie napotykała spółka (...)przy nawiązaniu współpracy przy realizacji inwestycji (...)w W.. W tym fragmencie wyjaśnienia J. C. (1)korespondowały z wyjaśnieniami Z. S. (1)i R. B. (1). Były one spójne również z zeznaniami P. C. (2). W tym miejscu Sąd zwrócił uwagę, jak to wskazano powyżej, iż J. C. (1)podał datę 2000 roku jako próbę nawiązania owej współpracy, podczas gdy z umowy, choćby z porozumienia zawartego z E.numer 51/99, wynikało, iż nawiązanie współpracy nastąpiło w 1999 roku. Na 1999 roku wskazywali także Z. S. (1)i R. B. (1). Mając powyższe na względzie, Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom J. C. (1)co do wskazanej daty, jednak, zdaniem Sądu, pomyłka ta mogła wynikać z upływu czasu od zdarzenia do złożenia wyjaśnień. J. C. (1)wyjaśnił, iż dowiedział się od Z. S. (1)o podpisanej umowie z firmą doradczą, choć nie widział tejże umowy i nie był przy jej konstruowaniu. J. C. (1)dodał, że nie uczestniczył w żadnych konsultacjach zmierzających do podpisania umowy z Biurem (...) s. c.W tym fragmencie Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia J. C. (1). Korespondowały one z wyjaśnieniami Z. S. (1), który podał, iż to on podpisywał ową umowę. Wyjaśnienia J. C. (1)w tym zakresie były także zgodne z przedłożoną w sprawie umową z dnia 12 października 1999 roku. J. C. (1)potwierdził, iż stal na budowę (...) miała być dostarczana ze Stalexportu. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom J. C. (1), gdyż były spójne z wyjaśnieniami Z. S. (1)i R. B. (1). Wyjaśnienia te były spójne również z zeznaniami P. J. (2), J. O. (2), R. C. (2), P. C. (2), J. T. (2), Z. T. (2). Były one zgodne także z treścią przedłożonego w sprawie porozumienia. Wyjaśnienia te były także zgodne z przedłożonymi w sprawie umowami pomiędzy (...) SAa podwykonawcami realizującymi inwestycję (...)w W.. J. C. (1)podał, że nie znał J. B.. W tym zakresie Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia J. C. (1), gdyż były one zgodne z treścią przedłożonej umowy z dnia 12 października 1999 roku, gdzie widniał podpis jedynie Z. S. (1)ze strony (...) SA. J. C. (1), który nie brał udziału w negocjacjach dotyczących zawarcia owej umowy nie miał konieczności poznania J. B., co też było zgodne z doświadczeniem Sądu. J. C. (1)w swych wyjaśnieniach podał jaki był opis faktury z dnia 04 października 2000 roku. W tym fragmencie Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego J. C. (1), ponieważ były zgodne z treścią wskazaną na przedmiotowej fakturze. J. C. (1)dodał, iż była to jedyna taka faktura, którą rozliczał. J. C. (1)wskazał czyje podpisy widniały na tejże fakturze. W tym fragmencie Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, gdyż były spójne z wyjaśnieniami Z. S. (1), R. B. (1), z zeznaniami A. W. (1), a także były zgodne z przedłożoną w sprawie fakturą. J. C. (1)w swych wyjaśnienia wskazał również jak należało rozumieć wskazany na przedmiotowej fakturze tytuł usługi. J. C. (1)wytłumaczył również jaki był cel umowy podpisanej przez (...) SA. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom J. C. (1). Wyjaśnienia jego korespondowały z wyjaśnieniami Z. S. (1), R. B. (1), a ponadto były spójne z zeznaniami P. C. (2). Wyjaśnienia w tym fragmencie były zgodne również z przedłożonym w sprawie porozumieniem pomiędzy (...) SAa (...) SA. Sąd zwrócił uwagę na wyjaśnienia J. C. (1), iż ten nie miał wiedzy na temat działań Biura (...) s.c., wskazując, iż ustalenia odbywały się na poziomie prezesów, z jego wykluczeniem. J. C. (1)wyjaśnił także, że on nie otrzymał żadnego doradztwa z Biura (...) s. c., nie sprawdzał czy owo Biuro w rzeczywistości wykonało jakiekolwiek usługi – konsultacje i doradztwo. K. P. (2)nie wykluczył, aby usługi wykonywane przez Biuro (...) s.c.także w ramach współpracy ze (...) SAmogły dotyczyć pozyskiwania zleceń dla kontrahentów. J. C. (1)dodał, że przed rozliczeniem tejże faktury opierał się jedynie na informacjach uzyskanych od Z. S. (1)co do podstaw formalnych wystawienia tejże faktury. J. C. (1)w swych wyjaśnieniach w toku postępowania przygotowawczego opisał także obieg faktur w (...) SA. Wyjaśniając przez Sądem, J. C. (1)doprecyzował w jaki sposób sprawdzana była konkretnie przedmiotowa faktura. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom J. C. (1). Wyjaśnienia te były zgodne z wyjaśnieniami Z. S. (1)i R. B. (1). Były one zgodne również z zeznaniami A. W. (1). Wyjaśnienia J. C. (1)były w tym fragmencie zgodne także z przedłożonym wykazem rozliczenia WZ. Nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy wyjaśnienia J. C. (1)dotyczące działalności wydawnictwa (...). J. C. (1)dodał, iż to nie on podawał dane co do ilości dostarczonej stali na budowę, co stanowiło podstawę do naliczenia wynagrodzenia prowizyjnego.

Z. B. składając zeznania wskazał na swoją rolę jaką pełnił w wydawnictwie (...) ze strony kurii (...). Z. B. opisał także jakie były powiązania J. B. z wydawnictwem (...) i opisał w jaki sposób dochodziło do rozliczeń pomiędzy J. B. a tymże wydawnictwem. Z. B. wskazał również w swoich zeznaniach na sytuację finansową wydawnictwa. W ocenie Sądu, zeznania Z. B. w tym zakresie nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Przedmiotem niniejszego procesu była kwestia odpowiedzialności oskarżonych w związku z wystawieniem faktury z dnia 04 października 2000 roku na rzecz Biura (...). Z. B., przesłuchany jako podejrzany, opisał swoją współpracę z J. B., jednak wyjaśnienia te nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy w zakresie będącym przedmiotem niniejszego postępowania. Wyjaśnienia Z. B. dotyczyły rozliczeń S. M.. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, pozostawała, w ocenie Sądu, kwestia realizacji zleceń na usługi niematerialne przez S. M. w świetle przedmiotu niniejszego procesu. Jak wynikało z wyjaśnień oskarżonych, (...) SA, nie współpracowało z wydawnictwem (...) i żaden z nich nie miał wiedzy na temat współpracy pomiędzy J. B. a wydawnictwem (...). Zeznania Z. B. nie wskazywały na powiązania pomiędzy wydawnictwem (...), Biurem (...) s.c. i (...) SA i wiedzę oskarżonych odnośnie współpracy pomiędzy wydawnictwem (...) a Biurem (...) s.c. W ocenie Sądu, także bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, w świetle przedmiotu tegoż procesu, pozostawały wyjaśnienia Z. B. co do „fabrykowania” dokumentacji przekazanej do Urzędu Kontroli Skarbowej, na potrzeby tejże kontroli.

W ocenie Sądu, do rozstrzygnięcia sprawy nic nie wniosły także zeznania T. W. . Był on pełnomocnikiem w wydawnictwie (...). T. W. opisał w swoich wyjaśnieniach sytuację materialną wydawnictwa oraz opisał współpracę wydawnictwa z J. B.. Wskazał on na fikcyjność usług, za które wydawnictwo wystawiało faktury, aby w ten sposób poprawić swoją sytuację finansową. T. W. opisał także w jaki sposób wydawnictwo rozliczało się z J. B.. Wyjaśnienia T. W. opisujące wystawione przez S. M. faktury nie dotyczyły umowy zawartej pomiędzy Biurem (...) s. c. a (...) SA czy (...) SA. Dodać należało w tym miejscu, iż T. W. zakończył współpracę z wydawnictwem (...) w marcu 2000 roku, a faktura będące przedmiotem niniejszego postępowania została wystawiona w październiku 2000 roku. Sąd zwrócił uwagę, iż składając zeznania T. W. wskazał, iż część usług było realizowanych i on nie był w stanie wskazać które to były.

K. P. (2) , składając zeznania wskazał na swoją rolę, czyli na działanie na zlecenie wydawnictwa (...)przy sporządzeniu odpowiedzi dla Urzędu Kontroli Skarbowej w 2002 roku. K. P. (2)zeznał, iż z dokumentów, z którymi się zapoznał wynikało, iż wydawnictwo (...)działało na zlecenie m.in. Biura (...), zaś część faktur z którymi się zapoznał dotyczyło usług niematerialnych wykonywanych przez Biuro (...), także w ramach współpracy ze (...) SA. K. P. (2)nie wykluczył, iż usługi te mogły dotyczyć pozyskiwania zleceń dla kontrahenta. W tym zakresie zeznania K. P. (2)korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonych, a także z zeznaniami P. C. (2). Były zgodne z treścią umowy z dnia 12 października 1999 roku. W pozostałym zakresie zeznania K. P. (2)nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy, albowiem dotyczyły one dokumentacji i rozliczeń S. M.. Poza tym, K. P. (2)nie pamiętał czy wśród dokumentacji mu przedstawionej była także ta dotycząca inwestycji (...)w W.. Zeznania K. P. (2)miały ogólny wydźwięk i potwierdzały one jedynie, iż Biuro (...), a także wydawnictwo (...)zajmowało się także usługami o charakterze niematerialnym.

P. J. (2) , reprezentujący (...) SA, w swych zeznaniach wskazał na jakim stanowisku pracował w (...) SAw okresie objętym zarzutem i czym się zajmował. P. J. (2)potwierdził zawarcie porozumienia z dnia 15 listopada 1999 roku i opisał jakie były założenia owego porozumienia. P. J. (2)dodał, iż w umowach z podwykonawcami znajdował się zapis wskazujący na owo porozumienie. W tym zakresie zeznania P. J. (2)Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były one zgodne z wyjaśnieniami oskarżonych i z nimi korespondowały. Zeznania P. J. (2)były spójne z zeznaniami J. O. (2), P. C. (2), R. C. (2), J. T. (2)i Z. T. (2). Były one zgodne również z przedłożonym w sprawie porozumieniem, a także umowami pomiędzy E.a podwykonawcami, którzy realizowali inwestycję (...)w W., w których treści wskazano na owo porozumienie. P. J. (2)nie pamiętał w jaki sposób doszło do nawiązania kontaktu pomiędzy (...) SAa (...) SA. Na rozprawie P. J. (2)dodał, iż nie uczestniczył on przy wyłanianiu Stalexportu i nie znał przyczyn wyboru tego podmiotu. Jego dalsze zeznania w tym przedmiocie, to tylko przypuszczenia. W tym zakresie zeznania świadka nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy. Sąd zwrócił uwagę, iż P. J. (2)wskazał, że przy realizacji inwestycji (...)w W. E.współpracowała z około 150 podwykonawcami, podczas gdy w niniejszej sprawie ustalono jedynie część z nich. P. J. (2)zeznał także, iż nie posiadał wiedzy na temat umowy zawartej pomiędzy Biurem (...) s. c.a (...) SA. W ocenie Sądu, opierając się również na doświadczeniu i zasadach logiki, zeznania P. J. (2)w tym fragmencie należało uznać za wiarygodne. Były one zgodne również z zeznaniami J. O. (2). Uwzględniając fakt, iż P. J. (2)nie pamiętał w jaki sposób doszło do nawiązania współpracy pomiędzy E.a (...) SA, a zawartego porozumienia nie kwestionował, dodać należało, że w owym porozumieniu nie było odniesienia do umowy z dnia 12 października 1999 roku, to P. J. (2)rzeczywiście mógł nie mieć wiedzy na temat tejże umowy pomiędzy Biurem (...) s. c.a (...) SA. W pozostałym zakresie zeznania P. J. (2)nic nie wniosły do rozstrzygnięcia w sprawie.

J. O. (2), składając zeznania wskazał jakie stanowisko zajmował w (...) SAi jakie w związku z tym miał kompetencje. J. O. (2)potwierdził w swoich zeznaniach, iż podpisywał porozumienie ze (...) SAz dnia 15 listopada 1999 roku, wskazując na warunki owego porozumienia. P. O.dodał, iż porozumienie to było realizowane. W tym fragmencie Sąd uznał zeznania J. O. (2)za wiarygodne. Były one spójne z wyjaśnieniami oskarżonych, a także z zeznaniami P. J. (2), R. C. (2)i P. C. (2). Zeznania te korespondowały również z zeznaniami R. C. (2), P. C. (2), J. T. (2)i Z. T. (2). Zeznania J. O. (2)w tym fragmencie były zgodne z przedłożonym w sprawie porozumieniem, a także z przedłożonymi w sprawie umowami zawartymi pomiędzy (...) SAa podwykonawcami, w których to zamieszczono zapis o owym porozumieniu. Sąd zwrócił uwagę, iż J. O. (2)nie pamiętał w jaki sposób doszło do nawiązania współpracy pomiędzy (...) SAa (...) SA. Nie brał udziału w negocjacjach, które doprowadziły do wyboru (...) SAjako dostawcę stali na budowę (...)w W.. J. O. (2)dodał, iż nie wiedział na temat umowy pomiędzy Biurem (...)a (...) SAz dnia 12 października 1999 roku. Nie wiedział również nic czy zawarcie porozumienia z dnia 15 listopada 1999 roku było uzależnione od umowy prowizyjnej z dnia 12 października 1999 roku. Jak to wskazano powyżej, oceniając zeznania P. J. (2)co do tychże okoliczności, to Sąd uznał również i w tym wypadku zeznania J. O. (2)za wiarygodne. Nie wykluczały one wersji oskarżonych, a świadek jedynie podpisywał porozumienie, nie brał udziału w negocjacjach prowadzących do wyłonienia (...) SAjako dostawcy stali, a w zawartym porozumieniu nie było odniesienia do umowy z dnia 12 października 1999 roku, tak więc opierając się na doświadczeniu oraz na zasadach logiki, należało uznać, iż wersja J. O. (2)nie wykluczała wersji Z. S. (1). Odnośnie rozbieżności pomiędzy wyjaśnieniami Z. S. (2)i zeznaniami J. O. (2)co do okoliczności nawiązania kontaktu przez (...) SAz Biurem (...) s. c., to patrz powyżej. J. O. (2)potwierdził również, iż realizacja inwestycji została przerwana. W tym zakresie Sąd uznał zeznania J. O. (2)za wiarygodne, gdyż były one spójne z wyjaśnieniami oskarżonych – Z. S. (1)i R. B. (1)oraz z zeznaniami J. T. (2)i Z. T. (2). W pozostałym zakresie zeznania J. O. (2)nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy.

R. C. (2) , w swoich zeznaniach opisał czym zajmowała się jego firma – (...), w ramach robót przy inwestycji (...)w W.. R. C. (2)wskazał, iż współpracował ze Stalexportem Centrostal jako jego podwykonawca, montując elementy zbrojeniowe ze stali dostarczonej ze Stalexportu. W tym zakresie Sąd uznał zeznania R. C. (2)za wiarygodne. Korespondowały one z wyjaśnieniami oskarżonych, a także z zeznaniami P. J. (2), J. O. (2), J. T. (2)i Z. T. (2), P. C. (2). Dodatkowo, dostarczanie stali na budowę potwierdzili w swych zeznaniach J. M., B. S., S. W.i R. S.. Ponadto, zeznania te były zgodne z przedłożonymi w sprawie rozliczeniem budowy i wykazem rozliczenia WZ. Sąd zwrócił uwagę, iż R. C. (2)nie miał wiedzy na temat działalności wydawnictwa (...). W tym zakresie zeznania R. C. (2)nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy.

J. T. (2) składając zeznania w toku postępowania przygotowawczego dokładnie opisała czym zajmowała się jej firma (...) sp. z o.o. w ramach inwestycji (...)w W.. Firma ta była jednym z podwykonawców. Sąd zwrócił uwagę na zeznania J. T. (2), z których wynikało, iż stal wykorzystywana przez podwykonawcę na budowie (...)w W.była przez nich kupowana w (...) SA, ponieważ podmiot ten został wskazany przez E.jako głównego wykonawcę robót w ramach inwestycji. Przesłuchiwana J. T. (2)na rozprawie początkowo wskazała na inny podmiot jako dostawcę stali, lecz następnie sprecyzowała, iż przy budowie (...)w W.stal była nabywana ze (...) SA. Sąd uznał w tym zakresie zeznania J. T. (2)za wiarygodne. Były one spójne z wyjaśnieniami oskarżonych – Z. S. (1), R. B. (1)i J. C. (1). Były one zgodne z zeznaniami J. O. (2)i P. J. (2), a także Z. T. (2). Na dostawę stali na tę budowę ze Stalexportu wskazywali także P. C. (2), R. C. (2)i J. M., B. S., S. W.i R. S.. Zeznania te były zgodne także z przedłożonym w sprawie porozumieniem z dnia 15 listopada 1999 roku pomiędzy (...) SAa (...) SA. Ponadto, zeznania J. T. (2)były zgodne z przedłożoną umową zawartą pomiędzy (...) SAa firmą (...) sp. z o.o.Sąd też zwrócił uwagę na zeznania J. T. (2), w których wskazała na przyczyny i czas zakończenia współpracy z (...) SAw ramach inwestycji (...). W tym fragmencie zeznania J. T. (2)były spójne z wyjaśnieniami oskarżonych, którzy tłumaczyli przyczynę zapłaty jedynie pierwszej raty prowizji dla Biura (...). Poza tym, okoliczności te potwierdzili w swych zeznanaich J. O. (2)i P. C. (2). Sąd uznał w tym fragmencie zeznania J. T. (2)za wiarygodne. W pozostałym zakresie, zeznania J. T. (2)nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy.

Z. T. (2) , drugi współwłaściciel firmy (...) sp. z o.o. w swych zeznaniach wskazał jakie prace wykonywała jego firma jako podwykonawca w ramach realizacji inwestycji (...)w W.. W tym fragmencie zeznania Z. T. (2)korespondowały z zeznaniami J. T. (2)i Sąd uznał je za wiarygodne. Ponadto, Z. T. (2)podał, że stal była kupowana od (...) SAw W.. W tym fragmencie Sąd uznał za wiarygodne zeznania Z. T. (2), gdyż były spójne z wyjaśnieniami oskarżonych, a także z zeznaniami J. T. (2). Okoliczności te zostały potwierdzone także przedłożonymi w sprawie dokumentami: porozumieniem z dnia 15 listopada 1999 roku pomiędzy (...) SAa E., jak również umową zawartą pomiędzy (...) SAa (...) sp. z o.o.Zeznania Z. T. (2)były spójne także z zeznaniami J. O. (2)i P. J. (2), zaś na dostawę stali na tę budowę ze Stalexportu wskazywali także P. C. (2), R. C. (2)i J. M., B. S., S. W.i R. S.. Z. T. (2)podał także na przyczyny i okres zakończenia współpracy pomiędzy jego firmą a E.. W tym zakresie Sąd uznał za wiarygodne zeznania Z. T. (2), gdyż korespondowały z zeznaniami J. T. (2), P. C. (2)i J. O. (2), a także potwierdzały wersję oskarżonych co do przyczyn opłaty jedynie I raty prowizji wynikającej z umowy z dnia 12 października 1999 roku. Sąd zwrócił uwagę na zeznania Z. T. (2)złożone przed tut. Sądem, iż w zasadzie nie było praktyki, aby główny wykonawca narzucał dostawcę stali, jednak w dalszej części dodał, iż nie pamiętał okoliczności tych negocjacji, a wskazał cenę jako powód zakupu stali ze (...) SA, albowiem był to czynnik decyzyjny. W tym zakresie konfrontując zeznania Z. T. (2)z zeznaniami J. T. (2), Sąd zwrócił uwagę, iż J. T. (2)wskazała w swych wcześniejszych zeznaniach, że to (...) SAwskazała na (...) SAjako sprzedającego stal i co było zgodne z zawartą umową pomiędzy (...) SAa spółką (...). Zeznania Z. T. (2)nie wykluczały tej wersji, albowiem, jak sam świadek dodał, iż z uwagi na upływ czasu nie pamiętał czym się kierował przy wyborze kontrahenta, a podał tylko najbardziej oczywisty powód wyboru. W pozostałym zakresie zeznania Z. T. (2)nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy.

P. C. (2) , wiceprezes (...) SA, składając zeznania wskazał na jakich stanowiskach pracowali oskarżeni. W tym fragmencie zeznania P. C. (2) były spójne z wyjaśnieniami oskarżonego, a także były zgodne z przedstawionymi kartami obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności, dlatego też uznał je za wiarygodne. P. C. (2) zeznając przed Sądem opisał zabiegi jakie były podejmowane przez (...) SA w celu uzyskania kontraktu na budowę. P. C. (2) wskazywał, iż zabiegi te były bezskuteczne. W tym fragmencie Sąd uznał za wiarygodne zeznania P. C. (2), gdyż korespondowały one z wyjaśnieniami oskarżonych – Z. S. (1), R. B. (1) i J. C. (1). P. C. (2) potwierdził, iż realizacja dostaw stali na budowę (...) w W. poprzedzona była zawarciem umowy z (...) SA, a zawarcie tejże umowy powiązane było z zawarciem umowy z pośrednikiem, Biurem (...) (jak to nazwał świadek). W tym fragmencie Sąd dał wiarę zeznaniom P. C. (2). Były one spójne z wyjaśnieniami oskarżonych. W tym miejscu należało dodać, iż K. P. (2) w swych zeznaniach nie wykluczył, iż część usług o charakterze niematerialnym było wykonywane przez Biuro (...) s.c., w tym także w ramach współpracy ze (...) SA, a mogły one dotyczyć pozyskiwania zleceń. Na zasadność zawarcia takiej umowy pośrednictwa wskazywał także w swej opinii biegły M. S. (2). Poza tym, zeznania P. C. (2) były zgodne z przedłożonymi w sprawie dokumentami: umową z dnia 12 października 1999 roku oraz porozumieniem z dnia 15 listopada 1999 roku. Wskazać również należało w tym miejscu, iż dostawy stali na budowę potwierdzili sami oskarżeni, a także świadkowie - J. T. (2), Z. T. (2), R. C. (2), J. M., B. S., S. W. i R. S.. J. O. (2) wskazał, iż porozumienie z dnia 15 listopada 1999 roku było realizowane. Zeznania P. C. (2) w tym fragmencie były zgodne z przedłożonymi w sprawie dokumentami: umowami pomiędzy (...) SA a podwykonawcami, w których treści opisano porozumienie z dnia 15 listopada 1999 roku, a także rozliczeniem budowy i rozliczeniem dokumentów WZ. P. C. (2) dodał, iż nie brał udziału w żadnych rozmowach. P. C. (2) wskazał również kto podpisywał się pod fakturą przed przekazaniem jej do realizacji i w jaki sposób była ona sprawdzana. W tym fragmencie Sąd uznał zeznania P. C. (2) za wiarygodne. Nadmienić należało, iż P. C. (2) nie podawał imiennie osób zatwierdzających fakturę, lecz wskazał na stanowiska osób do tego uprawnionych. Zeznania P. C. (2) w tym zakresie były zgodne z wyjaśnieniami oskarżonych i z zeznaniami A. W. (1). Były one zgodne również z przedłożoną w sprawie przedmiotową fakturą. W dalszej kolejności P. C. (2) opisał umowę zawartą z Biurem (...) s. c. z 12 października 1999 roku, odnosząc się również do ustalonej wysokości prowizji. W tym fragmencie Sąd dał wiarę zeznaniom P. C. (2), gdyż były one spójne z wyjaśnieniami Z. S. (1), a także były zgodne z opinią biegłego M. S. (2), który oceniał ową umowę. P. C. (2) dodał, iż fakt dostarczania stali na budowę stanowił o pozytywnej weryfikacji zasadności zawartej umowy z Biurem (...) s. c. Takie samo stanowisko przedstawili oskarżeni, dlatego też Sąd uznał w tym fragmencie zeznania P. C. (2) za wiarygodne.

J. M. , zeznając wskazał, iż jego firma współpracowała ze (...) SA w ramach realizacji zlecenia przy inwestycji (...) w W. i w tym czasie oba podmioty się połączyły tworząc jedną spółkę jako podwykonawcę (...) SA. J. M. potwierdził, iż działał on na zlecenie Stalexportu i na niego wystawiane były faktury za wykonane prace. J. M. podał również jakie zadania wykonywały poszczególne podmioty w ramach współpracy przy realizacji inwestycji (...) w W.. J. M. wskazał również kto był generalnym wykonawcą przedmiotowej inwestycji. Sąd uznał za wiarygodne zeznania J. M.. Zeznania te były spójne z wyjaśnieniami oskarżonych w zakresie wskazania generalnego wykonawcy na tejże budowie i potwierdzenia dostarczania stali na budowę. Co do dostarczania stali na budowę, to dodatkowo zeznania J. M. były spójne z zeznaniami R. C. (2), J. T. (2), Z. T. (2), P. C. (2), B. S., S. W., R. S., J. O. (2) i P. J. (2). Okoliczności te wynikały również z rozliczenia budowy i rozliczenia dokumentów WZ. Sąd zwrócił uwagę, iż J. M. zeznał, że kontakt ze (...) SA nawiązał osobiście i bez pośredników. W tym fragmencie Sąd uznał zeznania J. M. za wiarygodne, gdyż nie przedłożono w toku postępowania żadnej umowy pomiędzy jego firmą a (...) SA, tak jak w wypadku spółki (...) sp. z o.o. Jednocześnie należało wskazać, iż zeznania te nie wykluczały wersji oskarżonych, potwierdzonych w zeznaniach J. T. (2), J. O. (2) i P. J. (2) o realizacji zawartego w dniu 15 listopada 1999 roku porozumienia. Jedna okoliczność nie wykluczała drugiej. Odnośnie współpracy pomiędzy (...) SA w Biurem (...), zeznania J. M. nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy.

A. W. (1) , główna księgowa w (...) SA, w swych zeznaniach opisała procedurę akceptacji faktury do zapłaty i etapy jej sprawdzenia. Potwierdziła ona, iż na przedmiotowej fakturze widniał również jej podpis, albowiem po jej sprawdzeniu pod względem formalnym, merytorycznym i podatkowym faktura ta nie budziła jej wątpliwości. A. W. (1) dodała, iż faktura ta została zapłacona. W tym fragmencie Sąd uznał zeznania A. W. (1) za wiarygodne. Zeznania te były spójne z wyjaśnieniami oskarżonych – Z. S. (1), R. B. (1) i J. C. (1). Były one spójne także z zeznaniami P. C. (2). Zeznania A. W. (1) były zgodne również z przedłożoną w sprawie fakturą z dnia 04 października 2000 roku. A. W. (1) początkowo nie była w stanie uzasadnić dlaczego na tejże fakturze widniał podpis do akceptacji wypłaty Z. S. (1), gdyż, według niej, z uwagi na wartość owej faktury taki podpis nie był konieczny. Dodała ona jednak, iż czasami zdarzało się, iż prezes akceptował faktury do wypłaty. W uzupełniających zeznaniach podała ona, iż w wypadku spiętrzenia faktur, którą z nich należało opłacić decyzję podejmował zarząd, a w tym wypadku uzgadniała to z prezesem A. T.. W tym fragmencie zeznania A. W. (1), choć dotyczyły drugorzędnych kwestii, były spójne z wyjaśnieniami Z. S. (1) i dlatego też Sąd dał im wiarę w tym fragmencie.

R. S. w swych zeznaniach opisał także w jaki sposób nawiązał kontakt ze (...) SA w W. w celu dostarczania stali na budowę (...) w W.. R. S. zeznał, iż wybrał ten podmiot, dlatego, iż dostarczał on już stal na budowę i nie kojarzył, aby w rozmowach handlowych miał występować jakiś pośrednik. Zdaniem Sądu, zeznania R. S. należało uznać za wiarygodne. Podobnie, jak w wypadku zeznań J. M., zeznania nie wykluczały wersji oskarżonych, potwierdzonych w zeznaniach J. T. (2), J. O. (2), P. J. (2), R. C. (2), Z. T. (2), P. C. (2), B. S., S. W.. Okoliczności te wynikały również z rozliczenia budowy i rozliczenia dokumentów WZ. Odnośnie współpracy pomiędzy (...) SA w Biurem (...), zeznania R. S. nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy.

Przesłuchany w toku postępowania Sądowego J. B. odmówił składania wyjaśnień z uwagi na toczące się przeciwko niemu postępowanie karne przed Sądem Okręgowym w Gdańsku, w sprawie o sygn. akt XIV K 19/08. Z odczytanych mu wyjaśnień wynikało, iż usługi konsultingowe były wykonywane w ramach działalności wydawnictwa (...). Ze zgromadzonego materiału dowodowego nie wynikało jednak w jakim zakresie następnie J. B. podtrzymał swoje wyjaśnienia. Jednakże, oceniając wiarygodność wyjaśnień w tym fragmencie J. B., to wskazać należało, iż T. W. potwierdził, iż wydawnictwo wykonywało usługi o charakterze niematerialnym. W ocenie Sądu, wyjaśnienia te nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, albowiem nie można było na ich podstawie ustalić okoliczności dotyczących współpracy pomiędzy Biurem (...) s. c. a (...) SA, co miałoby wpływ na odpowiedzialność oskarżonych w niniejszej sprawie. Wyjaśnienia J. B. dotyczyły jedynie współpracy pomiędzy nim (a wskazać należało, iż nie określone zostało w ramach której jego firmy) a wydawnictwem (...). Z racji tego, iż J. B. częściowo podtrzymał swoje wyjaśnienia, a częściowo im zaprzeczył, lecz nie wskazał w jakim zakresie, to nie mogły one stanowić podstawy ustaleń faktycznych w sprawie, a już tym bardziej nie mogły stanowić podstawy do przypisania oskarżonym odpowiedzialności za zarzucane czyny.

Przesłuchany przed Sądem K. K. , odmówił składania zeznań z uwagi na toczące się przeciwko niemu postępowanie karne przed Sądem Okręgowym w Gdańsku, w sprawie o sygn. akt XIV K 19/08 Odczytane świadkowi wyjaśnienia nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy albowiem dotyczyły one(...) sp. z o.o., podczas gdy przedmiot niniejszego postępowania odnosił się do umowy zawartej z Biurem (...) s. c.

E. B. (2) zeznając potwierdziła jedynie, iż słyszała o zawarciu przez (...) SA umowy pośrednictwa. Po okazaniu jej przedmiotowej umowy, dodała, iż interesy spółki były zabezpieczone w sposób prawidłowy i nie budziło jej wątpliwości także ustalone w umowie wynagrodzenie. W tym fragmencie Sąd uznał zeznania E. B. (2) za wiarygodne, gdyż były one zgodne z wyjaśnieniami oskarżonych, a także z treścią opinii biegłego M. S. (2). Były one zgodne także z treścią umowy z dnia 12 października 1999 roku. Z uwagi na stan wiedzy E. B. (2), jej zeznania w pozostałym zakresie nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

B. S. zeznając opisał w jaki sposób nawiązał współpracę z E.przy realizacji inwestycji (...)w W.. Potwierdził on, iż stal nabywał od (...) SAz uwagi na zaproponowanie przez nich korzystnej ceny. Z zeznań świadka nie wynikało, w jaki sposób doszło do nawiązania współpracy pomiędzy (...)a (...) SA: czy współpraca została nawiązania w wyniku samodzielnych działań jednego z tych podmiotów czy została ona nawiązania na skutek zlecenia wyboru dostawcy stali przez (...) SA. Zeznania B. S.dotyczące dostarczania stali na budowę przez (...) SASąd uznał za wiarygodne. Były one spójne z wyjaśnieniami oskarżonych, a także były potwierdzone zeznaniami R. C. (2), J. T. (2), Z. T. (2), P. C. (2), J. M., S. W., R. S., J. O. (2)i P. J. (2). Okoliczności te wynikały również z rozliczenia budowy i rozliczenia dokumentów WZ. Sąd oparł się w tym zakresie na przedłożonej w toku postępowania umowie zawartej pomiędzy (...) SAa (...). W pozostałym zakresie zeznania B. S.nic ni wniosły do rozstrzygnięcia sprawy.

S. W. opisał w swoich zeznaniach w jaki sposób realizował swoje roboty budowlane w ramach inwestycji (...) w W.. Współpracował on z firmą (...) – spółką (...) i od niego otrzymywał stal na wykonanie jej montażu. W związku z tym, zeznania S. W. potwierdzały jedynie, iż stal na budowę była dostarczana. W tym fragmencie zeznania te korespondowały z wyjaśnieniami oskarżonych, jak i z zeznaniami R. C. (2), J. T. (2), Z. T. (2), P. C. (2), B. S., J. M., R. S., J. O. (2) i P. J. (2). Okoliczności te wynikały również z rozliczenia budowy i rozliczenia dokumentów WZ. Uwzględniając powyższe, Sąd dał wiarę zeznaniom S. W..

Nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy zeznania W. M., W. K., J. S. (2), W. L., T. G. . Zeznania wskazanych świadków dotyczyły okoliczności, które nie były przedmiotem niniejszego postępowania i nie wpływały na kwestię odpowiedzialności oskarżonych w ramach tegoż postępowania. Odnosząc się do zeznań S. B. , to należało wskazać, iż ich treść dotyczyła sytuacji w wydawnictwie (...). Zeznania te nie miały nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy, albowiem ich treść nie dotyczyła przedmiotu niniejszego postępowania. Nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy zeznania J. A. , gdyż dotyczyły one rozliczeń w ramach wydawnictwa (...), zaś świadek nie miał wiedzy co do współpracy ze (...) SA i wystawionej w związku z tym faktury.

Sąd w pełni podzielił wnioski zawarte w ustnej opinii biegłego M. S. (2) , w której to opinii ocenił prawidłowość umowy zawartej pomiędzy Biurem (...) s. c. a (...) SA w dniu 12 października 1999 roku. Biegły wskazał, iż nie było nic szczególnego w umowie typu success file. Biegły wytłumaczył jakie elementy wskazywały na tenże typ umowy. Opisał w jaki sposób zabezpieczała ona interesy stron umowy. Biegły wskazał także jakie wystarczyło podjąć czynności, aby uznać umowę za zrealizowaną. W ocenie Sądu, opinia ta w sposób jasny i klarowny tłumaczyła zasady zawierania umów tego typu, odnosząc się i przekładając owe tłumaczenia na zapisy konkretnej umowy z dnia 12 października 1999 roku. Jak wynikało z wyjaśnień oskarżonych i z zeznań P. C. (2), oni sami w taki sposób rozumieli zapisy owej umowy. Opinia ta była spójna z przedłożonym w sprawie materiałem dowodowym. Nie budziła ona wątpliwości Sądu i nie była kwestionowana przez strony.

W tym miejscu należało odnieść się do opinii biegłego S. J. . Zakwestionował on zasadność zapisów owej umowy z dnia 12 października 1999 roku w zakresie określenia sposobu naliczania wynagrodzenia. Mając na względzie, iż opinia ta nie odpowiadała zasadom choćby prawa cywilnego dotyczącego wolności prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie swobody zawierania umów i kształtowania wynagrodzeń za wykonane usługi, to nie sposób było podzielić wnioski zawarte w tejże opinii. Poza tym, z treści tejże opinii wynikało, iż odnosiła się ona do gospodarności i zasad racjonalnego gospodarowania, co w sytuacji depenalizacji przestępstwa z art. 585 § 1 ksh wydaje się bezzasadne. Sam fakt, iż biegły ten nie widział celowości w zawarciu przedmiotowej umowy z dnia 12 października 1999 roku, nie wykluczało to, w świetle obecnie obowiązującego prawa, możliwości zawarcia takiej umowy i kształtowania jej treści. Wobec sprzeczności pomiędzy treścią opisywanej opinii z opinią M. S. (2) i zasadami prawa cywilnego, zasadami prowadzenia działalności gospodarczej, Sąd nie podzielił wniosków opinii biegłego S. J..

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów, stanowiących podstawę do ustaleń faktycznych w sprawie. Nie budziły one wątpliwości Sądu ani nie były kwestionowane przez strony. Pozostałe dokumenty, nie stanowiły podstawy do ustaleń faktycznych i nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, dlatego też Sąd nie oceniał ich wiarygodności, co dotyczyło dokumentów, które zostały, zgodnie z opinią biegłego, wytworzone w innej dacie niż na nich widniejąca.

Bez znaczenia również dla rozstrzygnięcia sprawy pozostawała opinia biegłego z zakresu informatyki, w której wskazano które dokumenty zostały wytworzone w dacie późniejszej niż na nich widniejącej. Dokumenty te dotyczyły korespondencji pomiędzy wydawnictwem (...) a J. B. i nie stanowiły one podstawy do ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Z uwagi na depenalizację przepisu art. 585 § 1 ksh, w ocenie Sądu, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostawały treści opinii biegłych rewidentów, badających stan majątkowy i finansowy spółki (...) SA w W..

W ocenie Sądu, uwzględniając całokształt zebranego materiału dowodowego, Sąd doszedł do przekonania, iż żaden z oskarżonych swoim zachowaniem nie wypełnił znamion zarzucanego każdemu z nich czynu.

Przepis art. 585 § 1 ksh został uchylony w dniu 13 lipca 2011 roku zgodnie z treścią art. 3 ustawy z dnia 09 czerwca 2011 roku o zmienie ustawy – kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2011, Nr 133, poz. 767). W związku z powyższym doszło do depenalizacji opisanego w tym przepisie przestępstwa. Z uwagi na wartość przedmiotu przestępstwa, oskarżonemu Z. S. (1) nie można było przypisać także odpowiedzialności z art. 296 kk, który zawiera znamię wyrządzenia znacznej szkody majątkowej. W związku z powyższym, Z. S. (1) nie można było przypisać zarzucanego mu w tym zakresie czynu.

Przepis art. 284 § 2 kk stanowi o odpowiedzialności osoby, która przywłaszcza sobie mienie powierzone. O zamiarze przywłaszczenia rzeczy powierzonej nie może przesądzać postąpienie z rzeczą w sposób inny niż uzgodniony z właścicielem rzeczy. W odniesieniu do przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. konieczne jest wykazanie oskarżonemu działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym w formule animus rem sibi habendi (por. wyr. SA w Gdańsku z dnia 10 października 2013 roku, II AKa 320/13, KSAG 2014/1/155 -156; wyr. SA we Wrocławiu z dnia 26 września 2012 roku, II AKa 269/12, LEX nr 1220382). W orzecznictwie eksponuje się ostateczny cel definitywnego włączenia mienia do majątku sprawcy (por. wyr. SN z dnia 6 maja 2004 roku, V KK 316/03, OSNKW 2004, Nr 7-8, poz. 70; wyr. SN z dnia 14 stycznia 2003 roku, II KKN 273/01, Prok. i Pr. 2003, Nr 7-8, poz. 9; wyr. SA w Katowicach z dnia 30 listopada 2012 roku, II AKa 461/12, LEX nr 1239912; wyr. SA w Białymstoku z dnia 29 listopada 2012 roku, II AKa 115/12, LEX nr 1239832). Co więcej, wskazano także, iż „ustalenia faktyczne, jakich wymaga art. 424 § 1 pkt 1 kpk to jednoznaczne wskazanie konkretnych zachowań oskarżonego, korespondujących z opisem czynów przypisanych, poprzez które zrealizowane zostały przedmiotowe i podmiotowe znamiona przypisanych mu przestępstw. Tylko takie, kategoryczne, oparte na całokształcie materiału dowodowego ustalenia mogą stanowić podstawę wyroku skazującego. Do znamion przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. nie należy zabór rzeczy ruchomej, lecz włączenie do majątku sprawcy legalnie posiadanej cudzej rzeczy, powierzonej przez jej właściciela lub posiadacza. W tej sytuacji warunkiem skazania oskarżonego jest wskazanie sposobu zrealizowania tego znamienia przez oskarżonego, w oparciu o przeprowadzone dowody” (wyr. SN z dnia 2 września 2004 roku, II KK 344/03, LEX nr 137458). Aby przypisać oskarżonemu popełnienie danego przestępstwa, koniecznym jest wykazanie mu wypełnienia poprzez jego zachowanie wszystkich znamion, w tym także znamion strony podmiotowej. Na realizację tychże znamion strony podmiotowej również winny zostać przedłożone dowody, gdyż takie ustalenia nie mogą opierać się tylko i wyłącznie na domniemaniach. Dowody te winny wskazywać na konkretne okoliczności świadczące o wypełnieniu przez danego oskarżonego znamion podmiotowych danego przestępstwa.

Powyższe przykładowo wskazane stanowisko orzecznictwa jest akceptowane także przez przedstawicieli doktryny.

W ocenie Sądu, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd doszedł do przekonania, iż oskarżeni nie dopuścili się popełnienia zarzucanych im czynów.

W niniejszej sprawie, ze zgromadzonego materiału dowodowego wynikało, że po nieskutecznych negocjacjach z inwestorem w ramach inwestycji (...) w (...) SA w dniu 12 października 1999 roku, podpisał on umowę numer (...) z Biurem (...) s. c., reprezentowanym przez J. B.. Przedmiotem tejże umowy było doradztwo i konsultacje oraz doprowadzenie do podpisania przez (...) SA umów na dostawę stali zbrojeniowej dla firm wykonawczych realizujących inwestycję (...) w W.. Zgodnie z umową, zadanie miało być wykonane z chwilą podpisania umów z firmami wykonawczymi. Wynagrodzenie ustalono na poziomie 1,5% wartości kontraktu. Umowa miała obowiązywać do 31 marca 2001 roku. Po podpisaniu tejże umowy, w dniu 15 listopada 1999 roku dochodzi do zawarcia porozumienia numer 51/99 pomiędzy (...) SA, reprezentowanym przez R. B. (1) a (...) SA, reprezentowaną przez J. O. (2) i P. J. (2). W tymże porozumieniu wskazano, iż (...) SA w trakcie zawierania umów ze swoimi podwykonawcami, będzie ich zobowiązywał do zamawianie stali w (...) SA pod warunkiem zachowania konkurencyjności. (...) SA wywiązywała się z tego porozumienia, było ono realizowane. (...) na budowę w ramach inwestycji (...) w W. była dostarczana i rozliczana. Dnia 04 października 2000 roku Biuro (...) s.c. wystawiło fakturę na kwotę 38.552,00 złote. Zasadność wystawienia tejże faktury została sprawdzona pod względem merytorycznym i formalnym. Wartość wskazana do zapłaty odpowiadała wysokości ustalonego wynagrodzenia, zgodnie z ilością dostarczonej do chwili wystawienia faktury stali. Osoby odpowiedzialne za rozliczenia faktury ją zaakceptowały do zapłaty i została ona uregulowana. Nie zostało w toku postępowania zakwestionowane, iż owa faktura została wystawiona przez podmiot uprawniony – Biuro (...) s.c. i podpisania przez J. B..

Taki stan faktyczny został ustalony przez Sąd po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w niniejszej sprawie. Sąd oparł się, jak to wskazano powyżej, na wyjaśnieniach oskarżonych, zeznaniach świadków, opinii biegłego, dokumentach.

W tym miejscu wskazać należy, iż jak to powołano powyżej zgodnie orzecznictwem, dla zaistnienia przestępstwa sprzeniewierzenia nie wystarczającym było wskazanie, iż usługi, z tytułu których wystawiono przedmiotową fakturę prawdopodobnie nie zostały wykonane. Takiego wniosku, iż owa usługa nie została wykonana, a przez to faktura została bezzasadnie wystawiono i uiszczona, nie można wyprowadzać z wyjaśnień oskarżonych, którzy twierdzili, że nie sprawdzili czy w rzeczywistości Biuro (...) s.c. cokolwiek poczyniła, aby doprowadzić do zawarcia kontraktu z (...) SA. Jak zgodnie wyjaśnili, potwierdzeniem wykonania umowy z dnia 12 października 1999 roku było zawarcie porozumienia z dnia 15 listopada 1999 roku i jego realizacja w ramach inwestycji (...) w W.. W tym miejscu należało wskazać, iż przedmiotem umowy z dnia 12 października 1999 roku nie były tylko konsultacje i doradztwo, których rzeczywiście, zgodnie z wyjaśnieniami oskarżonych, nie otrzymali. Przedmiotem tejże umowy było także doprowadzenie do podpisania umowy na dostawę stali dla firm wykonawczych. Takie umowy w ramach porozumienia z (...) SA zostały podpisane, choćby z (...) sp. z o.o. o (...) sp. z o.o. W ocenie Sądu, błędnie wskazany tytuł owej faktury, umieszczając tam jeszcze, zgodnie z przedmiotem umowy „doradztwo i konsultacje”, choć te nie zostały wykonane, nie świadczyło o popełnieniu przez któregokolwiek z oskarżonych przestępstwa przywłaszczenia, czy sprzeniewierzenia mienia spółki. Takiego wniosku nie można było wyciągnąć, opierając się na wyjaśnieniach oskarżonych, w których nie potrafili oni wskazać w jakich okolicznościach doszło do nawiązania kontaktu z (...) SA i zawarcia porozumienia z dnia 15 listopada 1999 roku. Faktem było zawarcie przedmiotowego porozumienia.

Dalej, wniosku o popełnieniu przez oskarżonych zarzucanych im czynów, nie prowadziły także zeznania J. O. (2)czy P. J. (2). Oni jedynie potwierdzili, iż podpisali owo porozumienie ze strony (...) SA. Świadkowie ci nie brali udziału w wyłanianiu (...) SAjako kontrahenta, dlatego też w tym zakresie ich zeznania nic nie wniosły do rozstrzygnięcia sprawy. W ocenie Sądu, za daleko idącym byłby wniosek, naruszający zasadę domniemania niewinności i rozstrzygania wątpliwości na korzyść oskarżonego, wyciągnięty z zeznań J. O. (2), iż ten nie uczestniczył w nawiązaniu kontaktu pomiędzy (...) SAa Biurem (...) s.c.i wyciągnięty z zeznań J. o. i P. J. (2), którzy nie byli w stanie wskazać w jaki sposób doszło do nawiązania współpracy pomiędzy (...) SAa (...) SA, że w takiej sytuacji oskarżony Z. S. (1), a dalej w konsekwencji R. B. (1)i J. C. (1), dopuścili się przestępstwa sprzeniewierzenia, gdyż wiedzieli o niewykonaniu usługi przez Biuro (...) s.c.i bezzasadności wystawienia faktury, a przez to włączając pieniądz pochodzące ze spółki (...) SAdo swego majątku. Taki wniosek nie znajdował oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym.

W tym miejscu należało wskazać, iż okoliczność w jakim zakresie, w jaki sposób umowa z dnia 12 października 1999 roku była bądź nie była realizowana, przez jaki podmiot była realizowana, nie dała się ustalić także w oparciu o wyjaśnienia J. B., który w niniejszym postępowaniu, z uwagi na toczącą się przeciwko niemu sprawę przed Sądem Okręgowym w Gdańsku, XIV K 19/08, skorzystał ze swego prawa do odmowy złożenia zeznań. Wyjaśnienia J. B. dotyczyły jego rozliczeń i współpracy z wydawnictwem (...), a nie to było przedmiotem niniejszego postępowania. Zwrócić należało uwagę również i na to, że J. B. częściowo podtrzymał swoje wyjaśnienia, częściowo nie, ale odmówił wskazania w jakim zakresie je kwestionował.

J. B. twierdził początkowo, iż Biuro (...) s.c. nie wykonywało usług o charakterze niematerialnym, lecz zlecał to wydawnictwu (...). K. P. (2) wskazał, iż część faktur z którymi się zapoznał dotyczyło usług niematerialnych wykonywanych przez Biuro (...), także w ramach współpracy ze (...) SA. i nie wykluczył, iż usługi te mogły dotyczyć pozyskiwania zleceń dla kontrahenta. Przedstawiciele tego wydawnictwa, Z. B., początkowo temu zaprzeczył, ale potem nie wykluczył, iż jego pracownicy się tym zajmowali. T. W. nie wykluczył takiej okoliczności. Na wystawianiu nierzetelnych faktur, za usługi, które nie były przez wydawnictwo wykonywane, opiera się sprawa w G..

Jednak, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie było jakichkolwiek dowodów świadczących o tym, iż oskarżeni w niniejszej sprawie – Z. S. (1), R. B. (1) i J. C. (1) wiedzieli o tychże powiązaniach pomiędzy Biurem (...) s.c. a wydawnictwem (...) i wiedzieli, mieli świadomość, iż usługa wynikająca z zawartej w dniu 12 października 1999 roku umowy nie została w żaden sposób wykonana, tym bardziej, iż już na podstawie zeznań K. P. (2) i T. W. pojawiała się wątpliwość, iż jednak owa usługa została jednak przez Biuro (...) s.c. wykonana poprzez doprowadzenie do podpisania kontraktu na dostawę stali przy inwestycji (...) w W.. Oskarżeni, opierając się na następujących po sobie wydarzeniach, słusznie twierdzili, iż zawarcie porozumienia z dnia 15 listopada 1999 roku było wynikiem wcześniej zawartej umowy z dnia 12 października 1999 roku. Taką wiedzę miał Z. S. (1). Nie było w toku postępowania przedstawionego jakiegokolwiek dowodu, który by tę wersję obalał skutecznie.

W ocenie Sądu, wina R. B. (1) i J. C. (1) w tejże sprawie miała polegać jedynie na tym, że byli oni osobami decyzyjnymi w zakresie zatwierdzenia owej faktury z dnia 04 października 2000 roku. Oskarżeni tychże osób jawiło się Sądowi niejako z automatu. W sytuacji, gdy wskazani ci oskarżeni, o przedmiotowej umowie z dnia 12 października 1999 roku dowiedzieli się od Z. S. (1), a ustalenie wysokości wynagrodzenia wskazanego w fakturze było zgodne z dokumentacją WZ potwierdzającą dostawę stali na budowę, to nie można było mówić o jakiejkolwiek ich winie w zakresie zarzucanego im przestępstwa sprzeniewierzenia.

Zdaniem Sądu, oceniając zachowanie oskarżonych od strony podmiotowej, można by było rozważać ewentualną postać lekkomyślności czy niedbalstwa poprzez nieupewnienie się u wystawcy faktury czy usługa została wykonana w sposób prawidłowy, uzasadniający domagania się zapłaty za nią. Jednak, uwzględniając przy przestępstwie sprzeniewierzenia, iż sprawca musi działać w zamiarze bezpośrednim, kierunkowym, taka postać winy nie była wystarczająca do przypisania oskarżonym popełnienia zarzucanych im czynów. W ocenie Sądu, brak było dowodu, na podstawie którego można by było wykazać, iż oskarżeni mieli świadomość niezasadności wystawienia owej faktury i domagania się za nią zapłaty przez kontrahenta. Z zeznań przesłuchanych świadków nie można było takiego wniosku wyprowadzić i brak tego elementu powodował, iż oskarżonym nie można było przypisać popełnienia zarzucanych im czynów. Zwrócić też należało uwagę, iż faktura owa została wystawiona nie za dostarczenie stali, ale za doprowadzenie do podpisania umowy na dostarczenie stali dla podwykonawców. Umowy takie po zawarciu porozumienia z (...) SA były podpisywane, a dodatkowo porozumienie z (...) SA było realizowane poprzez dostarczanie owej stali na budowę.

Co więcej, w toku postępowania przedstawiono jedynie dowody świadczące o zapłacie na rzecz Biura (...) s.c. przedmiotowej faktury. Nie wskazano jakichkolwiek dowodów co dalej działo się z tymi pieniędzmi, nie przedstawiono jakichkolwiek dowodów świadczących o tym, iż oskarżenia, działając wspólnie i w porozumieniu, jak to wynikało z zarzutu pieniądze te sprzeniewierzyli, a więc włączyli do swego majątku na trwałe i na trwałe nimi dysponowali. Pieniądze zostały przelane na konto wystawcy faktury.

Podsumowując, w ocenie Sądu, zachowanie żadnego z oskarżonych nie wypełniło znamion zarzucanych każdemu z nich czynu.

Na koniec należało dodać, iż przedmiotem niniejszego postępowania była jedynie odpowiedzialność oskarżonych w ramach zarzucanych im czynów. Sąd w ramach przedmiotowego postępowania nie zajmował się oceną współpracy pomiędzy wydawnictwem (...) a Biurem (...) s. c., w zakresie w jakim okoliczności te nie wpływały na kwestię odpowiedzialności oskarżonych w tymże postępowaniu.

Wobec uniewinnienia oskarżonych, o kosztach orzeczono na podstawie art. 632 pkt 2 kpk.