Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 386/12

POSTANOWIENIE

Dnia 15 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Poteralski

Protokolant: · Ewa Wołoncewicz

w obecności Prokuratora Krzysztofa Ostrejko

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 stycznia 2013 r.

wniosku skazanego A. P. z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu) w przedmiocie wniosku o wydanie wyroku łącznego

p o s t a n o w i ł:

I. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie;

II. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U.02.123.1058) w związku z §14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. R. S. kwotę 147, 60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) brutto tytułem kosztów nieopłaconej obrony udzielonej skazanemu z urzędu;

III. na podstawie art. 632 pkt. 2 k.p.k. kosztami procesu obciążyć Skarb Państwa;

UZASADNIENIE

A. P. został skazany prawomocnymi wyrokami:

-Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków z dnia 13 kwietnia 1999 r. (sygn. akt II K 1170/98) za czyn, popełniony w dniu 21 lipca 1997 r. wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 k.k. w zw. z art. 283 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 k.k. karę 20 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych, przy czym wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata;

-Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 20 lipca 2001 r. (sygn. akt IIIK 21/00) za czyn popełniony w dniu 30 czerwca 1999 r. wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 148 § 1 k.k. na karę 10 lat pozbawienia wolności;

-Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z dnia 9 marca 2009 r. (sygn. akt VII K 280/09) za:

- czyn popełniony w dniu 30 października 2008 r. wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 226 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności

- czyn popełniony w dniu 30 października 2008 r. wyczerpujący znamiona

przestępstwa z art. 224 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym za w/w czyny zabronione orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 2 lata;

-Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12 kwietnia 2011 r. (sygn. akt III K 215/10) za czyn popełniony w nocy z 25 na 26 sierpnia 2009 r. wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 148 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art.280 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 10 lat pozbawienia wolności;

We wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu) skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone w powyższych sprawach.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu brak jest podstaw do wydania w niniejszej sprawie wyroku łącznego. Zgodnie z art. 85 k.k., jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Wydanie wyroku łącznego w oparciu o wskazany wyżej przepis dopuszczalne jest tylko wówczas, gdy przed datą wydania pierwszego wyroku skazującego sprawca popełnił również inne przestępstwa, za które nie został z różnych przyczyn skazany jednym, lecz wieloma, wyrokami.

Analiza wyroków skazujących A. P. prowadzi do wniosku, iż w przypadku 4 wydanych wobec nie go wyroków brak jest przesłanek z art. 85 k.k. pozwalających połączyć orzeczone kary. A. P. popełniał, bowiem kolejne przestępstwa po wcześniej wydanych wyrokach. Wobec powyższego stwierdzony brak warunków do wydania wyroku łącznego w myśl art. 572 k.p.k. obligował Sąd do umorzenia postępowania.

Orzeczenie o kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd wydał w oparciu o przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U.02.123.1058) w zw. z § 14 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002r., Nr 163, poz.1348).

Na mocy art. 632 pkt. 2 k.p.k. Sąd kosztami procesu w niniejszej sprawie obciążył Skarb Państwa.