II UK 42/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-07-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II UK 42/08
POSTANOWIENIE
Dnia 9 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar
w sprawie z wniosku P. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
z udziałem zainteresowanego - Firma Jubilerska, o ubezpieczenie społeczne,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 czerwca 2008 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 3 lipca 2007 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 lipca 2007 r., Sąd Apelacyjny oddalił apelację
wnioskodawcy P. K. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Ubezpieczeń
Społecznych w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o
ubezpieczenie społeczne, przy udziale zainteresowanego – Firma Jubilerska,
podzielając ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, jak i ich
prawną ocenę, według której umowa o pracę zawarta między wnioskodawcą a J. K.
reprezentującym Firmę Jubilerską „K”, była nieważna jako pozorna (art. 83 § 1 k.c.),
skoro zamiarem wnioskodawcy nie było świadczenie pracy w ramach stosunku
pracy w rozumieniu art. 22 k.p., a jedynie uzyskanie statusu pracownika i objęcie
obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11
ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
2
społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.), po
zaistnieniu wypadku samochodowego w dniu 2 lutego 2005 r.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł pełnomocnik
wnioskodawcy i zarzucając naruszenie prawa materialnego - art. 22, 26 i 29 k.p.
oraz art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p., poprzez błędne uznanie, iż umowa o
pracę z dnia 1 lutego 2005 r. zawarta pomiędzy wnioskodawcą a Firmą Jubilerską
„K” była umowa pozorną i przez to nieważną, art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, przez
uznanie że wnioskodawca nie stał się pracownikiem i nie podlegał ubezpieczeniu
społecznemu, oraz przepisów postępowania art. 47711
§ 2 zdanie drugie k.p.c. w
związku z art. 379 pkt 5 k.p.c. polegające na braku udziału w postępowaniu
wszystkich wspólników Firmy Jubilerskiej „K”, tj. J. K. oraz D. K. i spowodowana
tym nieważność postępowania, wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku
oraz poprzedzającego go wyroku Sądu Okręgowego i przekazanie sprawy Sądowi
pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, wraz z orzeczeniem o kosztach
postępowania.
Uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania, pełnomocnik
wskazał na nieważność postępowania, gdyż wspólnicy Firmy Jubilerskiej „K” spółka
jawna zostali pozbawieni możliwości obrony swoich praw – art. 3989
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Przepis art. 3989
§ 1 k.p.c. stanowi, że Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania, jeżeli 1) w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne, 2) istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, 3) zachodzi
nieważność postępowania lub 4) skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Żadna z wymienionych tu okoliczności nie występuje w niniejszej sprawie. Nie
istnieje zwłaszcza wskazana w skardze kasacyjnej, a podnoszona także przed
Sądem Apelacyjnym, nieważność postępowania wobec wezwania do udziału w
sprawie w charakterze zainteresowanego Firmy Jubilerskiej „K” spółka jawna,
zamiast wspólników tej spółki – J. oraz D. K.
W sprawie o wyłączenie pracownika z pracowniczego ubezpieczenia
społecznego status ubezpieczonego przysługuje pracownikowi wyłączonemu z
3
pracowniczego ubezpieczenia społecznego, natomiast status zainteresowanego w
rozumieniu art. 47711
§ 1 k.p.c. przysługuje jego pracodawcy, który w stosunku
ubezpieczenia społecznego jest płatnikiem składek zobowiązanym do zgłoszenia
pracowników do ubezpieczenia (art. 4 pkt 2a i art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, oraz do obliczania i
przekazywania należnych składek z tytułu tego ubezpieczenia (art. 17 tej ustawy) –
por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2004 r., II UK 66/04, (OSNP
2005/10/149). Status pracodawcy w niniejszej sprawie obejmuje Firmę Jubilerską,
która zgodnie z art. 8 § 2 k.s.h prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, ma
zdolność sądową, może pozywać i być pozywaną, oraz występować w charakterze
strony postępowania. Tym samym nie było podstaw prawnych do wzywania
bezpośrednio, w charakterze zainteresowanych, wspólników spółki – J. oraz D. K.
W tej sytuacji gdy zaskarżony wyrok nie zapadł w warunkach nieważności
postępowania, brak podstaw do przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, co
mając na uwadze orzeczono jak w postanowieniu na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jerzy Kuźniar
w sprawie z wniosku P. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
z udziałem zainteresowanego - Firma Jubilerska, o ubezpieczenie społeczne,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 czerwca 2008 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 3 lipca 2007 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 lipca 2007 r., Sąd Apelacyjny oddalił apelację
wnioskodawcy P. K. od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Ubezpieczeń
Społecznych w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o
ubezpieczenie społeczne, przy udziale zainteresowanego – Firma Jubilerska,
podzielając ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd pierwszej instancji, jak i ich
prawną ocenę, według której umowa o pracę zawarta między wnioskodawcą a J. K.
reprezentującym Firmę Jubilerską „K”, była nieważna jako pozorna (art. 83 § 1 k.c.),
skoro zamiarem wnioskodawcy nie było świadczenie pracy w ramach stosunku
pracy w rozumieniu art. 22 k.p., a jedynie uzyskanie statusu pracownika i objęcie
obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11
ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
2
społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.), po
zaistnieniu wypadku samochodowego w dniu 2 lutego 2005 r.
Od powyższego wyroku skargę kasacyjną wniósł pełnomocnik
wnioskodawcy i zarzucając naruszenie prawa materialnego - art. 22, 26 i 29 k.p.
oraz art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p., poprzez błędne uznanie, iż umowa o
pracę z dnia 1 lutego 2005 r. zawarta pomiędzy wnioskodawcą a Firmą Jubilerską
„K” była umowa pozorną i przez to nieważną, art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, przez
uznanie że wnioskodawca nie stał się pracownikiem i nie podlegał ubezpieczeniu
społecznemu, oraz przepisów postępowania art. 47711
§ 2 zdanie drugie k.p.c. w
związku z art. 379 pkt 5 k.p.c. polegające na braku udziału w postępowaniu
wszystkich wspólników Firmy Jubilerskiej „K”, tj. J. K. oraz D. K. i spowodowana
tym nieważność postępowania, wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku
oraz poprzedzającego go wyroku Sądu Okręgowego i przekazanie sprawy Sądowi
pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, wraz z orzeczeniem o kosztach
postępowania.
Uzasadniając wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania, pełnomocnik
wskazał na nieważność postępowania, gdyż wspólnicy Firmy Jubilerskiej „K” spółka
jawna zostali pozbawieni możliwości obrony swoich praw – art. 3989
§ 1 pkt 3 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Przepis art. 3989
§ 1 k.p.c. stanowi, że Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania, jeżeli 1) w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne, 2) istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, 3) zachodzi
nieważność postępowania lub 4) skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Żadna z wymienionych tu okoliczności nie występuje w niniejszej sprawie. Nie
istnieje zwłaszcza wskazana w skardze kasacyjnej, a podnoszona także przed
Sądem Apelacyjnym, nieważność postępowania wobec wezwania do udziału w
sprawie w charakterze zainteresowanego Firmy Jubilerskiej „K” spółka jawna,
zamiast wspólników tej spółki – J. oraz D. K.
W sprawie o wyłączenie pracownika z pracowniczego ubezpieczenia
społecznego status ubezpieczonego przysługuje pracownikowi wyłączonemu z
3
pracowniczego ubezpieczenia społecznego, natomiast status zainteresowanego w
rozumieniu art. 47711
§ 1 k.p.c. przysługuje jego pracodawcy, który w stosunku
ubezpieczenia społecznego jest płatnikiem składek zobowiązanym do zgłoszenia
pracowników do ubezpieczenia (art. 4 pkt 2a i art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, oraz do obliczania i
przekazywania należnych składek z tytułu tego ubezpieczenia (art. 17 tej ustawy) –
por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2004 r., II UK 66/04, (OSNP
2005/10/149). Status pracodawcy w niniejszej sprawie obejmuje Firmę Jubilerską,
która zgodnie z art. 8 § 2 k.s.h prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, ma
zdolność sądową, może pozywać i być pozywaną, oraz występować w charakterze
strony postępowania. Tym samym nie było podstaw prawnych do wzywania
bezpośrednio, w charakterze zainteresowanych, wspólników spółki – J. oraz D. K.
W tej sytuacji gdy zaskarżony wyrok nie zapadł w warunkach nieważności
postępowania, brak podstaw do przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, co
mając na uwadze orzeczono jak w postanowieniu na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c.