II CZ 36/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 36/10
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi G. L.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Okręgowego w P. z dnia 3 lutego 2004 r., II Ca (…),
w sprawie z powództwa G. L.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w P.
i M. B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 maja 2010 r.,
zażalenia skarżącej G. L.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 25 września 2009 r., sygn. akt II Ca (…),
1. odrzuca zażalenie,
2. nie obciąża skarżącej G. L. kosztami postępowania zażaleniowego
poniesionymi przez Skarb Państwa.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 września 2009 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił - jako
nieopartą na ustawowej podstawie - skargę powódki G. L. o wznowienie postępowania
2
zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia 3 lutego 2004 r., oddalającym
apelację powódki od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 18 grudnia 2002 r., którym
Sąd Rejonowy oddalił skierowane przeciwko M. B. i Skarbowi Państwa – Prezesowi
Sądu Rejonowego w P. powództwo o zasądzenie kwoty 25 000 zł (art. 410 k.p.c.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka podniosła zarzut naruszenia
art. 403 § 2 k.p.c. przez nieuwzględnienie nowego dowodu w postaci wyroku
Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 marca 2009 r. Twierdziła, że wyrokiem
tym oddalona została kasacja Wojewódzkiego Kuratora Oświaty w P. i Dyrektora Szkoły
Podstawowej w P., w związku z czym Wojewódzki Kurator Oświaty został zobowiązany
do rozpatrzenia wniosku żalącej o udostępnienie informacji publicznej polegającej na
realizacji obowiązku w przedmiocie wglądu do dokumentów kontroli przeprowadzonej na
zlecenie MEN w maju 1998 r. w Szkole Podstawowej w P.. Zdaniem żalącej, brak
dostępu do wspomnianych dokumentów przyczynił się do oddalenia powództwa
w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 3 lutego 2004 r., dlatego należy
przyjąć, że doszło do wykrycia nowego środka dowodowego w rozumieniu art. 403 § 2
k.p.c., z którego strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności rozważenia wymaga kwestia dopuszczalności zażalenia
na postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania.
Sąd Okręgowy, podejmując w niniejszej sprawie postanowienie o odrzuceniu
skargi, orzekał jako sąd drugiej instancji, właściwy do wznowienia postępowania na
podstawie art. 405 k.p.c. Postanowienie to należy zatem do kategorii postanowień sądu
drugiej instancji kończących postępowanie w sprawie. Nie zostało ono jednak objęte
treścią art. 3941
§ 1 k.p.c. i dlatego o dopuszczalności zażalenia przesądza regulacja
zawarta w § 2 tego artykułu. Oznacza to, że zażalenie na postanowienie sądu drugiej
instancji odrzucające skargę o wznowienie postępowania dopuszczalne jest w
sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna. O dopuszczalności skargi
kasacyjnej w postępowaniu ze skargi o wznowienie postępowania decyduje natomiast
przedmiot sprawy w postępowaniu zakończonym prawomocnym orzeczeniem, którego
dotyczy skarga o wznowienie (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30
października 2002 r., II CZ 111/02, nie publ., z dnia 14 listopada 2006 r., II CZ 85/06, nie
publ., z dnia 20 czerwca 2008 r., IV CZ 36/08, nie publ., z dnia 4 lipca 2008 r., I CZ
139/07, OSNC-ZD 2009, nr A, poz. 18 i z dnia 17 lipca 2008 r., II CZ 53/08, niepubl.).
3
W sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia
3 lutego 2004 r. – ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia niższą od dolnego
progu określonego w art. 3982
§ 1 k.p.c. – nie przysługiwałaby skarga kasacyjna, gdyby
sprawę tę rozpoznano ponownie. Trzeba zatem przyjąć, że w sprawie tej nie przysługuje
również zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej instancji
odrzucające skargę o wznowienie postępowania.
Z przytoczonych wyżej powodów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373
w związku z art. 370, art. 397 § 2, art. 391 § 1, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. odrzucił
zażalenie jako niedopuszczalne, a na podstawie art. 102 w związku z art. 391 § 1, art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. nie obciążył żalącej kosztami postępowania zażaleniowego
poniesionymi przez Skarb Państwa.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi G. L.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Okręgowego w P. z dnia 3 lutego 2004 r., II Ca (…),
w sprawie z powództwa G. L.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w P.
i M. B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 maja 2010 r.,
zażalenia skarżącej G. L.
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 25 września 2009 r., sygn. akt II Ca (…),
1. odrzuca zażalenie,
2. nie obciąża skarżącej G. L. kosztami postępowania zażaleniowego
poniesionymi przez Skarb Państwa.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 września 2009 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił - jako
nieopartą na ustawowej podstawie - skargę powódki G. L. o wznowienie postępowania
2
zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia 3 lutego 2004 r., oddalającym
apelację powódki od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia 18 grudnia 2002 r., którym
Sąd Rejonowy oddalił skierowane przeciwko M. B. i Skarbowi Państwa – Prezesowi
Sądu Rejonowego w P. powództwo o zasądzenie kwoty 25 000 zł (art. 410 k.p.c.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka podniosła zarzut naruszenia
art. 403 § 2 k.p.c. przez nieuwzględnienie nowego dowodu w postaci wyroku
Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 marca 2009 r. Twierdziła, że wyrokiem
tym oddalona została kasacja Wojewódzkiego Kuratora Oświaty w P. i Dyrektora Szkoły
Podstawowej w P., w związku z czym Wojewódzki Kurator Oświaty został zobowiązany
do rozpatrzenia wniosku żalącej o udostępnienie informacji publicznej polegającej na
realizacji obowiązku w przedmiocie wglądu do dokumentów kontroli przeprowadzonej na
zlecenie MEN w maju 1998 r. w Szkole Podstawowej w P.. Zdaniem żalącej, brak
dostępu do wspomnianych dokumentów przyczynił się do oddalenia powództwa
w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 3 lutego 2004 r., dlatego należy
przyjąć, że doszło do wykrycia nowego środka dowodowego w rozumieniu art. 403 § 2
k.p.c., z którego strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności rozważenia wymaga kwestia dopuszczalności zażalenia
na postanowienie o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania.
Sąd Okręgowy, podejmując w niniejszej sprawie postanowienie o odrzuceniu
skargi, orzekał jako sąd drugiej instancji, właściwy do wznowienia postępowania na
podstawie art. 405 k.p.c. Postanowienie to należy zatem do kategorii postanowień sądu
drugiej instancji kończących postępowanie w sprawie. Nie zostało ono jednak objęte
treścią art. 3941
§ 1 k.p.c. i dlatego o dopuszczalności zażalenia przesądza regulacja
zawarta w § 2 tego artykułu. Oznacza to, że zażalenie na postanowienie sądu drugiej
instancji odrzucające skargę o wznowienie postępowania dopuszczalne jest w
sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna. O dopuszczalności skargi
kasacyjnej w postępowaniu ze skargi o wznowienie postępowania decyduje natomiast
przedmiot sprawy w postępowaniu zakończonym prawomocnym orzeczeniem, którego
dotyczy skarga o wznowienie (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30
października 2002 r., II CZ 111/02, nie publ., z dnia 14 listopada 2006 r., II CZ 85/06, nie
publ., z dnia 20 czerwca 2008 r., IV CZ 36/08, nie publ., z dnia 4 lipca 2008 r., I CZ
139/07, OSNC-ZD 2009, nr A, poz. 18 i z dnia 17 lipca 2008 r., II CZ 53/08, niepubl.).
3
W sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia
3 lutego 2004 r. – ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia niższą od dolnego
progu określonego w art. 3982
§ 1 k.p.c. – nie przysługiwałaby skarga kasacyjna, gdyby
sprawę tę rozpoznano ponownie. Trzeba zatem przyjąć, że w sprawie tej nie przysługuje
również zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej instancji
odrzucające skargę o wznowienie postępowania.
Z przytoczonych wyżej powodów Sąd Najwyższy na podstawie art. 373
w związku z art. 370, art. 397 § 2, art. 391 § 1, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. odrzucił
zażalenie jako niedopuszczalne, a na podstawie art. 102 w związku z art. 391 § 1, art.
39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c. nie obciążył żalącej kosztami postępowania zażaleniowego
poniesionymi przez Skarb Państwa.